Wnioskodawczyni, będąca polskim rezydentem podatkowym, uzyskuje głównie dochody z umowy o pracę, a także z udziału w spółkach osobowych oraz dywidendy ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Posiada lokal mieszkalny, który dotychczas nie był wynajmowany. W związku z planami dotyczącymi swojej sytuacji majątkowej, rozważa następujące opcje: 1. Sprzedaż posiadanego lokalu mieszkalnego, a w przypadku braku nabywcy, wynajem go na cele mieszkalne; 2. Nabycie drugiego lokalu mieszkalnego do majątku prywatnego, przeznaczonego na wynajem na cele mieszkalne; 3. Nabycie lokalu niemieszkalnego do majątku prywatnego, który miałby być wynajmowany na cele niemieszkalne. Wnioskodawczyni nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej związanej z wynajmem tych lokali, a przyszłe dochody z najmu mają stanowić dla niej dodatkowe źródło przychodów oraz zabezpieczenie sytuacji majątkowej. W przypadku wynajmu lokalu niemieszkalnego, będzie rozliczać się jako podatnik VAT. Organ potwierdził, że Wnioskodawczyni ma prawo opodatkować przychody z najmu lokali według stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pod warunkiem złożenia odpowiedniego oświadczenia.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyINTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2018 r. (data wpływu 5 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony 9 listopada 2018 r. – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym i dla celów podatku dochodowego rozlicza się od całości swoich dochodów w Polsce (dalej również jako „Strona”). Główne źródło dochodów Wnioskodawczyni to wynagrodzenie z umowy o pracę (źródło przychodów ze stosunku pracy), natomiast dochody „uboczne” uzyskiwane są z tytułu udziału w spółkach osobowych i w tym zakresie Strona wykazuje przychód z działalności gospodarczej opodatkowany na zasadach ogólnych. Podstawowa działalność tych spółek nie jest związana ze świadczeniem usług najmu/dzierżawy nieruchomości własnych bądź wynajmowanych/dzierżawionych. Wnioskodawczyni jest również udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i w zależności od sytuacji finansowej tej spółki, podejmowane są uchwały o wypłacie dywidendy (w tym na rzecz Strony), a wypłata tych dywidend opodatkowana jest u Wnioskodawczyni jako przychód z kapitałów pieniężnych. Podstawowa działalność tej spółki nie jest związana ze świadczeniem usług najmu/dzierżawy nieruchomości własnych bądź wynajmowanych/dzierżawionych. Strona nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej we własnym zakresie. Wnioskodawczyni posiada lokal mieszkalny, stanowiący jej własność (majątek prywatny), który nabyła około 20 lat temu. Lokal ten nie był przedmiotem wynajmu. W związku z planami dot. sytuacji majątkowej Strony, Wnioskodawczyni powzięła wątpliwości w zakresie zasad opodatkowania udostępnienia posiadanego aktualnego majątku (ww. lokal mieszkalny) oraz lokali, jakie nabędzie do majątku prywatnego w najbliższej przyszłości.
Wnioskodawczyni w najbliższej przyszłości rozważa podjęcie następujących czynności:
W przypadku wynajmu lokalu niemieszkalnego, ze względu na przepisy o podatku od towarów i usług, wynajem ten byłby rozliczany przez Wnioskodawczynię jako podatnika podatku od towarów i usług i z tego tytułu Strona zarejestrowała się jako podatnik czynny VAT (podatek od towarów i usług) oraz składałaby deklaracje rozliczeniowe. W celu skorzystania z możliwości opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu ww. lokali, Strona złoży stosowne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Wnioskodawczyni może – zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a tej ustawy – stosować stawkę ryczałtu określoną w tym przepisie od przychodów osiąganych z tytułu wynajmu lokali opisanych w zdarzeniu przyszłym?
Zdaniem Wnioskodawczyni, uwzględniając opisane zdarzenie przyszłe, będzie ona uprawniona do opodatkowania przychodów z wynajmu lokali opisanych w zdarzeniu przyszłym, według stawki ryczałtu wynikającej z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa o PDOF”) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do przepisów ustawy o PDOF odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:
Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z tym przepisem za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:
Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o PDOF opiera się na trzech przesłankach:
Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:
Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o PDOF pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji, czy nie, bowiem ustawa o PDOF nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania bądź zgłoszenia do właściwego rejestru tej działalności. Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw w zakresie kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PDOF podejmowanych przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Zatem działań podatnika z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.
W efekcie, działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność składników majątkowych (w tym mienia nieruchomego), wykazują cechy zorganizowania i ciągłości, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PDOF, gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (nie okazjonalnego) źródła zarobkowania.
Dalej należy zauważyć, iż w myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PDOF, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PDOF, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.
W świetle powyższych przepisów ustawy o PDOF stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PDOF), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF). Co do zasady zatem, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem.
Natomiast jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem takiej działalności, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza, w związku z ww. art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PDOF.
Następnie trzeba zauważyć, iż zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o PDOF dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w tej ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Z kolei stosownie do art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej jako „ustawa o podatku zryczałtowanym”) ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o podatku zryczałtowanym osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
W świetle art. 6 ust. 1a ustawy o podatku zryczałtowanym, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o podatku zryczałtowanym, w zakresie przychodów, o których mowa w art. 6 ust. la, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% do kwoty 100.000 zł, a od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów. Jednakże warunkiem skorzystania z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jest – zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku zryczałtowanym – złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Natomiast, jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o podatku zryczałtowanym, zgodnie z art. 9 ust. 4 tej ustawy, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.
Jak opisano to w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawczyni nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej, a dochody uzyskuje głównie z umowy o pracę. W ramach najmu prywatnego Strona zamierza wynajmować 3 lokale, w tym dwa lokale mieszkalne na cele mieszkalne oraz jeden lokal niemieszkalny, który byłby wynajmowany najprawdopodobniej na rzecz przedsiębiorców. Przy czym, aktualnie Strona nie ma możliwości ocenić, czy lokale będą wynajmowane w sposób stały i czy wszystkie będą w przyszłości wykorzystane pod wynajem. Zwłaszcza w zakresie aktualnie posiadanego lokalu mieszkalnego, który Strona chce przeznaczyć na sprzedaż. Wnioskodawczyni nie wprowadzała do ewidencji środków trwałych aktualnie posiadanego lokalu mieszkalnego i nie będzie wprowadzała nowo nabytych lokali do takiej ewidencji, bowiem:
Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Strony, przedmiotem przyszłego najmu będą składniki jej majątku prywatnego nie związane z działalnością gospodarczą, a więc ich wynajem będzie stanowił źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PDOF.
W konsekwencji, wynajem w przyszłości lokali opisanych w zdarzeniu przyszłym może stanowić dla Wnioskodawczyni odrębne źródło przychodów, o którym mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o podatku zryczałtowanym, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PDOF. Oznacza to, że uzyskane przez Stronę przychody z ww. źródła mogą korzystać z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wg stawki określonej w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o podatku zryczałtowanym.
Strona nadmienia, iż w podobnych stanach faktycznych były wydawane dla innych podatników indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego, w których uznano, że ci podatnicy mają prawo do skorzystania z opodatkowania najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. I choć interpretacje te były wydane w indywidualnych sprawach tych podatników, to stanowią źródło wytycznych dla innych podatników, w zakresie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Wśród ww. interpretacji można dla przykładu wymienić:
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w zakresie oceny stanowiska Wnioskodawczyni.
Organ zauważa, że z dniem 25 listopada 2018 r. zmianie uległa treść powołanego przez Wnioskodawczynię przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175, z późn. zm.).
Zgodnie z jego treścią: pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku – według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. poz. 647), zwanej dalej „ustawą o CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)”. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Jednak różnica w powołanym przez Wnioskodawczynię przepisie a treścią obowiązującą nie miała wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie niniejszego wniosku.
Należy również zastrzec, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest badanie i ustalanie, czy najem wskazanych przez Wnioskodawczynię lokali de facto nie będzie wypełniać znamion prowadzenia działalności gospodarczej. Konieczna jest bowiem analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy, a to stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego/kontrolnego. Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wydając interpretacje indywidualne organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez wnioskodawcę we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) i przyjmuje argumenty podnoszone przez wnioskodawcę bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe/kontrolne, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego, będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.
W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili