0113-KDIPT2-1.4011.529.2018.2.KU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2018 r. (data wpływu 19 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie:

• możliwości opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży klusek na parze ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe,

• ustalenia stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych dla przychodów uzyskanych ze sprzedaży klusek na parze – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie ustalenia stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych dla przychodów uzyskanych ze sprzedaży klusek na parze.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na produkcji oraz sprzedaży klusek na parze (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) firmy: 10.73.Z, PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) produktów: 10.73.11.0 - Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne). Produkowane kluski są paczkowane i sprzedawane – dostarczane do sklepów spożywczych oraz punktów gastronomicznych, z którymi Wnioskodawca stale współpracuje. Produkty te (kluski) można spożywać od razu po otwarciu opakowania lub po podgrzaniu. Wnioskodawca nie prowadzi punktu gastronomicznego. Nie prowadzi produkcji i handlu w innym zakresie. Przychody uzyskane z ww. działalności rozlicza podatkiem liniowym, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Obroty z tej działalności nie przekraczają kwoty 600 000 zł rocznie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może w następnym roku podatkowym, tj. w 2019 r., rozliczać uzyskane przychody w formie ryczałtu?
2. Jaka będzie stawka ryczałtu?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo rozliczać uzyskane przychody w formie ryczałtu – PKWiU wykonywanych usług nie znajduje się w katalogu wyłączeń z opodatkowania w formie ryczałtu. Wnioskodawca nie przekracza limitu obrotów (w 2018 r. limit wynosi 1 078 429 zł).

W ocenie Wnioskodawcy, może On zastosować 3% stawkę zryczałtowanego podatku do rozliczenia przychodów uzyskanych z tej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży klusek na parze ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe, natomiast w zakresie ustalenia stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych dla przychodów uzyskanych ze sprzedaży klusek na parze – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175, z późn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 powołanej ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 250 000 euro, lub
2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 250 000 euro.

Możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest między innymi od niespełnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy. Przepis art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ww. ustawy stanowi, że opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

W załączniku tym wymieniono usługi, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, podano jednocześnie oznaczenie tych usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na produkcji oraz sprzedaży klusek na parze (PKWiU 10.73.11.0 - Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne). Produkowane kluski są paczkowane i sprzedawane – dostarczane do sklepów spożywczych oraz punktów gastronomicznych, z którymi Wnioskodawca stale współpracuje. Produkty te (kluski) można spożywać od razu po otwarciu opakowania lub po podgrzaniu. Wnioskodawca nie prowadzi punktu gastronomicznego. Nie prowadzi produkcji i handlu w innym zakresie. Obroty z tej działalności nie przekraczają kwoty 600 000 zł rocznie. Przychody uzyskane z ww. działalności rozlicza podatkiem liniowym. W 2019 r. Wnioskodawca chciałby przychody uzyskane z przedmiotowej działalności opodatkować stawką ryczałtu w wysokości 3%.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została określona w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i zależy od rodzaju faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi m.in.:

• pkt 3 lit. b) - 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy,

• pkt 4 lit. a) - 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton,

• pkt 5 lit. a) - 3,0% przychodów z działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, określenie „działalność usługowa” oznacza pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r., poz. 256 i 1753), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1068 oraz 2017 r., poz. 60), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Przy czym, działalność gastronomiczna, to usługi związane z przygotowaniem posiłków oraz sprzedażą posiłków i towarów (art. 4 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Natomiast działalność wytwórcza, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, to działalność, w wyniku której powstają nowe wyroby, w tym również sprzedaż wyrobów własnej produkcji, prowadzona przez podatnika.

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług pod pojęciem „usług” rozumie:

• wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym, tzn. usługi dla celów produkcji nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych;

• wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Natomiast „wyroby” w myśl PKWiU to: surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części tych wyrobów. Wskazać przy tym należy, że kwalifikacji poszczególnych przychodów, jako pochodzących ze świadczonych usług lub sprzedaży wyrobów własnej produkcji, do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Zgodnie ze wskazaniem A. Bartosiewicza, R. Kubackiego zawartym w Komentarzu do art. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: „ W myśl słownika języka polskiego „wyrób” to „przedmiot stanowiący końcowy produkt pracy rzemieślnika lub wynik procesu produkcyjnego zakładu” (http://sjp.pwn.pl). Natomiast określenie „wyrobić” (wyrabiać) znaczy m.in. tyle, co „produkować coś”. Można zatem uznać, że wyrobem jest coś, co zostało wytworzone bądź wyprodukowane.

Przepisy nie zawierają definicji wytwarzania (w wyniku czego mają powstawać nowe wyroby).

Zgodnie z definicją słownikową „wytwarzać” to „produkować coś, tworząc wydzielać coś, powodować powstanie czegoś”. O zakwalifikowaniu działalności gospodarczej do działalności wytwórczej decyduje więc przede wszystkim końcowy efekt tej działalności, tj. powstanie z zakupionych, czy wytworzonych materiałów nowego wyrobu.

Wyrób ten ma być nowy. Słownik języka polskiego definiuje przymiotnik „nowy” m.in. jako „niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony”. Uznać zatem należy, że cecha nowości ma się odnosić do tego, że przedmiot ten wcześniej nie istniał, zaś powstał właśnie w wyniku działań podatnika (polegających na wytworzeniu, wyprodukowaniu czegoś).” (A. Bartosiewicz. R. Kubacki. Komentarz do art. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, lex 8474).

Z kolei A. Bartosiewicz w komentarzu praktycznym „Stawki podatkowe w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych” (lex 70591) wskazuje, że: „Uznać trzeba, że wytworzony wyrób powinien u sposób istotny różnić się od materiału, z którego powstał. Nie można uznać za działalność wytwórczą czynności polegających na konfekcjonowaniu zakupywanych produktów, czy też dzieleniu zakupywanych towarów na mniejsze części. Jest to bowiem w istocie - w zależności od okoliczności - albo działalność usługowa (opodatkowana stawką 8,5%), albo działalność handlowa (dla której stawka właściwa wynosi 3%). Efektem działalności wytwórczej powinno być powstanie całkiem nowego - co do cech jakościowych i charakteru - wyrobu.

Szerokie różnice, które powinny wystąpić aby zakwalifikować daną czynność do działalności usługowej w zakresie handlu lub działalności wytwórczej omówił NSA w wyroku z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1104/11. Wskazał tam m.in., że: „Poddanie zakupionych towarów jakimś procesom, czynnościom, w wyniku czego zmieniają one swoje cechy, właściwości i powstaje wyrób nowy (mający nowe, niewystępujące wcześniej cechy), jest wytwarzaniem towarów.”

Przenosząc uprzednio zanalizowane przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne na grunt rozpatrywanej sprawy, należy stwierdzić, że o zakwalifikowaniu działalności gospodarczej do działalności wytwórczej decyduje m.in. końcowy efekt tej działalności, tj. powstanie z zakupionych czy wytworzonych materiałów nowego wyrobu. W wyniku czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę polegających na odpowiednim połączeniu produktów (takich jak np.: mąka, woda, drożdże) dochodzi do powstania (wytworzenia) nowego wyrobu – klusek.

Zatem, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza sklasyfikowana pod symbolem PKWiU 10.73.11.0 - Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne to działalność wytwórcza, nie zaś gastronomiczna.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że przychód uzyskany z opisanej działalności polegającej na produkcji i sprzedaży klusek na parze, może zostać w następnym roku podatkowym, tj. w 2019 r., opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Jednakże, z uwagi na fakt, że czynności sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 10.73.11.0 - Makarony, pierogi, kluski i podobne wyroby mączne, jako działalność wytwórcza powinna być opodatkowana zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy – ryczałtem ewidencjonowanym w wysokości 5,5%.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży klusek na parze ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych uznano za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej ustalenia stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych dla przychodów uzyskanych ze sprzedaży klusek na parze uznano za nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że aby skorzystać z tej formy opodatkowania Wnioskodawca winien w terminie określonym w art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne złożyć pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.