0112-KDIL2-2.4011.89.2025.4.AG

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 25 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 4 marca 2025 r., 10 marca 2025 r. (wpływ 10 marca 2025 r.), oraz 6 maja 2025 r. (wpływ 6 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych Wnioskodawca był wspólnikiem spółki jawnej założonej 8 czerwca 2007 r. Wspólnikami w spółce były i są tylko osoby fizyczne. Opodatkowaniu podlegały więc dochody wspólników. Wnioskodawca rozliczał się według podatku liniowego. 20 grudnia 2024 roku Wnioskodawca wraz ze spółką jawną zawarli umowę, zgodnie z którą Wnioskodawca (w dalszej części zwany Wspólnikiem) wypowiedział umowę spółki ze skutkiem 31 grudnia 2024 r. Przedmiotowa umowa reguluje również kwestię spłaty udziału kapitałowego. „Wspólnik i Spółka ustalają że z tytułu wystąpienia Wspólnika otrzyma on wartość przypadającego mu udziału kapitałowego wypłaconą według następujących zasad: 1. Spółka zobowiązuje się do zapłaty kwoty stanowiącej 40 (czterdzieści) procent wartości ruchomości i praw majątkowych, w tym pojazdów, to jest kwoty (...) złotych w ratach płatnych bez waloryzacji i odsetek kapitałowych w następujący sposób: a) kwota (...) złotych zostanie zapłacona w terminie do dnia 15 stycznia 2025 r., b) kwota (...) zostanie zapłacona w 32 (trzydzieści dwa) równych ratach miesięcznych po (...) złotych każda płatnych w terminie do dnia 15 dnia każdego miesiąca od lutego 2025 r. poczynając, 2. Spółka zobowiązuje się do zapłaty kwoty stanowiącej 40 (czterdzieści) procent ceny netto uzyskanej ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego położonej przy ulicy (...), 3. Spółka zobowiązuje się do zapłaty kwoty stanowiącej (czterdzieści) procent wartości prawa użytkowania wieczystego położonej przy ulicy (...). Wnioskodawca zamierza założyć swoją działalność gospodarczą i wybrać formę opodatkowania, jaką jest zryczałtowany podatek dochodowy. Uzupełnienia wniosku Planowane są działalności gospodarcze w zakresie: - 49.41.19.0 – pozostały transport drogowy towarów (samozatrudnienie jako kierowca w transporcie międzynarodowym). Przewóz ładunków odbywać się będzie taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton. - 52.29.12.0 – pozostałe usługi spedycji towarów (otworzenie własnej spedycji w systemie franchisingu – Wnioskodawca jest w trakcie rozmowy z firmą, która może otworzyć przedstawicielstwo na terenie Pana miasta). W roku poprzedzającym rok podatkowy, którego dotyczy wniosek Wnioskodawcy, suma przychód wspóIników Spółki jawnej, z której Wnioskodawca wystąpił, nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro. W odniesieniu do planowanej przez Wnioskodawcę działalności nie wystąpią negatywne przesłanki wynikające z art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Pytania 1. Czy w związku z wyborem formy opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego w momencie otrzymania poszczególnych rat spłacanego udziału kapitałowego z tytułu wystąpienia Wnioskodawcy ze spółki jawnej powstanie przychód, który będzie podlegał opodatkowaniu? 2. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na powyżej zadane pytanie, jaką stawkę ryczałtu powinien zastosować Wnioskodawca? Pana stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy – zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki. Z ww. przepisów wynika, że środki pieniężne uzyskane z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej, stanowią przychód z działalności gospodarczej. Kolejno zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, o ile wcześniej nie pomniejszyły przychodu do opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 pkt 16a. Ponadto zgodnie z art. 24 ust. 3c ww. ustawy: Dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów. Kolejno, zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy: Za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: wystawienia faktury albo uregulowania należności. Podstawową zasadą jest zatem reguła, zgodnie z którą za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Jest to jednak zasada ogólna, od której przewidziano wyjątki w art. 14 ust. 1e (dotycząca rozliczania usługi w okresach rozliczeniowych), art. 14 ust. 1h (dotycząca dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego) oraz art. 14 ust. 1i, zgodnie z którym w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. W rozpatrywanej sprawie zastosowanie będzie znajdowała właśnie regulacja przewidziana w art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ogólna reguła dotycząca momentu powstania przychodu nie będzie miała zastosowania, bowiem w związku z otrzymaniem przez występującego wspólnika środków pieniężnych w związku z jego wystąpieniem ze spółki osobowej nie zachodzi żadna przesłanka wskazana w zasadzie ogólnej w art. 14 ust. 1c ustawy, tzn. nie ma miejsca wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego, czy wykonanie usługi, ani częściowe wykonanie usługi. W związku z tym, ponieważ zastosowania w przedmiotowej sprawie nie znajdą również regulacje szczegółowe przewidziane w art. 14 ust. 1e oraz ust. 1h, należy odnieść się do przepisu art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. W rezultacie, przychód podatkowy występującego wspólnika powinien zostać rozpoznany w momencie fizycznego otrzymania środków pieniężnych, bowiem za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Tym samym, określając moment uzyskania przychodu przez występującego wspólnika, należy rozpoznawać przychód na zasadzie kasowej. Interpretacja z dnia 27 marca 2023 r. 0113-KDIPT2-3.4011.148.2023.1.KKA „...Jak zostało wskazane w opisie sprawy, środki pieniężne z tytułu wystąpienia ze Spółki będą wypłacane w ratach. W rezultacie, wypłacane Panu środki finansowe z tytułu wystąpienia ze spółki, której był Pan wspólnikiem, stanowią przychód z działalności gospodarczej każdorazowo w momencie wypłaty tych środków (poszczególnych rat). Skoro spłata udziału kapitałowego w spółce będzie następowała w ratach, to zgodnie z kasową metodą rozpoznawania przychodu podatkowego występującego wspólnika, obowiązek podatkowy powinien zostać rozpoznany po Pana stronie z momentem otrzymania każdej z poszczególnych rat ...”. Przychód z tytułu spłaty udziału kapitałowego w spółce jawnej, koszty jego uzyskania, a także osiągnięty dochód (ewentualnie stratę), były wspólnik powinien uwzględnić w swoich rozliczeniach podatku dochodowego, odpowiednio do stosowanej przez niego formy opodatkowania dochodu z działalności gospodarczej (por. np. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 maja 2020 r., nr 0113-KDIPT2- 3.4011.110.2020.2.GG). Jeżeli w momencie uzyskania środków pieniężnych z tytułu spłaty udziału kapitałowego, były wspólnik nie prowadzi już działalności gospodarczej, to powinien rozliczyć podatek zgodnie z formą opodatkowania, którą stosował w roku podatkowym, w którym wystąpił ze spółki jawnej (np. podatek liniowy według stawki 19%). Tak również uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 lutego 2020 r., nr 0113- KDIPT2-1.4011.652.2019.2.KS. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca w momencie otrzymania kolejnych rat zamierza prowadzić działalność gospodarczą i wybrać formę opodatkowania, jaką jest ryczałt. Wystąpieniu wspólnika ze spółki osobowej, której uczestnicy opłacają podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, poświęcony został jedynie art. 20 ust. 6 ustawy z 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Według takiego, w przypadku likwidacji działalności gospodarczej, w tym także w formie spółki, lub wystąpienia wspólnika ze spółki, przepis art. 24 ust. 3a ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f., stosuje się odpowiednio. Według takiej regulacji: W razie likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, w tym także prowadzonych w formie spółki niebędącej osobą prawną, lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki sporządza się wykaz składników majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej lub na dzień wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Wykaz powinien zawierać co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, określenie (nazwę) składnika majątku, datę nabycia składnika majątku, kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów, wartość początkową, metodę amortyzacji, sumę odpisów amortyzacyjnych oraz wysokość wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji. Prawodawca nie zdecydował się na odesłanie do innych przepisów u.p.d.o.f. dotyczących wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej, w tym do art. 14 ust. 3 pkt 11 u.p.d.o.f. Przypomnijmy, że w powołanym w poprzednim zdaniu przepisie pkt 11 art. 14 ust. 3 u.p.d. o.f. prawodawca wskazał, że do przychodów nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8 u.p.d.o.f., pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na brak przepisów regulujących tą kwestię w przypadku uzyskania kwot opisanych w stanie przyszłym w momencie, gdy jego działalność będzie podlegała opodatkowaniu ryczałtem, to nie ma on obowiązku zapłaty podatku z tego tytułu. Stawki ryczałtu zostały wskazane bowiem w art. 12 ww. ustawy. We wskazanym przepisie brak jest jednak wskazanej stawki ryczałtu, według której powinien zostać opodatkowany dochód wypłacany w ratach ze spółki. Należy więc tutaj stosować zasadę rozstrzygania na korzyść Podatnika. Od 1.01.2016 r. wprowadzono art. 2a, z którego wynika zasada rozstrzygania wątpliwości przepisów prawa podatkowego na korzyść podatnika. Ma ona na celu zwiększenie ochrony podatnika, zwłaszcza w sytuacjach wprowadzania przepisów podatkowych, których jakość legislacyjna budzi wątpliwości. Podatnik nie powinien ponosić negatywnych konsekwencji związanych z funkcjonowaniem wadliwych przepisów. Ustawodawca powinien przykładać należytą staranność przy tworzeniu wszystkich przepisów, a zwłaszcza tych, które dotyczą sfery praw i obowiązków, a do tych należy zaliczyć normy prawa podatkowego. Jeśli więc wprowadzono przepis wadliwy z uwagi np. na brak jego przejrzystości czy jego nielogiczność lub niespójność itd., to podatnik nie powinien z tego tytułu ponosić negatywnych konsekwencji. Realizacji tego celu ma służyć zasada rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika. W literaturze wskazuje się, że zasada in dubio pro tributario powinna dawać podatnikowi gwarancję, iż stwierdzenie przez organ lub sąd, że podatnik ze względu na zawiłość i niejasność przepisu mógł dokonać określonej jego interpretacji, powinno skutkować rozstrzygnięciem na jego korzyść.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.): Spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prosta spółka akcyjna i spółka akcyjna. Stosownie do art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych: Użyte w ustawie określenie spółka osobowa oznacza – spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną. Na podstawie art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych: Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. W myśl art. 22 § 1-2 Kodeksu spółek handlowych: § 1. Spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. § 2. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31. Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Przy czym w myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Z kolei, stosownie do art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to: a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz.Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251), b) spółkę kapitałową w organizacji, c) spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, e) spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W sytuacji, gdy pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, opodatkowaniu podlegają dochody poszczególnych wspólników. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej osobą prawną uzależniony jest natomiast od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osoba prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do: 1) rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat; 2) ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną. Zgodnie z tą zasadą - dochody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziałów. Jednocześnie, udział kapitałowy wspólnika występującego z takiej spółki odpowiada wartości majątku wspólnego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, przy uwzględnieniu proporcji, w jakiej wspólnik występujący ze spółki uczestniczył w zyskach spółki. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku). Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Podatnicy uzyskujący przychody/dochody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej mogą wybrać sposób opodatkowania tych przychodów/dochodów. Wynika to z art. 9a ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: 1. Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. 2. Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego. W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Ponadto zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki. Natomiast na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, o ile wcześniej nie pomniejszyły przychodu do opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 pkt 16a. Z przepisów tych wynika więc, że co do zasady środki pieniężne uzyskane z tytułu wystąpienia ze spółki niebędącej osobą prawną stanowią przychód z działalności gospodarczej. Jednocześnie do przychodów tych nie zalicza się środków pieniężnych w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce oraz wydatki, które zgodnie z ustawą nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu. Zatem, zgodnie z regułą wynikającą z art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy − po pierwsze − ustalić łączną nadwyżkę przychodów nad kosztami ich uzyskania. Następnie kwotę tę należy pomniejszyć o dokonane z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną wypłaty oraz o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Tak ustalona wartość podlega wyłączeniu z przychodów podlegających opodatkowaniu. Jeżeli kwota otrzymana przez wspólnika z tytułu jego wystąpienia ze spółki niebędącej osobą prawną jest równa lub niższa od określonej w ww. sposób wartości, to kwota ta nie jest zaliczana do przychodów z działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku, gdy kwota ta jest większa, do przychodów z działalności gospodarczej należy zaliczyć tylko nadwyżkę. Ponadto zgodnie z art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów. Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że był Pan wspólnikiem spółki jawnej (dalej: Spółka) założonej w 2007 r. Wspólnikami w Spółce były i są tylko osoby fizyczne. Opodatkowaniu podlegały więc dochody wspólników. Rozliczał się Pan według podatku liniowego. Dnia 31 grudnia 2024 roku wystąpił Pan ze Spółki. Z tytułu wystąpienia ze Spółki otrzyma Pan w ratach wartość przypadającego Panu udziału kapitałowego w Spółce. Planuje Pan założyć swoją działalność gospodarczą i wybrać formę opodatkowania – ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Pana wątpliwość dotyczy kwestii, czy w stosunku do wypłaconych w przyszłości kwot (w ratach), z tytułu wystąpienia ze Spółki po Pana stronie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych; jeżeli tak – to wg jakiej stawki ryczałtu należy go opodatkować. Stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.): Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e-1g, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a. Ten przepis wyraźnie wskazuje, że przychody z tytułu działalności gospodarczej, które podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, winny zostać ustalone zgodnie z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy: a) uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro. Możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest między innymi od niespełnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W artykule tym zawarto wyłączenia z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednak – zgodnie z Pana oświadczeniem – w odniesieniu do działalności, którą Pan planuje prowadzić, nie wystąpią negatywne przesłanki wynikające z art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Użyte w ustawie określenie działalność usługowa oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r. poz. 2554 oraz z 2020 r. poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3. Zwracam również uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług. Kwalifikacji poszczególnych przychodów ze świadczonych usług do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zostały natomiast określone w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1-4 oraz 6-8. Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton. Ustawodawca nie przewidział wprost konkretnej stawki ryczałtu w przypadku osiągnięcia przychodów w związku z otrzymaniem środków pieniężnych z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną. W sytuacjach nieuregulowanych wprost w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w stosunku do konkretnego przychodu właściwe jest zastosowanie stawki przypisanej do prowadzonej przez podatnika działalności lub proporcjonalnie w przypadku stosowania przez podatnika kilku stawek. Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Podatek zryczałtowany, o którym mowa w ust. 1, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. Wskazał Pan, że działalność, którą planuje Pan założyć po wystąpieniu ze Spółki, będzie sklasyfikowana na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod symbolami: − 49.41.19.0 – pozostały transport drogowy towarów (samozatrudnienie jako kierowca w transporcie międzynarodowym); przewóz ładunków odbywać się będzie taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton, − 52.29.12.0 – pozostałe usługi spedycji towarów. W odniesieniu do działalności gospodarczej sklasyfikowanej pod symbolem PKWiU 49.41.19.0 – pozostały transport drogowy towarów – w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia „tabor samochodowy o ładowności powyżej 2 ton”. Zauważam jednak, że w języku potocznym pojęcie „tabor samochodowy” – w kontekście omawianego przypadku – oznacza zespół wszelkich środków samochodowych, które mogą służyć różnym celom, np. tabor autobusowy, tabor maszyn drogowych. Nie ulega tym samym wątpliwości, że w pojęciu „tabor samochodowy” mieszczą się pojazdy ciężarowe. Z kolei w odniesieniu do działalności gospodarczej sklasyfikowanej pod symbolem PKWiU 52.29.12.0 – pozostałe usługi spedycji towarów, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%, na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jednocześnie wskazuję, że zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Jeżeli podatnik obowiązany do prowadzenia ewidencji przychodów prowadzi działalność, z której przychody są opodatkowane różnymi stawkami określonymi w ust. 1, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych ustala się według stawki właściwej dla przychodów z każdego rodzaju działalności, pod warunkiem, że ewidencja przychodów jest prowadzona w sposób umożliwiający określenie przychodów z każdego rodzaju działalności. W przypadku gdy podatnik, o którym mowa w zdaniu poprzednim, nie prowadzi ewidencji w sposób zapewniający ustalenie przychodów dla każdego rodzaju działalności, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, z tym że w przypadku osiągania również przychodów, o których mowa w: 1) ust. 1 pkt 1, ryczałt wynosi 17%; 2) ust. 1 pkt 2, ryczałt wynosi 15%; 2a) ust. 1 pkt 2a, ryczałt wynosi 14%; 2b) ust. 1 pkt 2b, ryczałt wynosi 12%; 3) ust. 1 pkt 3, ryczałt wynosi 10%; 4) ust. 1 pkt 4, ryczałt wynosi 12,5%. Zatem w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg różnych stawek, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych na podstawie prowadzonej ewidencji przychodów ustala się według stawki właściwej dla przychodów z każdego rodzaju działalności, pod warunkiem że ewidencja przychodów jest prowadzona w sposób umożliwiający określenie przychodów z każdego rodzaju działalności. Na podstawie przedstawionego opisu oraz powołanych przepisów prawnych stwierdzam, że wypłacone Panu środki finansowe z tytułu wystąpienia ze Spółki, której był Pan wspólnikiem, stanowią przychód z działalności gospodarczej w momencie wypłaty tych środków (poszczególnych rat). Ponadto, mając na uwadze art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalając wysokość przychodu z tytułu wystąpienia Pana ze Spółki, należy ustalić kwotę środków pieniężnych wypłaconych Panu z tytułu wystąpienia ze Spółki, a następnie przychód ten pomniejszyć o wyliczoną kwotę wyłączenia, czyli nadwyżkę przychodów nad kosztami w Spółce, pomniejszoną o dokonane z tytułu udziału w Spółce wypłaty oraz o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, o ile wcześniej nie pomniejszyły przychodu do opodatkowania, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 16a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obliczoną kwotę wyłączenia należy przypisać proporcjonalnie do każdej otrzymanej raty i ją pomniejszyć. Jednocześnie tak wyliczony przychód nie podlega pomniejszeniu o wydatki na nabycie lub objęcie Pana prawa do udziału w Spółce, o których mowa w art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ryczałt ustala się bez pomniejszania przychodu o koszty jego uzyskania. W związku z tym, że ustawodawca nie przewidział wprost konkretnej stawki ryczałtu w przypadku osiągnięcia przychodów w związku z otrzymaniem środków pieniężnych z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną, przychód ten należy opodatkować stawką/stawkami mającą/mającymi zastosowanie do opodatkowania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Podsumowanie: w związku z wyborem opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w momencie otrzymania poszczególnych rat spłacanego udziału kapitałowego z tytułu wystąpienia Pana ze Spółki powstanie przychód, który będzie podlegać opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Pana przychody z tytułu wystąpienia ze Spółki należy opodatkować stawką ryczałtu przypisaną do prowadzonej przez Pana działalności, a w przypadku uzyskiwania przez Pana przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanych różnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, przychody te należy opodatkować proporcjonalnie do uzyskiwanych przychodów z działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.