W dniu 19 marca 2025 r. wpłynął wniosek Wnioskodawcy, stowarzyszenia o statucie Organizacji Pożytku Publicznego, dotyczący zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości gruntowej z budynkiem usługowym i wyposażeniem. Wnioskodawca argumentował, że sprzedaż ta powinna być zwolniona z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, a nieruchomość była wykorzystywana na cele statutowe. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, stwierdzając, że sprzedaż nieruchomości oraz wyposażenia korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ponieważ spełnia przesłanki określone w przepisach. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
19 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży nieruchomości zabudowanej wraz z wyposażeniem budynku. Uzupełnili go Państwo pismem z 30 kwietnia 2025 r. (wpływ 5 maja 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jest stowarzyszeniem o statucie Organizacji Pożytku Publicznego i od prawie 100 lat działa nieprzerwanie na rzecz szeroko rozumianej polityki (...). REGON: (...), NIP: (...). Rejestr stowarzyszeń, nazwa sądu prowadzącego rejestr: Sąd Okręgowy w (...), nr w rejestrze (...). Przedmiot działalności: 71.12.Z działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, 02.40.Z działalność usługowa związana z leśnictwem, 55.20.Z obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, 74.90.Z pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana,
68.20.Z wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, 81.30.Z działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni, 47.61.Z sprzedaż detaliczna książek prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, 47.62.Z sprzedaż detaliczna gazet i artykułów piśmiennych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach. Cel działania organizacji: (...) Wnioskodawca planuje sprzedać nieruchomość gruntową w użytkowaniu wieczystym wraz z budynkiem usługowym i wyposażeniem, objętą Księgą Wieczystą nr (...) położoną w (...) działka nr 1 obręb (...). Działka ma powierzchnię 0,0730 ha. Powierzchnia użytkowa budynku usługowego to 2400,20 m. Dla powyższej nieruchomości gruntowej III Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego (...) prowadzi Księgę Wieczystą nr (...). Zgodnie z zapisami Księgi Wieczystej ww. nieruchomość została nabyta na rzecz Wnioskodawcy w 1965 r. w formie użytkowania wieczystego na 99 lat. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego 1) Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. 2) Działka nr 1 wraz z budynkiem usługowym była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w całym okresie posiadania na cele statutowe. Działka ta była wykorzystywana przez cały okres posiadania do czynności, które były i również nie były zwolnione od podatku VAT. Czynności opodatkowane podatkiem VAT dotyczyły umów najmu, o których mowa w pkt 3 poniżej. 3) Nieruchomość wraz z budynkiem była przedmiotem najmu. Wnioskodawca załączył tabelę z najemcami, którzy w okresie 07/2020 - 11/2022 wynajmowali pomieszczenia w budynku na ulicy (...) od A. Ostatnia umowa najmu została zakończona w listopadzie 2022 r. Od grudnia 2022 roku pomieszczenia w budynku nie są przedmiotem najmu. Aktualnie Wnioskodawca prowadzi postępowania egzekucyjne wobec następujących dłużników: A.A., B.B., C.C., D.D. 4) a) Zgodnie z zapisami w Księdze Wieczystej nieruchomość została zakupiona w 1965 r. za kwotę (...) zł wraz z rozpoczętą budową budynku. Wnioskodawca nie ma szczegółowej wiedzy o terminie zakończenia budowy budynku oraz o rozpoczęciu jego użytkowania. Zgodnie z ewidencją środków trwałych aktualna wartość gruntu, budynku i ogrodzenia to (...) zł. b) Wnioskodawca zakłada, że budynek został wybudowany ze środków własnych Wnioskodawcy. c) Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, nie przysługiwało Mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu - zostało to wywnioskowane na podstawie odpisów amortyzacyjnych w księgach rachunkowych. W Polsce podatek VAT został wprowadzony w 1993 r. ustawą z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Budynek był natomiast amortyzowany (zgodnie z zasadami) od 1990 r. do 2020 r. czyli dokładnie przez 29 lat oraz 3 kwartały 2020 r. W związku z tym można przyjąć, że jego właściwa eksploatacja rozpoczęła się w 1990 r. czyli przed wejściem w życie Ustawy o VAT. 5) Wnioskodawca nie ma wiedzy, kiedy budynek został oddany w użytkowanie pierwszemu nabywcy/użytkownikowi. W początkowym okresie z budynku korzystał Wnioskodawca na własne potrzeby - cele statutowe. Dopiero w kolejnych latach pomieszczenia w budynku były sukcesywnie wynajmowane na potrzeby najemców. 6) Od 2020 r. nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie budynku posadowionego na działce nr 1 w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku. Jeśli chodzi o okres wcześniejszy Wnioskodawca nie ma takiej wiedzy. 7) Aktualnie budynek jest w bardzo złym stanie technicznym. Z tego powodu już od grudnia 2022 r. nie jest eksploatowany. Z tego powodu wypowiedziano wszystkie umowy gestorom sieci. Wyposażenie budynku jest trwale z nim związane, na wyposażenie w budynku w chwili obecnej składają się tylko elementy tzw. „białego montażu” (wc, zlew, kabina) trwale wkomponowane w pomieszczenie, w którym się znajdują. Aktualnie wyposażenie to nie ma żadnej wartości, a wręcz generuje koszty. W związku z faktem, że budynek nadaje się tylko i wyłącznie do „generalnego remontu”, elementy wyposażenia znajdujące się w nim mogą podlegać tylko utylizacji. Budynek jest zalany, zagrzybiony, dach przecieka, co uniemożliwia pobyt osób w budynku na stałe. Ostatnie drobne naprawy i konserwacje były realizowane w 2022 r.
Czy Wnioskodawca, będzie mógł skorzystać z prawa zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy przy sprzedaży nieruchomości oraz wyposażenia? Państwa stanowisko w sprawie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedając nieruchomość wraz z wyposażeniem może zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wnioskodawcy w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, bowiem nabycie nieruchomości nastąpiło przed wejściem w życie ustawy o VAT. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które przekroczyłyby wartość 30% wartości początkowej tych obiektów. Sprzedaż nieruchomości przez stowarzyszenie byłaby czynnością jednorazową, związaną z zarządzaniem majątkiem, a nie częścią szerszej, ciągłej działalności zarobkowej. Planowana sprzedaż nie jest związana z przedmiotem działalności stowarzyszenia, a jej celem jest ograniczenie kosztów związanych z bieżącym utrzymaniem przedmiotowej nieruchomości. Wyposażenie jest stale związane z budynkiem lub jest wbudowane w budynek, dlatego zdaniem Wnioskodawcy stanowi sprzedaż kompleksową, całościową, zwolnioną z podatku VAT na podstawie tych samych przepisów co element główny, a więc nieruchomość. Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy są zapisy ustawy o VAT, tj. art. 43 ust. 1 ustawy o podatku VAT zgodnie z którym: Zwalnia się od podatku: 10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;
10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: 6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste; 7) zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6. Przy czym w myśl art. 2 pkt 6 ustawy: Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z przedstawionymi przepisami nieruchomości (grunty, budynki i budowle) spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Według art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a
także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Działalność stowarzyszenia uregulowana jest w ustawie z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 2261). Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy Prawo o stowarzyszeniach: Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy Prawo o stowarzyszeniach: Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Na mocy art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach: Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków. Z cytowanych przepisów ustawy o stowarzyszeniach wynika, że stowarzyszenie jest podmiotem mogącym prowadzić działalność gospodarczą. Działalność stowarzyszenia, co do zasady można podzielić na działalność związaną z realizacją celów, dla których zostało powołane oraz pozostałą działalność (która, co do zasady, ma wspomagać działalność statutową). Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jako stowarzyszenie o statucie Organizacji Pożytku Publicznego od prawie 100 lat działają Państwo nieprzerwanie na rzecz szeroko rozumianej polityki (...). Planują Państwo sprzedać nieruchomość gruntową - działkę nr 1 o powierzchni 0,0730 ha - w użytkowaniu wieczystym wraz z budynkiem usługowym i wyposażeniem. Zgodnie z zapisami Księgi Wieczystej ww. nieruchomość została nabyta na Państwa rzecz w 1965 r. w formie użytkowania wieczystego na 99 lat. Działka nr 1 wraz z budynkiem usługowym była wykorzystywana przez Państwa w całym okresie posiadania na cele statutowe Wnioskodawcy. Działka ta była wykorzystywana przez cały okres posiadania do czynności, które były i również nie były zwolnione od podatku VAT. Czynności opodatkowane podatkiem VAT dotyczyły umów najmu - nieruchomość wraz z budynkiem była przedmiotem najmu w okresie lipiec 2020 r. - listopad 2022 r. Zgodnie z zapisami w Księdze Wieczystej nieruchomość została zakupiona wraz z rozpoczętą budową budynku. Nie posiadają Państwo szczegółowej wiedzy o terminie zakończenia budowy budynku oraz o rozpoczęciu jego użytkowania, tj. oddaniu w użytkowanie pierwszemu nabywcy/użytkownikowi. Budynek był amortyzowany (zgodnie z zasadami) od 1990 r. do 2020 r. czyli dokładnie przez 29 lat oraz 3 kwartały 2020 r. W związku z tym przyjęli Państwo, że jego właściwa eksploatacja rozpoczęła się w 1990 r. W początkowym okresie z budynku korzystali Państwo na własne potrzeby - cele statutowe. Dopiero w kolejnych latach pomieszczenia w budynku były sukcesywnie wynajmowane na potrzeby najemców. Budynek został wybudowany ze środków własnych Wnioskodawcy. Nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy tego budynku. Od 2020 r. nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie budynku posadowionego na działce nr 1 w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku. Aktualnie budynek jest w bardzo złym stanie technicznym. Z tego powodu już od grudnia 2022 r. nie jest eksploatowany i wypowiedziano wszystkie umowy gestorom sieci. Wyposażenie budynku jest trwale z nim związane, na wyposażenie budynku w chwili obecnej składają się tylko elementy tzw. „białego montażu” (wc, zlew, kabina) trwale wkomponowane w pomieszczenie, w którym się znajdują. Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy przy sprzedaży ww. nieruchomości oraz wyposażenia. Odnosząc się do Państwa wątpliwości, w pierwszej kolejności należy wskazać, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Działalność gospodarcza, w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, nie musi być - co do zasady - prowadzona w celu uzyskania zysku. W ramach działalności gospodarczej podatnik VAT może dążyć do osiągnięcia celów inne niż zarobkowe. Tym samym, podatnikami VAT mogą być również podmioty typu non profit, realizujące np. zadania charytatywne, przy czym opodatkowaniu mogą podlegać jedynie takie czynności wykonywane przez tych podatników, działających w tym charakterze, które są realizowane pod tytułem odpłatnym. Bez znaczenia także dla bycia podatnikiem VAT jest efekt prowadzonej działalności, w szczególności, czy jest to działalność dochodowa, czy też przynosząca straty. Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 wraz z budynkiem i jego wyposażeniem będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa z tytułu dokonania tej sprzedaży należy uznać za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż nieruchomości nastąpi odpłatnie, zatem występuje czynnik zarobkowy. Co więcej, jak Państwo wskazali - budynek posadowiony na działce nr 1 wraz z wyposażeniem był wynajmowany w okresie lipiec 2020 r. - listopad 2022 r. Jak zaś wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym: Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umówiony między stronami czynsz jest zatem wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie danej rzeczy przez jej najemcę. Umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Tym samym, świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej. Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem opisaną nieruchomość wykorzystywali Państwo do działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. W konsekwencji sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 wraz z budynkiem i jego wyposażeniem będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, dokonywaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym Państwo dokonując tej czynności będą występowali w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy. Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy nieruchomości zabudowanych zostały określone w art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a i pkt 2 ustawy. Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku budowli lub ich części oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku, budowli lub ich części. Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy: Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części: 1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni; 2) złożą: a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów - zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części. Przy czym zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy: Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać: 1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy; 2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części; 3) adres budynku, budowli lub ich części. Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia od podatku i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne. W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle lub ich części rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym: W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepis ten określa, że przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym ww. obiekty są posadowione. Przy czym przepis ten ma zastosowanie również do zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu. W analizowanej sprawie przedmiotem dostawy będzie nieruchomość (prawo użytkowania wieczystego gruntu) wraz z budynkiem usługowym i wyposażeniem tego budynku. W pierwszej kolejności należy jednak dokonać prawidłowej kwalifikacji wyposażenia budynku pod kątem możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy jego sprzedaży. Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie regulują pojęcia „części składowych”. Zatem w tym celu należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). I tak, zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego: Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Stosownie do treści art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego: Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Aby jednak uzyskać atrybut części składowej rzeczy nadrzędnej, w tym przypadku budynku usługowego, wyposażenie powinno być połączone z tą rzeczą w taki sposób, że będzie istniała: więź fizykalno-przestrzenna oraz więź funkcjonalna (gospodarcza), a połączenie będzie miało charakter trwały (nie dla przemijającego użytku). Przy czym przesłanki te muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji takiego połączenia elementy wyposażenia powinny stracić byt w sensie prawnym, gospodarczym i fizycznym. Zatem, elementy wyposażenia trwale związane z budynkiem nie będą mogły samoistnie stanowić rzeczy, lecz powinny tworzyć z budynkiem jedną całość. Jednocześnie stosownie do art. 47 § 3 Kodeksu cywilnego: Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Według przepisu art. 51 § 1 i § 3 Kodeksu cywilnego: Przynależnościami są rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającym temu celowi. Przynależność nie traci tego charakteru przez przemijające pozbawienie jej faktycznego związku z rzeczą główną. Pojęcie przynależności należy zatem odróżnić od pojęcia części składowej, bowiem związek, jaki zachodzi pomiędzy rzeczą przynależną (pomocniczą) a rzeczą główną, jest luźniejszy niż związek pomiędzy częścią składową a rzeczą nadrzędną. Wprawdzie przynależności i części składowe dzielą los prawny rzeczy głównej (nadrzędnej), lecz w przypadku przynależności zasada ta nie ma charakteru bezwzględnie obowiązującego. Pomiędzy rzeczą główną a przynależną zachodzi wyłącznie związek funkcjonalny. Nie ma więc ścisłej więzi fizycznej, która powoduje, że rzecz staje się częścią składową innej rzeczy. W stosunku przynależności występują dwa odrębne podmiotowe prawa własności - do rzeczy głównej i do rzeczy pomocniczej. Zatem przynależność (rzecz pomocnicza) nie traci samodzielnego bytu prawnego wskutek jej związku z rzeczą główną - pozostaje, w przeciwieństwie do części składowej, samoistną rzeczą ruchomą. Jak Państwo wskazali, na wyposażenie budynku usługowego składają się tylko elementy tzw. „białego montażu”, tj. wc, zlew i kabina. Niewątpliwie ww. elementy tzw. „białego montażu” stanowią wyposażenie budynku w elementy trwale z nim związane a ich odłączenie skutkowałoby ich trwałym uszkodzeniem oraz uszkodzeniem budynku. W konsekwencji należy stwierdzić, że ww. elementy wyposażenia, które są połączone z budynkiem w sposób trwały, będąc jego częściami składowymi, stanowią nierozerwalną część budynku. W tej sytuacji nie można przenieść prawa do rozporządzenia budynkiem bez przenoszenia własności jego części składowych. W konsekwencji, wskazane we wniosku wyposażenie w postaci tzw. „białego montażu” (wc, zlew, kabina) powinno zostać opodatkowane stawką właściwą dla budynku, w którym się znajduje. Należy więc zgodzić się z Państwem, że ww. wyposażenie jest trwale związane z budynkiem lub jest wbudowane w budynek i dlatego stanowi sprzedaż kompleksową, całościową, zwolnioną od podatku na podstawie tych samych przepisów co element główny, a więc nieruchomość. W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie dla dostawy budynku znajdującego się na działce nr 1 znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy w odniesieniu do budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Jak Państwo wskazali, zgodnie z zapisami w Księdze Wieczystej nieruchomość została zakupiona w 1965 r. wraz z rozpoczętą budową budynku. Nie mają Państwo szczegółowej wiedzy o terminie zakończenia budowy budynku oraz o rozpoczęciu jego użytkowania, tj. oddania w użytkowanie pierwszemu nabywcy/użytkownikowi. Budynek był amortyzowany (zgodnie z zasadami) od 1990 r. do 2020 r. W związku z tym przyjęli Państwo, że jego właściwa eksploatacja rozpoczęła się w 1990 r. W początkowym okresie z budynku korzystali Państwo na własne potrzeby - cele statutowe. Dopiero w kolejnych latach pomieszczenia w budynku były sukcesywnie wynajmowane na potrzeby najemców (okresie lipiec 2020 r. - listopad 2022 r.). Budynek został wybudowany z Państwa środków własnych. Nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu budowy tego budynku. Od 2020 r. nie były ponoszone żadne wydatki na ulepszenie budynku posadowionego na działce nr 1 w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej tego budynku. Z okoliczności sprawy wynika więc, że w odniesieniu do ww. budynku doszło do pierwszego zasiedlenia, ponieważ jego właściwa eksploatacja na Państwa własne potrzeby rozpoczęła się w 1990 r., a następnie w okresie lipiec 2020 r. - listopad 2022 r. budynek był wynajmowany. W konsekwencji, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia ww. budynku do chwili planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata i od 2020 r. nie były ponoszone żadne wydatki na jego ulepszenie, to w odniesieniu do tego budynku spełnione zostaną przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jak wskazano wyżej, prawo użytkowania wieczystego gruntu będące przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynek na nim posadowiony. W związku z powyższym - na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy - również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, z którym to związany jest opisany budynek będzie zwolniona od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z tym, że - jak wykazano wyżej - do opodatkowania sprzedaży wyposażenia znajdującego się w opisanym budynku zastosowanie znajdą te same przepisy jak do sprzedaży budynku - również sprzedaż wyposażenia korzystać będzie ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - jako dokonywana wraz z tym budynkiem. W związku z tym, że transakcja sprzedaży opisanego wyżej obiektu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności - wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy jest bezzasadna. Z uwagi na fakt, że ww. dostawa budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to będą Państwo mogli wspólnie z nabywcą (jeśli będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT) zrezygnować z tego zwolnienia i - po skutecznym spełnieniu warunków określonych w wyżej powołanych przepisach art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy - będą Państwo mogli skorzystać z opcji opodatkowania dostawy ww. budynku według właściwej dla tej czynności stawki podatku VAT. Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili