Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lutego 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania uzyskiwanych przychodów z tytułu świadczonych usług w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych według stawki 15%. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 24 marca oraz 20 kwietnia 2022 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Notariusz jest uznawany za „wolny zawód”. Notariusz, zgodnie z art. 4 ustawy Prawo o notariacie ma obowiązek zatrudniać pracowników kancelarii („zatrudnia” nie „może zatrudniać”). Zgodnie z treścią Rozporządzenia Ministra Pracy i polityki Społecznej w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania z 7.08.2014 r. - stanowisko sekretarki notarialnej opatrzone symbolem 341102 wiąże się z prowadzeniem repertoriów wszystkich czynności notarialnych; pisaniem dokumentów sporządzanych w kancelarii notarialnej; sporządzaniem i wydawaniem wypisów aktów notarialnych; wykonywaniem czynności związanych z poświadczeniami; udzielaniem interesantom podstawowych informacji dotyczących trybu czynności notarialnych, orientacyjnych kosztów, niezbędnych dokumentów potrzebnych do dokonania czynności notarialnych; prowadzeniem korespondencji i wykonywaniem czynności kasjera. Zatem wiele czynności dokonywanych jest przez pracownika zatrudnianego przez notariusza na umowę o pracę nie zaś przez samego notariusza. Wykonywanie usług w zakresie wolnego zawodu jakim jest notariusz w pełni jednoosobowo jest niemożliwe ze względu na ogrom obowiązków wynikających z przepisów prawa (włącznie z raportowaniem do GIIF, urzędów skarbowych), w tym także ze względu na obowiązek wynikający z prawa o notariacie. Na tę chwilę zatrudnia Pani dwie osoby na stanowisku sekretarki notarialnej, czynności związane z istotą danego zawodu - notariusza nie są wykonywane wyłącznie osobiście, wykonują je za Panią pracownicy, którzy są do tego oddelegowani regulaminem pracy opiewającym o zakres obowiązków oraz faktem objęcia opisanym wyżej Rozporządzeniem klasyfikacją zawodu.

W uzupełnieniach stanowiących odpowiedzi na wezwania doprecyzowała Pani okoliczności faktyczne w następujący sposób:

1. Pytanie: Czy opisany we wniosku stan faktyczny dotyczy 2022 r. czy innego roku (którego)?

Odpowiedź: Stan faktyczny dotyczy 2022 r.

2. Pytanie: Od kiedy prowadzi Pani działalność gospodarczą oraz jaki rodzaj dokumentacji podatkowej dla celów działalności prowadziła Pani za poprzedni rok podatkowy?

Odpowiedź: Działalność gospodarcza prowadzona jest od (…) i rozliczana była w roku 2021 według „podatkowej księgi rozchodów i przychodów”.

3. Pytanie: Pod jakimi pozycjami PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) – według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.) – sklasyfikowane są usługi, które będzie Pani świadczyła/świadczy w ramach działalności gospodarczej? Prosimy aby podała Pani grupowanie dla każdego rodzaju świadczonych usług.

Odpowiedź: PKWiU 69.10.16.0 – USŁUGI NOTARIALNE.

4. Pytanie: Od kiedy zatrudnia Pani sekretarki notarialne?

Odpowiedź: Obecnie zatrudnione: sekretarz notarialny od (…) do dziś, sekretarka notarialna od (…) do dziś.

5. Pytanie: Kto ponosi odpowiedzialność za czynności wykonywane przez zatrudnione przez Panią sekretarki notarialne?

Odpowiedź: Notariusz jest przedsiębiorcą, który zgodnie z treścią art. 4 Prawo o notariacie z dnia 14 lutego 1991 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 91 ze zm.) zatrudnia pracowników, w tym sekretarki notarialne. Sekretarka notarialna – jako pracownik, zatrudniana jest i odpowiedzialna jest za swoje czynności na takiej samej płaszczyźnie jak w przypadku każdego innego przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą. Sekretarka notarialna ponosi odpowiedzialność karną (m.in. za naruszenie tajemnicy notarialnej zgodnie z treścią ustawy prawo o notariacie), odpowiedzialność dyscyplinarną (m.in. za nienależne wykonywanie swoich obowiązków) a także zgodnie z Ustawą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu z dnia 1 marca 2018 r. (Dz.U. z 2018 r. poz. 723 ze zm.) i treścią art. 8 [Obowiązek wyznaczenia pracownika odpowiedzialnego za nadzór nad zgodnością działalności instytucji obowiązanej z przepisami] Instytucje obowiązane wyznaczają pracownika zajmującego kierownicze stanowisko odpowiedzialnego za zapewnienie zgodności działalności instytucji obowiązanej oraz jej pracowników i innych osób wykonujących czynności na rzecz tej instytucji obowiązanej z przepisami o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Wyznaczony pracownik jest również odpowiedzialny za przekazywanie w imieniu instytucji obowiązanej zawiadomień, o których mowa w art. 74 ust. 1, art. 86 ust. 1, art. 89 ust. 1 i art. 90. Zatem sekretarka notarialna może zostać pociągnięta do odpowiedzialności za swoje działanie także wobec organów państwowych – zgodnie z treścią powyższego przepisu. Należy przyjąć, że nie tylko notariusz ponosi odpowiedzialność za zakres pracy jaki wykonuje w ramach zatrudnienia w kancelarii notarialnej sekretarka notarialna. Wobec powyższego, Pani jako notariusz, w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 11) Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 r. (Dz. U. Nr 144, poz. 930) wykonuje działalność gospodarczą z jednoczesnym zatrudnianiem na podstawie umów o pracę, osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu, zatem stawkę ryczałtu należy obliczać według skali 15%, bowiem wolny zawód w Pani wykonaniu nie jest wykonywany samodzielnie (za czynności wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej odpowiedzialność ponoszą także sekretarki notarialne co zostało usankcjonowane odrębnymi przepisami wskazanymi powyżej).

6. Pytanie: Czy do wykonywanej przez Panią działalności mają/będą miały zastosowanie wyłączenia zawarte w art. 8 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993)?

Odpowiedź: NIE.

7. Pytanie: Czy w roku poprzedzającym rok podatkowy, w którym opłaca/będzie opłacała Pani ryczałt uzyskała Pani przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro?

Odpowiedź: TAK. W poprzedzającym roku podatkowym (to jest 2021), w którym opłacam ryczałt (to jest 2022 r.) przychody z mojej działalności gospodarczej prowadzonej wyłącznie samodzielnie nie przekroczyły 2 000 000 euro.

8. Pytanie: Czy złożyła/złoży Pani sporządzone na piśmie oświadczenie naczelnikowi urzędu skarbowego, właściwemu według miejsca zamieszkania, o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnie Pani pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym?

Odpowiedź: ZOSTAŁO ZŁOŻONE.

Pytanie

Czy notariusz w przypadku dochodów osiąganych w zakresie wolnego zawodu uzyskiwanych w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 69.10 Z), w ramach której zatrudnia pracowników (sekretarka notarialna na umowę o pracę) - nie wykonuje jej wyłącznie osobiście - podlega stawce ryczałtu 15%?

Pani stanowisko w sprawie

W związku z faktem, iż działalność prawnicza wykonywana w ramach wolnego zawodu nie jest wykonywana wyłącznie osobiście – wykonuje ją w dużej mierze zatrudniony pracownik na umowę o pracę – stoi Pani na stanowisku, że zgodnie z definicją wolnego zawodu określoną w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w przypadku dochodów osiąganych w zakresie tej działalności (zatrudniając pracowników) – dochody te podlegają stawce ryczałtu wynoszącej 15%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 tej ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, użyte w ustawie:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

działalność usługowa – pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r. poz. 2554 oraz z 2020 r. poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 tej ustawy:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a) uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Natomiast zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 pkt 2 cytowanej ustawy:

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej – bez względu na wysokość przychodów.

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje również wyłączenia z tej formy opodatkowania.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy:

Opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1. opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;

2. korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3. osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

a) prowadzenia aptek,

b) (uchylona)

c) działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

d) (uchylona)

e) (uchylona)

f) działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

4. wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

5. podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:

a) samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

b) w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

c) samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

‒ jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach;

6. (uchylony).

Ponadto w art. 8 ust. 2 ww. ustawy wskazano:

Jeżeli podatnik prowadzący działalność samodzielnie lub w formie spółki, który wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, uzyska z tej działalności przychody ze sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1. wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub

2. wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

‒ w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i, poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego, opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Jednocześnie należy wskazać, że warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zależą od tego, z jakiego rodzaju działalności podatnik uzyskuje przychody. Zostały one określone w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 lit. l ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

‒ 17% przychodów osiąganych w zakresie wolnych zawodów,

‒ 15% przychodów ze świadczenia usług prawnych, rachunkowo-księgowych i doradztwa podatkowego (PKWiU dział 69), innych niż świadczone w ramach wolnych zawodów.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

wolny zawód - pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście przez tłumaczy, adwokatów, notariuszy, radców prawnych, biegłych rewidentów, księgowych, agentów ubezpieczeniowych, agentów oferujących ubezpieczenia uzupełniające, brokerów reasekuracyjnych, brokerów ubezpieczeniowych, doradców podatkowych, doradców restrukturyzacyjnych, maklerów papierów wartościowych, doradców inwestycyjnych, agentów firm inwestycyjnych oraz rzeczników patentowych, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.

Powyższe regulacje wskazują, że z wolnym zawodem mamy do czynienia wówczas, gdy notariusz wykonuje działalność gospodarczą osobiście, czyli bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą tego zawodu. Wówczas opodatkowanie przychodów ze świadczonych usług wynosi 17%.

W konsekwencji, aby podatnik mógł zastosować 15% stawką ryczałtu winien spełnić dwie przesłanki:

a) zatrudnić osobę fizyczną,

b) osoba zatrudniona powinna wykonywać czynności związane z istotą zawodu wykonywanego przez pracodawcę.

Zatrudnienie bowiem przez notariusza osoby fizycznej, która wykonuje czynności związane z istotą tego zawodu, powoduje, że notariusz nie wykonuje działalności osobiście.

W treści wniosku podaje Pani, że w ramach prowadzonej działalności zatrudnia na podstawie umów o pracę dwóch pracowników – od 2020 r. sekretarza notarialnego oraz sekretarkę notarialną od 2021 r. Wskazuje Pani, że czynności związane z istotą zawodu nie są wykonywane przez Panią wyłącznie osobiście. Jednocześnie podaje Pani, że stanowisko sekretarki notarialnej wiąże się z prowadzeniem repertoriów wszystkich czynności notarialnych, pisaniem dokumentów sporządzanych w kancelarii notarialnej, sporządzaniem i wydawaniem wypisów aktów notarialnych, wykonywaniem czynności związanych z poświadczeniami, udzielaniem interesantom podstawowych informacji dotyczących trybu czynności notarialnych, orientacyjnych kosztów, niezbędnych dokumentów potrzebnych do dokonania czynności notarialnych, prowadzeniem korespondencji oraz wykonywaniem czynności kasjera. Dodatkowo, Pani zdaniem, nie tylko notariusz ponosi odpowiedzialność za zakres pracy, jaki wykonuje w ramach zatrudnienia w kancelarii notarialnej sekretarka notarialna.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz. U. z 2020 r., poz. 1192 ze zm.):

§ 1. Notariusz jest powołany do dokonywania czynności, którym strony są obowiązane lub pragną nadać formę notarialną (czynności notarialnych).

§ 2. W wypadkach określonych w ustawie czynności notarialnych mogą dokonywać również zastępca notarialny lub aplikant notarialny.

Jak wynika z art. 21 § 1 ww. ustawy:

Jeżeli notariusz nie może pełnić swych obowiązków, wyznacza na ten czas zastępstwo spośród zastępców notarialnych zatrudnionych w jego kancelarii oraz notariuszy ze wspólnej kancelarii prowadzonej w trybie art. 4 § 3 informując o tym prezesa rady właściwej izby albo spośród zastępców notarialnych z wykazu właściwej izby notarialnej oraz notariuszy mających siedzibę kancelarii notarialnej w tej izbie, w porozumieniu z prezesem rady właściwej izby.

Natomiast zgodnie z art. 22a ustawy Prawo o notariacie:

§ 1. Notariusz może upoważnić aplikanta notarialnego objętego jego patronatem do wykonywania czynności notarialnych określonych w art. 79 pkt 2, 4, 7 i 8, jeżeli aplikant odbył co najmniej 2 lata i 6 miesięcy aplikacji oraz uzyskał pozytywny wynik z kolokwium, o którym mowa w art. 71 § 12.

§ 2. Upoważnienie jest udzielane w formie pisemnej na czas określony i wskazuje czynności notarialne, do wykonywania których aplikant został upoważniony.

§ 3. Notariusz niezwłocznie zawiadamia prezesa rady właściwej izby notarialnej, Ministra Sprawiedliwości oraz prezesa właściwego sądu apelacyjnego o udzieleniu upoważnienia, przesyłając jego kopię.

§ 4. Notariusz ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez aplikanta notarialnego przy wykonywaniu czynności notarialnych, o których mowa w § 1. Przepis art. 49 stosuje się odpowiednio.

Aplikantem notarialnym, zgodnie z art. 71 § 2 ww. ustawy może być:

osoba, która spełnia warunki określone w art. 11 pkt 1-3 i uzyskała pozytywną ocenę z egzaminu wstępnego.

Natomiast zgodnie z § 5 ww. artykułu:

Aplikant notarialny może być również zatrudniony przez notariusza prowadzącego kancelarię lub przez radę izby notarialnej.

Na podstawie art. 76 ustawy Prawo o notariacie:

§ 1. Zastępcą notarialnym jest osoba, która uzyskała pozytywny wynik z egzaminu notarialnego i złożyła ślubowanie.

§ 2. Minister Sprawiedliwości niezwłocznie po ustaleniu wyniku egzaminu notarialnego wydaje zaświadczenie o uzyskaniu statusu zastępcy notarialnego, które doręcza zastępcy notarialnemu i prezesowi rady izby notarialnej, właściwej według miejsca zamieszkania zastępcy notarialnego, a w wypadku osób, które nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prezesowi rady izby notarialnej, o której mowa w art. 74a § 2 zdanie drugie.

§ 3. Na podstawie zaświadczenia, o którym mowa w § 2, prezes rady właściwej izby notarialnej odbiera ślubowanie, a następnie umieszcza zastępcę notarialnego w wykazie zastępców notarialnych danej izby. Art. 15 § 1 stosuje się odpowiednio.

Natomiast zgodnie z art. 76a. ww. ustawy:

§ 1. Zastępca notarialny może być zatrudniony w kancelarii notarialnej.

§ 2. Notariusz może upoważnić zastępcę notarialnego zatrudnionego w swojej kancelarii do wykonywania czynności notarialnych w wypadkach innych niż opisane w art. 21 i art. 22. Przepisy art. 22a § 2-4 stosuje się odpowiednio.

Ponadto na podstawie art. 77 ww. ustawy:

Aplikanci notarialni i zastępcy notarialni mają prawo uczestniczyć w walnych zgromadzeniach notariuszy izby notarialnej; mogą oni zabierać głos w obradach, jednakże bez prawa składania wniosków i brania udziału w głosowaniu.

Art. 78 ustawy stanowi o zakresie odpowiedzialności aplikantów oraz zastępców notarialnych:

Do aplikantów notarialnych i zastępców notarialnych stosuje się przepisy art. 18 i art. 19 oraz przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej notariuszy z następującymi zmianami:

1. aplikant notarialny odpowiada dyscyplinarnie również za niewypełnianie ustawowych obowiązków aplikanta notarialnego, o których mowa w art. 72c;

2. karami dyscyplinarnymi są:

a) upomnienie,

b) nagana,

c) kara pieniężna do wysokości określonej w art. 51 § 1 pkt 3,

d) skreślenie z wykazu zastępców notarialnych,

e) skreślenie z listy aplikantów notarialnych;

3. skazany na karę nagany nie może być powołany na notariusza w terminie roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, a skazany na karę pieniężną nie może być również w tym okresie wyznaczony do zastępowania notariusza;

4. osoba skreślona z wykazu zastępców notarialnych w związku z orzeczeniem kary dyscyplinarnej, o której mowa w pkt 2 lit. d, może ubiegać się o powołanie na notariusza po upływie 10 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary skreślenia z wykazu zastępców notarialnych;

5. osoba skreślona z listy aplikantów notarialnych w związku z orzeczeniem kary dyscyplinarnej, o której mowa w pkt 2 lit. e, może ubiegać się o ponowny wpis na listę aplikantów po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary skreślenia z listy aplikantów notarialnych;

6. po upływie 7 lat i 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o skreśleniu z listy aplikantów notarialnych oraz po upływie 15 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o skreśleniu z wykazu zastępców notarialnych, Minister Sprawiedliwości zarządza usunięcie odpisu orzeczenia z akt osobowych, jeżeli w tym okresie nie wydano przeciwko ukaranemu innego orzeczenia o nałożeniu kary dyscyplinarnej.

Odnosząc zatem przedstawiony we wniosku opis sprawy do powołanych powyżej przepisów, w przedmiotowej sprawie zasadnym jest mieć na względzie nie tylko zakres zadań notariusza w ustawie Prawo o notariacie, ale również osoby, dla których ten zakres ww. ustawa przewiduje, tj. wymienionych w ustawie zastępców notarialnych oraz aplikantów notarialnych.

Jak wynika z powyższych unormowań, czynności sekretarza notarialnego/sekretarki notarialnej niezależnie od ich rodzaju nie mogą być uznane za czynności związane z istotą zawodu notariusza. Notariusz może bowiem rozpocząć wykonywanie zawodu dopiero w sytuacji gdy ukończy wyższe studia, uzyska tytuł magistra, odbędzie aplikację notarialną i złoży egzamin notarialny bądź uzyska uprawnienia do wykonywania zawodu w innym trybie przewidzianym w ustawie Prawo o notariacie. W tej sytuacji Pani jako notariusz wyłącznie osobiście może wykonywać zadania przewidziane ww. ustawą, a tym samym pozostaje osobą wykonującą osobiście pozarolniczą działalność gospodarczą, która spełnia przesłanki definicji wolnego zawodu określonej w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Brak tym samym jest podstaw dla zastosowania stawki 15%.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

• Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Panią obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
• Interpretacja została wydana przy założeniu, że poprawnie zakwalifikowała Pani świadczone usługi do odpowiedniego klasyfikowania PKWiU. Interpretacja nie rozstrzyga o prawidłowości tej klasyfikacji (zasady formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego nie są przepisami prawa podatkowego).
• Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
• Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).