0112-KDWL.4011.111.2021.2.DK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2021 r. (data wpływu 16 sierpnia 2021 r.), uzupełnionym w dniu 20 września 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie karty podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie karty podatkowej.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 15 września 2021 r., nr 0112-KDWL.4011.111.2021.1.DK na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane 15 września 2021 r., doręczono 16 września 2021 r., natomiast w dniu 20 września 2021 r. do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od dnia (…) stycznia 2020 roku, pod nazwą Specjalistyczna Praktyka Lekarska (…), zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) pod numerem NIP: (…) i numerem REGON (…). Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Nią forma opodatkowania to podatek liniowy.

Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, poniżej przedstawiony zostanie wyczerpujący opis stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego oraz pytania interpretacyjne wraz ze stanowiskiem Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej.

W art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 z późn. zm., dalej zwana u.z.p.d.o.f.) wymienione zostały warunki uprawniające do opodatkowaniu przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej za pomocą karty podatkowej. Wnioskodawczyni wskazuje, że wypełnia dyspozycję ww. przepisu w następującym zakresie:

a) świadczy usługi w ramach wolnego zawodu w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, wymienione w części VIII tabeli, stanowiącej załącznik numer 3,

b) nie prowadzi działalności gospodarczej innej niż działalność w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego,

c) żyje w związku małżeńskim, ale jej małżonek nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego,

d) nie wytwarza wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym,

e) nie prowadzi działalności gospodarczej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni nie zatrudnia żadnej osoby, jednakże świadcząc usługi na rzecz sp. z o.o. współpracuje z osobami zatrudnionymi przez podmiot, na rzecz którego świadczy usługi.

Są to m.in.:

- rejestratorka,

- pielęgniarka.

Wnioskodawczyni wskazuje, że w ramach swojej działalności wykonuje następujące czynności:

- konsultacja okulisty i warianty tej usługi:

a) badanie dna oka,

b) dobór szkieł korekcyjnych,

c) konsultacja okulistyczna w ramach medycyny orzeczniczej,

d) program profilaktyczny,

e) badanie okulistyczne dzieci,

f) usunięcie ciała obcego.

- zabiegi okulistyczne, które nie wymagają udziału dodatkowych osób.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że na potrzeby zapoznania organu z dokładnym stanem faktycznym, przedstawiła szczegółowy opis czynności wykonywanych w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, w tym również wykazała, iż nie zatrudnia ona żadnych pracowników. Wnioskodawczyni oświadcza, że nie łączy jej również stosunek cywilnoprawny z osobami z którymi współpracuje świadcząc usługi na rzecz swojego Kontrahenta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni spełnia warunek przewidziany w art. 25 ust. 1 pkt 3 u.z.p.d.o.f. tj. czy prowadząc swoją działalność nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów w rozumieniu ww. przepisu?
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawczyni będzie uprawniona na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 8 u.z.p.d.o.f. do skorzystania z możliwości rozliczania się za pomocą karty podatkowej (od przyszłego roku podatkowego)?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad 1

Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 3 u.z.p.d.o.f., podatnik prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlega opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli przy prowadzeniu działalności nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów. Podatnik może korzystać z tego typu usług jedynie w przypadku, gdy są to usługi specjalistyczne scharakteryzowane w art. 25 ust. 3 ww. ustawy. Wnioskodawczyni uważa, że nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów w rozumieniu ww. art. 25 ust. 1 pkt 3, a tym samym spełnia omawiany warunek, gdyż prowadząc swoją działalność nie zatrudnia żadnych osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób.

Mianowicie, zdaniem Wnioskodawczyni dyspozycję dotyczącą niekorzystania z usług osób niezatrudnionych zawartą w art. 25 ust. 1 pkt 3 u.z.p.d.o.f. należy rozumieć jako jednoznaczny zakaz zatrudniania osób na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, a nie jako faktyczną przeszkodę w korzystaniu z pomocy osób niezatrudnionych przez Wnioskodawczynię. Należy bowiem zakładać racjonalność ustawodawcy, który nowelizując poprzednio obowiązującą ustawę o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1905) świadomie dokonał modyfikacji definicji wolnego zawodu z art. 4 ust. 1 pkt 11 tej ustawy, poprzez usunięcie następującego sformułowania wykluczającego część podmiotów z możliwości skorzystania z rozliczenia za pomocą jednej z form podatku zryczałtowanego: (`(...)`) jeśli działalność ta nie jest wykonywana na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej (`(...)`).

W tym miejscu należy wskazać, że w przeciwnym razie zabieg legislacyjny prawodawcy rozszerzający zakres podmiotowy byłby całkowicie bezskuteczny, ponieważ w rzeczywistości każdy lekarz świadczący usługi na rzecz różnych jednostek organizacyjnych, bądź innych przedsiębiorstw będących osobami prawnymi np. szpitali czy przychodni, korzystałby chociażby pośrednio z usług pracowników zatrudnionych przez tego typu podmiot.

Przykładem najlepiej ilustrującym niepoprawność takiej (faktycznej, a nie prawnej) wykładni omawianej dyspozycji zawartej w art. 25 ust. 1 pkt 3 u.z.p.d.o.f., jest „korzystanie” z usług ochroniarza pilnującego wejścia do szpitala, bądź parkingowego. Podobnie byłoby w przypadku recepcjonistki, która de facto pomaga lekarzowi w umawianiu wizyt, ale tak naprawdę z jej usług korzysta nie ten lekarz, który przyjmuje klientów/pacjentów, a podmiot który ją zatrudnia (przychodnia/szpital), bowiem to on (przychodnia/szpital) czerpie bezpośrednią korzyść finansową zarówno z jej pracy, jak i z czynności które wykonuje lekarz (jako Kontrahent szpitala/przychodni). Przyjęcie takiej wykładni (faktycznej) mogłoby spowodować wręcz absurdalną sytuację, w której lekarz przyjmujący pacjentów w przychodni/szpitalu (w którym jednocześnie swoje usługi świadczy kilkunastu innych lekarzy), musiałby (w celu skorzystania z możliwości rozliczania za pomocą karty) zatrudnić osobę odpowiedzialną za umawianie wizyt np. na 1/25 etatu.

Zauważyć należy, że taka rozszerzająca, a zarazem zakazana w prawie podatkowym wykładnia przepisów, prowadziłaby do znacznego zawężenia, a nawet do całkowitego wykluczenia grupy zawodowej jaką są lekarze z możliwości skorzystania z rozliczenia za pomocą karty podatkowej.

Ad 2

Wnioskodawczyni uważa, że spełnia wszystkie warunki materialne wskazane w art. 23 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 11 oraz w art. 25 ust. 1 pkt 3-7 ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 z późn. zm.), co uprawnia ją do skorzystania z możliwości rozliczania działalności prowadzonej przez siebie za pomocą karty podatkowej od przyszłego roku podatkowego tj. od stycznia 2022 roku.

Wskazać należy, że zdaniem Wnioskodawczyni usługi medyczne przez nią świadczone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej odpowiadają swym zakresem ochronie zdrowia ludzkiego, przez co spełniony jest warunek, który uregulowano w art. 23 ust. 1 pkt 8 u.z.p.d.o.f.. Ponadto, Wnioskodawczyni nie zatrudnia żadnej osoby, wobec czego z całą pewnością świadczy usługi w ramach wolnego zawodu, którego definicja znajduje się w art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy.

Wnioskodawczyni uważa, że przy prowadzeniu działalności nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, o czym mowa powyżej w argumentacji do pierwszej części stanowiska (Ad 1 – Stanowisko Wnioskodawczyni).

Wnioskodawczyni nie prowadzi innej pozarolniczej działalności gospodarczej poza tą wskazaną w stanie faktycznym (w zakresie ochrony zdrowia i życia ludzkiego), żyje w związku małżeńskim, ale jej małżonek nie świadczy usług w zakresie ochrony zdrowia i życia ludzkiego. Wnioskodawczyni nie wytwarza żadnych wyrobów akcyzowych. Dodatkowo, działalność swoją prowadzi wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z tego powodu za spełnione uznać należy również warunki wskazane w art. 25 ust. 1 pkt 3-7 ustawy o podatku zryczałtowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1905 ze zm.), osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego – w warunkach określonych w części VIII tabeli.

Sformułowana w art. 4 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, na potrzeby ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, definicja wolnego zawodu stanowi, że pod pojęciem wolnego zawodu rozumiana jest pozarolnicza działalność gospodarcza wykonywana osobiście przez lekarzy, lekarzy dentystów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położne, pielęgniarki, psychologów, fizjoterapeutów, tłumaczy, adwokatów, notariuszy, radców prawnych, architektów, inżynierów budownictwa, rzeczoznawców budowlanych, biegłych rewidentów, księgowych, agentów ubezpieczeniowych, agentów oferujących ubezpieczenia uzupełniające, brokerów reasekuracyjnych, brokerów ubezpieczeniowych, doradców podatkowych, doradców restrukturyzacyjnych, maklerów papierów wartościowych, doradców inwestycyjnych, agentów firm inwestycyjnych, rzeczników patentowych, oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą danego zawodu.

Stosownie do treści art. 25 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

1. złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie;

2. we wniosku, o którym mowa w pkt 1, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;

3. przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne;

4. nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej;

5. małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie, z której przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych;

6. nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,

7. pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 25 ust. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, za usługi specjalistyczne w rozumieniu ust. 1 pkt 3 uważa się czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym również czynności i prace towarzyszące, o których mowa w załączniku nr 4.

Podkreślić należy, że aby uznać usługi za specjalistyczne, muszą być one niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi. Z przepisów ustawy nie wynika jednak, aby usługi specjalistyczne faktycznie miały być czynnościami wysoce specjalizowanymi, których wykonanie wymagałoby specjalistycznych wiadomości, umiejętności, wyposażenia. Chodzi tu o usługi specjalistyczne względem prowadzonej działalności, których wykonywania nie zgłoszono, a jednak są niezbędne do prowadzenia własnej działalności.

W myśl art. 29 ust.1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej, według ustalonego wzoru, na dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna działalność, wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przed rozpoczęciem działalności. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej, nie złożył oświadczenia o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym albo nie zawiadomił na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie; zawiadomienie to podatnik może złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej składa jeden ze wspólników. Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej podatnik może dołączyć do wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej składanego na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Naczelnik urzędu skarbowego, uwzględniając wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej, odrębnie na każdy rok podatkowy. Jeżeli działalność jest prowadzona w formie spółki, w decyzji tej wymienia się wszystkich jej wspólników (art. 30 ust. 1 ww. ustawy).

Odnosząc treść cytowanych powyżej przepisów do przedstawionych informacji stwierdzić należy, że skorzystanie z możliwości opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie karty podatkowej uzależnione jest od spełnienia warunków określonych w cytowanym uprzednio art. 25 ust. 1 ustawy, m.in. warunku, że przy prowadzeniu działalności podatnicy nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne oraz warunku, że małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie, z której przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach lub ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ponadto - jak wskazano uprzednio - zgodnie z w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, definicja wolnego zawodu stanowi, że pod pojęciem wolnego zawodu rozumiana jest pozarolnicza działalność gospodarcza wykonywana osobiście m.in. przez lekarzy, z tym że za osobiste wykonywanie wolnego zawodu uważa się wykonywanie działalności bez zatrudniania na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze osób, które wykonują czynności związane z istotą tego zawodu.

Podkreślenia wymaga, że od 1 stycznia 2021 r. lekarz świadczący usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego w ramach wolnego zawodu, może korzystać z opodatkowania kartą podatkową również w przypadku, gdy w ramach prowadzonej w tym zakresie działalności, usługi te świadczy na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie działalności gospodarczej, co oznacza, że może świadczyć usługi, np. na rzecz szpitali czy przychodni.

Prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej lekarz nie traci w sytuacji gdy podmiot na rzecz którego pracuje zapewnia temu lekarzowi pomoc personelu (np. pielęgniarską, rejestratorską). W takim przypadku, to nie lekarz, a inny podmiot np. szpital korzysta z usług pomocy pielęgniarskiej i to nie lekarza, a inny podmiot wiąże umowa z personelem medycznym lub innym.

Tym samym, nie dochodzi do naruszenia postanowień art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy ryczałtowej, zgodnie z którym podatnicy podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorców i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne.

Natomiast w sytuacji, gdy lekarz, który w ramach własnej praktyki lekarskiej korzysta z usług pielęgniarki lub innej osoby na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło czy innej umowy o podobnym charakterze, co do zasady, nie może stosować opodatkowania w formie karty podatkowej. W takim przypadku, opodatkowanie w formie karty podatkowej jest możliwe tylko w sytuacji, gdy świadczone przez pielęgniarkę usługi byłyby usługami specjalistycznymi.

W opisie sprawy wskazano, że Wnioskodawczyni nie zatrudnia żadnej osoby, jednakże świadcząc usługi na rzecz sp. z o.o. współpracuje z osobami zatrudnionymi przez podmiot, na rzecz którego świadczy usługi. Są to m.in.: rejestratorka, pielęgniarka. Wnioskodawczyni nie łączy stosunek cywilnoprawny z osobami, z którymi współpracuje świadcząc usługi na rzecz swojego Kontrahenta.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni spełnia warunek przewidziany w art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jak wskazano w opisie sprawy Wnioskodawczyni nie korzysta z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę.

Wnioskodawczyni może opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy od przyszłego roku podatkowego.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze opisem sprawy podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.