Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 7 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 23 grudnia 2021 r. (wpływ 23 grudnia 2021 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Jest to również działalność gospodarcza w rozumieniu art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.; dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”). Jest polskim rezydentem podatkowym - podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. Opodatkowuje swoje dochody podatkiem liniowym na zasadach określnych w art. 30c ustawy o PIT. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W CEIDG jako przeważający przedmiot działalności wpisana została „Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana” (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 46.90.Z). W ofercie handlowej obecnie znajdują się: różnego rodzaju łożyska, pasy klinowe, uszczelnienia techniczne, oringi, zawiesia łańcuchowe, linowe i pasowe, kleje, chemia techniczna, łańcuchy, motoreduktory, silniki elektryczne, smary i oleje.

W szczególności w ofercie znajdują się:

1. łożyska (kod CN 8483),

2. uszczelnienia (kod CN 4016),

3. pasy klinowe (kod CN 4010),

4. smary uniwersalne plastyczne oraz oleje hydrauliczne i przekładniowe (kod CN 2710),

5. preparaty smarowe (kod CN 3403).

Na gruncie podatku od towarów i usług - ze względu na wskazane wyżej kody Nomenklatury scalonej (CN) - żaden z nabywanych i sprzedawanych przez Pana towarów nie jest objęty kodem GTU_07, o którym mowa w § 10 ust. 3 pkt 1 lit. f) rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U., poz. 1988, z późn. zm.) - tj. kodem właściwym dla dostawy pojazdów oraz części (kody CN 8701-8708). Niektóre z towarów sprzedawanych przez Pana mogą być wykorzystywane w pojazdach mechanicznych, ale w każdym przypadku zakres zastosowania tych towarów jest zdecydowanie szerszy. Obecnie Wnioskodawca zamierza kontynuować sprzedaż towarów wymienionych wyżej w pkt 1-4 i rozważa zmianę – od kolejnego roku podatkowego - formy opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej z podatku liniowego na ryczałt ewidencjonowany.

23 grudnia 2021 r. uzupełnił Pan wniosek, na wezwanie Organu, i wskazał, że przedmiotem działalności jest działalność handlowa. Zajmuje się Pan sprzedażą łożysk, pasów klinowych oraz uszczelnień. W ofercie znajdują się również różnego rodzaju preparaty chemiczne o szerokiej gamie zastosowań. Od 2022 r. w ofercie nie będą znajdowały się części i akcesoria samochodowe, przy czym Pana wątpliwości dotyczą kwalifikacji towarów objętych

wnioskiem. Będzie osiągał Pan przychody ze sprzedaży nabytych uprzednio i nieprzetworzonych towarów opisanych szczegółowo we wniosku. Inne towary sprzedawane przez Pana nie będą stanowiły części samochodowych, ani akcesoriów samochodowych. Celem złożonego wniosku nie jest weryfikacja stawki podatkowej, tzw. ryczałtu ewidencjonowanego dla prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Istotą tego wniosku jest ustalenie w kontekście art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993, ze zm.), czy prawidłowe jest stanowisko, że jest Pan uprawniony do opodatkowania na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego (innymi słowy: czy prawidłowa jest przedstawiona interpretacja ww. przepisu). Stosowanie do ww. przepisu nie jest uzależnione od PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług), bo ustawa w tym zakresie nie posługuje się tą klasyfikacją.

Działalność będzie w rozumieniu ustawy działalnością usługową w zakresie handlu. Nie uzyskuje Pan i nie będzie uzyskiwał przychodów z pośrednictwa w sprzedaży hurtowej (PKWiU 46.1).

Przesłanka z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) jest przedmiotem złożonego wniosku – ocena prawna jej zaistnienia została sformułowana w ocenie prawnej sformułowanej we wniosku. Nie są natomiast spełnione inne negatywne przesłanki z art. 8 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Pytania

1. Czy sprzedaż łożysk, tj. towarów o kodzie Nomenklatury scalonej (CN) 8483, stanowi działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993, ze zm.; dalej: UZPDOF) i tym samym wyłącza możliwość stosowania ryczałtu ewidencjonowanego?

2. Czy sprzedaż uszczelnień, tj. towarów o kodzie Nomenklatury scalonej (CN) 4016, stanowi działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF i tym samym wyłącza możliwość stosowania ryczałtu ewidencjonowanego?

3. Czy sprzedaż pasów klinowych, tj. towarów o kodzie Nomenklatury scalonej (CN) 4010, stanowi działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF i tym samym wyłącza możliwość stosowania ryczałtu ewidencjonowanego?

4. Czy sprzedaż smarów uniwersalnych plastycznych oraz olejów hydraulicznych i przekładniowych, tj. towarów o kodzie Nomenklatury scalonej (CN) 4010, stanowi działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF i tym samym wyłącza możliwość stosowania ryczałtu ewidencjonowanego?

5. Czy sprzedaż preparatów smarowych, tj. towarów o kodzie Nomenklatury scalonej (CN) 3403 stanowi działalność w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF i tym samym wyłącza możliwość stosowania ryczałtu ewidencjonowanego?

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupelnieniu wniosku)

W Pana ocenie sprzedaż opisanych łożysk, uszczelnień, pasów klinowych, smarów uniwersalnych plastycznych oraz olejów hydraulicznych i przekładniowych, a także preparatów smarowych, nie stanowi działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993, ze zm.; dalej: UZPDOF) i tym samym nie wyłącza możliwości stosowania ryczałtu ewidencjonowanego.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych. Istotą wątpliwości prawnych w ramach wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest właściwa interpretacja pojęć „części” i „akcesoria” użytych w treści art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF. Tym samym tylko te pojęcia będą przedmiotem dalszej analizy.

W pierwszej kolejności należy wskazać na dwie kluczowe reguły istotne przy dokonywaniu wykładni w/w pojęć ustawy podatkowej:

1. Przepis art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF jest przepisem wprowadzającym wyjątek od reguły (regułą jest bowiem prawo wyboru opodatkowania na zasadach, tzw. ryczałtu ewidencjonowanego, a ww. przepis ogranicza tę regułę pozbawiając podatnika przysługującego mu – co do zasady - prawa). W takim przypadku (tj. w przypadku przepisu określającego wyjątek) wykładnia powinna mieć charakter ścisły. Niedopuszczalne byłoby nadanie analizowanym pojęciom takiego znaczenia, które nie byłoby ich znaczeniem ścisłym.

2. Podstawowe znaczenie dla interpretacji przepisów ustaw podatkowych ma wykładnia językowa. Przepisy UZPDOF nie precyzują bliżej zakresu znaczeniowego pojęcia „części i akcesoria do pojazdów mechanicznych”. Brak jest definicji legalnej tych pojęć. Kluczowe znaczenie ma zatem językowa (słownikowa) wykładnia tych pojęć. Pomocnicze znaczenie może mieć natomiast rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676, z późn. zm.: dalej jako „rozporządzenie PKWiU) oraz Nomenklatura scalona. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego przez „część” należy rozumieć „jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości” lub „przedmiot stanowiący jakiś dający się samodzielnie wyodrębnić element większej całości” (https://sjp.pwn.pl/szukaj/część.html, dostęp 5 października 2021 r.). Przez „akcesorium” należy natomiast rozumieć „narzędzie lub inny drobny przedmiot potrzebny do wykonywania jakiejś czynności, jakiegoś rzemiosła” (https://sjp.pwn.pl/szukaj/akcesoria.html, dostęp 5 października 2021 r.).

Tym samym w analizowanym zagadnieniu „część do pojazdu mechanicznego” to jeden z elementów pojazdu mechanicznego, na które dzieli się pojazd mechaniczny. „Akcesoria do pojazdu mechanicznego” to natomiast – choć w świetle słownikowej definicji sformułowanie to nie wydaje się prawidłowe – narzędzia lub inne drobne przedmioty potrzebne do funkcjonowania (działania) pojazdu mechanicznego. W świetle słownikowego znaczenia pojęć część pojazdu mechanicznego i akcesoria do pojazdu mechanicznego do kategorii desygnatów tych pojęć należałoby zaliczyć bardzo szeroką gamę towarów dostępnych na rynku. Dotyczyłoby to również takich towarów, których zaliczenie do części lub akcesoriów samochodowych w rozumieniu analizowanego przepisu wykraczałoby poza jego racjonalne rozumienie i jednocześnie kolidowałoby z celem tego przepisu. Jako przykłady takich towarów można wskazać np. narzędzia (takie jak np. klucze i śrubokręty), różnego rodzaju środki chemiczne (w szczególności o uniwersalnym przeznaczeniu) i materiały tekstylne służące do pielęgnacji (np. ściereczki z mikrofibry). Mając na uwadze tak szeroki zakres znaczeniowy wynikające ze słownikowych definicji szczególnej wagi dla wykładni analizowanego przepisu nabiera konieczność jego wąskiej (zawężającej) interpretacji.

W oparciu o przedstawione wyżej słownikowe znaczenie analizowanych pojęć, w kategorii ich desygnatów można wyróżnić takie towary, w odniesieniu do których:

1. nie ma wątpliwości, że stanowią części i akcesoria do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF, ponieważ ich wykorzystanie do pojazdów mechanicznych jest ich jedynym przeznaczeniem. Jako przykłady można wskazać zderzaki, pasy bezpieczeństwa, nadwozia, amortyzatory samochodowe, koła samochodowe, tłumiki, sprzęgła, kierownice, poduszki powietrzne, itp.);

2. mogą istnieć wątpliwości co do ich kwalifikacji w świetle art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF, ponieważ wprawdzie są przeznaczone głównie do pojazdów mechanicznych, ale mają też inne zastosowania o mniejszym znaczeniu. W takim wypadku należy dokonać indywidualnej oceny, przy czym wymóg wąskiej wykładni uzasadnia raczej wyeliminowanie tego typu części i akcesoriów z grupy towarów uzasadniających wyłączenie prawa do ryczałtu ewidencjonowanego;

3. nie ma wątpliwości, że nie stanowią części, bądź akcesoriów do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF, ponieważ pomimo tego, że mogą być wykorzystywane w pojazdach mechanicznych, to nie jest to ich ani dominujące przeznaczenie, ani tym bardziej jedyne przeznaczenie (np. smary uniwersalne, łożyska, śrubki, nakrętki, uszczelki – z wyjątkiem towarów dedykowanych do konkretnego modelu pojazdu lub wyłącznie do pojazdów mechanicznych ze względu na ich specyficzną konstrukcję).

Dodatkowym kryterium pozwalającym na dokonanie wąskiej wykładni art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF jest kwalifikacja części i akcesoriów w oparciu o Nomenklaturę scaloną (CN) oraz Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług. Nomenklaturę scaloną określa rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. U. UE. L. z 1987 r., Nr 256, str. 1 z późn. zm. – dalej określane jako rozporządzenie CN). Zgodnie z rozporządzaniem CN towary, które mogłyby być zakwalifikowane do „części i akcesoriów do pojazdów mechanicznych” zgrupowane są w sekcji XVII, części 87 (Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria). Kategoria ta obejmuje m. in. samochody i pozostałe pojazdy silnikowe. Do kategorii części i akcesoriów zaliczono m.in. zderzaki (CN 870810), pasy bezpieczeństwa (CN 8708 21), hamulce (8708 30), skrzynie biegów (CN 8708 40), układy zawieszenia (CN 8708 80). W sekcji XVII nie jest ujęty żaden z towarów będących przedmiotem wniosku. Są to zatem towary noszące cechy opisane w pkt 1 powyżej. Stosownie natomiast do pkt 5.2.2.8. Zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (załącznik rozporządzenia PKWiU) części i akcesoria zalicza się w PKWiU 2015 do klas obejmujących wyroby, do których one należą. Do grupowań obejmujących części i akcesoria nie zalicza się jednak tych, które potraktowano jako samodzielne wyroby finalne i dla których wydzielono osobne grupowania, np.: łożyska (28.15), elementy złączne, śruby i wkręty (25.94), śruby napędowe do statków i łodzi (25.99.26), i inne. Części i akcesoria, dla których nie wyodrębniono osobnych grupowań, zalicza się do grupowań obejmujących wyroby finalne, w skład których wchodzą. Części i akcesoria wchodzące w skład różnych wyrobów (o ile nie wydzielono dla nich osobnych grupowań) zalicza się do grupowania obejmującego wyrób finalny, w którym najczęściej są stosowane. Żaden z towarów będących przedmiotem niniejszego wniosku nie jest objęty klasą właściwą dla pojazdów mechanicznych.

Mając na uwadze wszystkie powyższe uwagi można odnieść się do poszczególnych towarów będących przedmiotem wniosku.

Pytanie Nr 1 dotyczy łożysk. Łożyska należy zakwalifikować jako samodzielne produkty końcowe o bardzo szerokim zakresie zastosowania. Mogą być wykorzystywane również w pojazdach mechanicznych, ale nie jest to ani jedyne, ani nawet główne lub dominujące zastosowanie. Z tego powodu sklasyfikowane są jako samodzielne towary zarówno w Nomenklaturze scalonej (kod CN 8483), jak i w PKWIU (w zależności od konkretnej klasyfikacji 28.15.39.0, 28.15.26.0, 28.15.25.0, 28.15.24.0, 28.15.23.0, 28.15.22.0). Towary te nie są objęte kodem GTU (w szczególności kodem GTU_07).

Pytanie Nr 2 dotyczy różnego rodzaju uszczelnień. Towary te należy zakwalifikować jako samodzielne produkty końcowe o bardzo szerokim zakresie zastosowania. Mogą być wykorzystywane również w pojazdach mechanicznych, ale nie jest to ani jedyne, ani nawet główne lub dominujące zastosowanie. Z tego powodu sklasyfikowane są jako samodzielne towary zarówno w Nomenklaturze scalonej (kod CN 4016), jak i w PKWIU (22.19.73.0). Towary te nie są objęte kodem GTU (w szczególności kodem GTU_07).

Pytanie Nr 3 dotyczy pasów klinowych. Towary te należy zakwalifikować jako samodzielne produkty końcowe o bardzo szerokim zakresie zastosowania. Mogą być wykorzystywane również w pojazdach mechanicznych, ale nie jest to ani jedyne, ani nawet główne lub dominujące zastosowanie. Z tego powodu sklasyfikowane są jako samodzielne towary zarówno w Nomenklaturze scalonej (kod CN 4010), jak i w PKWIU (22.19.40.0). Towary te nie są objęte kodem GTU (w szczególności kodem GTU_07).

Pytanie Nr 4 dotyczy smarów uniwersalnych plastycznych oraz olejów hydraulicznych i przekładniowych. Towary te należy zakwalifikować jako samodzielne produkty końcowe o bardzo szerokim zakresie zastosowania. Mogą być wykorzystywane również w pojazdach mechanicznych, ale nie jest to ani jedyne, ani nawet główne lub dominujące zastosowanie. Z tego powodu sklasyfikowane są jako samodzielne towary zarówno w Nomenklaturze scalonej (kod CN 2710), jak i w PKWIU (w zależności od konkretnej klasyfikacji 38.12.25.0, 19.20.21-28.0). Niektóre z tych towarów – w zależności od konkretnej klasyfikacji – objęte są kodami GTU (GTU_03 lub GTU_02, ale w żadnym wypadku kodem GTU_07).

Pytanie Nr 5 dotyczy preparatów smarowych (kod CN 3403). Towary te należy zakwalifikować jako samodzielne produkty końcowe o bardzo szerokim zakresie zastosowania. Mogą być wykorzystywane również w pojazdach mechanicznych, ale nie jest to ani jedyne, ani nawet główne lub dominujące zastosowanie. Z tego powodu sklasyfikowane są jako samodzielne towary zarówno w Nomenklaturze scalonej (kod CN 2710), jak i w PKWIU (20.59.41.0). Towary te objęte są kodem GTU_03.

Jedynie na marginesie należy odnotować, że dla dokonania wykładni art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF obojętna jest klasyfikacja PKD.

Podsumowując, biorąc pod uwagę fakt, że:

1. wszystkie towary, których dotyczy wniosek, to samodzielne towary końcowe o bardzo szerokim spektrum zastosowań, przy czym tylko jednym z wielu (ale nie głównym) jest również użycie w pojazdach mechanicznych, a tym samym nie są to części lub akcesoria do pojazdów mechanicznych w ścisłym (wąskim) rozumieniu,

2. żaden z towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę nie jest towarem dedykowanym wyłącznie do konkretnego typu czy modelu pojazdu mechanicznego,

3. żaden z tych towarów nie jest zaklasyfikowany w PKWiU i Nomenklaturze scalonej, jako część lub akcesorium do pojazdu mechanicznego,

4. żaden z tych towarów nie jest objęty kodem GTU_07 (tj. kodem właściwym dla dostawy pojazdów oraz ich części).

Sprzedaż żadnego z towarów objętych wnioskiem nie wyłącza prawa do rozliczania podatku na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego, bo sprzedaż ta nie stanowi działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f) UZPDOF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.