W dniu 19 marca 2025 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych otrzymania tokenów A, które przyznano mu nieodpłatnie w związku z realizacją projektu dla spółki Z. Wnioskodawca, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie oprogramowania, uznał, że otrzymanie tokenów stanowi przychód z działalności gospodarczej, który powinien być opodatkowany stawką 3% na podstawie przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym. Organ podatkowy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, uznając, że przyznanie tokenów A stanowi nieodpłatne świadczenie, które rodzi obowiązek podatkowy w wysokości 3% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. e ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.
19 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymania tokenów. Uzupełnił go Pan pismem z 23 kwietnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą związaną z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z). W ramach tejże działalności Wnioskodawca świadczy na rzecz X usługi informatyczne z zakresu tworzenia oprogramowania, w szczególności dla potrzeb podpisanych przez X umów z innymi podmiotami. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, a dla rozliczania przychodów uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wybrał formę ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w oparciu o ustawę z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W ramach usług świadczonych na rzecz spółki X Wnioskodawca uczestniczył w projekcie tworzonym na rzecz Y, działającej pod marką Z. W ramach tego projektu Wnioskodawca był częścią zespołu tworzącego platformę internetową oraz dedykowany dla niej token („token A”) na rzecz Z. Projekt ten stanowił przedmiot umowy zawartej pomiędzy X a Y (Z). Wnioskodawca z tytułu realizacji czynności związanych z ww. projektem nie otrzymał od Y wynagrodzenia. Wykonana praca wchodziła w zakres świadczeń realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki X w ramach łączącej strony umowy business to business. Wnioskodawca nie jest nadto podmiotem powiązanym w stosunku do Z w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Po wykonaniu przez X. umowy zawartej z Z, tj. stworzeniu umówionej platformy internetowej oraz dedykowanego dla niej tokenu o nazwie „Token A”, Wnioskodawca otrzymał od Z pulę tychże Tokenów A. Token A spełnia definicję „waluty wirtualnej” w rozumieniu art. 5a pkt 33a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz notowany jest na giełdzie walut wirtualnych. Przyznanie tokenów przez Z współpracownikom swojego kontrahenta (w tym Wnioskodawcy) jako osobom działającym w branży IT i angażującym się w projekty dotyczące kryptowalut służyć miało promocji Tokenu jako waluty wirtualnej oraz stanowiło pewnego rodzaju bonus za wykonaną pracę. Nadmienić jednak trzeba, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności polegającej na świadczeniu usług w zakresie walut wirtualnych, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 17 kwietnia 2023 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Tokeny A zostały przyznane Wnioskodawcy w ten sposób, że tuż po zakończeniu projektu dla Z przekazała mu na własność 10% przewidzianej dla niego puli, z kolei pozostała część puli przekazywana jest stopniowo na koniec każdego dnia, aż do jej wyczerpania. Uzupełnienie wniosku Tokeny A Wnioskodawca otrzymał od Z nieodpłatnie. Nie poniósł żadnych wydatków na ich nabycie. Tokeny A otrzymane od Z nie stanowiły wynagrodzenia za świadczone przez Wnioskodawcę usługi. Wynagrodzenie takie otrzymał w PLN od X, będącej jego świadczeniobiorcą zgodnie z wiążącą ich umową. Otrzymanie tokenów pozostaje jednak w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, bowiem zostały one przyznane przez Z jako forma docenienia jego wkładu w zrealizowany projekt oraz w celu promocji tokenu jako waluty wirtualnej.
Usługi świadczone przez Wnioskodawcę są sklasyfikowane wg aktualnej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) jako 62.01.1 - Usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych.
Jaki charakter na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma przysporzenie majątkowe polegające na otrzymaniu na własność tokenów, do jakiego źródła przychodów należy to zdarzenie zakwalifikować oraz jaka stawka podatku będzie właściwa dla tak uzyskanego przychodu? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie otrzymywanie od Z tokenów stanowi świadczenie nieodpłatne, skutkujące powstawaniem przychodów na gruncie podatku dochodowego w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za przychody na gruncie PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) uważa się bowiem wszelkie formy przysporzeń majątkowych uzyskiwanych zarówno w postaci pieniężnej, jak i niepieniężnej – w tym również nieodpłatne świadczenia, czy świadczenia otrzymywane w naturze. Art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. wskazuje, że za przychody z działalności gospodarczej uważa się także „wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b”. W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, iż otrzymanie tokenów stanowi przychód osiągnięty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Fakt ten nie powinien budzić wątpliwości, mając na uwadze, iż przekazanie tokenów nastąpiło w związku ze zrealizowanym przez X na rzecz Z projektem, a Wnioskodawca wykonywał w tym projekcie czynności w ramach łączącej go z X umowy business to business, takie jak projektowanie i tworzenie architektury aplikacji, pisanie kodu, a więc bezsprzecznie mieszczące się w przedmiocie działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Tokeny stanowiły rodzaj bonusu za wykonaną w ramach prowadzonej działalności pracę. Jednocześnie przyznanie tokenów Wnioskodawcy oraz innym osobom biorącym udział w projekcie – jako osobom działającym w branży IT i angażującym się w projekty dotyczące kryptowalut – służyć miało promocji tych Tokenów jako waluty wirtualnej. Po drugie, przysporzenie to należy, zdaniem Wnioskodawcy, traktować jako świadczenie nieodpłatne. Zgodnie bowiem z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem, przez nieodpłatne świadczenie rozumieć należy „wszystkie zdarzenia prawne i zjawiska gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy” (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20.01.2012 r., II FSK 1388/10). Wnioskodawca nie jest wobec Z zobowiązany do jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Czynności związane z tworzeniem platformy prowadzone były w ramach umowy łączącej Wnioskodawcę nie z Z, a z X. Wynagrodzenie przysługuje Wnioskodawcy od X., zgodnie z łączącą strony umową. Otrzymanie od Z tokenów nie sposób zatem traktować jako pochodną wynagrodzenia. Wobec braku umowy wzajemnej łączącej Wnioskodawcę z Z bezpośrednio, świadczenie w postaci przekazania tokenów przez Z traktować należy jako świadczenie jednostronne. Zdaniem Wnioskodawcy, mając powyższe na uwadze, otrzymanie przez niego tokenów stanowi przychód z działalności gospodarczej, stanowiący świadczenie nieodpłatne, który będzie rodził obowiązek podatkowy na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychód ten winien być opodatkowany stawką 3%, zgodnie art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. e ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zgodnie z zasadami określonymi w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość przychodów osiągniętych w związku z otrzymanymi tokenami powinna zostać określona według cen rynkowych tokenów w momencie ich przekazywania Wnioskodawcy. Wnioskodawca przyjmuje, iż cena rynkowa wynikać będzie z wartości, w jakiej tokeny są i będą notowane na giełdzie kryptowalut. Wnioskodawca w każdym dniu, w którym otrzymuje na własność tokeny z puli, rozpoznaje przychód w wartości wyznaczonej przez ostatni kurs tokenu w danym dniu zanotowany na giełdzie walut wirtualnych. Następnie tak obliczony przychód Wnioskodawca powinien uwzględniać w składanych co 3 miesiące, zgodnie z wybraną formą opodatkowania – tj. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, deklaracjach PU 28 K.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.): Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e-1g, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a. Według art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. e) ww. ustawy: Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 3% przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 2, 5-10 i 19-21 ustawy o podatku dochodowym. Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia oraz świadczenia w naturze otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W myśl art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy: Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się: 1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców; 2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu; 3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku; 4) w pozostałych przypadkach –- na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania. Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada przy tym zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania, uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów (obejmujący m.in. kwestię uwzględniania kosztów uzyskania przychodów dla celów ustalenia dochodu z danego źródła przychodów). Ocena skutków podatkowych Pana sytuacji W opisanej we wniosku sytuacji przyznano Panu nieodpłatnie Tokeny A, które spełniają definicję waluty wirtualnej zawartą w art. 5a pkt 33a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wskazał Pan, że Tokeny A otrzymane od Z nie stanowiły wynagrodzenia za świadczone przez niego usługi. Nieodpłatne przyznanie Tokenów A spowodowało po Pana stronie powstanie przychodu, który w tym momencie należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Otrzymywane świadczenie jest bowiem związane z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą – uzyskuje je Pan w związku z umową business to business wykonywaną w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej na rzecz Spółki X. Gdyby nie współpracował Pan z tą Spółką nie byłby uprawniony do otrzymania Tokenu A który przyznano współpracownikom konrahenta Z. Wartość tego przychodu należy określić na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (przyznania). W konsekwencji przychody z nieodpłatnego nabycia Tokenów A podlegają opodatkowaniu stawką zryczałtowanego podatku w wysokości 3% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 7 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili