0115-KDST2-1.4011.83.2025.1.NC
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w dniu 14 lutego 2025 r., dotyczący opodatkowania przychodów z najmu krótkoterminowego apartamentu w wysokości 8,5% zryczałtowanego podatku dochodowego. W 2013 r. nabyła lokal mieszkalny, który wprowadziła do ewidencji środków trwałych, jednak od 2017 r. wykorzystywała go wyłącznie na potrzeby mieszkaniowe. Po zakończeniu działalności gospodarczej w styczniu 2021 r. zaczęła wynajmować apartament, aby pokryć koszty jego utrzymania. Organ podatkowy potwierdził, że przychody z najmu krótkoterminowego mogą być opodatkowane ryczałtem w wysokości 8,5% do kwoty 100 000 zł, uznając, że wynajem nie stanowi działalności gospodarczej. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko wnioskodawczyni.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
łowe Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu świadczenia usługi najmu. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego 2W 2013 r. Wnioskodawczyni nabyła prywatnie lokal mieszkalny o powierzchni 34,36 m w X, przy ul. A1, (dalej apartament), który później wprowadziła do ewidencji środków trwałych celem zorganizowania tam (...) w ramach prowadzonej wówczas działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni mieszkała wówczas w innym lokalu mieszkalnym w X, którego była współwłaścicielem. Kiedy ten został sprzedany w 2016 r., zaprzestała wykorzystywania lokalu na ul. A1 na cele działalności gospodarczej i przeznaczyła go wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych począwszy od 2017 r. Prowadzona działalność gospodarcza po dłuższym okresie zawieszenia została całkowicie zamknięta w styczniu 2021 r. Wnioskodawczyni obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu obowiązujących przepisów. Główne źródło dochodów Wnioskodawczyni pochodzi z prowadzonej działalności rolniczej. W apartamencie obecnie zameldowana jest Wnioskodawczyni i jej córka. Obecnie córka Wnioskodawczyni wynajmuje mieszkanie poza X w związku z wykonywaną tam pracą i sytuacja ta prawdopodobnie utrzyma się przez dłuższy okres. Wnioskodawczyni posiada także budynek użytkowy, który został przekazany na cele własne po likwidacji działalności gospodarczej, w którym, w wydzielonej części dokonała zmiany sposobu użytkowania na pomieszczenia mieszkalne i tam również ma możliwość czasowego zamieszkiwania. Budynek ten znajduje się (...) km od X, a częste przebywanie Wnioskodawczyni w tej lokalizacji spowodowane jest tym, że budynek ten razem z działką wymagają jej osobistego nadzoru i pielęgnacji. Ponadto, Wnioskodawczyni w związku z wykonywaniem działalności rolniczej często przebywa poza X, we wsi (...), gdzie samotnie zamieszkuje jej 81 letni ojciec. Stan zdrowia ojca sprawia, że potrzebuje on coraz więcej pomocy i opieki, którą dzielą między siebie córki, w tym Wnioskodawczyni, więc w ostatnich dwóch latach często przebywa także w jego domu (...) km poza X. Z uwagi na opisane sytuacje, mieszkanie w X często jest nieużytkowane, dlatego Wnioskodawczyni wystawiła apartament na sprzedaż. Konieczność ponoszenia stałych opłat związanych z utrzymaniem apartamentu, które sama ponosi, tj. czynsz, energia, koszty wywozu odpadów, skłoniły Wnioskodawczynię do rozpoczęcia wynajmowania apartamentu innym osobom w ramach najmu krótkoterminowego. Wnioskodawczyni począwszy od lutego 2024 r. rozpoczęła okazjonalnie oferować lokal na wynajem krótkoterminowy, głównie turystom odwiedzającym X, ponieważ jego lokalizacja jest atrakcyjna turystycznie. Pozyskane z najmu środki służą bieżącemu zaspokojeniu podstawowych potrzeb finansowych Wnioskodawczyni, utrzymaniu mienia oraz ponoszeniu kosztów egzystencji. Wynajmem Wnioskodawczyni zajmuje się osobiście, sporadycznie korzystając z pomocy córki, która od czasu do czasu także zamieszkuje w apartamencie podczas swoich przyjazdów do X. Wnioskodawczyni przygotowuje mieszkanie dla gości, sprząta oraz przygotowuje pościel i ręczniki. Wnioskodawczyni nie świadczy i nie zamierza świadczyć na rzecz najemców jakichkolwiek usług dodatkowych (np. prowadzenia recepcji, biura, oferowania posiłków, okresowego sprzątania, czy wymiany ręczników i pościeli w trakcie pobytu), ani korzystać z pomocy osób trzecich, tj. pracowników lub zleceniobiorców. Częstotliwość wynajmu mieszkania jest trudna do przewidzenia z uwagi na jego okazjonalny i krótkoterminowy charakter, sezonowość oraz
wykorzystywanie mieszkania także do własnych potrzeb mieszkaniowych. Ponadto z uwagi na to, że apartament jest wystawiony na sprzedaż, trudno określić kiedy znajdzie nabywców a przedmiotowy wynajem zostanie zakończony. Początkowo Wnioskodawczyni najem apartamentu oferowała wyłącznie na platformach ogłoszeń prywatnych typu (...). Po czterech miesiącach, począwszy od maja 2024 r., z powodu uciążliwości w obsłudze ciągłych zapytań dotyczących także okresów kiedy Wnioskodawczyni sama zajmowała apartament, uciążliwości w pobieraniu opłat gotówkowych i wpływających rezerwacji dotyczących różnych terminów wynajmu, Wnioskodawczyni zdecydowała się skorzystać także z opcji poszukiwania najemców za pośrednictwem platformy (...). Platforma (...) pozwala oferować lokal na wynajem, dokonywać rezerwacji przez zainteresowanych oraz dokonywać płatności za pobyt. Pośrednictwo wynajmu nie ma jednak charakteru zarządu, pozbawione jest całkowicie charakteru decyzyjności. To Wnioskodawczyni ustala cenę za każdy dzień wynajmu oraz każdorazowo zgłasza gotowość mieszkania do najmu poprzez udostępniony przez platformę kalendarz, gdzie może zgłaszać dostępność na konkretne dni, także z dnia na dzień, co ułatwia okazjonalny wynajem na czas opuszczania mieszkania przez Wnioskodawczynię. Umieszczanie tylko dostępnych dni do wynajmu na platformie nie generuje też ciągłych zapytań dotyczących okresów kiedy Wnioskodawczyni przebywa w X, gdyż wówczas są one zablokowane w kalendarzu na platformie. Ponadto, w sposób czytelny i łatwy pobierana jest przez (...) ustalona cena i przekazywana na konto Wnioskodawczyni, po potrąceniu prowizji. Wnioskodawczyni całość opłat wnoszonych przez najemców, (brutto, łącznie z potrącaną prowizją pobieraną przez (...)) podaje jako przychód z tytułu najmu prywatnego i opodatkowuje stawką 8,5% zryczałtowanego podatku. Z platformą nie wiąże Wnioskodawczyni żadna umowa, współpraca odbywa się poprzez utworzenie konta, z którego może w każdej chwili zrezygnować, nie jest także w żaden sposób zobowiązana udostępniać apartament. Dodatkowo do korzystania z umieszczenia oferty najmu apartamentu na popularnej platformie (...) skłoniły Wnioskodawczynię popularność i zaufanie klientów do ogłoszeń tam umieszczanych. Często bowiem występują na rynku nadużycia i oszustwa w ogłoszeniach prywatnych, jak choćby wynajem mieszkań nieistniejących, skłania to turystów do korzystania z wiarygodnych źródeł jak platforma (...).
Pytanie
Czy uzyskiwane przez Wnioskodawczynię przychody z najmu krótkoterminowego apartamentu, w tym uzyskanego przez najem na platformie (...) w miesiącu ich otrzymania, w wartości brutto, (łącznie z potrąconą prowizją) właściwie są opodatkowane ryczałtem 8,5% do wysokości 100 000 złotych przychodów? Pani stanowisko w sprawie Wnioskodawczyni, zgodnie z obowiązującymi przepisami, może skorzystać ze stawki 8,5% podatku określonej w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i traktować ww. najem jako najem prywatny bez konieczności rejestracji działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawczyni, przedstawiona forma wynajmu krótkoterminowego apartamentu stanowi najem prywatny podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych zarówno za rok 2024, jak i okresy przyszłe. Na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek odprowadzania podatku w stawce 8,5% (dla przychodów do kwoty 100.000 zł w skali roku) oraz 12,5% (od nadwyżki ponad kwotę 100.000 zł) w okresach miesięcznych oraz złożenia zeznania podatkowego na formularzu PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-28 za dany rok podatkowy. Opisany we wniosku wynajem krótkoterminowy apartamentu nie spełnia, w ocenie Wnioskodawczyni, przesłanek z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PDOF”), które kwalifikowałyby go jako działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza ze wszystkimi tego
konsekwencjami, co więcej składnik majątku Wnioskodawczyni (apartament) nie jest związany z działalnością gospodarczą, a tym samym przychód z tego tytułu nie może być rozpoznany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 10 ust. 1 PDOF odrębnymi źródłami przychodów są m.in.: pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3) oraz najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6). Art. 5a pkt 6 „PDOF” zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, która w rozumieniu tego przepisu oznacza działalność zarobkową: a. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9. Do grupy przychodów z działalności gospodarczej należą także przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 tej ustawy). Natomiast stosownie do treści art. 9a ust. 6 „PDOF” dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W świetle art. 2 ust. 1 a ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 PDOF, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym. Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1. Z analizy powołanych przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany dwojako: jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji. Jednakże, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą, musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki celu zarobkowego, ciągłości oraz zorganizowanego charakteru. Działalność zarobkowa to działalność, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje, co ma miejsce w przypadku Wnioskodawczyni, która dochód z wynajmu przeznacza na zaspokojenie podstawowych potrzeb własnych oraz koszty utrzymania nieruchomości. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków służących uzyskaniu dochodu. Na takie zorganizowanie w odniesieniu do najmu mogą wskazywać (chociaż nie są decydujące) zwłaszcza niektóre okoliczności, takie jak dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy. Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu podejmowanych przez podatnika art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT działań, które mają na celu zwyczajowe gospodarowanie majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą. W przedmiotowym przypadku prowadzony przez Wnioskodawczynię najem krótkoterminowy nie jest prowadzony w sposób stały, nieokazjonalny, profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany. Prowadzony najem prywatnego mieszkania będącego miejscem stałego pobytu Wnioskodawczyni i jej córki ma charakter ograniczony czasowo i zakończyć się może w sytuacji kiedy Wnioskodawczyni zacznie ponownie systematycznie korzystać z mieszkania, lub w sytuacji ewentualnego powrotu córki do X lub też trwać będzie do momentu pozyskania nabywcy dla oferty sprzedaży tegoż apartamentu. Czynności związane z najmem nie są i nie będą podejmowane w sposób zorganizowany. Wnioskodawczyni nie zatrudnia pracowników i nie korzysta z obsługi księgowej, ani nie oferuje dodatkowych usług, nie zamierza także czynić tego w przyszłości. Najem apartamentu stanowi, w ocenie Wnioskodawczyni, źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT (tzw. najem prywatny). Wnioskodawczyni przeznacza własne mieszkanie pod wynajem, w którym jest zameldowana na pobyt stały razem z córką. Nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie najmu. Mieszkanie nie stanowi składnika majątkowego związanego z działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni nie świadczy i nie zamierza świadczyć na rzecz osób wynajmujących mieszkanie jakichkolwiek innych usług (np. usługi gastronomiczne, usługi sprzątania, usługi rekreacyjne czy rozrywkowe). Przedmiotem najmu jest mieszkanie, a opłata pobierana jest za pobyt. Wnioskodawczyni nie zatrudnia innych osób do obsługi najmu (recepcji, sprzątania), nie korzysta z obsługi księgowej. W związku z tym, że najem mieszkania nie odbywa się w warunkach prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do kwalifikowania najmu tego mieszkania do odrębnego źródła przychodów, jakim jest najem i dzierżawa, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Tym samym przychody, jakie uzyska ze wskazanego źródła podlegać będą opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 2 ust. 1 a oraz art. 6 ust. 1 a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jeśli przychód w danym roku podatkowym nie przekroczył i – w odniesieniu do kolejnych lat – nie przekroczy kwoty 100.000 zł, wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%. Natomiast po przekroczeniu tego limitu Wnioskodawczyni ma obowiązek odprowadzenia od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodów. Wnioskodawczyni przytacza przykłady wydanych interpretacji w podobnych sprawach: 1. Interpretacja ze stycznia 2024 r. (sygn. 0115-KDIT1.4011.774.2023.1.MR): Właścicielka domu w miejscowości turystycznej zamierza wynajmować jego część turystom w sezonie wiosenno-letnim. Chce współpracować z platformą rezerwacyjną, która będzie jedynym sposobem reklamy usług. Organ, przede wszystkim na bazie Uchwały NSA z maja 2024 r., potwierdził możliwość rozliczania takiej aktywności w ramach źródła najem prywatny. 2. Interpretacja z marca 2024 r. (0115-KDIT1.4011.774.2023.1.MR): Współwłaściciel mieszkania chce wynajmować je na krótsze (2-3 dni) jak i dłuższe pobyty za pośrednictwem platformy rezerwacyjnej, która będzie pobierać od gości opłaty i przekazywać wynajmującym. Sam będzie wykonywał czynności typu sprzątanie, przygotowanie na przyjazd najemcy, naprawy, utrzymanie. Umową najmu ma być rejestracja najemcy przez portal pośredniczący. Ponownie, organ pozwolił podatnikowi ten najem rozliczać prywatnie, także na podstawie Uchwały NSA.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast zgodnie z art. 9a ust. 6 ww. ustawy: Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Zgodnie z postanowieniami art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłami przychodów są: · pozarolnicza działalność gospodarcza; · najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Z kolei zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 przywoływanej ustawy: Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności; 2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności; 3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Z tych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki: · zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy, pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, · nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, oraz · wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać na podstawie postanowień wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy. Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu. Na tle przedstawionych regulacji prawnych najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Uchwałą NSA z 24 maja 2021 r., II FPS 1/21 stwierdzono, że: To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem (...). Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Zasadą jest kwalifikowanie przychodów do źródła – najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” – do przychodów z działalności gospodarczej. W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.): Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne: 1) prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą; 2) osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 226 i 232), zwanej dalej „ustawa o podatku dochodowym”. Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym. W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi: · 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a. Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w 2013 r. nabyła Pani prywatnie lokal mieszkalny, który następnie wprowadziła do ewidencji środków trwałych celem zorganizowania tam (...) w ramach prowadzonej wówczas działalności gospodarczej. Prowadzona działalność gospodarcza po dłuższym okresie zawieszenia została całkowicie zamknięta w styczniu 2021 r., obecnie nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Głównym źródłem Pani dochodów jest prowadzona działalność rolnicza. Konieczność ponoszenia stałych opłat związanych z utrzymaniem ww. lokalu mieszkalnego, które sama Pani ponosi, tj.: czynsz, energia, koszty wywozu odpadów, skłoniły Panią do rozpoczęcia wynajmowania lokalu innym osobom w ramach najmu krótkoterminowego. Począwszy od lutego 2024 r. rozpoczęła Pani okazjonalnie oferować lokal na wynajem krótkoterminowy, głównie turystom odwiedzającym X. Pozyskane z najmu środki służą bieżącemu zaspokojeniu podstawowych potrzeb finansowych, utrzymaniu mienia oraz ponoszeniu kosztów egzystencji. Wynajmem zajmuje się Pani osobiście, nie świadczy i nie zamierza Pani świadczyć na rzecz najemców jakichkolwiek usług dodatkowych (np. prowadzenia recepcji, biura, oferowania posiłków, okresowego sprzątania, czy wymiany ręczników i pościeli w trakcie pobytu), ani też korzystać z pomocy osób trzecich, tj. pracowników lub zleceniobiorców. Częstotliwość wynajmu mieszkania jest trudna do przewidzenia z uwagi na jego okazjonalny i krótkoterminowy charakter, sezonowość oraz wykorzystywanie mieszkania także do własnych potrzeb mieszkaniowych. Zdecydowała się Pani skorzystać z możliwości poszukiwania najemców za pośrednictwem platformy (...). Przenosząc powołane przepisy na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że przychody, które uzyskuje Pani z tytułu najmu krótkoterminowego lokalu mieszkalnego, niezwiązanego z działalnością gospodarczą, zalicza się do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, a tym samym podlegają one opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne na zasadach określonych w art. 6 ust. 1a ww. ustawy. Właściwą stawką ryczałtu dla przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu krótkoterminowego, w tym uzyskanego za pośrednictwem platformy (...) w miesiącu ich otrzymania w wartości brutto (łącznie z potrąconą prowizją) – jak słusznie Pani wskazała – jest stawka w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł, zaś od nadwyżki ponad tę kwotę w wysokości 12,5% przychodów, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy: · stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz · zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanego pytania interpretacyjnego, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku, w szczególności we własnym stanowisku, które nie odnoszą się do tego pytania. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem stanu faktycznego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili