Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy korekty przychodu. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 marca 2022 r. (wpływ 3 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca - osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług zwolnionych przedmiotowo od podatku od towarów i usług, opodatkowuje osiągane przychody z tej działalności na zasadach określonych ustawą z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: ZPU).

W listopadzie osoba zajmująca się obsługą rozliczeń Wnioskodawcy wystawiła dokument rozliczeniowy (fakturę ze stawką zw.) i bez Jego akceptacji przekazała fakturę na rzecz kontrahenta - Spółki, dla której stale świadczy On usługi. Opisana faktura obejmowała nienależne Wnioskodawcy wynagrodzenie, jednak została ona przez Spółkę zapłacona, a po otrzymaniu nienależnego wynagrodzenia, poinformował On o tym fakcie Spółkę. Następnie Spółka zwróciła się do Niego o wyjaśnienie podstaw wystawienia faktury. Wnioskodawca oraz Spółka uznały, że faktura została wystawiona nieprawidłowo, stąd zostanie ona skorygowana do „0” jako wystawiona niezgodnie z umową, a Wnioskodawca dokona zwrotu uzyskanych nienależnych płatności – w tym zakresie zawarto porozumienie. W grudniu 2021 r. dokonano korekty błędnie wystawionej faktury, a Wnioskodawca dokonał zwrotu środków uzyskanych jako zapłatę za fakturę - na rachunek bankowy Spółki. Cały proces związany z korektą błędnej faktury, w tym zwrot wynagrodzenia, oraz sama korekta został w całości wykonany w grudniu 2021 r.

W piśmie uzupełniającym wniosek, Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem Jego działalności jest działalność brokerska (reasekuracyjna i ubezpieczeniowa) w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 4 i pkt 5 ustawy z 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń. Działalność jest prowadzona od dnia 16 stycznia 2020 r. W 2021 r. oraz obecnie prowadzona jest ewidencja przychodów, zgodnie z art. 15 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Sytuacja opisana we wniosku dotyczy osoby fizycznej - przedsiębiorcy, występującego z wnioskiem o interpretację indywidualną który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą `(...)` Współpraca ze Spółką rozpoczęła się w 2020 r., faktura dotyczyła: „usługi brokera reasekuracyjnego”. Faktura została wystawiona 30 listopada 2021 r. i została przekazana Spółce w tym samym dniu. Nienależne wynagrodzenie zostało zaksięgowane na rachunku bankowym Wnioskodawcy 9 grudnia 2021 r., oraz zwrócone w dniu 22 grudnia 2021 r. Faktura została wystawiona bezpodstawnie przez osobę prowadzącą na zlecenie podatnika ewidencje i rozliczenia podatkowe Wnioskodawcy. Wystawiona faktura została przekazana kontrahentowi bez Jego akceptacji. Nie był On zaangażowany w proces wystawienia, akceptacji, ani przekazania błędnie wystawionej faktury Spółce. Wartość przychodu za 2021 r. została ustalona na podstawie faktur, z uwzględnieniem korekty do faktury, która została wystawiona w sposób nieprawidłowy i taka wartość została przyjęta do deklaracji PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-28 za 2021 r. Przychody w 2021 r., po uwzględnieniu korekty nie przekroczyły w równowartości kwoty 2 000 000 euro. Wyliczając wysokość przychodu osiągniętego w 2021 r., bez uwzględnienia korekty - przychód byłby wyższy niż równowartość 2 000 000 euro i z tego względu zwrócono się z wnioskiem o interpretację. W deklaracji PIT-28 za 2021 r. uwzględniającej wszystkie wystawione faktury i opisaną korektę, wartość przychodu nie przekroczyła równowartości kwoty 2 000 000 euro. Wnioskodawca ponownie 17 lutego 2022 r. (data nadania listu poleconego) złożył Naczelnikowi właściwego Urzędu Skarbowego oświadczenie o wyborze opodatkowania w postaci ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na 2022 r., pomimo, że wcześniej takie oświadczenie zostało już złożone w 2021 r.

Pytanie

Jak Wnioskodawca winien ustalić wartość przychodu osiągniętego w 2021 r., celem ustalenia możliwości skorzystania z prawa do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w 2022 r. w zakresie oceny, czy Jego przychody osiągnięte w 2021 r. nie przekroczyły limitu, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. równowartości kwoty 2 000 000 euro, mając na uwadze korektę przychodów uzyskanych w 2021 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca dla wyliczenia wysokości przychodów osiągniętych w 2021 r., celem porównania z limitem określonym w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, tj. równowartości 2 000 000 euro, winien porównać przychód osiągnięty w 2021 r. wedle stanu na dzień 31 grudnia 2021 r. z wyłączeniem kwot wynikających ze skorygowanej faktury, z której wpływ został zwrócony na rzecz kontrahenta, tj. z faktycznie uzyskanymi przychodami.

Jednym z podstawowych warunków korzystania z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych jest nieprzekroczenie w roku poprzedzającym rok podatkowy w którym podatnik chce korzystać z tej formy opodatkowania limitu, który ustawodawca określił jako równowartość 2 000 000 euro. Limit ten odnosi się do kwoty uzyskanych przychodów w roku podatkowym, poprzedzający rok podatkowy stosowania opodatkowania podatkiem zryczałtowanym.

Oznacza to, że podatnik który chce korzystać z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem w 2022 r., musi ocenić, czy przychód w 2021 r. nie przekroczył równowartości 2 000 000 euro wedle kursu na pierwszy dzień roboczy października 2021 r., bowiem jest to limit ustalany na 2022 r.

W toku prowadzonej działalności niejednokrotnie dochodzi do zmiany stosunków gospodarczych, pomyłek, czy błędów, które mogą skutkować korektą dokumentów rozliczeniowych, a tym samym do zmiany wysokości przychodów. Ustawodawca podatkowy określając limit dla stosowania ryczałtu odnosi się do przychodów uzyskanych z tej działalności, a wiec faktycznej kwoty przychodów uzyskanej z danej działalności. Faktyczną kwotą przychodów, jest kwota, która dla podatnika stanowi faktyczne przysporzenie, ustalona na koniec roku podatkowego będącego podstawą dla ustalenia limitu. Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów - dla określenia limitu istotny jest przychód uzyskany na koniec roku, z którego przychody są podstawą do wyliczenia limitu, bez uwzględnienia korekty faktury in plus lub in minus dokonanych po roku podatkowym.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku sygn. akt I SA/Wr 320/16 „Korekta przychodów za 2014 r., o której mowa we wniosku, dokonana na podstawie faktury korygującej wystawionej 14 września 2015 r. nie uprawniała wnioskodawcy do opodatkowania przychodów osiągniętych w 2015 r. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. (`(...)`) Korekta zeznania podatkowego za 2014 r. nie zmienia obowiązków i zasad opodatkowania w 2015 r., które powinny być oceniane zgodnie ze stanem istniejącym na koniec 2014 r. Zasady opodatkowania muszą wynikać z jasnych i czytelnych kryteriów, nie mogą też być uzależniane od zdarzeń przyszłych i niepewnych.”

Dobitnie pogląd ten wyraża Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku stwierdzając sygn. akt II FSK 1378/16 „Reasumując powyższe rozważania, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że korekta przychodu in plus lub in minus, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 u.z.p.d.f., dokonana w następnym lub kolejnym roku podatkowym, nie może wpływać na ustalenie zryczałtowanej formy opodatkowania od przychodów ewidencjonowanych.”

A contrario z powołanych wyroków wynika, że korekty, zwiększenia, czy zmniejszenia przychodów dokonane w trakcie roku podatkowego mają wpływ na wysokość przychodów tego roku. Bez wątpienia, kwotą przychodów jest ta wartość wynikająca z dokumentów rozliczeniowych, które zostały wystawione zgodnie z wiążącymi strony umowami, i która dla podatnika stanowi przysporzenie. Nie będzie przychodem kwota, czy to błędnie uzyskana w wyniku wystawienia błędnej faktury, czy wynikająca z udzielonych upustów, przy czym dla wyliczenia limitu - zgodnie z linią orzeczniczą, mogą być ujęte wyłącznie te zdarzenia, które wystąpiły do końca roku podatkowego, na podstawie wyników, którego ustalany jest limit dla zastosowania ryczałtu. Inaczej mówiąc, korekty dokonane już po roku podatkowym, nie mogą mieć wpływu na ustalenie limitu, jednakże wszelkie zwiększenia/zmniejszenia przychodów dokonane w roku podatkowym na podstawie wyników, którego jest ustalany limit mają wpływ na wysokość przychodu dla ustalenia limitu, z tego względu, że zostały uwzględnione w roku, na podstawie danych którego wylicza się limit.

Wskazać należy na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 5 sierpnia 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 430/21 w którym Sąd wyraża pogląd „uzyskali przychody z tej działalności”. Wykładnie językowa tego zwrotu uprawnia do stwierdzenia, że chodzi tu o rzeczywiste przychody, odpowiadające stanowi rzeczy. Gdyby ustawodawca chciał unormować tę kwestię, że chodzi tu o wykazany (zadeklarowany) przez podatnika przychód mógłby to uczynić przez użycie adekwatnego sformułowania ustawowego (np. „zadeklarowany przychód”).”

Konkludując, przyjąć należy, że dla ustalenia limitu przychodu celem określenia warunków do skorzystania z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w 2022 r. należy przyjąć przychody jakie osiągnął podatnik w 2021 r. wedle stanu na ostatni dzień roku podatkowego, z uwzględnieniem ewentualnych korekt w trakcie roku, jeśli zostały one rozliczone w tym roku podatkowym za który ustala się limit przychodów.

Odnosząc to na stan faktyczny opisany we wniosku, podatnik ustalając limit przychodów za 2021 r. w celu określenia, czy w 2022 r. może korzystać z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem, winien ująć w limicie faktyczną kwotę uzyskanych przychodów, bez uwzględnienia kwot zwróconych Spółce wynikających ze skorygowanych faktur i zwróconych kwot w 2021 r., bowiem wielkości te nie stanowiły przychodu podatnika.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993, ze zm.):

Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy:

Osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przez działalność gospodarczą zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy należy rozumieć:

Pozarolnicza działalność gospodarcza - pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do art. 6 ust. 4 ww. ustawy:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

1. w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a) uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro,

c) rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej – bez względu na wysokość przychodów.

Kwoty wyrażone w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy (art. 4 ust. 2 ww. ustawy).

Limit, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 powyższej ustawy, odnosi się do przychodów uzyskanych w poprzednim roku podatkowym. Natomiast wybrany sposób opodatkowania dotyczy całego roku podatkowego.

Zatem w trakcie 2022 r. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogą opłacać podatnicy, którzy w 2021 r. uzyskali przychody z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie w kwocie nie wyższej niż 2 000 000 euro.

W myśl art. 9 ust. 1 przedmiotowej ustawy

Pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku – według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego. Z kolei wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy:

W razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi - chyba że jest zwolniony z tego obowiązku - i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.):

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem należnym jest zatem przychód, który w następstwie działalności gospodarczej stał się należnością ustaloną między stronami.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1c powołanej ustawy:

Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo

2. uregulowania należności.

W myśl art. 14 ust. 1m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć „błędu rachunkowego” i „oczywistej omyłki”. Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy przychód został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury, czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie wartości należności), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu (np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry).

Natomiast zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl) przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie”. W konsekwencji za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. „Omyłka” wiązać się również będzie z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, „omyłka” musi być „oczywista”.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i opodatkowuje przychody osiągane z tej działalności na zasadach określonych ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W listopadzie osoba zajmująca się obsługą rozliczeń Wnioskodawcy wystawiła dokument rozliczeniowy (fakturę ze stawką zw.) i bez Jego akceptacji przekazała fakturę na rzecz kontrahenta - Spółki, dla której stale świadczy On usługi. Opisana faktura obejmowała nienależne Wnioskodawcy wynagrodzenie, jednak została ona przez Spółkę zapłacona, a po otrzymaniu nienależnego wynagrodzenia, poinformował On o tym fakcie Spółkę. Następnie Spółka zwróciła się do Niego o wyjaśnienie podstaw wystawienia faktury. Wnioskodawca oraz Spółka uznały, że faktura została wystawiona nieprawidłowo, stąd zostanie ona skorygowana do „0” jako wystawiona niezgodnie z umową, a Wnioskodawca dokona zwrotu uzyskanych nienależnych płatności – w tym zakresie zawarto porozumienie. W grudniu 2021 r. dokonano korekty błędnie wystawionej faktury, a Wnioskodawca dokonał zwrotu środków uzyskanych jako zapłatę za fakturę - na rachunek bankowy Spółki. Cały proces związany z korektą błędnej faktury, w tym zwrot wynagrodzenia, oraz sama korekta został w całości wykonany w grudniu 2021 r.

Jak wskazał Pan w piśmie uzupełniającym wniosek, faktura została wystawiona bezpodstawnie przez osobę prowadzącą na Pana zlecenie ewidencje i rozliczenia podatkowe oraz została przekazana kontrahentowi bez Pana akceptacji. Nie był Pan zaangażowany w proces wystawienia, akceptacji, ani przekazania błędnie wystawionej faktury Spółce. Wartość przychodu za 2021 r. została ustalona przez Pana na podstawie faktur, z uwzględnieniem korekty do ww. faktury i w takiej wysokości została przyjęta do deklaracji PIT-28 za 2021 r. Pana przychody w 2021 r., po uwzględnieniu korekty nie przekroczyły w równowartości kwoty 2 000 000 euro. Jednak wyliczając wysokość przychodu osiągniętego w 2021 r. bez uwzględnienia ww. korekty przychód – jak Pan wskazał - byłby wyższy niż równowartość 2 000 000 euro.

Biorąc zatem pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis sprawy oraz przepisy prawne należy stwierdzić, że skoro przychody osiągnięte przez Pana z prowadzonej działalności gospodarczej, po uwzględnieniu korekty błędnie wystawionej faktury, nie przekroczyły w 2021 r. równowartości kwoty 2 000 000 euro, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, to będzie Pan uprawniony do opodatkowania przychodów osiągniętych w 2022 r. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Zatem, ustalając limit przychodów za 2021 r. w celu określenia, czy w 2022 r. może Pan korzystać z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, winien Pan ująć w limicie faktyczną kwotę uzyskanych przychodów, bez uwzględnienia kwot zwróconych Spółce wynikających ze skorygowanej faktury i zwróconych kwot w 2021 r., bowiem wielkości te nie stanowiły Pana przychodu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji

tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek

udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).