Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 2 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 26 marca 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 8 maja 2025 r. (wpływ 12 maja 2025 r.) – w
odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pani rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług),
korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1
pkt 3 ustawy o VAT. Nie jest Pani zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych.
Prowadzi Pani gospodarstwo rolne ok. 5 ha, któremu został nadany numer przez ARiMR i
opłaca Pani składki do KRUS. Na terenie gospodarstwa m.in. prowadzi Pani działalność
rolniczą polegającą na hodowli i chowie koni. Posiada Pani w tym celu potrzebne
zabudowania gospodarcze, pastwiska i łąki. Każdego roku klacze są inseminowane i stado
się rozrasta, zakupuje Pani również młode konie i odsadki. Gospodarstwo stanowi
gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.
Ok. 2 lata temu pobudowała Pani nową stajnię i rozbudowała Pani infrastrukturę, aby
zapewnić lepsze warunki bytowe Pani zwierzętom.
Na dzień dzisiejszy posiada Pani 36 boksów. Ze względu na fakt, iż obecnie nie posiada
Pani tyle własnych koni, postanowiła je Pani wynająć innym posiadaczom koni.
Zgodnie z zawartą umową z właścicielami koni jest Pani zobowiązana do udostępniania
boksu, jego czyszczenia, ścielenia słomą oraz podawania koniom siana.
W ramach zawartych umów wynajmuje Pani odpłatnie boksy dla koni, zobowiązuje się
Pani do świadczenia usług polegających na przechowaniu Konia w postaci zapewnienia
mu miejsca w boksie, wyżywienia (siano – w możliwie dobrej jakości) oraz obsługi
masztalerskiej, zgodnie z postanowieniami Regulaminu Stajni.
Miesięczna opłata za najem jednego boksu wraz z jego czyszczeniem i ścieleniem słomą
wynosi 1 000 zł. Dodatkowo właściciele koni płacą 1 000 zł od jednego boksu za zwrot
kosztów zużytej słomy i siana.
Pozostałymi czynnościami związanymi z obsługą koni oraz zaspokojeniem ich naturalnych
potrzeb zajmują się ich właściciele, tj. suplementacją, zapewnieniem ruchu, zapewnieniem
pełnej opieki weterynaryjnej i opieki kowala, czyszczeniem konia.
Nie prowadzi Pani pensjonatu ani schroniska dla zwierząt gospodarskich. Nie świadczy
Pani usług związanych z chowem zwierzęcia.
Obecnie nie podejmuje Pani działań, które stanowiłyby działalność gospodarczą w
rozumieniu ustawy o swobodzie działalność gospodarczej, tj. metodycznych,
systematycznych, zaplanowanych na osiągnięcie dochodu z tych działań.
Przychody osiągane z usług wynajmu boksów dla koni dotychczas opodatkowywała Pani
zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 8,5% dla
przychodów do limitu 100 000 zł oraz 12,5% dla przychodów stanowiących nadwyżkę nad
limit 100 000 zł.
Za podstawę opodatkowania przyjmowała Pani kwotę 2 000 zł miesięcznie od jednego
boksu.
W 2024 r. przekroczyła Pani obrót 200.000 zł z tytułu wynajmu boksów dla koni.
Uzupełnienie
Czy prowadzi Pani działalność gospodarczą; jeżeli tak to proszę wskazać:
a) jaka jest forma opodatkowania Pani działalności gospodarczej (np. zasady ogólne,
podatek liniowy),
b) jaki jest zakres Pani działalności gospodarczej,
c) czy usługi polegające na przechowaniu Konia w postaci zapewnienia mu miejsca w
boksie, wyżywienia (siano – w możliwie dobrej jakości) oraz obsługi masztalerskiej
wchodzą w zakres Pani działalności gospodarczej?
Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej.
Na czym polega obsługa masztalerska, o której pisze Pani we wniosku; proszę wyjaśnić?
Obsługa masztalerska, wskazana we wniosku to prace polegające na ścieleniu słomą
boksów, podawanie siana i przygotowanej przez właścicieli koni paszy oraz wypuszczanie
koni na łąkę.
Pytanie
Czy prywatny wynajem miejsca w boksie prawidłowo został opodatkowany
zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez
osoby fizyczne w wysokości 8,5% oraz 12,5% od kwoty 2 000 zł miesięcznie od jednego
boksu, pomimo skonstruowanej umowy, że wynajmem wynosi 1 000 zł miesięcznie od
jednego boksu oraz 1 000 zł zwrot kosztów zużytej słomy i siana od jednego boksu
miesięcznie?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie – zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym
podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U.
z 2019 r. poz. 43), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem
dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne
osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub
innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach
prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Osoby fizyczne osiągające
przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o
podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej
pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów
ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1 a tej ustawy.
W związku z zawartą umową wynajmu boksu nie świadczy Pani usług opieki nad końmi, a
jedynie udostępnia Pani miejsce w boksie wraz ze sprzątaniem i podawaniem siana.
Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy – Kodeks cywilny, przez umowę najmu wynajmujący
zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub
nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem
świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest
świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika,
że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z
cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego
najemcę.
Usługi, jakie świadczy Pani, niewątpliwie nie mają szerszego zakresu niż tylko najem,
dlatego też w Pani ocenie przychody osiągane z tego tytułu prawidłowo zostały
opodatkowane w sposób ryczałtowany.
Natomiast nieprawidłowo została przyjęta przez Panią miesięczna podstawa
opodatkowania w wysokości 2 000 zł, ze względu na fakt, iż 1 000 zł jest faktyczną kwotą
przychodu z tytułu wynajmu boksu, a 1 000 zł jest zwrotem kosztów przekazanego siana i
słomy. Dlatego też, w Pani ocenie, miesięczna podstawa opodatkowania za jeden boks
powinna wynosić 1 000 zł.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest:
– prawidłowe – w części dotyczącej określenia źródła przychodów z najmu prywatnego,
– nieprawidłowe – w części dotyczącej określenia podstawy opodatkowania najmu
prywatnego.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła
przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych:
Źródłami przychodów są :
- pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3);
- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym
charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych
produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele
nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem
składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej
działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób
zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych
przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.
Ponadto, na podstawie art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie
spełnione są następujące warunki:
a) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich
wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów
niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
b) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych
przez zlecającego te czynności;
c) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z
prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu,
dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników
majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Przepis ten koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego
katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.
Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może
być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło
przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.
Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.
Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania
przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić
wynajmującemu umówiony czynsz.
Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu
dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot
najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej
rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.
Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu
pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej
pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty
na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim
jest umowa najmu.
Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzam, że najem stanowi odrębne od
działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest
w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy
przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą,
wynajmowanie tego składnika zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza
działalność gospodarcza.
W tym miejscu wskazuję na Uchwałę NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21:
To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego
mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie
majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)
Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o
podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów
wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który
został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności
gospodarczej.
Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła – najem, a wyjątkiem
sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do
kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” – do przychodów z
działalności gospodarczej.
Przychody z najmu zaliczane są zatem bez ograniczeń do źródła przychodów
wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
chyba że przedmiot najmu stanowi składnik majątkowy związany z wykonywaną
działalnością gospodarczą lub najem jest przedmiotem tej działalności.
Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochody osiągane przez podatnika ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6,
są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na
zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
W myśl art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku
dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z
2024 r. poz. 776 ze zm.):
Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym
niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby osiągające przychody, o
których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zwanej
dalej „ustawą o podatku dochodowym”.
Według art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych
przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o
podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od
niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne :
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100
000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu
przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pani gospodarstwo rolne
ok. 5 ha. Na terenie gospodarstwa m.in. prowadzi Pani działalność rolniczą polegającą na
hodowli i chowie koni. Posiada Pani w tym celu potrzebne zabudowania gospodarcze,
pastwiska i łąki. Gospodarstwo stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o
podatku rolnym. Ok. 2 lata temu pobudowała Pani nową stajnię i rozbudowała Pani
infrastrukturę, aby zapewnić lepsze warunki bytowe Pani zwierzętom. Na dzień dzisiejszy
posiada Pani 36 boksów. Ponieważ obecnie nie posiada Pani tyle własnych koni,
postanowiła Pani wynająć boksy innym posiadaczom koni. Zgodnie z zawartą umową z
właścicielami koni jest Pani zobowiązana do udostępniania boksu, jego czyszczenia,
ścielenia słomą oraz podawania koniom siana. W ramach zawartych umów wynajmuje
Pani odpłatnie boksy dla koni. Zobowiązuje się Pani do świadczenia usług polegających na
przechowaniu konia w postaci zapewnienia mu miejsca w boksie, wyżywienia (siano – w
możliwie dobrej jakości) oraz obsługi masztalerskiej, zgodnie z postanowieniami
Regulaminu Stajni. Obsługa masztalerska to prace polegające na ścieleniu słomą boksów,
podawanie siana i przygotowanej przez właścicieli koni paszy oraz wypuszczanie koni na
łąkę. Nie prowadzi Pani pensjonatu ani schroniska dla zwierząt gospodarskich. Nie
świadczy Pani usług związanych z chowem zwierzęcia. Obecnie nie podejmuje Pani
działań, które stanowiłyby działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o swobodzie
działalność gospodarczej, tj. metodycznych, systematycznych, zaplanowanych na
osiągnięcie dochodu z tych działań. Miesięczna opłata za najem jednego boksu wraz z jego
czyszczeniem i ścieleniem słomą wynosi 1 000 zł. Dodatkowo właściciele koni płacą Pani 1
000 zł od jednego boksu za zwrot kosztów zużytej słomy i siana.
W pierwszej kolejności Pani wątpliwości dotyczą kwestii, czy uzyskiwane przez Panią
przychody z wynajmu miejsca w boksie będą mogły być kwalifikowane jako przychody ze
źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych, opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości
8,5%/12,5%.
Tak więc przychody z wynajmu miejsca w boksie uzyskiwane będą przez Panią w ramach
tzw. najmu prywatnego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym
od osób fizycznych. W konsekwencji, przychody te będą podlegały opodatkowaniu
ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie przepisów ustawy o
zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez
osoby fizyczne.
Pani wątpliwość dotyczy też kwestii, czy podstawą opodatkowania zryczałtowanym
podatkiem dochodowym od wynajmu miejsca w boksie będzie tylko kwota 1 000 zł od
jednego boksu, czy kwoty 2 000 zł, która dotyczy dodatkowo zwrotu kosztów zużytej słomy
i siana od jednego bosku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie
realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art.
19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji
podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość
otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych
przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane
lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości
pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych
świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku
dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych
nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy
o podatku dochodowym.
Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła
przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy
dokonywać na podstawie postanowień wyżej powołanych przepisów.
Z tych uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest
fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu
stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w
rozumieniu podatkowym. Jednak, aby powstał przychód po stronie wynajmującego,
muszą zaistnieć przesłanki określone w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku
dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz
musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego.
Podstawą uzyskiwania przychodów z tytułu tzw. „najmu prywatnego” jest umowa, w której
strony określają swoje prawa i obowiązki oraz wysokość opłaty/czynszu. Opłata/czynsz
stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w
rozumieniu podatkowym w przypadku otrzymania lub postawienia go do dyspozycji
wynajmującego.
Z wniosku wynika, że przedmiotem umowy jest świadczenie usług polegających na
przechowywaniu koni w postaci zapewnienia im miejsca w boksie, wyżywienia oraz
obsługi masztalerskie (w tym prace polegające na ścieleniu boksów słomą, podawanie
siana). Za całość tak opisanych czynności należy się Pani kwota 2 000 zł. Stąd Pani
przychód wynosi każdorazowo 2 000 zł.
Dlatego też za podstawę opodatkowania jest Pani zobowiązana przyjąć kwotę 2 000 zł
miesięcznie od jednego boksu.
Podsumowanie: prywatny wynajem miejsca w boksie jest Pani zobowiązana opodatkować
zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez
osoby fizyczne w wysokości 8,5% oraz 12,5% od kwoty 2 000 zł miesięcznie od jednego
boksu.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który
obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym pismem.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.