Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości oraz zarządzania znakiem towarowym, od 1 stycznia 2022 r. zmienił formę opodatkowania na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W odniesieniu do pytania nr 1, organ potwierdził, że przychody Wnioskodawcy z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze znaku towarowego powinny być opodatkowane stawką 8,5% dla przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% dla przychodów przekraczających tę kwotę. W zakresie pytania nr 2 organ uznał, że przychody Wnioskodawcy z refakturowania najemcom kosztów zużycia mediów powinny być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, co różni się od stanowiska Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna
– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
=================================================================================================
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest :
- prawidłowe – w zakresie pytania nr 1,
- nieprawidłowe – w zakresie pytania nr 2.
Dnia 9 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 maja 2022 r. (wpływ 2 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej („Wnioskodawca”).
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami oraz zarządzania znakiem towarowym. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca udziela prawa do korzystania ze Znaku Towarowego w formie licencji innemu podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest akcjonariuszem spółki, dla której udzielana jest licencja.
Przedmiotowy znak towarowy został wprowadzony do majątku jednoosobowej działalności gospodarczej oraz wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Znak Towarowy został wytworzony przez Wnioskodawcę, nie podlega on amortyzacji.
Przedmiotem Działalności Gospodarczej Wnioskodawcy jest m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów.
Umowa licencyjna jest zawarta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, co zostało potwierdzone Wnioskodawcy w otrzymanej indywidualnej interpretacji podatkowej z 14 maja 2018 r.
W zakresie wynajmu Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmuje lokale handlowo-usługowe w budynku stanowiącym jego własność i wprowadzonego do majątku jednoosobowej działalności gospodarczej do ewidencji środków trwałych. Lokale wynajmowane są najemcom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie zawieranych umów najmu, w których określana jest wysokość miesięcznego czynszu. W umowach najmu jest wyszczególnione, że oprócz czynszu jest dodatkowa płatność za media. Umowy najmu regulują odpłatność za zużycie mediów (dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, dostawa energii elektrycznej, ogrzewanie pomieszczeń i podgrzewanie wody użytkowej), które niezależnie od faktur za opłaty czynszowe są refakturowane najemcom na podstawie otrzymanych od dostawców faktur i rozliczane na podstawie zużycia z podliczników dla poszczególnych lokali lub w przypadku braku możliwości określenia zużycia określane są na podstawie proporcji wynajmowanej powierzchni. Faktury za media wystawiane są na Wnioskodawcę. Refakturowanie kosztów odbywa się bez marży i nie przekracza wartości faktur pierwotnych otrzymanych przez Wnioskodawcę.
Wnioskodawca z dniem 1 stycznia 2022 r. zmienił formę opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej na opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 9 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca przekazał dodatkowe informacje:
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej („Wnioskodawca”).
Działalność gospodarcza Wnioskodawcy w zakresie udzielania licencji na korzystanie ze znaku towarowego jest sklasyfikowana na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) pod pozycją – 77.40.12.0 – Dzierżawa praw do korzystania ze znaków towarowych i franczyzy.
Wnioskodawca w 2021 r. uzyskał przychody z działalności gospodarczej w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro.
W odniesieniu do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie występują negatywne przesłanki wynikające z art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
1. Czy należne Wnioskodawcy wynagrodzenie wynikające z umowy o korzystanie ze Znaku Towarowego powinno być opodatkowane stawką 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł?
2. Czy przychody Wnioskodawcy z tytułu refakturowania najemcom kosztów zużycia przez nich mediów powinny być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, wykorzystuje Znak Towarowy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej m.in. na dzierżawie własności intelektualnej. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Wynagrodzenie wynikające z umowy o korzystanie ze Znaku Towarowego należne Wnioskodawcy powinno być zaliczone do przychodów ze źródła wynajmu i dzierżawy: własności intelektualnej i podobnych produktów z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKWiU 77.40) i zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym powinno być opodatkowane stawką 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, jedynie określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy, jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.
Natomiast należności z tytułu opłat dodatkowych związanych z eksploatacją przedmiotu najmu, do których ponoszenia zobowiązany jest zgodnie z zawartą umową najmu najemca, nie stanowią przysporzenia majątkowego dla podatnika. W zakresie uiszczania opłat dodatkowych związanych z eksploatacją przedmiotu najmu podatnik pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a dostawcami mediów. W związku z tym opłaty te nie będą stanowić dla niego przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest :
- prawidłowe – w zakresie pytania nr 1,
- nieprawidłowe – w zakresie pytania nr 2.
Stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.):
Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza – oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.
Natomiast w myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:
a) uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2.000.000 euro, lub
b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2.000.000 euro.
Przy czym stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami oraz zarządzania znakiem towarowym (dalej: Znak Towarowy). Udziela Pan prawa do korzystania ze Znaku Towarowego w formie licencji innemu podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Pana działalność gospodarcza w zakresie udzielania licencji na korzystanie ze Znaku Towarowego jest sklasyfikowana na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod pozycją – 77.40.12.0 – Dzierżawa praw do korzystania ze znaków towarowych i franczyzy. Przedmiotowy Znak Towarowy został wprowadzony do majątku jednoosobowej działalności gospodarczej oraz wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Znak Towarowy został wytworzony przez Pana, nie podlega on amortyzacji. Przedmiotem Pana działalności gospodarczej jest m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów. W zakresie wynajmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajmuje Pan lokale handlowo-usługowe w budynku stanowiącym Pana własność, wprowadzonym do majątku jednoosobowej działalności gospodarczej (do ewidencji środków trwałych). Lokale wynajmowane są najemcom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie zawieranych umów najmu, w których określana jest wysokość miesięcznego czynszu. W umowach najmu jest wyszczególnione, że oprócz czynszu jest dodatkowa płatność za media. Umowy najmu regulują odpłatność za zużycie mediów (dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, dostawa energii elektrycznej, ogrzewanie pomieszczeń i podgrzewanie wody użytkowej), które niezależnie od faktur za opłaty czynszowe są refakturowane najemcom na podstawie otrzymanych od dostawców faktur i rozliczane na podstawie zużycia z podliczników dla poszczególnych lokali lub – w przypadku braku możliwości określenia zużycia – określane są na podstawie proporcji wynajmowanej powierzchni. Faktury za media wystawiane są na Pana. Refakturowanie kosztów odbywa się bez marży i nie przekracza wartości faktur pierwotnych otrzymanych przez Pana. Z dniem 1 stycznia 2022 r. zmienił Pan formę opodatkowania prowadzonej działalności gospodarczej na opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Wskazał Pan, że w 2021 r. uzyskał Pan przychody z działalności gospodarczej w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro. Ponadto w odniesieniu do prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nie występują negatywne przesłanki wynikające z art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W pierwszej kolejności Pana wątpliwości dotyczą kwestii możliwości opodatkowania przychodu wynikającego z umowy o korzystanie ze Znaku Towarowego stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. f tiret ósme ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu wynajmu i dzierżawy własności intelektualnej i podobnych produktów z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKWiU 77.40).
Wskazujemy, że usługi o symbolu PKWiU 77.40.12.0 – dzierżawa praw do korzystania ze znaków towarowych i franczyzy, mieszczą się w dziale 77.40 – dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim.
Możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest między innymi od niespełnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W artykule tym zawarto wyłączenia z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednak – jak Pan oświadczył – przy świadczeniu przez Pana opisanych usług negatywne przesłanki nie występują.
Zauważamy także, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.
Kwalifikacji poszczególnych przychodów ze świadczonych usług do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:
Sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku – według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.
Na podstawie powołanych przepisów oraz treści wniosku stwierdzamy, że przychody ze świadczonych przez Pana w ramach działalności gospodarczej usług sklasyfikowanych jako dzierżawa praw do korzystania ze znaków towarowych i franczyzy (PKWiU 77.40.12.0) mogą być opodatkowane na zasadach określonych w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Zatem należne Panu wynagrodzenie wynikające z umowy o korzystanie ze Znaku Towarowego podlega opodatkowaniu stawką 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł.
Kolejna Pana wątpliwość dotyczy kwestii ustalenia czy przychody z tytułu refakturowania najemcom kosztów zużycia przez nich mediów powinny być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
W tym miejscu wskazujemy, że umowa najmu została uregulowana w przepisach art. 659-692 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).
Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy – Kodeks cywilny:
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
W myśl art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego:
Czynsz ten może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju.
W ramach zobowiązania najemcy – strony umowy mogą postanowić, że koszty związane z eksploatacją przedmiotu najmu będą rozliczane odrębnie. Świadczenia takie mogą być rozliczane na podstawie tzw. refaktur, not obciążeniowych bądź w inny umówiony sposób.
Zarówno gdy wydatki z tytułu opłat za zużycie mediów (dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, dostawa energii elektrycznej, ogrzewanie pomieszczeń i podgrzewanie wody użytkowej) są uwzględnione w kwocie czynszu, jak również w przypadku ich refakturowania odrębnie od czynszu, uzyskany przychód z tego tytułu zaliczany jest do przychodów z najmu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Dlatego też w rozpatrywanej sprawie stwierdzamy, że opłaty za zużycie mediów (dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, dostawa energii elektrycznej, ogrzewanie pomieszczeń i podgrzewanie wody użytkowej) – w przypadku ich refakturowania przy najmie opodatkowanym zryczałtowanym podatkiem dochodowym w ramach działalności gospodarczej – stanowią przychód z działalności gospodarczej i winien Pan odprowadzić od tego przychodu ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Reasumując – Pana przychody z tytułu refakturowania najemcom kosztów zużycia przez nich mediów powinny być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili