0114-KDIP3-2.4011.632.2021.2.MG

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2014 roku. W 2015 roku rozszerzył działalność, dodając kod PKD 45.32Z, dotyczący sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, jednak w rzeczywistości nie prowadził tej działalności. Dopiero 26 lipca 2021 roku Wnioskodawca zrealizował pierwszą sprzedaż części samochodowych. Zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym, handel częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych jest wyłączony z opodatkowania w formie ryczałtu. W związku z tym, od 26 lipca 2021 roku Wnioskodawca ma obowiązek zmienić formę opodatkowania na zasady ogólne lub podatek liniowy.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

1. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zmiany formy rozliczenia w formie ryczałtu na zasady ogólne lub podatek liniowy? 2. Jeżeli tak, to od kiedy ten obowiązek na Wnioskodawcy spoczywa - od dnia rozszerzenia działalności o kod PKD 45.32Z (PKWIU 45.32.29.0) czy od dnia 26 lipca 2021 r. kiedy to Wnioskodawca faktycznie dokonał pierwszej sprzedaży części do pojazdów samochodowych?

Stanowisko urzędu

1. Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych. Zatem Wnioskodawca jest zobowiązany do zmiany formy opodatkowania na zasady ogólne lub podatek liniowy. 2. Istotne jest faktyczne osiągnięcie przychodu z działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, co w niniejszej sprawie miało miejsce 26 lipca 2021 r. Bez znaczenia jest fakt, że Wnioskodawca 1 kwietnia 2015 r. rozszerzył prowadzoną działalność gospodarczą i dopisał kod PKD 45.32Z. Zatem obowiązek zmiany formy opodatkowania spoczywa na Wnioskodawcy od 26 lipca 2021 r.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lipca 2021 r. (data wpływu 28 lipca 2021 r.), uzupełnione pismem z 26 września 2021 r. (data wpływu 30 września 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 16 września 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.632.2021.1.MG (data nadania 17 września 2021 r., data doręczenia 21 września 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie ustalenia właściwej stawki ryczałtu z tytułu świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie ustalenia właściwej stawki ryczałtu z tytułu świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 16 września 2021 r. (data nadania 17 września 2021 r., data doręczenia 21 września 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.632.2021.1.MG, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 26 września 2021 r. (data wpływu 30 września 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem działalności (…) z siedzibą przy ul. (…) w (…) Od 2014 r. Wnioskodawca posiada przedmiotową działalność. W początkowym okresie prowadzenia działalności (1 kwietnia 2015 r.) Wnioskodawca rozszerzył działalność i dopisał miedzy innymi kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 45.32Z (sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli). Z różnych powodów nie prowadził faktycznej działalności w tym zakresie czyli nie prowadził sprzedaży części do pojazdów samochodowych, a skupił się głównie na działalności budowlanej. Jednak próbując rozwijać firmę 26 lipca 2021 r. dokonał pierwszej sprzedaży części samochodowej. Wnioskodawca dowiedział się wówczas, że działalność ta zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie podlega opodatkowaniu w formie ryczałtu. Wnioskodawca zapoznał się wówczas z tą ustawą i potwierdził ten fakt zasięgając informacji ze strony internetowej Sejmu Rp. Wnioskodawca przytacza treść art. 8 ust. 1 zgodnie z którym opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1 b, nie stosuje się do podatników:

  1. osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

f) działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Według powyższej ustawy wyłączenie od stosowania rozliczenia działalności w formie ryczałtu dotyczy działalności Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zmiany formy rozliczenia w formie ryczałtu na zasady ogólne lub podatek liniowy oraz jeżeli tak to od kiedy ten obowiązek na Wnioskodawcy spoczywa - od dnia rozszerzenia działalności o kod PKD 45.32Z (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 45.32.29.0) czy od dnia 26 lipca 2021 r. kiedy to Wnioskodawca faktycznie dokonał pierwszej sprzedaży części do pojazdów samochodowych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym Wnioskodawca nie może dalej rozliczać się w formie ryczałtu, a zmiana ta powinna obowiązywać od dnia dokonania faktycznej pierwszej sprzedaży i osiągnięcia z tego tytułu przychodu. Czyli zmiana sposobu opodatkowania obowiązuje od 26 lipca 2021 r. kiedy to Wnioskodawca faktycznie dokonał pierwszej sprzedaży części samochodowych i osiągnął z tej działalności pierwszy przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 ze zm.) ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, użyte w ustawie określenie pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Należy zwrócić uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

Z przepisu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wynika, że użyte w ustawie określenie działalność usługowa oznacza - pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676, z 2017 r., poz. 2453, z 2018 r., poz. 2440, z 2019 r., poz. 2554 oraz z 2020 r., poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Natomiast, stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, działalność usługowa w zakresie handlu – to sprzedaż, w stanie nieprzetworzonym, nabytych uprzednio produktów (wyrobów) i towarów, w tym również takich, które zostały przez sprzedawcę zapakowane lub rozważone do mniejszych opakowań albo rozlane do butelek, puszek lub mniejszych pojemników.

Art. 4 ust. 1 pkt 5 lit. a) ww. ustawy precyzuje termin „towary handlowe”, zgodnie z którym towary handlowe to towary (wyroby) zakupione w celu dalszej odsprzedaży, w stanie nieprzetworzonym.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

  1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub
  2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Zauważyć należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

  1. opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;

  2. korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

  3. osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

  4. prowadzenia aptek,

  5. uchylona,

  6. działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

  7. uchylona,

  8. uchylona,

  9. działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

  10. wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

  11. podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:

  12. samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

  13. w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

  14. samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

- jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Z ww. przepisu art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym wynika, że jeżeli podatnik osiągnie chociaż część przychodu z tytułu prowadzenia działalności wyłączonej z opodatkowania w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na przykład sprzedaży części, czy akcesoriów do pojazdów mechanicznych to traci prawo do opodatkowania ryczałtem.

W myśl art. 22 ust. 1 cyt. ustawy, w razie utraty warunków do opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podatnik jest obowiązany, poczynając od dnia, w którym nastąpiła utrata tych warunków, zaprowadzić właściwe księgi - chyba, że jest zwolniony z tego obowiązku - i opłacać podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2014 r. W początkowym okresie prowadzenia działalności (1 kwietnia 2015 r.) Wnioskodawca rozszerzył działalność i dopisał miedzy innymi kod PKD 45.32Z (sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli). Z różnych powodów nie prowadził faktycznej działalności w tym zakresie czyli nie prowadził sprzedaży części do pojazdów samochodowych, a skupił się głównie na działalności budowlanej. Jednak próbując rozwijać firmę 26 lipca 2021 r. dokonał pierwszej sprzedaży części samochodowej.

Mając na uwadze powyższe, skoro Wnioskodawca ostatecznie 26 lipca 2021 r. osiągnął przychód z tytułu działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych to zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od tego dnia jest obowiązany zaprowadzić właściwe księgi i opłacać podatek dochodowy na zasadach ogólnych lub podatkiem liniowym. Bez znaczenia jest fakt, że Wnioskodawca 1 kwietnia 2015 r. rozszerzył prowadzoną działalność gospodarczą i dopisał kod PKD 45.32Z (sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli), ponieważ istotne jest faktyczne osiągnięcie przychodu z świadczenia ww. usług, co w niniejszej sprawie miało miejsce 26 lipca 2021 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Organ jednocześnie zaznacza, że interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Jeżeli jednak przedstawiony we wniosku opis różnił się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili