0112-KDIL2-2.4011.208.2025.1.WS

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, nie prowadzi działalności gospodarczej i planuje wynajmować lokal mieszkalny w ramach najmu krótkoterminowego. W związku z tym zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy przychody z tego najmu powinny być kwalifikowane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy, stwierdzając, że przychody z najmu krótkoterminowego należy kwalifikować do tego źródła, co oznacza, że będą one opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Interpretacja jest pozytywna, ponieważ organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy przychody z najmu krótkoterminowego powinny być kwalifikowane do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT?

Stanowisko urzędu

Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych jest prawidłowe. Przychody z najmu krótkoterminowego należy kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Przychody te podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 31 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, będącą polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej. Jego główne źródło dochodów to świadczenie pracy na podstawie umowy o pracę. Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego. Lokal mieszkalny został nabyty w związku z chęcią zaspokojenia prywatnych potrzeb mieszkaniowych, gdyż Wnioskodawca planował zamieszkanie w kupionym lokalu mieszkalnym. Aktualnie z uwagi na zmianę planów życiowych Wnioskodawca chciałby wynajmować lokal w ramach najmu krótkoterminowego, tj. na dni, doby lub tygodnie (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 55.20.Z). Wnioskodawca nie zamierza zawierać umów najmu na dłuższe okresy czasu. Do podjęcia decyzji o wynajmie krótkoterminowym skłoniło Wnioskodawcę atrakcyjne turystycznie położenie lokalu. Ponadto wynajem mieszkania pozwoli przynajmniej częściowo pokryć koszty utrzymania lokalu, tj. czynsz, energię, gaz, wodę, odprowadzanie ścieków oraz koszty wywozu odpadów. Zamiarem Wnioskodawcy jest, aby wynajem lokalu mieszkalnego dodatkowo zasilił domowy budżet. Wnioskodawca traktuje wynajem lokalu mieszkalnego jako inwestowanie posiadanych aktywów, którego celem jest zabezpieczenie sytuacji finansowej i mieszkaniowej rodziny. Przedmiotowy lokal jest jedyną nieruchomością, którą Wnioskodawca aktualnie zamierza wynajmować. Wnioskodawca nie posiada innej nieruchomości, którą wynajmuje lub aktualnie planuje wynajmować. Wnioskodawca rozważa pozyskiwanie najemców za pośrednictwem platform rezerwacyjnych typu (...), które umożliwiają zamieszczenie ogłoszeń o najmie. Portale te z jednej strony umożliwiają wynajmującym oferowanie nieruchomości na wynajem krótkoterminowy, a z drugiej pozwalają na rezerwację noclegów. Właściciele samodzielnie określają cenę, po której gość może dokonać rezerwacji, a następnie akceptują rezerwację. Serwis będzie pobierał od Wnioskodawcy prowizję. W ramach działań związanych z najmem Wnioskodawca będzie samodzielnie wstawiał ogłoszenia na ww. portalach, będzie obsługiwał rezerwację oraz dokonywał rozliczeń z gośćmi. Poza oferowaniem lokalu na wynajem krótkoterminowy w ww. portalach Wnioskodawca nie będzie podejmował innych działań reklamowych, w szczególności nie zamierza tworzyć i prowadzić własnej strony internetowej wynajmowanego lokalu mieszkalnego. Wnioskodawca nie będzie korzystał również z pomocy innych firm pośredniczących czy zajmujących się profesjonalnym wynajmem nieruchomości. Najem będzie polegał wyłącznie na usługach związanych z zakwaterowaniem. Dodatkowe usługi, takie jak codzienne sprzątanie, wymiana pościeli i ręczników, ochrona, recepcja, nie będą świadczone w ramach najmu. Zdawanie kluczy, weryfikacja lokalu oraz sprzątanie będą wykonywane we własnym zakresie, przy czym lokal będzie sprzątany jedynie w czasie pomiędzy poszczególnymi okresami najmu krótkoterminowego. Wnioskodawca nie jest w stanie określić z jaką częstotliwością przedmiotowe mieszkanie będzie wynajmowane, biorąc jednak pod uwagę położenie nieruchomości, tj. walor turystyczny miejscowości, potencjalnie okresem szczególnego zainteresowania może być sezon wiosenno-letni, bowiem sprzyja on turystyce regionu. Wnioskodawca jednocześnie nie wyklucza wykorzystania w międzyczasie lokalu mieszkalnego do własnych potrzeb.

Pytanie

Czy otrzymywane przez Wnioskodawcę przychody z najmu krótkoterminowego, o których mowa w opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca powinien kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”), tj. przychodów z najmu, dzierżawy i umów podobnych? Pani stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy przychody z najmu krótkoterminowego, o którym mowa w opisanym zdarzeniu przyszłym, należy kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. I tak, ustawa o PIT rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowana dochodów z poszczególnych źródeł. Przychody z najmu mogą być przez podatników rozliczane w obrębie dwóch źródeł przychodów, które są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 6: · pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3); · najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6). Jednocześnie, z punktu widzenia omawianego zagadnienia, należy zwrócić uwagę na zawartą w ww. ustawie definicję działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 powołanej ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, 2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności, 3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Na tle przedstawionych regulacji prawnych należy zatem stwierdzić, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT). Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem, jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem istotnych okoliczności danej sprawy, w tym w kontekście spełnienia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na Uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2021 r. sygn. II FPS 1/21, gdzie sąd stwierdził, że: „To zatem podatnik decyduje o tym, czy powiązać określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem”. Na gruncie obowiązującego orzecznictwa sądowego, kluczowym dla uznania czy najem prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej, czy jako najem prywatny jest zamiar samego podatnika: „(...) Decydujący zatem dla tego rozróżnienia pomiędzy najmem rzeczy w ramach zarządu majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą (nazywanym także niekiedy potocznie «prywatnym» lub «osobistym»), a najmem rzeczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest zamiar samego podatnika. To on decyduje o tym czy «powiązać» określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem” – Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 maja 2024 r. sygn. akt II FSK 1080/21. Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Stosowanie natomiast do dyspozycji art. 9a ust. 6 dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane zostały w przepisach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 z późn. zm., dalej jako: „Ustawa o ryczałcie”). W świetle art. 2 ust. 1a ww. ustawy osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Zgodnie natomiast z art. 6 ust 1a: opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym. W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym: ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a. W ocenie Wnioskodawcy, w związku z powyższym, przychód uzyskiwany z opisanego w zdarzeniu przyszłym najmu krótkoterminowego należy zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, to opisane przychody podlegać będą opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a Ustawy o ryczałcie. Jeśli przychód w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty 100.000 zł, wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%. Natomiast po przekroczeniu tego limitu Wnioskodawca powinien odprowadzić od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodów. W kwestii podobnej do problematyki przedstawionej przez Wnioskodawcę wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 25 września 2024 r. nr 0115- KDST2-1.4011. 406.2024.2.KB: „(...) Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. W 2023 r. nabył Pan nieruchomość mieszkalną, a konkretnie mieszkanie. Chciałby Pan wynająć mieszkanie na zasadzie najmu krótkoterminowego, w tym za pośrednictwem usług (...). Usługi te pozwalają Panu zamieścić ogłoszenie na ich platformach i samodzielnie określić, w jakie dni i w jakiej cenie będzie oferowany wynajem. Opłata za pobyt będzie pobierana za pośrednictwem firmy zajmującej się pośredniczeniem w rezerwacji najmu. We własnym zakresie posprząta i przygotuje Pan apartament do kolejnych zadań, a także utrzyma go w odpowiednim stanie technicznym pozwalającym na udostępnienie gościom. W trakcie najmu nie będzie Pan świadczył usług dodatkowych takich jak: sprzątanie pokoju w okresie najmu, bieżąca wymiana pościeli lub ręczników, wyżywienia ani innych profesjonalnych usług związanych z zarządzaniem nieruchomością. Klucze do apartamentu będą odbierane od gości poprzez odpowiednią skrytkę, którą goście otworzą za pomocą otrzymanego kodu, a w wyjątkowych sytuacjach klucze zostaną przekazane bezpośrednio gościom. Celem najmu jest wsparcie na pokrycie kosztów utrzymania lokalu oraz wsparcie domowego budżetu. Nie posiada Pan innego lokalu mieszkalnego, z którego czerpałby korzyści finansowe. (...) Mając na względzie powołane przepisy prawa podatkowego oraz opis okoliczności sprawy stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Pana przychody z tytułu najmu mogą zostać zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. najem prywatny). Przychody z tego tytułu podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne”. Warto jednocześnie zwrócić uwagę na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 listopada 2024 r. nr 0112-KDIL2-2.4011.692.2024.3.IM: „(...) Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że pracuje Pan zawodowo na etacie i jest to Pana główne zajęcie. W połowie października 2022 r. zaczął Pan wynajmować posiadane na własność mieszkanie na portalach (...). Dodatkowo od września 2024 r. wynajmuje Pan zakupione na kredyt drugie mieszkanie, w podobny sposób. Sam zajmuje się Pan obsługą, sprzątaniem po gościach, drobnymi naprawami, które się zdarzają. W Pana sytuacji, skoro mieszkania stanowiące majątek osobisty wynajmuje Pan w ramach najmu krótkoterminowego, to najem ten będzie stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody osiągnięte z tytułu wynajmu mieszkań na zasadach najmu prywatnego należy opodatkować ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne”. Podobnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 15 stycznia 2024 r. nr 0115- KDIT1.4011.774.2023.1 MR.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili