Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy i sprzedaży budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Od 2022 r. planuje opodatkować przychody z tej działalności w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawczyni ma prawo do opodatkowania przychodów z tej działalności stawką ryczałtu wynoszącą 5,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pod warunkiem spełnienia pozostałych ustawowych wymogów dotyczących opodatkowania w tej formie.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2021 r. (data wpływu 20 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia stawki ryczałtu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie określenia stawki ryczałtu.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą oznaczoną kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 41.20.Z - „Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych”. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zajmuje się realizacją inwestycji polegających na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych oraz ich sprzedaży (dalej: „Budynki mieszkalne”). Budynki te wznoszone są przez Wnioskodawczynię na gruntach, których jest Ona właścicielem. Grunty nabywane są przez Nią na podstawie umowy darowizny, bądź umowy sprzedaży. Wnioskodawczyni wykonuje (ewentualnie zleca wykonanie podmiotom trzecim) wszelkie czynności związane z budową Budynku mieszkalnego, począwszy od opracowania projektu budowlanego, uzyskania pozwolenia na budowę, prac ziemnych oraz realizacji kolejnych etapów inwestycji. Ostatnim etapem jest zlecenie przez Nią uprawnionemu geodecie wykonania powykonawczej inwentaryzacji geodezyjnej, która stanowi podstawę do wprowadzenia Budynku mieszkalnego do ewidencji gruntów i budynków. Po wykonaniu geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, a przed zawiadomieniem właściwego organu o zakończeniu budowy, Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży tej nieruchomości (tj. gruntu wraz z wzniesionym przez Nią Budynkiem mieszkalnym) na podstawie aktu notarialnego. Budowy Budynku mieszkalnego Wnioskodawczyni dokonuje we własnym imieniu i na własny rachunek, angażując w tą inwestycję własne środki finansowe. Przed dokonaniem sprzedaży, niejednokrotnie również jeszcze w trakcie realizacji budowy, podpisuje z przyszłym nabywcą Budynku mieszkalnego umowę przedwstępną sprzedaży. Nie zawiera z nabywcą umowy na świadczenie usług budowlanych.
Wnioskodawczyni otrzymała opinię statystyczną wydaną na Jej wniosek w dniu 28 maja 2021 r. przez Urząd Statystyczny (dalej: „Opinia”), w której ww. Urząd uznał, że „zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.) wymienione usługi realizacji projektu budowlanego obejmujące: przedsięwzięcie finansowe, techniczne i rzeczowe w celu przygotowania lub budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego na zakupionym gruncie, w celu sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 41.00.11.0 - „Budynki mieszkalne jednorodzinne”.
Wnioskodawczyni od początku 2022 r. zamierza opodatkować przychodów z opisanej powyżej działalności gospodarczej w zakresie realizacji inwestycji polegających na budowie Budynków mieszkalnych oraz ich sprzedaży w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: „zryczałtowanym PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”). W stosunku do Wnioskodawczyni nie znajduje i nie znajdzie zastosowania żadne z wyłączeń wymienionych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym PIT. W szczególności, nie opłaca Ona i nie będzie opłacać podatku w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3 ustawy o zryczałtowanym PIT. Wnioskodawczyni zakłada, że w bieżącym 2021 r., a więc w roku poprzedzającym 2022 r., w którym zamierza rozpocząć opodatkowanie przychodów z działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, nie uzyska przychodów z tej działalności w wysokości przekraczającej 2.000.000 euro. Wnioskodawczyni nie przewiduje również, aby wskazany limit przychodów został przez Nią przekroczony w przyszłości.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawczyni będzie uprawniona do opodatkowania przychodów osiąganych z opisanej w zdarzeniu przyszłym działalności gospodarczej polegającej na budowie Budynków mieszkalnych oraz ich sprzedaży na podstawie ustawy o zryczałtowanym PIT, kalkulując ryczałt (podatek) od przychodów z tej działalności z zastosowaniem 5,5% stawki podatku?
Zdaniem Wnioskodawczyni, będzie Ona uprawniona do opodatkowania przychodów osiąganych z opisanej w zdarzeniu przyszłym działalności gospodarczej polegającej na budowie Budynków mieszkalnych oraz ich sprzedaży na podstawie ustawy o zryczałtowanym PIT, kalkulując ryczałt (podatek) od przychodów z tej działalności z zastosowaniem 5,5% stawki podatku.
Art. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym PIT reguluje m.in. opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Przepis art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 12 w związku z art. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym PIT, użyte w tej ustawie określenie „pozarolnicza działalność gospodarcza” oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.; dalej: ustawa o PIT).
Z kolei treść art. 5a pkt 6 ustawy o PIT wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
W świetle art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym PIT, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 (przychody przedsiębiorstwa w spadku) lub art. 14 ustawy o PIT (przychody ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza), z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania na gruncie rozpatrywanej sprawy.
Z kolei art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym PIT określa, że podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1 (pozarolnicza działalność gospodarcza), jeżeli:
a) uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub
b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro,
Mając na uwadze informację zawartą w opisie zdarzenia przyszłego, z której wynika, że:
- należy stwierdzić, że spełni Ona warunek w zakresie wysokości przychodów, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym PIT.
Przepis art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym PIT zawiera negatywny katalog okoliczności, których wystąpienie wyklucza możliwość opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Wśród tych negatywnych przesłanek wyróżnić należy przykładowo opłacanie przez podatnika podatku w formie karty podatkowej na zasadach przewidzianych w rozdziale 3 ustawy o zryczałtowanym PIT. Jak wskazała Wnioskodawczyni w opisie zdarzenia przyszłego, wymienione w art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym PIT wyłączenia nie znajdą zastosowania w stosunku do Niej.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że począwszy od rozliczenia za 2022 r. Wnioskodawczyni będzie uprawniona do opodatkowania przychodów z opisanej w zdarzeniu przyszłym działalności gospodarczej tzw. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych na podstawie ustawy o zryczałtowanym PIT. Wnioskodawczyni posiada jednak wątpliwości odnośnie właściwej stawki ryczałtu dla wykonywanej przez Nią działalności.
W przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stawka tego podatku ma charakter procentowy. Określa ona, jaka część (jaki procent) przychodu jest należna tytułem podatku (podobnie A. Bartosiewicz, R. Kubacki [w:] A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Komentarz, Warszawa 2011, art. 12).
Wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zależną od źródła przychodu, określa art. 12 ustawy o zryczałtowanym PIT. W wielu przypadkach, zakres czynności, w odniesieniu do których zastosowanie znajduje określona stawka ryczałtu, precyzowany jest symbolem (określonym numerycznie) konkretnego grupowania PKWiU 2015. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 17 lipca 2009 r., sygn. akt II FSK 376/08: „Normy prawa podatkowego zawarte w art. 12 ust. 1 u.z.p.d.f. i określające stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych odwołują się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wskutek czego normy prawa statystycznego współtworzą normę opodatkowania”.
W przypadku zatem czynności skonkretyzowanych w ustawie o zryczałtowanym PIT przy pomocy symbolu (grupowania) statystycznego, decydujące znaczenie dla określenia właściwej stawki ryczałtu ma klasyfikacja statystyczna tej czynności. Niektóre z czynności, dla których ustawa o zryczałtowany PIT przewiduje określoną stawkę ryczałtu, nie zostały jednak zdefiniowane przy pomocy symbolu statystycznego. Nie oznacza to jednak, że w przypadku tych czynności klasyfikacja statystyczna pozostaje bezużyteczna.
Wnioskodawczyni zauważa, że do klasyfikacji statystycznej odwołuje się również definicja wyrażenia „działalność usługowa”, zawarta w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym PIT. Zgodnie z tą definicją, pojęcie „działalności usługowej” oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU; Dz. U. z 2015 r. poz. 1676; dalej: Rozporządzenie PKWiU 2015), z zastrzeżeniem działalności gastronomicznej oraz działalności usługowej w zakresie handlu.
Zdaniem Wnioskodawczyni, powyższe oznacza, że nawet jeśli przepis ustawy o zryczałtowanym PIT, wyznaczając właściwą stawkę ryczałtu dla danej czynności, nie odwołuje się wprost do określonego grupowania statystycznego, należy pomocniczo stosować klasyfikację PKWiU 2015 przy wykładni przepisów tej ustawy, w szczególności w celu ustalenia, czy dana czynność stanowi działalność wytwórczą, czy też jest świadczeniem usług.
Zaklasyfikowanie świadczonej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności do odpowiedniego grupowania według PKWiU 2015 leży w gestii zainteresowanego (podatnika), na co zwrócił uwagę Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w komunikacie z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS (Główny Urząd Statystyczny) Nr 1, poz. 11): „Zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej”.
Jednocześnie, w tym samym komunikacie, Prezes GUS zaznaczył, że w razie trudności w ustaleniu właściwego grupowania: rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego według m.in. PKWiU, zainteresowany może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w … .
Dokonując próby zakwalifikowania czynności wskazanej w zdarzeniu przyszłym do odpowiedniej pozycji PKWiU, należy zaznaczyć, że nie zawiera się ona całościowo w żadnej z możliwych pozycji klasyfikacyjnych. Świadczenie realizowane przez Wnioskodawczynię ma bowiem charakter kompleksowy, gdyż obejmuje zarówno czynność budowy Budynku mieszkalnego, jak i jego późniejszą sprzedaż. Tym samym, żadna z możliwych pozycji nie oddaje literalnie jej istoty.
Sposób zaklasyfikowania określonego świadczenia do właściwego grupowania, określają zasady metodyczne PKWiU stanowiące załącznik do Rozporządzenia PKWiU 2015. Zgodnie z ogólnymi regułami klasyfikowania usług, określonymi w punkcie 7.6.2 zasad metodycznych PKWiU, w przypadku gdy analiza czynności wykonywanych w ramach usługi wskazuje na możliwość zaliczenia jej do więcej niż jednego ugrupowania: „usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter”. Z analizy opisanej czynności można wnioskować, że istnieje potencjalna możliwość zaklasyfikowania jej do dwóch pozycji PKWiU 2015 znajdujących się jednak w odmiennych sekcjach, tj. 41.00.11.0 - „Budynki mieszkalne jednorodzinne" oraz 68.10.11.0 - „Kupno i sprzedaż nieruchomości mieszkalnych i gruntów przyległych”. Zgodnie z przytoczoną wyżej regułą klasyfikowania usług, niezbędne jest określenie, która czynność przejawia zasadniczy charakter.
Znaczenie wyrażenia „zasadniczy”, w kontekście omawianej metodologii, nie jest w żaden sposób skonkretyzowane. Wobec tego należy przyjąć jego powszechne znaczenie. Słownik języka polskiego definiuje słowo „zasadniczy” jako „najważniejszy pod jakimś względem lub dotyczący podstawowych spraw, zagadnień lub cech”.
Z perspektywy całości podejmowanych przez Wnioskodawczynię działań, samo nabycie gruntu oraz dokonanie jego sprzedaży wraz z posadowionym na tym gruncie Budynkiem mieszkalnym to czynności drugorzędne, w dużej mierze ograniczające się do udziału Wnioskodawczyni w czynnościach notarialnych. Przed dokonaniem samej transakcji sprzedaży Wnioskodawczyni musi najpierw przeprowadzić proces budowy Budynku mieszkalnego, obejmujący dopełnienie wymogów formalnych warunkujących rozpoczęcie budowy oraz samo wzniesienie budynku. Biorąc pod uwagę nakład czasu i pracy, jaki Wnioskodawczyni musi włożyć w wykonanie tych czynności, to w odczuciu Wnioskodawczyni, należałoby przyjąć, że czynności związane ze wzniesieniem Budynku mieszkalnego mają charakter pierwszoplanowy. Wnioskodawczyni zauważa, że bez wykonania szeregu działań prowadzących do powstania Budynku mieszkalnego, począwszy od opracowania projektu budowlanego, uzyskania pozwolenia na budowę, przygotowania do budowy oraz samej budowy obiektu, nie powstanie Budynek mieszkalny, który ma być przedmiotem sprzedaży. W opinii Wnioskodawczyni, czynności nabycia gruntu i sprzedaży budynku mieszkalnego mają więc niejako charakter drugorzędny, wobec czego zasadne jest przyjęcie, iż to proces budowy Budynku mieszkalnego, a nie nabycie gruntu oraz późniejsza sprzedaż tego gruntu wraz z posadowionym na nim Budynkiem mieszkalnym, przejawiają cechę zasadniczości w omawianej czynności.
Pomocne przy kwalifikowaniu czynności do odpowiedniego grupowania mogą być wyjaśnienia do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) w wersji z dnia 25 marca 2019 r. (dalej: „Wyjaśnienia lub Wyjaśnienia do PKWiU 2015”) opublikowane na stronie internetowej Głównego Urzędu Statystycznego.
Zgodnie z komentarzem do działu 68 „Usługi związane z obsługą rynku nieruchomości” (sekcja L) zawartym w tych Wyjaśnieniach, dział ten nie obejmuje m.in. „realizacji projektów budowlanych do sprzedaży, sklasyfikowanej w 41.00.”
Odpowiednio, w objaśnieniach do pozycji 68.10.11.0 „Kupno i sprzedaż nieruchomości mieszkalnych i gruntów przyległych" wskazuje się, że grupowanie to nie obejmuje: „sprzedaży nieruchomości mieszkalnych przez jednostkę, która je wybudowała, sklasyfikowanej w 41.00.10.0. ”
Przytoczone objaśnienia jednoznacznie wykluczają zatem klasyfikowanie sprzedaży nieruchomości mieszkalnych przez podmiot, który je wybudował (tak jak ma to miejsce na gruncie rozpatrywanej sprawy) do działu 68 PKWiU 2015.
Z kolei, w komentarzu do Sekcji F „Obiekty budowlane i roboty budowlane" zawierającej grupowanie 41.00.11.0 „Budynki mieszkalne jednorodzinne", stwierdza się, że sekcja ta obejmuje m.in. - budynki i pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, - roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, takie jak: prace związane z budową nowych budynków oraz - realizację projektów budowlanych do sprzedaży.
W dalszej części Wyjaśnień do sekcji F uszczegółowiono, że klasa 41.00 „Budynki i roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków” obejmuje: „realizację projektów budowlanych obejmujących przedsięwzięcie finansowe, techniczne i rzeczowe w celu przygotowania lub budowy budynków do sprzedaży" W skład tej klasy wchodzi m.in. grupowanie 41.00.11.0 „Budynki mieszkalne i jednorodzinne", które - zgodnie z Wyjaśnieniami - obejmuje: - domy jednorodzinne, pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie itp., budynki wolno stosujące, - domy w zabudowie bliźniaczej lub szeregowej, posiadające własny dach i własne wejście z poziomu gruntu.
Zgodnie z zasadą kompletności podziału grupowań macierzystych (pkt 5.1.2 Wyjaśnień): „suma zakresów grupowań pochodnych musi w pełni wyczerpywać zakres grupowania macierzystego i nie może być od niego większa”. Wynika z tego, że w grupowaniu poziomu wyższego (macierzystego) mieści się grupowanie poziomu niższego (tzw. grupowanie pochodne). Skoro zatem grupowanie 41.00.11.0 „Budynki mieszkalne i jednorodzinne” mieści się w procesie opisanym jako „realizacja projektów budowlanych obejmujących przedsięwzięcie finansowe, techniczne i rzeczowe w celu przygotowania lub budowy budynków do sprzedaży” właściwym i wyczerpującym dla klasy „41.00”, to należy przyjąć, że grupowanie 41.00.11.0 „Budynki mieszkalne i jednorodzinne" nie dotyczy wyłącznie samej czynności sprzedaży budynków mieszkalnych jednorodzinnych, lecz obejmuje cały proces budowy Budynku w celu jego sprzedaży, w tym również wykonywane przez Wnioskodawcę prace budowlane. Tym samym, Wnioskodawczyni wyraża przekonanie, że grupowanie 41.00.11.0 „Budynki mieszkalne i jednorodzinne" uwzględnia cały proces związany ze wzniesieniem Budynku mieszkalnego i jego sprzedaży, a więc czynności, których dotyczy zapytanie Wnioskodawczyni.
Celem uzyskania dodatkowego potwierdzenia prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawczynię klasyfikacji wykonywanych przez Nią czynności do odpowiedniego grupowania PKWiU 2015, Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w … o dokonanie na podstawie Rozporządzenia w sprawie PKWiU 2015 klasyfikacji czynności w zakresie budowy oraz sprzedaży budynku mieszkalnego. W uzyskanej Opinii, Urząd Statystyczny w … uznał, że podejmowane przez Wnioskodawczynię czynności polegające na realizacji projektu budowlanego w zakresie przygotowania oraz budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego na zakupionym gruncie, w celu sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mieszczą się w grupowaniu 41.00.11.0 - „Budynki mieszkalne, jednorodzinne".
Pomimo tego, że przepis art. 12 ustawy o zryczałtowanym PIT, w którym poszczególne czynności zostały przyporządkowane do właściwych stawek ryczałtu, nie wiąże bezpośrednio żadnej czynności z grupowaniem statystycznym PKWiU 41.00.11.0, Wnioskodawczyni wyraża przekonanie, że działalność mieszcząca się w tym grupowaniu może zostać opodatkowana ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Wskazuje na to m.in. okoliczność, że od dnia 1 stycznia 2021 r. nie obowiązuje już załącznik nr 2 do ustawy o zryczałtowanym PIT (w brzmieniu obowiązującym do końca 2020 r.), który zawierał wykaz usług, których świadczenie wyłączało podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Wśród wymienionych w tym wykazie usług, oznaczonych symbolami PKWiU 2008, znajdowała się również usługa „Budynki mieszkalne” sklasyfikowana pod symbolem 41.00.10.0. Odpowiednikiem tego grupowania w obecnie obowiązującym PKWiU 2015 są grupowania: 41.00.11.0 - „Budynki mieszkalne jednorodzinne”, 41.00.12.0 - „Budynki o dwóch mieszkaniach”, 41.00.13.0 - „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach" oraz 41.00.14.0 -„Budynki zbiorowego zamieszkania”. Zmiana w przepisie art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym PIT oraz uchylenie załącznika nr 2 do ustawy oznacza, że wykonywanie przez podatnika czynności mieszczących się w wyżej wymienionych grupowaniach, a więc m.in. w grupowaniu 41.00.11.0 - „Budynki mieszkalne jednorodzinne", nie pozbawia podatnika prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Tym samym, należy stwierdzić, że w katalogu art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym PIT bez wątpienia znajduje się działalność obejmująca czynności mieszczące się w grupowaniu 41.00.11.0 - „Budynki mieszkalne jednorodzinne”.
W opinii Wnioskodawczyni, podejmowane przez Nią przedsięwzięcie polegające na budowie a następnie sprzedaży Budynku mieszkalnego, sklasyfikowane przez Nią do grupowania PKWiU 41.00.11.0, które Wnioskodawczyni realizuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mieści się w wyrażeniu „roboty budowlane" wymienionym w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym PIT. Według przywołanego przepisu do „przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton” zastosowanie znajduje stawka 5,5%.
Przepisy ustawy o zryczałtowanym PIT nie wprowadzają definicji pojęcia „robót budowlanych”, wobec czego właściwe wydaje się być odwołanie do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.; dalej: Prawo budowlane). W świetle art. 3 pkt 7 tej ustawy, ustawodawca nakazuje rozumieć „roboty budowlane” jako „budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego”. Z kolei, w myśl art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, obiektem budowlanym określa się „budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych”.
Analiza przytoczonych powyżej definicji prowadzi do wniosku, że roboty budowlane to m.in. czynność polegająca na budowie budynków, a więc w istocie to, czym trudni się Wnioskodawczyni. Zdaniem Wnioskodawczyni, dla prowadzonej przez Nią działalności, obejmującej wszelkie czynności poprzedzające przeprowadzenie prac budowlanych przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, jak i samej budowy Budynku mieszkalnego, a następnie jego sprzedaży, nie jest właściwa inna stawka ryczałtu niż 5,5% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym PIT. W szczególności, w opinii Wnioskodawczyni, nie byłoby właściwe zaliczenie Jej działalności do czynności wymienionej w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym PIT, obejmującej „świadczenie usług w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek”.
Przemawiają za tym następujące argumenty:
Za prawidłowością stanowiska Wnioskodawczyni przemawia również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 marca 2021 r., Nr 0115- KDIT1.4011.22.2021.1.MR wydana w podobnym stanie faktycznym. W interpretacji tej Organ wskazał stawkę 5,5%, jako właściwą dla prowadzonej przez podatnika działalności, stwierdzając, że „usługi zaliczane do robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków - Budynki mieszkalne (Sekcja F, Dział 41 PKWiU) opodatkowane będą 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy, jeżeli spełnione są pozostałe ustawowe przesłanki opodatkowania w tej formie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.
Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.
Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej).
Jak stanowi art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzonego na piśmie oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.
Stosownie zaś do art. 9a ust. 2a ww. ustawy, podatnik może zawiadomić na piśmie o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, albo sporządzony na piśmie wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.
W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:
a) uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub
b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.
Zgodnie natomiast z treścią art. 6 ust. 4 pkt 2 tej ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), jeżeli rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.
Ponadto, stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy, sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku - według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.
Jednocześnie wskazać należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Jak wynika z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r., opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub części przychody ze świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. „Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług”.
Z dniem 1 stycznia 2021 r. wspomniany art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy został uchylony na podstawie art. 3 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r., poz. 2123).
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wskazał, że użyte w ustawie określenie „działalność usługowa”, to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r., poz. 2453, z 2018 r., poz. 2440, z 2019 r., poz. 2554 oraz z 2020 r., poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.
Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług pod pojęciem usług rozumie:
- wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym, nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji;
- wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.
Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), obiekty budowlane i roboty budowlane sklasyfikowane zostały w sekcji F. Sekcja ta obejmuje następujące działy:
Sekcja F - obiekty budowlane i roboty budowlane - wskazuje zatem, że obejmuje ona:
Kwalifikacji poszczególnych przychodów ze świadczonych usług do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r., Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Natomiast w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania m.in. usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w …, który udziela informacji w zakresie stosowania takiej klasyfikacji, na podstawie wniosku podatnika, w którym to wniosku zawarte są informacje dotyczące zakresu i charakteru planowanej działalności gospodarczej.
Zakwalifikowanie przez podatnika wykonywanej działalności do odpowiedniego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług stanowi podstawę do ustalenia wysokości stawek podatkowych należnych od przychodów opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.
Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia „usługi budowlane”, czy „roboty budowlane”. Dlatego zasadne jest powołanie się na przepis art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333, z późn. zm.).
Zgodnie z powołanym przepisem przez:
· roboty budowlane – należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7),
· obiekt budowlany – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych (art. 3 pkt 1),
· budowlę - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3).
W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług lub wytwarzanych wyrobów. Zatem konieczne jest każdorazowe przypisanie rodzaju wykonywanych czynności do określonego grupowania PKWiU. Przy czym, jak już wyjaśniono wyżej, klasyfikacji tej do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że wykonywane przez Wnioskodawczynię usługi zaliczane są do robót budowlanych i oznaczone symbolem PKWiU: 41.00.11.0.
Jak wynika z załącznika do zarządzenia nr 5 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 4 listopada 2015 r. (Dziennik Urzędowy Głównego Urzędu Statystycznego, poz. 43) celem opracowania kluczy powiązań: PKWiU 2008 — PKWiU 2015 oraz PKWiU 2015 — PKWiU 2008 jest przedstawienie zakresowej porównywalności grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2008) i Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015). Wg klucza powiązań PKWiU 2008 — PKWiU 2015 symbol 41.00.11.0 znajduje się w grupowaniu Budynki mieszkalne (Dział 41, 41.00.1).
Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz treść wniosku stwierdzić należy, że świadczone w 2022 r. przez Wnioskodawczynię usługi sklasyfikowane w PKWiU w Sekcji F, Dziale 41, jako roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków – Budynki mieszkalne, mogą być opodatkowane 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, jeżeli spełnione są pozostałe ustawowe przesłanki opodatkowania w tej formie oraz jeżeli nie zmieni się stan faktyczny i prawny.
Końcowo należy podkreślić, że tutejszy Organ, co wskazano już wyżej, nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Tak więc niniejszą interpretację wydano na podstawie wskazanego przez Wnioskodawczynię we wniosku grupowania PKWiU świadczonych przez Nią usług.
Organ zaznacza, że interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawczynię. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Jeżeli jednak przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili