INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lipca 2021 r. (data wpływu 13 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa w zakresie:
· braku obowiązku dokonywania wpłat z zysku przez Spółkę, w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK – jest nieprawidłowe;
· określenia podstawy dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku jako zysku Spółki pomniejszonego o podatek dochodowy należny od PGK – jest nieprawidłowe;
· określenia podstawy dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku jako zysku pomniejszonego o podatek dochodowy jaki byłby należny od Spółki w danym okresie rozliczeniowym, gdyby Spółka nie została członkiem PGK – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
13 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa w zakresie obowiązku dokonywania wpłat z zysku przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, która rozważa utworzenie PGK.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
A Spółka Akcyjna jest podatnikiem o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.; „ustawa o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)”), podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Rok obrotowy Wnioskodawcy obejmuje kolejnych 12 miesięcy i pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
A S.A. jest (…). Podstawowa działalność Spółki to (…). Spółka posiada także (…).
A S.A. jest spółką Skarbu Państwa z siedzibą w Polsce i wraz z pięcioma spółkami zależnymi tworzy Grupę Kapitałową (…) „GK”. Strategia Grupy Kapitałowej zakłada wzmacnianie pozycji grupy w sektorze (…) oraz systematyczny rozwój w obszarze (…).
Jednocześnie ponieważ Spółka jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa (100% akcji Spółki należy do Skarbu Państwa), podlega obowiązkom wynikającym z Ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku jednoosobowych spółek Skarbu Państwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 16 ze zm.; dalej: „u.w.z.j.s.p.”).
Na podstawie art. 2 ust. 1 tej ustawy, jednoosobowe spółki Skarbu Państwa są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej „wpłatami z zysku”, na rzecz (…). Z kolei zgodnie, z art. 2 ust. 2 u.w.z.j.s.p. wpłaty z zysku dokonywane są zaliczkowo w okresach miesięcznych lub kwartalnych. Ostateczne rozliczenie następuje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.
Zgodnie z art. 2 ust. 5 u.w.z.j.s.p., podstawą ustalenia wysokości zaliczki jest zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym osiągnięty w danym okresie, liczony w rachunku narastającym, a zgodnie z art. 4 tej ustawy wysokość wpłaty od tak ustalonej podstawy wynosi 15%. Art. 2 ust. 4 powyższej ustawy zobowiązuje Spółkę do składania deklaracji o wysokości zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, osiągniętego od początku roku obrotowego i wpłacania na rachunek urzędu skarbowego, właściwego według siedziby spółki, zaliczek miesięcznych w wysokości różnicy między wpłatami z zysku należnymi z zysku osiągniętego od początku roku obrotowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
Ze względu na stojące przed Spółką wyzwania rozwojowe oraz w ramach implementacji nowoczesnych rozwiązań podatkowych wpływających pozytywnie na sposób dokonywanych rozliczeń Spółka rozważa utworzenie podatkowej grupy kapitałowej (dalej: „PGK”). Ze względu na obowiązujące przepisy Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ordynacji podatkowej oraz uwarunkowania biznesowe A S.A. rozważa utworzenie PGK wraz z dwoma spółkami wchodzącymi w skład grupy kapitałowej. W razie utworzenia PGK, Spółka A S.A. będzie pełnić funkcję spółki dominującej, zobowiązanej m.in. do:
· reprezentacji PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy oraz z przepisów Ordynacji podatkowej (art. 1a ust. 3a ustawy o CIT) oraz
· obliczania, pobierania i wpłacania podatku dochodowego oraz zaliczek na podatek (art. 1a ust. 7 ustawy o CIT), a zatem w tym zakresie spółka dominująca będzie pełnić rolę płatnika.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK, Spółka przestanie być zobowiązana do dokonywania wpłat z zysku, o których mowa w u.w.z.j.s.p.?
2. Alternatywnie, w przypadku uznania, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w odpowiedzi na pytanie sformułowane w pkt 1 jest nieprawidłowe, to czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK podstawę dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku, będzie stanowić zysk Spółki pomniejszony o podatek dochodowy należny od PGK?
3. Alternatywnie, w przypadku uznania, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w odpowiedzi na pytania sformułowane w pkt 1 oraz pkt 2 jest nieprawidłowe, to czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK podstawę dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku, będzie stanowić zysk Spółki pomniejszony o podatek dochodowy jaki byłby należny od Spółki w danym okresie rozliczeniowym, gdyby Spółka nie została członkiem PGK?
Stanowisko Wnioskodawcy.
Ad. 1
W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK Spółka przestanie być zobowiązana do dokonywania wpłat z zysku, o których mowa w u.w.z.j.s.p.
Zasady funkcjonowania PGK zostały uregulowane w art. 1a ustawy o CIT, natomiast warunki utworzenia PGK zostały określone art. 1a ust. 2 ustaw o CIT. Wśród warunków utworzenia PGK nie znalazło się zastrzeżenie, że PGK nie może zostać utworzona przez jednoosobową spółkę Skarbu Państwa.
W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka oraz jej spółki zależne są zatem uprawnione do utworzenia Podatkowej Grupy Kapitałowej.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 u.w.z.j.s.p. Spółki, o których mowa w art. 1 (tj. m.in. jednoosobowe spółki Skarbu Państwa), są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej „wpłatami z zysku”, na rzecz (…), o którym mowa w art. 33a ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1302, 1309, 1571 i 1655).
Z treści wyżej przytoczonego przepisu wynika zatem, że do dokonywania wpłat z zysku zobowiązane są wyłącznie takie jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, które jednocześnie są podatnikami podatku dochodowego.
Tylko spółki będące podatnikami podatku dochodowego są bowiem w stanie dokonać obliczenia zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Przedstawiona interpretacja jest uzasadniona na gruncie wykładni językowej, która zajmuje naczelne miejsce w procesie interpretacji prawa podatkowego, poprzedzającą pozostałe metody. Wykładnia językowa polega na interpretacji przepisów prawnych przy wykorzystaniu reguł znaczeniowych (semantycznych) i konstrukcyjnych (syntaktycznych) języka aktu prawnego (języka polskiego), przy zastosowaniu reguł poprawnego myślenia (logiki formalnej) oraz specyficznych reguł logiki prawniczej. Reguły językowe są regułami wskazującymi, że z określonych przesłanek dotyczących danego zespołu przepisów należy wyprowadzić wniosek, że w tekście prawnym zakodowana jest określona norma. Wspólną cechą reguł wykładni językowej jest to, że odwołują się one do językowego kontekstu normy, a więc języka, którym sformułowany jest przepis prawny, jego różnych odmian (np. języka potocznego, prawnego czy specjalnego), do właściwych dla danego języka reguł znaczeniowych (reguł semantycznych), reguł składni (reguł syntaktycznych), i wreszcie do reguł użycia wyrażeń danego języka (reguł pragmatycznych).
Należy podkreślić, że jeżeli po dokonaniu wykładni językowej danego przepisu interpretator dojdzie do jasnego rezultatu – tzn. jeżeli przepis jednoznacznie w danym języku formułuje daną normę postępowania, to zgodnie z zasadą interpretatio cessat in claris – tak należy dany przepis rozumieć (S. Wronkowska, Z. Ziembiński „Teoria prawa” Poznań 1997 r. – s. 165, potwierdzone jest to uchwałą Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 lutego 1996 r., sygn. W 11/95). W takiej sytuacji nie ma potrzeby sięgania po kolejne metody wykładni, w szczególności wykładnię celowościową (funkcjonalną).
W doktrynie prawa podatkowego powszechnie przyjmuje się, że „(`(...)`) odstępstwo od rezultatów wykładni językowej jest wykluczone w trzech sytuacjach. Po pierwsze wtedy, gdy w ustawie formułuje się definicję określonego pojęcia; po drugie wtedy, gdy chodzi o przepis kształtujący kompetencję organu ze sfery władzy publicznej i po trzecie wtedy, gdyby wykładnia inna niż językowa była niekorzystna dla podatnika” (B. Brzeziński, Wykładnia prawa podatkowego, ODDK, Gdańsk 2013, s. 49). W kontekście powyższego należy wskazać, że w momencie utworzenia PGK podatnikiem podatku dochodowego staje się właśnie PGK, jednocześnie w momencie rozpoczęcia roku podatkowego podatkowej grupy kapitałowej, tworzące ją spółki tracą samodzielny status podatnika: „Istotą podatkowej grupy kapitałowej jest zatem odebranie podmiotowości podatkowoprawnej na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych każdej ze spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej i przyznanie jej podatkowej grupie kapitałowej” (Komentarz do art. 1a ustawy o CIT [w:] K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.). Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019, Legalis], Jednocześnie zobowiązaną do zapłaty podatku PGK staje się spółka dominująca (art. 1a ust. 7).
W konsekwencji, jednoosobowa spółka Skarbu Państwa, która stanie się członkiem PGK przestanie być podatnikiem podatku dochodowego. W takiej sytuacji, w ocenie Wnioskodawcy, na gruncie wykładni językowej art. 2 ust. 1 u.w.z.j.s.p. jednoosobowa spółka Skarbu Państwa nie będzie w stanie określić wartości zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a zatem Spółka nie powinna być zobowiązana do dokonywania wpłat z zysku.
Ad. 2
W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w odpowiedzi na pytanie sformułowane w pkt 1 jest nieprawidłowe to prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK podstawę dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku, będzie stanowić zysk Spółki pomniejszony o podatek dochodowy należny od PGK. Zgodnie ze stanowiskiem wskazanym w pkt 1 w momencie przystąpienia do PGK, członkowie PGK, w tym Spółka, utracą status podatników podatku dochodowego. Jednocześnie, jeżeli w ocenie organu interpretacyjnego, w takim przypadku Spółka będzie w dalszym ciągu zobowiązana do dokonywania wpłat z zysku jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, to konieczne będzie właściwe określenie podstawy naliczania wpłaty z zysku.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 oraz ust. 5 u.w.z.j.s.p. podstawą dla ustalenia wpłaty z zysku i zaliczki na wpłaty z zysku jest zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym osiągnięty w danym okresie. Przepisy u.w.z.j.s.p. przewidują zatem, że podstawę obliczenia wpłaty z zysku jednoosobowej spółki skarbu państwa, jak i zaliczki na tą wpłatę stanowi zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a więc zysk pomniejszony o kwotę należnego podatku dochodowego. Zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o CIT w podatkowych grupach kapitałowych dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej poniesioną ze źródła przychodów. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3.
W ocenie Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że po utworzeniu PGK Spółka przestanie pełnić rolę podatnika podatku dochodowego ale jako członek PGK i spółka dominująca PGK, będzie zobowiązana do jego zapłaty, a tak obliczony podatek będzie uwzględniać jej dochody to wysokość należnej od Spółki wpłaty z zysku powinna odzwierciedlać te okoliczności, w celu zapewnienia współmierności wpłaty z zysku do rzeczywiście osiągniętych zysków po opodatkowaniu przez Spółkę. W konsekwencji, Spółka powinna obliczać podstawę obliczenia wpłaty z zysku poprzez uwzględnienie całego podatku dochodowego należnego od PGK, który będzie wpłacać. Zatem, w celu obliczenia wysokości podstawy obliczenia wpłaty z zysku Spółka powinna zastosować następujący wzór:
podstawa obliczenia wpłaty z zysku = zysk Spółki – podatek PGK
Ad. 3
W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego w odpowiedzi na pytania sformułowane w pkt 1 oraz pkt 2 za nieprawidłowe, to za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK podstawę dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku, będzie stanowić zysk Spółki pomniejszony o podatek dochodowy jaki byłby należny od Spółki gdyby Spółka nie została członkiem PGK.
W ocenie Wnioskodawcy brak regulacji odnoszących się do jednoosobowych spółek skarbu państwa będących członkami PGK w u.w.z.j.s.p. powoduje konieczność dokonania celowościowej interpretacji przepisów tej ustawy, w sposób który uwzględni specyfikę funkcjonowania PGK i jednocześnie zapewni współmierność należnej od Spółki wpłaty z zysku z jej faktycznym wynikiem finansowym pomniejszonym o należny podatek dochodowy.
W tym celu, Spółka powinna móc wyliczyć podatek dochodowy, jaki byłby od niej należny gdyby Spółka nie została członkiem PGK, a więc pozostała samodzielnym podatnikiem CIT. Dokonanie takiego wyliczenia, powinno być możliwe w oparciu o dane, które Spółka będzie gromadzić i przetwarzać dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania PGK.
Podstawę opodatkowania podatkiem dochodowy PGK stanowi bowiem dochód ustalony zgodnie z wyżej powołanym art. 7a po dokonaniu odliczeń uregulowanych w art. 18 ust. 1 ustawy o CIT. Skoro zatem, Spółka jako członek PGK, będzie ustalać swój dochód z poszczególnych źródeł przychodu, który zgodnie z art. 7a będzie następnie sumowany z dochodami poszczególnych spółek tworzących PGK, to Spółka będzie w stanie określić podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, a także obliczyć podatek jaki byłby od niej należny gdyby nie była członkiem PGK. W ocenie Wnioskodawcy, tak wyliczony podatek powinien móc zostać uwzględniony przy obliczeniu należnej od Spółki wpłaty z zysku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:
· braku obowiązku dokonywania wpłat z zysku przez Spółkę, w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK – jest nieprawidłowe;
· określenia podstawy dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku jako zysku Spółki pomniejszonego o podatek dochodowy należny od PGK – jest nieprawidłowe;
· określenia podstawy dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku jako zysku pomniejszonego o podatek dochodowy jaki byłby należny od Spółki w danym okresie rozliczeniowym, gdyby Spółka nie została członkiem PGK – jest prawidłowe.
Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca jest jednoosobową spółką Skarbu Państwa (100% akcji Spółki należy do Skarbu Państwa) i podlega obowiązkom wynikającym z ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r. o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 16; dalej: „uwzjsp”).
Zgodnie z art. 1 pkt 1 uwzjsp, przepisy ustawy, z zastrzeżeniem art. 7, stosuje się do jednoosobowych spółek Skarbu Państwa.
W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, spółki, o których mowa w art. 1, są obowiązane do dokonywania wpłat z zysku po opodatkowaniu podatkiem dochodowym, zwanych dalej „wpłatami z zysku”, na rzecz (…), o którym mowa w art. 33a ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1302, 1309, 1571 i 1655).
Stosownie do treści art. 2 ust. 2 ustawy, wpłaty z zysku dokonywane są zaliczkowo w okresach miesięcznych lub kwartalnych. Ostateczne rozliczenie następuje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.
Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 5 ww. ustawy, podstawą ustalenia wysokości zaliczki jest zysk po opodatkowaniu podatkiem dochodowym osiągnięty w danym okresie, liczony w rachunku narastającym.
We wniosku wskazano, że ze względu na stojące przed Spółką wyzwania rozwojowe oraz w ramach implementacji nowoczesnych rozwiązań podatkowych wpływających pozytywnie na sposób dokonywanych rozliczeń, Spółka rozważa utworzenie podatkowej grupy kapitałowej („PGK”). W razie utworzenia PGK, Spółka będzie pełnić funkcję spółki dominującej, zobowiązanej m.in. do:
· reprezentacji PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.; dalej: „updop”) oraz z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) oraz
· obliczania, pobierania i wpłacania podatku dochodowego oraz zaliczek na podatek, a zatem w tym zakresie spółka dominująca będzie pełnić rolę płatnika.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 1a ust. 1 updop, podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w związkach kapitałowych, zwane dalej „podatkowymi grupami kapitałowymi”.
W myśl art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów (…). Dochodem ze źródła przychodów, stosownie do art. 7 ust. 2 updop, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.
Nie budzi wątpliwości fakt, że w przypadku podatkowych grup kapitałowych, to poszczególne spółki z grupy zobowiązane są do ustalenia swojego dochodu. Zgodnie bowiem z art. 7a ust. 1 updop, w podatkowych grupach kapitałowych dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej, poniesioną ze źródła przychodów. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3.
Skoro zatem każda spółka z grupy ma obowiązek indywidualnego ustalenia dochodu/straty z uwzględnieniem źródeł przychodów, nie można czynić wyjątków od tej zasady nieprzewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Łączna analiza przepisów art. 7a ust. 1 oraz art. 7 ust. 2 i 3 doprowadza bowiem do jednoznacznego wniosku – każda ze spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej ma obowiązek ustalenia (w celu obliczenia podstawy opodatkowania) sumy przychodów ze źródła przychodów oraz kosztów ich uzyskania.
W związku z powyższym, każda ze spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej zobowiązana jest ustalić dochód, który jest sumą dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. Dochodem ze źródła przychodów jest natomiast nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła nad kosztami ich uzyskania.
Podmioty wchodzące w skład PGK, mimo że nie są odrębnymi podatnikami, to i tak prowadzą własną ewidencję celem prawidłowego ustalenia dochodu, który dopiero w następnej kolejności włączany jest do sumy dochodu PGK, jako podatnika podatku dochodowego.
Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy należy zauważyć, że Spółka na podstawie ustalonego dochodu jest w stanie wyliczyć podatek dochodowy, jaki byłby należny od Spółki, gdyby Spółka nie została członkiem PGK.
Podsumowując należy stwierdzić, że pomimo utraty statusu podatnika po wejściu w skład PGK, spółka nie traci swojej podmiotowości prawnej, a w rozpatrywanym przypadku – statusu jednoosobowej spółki SP, która pozostaje podmiotem zobowiązanym do dokonywania wpłat z zysku (art. 1 i 2 uwzjsp). Jest to konsekwencja uznania, że inny jest cel updop, a inny ustawy o wpłatach z zysku jednoosobowych spółek SP. Z tego względu brak statusu podatnika CIT nie powinien mieć wpływu na obowiązki spółki w związku z ciążącym na niej obowiązkiem wnoszeniem wpłat z zysku. Zatem w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK Wnioskodawca będzie zobowiązany do dokonania wpłat z zysku na podstawie uwzjsp.
Podstawę dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku, będzie stanowić zysk Spółki pomniejszony o podatek dochodowy jaki byłby należny od Spółki, gdyby Spółka nie została członkiem PGK.
W związku z powyższym nie można uznać za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym w przypadku utworzenia PGK, Spółka przestanie być zobowiązana do dokonywania wpłat z zysku oraz – alternatywnie – w zakresie pytania nr 2, zgodnie z którym podstawę dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku, będzie stanowić zysk Spółki pomniejszony o podatek dochodowy należny od PGK.
Nie sposób bowiem uznać, że w przypadku utworzenia PGK, Spółka wchodząca w jej skład, będąca jednoosobową spółką Skarbu Państwa, nie będzie już zobowiązana do dokonywania wpłat z zysku, o których mowa w uwzjsp. W tej sytuacji, w przypadku akceptacji stanowiska w zakresie pytania nr 1, tworzenie PGK przez jednoosobowe Spółki Skarbu Państwa mogłoby stać się celowym działaniem zmierzającym do zwolnienia się z obowiązku dokonywania wpłat z zysku.
W przypadku natomiast akceptacji stanowiska w zakresie pytania nr 2 doszłoby do sytuacji, w której wielkość wpłat z zysku dokonywanych przez Spółkę byłaby uzależniona od wysokości podatku dochodowego należnego od całej PGK, a więc również wchodzących w jej skład innych podmiotów gospodarczych. Takie podejście jest nie do zaakceptowania, gdyż na wielkość wpłat dokonywanych przez Spółkę miałyby w tym przypadku również wpływ wyniki finansowe osiągane przez inne podmioty.
W związku z powyższym, za prawidłowe należy uznać stanowisko w zakresie pytania nr 3, zgodnie z którym w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK, podstawę dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku, będzie stanowić zysk Spółki pomniejszony o podatek dochodowy jaki byłby należny od Spółki w danym okresie rozliczeniowym, gdyby Spółka nie została członkiem PGK.
W konsekwencji należy uznać, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:
· braku obowiązku dokonywania wpłat z zysku przez Spółkę, w przypadku utworzenia przez Spółkę PGK – jest nieprawidłowe;
· określenia podstawy dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku jako zysku Spółki pomniejszonego o podatek dochodowy należny od PGK – jest nieprawidłowe;
· określenia podstawy dla ustalenia wysokości należnej od Spółki wpłaty z zysku oraz należnych od Spółki zaliczek na wpłaty z zysku jako zysku pomniejszonego o podatek dochodowy jaki byłby należny od Spółki w danym okresie rozliczeniowym, gdyby Spółka nie została członkiem PGK – jest prawidłowe.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.