0113-KDIPT2-1.4011.589.2021.3.MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 21 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 2 września 2021 r.) oraz pismem z dnia 4 października 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 4 października 2021 r.),o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej świadczonych usług w zakresie praktyki lekarskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej świadczonych usług w zakresie praktyki lekarskiej.

Wniosek, na wezwanie Organu, uzupełniono pismem z dnia 1 września 2021 r. (data wpływu 2 września 2021 r.) oraz pismem z dnia 4 października 2021 r. (data wpływu 4 października 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie ochrony zdrowia (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 86.23.Z) - praktyka dentystyczna o charakterze ogólnym - posiada tytuł lekarza dentysty. Jest wspólnikiem Spółki jawnej, jednak nie prowadzi innej działalności gospodarczej. Żona Wnioskodawcy nie prowadzi działalności w tym samym zakresie. Aktualnie działalność Wnioskodawcy jest opodatkowana podatkiem liniowym.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej praktyki zdecydowaną większość czynności wykonuje korzystając z usług asystentki dentystycznej dla zapewnienia ich wykonania w prawidłowy i bezpieczny sposób. Asystentka dentystyczna zatrudniona jest przez inny podmiot leczniczy (nie Wnioskodawcę) na podstawie umowy o pracę.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 1 września 2021 r., Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność od dnia … grudnia 2015 r. Dla celów działalności dokumentacja podatkowa prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Świadczy On usługi lecznicze w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej, tj. praktyka dentystyczna o charakterze ogólnym. Nie jest więc zatrudniony w ramach stosunku pracy. Czynności i obowiązki wykonywane przez Niego w roku 2022 r. nie ulegną zmianie w odniesieniu do tych wykonywanych dotychczas - pozostaną one tożsame. Wniosek o zastosowanie karty podatkowej Wnioskodawca złoży z początkiem 2022 r.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, lekarz dentysta należy do grupy wolnych zawodów, tym samym działalność Wnioskodawcy mieści się w tej definicji.

Wnioskodawca spełnia przesłanki z art. 25 ww. ustawy, dotyczące opodatkowania w formie karty podatkowej. Złoży On bowiem stosowny wniosek, zaś zawód przez Niego wykonywany, tj. lekarz dentysta, widnieje w części VIII tabeli. Korzysta On z usług niezatrudnionego przez siebie technika dentystycznego, jednakże charakter wykonywanej przez niego pracy bez wątpienia stanowi rodzaj usług specjalistycznych. Lekarz stomatolog i technik dentystyczny są przedstawicielami dwóch odrębnych zawodów medycznych, których uzyskanie jest związane z różnymi systemami kształcenia. Również zakres uprawnień i obowiązków oraz odpowiedzialność lekarza nie pokrywa się z zakresem uprawnień i obowiązków oraz odpowiedzialnością technika dentystycznego, które w każdym przypadku są zdecydowanie wyższe w przypadku lekarza dentysty. W konsekwencji należy uznać, że czynności wykonywane przez technika dentystycznego wchodzą w inny niż zgłoszony zakres działalności oraz są niezbędne do prawidłowego i bezpiecznego wykonania świadczonej usługi przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wskazuje także, że od 2022 r. nie będzie już korzystał z pomocy technika dentystycznego. Wnioskodawca, choć pozostaje wspólnikiem spółki jawnej, nie prowadzi żadnej dodatkowej działalności gospodarczej, zaś Jego żona nie prowadzi działalności gospodarczej w tym samym zakresie. W ramach jednoosobowej działalności Wnioskodawcy nie są produkowane żadne wyroby podlegające opodatkowaniu. Działalność ta, tj. praktyka dentystyczna o charakterze ogólnym, prowadzona jest wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W niniejszej sprawie nie znajdują zastosowania wyłączenia z art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 października 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że asystentka dentystyczna będzie zatrudniona przez Wnioskodawcę od stycznia 2022 r. Ponadto, asystentka dentystyczna i technik to dwie różne osoby i dwa różne zawody. Wnioskodawca obecnie korzysta z usług technika dentystycznego. Technik ma swoją działalność gospodarczą i wystawia wnioskodawcy faktury VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawca od stycznia 2022 r. przestanie korzystać z usług technika dentystycznego. Natomiast od stycznia 2022 r. zamierza zatrudnić asystentkę dentystyczną na podstawie umowy o pracę i na tej podstawie będzie korzystał z jej usług.

Przychody (dochody) z tytułu udziału Wnioskodawcy w Spółce jawnej są opodatkowane podatkiem liniowym. W 2022 r. Wnioskodawca nie będzie już wspólnikiem Spółki jawnej. Spółka nie posiada statusu podatnika podatku od osób prawnych.

Wniosek dotyczy 2022 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie uprawniony do opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie karty podatkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w art. 23 dopuszcza rozliczanie się w formie karty podatkowej przedstawicielom wolnych zawodów, w tym na rozliczeniu działalności polegającej na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego w warunkach określonych w części VIII tabeli będącej częścią ww. ustawy. W punkcie pierwszym tej tabeli, jako rodzaj działalności do zgłoszenia na formularzu PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-16, wymieniony jest zawód lekarza stomatologa.

Z art. 25 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23 ww. ustawy, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli spełniają przesłanki tam wymienione, tj. m.in. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne. Za usługi specjalistyczne w rozumieniu ustawy uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku Nr 4.

Lekarz stomatolog i asystentka dentystyczna są przedstawicielami dwóch odrębnych zawodów medycznych, których uzyskanie jest związane z różnymi systemami kształcenia. Również zakres uprawnień i obowiązków oraz odpowiedzialność lekarza nie pokrywa się z zakresem uprawnień i obowiązków oraz odpowiedzialnością asystentki dentystycznej, które w każdym przypadku są zdecydowanie węższe.

Nadto kategoria PKD 86.23.Z, w ramach której Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, nie obejmuje swoim zakresem m.in. pomocniczej działalności dentystycznej, tj. higienistek i asystentek dentystycznych, sklasyfikowanej w PKD 86.90.E. W konsekwencji należy uznać, że czynności wykonywane przez asystentkę dentystyczną wchodzą w inny niż zgłoszony zakres działalności oraz są niezbędne do prawidłowego i bezpiecznego wykonania świadczonej usługi przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie wskazać należy, że z przepisów ustawy nie wynika, aby usługi specjalistyczne faktycznie miały być czynnościami wysoce specjalizowanymi, których wykonanie wymagałoby specjalistycznych wiadomości, umiejętności, wyposażenia. Chodzi tu o usługi specjalistyczne względem prowadzonej działalności, których wykonywania nie zgłoszono, a jednak są niezbędne do prowadzenia własnej działalności.

Nadto należy wskazać, że Wnioskodawca będąc wspólnikiem spółki jawnej spełnia przesłankę z art. 25 ust.1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, gdyż udział w spółce jawnej nie stanowi przeszkody w opodatkowaniu działalności gospodarczej kartą podatkową. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest odrębnym od osoby fizycznej - udziałowca podatnikiem, prowadzącym, jako przedsiębiorca, odrębną działalność gospodarczą.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (patrz: wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 173/19, NSA i WSA 2021, Nr 2, poz. 24; wyrok NSA z 19 stycznia 2021 r., sygn. akt II FSK 2683/18, LEX nr 3151695; wyrok NSA z dnia 30 lipca 2020 r., sygn. akt II FSK 3407/18, LEX nr 3055466).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905, z późn. zm.), osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego – w warunkach określonych w części VIII tabeli.

Sformułowana w art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, na potrzeby ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, definicja wolnego zawodu stanowi, że pod pojęciem wolnego zawodu rozumiana jest pozarolnicza działalność gospodarcza wykonywana osobiście przez lekarzy, lekarzy dentystów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, psychologów, fizjoterapeutów, tłumaczy, adwokatów, notariuszy, radców prawnych, architektów, inżynierów budownictwa, rzeczoznawców budowlanych, biegłych rewidentów, księgowych, agentów ubezpieczeniowych, agentów oferujących ubezpieczenia uzupełniające, brokerów reasekuracyjnych, brokerów ubezpieczeniowych, doradców podatkowych, doradców restrukturyzacyjnych, maklerów papierów wartościowych, doradców inwestycyjnych, agentów firm inwestycyjnych, rzeczników patentowych, oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie;

2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;

3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;

4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;

5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie, z której przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych;

6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,

7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jednocześnie, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, podatek dochodowy na ogólnych zasadach, to podatek dochodowy od osób fizycznych opłacany przy zastosowaniu podstawy obliczania podatku, o której mowa w art. 26 ustawy o podatku dochodowym, i skali, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 25 ust. 3 ww. ustawy, za usługi specjalistyczne w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 4.

Podkreślić należy, że aby uznać usługi za specjalistyczne, muszą być one niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi. Z przepisów ustawy nie wynika jednak, aby usługi specjalistyczne faktycznie miały być czynnościami wysoce specjalizowanymi, których wykonanie wymagałoby specjalistycznych wiadomości, umiejętności, wyposażenia. Chodzi tu o usługi specjalistyczne względem prowadzonej działalności, których wykonywania nie zgłoszono, a jednak są niezbędne do prowadzenia własnej działalności.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej, nie złożył oświadczenia o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym albo nie zawiadomił na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie; zawiadomienie to podatnik może złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej podatnik może dołączyć do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Naczelnik urzędu skarbowego, uwzględniając wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, odrębnie na każdy rok podatkowy. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, w decyzji tej wymienia się wszystkich jej wspólników (art. 30 ust. 1 ww. ustawy).

Odnosząc treść cytowanych powyżej przepisów do przedstawionych informacji stwierdzić należy, że skorzystanie z możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie karty podatkowej uzależnione jest od spełnienia warunków określonych w cytowanym uprzednio art. 25 ust. 1 ustawy, m.in. warunku, że przy prowadzeniu działalności podatnicy nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne oraz warunku, że małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie, z której przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Dla celów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym przez opodatkowanie na zasadach ogólnych rozumie się wyłącznie opodatkowanie przy zastosowaniu skali podatkowej (a nie według jednolitej 19% stawki podatku).

Ponadto - jak wskazano uprzednio - zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, definicja wolnego zawodu stanowi, że pod pojęciem wolnego zawodu rozumiana jest pozarolnicza działalność gospodarcza wykonywana osobiście m.in. przez lekarza dentystę, z tymże za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą tego zawodu.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca:

• prowadzi/będzie prowadził działalność w wolnym zawodzie w rozumieniu art. 4 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a działalność ta polegać będzie na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, wymienionych w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy,
• złoży wniosek o zastosowanie karty podatkowej,
• spełnia warunki określone w art. 25 ust. 1 ww. ustawy,
• od stycznia 2022 r. zatrudni asystentkę dentystyczną na podstawie umowy o pracęi na tej podstawie będzie korzystał z jej usług,
• w 2022 r. Wnioskodawca nie będzie wspólnikiem Spółki jawnej, to w 2022 r. będzie On mógł skorzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, o ile nie zmieni się stan opisany we wniosku oraz stan prawny.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k**-**14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.