W dniu 11 kwietnia 2025 r. Spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa do przechowywania faktur dokumentujących zakupy towarów i usług wyłącznie w postaci elektronicznej oraz niszczenia oryginalnych dokumentów papierowych. Spółka, jako polski rezydent i czynny podatnik VAT, planuje wprowadzenie pełnej digitalizacji dokumentów zakupowych, co ma na celu minimalizację kosztów związanych z archiwizacją papierowych faktur. Organ podatkowy stwierdził, że stanowisko Spółki jest prawidłowe, potwierdzając, że przechowywanie faktur w formie elektronicznej oraz ich zniszczenie w formie papierowej jest zgodne z przepisami ustawy o VAT. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika, uznając, że Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur przechowywanych w postaci elektronicznej.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
11 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do przechowywania faktur dokumentujących zakupy towarów i usług wyłącznie w postaci elektronicznej i jednocześnie niszczenia oryginalnych dokumentów papierowych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur przechowywanych w postaci elektronicznej, w sytuacji, gdy oryginalne, papierowe faktury zostaną zniszczone. Uzupełnili go Państwo pismem z 12 maja 2025 r. (wpływ 12 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
(...) (zwany dalej „Spółką”) prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług (...). Jest polskim rezydentem, zarejestrowanym jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny. Spółka otrzymuje faktury zakupowe/paragony/dokumenty zakupowe uznawane za fakturę zakupową wg odrębnych przepisów (zwane dalej dokumentami zakupowymi/kosztowymi bądź dokumentami) od swoich kontrahentów, zarówno w formie elektronicznej (najczęściej w formacie pliku PDF lub JPG przesyłanego na skrzynkę e-mail Wnioskodawcy), jak i w formie papierowej. Dokumenty zakupowe związane są z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Dotyczą nabycia towarów i usług, zarówno od kontrahentów mających siedzibę na terytorium Polski, jak również od podmiotów mających siedzibę na terytorium UE oraz innych krajów. Spółka jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 217 z późn. zm.), co oznacza, że ewidencjonuje dokumenty księgowe w formie elektronicznej – zgodnie z odrębnymi przepisami (tj. ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości). W tym celu Spółka korzysta z systemu informatycznego z obszaru finansowo-księgowego (...), w którym prowadzi księgi rachunkowe i ewidencje dla celów podatkowych. W przyszłości planuje też korzystać z systemu do elektronicznego obiegu dokumentacji (...). Oba systemy są dostarczane przez zewnętrznego dostawcę. Celem minimalizacji kosztów, w ramach obowiązującego prawa, Spółka rozważa zmianę praktyki w zakresie przechowywania papierowych faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług, w tym faktur dotyczących zakupów krajowych, zakupów zagranicznych (import usług) oraz faktur korygujących – ogólnie wszelkich faktur zakupowych. Do tej pory dokumenty zakupowe wpływające do Spółki w formie papierowej są archiwizowane w formie, w której zostały otrzymane, a więc jako dokumenty fizyczne (papierowe), a w celach archiwizacji przekazywane do zewnętrznego archiwum (...) z siedzibą w miejscowości (...). Z uwagi na skalę działalności, ilość dokumentów kosztowych otrzymywanych przez Spółkę, w tym w formie papierowej, jest znacząca. Ich przechowywanie w formie papierowej wiąże się z uciążliwościami i dodatkowymi kosztami (m.in. ze względu na konieczność zapewnienia odpowiednich powierzchni archiwum). Spółka zatrudnia pracowników oraz kadrę wyższego szczebla (zwanych dalej pracownikami), którzy to w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej ponoszą wydatki służbowe, które w większości dokumentowane są w formie papierowego dokumentu zakupu. Miejscem pracy ze względu na posiadanie biur w różnych lokalizacjach ww. osób jest teren całej Polski. Dla szybszego obiegu dokumentacji pracownicy Ci wyposażeni są przez Spółkę w telefony komórkowe, za pomocą których mogą zeskanować lub sfotografować dokumenty i przekazać je do obiegu firmowego. Do tej pory dokument zakupowy w wersji papierowej był dosyłany przez pracowników pocztą /kurierem na adres siedziby Spółki w (...), gdzie znajduje się biuro główne i siedziba księgowości Spółki. Pracownik księgowości upewniwszy się, iż posiada wersję elektroniczną dokumentu dokonywał archiwizacji ww. dokumentów w wersji papierowej. Rozważana zmiana polegałaby na przechowywaniu tych faktur i dokumentów tylko w formie elektronicznej. Dowody w formie papierowej podlegałyby digitalizacji, tj. wprowadzeniu do pamięci komputera w postaci danych cyfrowych metodą skanowania przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktur, faktur korygujących i innych dokumentów z nimi zrównanych. Spółka planuje wprowadzić pełną digitalizację dokumentów zakupowych, dzięki czemu chciałaby odstąpić od ich fizycznej archiwizacji jako dokumentów papierowych. Dotyczy to także dokumentów otrzymywanych w formie papierowej. Zatem dokumenty kosztowe, choć otrzymywane jako dokumenty papierowe, będą archiwizowane wyłącznie w formie
