Wnioskodawca, będący rezydentem podatkowym w Polsce, złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący spełnienia przez jego System przesłanek definicji platformy oraz obowiązków raportowych na podstawie ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami. Organ podatkowy uznał, że udostępniany przez Wnioskodawcę System nie spełnia definicji platformy, co skutkuje brakiem obowiązku raportowania. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy zostało pozytywnie rozstrzygnięte, a jego interpretacja uznana za prawidłową.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie: - uznania udostępnianego przez Państwa Systemu za spełniający przesłanki definicji platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami, - obowiązku raportowania, o którym mowa w art. 75b ust. 1 ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami, - obowiązku raportowania, o którym mowa w art. 75b ust. 4 ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami, – jest prawidłowe.
31 grudnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 16 stycznia 2025 r. oraz z dnia 24 stycznia 2025 r., który dotyczy przepisów ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego (...) (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca") jest rezydentem do celów podatkowych w Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z rosnącą rolą komunikacji online w gospodarce oraz zauważoną luką rynkową Spółka stworzyła serwis internetowy pod nazwą handlową (...), który udostępnia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (dalej: „System”). System służy do (...) między klientem (prowadzącą działalność gospodarczą osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, korzystającą z Systemu na podstawie umowy ze Spółką - dalej „Klient”) a jego Dostawcami (prowadząca działalność gospodarczą osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędącą osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, (...) - dalej „Dostawca”). Za pomocą Systemu Klient (...) Dostawcom, którzy (...). W związku ze zidentyfikowaną potrzebą biznesową, Wnioskodawca opracował i udostępnił w ramach Systemu funkcję (...). Zgodnie z Regulaminem Systemu, (...) pomiędzy Klientem a Dostawcą, zgodnie z którym: (...) Dostawca i Klient ustalają, że (...) Spółka udostępnia System indywidualnie każdemu Klientowi zgodnie z poniższą procedurą: (...). Po udostępnieniu Systemu Klientowi, Wnioskodawca pobiera z tego tytułu opłatę od Klienta (abonament). Pytania 1. Czy System udostępniany przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki definicji platformy określone w art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz. U. z 2023 r. poz. 241 z późn. zm.)? 2. Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek raportowania, o którym mowa w art. 75b ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz. U. z 2023 r. poz. 241 z późn. zm.)? 3. Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek raportowania, o którym mowa w art. 75b ust. 4 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz. U. z 2023 r. poz. 241 z późn. zm.)? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, udostępniany przez niego System nie spełnia przesłanek definicji platformy określonych w art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz. U. z 2023 r. poz. 241 z późn. zm.) i w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek raportowania, o którym mowa w art. 75b ust. 1 lub art. 75b ust. 4 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz. U. z 2023 r. poz. 241 z późn. zm.).
Uzasadnienie: Zgodnie z art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz. U. z 2023 r. poz. 241 z późn. zm.), zwanej dalej Ustawą, definicja platformy jest następująca: „ rozumie się przez to, z zastrzeżeniem ust. 2: a) oprogramowanie, w tym stronę internetową albo jej część, b) aplikacje, w tym aplikacje mobilne - które są dostępne dla użytkowników i umożliwiają sprzedawcom łączność z innymi użytkownikami w celu wykonywania, bezpośrednio lub pośrednio, stosownej czynności na rzecz tych użytkowników, a także ustalenia dotyczące poboru i wypłaty wynagrodzenia z tytułu stosownej czynności;” Natomiast zgodnie z art. 75a ust. 1 pkt 20 Ustawy definicja stosownej czynności jest następująca: „rozumie się przez to jedną z poniższych czynności wykonywaną za wynagrodzeniem: a) udostępnienie nieruchomości, ich części, w tym pomieszczeń przynależnych, lub udziału w nieruchomościach, b) usługę świadczoną osobiście obejmującą pracę wykonywaną w trybie zadaniowym lub czasowym przez osobę fizyczną działającą niezależnie albo na rzecz lub w imieniu podmiotu, wykonywaną na żądanie użytkownika Online lub fizycznie offline po umożliwieniu jej wykonania za pośrednictwem platformy, c) sprzedaż towarów, d) udostępnienie środka transportu - z wyjątkiem czynności wykonywanej przez sprzedawcę będącego pracownikiem raportującego operatora platformy lub podmiotu powiązanego raportującego operatora platformy;". Zgodnie z przytoczonymi fragmentami Ustawy, jedną z przesłanek definicji platformy jest jej dostępność dla użytkowników i umożliwienie sprzedawcom łączność z innymi użytkownikami w celu wykonywania, bezpośrednio lub pośrednio, stosownej czynności na rzecz tych użytkowników. Przesłankę tę spełniają platformy typu (...), które umożliwiają rejestrację dowolnemu użytkownikowi i służą poszukiwaniu przez sprzedawców użytkowników gotowych zapłacić wynagrodzenie za realizację określonych czynności (np. sprzedaż towarów czy wykonanie pracy). Zgodnie z opisem stanu faktycznego, System jest oprogramowaniem umożliwiającym (...) w celu usprawnienia działalności gospodarczej prowadzonej przez Klienta oraz w celu (...) Dostawców. Nie jest on platformą typu (...), gdzie sprzedawcy i klienci rejestrują się w celu wykonywania stosownych czynności. System jest indywidualnie udostępniany każdemu Klientowi, (...). Za pomocą Systemu Klient nie ma możliwości poszukiwania nowych klientów/Dostawców wśród zarejestrowanych użytkowników Systemu - za każdym razem Klient komunikuje się za pomocą Systemu ze swoimi istniejącymi Dostawcami. Nie istnieje możliwość, żeby Klient uzyskał dostęp do komunikacji z Dostawcami innych Klientów Wnioskodawcy. Tak samo - Dostawca nie może (...) od Klienta. Podsumowując, zgodnie z przytoczonym stanem faktycznym, System nie stanowi platformy typu (...), gdzie rola operatora takiej platformy sprowadza się do udostępnienia systemu teleinformatycznego nieoznaczonym użytkownikom, którzy za jej pośrednictwem mogą zawierać umowy bez udziału operatora. Wnioskodawca działa w całkowicie innym modelu - udostępnia (oznaczonemu) Klientowi System (oprogramowanie), który wykorzystuje do usprawnienia działalności swojego przedsiębiorstwa poprzez (...) Dostawcami, z którymi relację Klienta nawiązał bez udziału czy pośrednictwa Systemu lub Wnioskodawcy. System nie służy Klientowi do pozyskiwania jakichkolwiek nowych klientów, czy Dostawców. Dodatkowo, to Klienci muszą we własnym zakresie dbać o to, aby ich Dostawcy pojawili się na (...) i skorzystali (...). Co istotne, wyłącznie od Klienta zależy, czy i w jakim stopniu wykorzysta funkcjonalności (...). W związku z powyższym należy uznać, że sposób w jaki System jest udostępniany Klientowi oraz cel udostępniania Systemu nie spełnia przytoczonej przesłanki definicji platformy. Przedstawiona powyżej interpretacja jest zgodna ze stanowiskiem Dyrektora krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 29 października 2024 r., nr 0111-KDSB1-2.4019.4.2024.2.DS, gdzie podkreślono, że oprogramowanie, które zostaje udostępnione indywidualnemu sprzedawcy oraz które nie łączy w jednym miejscu ofert wszystkich sprzedawców, nie spełnia przesłanek definicji Platformy wskazanych w Ustawie: „(...) Oprogramowanie udostępniane jest indywidualnie sprzedawcy (Użytkownikowi Biznesowemu) i każdorazowo Oprogramowanie to działa na rzecz jednego sprzedawcy, nie łącząc wielu sprzedawców w jednym miejscu. Oprogramowanie nie jest platformą, na której ostateczny klient może wybierać spośród różnych ofert Państwa Użytkowników Biznesowych. Pełni ono wyłącznie rolę pomocniczą w procesie zarządzania działalnością. Uwzględniając powyższy opis, z uwagi na to, że Oprogramowanie każdorazowo udostępniają Państwo na rzecz jednego Użytkownika Biznesowego (sprzedawcy), który następnie korzysta z niego indywidualnie - udostępnia Klientom Końcowym, Oprogramowanie (...) nie spełnia przesłanek definicji platformy określonych w art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy, a Państwo nie są operatorem platformy w rozumieniu przepisów ustawy.” Zastosowane podejście interpretacyjne znajduje również potwierdzenie w Interpretacji Indywidualnej z dnia 30 września 2024 r., nr 0111-KDSB1-2.4019.1.2024.1.PP, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że przesłankami braku uznania oprogramowania jako platformy w rozumieniu Ustawy są m.in. udostępnienie go na rzecz jednego sprzedawcy oraz brak prezentacji zbiorczo Użytkowników: „Udostępniane przez Państwa narzędzie służy usprawnieniu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie zarządzania obiektami noclegowymi. Użytkownicy nie są zbiorczo prezentowani na Państwa stronie i nie można z niej dokonać rezerwacji noclegów. (...) Oprogramowanie lub aplikację każdorazowo udostępniają Państwo na rzecz jednego Użytkownika (sprzedawcy usług noclegowych) - który następnie korzysta z niej /udostępnia ją indywidualnie kupującym. (...) Uwzględniając powyższy opis Państwa system rezerwacji nie spełnia przesłanek definicji platformy określonych w art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy." Jeśli zaś chodzi o brak obowiązku raportowego po stronie Wnioskodawcy, to art. 75b ust. 1 Ustawy nakłada taki obowiązek na „raportującego operatora platformy”. Zgodnie z art. 75a ust. 1 pkt 14 Ustawy raportujący operator platformy definiowany jest w następujący sposób: „rozumie się przez to raportującego operatora platformy z Unii Europejskiej i raportującego operatora platformy spoza Unii Europejskiej”. Jako że Wnioskodawca jest rezydentem do celów podatkowych w Rzeczypospolitej Polskiej, zastosowanie ma definicja raportującego operatora platformy z Unii Europejskiej, określona w art. 75a ust. 1 pkt 16 Ustawy: „rozumie się przez to operatora platformy, z wyjątkiem wyłączonego operatora platformy, będącego rezydentem do celów podatkowych w Rzeczypospolitej Polskiej albo innym państwie członkowskim, a w przypadku gdy operator platformy nie ma rezydencji do celów podatkowych w państwie członkowskim - operatora platformy, który: a) jest zarejestrowany w państwie członkowskim, przy czym nie stanowi rejestracji dokonanie jednorazowej rejestracji zgodnie z art. 75u ust. 1, lub b) posiada miejsce zarządu, w tym faktyczny zarząd, w państwie członkowskim, lub c) posiada zagraniczny zakład w państwie członkowskim i nie jest kwalifikowanym operatorem platformy spoza Unii Europejskiej;” Definicja operatora platformy określona została w art. 75a ust. 1 pkt 10 Ustawy: „rozumie się przez to podmiot, który zawiera umowy ze sprzedawcami w celu udostępnienia im platformy albo jej części”. Biorąc pod uwagę wcześniejsze ustalenia, tj. że System nie spełnia przesłanek definicji platformy wskazanych w art. 75a ust. 1 pkt 12 Ustawy, w kontekście wyżej przytoczonej definicji operatora platformy należy uznać, że podmiot (Wnioskodawca) udostępnia sprzedawcom oprogramowanie, które nie jest platformą. W związku z powyższym Wnioskodawca nie spełnia również przesłanek definicji operatora platformy określonych w Ustawie, co skutkuje tym, że nie ciąży na nim obowiązek raportowania o którym mowa w art. 75b ust. 1 Ustawy. Z kolei art. 75b ust. 4 Ustawy nakłada obowiązki raportowe na „wyłączonego operatora platformy”. Zgodnie z art. 75a ust. 1 pkt 23 Ustawy definicja wyłączonego operatora platformy jest następująca: „rozumie się przez to operatora platformy, który wskazał właściwemu organowi, że przyjęty model biznesowy platformy nie obejmuje sprzedawców podlegających raportowaniu". Biorąc pod uwagę wcześniejsze ustalenia, tj. że Wnioskodawca nie spełnia przesłanek definicji operatora platformy określonych w Ustawie, Wnioskodawca nie spełnia zatem również przesłanek definicji wyłączonego operatora platformy w rozumieniu Ustawy. W rezultacie, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek raportowania o którym mowa w art. 75b ust. 4 Ustawy. Przedstawiona powyżej linia interpretacji w zakresie braku spełnienia przesłanek definicji operatora platformy (i w związku z tym - braku obowiązków raportowych) ze względu na brak spełnienia przesłanek definicji platformy jest zgodna ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażonym w przytoczonej już wcześniej interpretacji indywidualnej z dnia 29 października 2024 r., nr 0111-KDSB1 -2.4019.4.2024.2.DS, gdzie podkreślono, że właściciel oprogramowania, które nie spełnia przesłanek definicji platformy wskazanych w Ustawie nie jest traktowany jako operator w rozumieniu przepisów Ustawy i przez to nie jest on objęty obowiązkiem raportowym o którym mowa w art. 75b ust. 1 Ustawy: „(...) Uwzględniając powyższy opis, z uwagi na to, że Oprogramowanie każdorazowo udostępniają Państwo na rzecz jednego Użytkownika Biznesowego (sprzedawcy), który następnie korzysta z niego indywidualnie - udostępnia Klientom Końcowym, Oprogramowanie (...) nie spełnia przesłanek definicji platformy określonych w art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy, a Państwo nie są operatorem platformy w rozumieniu przepisów ustawy. W konsekwencji braku uznania Państwa za operatora platformy, nie są Państwo również raportującym operatorem platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 14 ustawy i nie ciąży na Państwu obowiązek raportowania, o którym mowa w art. 75b ust. 1 ustawy.” Zastosowane podejście interpretacyjne w zakresie braku spełnienia przesłanek definicji operatora platformy (i w związku z tym - braku obowiązków raportowych) ze względu na brak spełnienia przesłanek definicji platformy znajduje również potwierdzenie w przytoczonej Interpretacji Indywidualnej z dnia 30 września 2024 r., nr 0111-KDSB1- 2.4019.1.2024.1.PP, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej również potwierdził, że właściciel oprogramowania, które nie spełnia przesłanek definicji Platformy wskazanych w Ustawie nie jest traktowany jako operator w rozumieniu przepisów Ustawy i przez to nie jest on objęty obowiązkiem raportowym o którym mowa w art. 75b ust. 1 Ustawy: „(...) Państwa wątpliwość budzi również, czy są Państwo operatorem platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 10 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). W związku z powyższym, ponieważ w odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 stwierdzono, że Państwa oprogramowanie lub aplikacja nie jest platformą w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy, nie mogą być Państwo uznani za operatora platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 10 ustawy. Przepis ten odnosi się bowiem do podmiotu zawierającego umowy ze sprzedawcami w celu udostępnienia im platformy albo jej części. Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2 należało uznać za prawidłowe. W dalszej kolejności Państwa wątpliwości budzi: - Czy przyjęty przez Wnioskodawcę model biznesowy uzasadnia uznanie go za wyłączonego operatora platformy, przy uznaniu, że taka informacja zostanie przekazana właściwemu organowi, w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami? - Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do składania informacji o sprzedawcach zgodnie z art. 75b ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami? - Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do składania informacji o sprzedawcach ze wskazaniem, że przyjęty model biznesowy platformy nie obejmuje sprzedawców podlegających raportowaniu zgodnie z art. 75b ust. 4 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami? Tym samym należy wskazać, że zgodnie z powyżej zacytowanymi przepisami ustawy oraz wyjaśnieniami organu dotyczącymi nieuznania Państwa oprogramowania lub aplikacji za platformę, o której mowa w art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy, a co za tym idzie nieuznania Państwa za operatora platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 10 ustawy, Państwa pytania oznaczone we wniosku nr 3, 4, 5 stają się bezprzedmiotowe.”
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie: - uznania udostępnianego przez Państwa Systemu za spełniający przesłanki definicji platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami, - obowiązku raportowania, o którym mowa w art. 75b ust. 1 ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami, - obowiązku raportowania, o którym mowa w art. 75b ust. 4 ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami - jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 75a ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1588 ze zm.), zwanej dalej ustawą: Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o operatorze platformy - rozumie się przez to podmiot, który zawiera umowy ze sprzedawcami w celu udostępnienia im platformy albo jej części. W myśl art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy: Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o platformie - rozumie się przez to, z zastrzeżeniem ust. 2: a) oprogramowanie, w tym stronę internetową albo jej część, b) aplikacje, w tym aplikacje mobilne - które są dostępne dla użytkowników i umożliwiają sprzedawcom łączność z innymi użytkownikami w celu wykonywania, bezpośrednio lub pośrednio, stosownej czynności na rzecz tych użytkowników, a także ustalenia dotyczące poboru i wypłaty wynagrodzenia z tytułu stosownej czynności. W myśl art. 75a ust. 1 pkt 14 ustawy: Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o raportującym operatorze platformy - rozumie się przez to raportującego operatora platformy z Unii Europejskiej i raportującego operatora platformy spoza Unii Europejskiej; Stosownie do art. 75a ust. 1 pkt 16 ustawy: Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o raportującym operatorze platformy z Unii Europejskiej – rozumie się przez to operatora platformy, z wyjątkiem wyłączonego operatora platformy, będącego rezydentem do celów podatkowych w Rzeczypospolitej Polskiej albo innym państwie członkowskim, a w przypadku gdy operator platformy nie ma rezydencji do celów podatkowych w państwie członkowskim – operatora platformy, który: a) jest zarejestrowany w państwie członkowskim, przy czym nie stanowi rejestracji dokonanie jednorazowej rejestracji zgodnie z art. 75u ust. 1, lub b) posiada miejsce zarządu, w tym faktyczny zarząd, w państwie członkowskim, lub c) posiada zagraniczny zakład w państwie członkowskim i nie jest kwalifikowanym operatorem platformy spoza Unii Europejskiej. Stosownie do art. 75a ust. 1 pkt 23 ustawy: Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o wyłączonym operatorze platformy - rozumie się przez to operatora platformy, który wskazał właściwemu organowi, że przyjęty model biznesowy platformy nie obejmuje sprzedawców podlegających raportowaniu; Stosownie do art. 75b ust. 1 ustawy: Raportujący operator platformy przekazuje Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej zbiorczą informację o sprzedawcach podlegających raportowaniu za okres sprawozdawczy, zwaną dalej „informacją o sprzedawcach”, w terminie do końca miesiąca następującego po zakończeniu okresu sprawozdawczego, w którym raportujący operator platformy zidentyfikował sprzedawcę jako sprzedawcę podlegającego raportowaniu. Stosownie do art. 75b ust. 4 ustawy: Wyłączony operator platformy najpóźniej w dniu rozpoczęcia działalności jako operator platformy oraz w terminie do końca miesiąca następującego po
zakończeniu okresu sprawozdawczego wskazuje w informacji o sprzedawcach, że przyjęty model biznesowy platformy nie obejmuje sprzedawców podlegających raportowaniu. Z opisu stanu faktycznego wynika m.in., że: - Są Państwo polskim rezydentem podatkowym. - Stworzyliście Państwo serwis internetowy pod nazwą handlową (...), który udostępniacie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (zwany dalej: System). - System służy do (...) między Klientem korzystającym z Systemu na podstawie zawartej z Państwem umowy, a jego Dostawcami (...). - Za pomocą Systemu Klient (...) Dostawcom, (...). Dzięki temu Dostawcy Klienta (...). - W ramach Serwisu udostępniacie Państwo funkcję umożliwiającą (...) pomiędzy Klientem a Dostawcą. - Udostępniacie Państwo System indywidualnie każdemu Klientowi zgodnie z poniższą procedurą: (...) - Na podstawie otrzymanego uprawnienia do Systemu (...). Państwa wątpliwości budzi, czy System udostępniany przez Państwa spełnia przesłanki definicji platformy określone w art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy. Zgodnie z art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o platformie rozumie się przez to, z zastrzeżeniem ust. 2: a) oprogramowanie, w tym stronę internetową albo jej część, b) aplikacje, w tym aplikacje mobilne - które są dostępne dla użytkowników i umożliwiają sprzedawcom łączność z innymi użytkownikami w celu wykonywania, bezpośrednio lub pośrednio, stosownej czynności na rzecz tych użytkowników, a także ustalenia dotyczące poboru i wypłaty wynagrodzenia z tytułu stosownej czynności. Zgodnie z przytoczonym opisem stanu faktycznego, udostępniany przez Państwa System stanowi narzędzie umożliwiające (...). Każdorazowo System działa na rzecz konkretnego Klienta z którym podpisaliście Państwo umowę o udostępnienie Systemu. System nie łączy wielu Klientów w jednym miejscu, pełni on wyłącznie rolę pomocniczą w procesie zarządzania działalnością (...). Udostępniacie Państwo system indywidualnie każdemu Klientowi, tworząc dla Klienta konto w Systemie. Istnieje możliwość dostosowania ustawień Systemu do potrzeb Klienta. Klient samodzielnie (...). Zatem opisany przez Państwa System każdorazowo udostępniacie na rzecz jednego Klienta, który następnie (...). Uwzględniając powyższe, Państwa System nie spełnia przesłanki definicji platformy w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy. Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1, należało uznać za prawidłowe. W konsekwencji braku uznania Państwa Systemu za platformę w rozumieniu art. 75a ust. 1 pkt 12 ustawy, nie będą Państwo zobowiązani do raportowania, o którym mowa w art. 75b ust. 1 ustawy oraz w art. 75b ust. 4 ustawy. Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2 i 3 należy uznać za prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego zastosują się Państwo do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej
oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili