Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 12 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 lipca 2022 r. (wpływ 20 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca K. L. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wybrana forma opodatkowania to ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć Umowę Konsorcjum (umowa wspólnego przedsięwzięcia) z firmą A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…). A. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Firma A. Sp. z o.o. będzie Liderem konsorcjum, zaś Wnioskodawca K. L. będzie członkiem konsorcjum (zwanym także Konsorcjantem). Wnioskodawca i spółka są podmiotami powiązanymi.

Możliwym jest, iż w ramach rozwoju biznesu, może dochodzić do przystąpienia nowych podmiotów do Konsorcjum, co zostanie uwzględnione w aneksowanej Umowie Konsorcjum.

Lider Konsorcjum prowadzi działalność gospodarczą związaną z budownictwem i projektowaniem (głównie infrastruktury drogowej), zaś Konsorcjant jest architektem z uprawnieniami posiadającym bardzo dużą wiedzę praktyczną i teoretyczną. Ze względu na posiadaną przez Wnioskodawcę wiedzę i uprawnienia wykorzystywane w ramach wspólnego działania, kompleksowe świadczenie usług przez firmę A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością bez udziału Wnioskodawcy byłoby niemożliwe lub wymagało dużego nakładu finansowego.

Szczegółowe warunki współpracy pomiędzy podmiotami zostaną określone w Umowie Konsorcjum, która stanowić będzie, iż strony działają na zasadzie wspólnego przedsięwzięcia nieposiadającego odrębnej podmiotowości prawnej oraz zobowiązują się do uczestniczenia we wspólnym przedsięwzięciu na zasadzie realizacji poszczególnych zadań (każdemu z podmiotów przydzielony zostanie do realizacji odrębny zakres zadań w zakresie realizacji inwestycji w ramach konsorcjum, co będzie wiązać się także z przypisaniem określonego zysku poszczególnym członkom Konsorcjum). Strony umowy dopuszczają możliwość modyfikacji postanowień Umowy w celu dostosowania podziału wynagrodzenia adekwatnie do ponoszonych nakładów przy realizacji poszczególnych zleceń.

Wspólne działanie jest podejmowane w celu wzajemnego połączenia potencjałów finansowych, logistycznych, technicznych i organizacyjnych przekraczających możliwości jednego podmiotu i tym samym sprostaniu rosnącym wymogom i konkurencji. Celem wspólnego przedsięwzięcia będzie powierzenie wyodrębnionych działań stronom umowy Konsorcjum w celu zwiększenia skuteczności działania i maksymalizacji zysku.

Działanie w formie konsorcjum jest dość powszechne w branży budowlanej, gdzie częstym przypadkiem jest sytuacja (występująca także w odniesieniu do Wnioskodawców), iż jeden podmiot startuje w organizowanym przetargu funkcjonując w ramach konsorcjum firm/przedsiębiorców współpracujących przy realizacji zlecenia (jest to także ujawniane w procesie przetargowym).

Umowa Konsorcjum określać będzie za jakie czynności jest odpowiedzialny dany członek konsorcjum. Każdy z członków konsorcjum we własnym zakresie ponosi koszty związane z wykonaniem umowy (zadaniowy podział pracy). Część kosztów może być zaś ponoszona wspólnie przez członków konsorcjum i każdy z członków będzie obowiązany do ponoszenia kosztów przypadających na jego udział.

Strony ustaliły, iż w kontaktach z podmiotami trzecimi (kontrahentami) tylko jeden z członków konsorcjum funkcjonować będzie jako podmiot realizujący sprzedaż towarów lub podmiot nabywający towary/usługi, zaś Umowa Konsorcjum określać będzie podział czynności i wynagrodzenia miedzy członków konsorcjum oraz podział kosztów wspólnych.

Przewiduje się następujący sposób rozliczeń: członek konsorcjum zawierający umowę handlową z podmiotem trzecim realizowaną w ramach Konsorcjum wystawia dokument sprzedaży na podmiot trzeci na całość wynagrodzenia, jednakże zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 jako przychód podatkowy tego podmiotu zostanie rozpoznana kwota pomniejszona o wynagrodzenie należne innym członkom konsorcjum. Jednocześnie każdy z członków konsorcjum wystawia fakturę na swoją część wynagrodzenia wynikającą z Umowy Konsorcjum, które to wynagrodzenie będzie ich przychodem podatkowym z tytułu realizowanych czynności w ramach Umowy Konsorcjum.

Uzupełnienie i doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

‒ Działalność jest opodatkowana w formie ryczałtu jest to działalność jednoosobowa.

‒ Działalność jednoosobowa jest prowadzona w zakresie działalności projekowo-architektonicznej oraz doradztwa technicznego.

‒ Wnioskodawca wskazuje, iż nie jest spełniony żaden z warunków (żadna z przesłanek) wskazanych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który to warunek/przesłanka wykluczałaby prawo do wyboru opodatkowania w formie ryczałtu.

‒ W roku poprzedzającym rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca nie uzyskał przychodów z działalności prowadzonej samodzielnie w wysokości przekraczającej 2 000 000 euro. Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi działalności w formie spółki opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób prawnych.

‒ Konsorcjum zostało zawiązane w celu wspólnego wykonania przedsięwzięcia polegającego na budowie obiektów budowlanych, w szczególności infrastruktury drogowej i mostowej, zgodnie z planami, kosztorysem oraz harmonogramem dołączonym w dokumentacji przetargowej. Połączenie potencjałów oraz specjalizacja w zakresie wykonawstwa pozwala osiągnąć efekt synergii oraz zwiększyć atrakcyjność przedsiębiorców. Jest to także możliwość dla uczestników na rozszerzenie zakresu świadczenia usług o kolejne zadania.

Konsorcjum specjalizuje się w wykonywaniu analiz ruchu drogowego oraz usługom towarzyszącym (np. opracowywaniem diagnozy stanu bezpieczeństwa, wykonywaniem prognoz ruchu drogowego oraz pomiarów ruchu drogowego). Wykonuje również zadania z zakresu organizacji ruchu na czas budowy oraz docelowe organizacje ruchu drogowego. Dodatkowo świadczy usługi w zakresie modernizacji i przebudowy dróg i ulic oraz sygnalizacji świetlnych.

Wnioskodawca jako osoba posiadająca stosowne uprawnienia zajmuje się wykonywaniem projektów drogowych- od koncepcji, poprzez projekty budowlane, aż do projektów wykonawczych. W przypadku projektów wielobranżowych zajmuje się koordynacją międzybranżową, występuje o warunki techniczne oraz uzyskuje wszelkie potrzebne uzgodnienia, aż do uzyskania pozwolenia na budowę. Czynności z zakresu projektowania i nadzoru będą czynnościami jakie będzie realizował Wnioskodawca w ramach Konsorcjum.

Przykładem przyszłych przedsięwzięć i ich realizacji jest następujący schemat działania - w przypadku ogłoszenia przetargu na budowę/przebudowę infrastruktury drogowej (ulicy/skrzyżowania) Lider Konsorcjum przy współpracy Wnioskodawcy przygotuje ofertę przetargową wskazując jakie czynności z zakresu projektowania i wykonawstwa mogą zaoferować. W przypadku wygrania przetargu Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za wszelkie kwestie związane z przygotowaniem projektów budowlanych oraz nadzorem wykonawczym. W zależności od skali przedsięwzięcia i wzajemnych ustaleń Wnioskodawca może być też odpowiedzialny za niektóre czynności z zakresu uzyskiwania stosownych pozwoleń i uzgodnień w zakresie wykonawstwa. Wszystkie inne zadania wynikające z zawartej umowy będzie realizował Lider Konsorcjum.

‒ W realizowanym wspólnie przedsięwzięciu na obecnym etapie występują dwaj członkowie konsorcjum:

‒ K. L. - prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą. Jest przedsiębiorcą zajmującym się projektowaniem i architekturą, będący Konsorcjantem (Uczestnikiem Konsorcjum). Głównym zadaniem Konosorcjanta będzie projektowanie oraz nadzór budowlany - czynności stricte związane z posiadanymi uprawnieniami w zakresie architektury i nadzoru budowlanego.

‒ A. Sp. z o.o. - spółka zajmująca się realizacją przedsięwzięć budowlanych, aktywnie uczestnicząca w przetargach budowlanych, spółka zajmując się pozyskiwaniem zleceniobiorców i podwykonawców, będąca Liderem Konsorcjum. Spółka będzie kompleksowo zajmować się obsługą całego procesu budowlanego - od pozyskiwania kontraktów po ich realizację (z wyłączeniem kwestii związanych z architekturą i nadzorem budowlanym).

‒ Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

‒ Lider Konsorcjum jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

‒ Lider Konsorcjum będzie zawierał z kontrahentami umowy w związku z realizacją na rzecz kontrahenta wspólnego przedsięwzięcia oraz będzie reprezentował Konsorcjum na zewnątrz.

‒ Lider Konsorcjum będzie wystawiać faktury na rzecz kontrahentów dokumentujące całość zamówienia (także obejmującą czynności realizowane przez Konsorcjanta).

‒ Konsorcjant jako przedsiębiorcą zajmującym się projektowaniem i architekturą, będzie wykonywał czynności z zakresu projektowania (czynności głównego projektanta) oraz nadzoru budowlanego i kierownika projektu. Dodatkowo będzie także realizował czynności z zakresu kosztorysowania i wyceny prac projektowych, a także realizacji zamówień w celu realizacji procesu budowlanego. Będą to wiec czynności realizowane przez Konsorcjanta jako osoby posiadającej uprawnienia z zakresu projektowania i architektury oraz przedsiębiorcy mającej duże doświadczenie z zakresu uczestniczenia w tego typu projektach.

Usługi te będą świadczone na rzecz Kontrahentów obsługiwanych w ramach Konsorcjum jako cześć z wykonywanych usług. Zgodnie z założeniami większość prac będzie realizowana na rzecz jednostek sektora publicznego - usługi świadczone w ramach przetargów publicznych. W tym samym modelu czynności mogą być także realizowane na rzecz innych firm z branży budowalnej w ramach podwykonawstwa (Konsorcjum jako zleceniobiorca).

Wnioskodawca będzie także świadczył w ramach umowy Konsorcjum usługi na rzecz Lidera - głównie usługi dotyczące pozyskiwania klientów poprzez wykorzystanie renomy Wnioskodawcy szczególnie istotnej przy przetargach publicznych (posiadanie odpowiedniej renomy jest niejednokrotnie warunkiem pozytywnego rozstrzygnięcia przetargu). Dodatkowo mogą wystąpić sytuacje, iż Wnioskodawca będzie świadczył usługi w zakresie współfinansowania projektów budowlanych realizowanych przez Lidera w ramach Konsorcjum czy też udzielania gwarancji dobrego wykonania kontraktu przez Lidera.

‒ Lider Konsorcjum będzie zajmował się kompleksową obsługą administracyjną Konsorcjum (obsługa prawna, administracyjna, wykonawcza), będzie realizował w całości przedsięwzięcie od strony budowalnej (za wyjątkiem kwestii projektowych i architektonicznych), będzie zatrudniał wykonawców i specjalistów w ramach realizowanych przedsięwzięć, będzie użyczał zasoby sprzętowe i programy, będzie zapewniał finasowanie realizowanych przedsięwzięć, będzie przygotowywał dokumentację przetargową, ściągał należności, zajmował się kwestią marketingu i reklamy, inne czynności z zakresu funkcjonowania Konsorcjum.

Usługi te w ramach podziału zadań będą świadczone na rzecz Kontrahentów obsługiwanych w ramach Konsorcjum jak również będą to usługi mające na celu obsługę bieżącą Konsorcjum.

‒ Każdy z uczestników Konsorcjum co do zasady jest odpowiedzialny za ponoszenie niezbędnych wydatków mających na celu realizację przypisanych mu czynności (samofinansowanie).

Wspólne wydatki takie jak np. przygotowanie polityki ochrony danych osobowych dla Konsorcjum będą ponoszone przez jednego z członków Konsorcjum (co do zasady Lidera) a następnie będą rozliczane proporcjonalnie według zaangażowania w realizację przedsięwzięcia, co do zasady uwzględniając wielkości udziału w przychodzie Konsorcjum.

Dodatkowo mogą wystąpić wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług na rzecz Lidera - np. koszty związane z udzieleniem gwarancji dobrego wykonania kontraktu, za które to usługi będzie należne Wnioskodawcy dodatkowe wynagrodzenie.

‒ Zgodnie z umową podział wynagrodzenia został ustalony w stosunku 70% dla Lidera oraz 30% dla Wnioskodawcy. Podział wynagrodzenia został ustalony na bazie dotychczas realizowanych kontraktów przez uczestników Konsorcjum.

Ponieważ jednak podział zadań i nakład pracy może się różnić w każdym realizowanym przedsięwzięciu w zależności od pełnionych funkcji i realizowanych czynności, tym samym umowa reguluje, iż przed rozpoczęciem realizacji przedsięwzięcia członkowie Konsorcjum ustalą podział wynagrodzenia adekwatny do zakresu realizowanych zadań i spiszą ustalenia w zakresie wynagrodzenia jeżeli podział miałby być inny niż umownie określony na 70/30.

‒ W ramach rozliczeń finansowych pomiędzy Wnioskodawcą i Liderem mogą występować dwa rodzaje rozliczeń pieniężnych - wynagrodzenie będące udziałem w zysku wygenerowanym przez spółkę oraz kwoty przekazywane przez Lidera w zamian za wyświadczone na jego rzecz przez Wnioskodawcę usługi w ramach umowy Konsorcjum.

Większość kwot stanowić będzie wynagrodzenie z tytułu zysku wygenerowanego przez Konsorcjum, które to wynagrodzenie w części jest należne Wnioskodawcy. Jednakże Wnioskodawca może też świadczyć usługi na rzecz Lidera, które to czynności mają służyć pozyskaniu kontraktów budowlanych czy też udzielenia przez Lidera stosownych gwarancji.

W związku z pytaniem nr III z wezwania, Wnioskodawca doprecyzował, iż przedmiotem fakturowania i rozliczeń VAT (podatek od towarów i usług)-owskich będzie tylko kwestia świadczenia usług pomiędzy Konsorcjantami, zaś sam podział wynagrodzenia na podstawie noty księgowej.

‒ Jak zostało wskazane w odpowiedzi na pytanie nr II-6-e Wnioskodawca będzie uzyskiwał głównie środki pieniężne jako część należna Wnioskodawcy wynagrodzenia. Podział wynagrodzenia będzie dokonywany na podstawie not księgowych.

Sporadycznie mogą jednak wystąpić sytuacje, iż Wnioskodawca będzie też otrzymywał wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług na rzecz Lidera, które to wynagrodzenie w ocenie Wnioskodawcy powinno być wykazane na podstawie faktur VAT jako świadczenie usług. Głównie będą to usługi dotyczące pozyskiwania klientów poprzez wykorzystanie renomy Wnioskodawcy oraz współfinansowanie projektów budowlanych realizowanych przez Lidera (udostępnienie środków pieniężnych) czy też udzielanie gwarancji dobrego wykonania kontraktu obejmującej zadania realizowane przez Lidera.

‒ Sporadycznie mogą wystąpić sytuacje, iż Wnioskodawca będzie świadczył usługi dotyczące pozyskiwania klientów poprzez wykorzystanie swojej renomy oraz udostępniał środki pieniężne na finansowanie projektów budowlanych realizowanych przez Lidera czy też udzielał gwarancji dobrego wykonania kontraktu obejmujących zadania realizowane przez Lidera.

Na obecnym etapie działań Wnioskodawca nie przewiduje dostawy towarów na rzecz Lidera.

‒ Lider Konsorcjum jako podmiot odpowiedzialny za funkcjonowanie całego przedsięwzięcia może zarówno świadczyć usługi na rzecz Wnioskodawcy jak również może dokonywać dostawy towarów, które to realizowane dostawy i świadczone usługi są na rzecz całego Konsorcjum, a więc w części także na Wnioskodawcę.

Co do zasady będą to usługi opodatkowane podstawową stawką podatku VAT i nie będą korzystać ze zwolnienia (np. usługa przygotowania Polityki ochrony danych osobowych w części realizowana na rzecz Wnioskodawcy).

W ramach świadczenia usług będzie to przykładowo obsługa prawna Konsorcjum, obsługa regulacyjna Konsorcjum (np. obowiązki w zakresie RODO), świadczenie usług z zakresu marketingu i reklamy czy też windykować należności.

W ramach dostawy towarów można zaś wymienić dostawę materiałów biurowych na potrzeby projektowania.

‒ Towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę od Lidera Konsorcjum będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, które to czynności nie korzystają ze zwolnienia od podatku.

‒ Na wynagrodzenie należne z tytułu podziału wypracowanego zysku przez Konsorcjum Wnioskodawca będzie wystawiał notę księgową, zaś na wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług na rzecz Lidera będzie wystawiał faktury VAT.

Kwestia ta została doprecyzowana w pytaniach wnioskodawcy zgodnie z treścią żądania z wezwania.

‒ Faktury będą wystawiane na Wnioskodawcę i będą dotyczyć świadczenia usług realizowanego na rzecz Wnioskodawcy.

‒ Każda ze Stron ponosi we własnym zakresie koszty własnej działalności, w tym podatki i opłaty. Wspólne wydatki takie jak np. przygotowanie polityki ochrony danych osobowych dla Konsorcjum będą ponoszone przez jednego z członków Konsorcjum (co do zasady Lidera) a następnie będą rozliczane proporcjonalnie według zaangażowania w realizację przedsięwzięcia, co do zasady uwzględniając wielkości udziału w przychodzie Konsorcjum.

‒ Lider będzie wystawiał faktury na rzecz Kontrahentów wyłącznie w swoim imieniu. Fraktury te będą uwzględniały całe wynagrodzenie należne członkom Konsorcjum, które to wynagrodzenie będzie później przypisane poszczególnym członkom Konsorcjum (Wnioskodawca wystawi noty księgowe obciążające Lidera).

‒ Członkowie Konsorcjum nie będą stanowić grupy VAT w rozumieniu art. 15a ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług, który to przepis zacznie obowiązywać z dniem 1 stycznia 2023 r. Kwestia ta jest jednakże przedmiotem analiz i nie można wykluczyć, iż w dacie obowiązywania przepisu nastąpi zawiązanie grupy VAT - nie jest to jednakże obecnie przedmiotem zapytania.

‒ Jak zostało to doprecyzowane pytaniami i udzielonymi pytaniami, Wnioskodawca będzie uzyskiwał głównie środki pieniężne będące podziałem otrzymanego wynagrodzenia oraz może otrzymywać wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług na rzecz Lidera. Może też występować sytuacja, iż to Lider Konsorcjum wystawi faktury z tytułu należnego mu wynagrodzenia a związanego z usługami realizowanymi na rzecz Wnioskodawcy (usługi związane z samą obsługa Konsorcjum).

Istotą pytań wnioskodawcy jest ustalenie czy prawidłowo postępuje opodatkowując podatkiem VAT te czynności, które są związane ze świadczeniem usług na rzecz Lidera i odliczając VAT od faktur związanych ze świadczeniem usług na jego rzecz przez Lidera. Jednocześnie w ocenie Wnioskodawcy sam podział wynagrodzenia będzie dokonywany na podstawie not księgowych i będzie poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych

Czy część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży detalicznej przypisana Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zakwalifikować do źródła przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej tak, jakby on sam wykonał w tej części usługę zafakturowaną na podmiot trzeci i będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży przypisana Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zakwalifikować do źródła przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej tak jakby on sam wykonał w tej części usługę zafakturowaną na podmiot trzeci i będzie podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Na wstępie należy wskazać, iż zasady działania konsorcjum nie są w polskich przepisach odrębnie uregulowane. Dopuszczalność zawierania tego typu umów wynika z obowiązującej w prawie cywilnym swobody zawierania umów. Stąd jak się przyjmuje samo konsorcjum może przyjmować różnorodne formy.

Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Ponieważ, prawo nie wyszczególnia umowy konsorcjum, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie ma własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy ani też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach nie związanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem.

Zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) stosunku, ustawie, ani zasadom współżycia społecznego. Strony umowy konsorcjum korzystając z powyższej zasady swobody umów mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego. Zatem dla uznania konsorcjum za wspólne przedsięwzięcie nie jest konieczne aby umowa, która konsorcjum to zawiązuje określała procentowy udział konsorcjantów we wspólnym przedsięwzięciu, umowa ta może być zmieniana lub do tej umowy mogą przystępować inne podmioty.

Najprostszą formą konsorcjum może być wspólnie kontrolowana działalność - związek firm powołany zostaje do zaoferowania podmiotom trzecim wspólnego wykonania zadania, z jasno określonym podziałem obowiązków w zakresie realizacji tego zadania, z których poszczególni konsorcjanci wywiązują się na własny koszt. Jeden z członków konsorcjum jest umocowany do podpisywania umowy gospodarczej w imieniu całego konsorcjum, a rozliczenia gospodarcze z zamawiającym, w tym fakturowanie sprzedaży, prowadzone są przez ten podmiot. Pozostałe firmy wystawiają faktury/noty księgowe na ten podmiot i w ten sposób ostatecznie uczestniczą w zyskach wspólnego przedsięwzięcia. Tego typu konsorcjum nie wymaga własnej księgowości, a jego działalność jest sumą działań jego uczestników, które to działania - tj. uzyskiwane przychody, ponoszone koszty, podejmowane zobowiązania itp. rejestrowane są w ich księgach i sprawozdaniach finansowych.

Należy zauważyć, że konsorcjum stanowi określony w umowie sposób uregulowania rozliczeń pomiędzy podmiotami tworzącymi konsorcjum oraz wprowadza zasady, którymi strony powinny kierować się w swoich kontaktach. Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni dokonywać podziału kosztów czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum (według zawartej umowy). Umowa konsorcjum może przewidywać, iż każdy z uczestników konsorcjum ponosi koszty we własnym zakresie realizując określone czynności, a uzyskiwany przychód dzielony jest miedzy członków konsorcjum proporcjonalnie do realizowanych czynności. Niezależnie od przyjętego modelu funkcjonowania konsorcjum, rozliczenia pomiędzy konsorcjantami są sprawą wewnętrzną i pozostają poza sferą rozliczeń z zamawiającym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)"), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl natomiast art. 5 ust. 2 Ustawy CIT zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (jeżeli koszty są ponoszone łącznie na wspólne przedsięwzięcie).

Zbieżne zapisy zostały wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny w art. 8 ust. 1 - przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jednocześnie w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Przepisy te ustalają nadrzędne zasady rozliczeń podatkowych dokonywanych między podmiotami biorącymi udział we wspólnym przedsięwzięciu.

Cytowane przepisy wskazują, że określając wysokość przychodów podatkowych przypadających na danego członka Konsorcjum, jak również wysokość kosztów, podstawę opodatkowania i wysokość zobowiązania podatkowego, należy w pierwszym rzędzie kierować się zapisami Umowy Konsorcjum i zawartymi w niej uregulowaniami.

Zatem, skoro członkowie Konsorcjum ustalili w Umowie Konsorcjum zasady udziału w przychodzie każdego członka Konsorcjum, to powyższe postanowienie jest wiążące przy ustalaniu udziału każdego z członków w przychodach Konsorcjum dla potrzeb art. 5 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 8 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, jest to też postanowienie wiążące dla celów ustalenia wysokości przychodów podatkowych po stronie wystawcy faktury na rzecz podmiotu trzeciego.

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Stosownie do art. 12 ust. 3 wskazanej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Poprzez przykładowe wyliczenie (katalog otwarty) zawarte w art. 12 ust. 1-3 omawianej ustawy, ustawodawca precyzuje jedynie rodzaje przychodów. Ponadto, wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów (art. 12 ust. 4 tej ustawy).

Zbieżne regulacje zostały zawarte w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Należy wskazać, iż zgodnie z funkcjonująca linią orzeczniczą prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Działalność gospodarcza charakteryzuje się pewnym stopniem zorganizowania - tj. pewnej systematyce działania i wprowadzenia logiki i porządku w działaniu. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza stały zamiar jej wykonywania, nie wykluczając możliwości prowadzenia działalności sezonowo lub do czasu osiągnięcia określonych celów (np. pozyskania kontrahentów handlowych). Przez powtarzalność rozumie się natomiast cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny - tj. działania podejmowane w ramach Konsorcjum w sposób zorganizowany i systematyczny, dążenie do zwiększenie sprzedaży na rzecz klientów detalicznych, powtarzalność świadczonych usług - należy wskazać, iż prowadzona działalność nosi znamiona działalność gospodarczej, a prowadzenie jej w formie Konsorcjum (jako grupa podmiotów funkcjonująca jak jeden podmiot) nie jest przesłanką negatywną. Tym samym w ocenie Wnioskodawców, uzyskany przychód uczestnicy Konsorcjum powinni zakwalifikować do przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT i art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, i opodatkować zgodnie z wybraną formą opodatkowania.

Analizując przepisy art. 12 ustawy o CIT oraz art. 14 ustawy o PIT , można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną - przychód powstaje zatem w momencie jego faktycznego uzyskania przez podatnika. Tym samym, na gruncie ww. ustawy przychód powinien cechować się definitywnością i określonością. Zgodnie z takim podejściem, za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym może być uznany tylko definitywny, trwały i ostateczny (bezzwrotny) przyrost majątkowy.

Nie może to być zatem jakikolwiek przychód, lecz wyłącznie taki, w stosunku do którego podatnikowi przysługuje prawo do jego otrzymania i który stanowić będzie jego trwałe przysporzenie majątkowe. Innymi słowy, przychodem będzie wyłącznie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, którego rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że jest należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika.

W sytuacji zatem, w której członek Konsorcjum przekazuje część uzyskanych od klientów (podmiotów trzecich) aktywów (środki pieniężne) innemu podmiotowi, nie będąc uprawnionym do dysponowania tymi aktywami, ich wartość nie może być traktowana jako przychód w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o CIT czy też przychód w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o PIT. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca winien zaliczać do swoich przychodów podatkowych tylko tę część przychodów, która odpowiada jego udziałowi w Konsorcjum (określonemu w Umowie Konsorcjum) a tym samym nie zaliczać do swoich przychodów podatkowych kwoty przychodów należnych innemu członkowi Konsorcjum.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Przy czym, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji przychodu, jednak w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Analizując przepis art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Przychód powstaje zatem w momencie jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Zastrzeżenie, o którym mowa w tym przepisie, obejmuje m.in. przychody wymienione w art. 14 ww. ustawy, a więc przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Literalna wykładnia powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że do przychodów z tego źródła podatnik powinien zaliczyć przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a) uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest między innymi od niespełnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W artykule tym zawarto wyłączenia z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednak – zgodnie z Pana wskazaniem – w Pana przypadku nie jest spełniony żaden z warunków (żadna z przesłanek) wskazanych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który to warunek/przesłanka wykluczałaby prawo do wyboru opodatkowania w formie ryczałtu.

Wskazał Pan, że w roku poprzedzającym rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, nie uzyskał Pan przychodów z działalności w wysokości przekraczającej 2 000 000 euro.

W okolicznościach przedstawionego opisu - zwracam uwagę, że umowa konsorcjum jest umową gospodarczą co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze – „umowy konsorcjum” nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi porozumienie istniejących stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że dwóch lub więcej wspólników przedsięwzięcia jest związanych ustaleniami umownymi oraz, że owe ustalenia umowne ustanawiają sprawowanie współkontroli. Działalność wykonywana w ramach wspólnego przedsięwzięcia może być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, jednak do uznania takiej działalności za wspólne przedsięwzięcie wystarczy jednokrotne jej wykonanie, nie musi to być więc działalność nastawiona na wykonanie w sposób powtarzający się. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Ponieważ prawo nie wyszczególnia umowy konsorcjum, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie ma własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy ani też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem.

Zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Umowa konsorcjum, należy do tzw. umów nienazwanych. Strony takiej umowy – korzystając z powyższej zasady swobody umów – mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, i o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego, mogą traktować zawartą umowę jako nieuregulowaną przepisami Kodeksu cywilnego umowę konsorcjum. Zatem dla uznania konsorcjum za wspólne przedsięwzięcie nie jest konieczne, aby umowa, która konsorcjum to zawiązuje, określała procentowy udział konsorcjantów we wspólnym przedsięwzięciu. Najprostszą formą konsorcjum może być wspólnie kontrolowana działalność – związek firm powołany zostaje do zaoferowania podmiotom trzecim wspólnego wykonania zadania, z jasno określonym podziałem obowiązków w zakresie realizacji tego zadania, z których poszczególni konsorcjanci wywiązują się na własny koszt. Lider konsorcjum jest umocowany do podpisywania umowy gospodarczej w imieniu konsorcjum, a rozliczenia gospodarcze z zamawiającym, w tym fakturowanie sprzedaży, prowadzone są przez lidera.

Konsorcjum stanowi określony w umowie sposób uregulowania rozliczeń między podmiotami tworzącymi konsorcjum oraz wprowadza zasady, którymi strony powinny kierować się w swoich kontaktach, zwłaszcza z zamawiającym. Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni dokonywać podziału kosztów, czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia między konsorcjantami są sprawą wewnętrzną i pozostają poza sferą rozliczeń z zamawiającym. Dlatego też stwierdzamy, że rozliczenia przychodów i kosztów między konsorcjantami, w zależności od ustaleń wynikających z zawartych umów/porozumień w ramach zawiązanego konsorcjum, mogą mieć miejsce na zasadzie procentowej lub zadaniowej. Należy jednak mieć na względzie, że rozliczenia między podmiotami powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie przychodów podatkowych (a także kosztów) dla poszczególnych firm realizujących projekt – udokumentowane zgodnie z zasadami wystawiania dowodów księgowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje wspólnego przedsięwzięcia. Określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia będących osobami fizycznymi, np. w formie konsorcjum. Podatnikami podatku dochodowego w konsorcjum są jego poszczególni wspólnicy, którzy zgodnie z zasadą określoną w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody ze wspólnego przedsięwzięcia łączą z przychodami ze swojej własnej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego udziału we wspólnym przedsięwzięciu. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni do wzajemnych rozliczeń stosować podział przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między członkami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia między podmiotami (fakturowanie, refakturowanie, wystawianie not księgowych) powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie tych przychodów/kosztów podatkowych dla poszczególnych członków realizujących projekt.

W konsekwencji – Pana przychodem będzie tylko ta część wynagrodzenia, która jest dla Pana kwotą należną, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do źródła przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej powinien Pan zakwalifikować tę część wynagrodzenia z tytułu sprzedaży detalicznej, która została Panu przypisana jako Konsorcjantowi na podstawie wystawionych faktur bądź not księgowych. Wynagrodzenie to stanowi dla Pana kwotę należną, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnym rozstrzygnięciom.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).