elektronicznej na serwerze głównym Spółki oraz w programie księgowym (...) jako załącznik do zaksięgowanego dokumentu. Celem Spółki jest wyeliminowanie praktyki przechowywania ich w formie papierowej (pełna elektroniczna archiwizacja dokumentów zakupowych). Sposób postępowania z dokumentami kosztowymi, otrzymywanymi przez Spółkę w formie papierowej, a przechowywanymi (archiwizowanymi) w formie elektronicznej (po poddaniu ich digitalizacji), będzie przedstawiać się w sposób opisany poniżej (dla lepszego zobrazowania opisu wyodrębniono umowne etapy obiegu dokumentów jako kolejne kroki). Krok 1: Dokument papierowy, jako oryginalny dokument, otrzymywany jest przez Spółkę pocztą bądź otrzymuje ją do rąk własnych pracownik Spółki. Krok 2: Dokument jest „rejestrowany” w systemie (...) (w przyszłości będzie to (...) jako system wspomagający obieg dokumentu w firmie). W tym celu dokument zakupu otrzymany pocztą jest skanowany, a dane z dokumentu są przenoszone do systemu. Skanowanie następuje do formatu PDF lecz nie można wykluczyć, iż może to być także np. format JPG lub BMP. Dokumentom otrzymywanym do rąk własnych, przez pracownika Spółki wykonywane jest zdjęcie telefonem służbowym, które za pośrednictwem służbowej poczty zostanie przekazane do działu księgowości. W każdym przypadku formaty dokumentów są nieedytowalne, m.in. PDF, JPG lub BMP. Gwarantuje to, iż zdigitalizowane dokumenty kosztowe są chronione przed możliwością dokonywania w nich zmian. Należy przy tym zaznaczyć, iż po zeskanowaniu/zrobieniu zdjęcia dokumentu papierowego, jego wersja elektroniczna będzie wiernym i czytelnym (skany/zdjęcia będą mieć odpowiednią jakość) odzwierciedleniem wersji papierowej (oryginalnej) dokumentu. Na tym etapie przeprowadzana jest także wstępna weryfikacja dokumentu pod względem formalnym. Obejmuje ona w szczególności sprawdzenie, czy dokument kosztowy jest wystawiony na Spółkę oraz czy zawiera poprawne dane Spółki. Dokonywana w ten sposób „rejestracja” dokumentu w systemie, nie jest natomiast jeszcze tożsama z ujęciem go w księgach rachunkowych i w ewidencjach prowadzonych dla celów podatkowych (podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego). Stanowi wyłącznie wprowadzenie go do systemu obiegu dokumentacji celem zainicjowania dalszego jej obiegu. Krok 3: Dokument zakupowy (jego elektroniczny obraz) kierowany jest do osoby, która odpowiedzialna jest za weryfikację merytoryczną danego dokumentu. Osoba ta dokonuje akceptacji merytorycznej dokumentu, tj. z punktu widzenia jej zasadności (rzetelności) oraz dokonuje jej opisu merytorycznego. Weryfikowane jest w szczególności, czy dokument zakupowy odzwierciedla faktyczny przebieg transakcji (operacji gospodarczej), a więc między innymi czy tożsamość dostawcy towarów/usługodawcy oraz przedmiot transakcji są zgodne z rzeczywistością. W tym celu dokumenty są w szczególności porównywane z zamówieniem. Ponadto z ich opisu dokonywanego na tym etapie w systemie wynika, czego dotyczy zakup oraz kto jest za niego odpowiedzialny. Bez tak rozumianej akceptacji merytorycznej dokument nie jest poddawany dalszemu obiegowi. Wszelkie powstałe wątpliwości powinny zostać wyjaśnione na tym etapie. Warunkiem dalszego obiegu dokumentu kosztowego jest zaakceptowanie go przez osobę dokonującą jego weryfikacji merytorycznej, jako „poprawny”. Etap ten obejmuje dokonanie dekretacji dokumentu dla celów bilansowych i podatkowych. Krok 4: Dokument zakupowy (jako dokument w systemie odpowiedzialnym za obieg dokumentów) trafia do działu księgowości. Na tym etapie następuje jego weryfikacja pod względem podatkowym i bilansowym. W szczególności wyznaczona osoba sprawdza dokument zakupowy pod względem formalnym, tj. czy nie jest wadliwy, a więc m.in. czy posiada dane wymagane przepisami prawa podatkowego, czy może stanowić dowód księgowy dla celów bilansowych (rachunkowych) i podatku dochodowego oraz dokument będący podstawą do ujęcia w ewidencji prowadzonej dla celów VAT. Etap ten obejmuje weryfikację dekretacji dokumentu dla celów bilansowych i podatkowych, a więc sprawdzenie w jaki sposób dany dokument został ujęty (rozliczony) dla celów podatku dochodowego, w przypadku niejasności, może być on odesłany do poprzedniego kroku, w celu uzyskania odpowiedzi na zadane pytania wyjaśniające. Na tym etapie następuje decyzja o tym w jaki sposób dany dokument zostaje ujęty (rozliczony) dla celów podatku VAT. Krok 5: Na tym etapie następuje weryfikacja i dekretacja dokumentu przez dział księgowości. Po przeprowadzeniu całego procesu to dokument w postaci cyfrowej, jako plik (najczęściej w formacie PDF) będzie zarchiwizowany – zapisany jako nieedytowalny plik w elektronicznej bazie danych (na serwerze) i dodany jako załącznik do programu księgowego. Natomiast jego papierowa (oryginalna) wersja jest trwale niszczona (utylizowana), a więc nie będzie archiwizowana (jako dokument papierowy). W niektórych przypadkach opisany powyżej sposób postępowania może podlegać nieznacznej modyfikacji, co do przebiegu (kolejności) opisanych powyżej „kroków”. Zgodnie z opisanym powyżej sposobem postępowania, Spółka zapewnia funkcjonowanie kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu dokumentów kosztowych od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego – w odniesieniu do dokumentów zakupowych, które są przedmiotem złożonego wniosku. Zaznaczyć należy przy tym, iż opisany sposób postępowania zakłada, iż dokumenty w oryginalnej papierowej postaci będą niszczone dopiero po zastosowaniu kontroli biznesowych, sprawdzeniu ich poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności oraz ich zaewidencjonowaniu. Każdy zarchiwizowany w systemie do elektronicznego obiegu dokumentacji dokument zakupowy będzie miał przypisany swój odrębny, indywidualny numer. Na jego podstawie możliwe jest odtworzenie w systemie „ścieżki” księgowania dokumentu, a więc także kolejnych etapów jego obiegu (opisanych powyżej) oraz sposobu jego ujęcia w ewidencjach prowadzonych dla celów rachunkowych i podatkowych. System do elektronicznego obiegu dokumentacji umożliwia przeglądanie zarchiwizowanych dokumentów w formacie, w którym zostały do niego wprowadzone. Elektroniczna baza danych, służąca do archiwizacji dokumentów zakupowych, umożliwia ich przeszukiwanie według określonych danych znajdujących się na dokumencie, jak również według przypisanego indywidualnego numeru. Dokumenty zakupowe będą przechowywane w powyższy sposób co najmniej do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Także dłużej, gdy jest to wymagane. Zatem przechowywanie dokumentów zakupowych w wersji elektronicznej będzie obejmowało wymagany przepisami okres. Dostęp do dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej będą miały upoważnione do tego osoby. Uzupełnienie opisu sprawy (pismem z 12 maja 2025 r.) 1. W odpowiedzi na pytanie: Czy umożliwią Państwo naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej bezzwłoczny ich pobór oraz przetwarzanie danych w nich zawartych, stosownie do art. 112a ust. 4 ustawy o VAT? Wskazali Państwo: Spółka (...), zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy o VAT umożliwi bezzwłocznie naczelnikowi urzędu skarbowemu, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej dostęp do faktur przechowywanych w formie elektronicznej w przypadku wystąpienia takiej potrzeby. 2. W odpowiedzi na pytanie: Czy faktury będące przedmiotem Państwa wniosku, będą przechowywane w formie elektronicznej tylko na terytorium kraju, czy również poza terytorium kraju (np. na zagranicznych serwerach)? Jeżeli ww. faktury będą przechowywane również poza terytorium kraju, to czy umożliwią Państwo naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur? Wskazali Państwo: Spółka (...), faktury będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będzie przechowywać w formie elektronicznej tylko na terytorium kraju. 3. W odpowiedzi na pytanie: Czy nabyte przez Państwa towary i usługi, udokumentowane fakturami wskazanymi we wniosku przechowywanymi w postaci elektronicznej, będą służyć Państwu do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług? Wskazali Państwo: Faktury za nabyte towary i usługi będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. 4. W odpowiedzi na pytanie: Czy faktury w postaci elektronicznej, o których mowa we wniosku będą przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe? Wskazali Państwo: Faktury przechowywane w postaci elektronicznej będą w podziale na okresy rozliczeniowe.
Czy Spółka będzie uprawniona do przechowywania faktur dokumentujących zakupy towarów i usług wyłącznie w postaci elektronicznej i jednocześnie niszczenia oryginalnych dokumentów papierowych? 2. Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur przechowywanych w postaci elektronicznej, w sytuacji, gdy oryginalne, papierowe faktury zostaną zniszczone? Państwa stanowisko w sprawie Ad 1. Zdaniem Spółki, dopuszczalne jest przechowywanie otrzymanych w formie papierowej dokumentów zakupowych, jako dających prawo do odliczenia podatku naliczonego (podatku VAT) wyłącznie w formie elektronicznej i niszczenie ich papierowych oryginałów. Zgodnie z art. 112a ustawy o VAT, podatnicy przechowują wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie, otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie – w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Jak wynika z analizowanego przepisu, warunki stawiane przez przepisy w zakresie przechowywania faktur ograniczają się do konieczności przechowywania ich w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający: łatwe ich odszukanie, autentyczność pochodzenia – tj. pewność co do tożsamości podmiotu dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury, integralność treści – tj. brak możliwości zmiany danych, które powinna zawierać faktura oraz czytelności – tj. zapewniona jest możliwość odczytu danych z faktury. Przy czym ustawa nie wprowadza szczegółowych wytycznych co do sposobu realizacji powyższych wymogów, co oznacza, że podatnik ma swobodę w doborze metod przechowywania faktur, o ile spełnione są omawiane przesłanki.
W ocenie Spółki, warunki te będą spełnione w opisanym zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Każda faktura zostanie zeskanowana w wysokiej rozdzielczości i zapisana w formacie PDF, który co do zasady uniemożliwia jakąkolwiek edycję pliku. Jednocześnie wprowadzone w Spółce procedury obiegu dokumentów powodują, iż zapewniona jest pewność co do tożsamości podmiotu wystawiającego i przekazującego fakturę, jak również pewność, iż zakupione towary i usługi zostały w rzeczywistości nabyte lub wykonane. Ponadto, wszystkie faktury będą na serwerach Spółki pogrupowane miesiącami i latami, co umożliwi ich łatwe odszukanie. Podsumowując, Spółka zapewnia kontrolę biznesową polegającą na sprawdzeniu poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności oraz zaewidencjonowanie wszelkich faktur zakupowych, oraz gwarantuje wiarygodną ścieżkę audytu faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w odniesieniu do wydatków dokumentowanych tymi fakturami. Mając więc na uwadze powyższe argumenty Spółka uważa, iż przechowywanie zeskanowanych faktur papierowych i przechowywanie ich w formie elektronicznej w formacie PDF, z jednoczesnym zniszczeniem fizycznych egzemplarzy faktur w warunkach określonych przez Spółkę spełnia przesłanki z art. 112a ustawy o VAT Ad 2. W związku z pytaniem nr 2, Spółka uważa, że zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z dokumentów zakupowych, o których mowa powyżej, jeżeli są one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, zgodnie z opisanym sposobem postępowania Spółki. Na poparcie powyższej tezy Spółka przytacza treść przepisów art. 112 i 112a ustawy o VAT, które poświęcone zostały zagadnieniu przechowywania dokumentów (w tym również faktur zakupowych). Przepisy te zobowiązują podatników do przechowywania wszystkich dokumentów związanych z rozliczeniem podatku VAT do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Wskazują miejsce oraz sposób przechowywania dokumentów (wystawianych i otrzymywanych). Co istotne, z treści wskazanych przepisów wynika wprost, że dopuszcza się przechowywanie dokumentów w formie elektronicznej, w tym poza terytorium kraju w sposób umożliwiający organowi podatkowemu za pomocą środków elektronicznych, dostęp online do tych dokumentów (art. 112a ust. 2 i 3 ustawy o VAT). Z przepisów tych wynika dalej, iż podatnicy są zobowiązani zapewnić organowi podatkowemu na jego żądanie, bezzwłoczny dostęp do dokumentów, w tym dla dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych (art. 112a ust. 4) ustawy o VAT. Z przepisów ustawy o VAT wynika wobec powyższego wprost, że ustawodawca dopuszcza możliwość przechowywania dokumentów w formie elektronicznej. Nie uzależnia przy tym dopuszczalności tej formy przechowywania dokumentów od tego w jakim formacie sporządzone zostały oryginały tych dokumentów. Jednocześnie z treści przepisów nie wynika także, aby przechowywanie w formie elektronicznej dokumentów otrzymanych jako papierowe miało następować równolegle z przechowywaniem ich w formie papierowego dokumentu. Z powyższego wynika, że obowiązujące regulacje w zakresie prawa podatkowego dopuszczają możliwość archiwizacji dokumentów zakupowych otrzymanych przez Spółkę w dowolny sposób, co do formy (formatu) ich przechowywania, a więc także w formie elektronicznej (jako zapis elektroniczny na elektronicznych nośnikach danych). Taka forma ich archiwizacji umożliwia znaczące zwiększenie efektywności realizowanych procesów gospodarczych.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, a jednocześnie, w myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, nie może powstać wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę zakupową. W kontekście analizowanych przepisów ustawy o VAT należy zauważyć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego nie jest uzależnione od sposobu przechowywania faktur przez podatnika. Zdaniem Spółki, przepisy dotyczące dokumentów uprawniających do odliczenia podatku VAT zawarte w art. 86 Ustawy VAT należy interpretować wespół z art. 112a Ustawy VAT. W konsekwencji należałoby dojść do wniosku, że o ile otrzymywane faktury są przechowywane z zachowaniem autentyczności ich pochodzenia, integralności treści i czytelności, nawet jeśli mowa o dokumentach, które zostały wystawione w formie tradycyjnej (papierowej), a przechowywane są wyłącznie w formie elektronicznej (w postaci wiernego skanu), wówczas nie ma przeszkód dla odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takich faktur, przy założeniu, że nie zachodzą inne okoliczności uniemożliwiające odliczenie podatku, o których mowa w art. 88 Ustawy VAT, a co za tym idzie Spółce przysługiwało by prawo do odliczenia podatku VAT.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Na mocy art. 2 pkt 32 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze elektronicznej – rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym. W myśl art. 106n ust. 1 ustawy: Stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury. Jak wynika z art. 106b ust. 1 ustawy: Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: 1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem; 2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a; 3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1; 4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy: a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4, c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b. Stosownie do art. 106g ust. 1 ustawy: Faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży. Na podstawie art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy: W przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy zachowując je jednocześnie w swojej dokumentacji. Wszelkie dane jakie powinna zawierać faktura wymienione zostały w art. 106e ust. 1 ustawy. W myśl art. 106e ust. 1 ustawy: Faktura powinna zawierać: 1) datę wystawienia; 2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; 3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; 4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a; 5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b; 6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; 7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi; 8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług; 9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto); 10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto; 11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto); 12) stawkę podatku; 13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku; 14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku; 15) kwotę należności ogółem; 16) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których: a) obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1, lub b) w przepisach wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 określono termin powstania obowiązku podatkowego z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty – wyrazy „metoda kasowa”; 17) w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”; 18) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”(...). Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy: Faktura może nie zawierać w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro – danych określonych w ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy i danych określonych w ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku. Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 29 października 2021 r. w sprawie wystawiania faktur (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1979 ze zm.) w § 3 pkt 1-5 określił przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy. Wyjaśnić należy, że dokumenty wymienione w tym przepisie można traktować na równi z fakturami tylko wtedy, gdy zawierają wszystkie wymagane elementy. Jeżeli zatem otrzymywany przez Państwa dokument zawiera dane określone w przytoczonych powyżej przepisach jest on fakturą w rozumieniu ustawy i stosuje się do niego wszystkie regulacje odnośnie przechowywania faktur oraz odliczenia wykazanego w nim podatku naliczonego. Jeśli natomiast dokument nie zawiera ww. danych, to nie może zostać uznany za fakturę i nie znajdują do niego zastosowania regulacje dotyczące przechowywania faktur zawarte w ustawie. Stosownie do art. 106m ust. 1 ustawy: Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Przepis art. 106m ust. 2 ustawy stanowi, że: Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury. Na mocy art. 106m ust. 3 ustawy: Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Jak wynika z art. 106m ust. 4 ustawy: Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą, a dostawą towarów lub świadczeniem usług. Pojęcie „kontrole biznesowe” użyte w ww. art. 106m ust. 4 ustawy należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury, aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą. Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki. Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym. Z kolei, pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu”, również użyte w ww. przepisie oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miały miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek, pozostawia się uznaniu podatnika. Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność. Stosownie do art. 106m ust. 5 ustawy: Poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania: 1) kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub 2) elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych, lub 3) Krajowego Systemu e-Faktur – w odniesieniu do faktur ustrukturyzowanych otrzymanych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur. Powyższy przepis określa technologiczne sposoby przesyłu faktur w postaci elektronicznej, które mocą ustawy uznane zostały przez prawodawcę za zapewniające autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur elektronicznych. Wykorzystując jedną z powyższych metod podatnik może mieć pewność, że zapewnia spełnienie ww. przedmiotowych cech faktur. Wskazane metody są jednak tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury. Zgodnie z art. 112 ustawy: Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8. W myśl art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy: Podatnicy przechowują otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie – w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Na podstawie art. 112a ust. 2 ustawy: Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju. W myśl art. 112a ust. 4 ustawy: Podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno- skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur otrzymanych w formie elektronicznej lub w wersji papierowej w dowolny sposób. Jednakże sposób ten – jak wymaga ustawodawca – ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Podkreślić należy szczególną rangę wymogu, jaki ustawodawca stawia podatnikom poprzez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim to, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność. Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług (...). Jest polskim rezydentem, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Spółka otrzymuje faktury zakupowe/paragony/dokumenty zakupowe uznawane za fakturę zakupową wg odrębnych przepisów (zwane dalej dokumentami zakupowymi/ kosztowymi bądź dokumentami) od swoich kontrahentów, zarówno w formie elektronicznej (najczęściej w formacie pliku PDF lub JPG przesyłanego na skrzynkę e-mail Wnioskodawcy), jak i w formie papierowej. Dokumenty zakupowe związane są z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Dotyczą nabycia towarów i usług, zarówno od kontrahentów mających siedzibę na terytorium Polski, jak również od podmiotów mających siedzibę na terytorium UE oraz innych krajów. Celem minimalizacji kosztów, w ramach obowiązującego prawa, Spółka rozważa zmianę praktyki w zakresie przechowywania papierowych faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług, w tym faktur dotyczących zakupów krajowych, zakupów zagranicznych (import usług) oraz faktur korygujących – ogólnie wszelkich faktur zakupowych. Z uwagi na skalę działalności, ilość dokumentów kosztowych otrzymywanych przez Spółkę, w tym w formie papierowej, jest znacząca. Ich przechowywanie w formie papierowej wiąże się z uciążliwościami i dodatkowymi kosztami (m.in. ze względu na konieczność zapewnienia odpowiednich powierzchni archiwum). Rozważana zmiana polegałaby na przechowywaniu tych faktur i dokumentów tylko w formie elektronicznej. Dowody w formie papierowej podlegałyby digitalizacji, tj. wprowadzeniu do pamięci komputera w postaci danych cyfrowych metodą skanowania przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktur, faktur korygujących i innych dokumentów z nimi zrównanych. Spółka planuje wprowadzić pełną digitalizację dokumentów zakupowych, dzięki czemu chciałaby odstąpić od ich fizycznej archiwizacji jako dokumentów papierowych. Dotyczy to także dokumentów otrzymywanych w formie papierowej. Zatem dokumenty kosztowe, choć otrzymywane jako dokumenty papierowe, będą archiwizowane wyłącznie w formie elektronicznej na serwerze głównym Spółki oraz w programie księgowym (...) jako załącznik do zaksięgowanego dokumentu. Celem Spółki jest wyeliminowanie praktyki przechowywania ich w formie papierowej (pełna elektroniczna archiwizacja dokumentów zakupowych). Sposób postępowania z dokumentami kosztowymi, otrzymywanymi przez Spółkę w formie papierowej, a przechowywanymi (archiwizowanymi) w formie elektronicznej (po poddaniu ich digitalizacji), będzie przedstawiać się w sposób opisany poniżej (dla lepszego zobrazowania opisu wyodrębniono umowne etapy obiegu dokumentów jako kolejne kroki). Krok 1: Dokument papierowy, jako oryginalny dokument, otrzymywany jest przez Spółkę pocztą bądź otrzymuje ją do rąk własnych pracownik Spółki. Krok 2: Dokument jest „rejestrowany” w systemie (...) (w przyszłości będzie to (...) jako system wspomagający obieg dokumentu w firmie). W tym celu dokument zakupu otrzymany pocztą jest skanowany, a dane z dokumentu są przenoszone do systemu. Skanowanie następuje do formatu PDF, lecz nie można wykluczyć, iż może to być także np. format JPG lub BMP. Dokumentom otrzymywanym do rąk własnych, przez pracownika Spółki wykonywane jest zdjęcie telefonem służbowym, które za pośrednictwem służbowej poczty zostanie przekazane do działu księgowości. W każdym przypadku formaty dokumentów są nieedytowalne, m.in. PDF, JPG lub BMP. Gwarantuje to, iż zdigitalizowane dokumenty kosztowe są chronione przed możliwością dokonywania w nich zmian. Należy przy tym zaznaczyć, iż po zeskanowaniu/zrobieniu zdjęcia dokumentu papierowego, jego wersja elektroniczna będzie wiernym i czytelnym (skany/zdjęcia będą mieć odpowiednią jakość) odzwierciedleniem wersji papierowej (oryginalnej) dokumentu. Na tym etapie przeprowadzana jest także wstępna weryfikacja dokumentu pod względem formalnym. Obejmuje ona w szczególności sprawdzenie, czy dokument kosztowy jest wystawiony na Spółkę oraz czy zawiera poprawne dane Spółki. Dokonywana w ten sposób „rejestracja” dokumentu w systemie, nie jest natomiast jeszcze tożsama z ujęciem go w księgach rachunkowych i w ewidencjach prowadzonych dla celów podatkowych (podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego). Stanowi wyłącznie wprowadzenie go do systemu obiegu dokumentacji celem zainicjowania dalszego jej obiegu. Krok 3: Dokument zakupowy (jego elektroniczny obraz) kierowany jest do osoby, która odpowiedzialna jest za weryfikację merytoryczną danego dokumentu. Osoba ta dokonuje akceptacji merytorycznej dokumentu, tj. z punktu widzenia jej zasadności (rzetelności) oraz dokonuje jej opisu merytorycznego. Weryfikowane jest w szczególności, czy dokument zakupowy odzwierciedla faktyczny przebieg transakcji (operacji gospodarczej), a więc między innymi czy tożsamość dostawcy towarów/usługodawcy oraz przedmiot transakcji są zgodne z rzeczywistością. W tym celu dokumenty są w szczególności porównywane z zamówieniem. Ponadto z ich opisu dokonywanego na tym etapie w systemie wynika, czego dotyczy zakup oraz kto jest za niego odpowiedzialny. Bez tak rozumianej akceptacji merytorycznej dokument nie jest poddawany dalszemu obiegowi. Wszelkie powstałe wątpliwości powinny zostać wyjaśnione na tym etapie. Warunkiem dalszego obiegu dokumentu kosztowego jest zaakceptowanie go przez osobę dokonującą jego weryfikacji merytorycznej, jako „poprawny”. Etap ten obejmuje dokonanie dekretacji dokumentu dla celów bilansowych i podatkowych. Krok 4: Dokument zakupowy (jako dokument w systemie odpowiedzialnym za obieg dokumentów) trafia do działu księgowości. Na tym etapie następuje jego weryfikacja pod względem podatkowym i bilansowym. W szczególności wyznaczona osoba sprawdza dokument zakupowy pod względem formalnym, tj. czy nie jest wadliwy, a więc m.in. czy posiada dane wymagane przepisami prawa podatkowego, czy może stanowić dowód księgowy dla celów bilansowych (rachunkowych) i podatku dochodowego oraz dokument będący podstawą do ujęcia w ewidencji prowadzonej dla celów VAT. Etap ten obejmuje weryfikację dekretacji dokumentu dla celów bilansowych i podatkowych, a więc sprawdzenie w jaki sposób dany dokument został ujęty (rozliczony) dla celów podatku dochodowego, w przypadku niejasności, może być on odesłany do poprzedniego kroku, w celu uzyskania odpowiedzi na zadane pytania wyjaśniające. Na tym etapie następuje decyzja o tym w jaki sposób dany dokument zostaje ujęty (rozliczony) dla celów podatku VAT. Krok 5: Na tym etapie następuje weryfikacja i dekretacja dokumentu przez dział księgowości. Po przeprowadzeniu całego procesu to dokument w postaci cyfrowej, jako plik (najczęściej w formacie PDF) będzie zarchiwizowany – zapisany jako nieedytowalny plik w elektronicznej bazie danych (na serwerze) i dodany jako załącznik do programu księgowego. Natomiast jego papierowa (oryginalna) wersja jest trwale niszczona (utylizowana), a więc nie będzie archiwizowana (jako dokument papierowy). W niektórych przypadkach opisany powyżej sposób postępowania może podlegać nieznacznej modyfikacji, co do przebiegu (kolejności) opisanych powyżej „kroków”. Zgodnie z opisanym powyżej sposobem postępowania, Spółka zapewnia funkcjonowanie kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu dokumentów kosztowych od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego – w odniesieniu do dokumentów zakupowych, które są przedmiotem złożonego wniosku. Zaznaczyć należy przy tym, iż opisany sposób postępowania zakłada, iż dokumenty w oryginalnej papierowej postaci będą niszczone dopiero po zastosowaniu kontroli biznesowych, sprawdzeniu ich poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności oraz ich zaewidencjonowaniu. Każdy zarchiwizowany w systemie do elektronicznego obiegu dokumentacji dokument zakupowy będzie miał przypisany swój odrębny, indywidualny numer. Na jego podstawie możliwe jest odtworzenie w systemie „ścieżki” księgowania dokumentu, a więc także kolejnych etapów jego obiegu (opisanych powyżej) oraz sposobu jego ujęcia w ewidencjach prowadzonych dla celów rachunkowych i podatkowych. System do elektronicznego obiegu dokumentacji umożliwia przeglądanie zarchiwizowanych dokumentów w formacie, w którym zostały do niego wprowadzone. Elektroniczna baza danych, służąca do archiwizacji dokumentów zakupowych, umożliwia ich przeszukiwanie według określonych danych znajdujących się na dokumencie, jak również według przypisanego indywidualnego numeru. Dokumenty zakupowe będą przechowywane w powyższy sposób co najmniej do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Także dłużej, gdy jest to wymagane. Zatem przechowywanie dokumentów zakupowych w wersji elektronicznej będzie obejmowało wymagany przepisami okres. Ponadto, wskazali Państwo, że zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy o VAT, umożliwią Państwo bezzwłocznie naczelnikowi urzędu skarbowemu, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej dostęp do faktur przechowywanych w formie elektronicznej w przypadku wystąpienia takiej potrzeby. Faktury będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będą Państwo przechowywać w formie elektronicznej tylko na terytorium kraju oraz będą one przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe. Nabyte przez Państwa towary i usługi udokumentowane ww. fakturami będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług wykonywanym przez Państwa. Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy będą Państwo uprawnieni do przechowywania faktur dokumentujących zakupy towarów i usług wyłącznie w postaci elektronicznej i jednocześnie niszczenia oryginalnych dokumentów papierowych. Na wstępie należy podkreślić, że autentyczność pochodzenia, zgodnie z przepisami ustawy oraz intencją ustawodawcy, należy rozumieć jako dostateczną pewność co do tożsamości dostawcy, usługodawcy lub wystawcy faktury. Przy czym, sam fakt oceny skuteczności zachowania autentyczności pochodzenia faktury może być stwierdzony podczas czynności sprawdzających czy też kontrolnych w toku postępowania podatkowego. Dokonanie interpretacji i zastosowanie przepisu regulującego autentyczność pochodzenia sprowadza się przede wszystkim do stwierdzenia, czy podatnik stosuje wystarczające środki (kontrole biznesowe), aby obiektywnie można było uznać, że podjął odpowiednie działania zmierzające do tego, aby osiągnąć wystarczający poziom pewności (prawdopodobieństwa) w celu zagwarantowania autentyczności pochodzenia faktury. Jednocześnie badaniu podlega zastosowanie przez podatnika wystarczających środków zapewniających autentyczność pochodzenia faktury bez jednoczesnego wskazywania nadmiernych czy zbyt uciążliwych lub niemożliwych do spełnienia wymagań w tym zakresie. Środki te mogą przybrać zarówno postać techniczną (np. odpowiednie narzędzia informatyczne), jak i organizacyjną (np. regulaminy fakturowania, umowy dotyczące zasad wystawiania faktur itp., czynności techniczne wynikające z ustalonych kompetencji). Innymi słowy podatnik zamierzający skorzystać z prawa przyznanego przez przepis prawa powinien dochować należytej staranności w celu dostatecznego zapewnienia autentyczności pochodzenia faktur. Odnosząc się więc do Państwa wątpliwości, stwierdzić należy, że w okolicznościach omawianej sprawy sposób przechowywania faktur dokumentujących zakupy towarów i usług, przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania, a także umożliwienie przez Państwa dostępu do ww. dokumentów, na żądanie, odpowiednim organom wskazanym w art. 112a ust. 4 ustawy – będzie zgodny z przytoczonymi przepisami ustawy. W opisanym modelu zapewnią Państwo bowiem funkcjonowanie kontroli biznesowych, które ustalą wiarygodną ścieżkę audytu faktur od momentu otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego w odniesieniu do wydatków dokumentowanych opisanymi we wniosku fakturami. Wskazali Państwo, że opisany sposób postępowania zakłada, iż dokumenty w oryginalnej papierowej postaci będą niszczone dopiero po zastosowaniu kontroli biznesowych, sprawdzeniu ich poprawności, autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności oraz ich zaewidencjonowaniu. Każdy zarchiwizowany w systemie do elektronicznego obiegu dokumentacji dokument zakupowy będzie miał przypisany swój odrębny, indywidualny numer. Na jego podstawie możliwe jest odtworzenie w systemie „ścieżki” księgowania dokumentu, a więc także kolejnych etapów jego obiegu (opisanych powyżej) oraz sposobu jego ujęcia w ewidencjach prowadzonych dla celów rachunkowych i podatkowych. System do elektronicznego obiegu dokumentacji umożliwia przeglądanie zarchiwizowanych dokumentów w formacie, w którym zostały do niego wprowadzone. Elektroniczna baza danych, służąca do archiwizacji dokumentów zakupowych, umożliwia ich przeszukiwanie według określonych danych znajdujących się na dokumencie, jak również według przypisanego indywidualnego numeru. Dokumenty zakupowe będą przechowywane w powyższy sposób co najmniej do czasu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Także dłużej, gdy jest to wymagane. Zatem przechowywanie dokumentów zakupowych w wersji elektronicznej będzie obejmowało wymagany przepisami okres. Dostęp do dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej będą miały upoważnione do tego osoby. Ponadto, zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy, umożliwią Państwo bezzwłocznie naczelnikowi urzędu skarbowemu, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej dostęp do faktur przechowywanych w formie elektronicznej w przypadku wystąpienia takiej potrzeby. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że skoro elektroniczna forma przechowywania przez Państwa faktur dokumentujących zakupy towarów i usług, zapewni autentyczność pochodzenia, integralność treści i ich czytelność oraz umożliwi dostęp do tych faktur na żądanie odpowiednim organom wskazanym w art. 112a ust. 4 ustawy, to opisany sposób przechowywania faktur będzie zgodny z powołanymi przepisami. Tym samym, spełnione zostaną warunki określone w art. 106m, art. 112 oraz art. 112a ustawy. W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe. Mają Państwo również wątpliwości dotyczące stwierdzenia, czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur przechowywanych w postaci elektronicznej, w sytuacji, gdy oryginalne, papierowe faktury zostaną zniszczone. Przechodząc do powyższej kwestii należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl art. 86 ust. 1 ustawy: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto, kwotę podatku naliczonego stanowi wyłącznie kwota podatku wykazana na dokumentach wskazanych w art. 86 ust. 2 ustawy. Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem: a) (uchylona) b) nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób, c) usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a. Z powyższego przepisu wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych. Wyjątek dotyczy jedynie podatników świadczących usługi przewozu osób, kupujących gotowe posiłki dla pasażerów oraz usług noclegowych nabytych przez podatników wyłącznie w celu ich odprzedaży, tj. po nabyciu usługi w celu przeniesienia jej na kolejnego nabywcę (tj. w związku z tzw. refakturą usługi). Jak wynika z treści art. 88 ust. 3a ustawy: Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: 1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi: a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący, b) (uchylona) 2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku; 3) (uchylony) 4) wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne: a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności, b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością, c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności; 5) faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego; 6) (uchylony) 7) wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności. Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w momencie powstania obowiązku podatkowego pod warunkiem, że podatnik posiada fakturę dokumentującą nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Przepisy nie uzależniają prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego ani od rodzaju faktury (papierowa/elektroniczna), ani od formy, w jakiej podatnik przechowuje faktury zakupowe. Należy jednak zaznaczyć, że prawidłowe przechowywanie dokumentów jest niezbędne do tego, aby podatnik nie utracił nabytego wcześniej prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku ewentualnej kontroli organów podatkowych wymienionych w art. 112a ust. 4 ustawy, które to organy muszą mieć dostęp do otrzymanych przez podatnika faktur, w sposób wskazany w tym przepisie. Prawidłowość przechowywania faktur zostaje więc weryfikowana co do zasady przez organy podatkowe, które na podstawie przechowywanych przez podatnika dokumentów oceniają, czy podatnik miał podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego w związku z nabywanymi towarami i usługami. Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Nabyte przez Państwa towary i usługi udokumentowane fakturami, których dotyczy wniosek, będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług wykonywanym przez Państwa. Z odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 wynika, że w odniesieniu do faktur przechowywanych w formie elektronicznej spełnione zostaną przesłanki określone w art. 106m, art. 112 oraz art. 112a ustawy. Zachowają więc Państwo (przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy i niezaistnieniu przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy) prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług, przechowywanych wyłącznie w formie elektronicznej, w ramach przedstawionej w niniejszej sprawie procedury. Podsumowując należy stwierdzić, że przy założeniu spełnienia ogólnych warunków uprawniających do odliczenia VAT, w szczególności wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur przechowywanych w postaci elektronicznej, w sytuacji, gdy oryginalne, papierowe faktury zostaną zniszczone. Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej: Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie
określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili