Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od przychodów ewidencjonowanych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy właściwej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 czerwca 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

R. L. (dalej: Wnioskodawca) jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą R..

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi agenta ubezpieczeniowego w rozumieniu ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) bierny – działalność Wnioskodawcy jest zwolniona od podatku VAT przedmiotowo z uwagi na charakter świadczonych usług.

W związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszelkie przewidziane prawem wymogi zawarte w Ustawie o dystrybucji ubezpieczeń dotyczące bezpośrednio agentów ubezpieczeniowych.

W celu dotarcia do jak najszerszego kręgu potencjalnych klientów, Wnioskodawca działa osobiście, pośrednicząc pomiędzy zakładami ubezpieczeń a podmiotami poszukującymi ochrony ubezpieczeniowej, zawiera też umowy konsorcjalne z innymi agentami ubezpieczeniowymi. Celem takich umów jest współdziałanie wszystkich konsorcjantów (dalej zwanych wspólnie: Konsorcjum) w zakresie sprzedaży produktów ubezpieczeniowych w taki sposób, aby przez skoordynowane i wspólne działania każdego z konsorcjantów uzyskać rezultat o najkorzystniejszym dla wszystkich wymiarze ekonomicznym.

W związku z zawartą umową konsorcjum, każdy z członków Konsorcjum zawiera umowę agencyjną z wiodącym na rynku Towarzystwem Ubezpieczeń (dalej: TU), na bazie której każdy z konsorcjantów zobowiązany jest do sprzedaży w imieniu i na rzecz TU jego produktów ubezpieczeniowych.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Część prac w ramach swoich działań zleca jednak okresowo innym osobom (dalej: Współpracownicy). Najczęściej są to prace w zakresie analiz dynamiki rynku ubezpieczeniowego, analiz porównawczych ofert różnych towarzystw ubezpieczeniowych, analiz działań konkurencji itp. Może się także zdarzyć, że wspomniane osoby wspomagające będą wykonywały inne zadania istotne dla pośrednictwa ubezpieczeniowego (np. organizacja spotkań z klientami i potencjalnymi klientami). Obecnie Współpracownicy nie są zatrudniani przez Wnioskodawcę na podstawie umów o pracę. Zwykle Współpracowników może łączyć z Wnioskodawcą stosunek prawny na podstawie kontraktów cywilnoprawnych (np. umowa zlecenia, o dzieło).

Wnioskodawca do 2021 r. opodatkowywał przychody z prowadzonych działalności gospodarczych podatkiem liniowym. Z racji jednak na niewielką ilość ponoszonych kosztów tej działalności oraz chęć uproszczenia rozliczeń podatkowych Wnioskodawca zdecydował się jednak na zmianę formy opodatkowania na zryczałtowany podatek od przychodów ewidencjonowanych.

Uzupełnienie wniosku

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy jedynie usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, wymienione w sekcji K Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) – tj. symbol PKWiU 66.22.Z Działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych.

Współpracownicy Wnioskodawcy nie świadczą zleconych części prac w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Każdorazowo, Wnioskodawca zawiera umowy o współpracy z osobami fizycznymi nie występującymi jako przedsiębiorcy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą.

W odpowiedzi na pytanie czy współpracownicy w ramach zawieranych z Wnioskodawcą kontraktów cywilnoprawnych wykonują czynności agencyjne, o których mowa w ustawie o dystrybucji ubezpieczeń; w szczególności, czy współpracownikami są osoby fizyczne wykonujące czynności agencyjne Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy o dystrybucji ubezpieczeń poprzez czynności agencyjne należy rozumieć sytuacje, w ramach których Agent ubezpieczeniowy (w tym m.in. Wnioskodawca), w ramach prowadzonej działalności agencyjnej, wykonuje czynności w zakresie dystrybucji ubezpieczeń w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń.

Definicja dystrybucji ubezpieczeń została zawarta w art. 4 ust. 1 Ustawy o dystrybucji ubezpieczeń. Zgodnie z jego treścią, poprzez dystrybucję ubezpieczeń należy rozumieć działalność polegającą na:

1. doradzaniu, proponowaniu lub wykonywaniu innych czynności przygotowawczych zmierzających do zawarcia umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych;

2. zawieraniu umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych w imieniu zakładu ubezpieczeń, w imieniu lub na rzecz klienta albo bezpośrednio przez zakład ubezpieczeń;

3. udzielaniu pomocy przez pośrednika ubezpieczeniowego w administrowaniu umowami ubezpieczenia lub umowami gwarancji ubezpieczeniowych i ich wykonywaniu, także w sprawach o odszkodowanie lub świadczenie.

W ramach zawieranych umów, współpracownicy Wnioskodawcy wykonują różnego rodzaju zadania, których celem jest wsparcie Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez niego działalności. Zadania te mogą polegać m.in.:

1. na czynnościach w zakresie analizy dynamiki rynku ubezpieczeniowego, analizy porównawcze ofert różnych towarzystw ubezpieczeniowych, analizy działań konkurencji, zestawienia produktów ubezpieczeniowych itp.;

2. organizacji spotkań z klientami i potencjalnymi klientami;

3. udzielaniu odpowiedzi na prośby i pytania klientów kierowane zarówno drogą mailową jak i telefoniczną.

Wobec tego, działania współpracowników zmierzają bezpośrednio do pozyskiwania klientów i wykonywania czynności przygotowawczych zmierzających do zawarcia nowych umów ubezpieczenia przez Wnioskodawcę.

Tym samym, należy wskazać, że czynności wykonywane przez współpracowników Wnioskodawcy stanowią czynności agencyjne w rozumieniu Ustawy o dystrybucji ubezpieczeń.

Wnioskodawca informuje, że w roku 2021 Wnioskodawca nie uzyskał przychodów przekraczających 2 000 000 euro.

Podatnik nie spełnia żadnej z negatywnych przesłanek wskazanych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Pytanie

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwość jaka jest właściwa stawka opodatkowania działalności Wnioskodawcy zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, charakter prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pozwala zastosować w jego przypadku art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. j tej ustawy, czyli stawkę ryczałtu w wysokości 15%. Dodatkowo, wykonywane przez Wnioskodawcę usługi agenta ubezpieczeniowego, nie mieszczą się w pojęciu art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, dlatego nie mogą być opodatkowane stawką ryczałtową 17%.

Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane zostały w przepisach ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: ustawa o ryczałcie).

Postanowienia art. 1 pkt 1 ustawy o ryczałcie regulują opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o ryczałcie, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

‒ uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2.000.000 euro, lub

‒ uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalność nie przekroczyła kwoty 2.000.000 euro.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o ryczałcie, użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym (Wnioskodawca spełnia te warunki).

Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

a. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne choćby me zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ustawa o ryczałcie przewiduje również wyłączenia z tej formy opodatkowania, o czym stanowi art. 8 ust. 1, jednak działalność Wnioskodawcy nie mieści się w żadnym z nich.

Pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku – według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 1 ustawy o ryczałcie). Wnioskodawca spełnił ten warunek.

Zakwalifikowanie przez podatnika wykonywanej działalności do odpowiedniego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług stanowi podstawę do ustalenia wysokości stawek podatkowych należnych od przychodów opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. j ww. ustawy stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 15% przychodów ze świadczenia usług finansowych i ubezpieczeniowych (PKWiU sekcja K), innych niż świadczone w ramach wolnych zawodów.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, że sformułowana w art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, na potrzeby ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, definicja wolnego zawodu stanowi, że pod pojęciem wolnego zawodu rozumiana jest pozarolnicza działalność gospodarcza wykonywana osobiście przez lekarzy, lekarzy dentystów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, psychologów, fizjoterapeutów, tłumaczy, adwokatów, notariuszy, radców prawnych, architektów, inżynierów budownictwa, rzeczoznawców budowlanych, biegłych rewidentów, księgowych, agentów ubezpieczeniowych, agentów oferujących ubezpieczenia uzupełniające, brokerów reasekuracyjnych, brokerów ubezpieczeniowych, doradców podatkowych, doradców restrukturyzacyjnych, maklerów papierów wartościowych, doradców inwestycyjnych, agentów firm inwestycyjnych, rzeczników patentowych, oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.

Definicja ustawowa wolnego zawodu jest niezwykle rozbudowana. Można wymienić trzy przesłanki pozytywne, które muszą być łącznie spełnione, aby spełnić definicję wolnego zawodu. Obecnie nie ma zaś przesłanki negatywnej, wyłączającej możliwość zaliczenia do wolnego zawodu. Do przesłanek pozytywnych należy zaliczyć:

a) realizowanie czynności związanych z istotą ściśle określonych zawodów;

b) wykonywanie pozarolniczej działalności gospodarczej;

c) osobiste wykonywanie powyższych czynności.

Oprócz przesłanki pozytywnej, składającej się na definicję ustawową wolnego zawodu, jaką jest realizowanie czynności związanych z istotą ściśle określonych zawodów, drugą przesłanką jest wykonywanie pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca spełnia obie z wymienionych przesłanek.

Trzecią przesłanką pozytywną jest wykonywanie działalności osobiście. Prawodawca sprecyzował, że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania innych osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze.

Jak wskazuje się w doktrynie, przy wykonywaniu zatem czynności związanych z istotą jednego z powyższych zawodów podmiot ten nie może się posłużyć inną osobą, która jest jego pracownikiem, zleceniobiorcą czy też wykonawcą dzieła lub też stroną zbliżonego stosunku prawnego. Tym samym prawodawca od 1 stycznia 2004 r. doprecyzował, na czym polega owa osobista działalność. Lekarz nie może zatem zatrudnić innego lekarza, który będzie świadczył w jego imieniu usługi medyczne. Może natomiast zatrudniać w swojej prywatnej praktyce lekarskiej personel pomocniczy, np. recepcjonistkę, sprzątaczkę, czy też dozorcę. Osoby te nie świadczą bowiem usług medycznych zamiast lekarza. Podobnie należy uznać, że lekarz może zatrudnić pielęgniarkę czy też położną, a lekarz dentysta technika dentystycznego. Osoby te, będąc personelem pomocniczym, nie ingerują czy też nie zastępują lekarza w osobistym wykonywaniu czynności z zakresu wolnego zawodu (zob. S. Bogucki, A Cudak, A. Wrzesińska-Nowacka, Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Komentarz, 2022).

Definicja legalna zawodu agenta ubezpieczeniowego zawarta jest w ustawie o dystrybucji ubezpieczeń. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, agent ubezpieczeniowy to przedsiębiorca, inny niż agent oferujący ubezpieczenia uzupełniające, wykonujący działalność agencyjną na podstawie umowy agencyjnej zawartej z zakładem ubezpieczeń i wpisany do rejestru agentów. Agent ubezpieczeniowy w ramach prowadzonej działalności agencyjnej, wykonuje czynności w zakresie dystrybucji ubezpieczeń w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeń.

Dystrybucja ubezpieczeń polega na doradzaniu, proponowaniu lub wykonywaniu innych czynności przygotowawczych zmierzających do zawarcia umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych; zawieraniu umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych w imieniu zakładu ubezpieczeń, w imieniu lub na rzecz klienta albo bezpośrednio przez zakład ubezpieczeń; udzielaniu pomocy przez pośrednika ubezpieczeniowego w administrowaniu umowami ubezpieczenia lub umowami gwarancji ubezpieczeniowych i ich wykonywaniu, także w sprawach o odszkodowanie lub świadczenie.

Dystrybucja ubezpieczeń polega również na udzielaniu informacji dotyczących jednej lub większej liczby umów ubezpieczenia lub umów gwarancji ubezpieczeniowych na podstawie kryteriów wybranych przez klienta za pośrednictwem stron internetowych lub innych mediów oraz opracowywaniu rankingu produktów ubezpieczeniowych obejmującego porównanie cen i produktów lub składek z tytułu umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej, w przypadku, gdy klient jest w stanie pośrednio lub bezpośrednio zawrzeć umowę ubezpieczenia lub umowę gwarancji ubezpieczeniowej za pośrednictwem stron internetowych lub innych mediów (zob. S. Bogucki, A Cudak, A. Wrzesińska-Nowacka, Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Komentarz, 2022).

Na rynku, poza licencjonowanymi agentami ubezpieczeniowymi, powszechnie działają również osoby wykonujące czynności agencyjne (tzw. OWCA). Są to osoby fizyczne, nie będące agentami ubezpieczeniowymi, które mogą zawierać i podpisywać umowy ubezpieczenia, jeżeli współpracują z agentem ubezpieczeniowym. W zakres ich obowiązków wchodzi m.in. pozyskiwanie nowych klientów i utrzymywanie dobrych relacji z dotychczasowymi, wykonywanie czynności przygotowawczych zmierzających do zawarcia umów ubezpieczenia, administrowanie umowami ubezpieczenia, organizowanie i nadzorowanie czynności agencyjnych.

Na tym tle należy uznać, że Wnioskodawca wykonując czynności agenta ubezpieczeniowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, będzie zatrudniać okazjonalnie albo na stałe osoby, które wykonują czynności agencyjne w rozumieniu ustawy. Współpracownicy wykonują zadania w zakresie analizy dynamiki rynku ubezpieczeniowego, analizy porównawcze ofert różnych towarzystw ubezpieczeniowych, analizy działań konkurencji, zestawienia produktów ubezpieczeniowych itp. Sporadycznie osoby te mogą też wykonywać inne zadania istotne dla pośrednictwa ubezpieczeniowego (np. organizacja spotkań z klientami i potencjalnymi klientami).

Ustawa przewiduje, że osoby wykonujące czynności agencyjne mogą być zatrudnione zarówno na podstawie umowy o pracę, jak i umów zlecenia, o dzieło itp. Dodatkowo ustawa nie warunkuje braku spełnienia przesłanki wykonywania działalności osobiście, a tym samym możliwości zastosowania stawki 15%, od tego czy współpracownicy są zatrudnieni na stałe, czy okazjonalnie. Współpracownicy ingerują zatem w osobiste wykonywanie czynności z zakresu wolnego zawodu przez agenta ubezpieczeniowego, niezależnie od tego czy wykonują czynności agencyjne w ramach stałej współpracy z Wnioskodawcą, czy ad hoc.

Wobec tego nie można uznać Wnioskodawcy za osobę wykonującą wolny zawód w rozumieniu ustawy o ryczałcie. W związku z tym, przychód z wykonywanej przez niego działalności nie może być opodatkowany stawką 17% podatku ryczałtowego.

Konkludując, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz treści wniosku, stwierdzić należy, że Wnioskodawca może w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych przez niego z tytułu działalności gospodarczej, wybrać opodatkowanie w formie ryczałtu, gdyż spełnione są ustawowe przesłanki opodatkowania w tej formie. Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze świadczenia w ramach działalności gospodarczej usług, sklasyfikowanych jako usługi agenta ubezpieczeniowego, innych niż świadczone w ramach wolnych zawodów, powinny zostać opodatkowane stawką ryczałtową 15%, określoną w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. j ustawy o ryczałcie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.):

Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Wysokość stawki ryczałtu zależy od faktycznego rodzaju usług świadczonych przez podatnika w ramach działalności. Zatem konieczne jest każdorazowe przypisanie rodzaju wykonywanych czynności do określonego grupowania PKWiU. Klasyfikacji tej dokonuje sam podatnik.

Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określa art. 12 ust. 1 analizowanej ustawy. I tak wynoszą one m.in.:

‒ 15% – dla przychodów ze świadczenia usług finansowych i ubezpieczeniowych (PKWiU sekcja K), innych niż świadczone w ramach wolnych zawodów (art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. j ww. ustawy);

‒ 17% – dla przychodów osiąganych w zakresie wolnych zawodów (art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), w sekcji K występują usługi finansowe i ubezpieczeniowe, które obejmują m.in. Dział 65 – Usługi ubezpieczeniowe, reasekuracyjne oraz usługi związane z funduszami emerytalnymi, z wyłączeniem obowiązkowego ubezpieczenia społecznego oraz Dział 66 – Usługi wspomagające usługi finansowe oraz ubezpieczenia i fundusze emerytalne.

Stawka ryczałtu właściwa dla opodatkowania przychodów ze świadczenia tego rodzaju usług, zależy od tego, czy podatnik świadczy usługi w ramach wolnego zawodu czy w warunkach innych niż wykonywanie wolnego zawodu.

Pojęcie „wolnego zawodu” ustawodawca zdefiniował w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, jako:

pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście przez tłumaczy, adwokatów, notariuszy, radców prawnych, biegłych rewidentów, księgowych, agentów ubezpieczeniowych, agentów oferujących ubezpieczenia uzupełniające, brokerów reasekuracyjnych, brokerów ubezpieczeniowych, doradców podatkowych, doradców restrukturyzacyjnych, maklerów papierów wartościowych, doradców inwestycyjnych, agentów firm inwestycyjnych oraz rzeczników patentowych, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.

Wyliczenie wolnych zawodów zawarte w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy jest wyczerpujące. Wskazuje na to brzmienie przepisu – nie zawiera on żadnego zwrotu, który wskazywałby na przykładowy charakter tego wyliczenia (np. w szczególności). Wśród wolnych zawodów ustawodawca wymienił m.in. agentów ubezpieczeniowych.

Przychody uzyskiwane przez agenta ubezpieczeniowego z prowadzonej działalności gospodarczej są traktowane jako przychody z wykonywania wolnego zawodu, jeśli agent wykonuje działalność osobiście. Za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się sytuację, gdy podatni wykonuje działalność bez zatrudniania – na podstawie:

‒ umów o pracę,

‒ umów zlecenia,

‒ umów o dzieło oraz

‒ innych umów o podobnym charakterze

– osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.

Jak wskazał Pan w opisie sprawy:

‒ prowadzi Pan działalność gospodarczą;

‒ w ramach tej działalności świadczy Pan wyłącznie usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego, wymienione w sekcji K PKWiU;

‒ część prac zleca Pan współpracownikom – wykonują oni czynności agencyjne w rozumieniu ustawy z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń (Dz. U. z 2019 r. poz. 1881 ze zm.).

W takiej sytuacji, nie wykonuje Pan działalności w warunkach wolnego zawodu, bo zatrudnia Pan na podstawie umów zlecenia osoby, które wykonują czynności związane z istotą zawodu agenta ubezpieczeniowego. Pana przychody nie podlegają więc opodatkowaniu stawką 17%, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W efekcie, do Pana przychodów ze świadczenia usług ubezpieczeniowych (PKWiU sekcja K), ma zastosowanie 15% stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. j omawianej ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna jest wydana przy założeniu, że poprawnie zakwalifikował Pan świadczone usługi do odpowiedniego klasyfikowania PKWiU. Interpretacja nie rozstrzyga o prawidłowości tej klasyfikacji (zasady formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego nie są przepisami prawa podatkowego).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).