0114-KDIP4-3.4012.143.2025.1.IG

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży nieruchomości. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto A., będące miastem na prawach powiatu, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm. dalej: usg) Miasto A., jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, posiada osobowość prawną i samodzielność, realizuje zadania określone w ustawie o samorządzie gminnym oraz wykonuje, określone ustawami, zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie jej przypisanym. Zakres jej działania to wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 usg, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy z zakresu gospodarki nieruchomościami (art. 7 ust. 1 pkt 1 usg). Na mocy art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) usg, do wyłącznej właściwości rady gminy należy między innymi podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Na podstawie art. 68 ust. 1b i ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 i 1222) oraz art. 18 ust. 1 oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 i 1572) w związku z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) tej ustawy, 27 listopada 2024 roku Rada Miejska w (...) podjęła Uchwałę nr (...) w sprawie udzielenia bonifikaty od ceny nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży w ramach (...). Uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa (...) 2024 r. poz. (...) i weszła w życie (...) 2024 r. Treść § 1 uchwały stanowi, że „w celu wspierania rozwoju budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego (...) udziela się bonifikaty w wysokości (...) wartości nieruchomości netto przy sprzedaży nieruchomości niezabudowanych, położonych w (...), zgodnie z załącznikiem do niniejszej uchwały, stanowiących własność Miasta A., przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne”. Zgodnie z treścią § 2. 1. uchwały „bonifikaty, o której mowa w § 1, udziela się na wniosek nabywcy/nabywców nieruchomości, tylko w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków: 1) nabywca nieruchomości nie ukończył w dniu sprzedaży nieruchomości (...) lub jeżeli nabywcami nieruchomości są małżonkowie, warunek uważa się za spełniony gdy co najmniej jeden z małżonków nie ukończył (...) w dniu sprzedaży nieruchomości; 2) zakończenie zabudowy nabywanej nieruchomości budynkiem mieszkalnym nastąpi nie później niż w ciągu (...) od dnia zawarcia umowy przeniesienia prawa własności nieruchomości w formie aktu notarialnego; 3) nabywca nieruchomości nie może być właścicielem lub współwłaścicielem w udziale (...) lub większym nieruchomości gruntowej położonej w Mieście A, zabudowanej lub niezabudowanej przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe (jeżeli nabywcami nieruchomości będą małżonkowie, warunek uważa się za spełniony gdy każdy z małżonków nie jest właścicielem lub współwłaścicielem w udziale (...) lub większym nieruchomości gruntowej położonej w Mieście A. zabudowanej lub niezabudowanej przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe)”. Za zakończenie budowy dla celów stosowania bonifikaty rozumie się, zgodnie z treścią § 2 ust. 2 uchwały, „uzyskanie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku, a gdy wystarczające jest zawiadomienie organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, uzyskanie zaświadczenia o niewniesieniu sprzeciwu i uwag do zakończonej budowy wydanego przez ten organ”. W uzasadnieniu do uchwały podkreślono, że przyjęta przez Radę Miejską uchwała ma służyć rozwojowi Gminy Miasta A. poprzez stworzenie zachęty (...) do zamieszkania i osiedlania się w mieście i jest realizacją polityki mieszkaniowej gminy. Zaproponowane w uchwale rozwiązanie ma także funkcję prospołeczną w postaci stworzenia (...) możliwości zakupu działek z bonifikatą, stanowiących własność Miasta A. oraz stworzy zachętę do zamieszkania, czy też osiedlenia się w mieście. Sprzedaż działek wymienionych w załączniku do uchwały odbywać się będzie w formie nieograniczonego przetargu ustnego. Miasto, jako zarejestrowany podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024r. poz. 361 ze zm., dalej: ustawa o VAT (podatek od towarów i usług)), będzie prowadzić działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy w postaci sprzedaży działek będących własnością Miasta. Sama czynność sprzedaży działek objętych bonifikatą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust 1 ustawy. Na mocy przedmiotowej uchwały działki niezabudowane przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne mogą być sprzedawane przy zastosowaniu bonifikaty w wysokości (...) wartości nieruchomości netto uzyskanej w drodze ustnego nieograniczonego przetargu osobom spełniającym kryteria zawarte w uchwale. Bonifikata zostanie udzielona po ustaleniu wysokości ceny nieruchomości w drodze przetargu.

Pytanie

Czy przy sprzedaży nieruchomości na podstawie ww. Uchwały Rady Miejskiej podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kwota wynagrodzenia otrzymana przez Miasto po uwzględnieniu bonifikaty? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Miasta A. przy sprzedaży nieruchomości na podstawie ww. Uchwały Rady Miejskiej podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kwota wynagrodzenia otrzymana przez Miasto po uwzględnieniu bonifikaty, na co wskazuje wprost przepis art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 1 ustawy o VAT „podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika”. W myśl art. 29a ust. 7 pkt 2 tej ustawy „podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży”. Z przywołanych przepisów wynika, że kwota zapłaty obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, a w przypadku udzielenia nabywcy lub usługobiorcy opustów /obniżek ceny (bonifikaty) podstawę opodatkowania (tj. obrót) zmniejsza się o kwotę bonifikaty. Samo udzielenie bonifikaty będzie ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostanie zastosowana w momencie sprzedaży bonifikata (...) wartości nieruchomości netto, co spowoduje obniżenie ceny sprzedaży działki i wpłynie na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT. W związku z tym, że obniżka ceny w formie bonifikaty zostanie udzielona już w akcie notarialnym, którego zawarcie będzie przeniesieniem prawa własności działki, to zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy, z podstawy opodatkowania należy wyłączyć wartość udzielonej bonifikaty. Podstawą opodatkowania będzie zatem wyłącznie kwota wynagrodzenia otrzymana od nabywcy niezabudowanej działki po uwzględnieniu bonifikaty, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Zdaniem Miasta, w sytuacji gdy przepisy prawa miejscowego w postaci ww. Uchwały uchwalone przez Radę Miejską w (...) dopuszczają możliwość udzielenia przez Prezydenta

Miasta A. bonifikaty, podstawa opodatkowania ulegnie odpowiedniemu zmniejszeniu i opodatkowaniu podlegać będzie wyłącznie kwota należności stanowiąca (...) wartości sprzedawanej nieruchomości, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Wobec powyższego, faktura wystawiona na nabywcę będzie zawierała cenę netto w wysokości (...) wartości nieruchomości netto plus należny podatek VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy: Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza zatem wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przy czym stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Nie każdą jednak czynność stanowiącą dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, można uznać za czynność opodatkowaną. Aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w ramach tej czynności jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W świetle art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W myśl powyższych regulacji prawnych należy uznać, że sprzedaż towarów, co do zasady, jest czynnością objętą zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ w jej wyniku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel. Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie art. 68 ust. 1b i ust. 1 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz art. 18 ust. 1 oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) tej ustawy, 27 listopada 2024 roku Rada Miejska w (...) podjęła Uchwałę w sprawie udzielenia bonifikaty od ceny nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży w ramach (...). Uchwała weszła w życie (...) 2024 r. Zgodnie z ww. uchwałą, „w celu wspierania rozwoju budownictwa mieszkaniowego jednorodzinnego (...) udziela się bonifikaty w wysokości (...) wartości nieruchomości netto przy sprzedaży nieruchomości niezabudowanych, położonych w A., zgodnie z załącznikiem do uchwały, stanowiących Państwa własność, przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne”, a także „bonifikaty, o której mowa w § 1, udziela się na wniosek nabywcy/nabywców nieruchomości, tylko w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków: 1) nabywca nieruchomości nie ukończył w dniu sprzedaży nieruchomości (...) lub jeżeli nabywcami nieruchomości są małżonkowie, warunek uważa się za spełniony gdy co najmniej jeden z małżonków nie ukończył (...) w dniu sprzedaży nieruchomości; 2) zakończenie zabudowy nabywanej nieruchomości budynkiem mieszkalnym nastąpi nie później niż w ciągu (...) od dnia zawarcia umowy przeniesienia prawa własności nieruchomości w formie aktu notarialnego; 3) nabywca nieruchomości nie może być właścicielem lub współwłaścicielem w udziale (...) lub większym nieruchomości gruntowej położonej w Mieście A. i zabudowanej lub niezabudowanej przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe (jeżeli nabywcami nieruchomości będą małżonkowie, warunek uważa się za spełniony gdy każdy z małżonków nie jest właścicielem lub współwłaścicielem w udziale (...) lub większym nieruchomości gruntowej położonej w Mieście A. zabudowanej lub niezabudowanej przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe)”. Za zakończenie budowy dla celów stosowania bonifikaty rozumie się „uzyskanie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie budynku, a gdy wystarczające jest zawiadomienie organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, uzyskanie zaświadczenia o niewniesieniu sprzeciwu i uwag do zakończonej budowy wydanego przez ten organ”. W uzasadnieniu do uchwały podkreślono, że przyjęta przez Radę Miejską uchwała ma służyć rozwojowi Gminy Miasta poprzez stworzenie zachęty (...) do zamieszkania i osiedlania się w mieście i jest realizacją polityki mieszkaniowej gminy. Zaproponowane w uchwale rozwiązanie ma także funkcję prospołeczną w postaci stworzenia (...) możliwości zakupu działek z bonifikatą, stanowiących własność Miasta oraz stworzy zachętę do zamieszkania, czy też osiedlenia się w mieście. Na mocy ww. uchwały działki niezabudowane przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne mogą być sprzedawane przy zastosowaniu bonifikaty w wysokości (...) wartości nieruchomości netto uzyskanej w drodze ustnego nieograniczonego przetargu osobom spełniającym kryteria zawarte w uchwale. Bonifikata zostanie udzielona po ustaleniu wysokości ceny nieruchomości w drodze przetargu. Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy przy sprzedaży nieruchomości na podstawie ww. Uchwały Rady Miejskiej podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kwota wynagrodzenia otrzymana przez Państwa po uwzględnieniu bonifikaty. Analiza opisu sprawy w kontekście powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie w odniesieniu do planowanej sprzedaży nieriuchomości wystąpią Państwo w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a powyższa czynność będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy: Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego: Podstawa opodatkowania obejmuje: 1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku; 2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. W myśl art. 29a ust. 7 ustawy: Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot: 1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty; 2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży; 3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku. Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy: Podstawę opodatkowania obniża się o: 1) kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen; 2) wartość zwróconych towarów i opakowań; 3) zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło; 4) wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1. Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6, ust. 7 i ust. 10 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane lub nie do podstawy opodatkowania, bądź o które podstawę opodatkowania się obniża. Zatem kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, a w przypadku udzielenia nabywcy opustów/obniżek ceny (bonifikaty) podstawę opodatkowania (tj. obrót) zmniejsza się o kwotę tej bonifikaty. Udzielenie bonifikaty jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą została zastosowana zniżka ceny, co powoduje obniżenie ceny np. dostarczanych towarów oraz wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa. Należy podkreślić, że przepisy ustawy nie definiują pojęć „bonifikata” czy „rabat”. W związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wydanie internetowe: https://sjp.pwn.pl), „bonifikata” to zmniejszenie ustalonej ceny towaru lub usługi, natomiast przez „rabat”, należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę. Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów: rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu. W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 68 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.): Właściwy organ może udzielić bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3, na podstawie odpowiednio zarządzenia wojewody albo uchwały rady lub sejmiku, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana na cele mieszkaniowe, na realizację urządzeń infrastruktury technicznej oraz innych celów publicznych. W myśl art. 68 ust. 1b ustawy o gospodarce nieruchomościami: W zarządzeniu wojewody albo uchwale rady lub sejmiku, o których mowa w ust. 1, określa się w szczególności warunki udzielania bonifikat i wysokość stawek procentowych. Zarządzenie wojewody albo uchwała rady lub sejmiku stanowi akt prawa miejscowego lub może dotyczyć indywidualnych nieruchomości. Bonifikata jest to zniżka od ustalonej ceny. Tak jak przy ustalaniu ceny towaru przy sprzedaży, która jest pieniężnym odzwierciedleniem wartości rzeczy, tak cena, jaką ma uiścić nabywca winna już uwzględniać bonifikatę. Zatem należy stwierdzić, że zniżka (bonifikata) udzielona jest od ustalonej wcześniej wartości świadczenia. Jak wskazano wcześniej, z przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami wynika, że właściwy organ może udzielić bonifikaty od ceny ustalonej zgodnie z art. 67 ust. 3 tej ustawy, na podstawie odpowiednio zarządzenia wojewody albo uchwały rady lub sejmiku, jeżeli nieruchomość jest sprzedawana na cele mieszkaniowe, na realizację urządzeń infrastruktury technicznej oraz innych celów publicznych. W opisanej sytuacji Rada Miejska podjęła Uchwałę w sprawie udzielenia bonifikaty od ceny nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży w ramach (...) nieruchomości będą sprzedawane na cele mieszkaniowe. Mając na uwadze opis sprawy, jak również przywołane przepisy stwierdzić należy, że określając podstawę opodatkowania, powinni Państwo uwzględnić przyznaną nabywcy bonifikatę. Zapłatą z tytułu planowanej przez Państwa sprzedaży nieruchomości, będzie kwota należna od nabywcy – uwzględniająca bonifikatę. Tym samym, podstawę opodatkowania stanowić będzie kwota należna z tytułu sprzedaży nieruchomości (kwota po uwzględnieniu bonifikaty), pomniejszona o kwotę należnego podatku. Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Należy zaznaczyć, że zakres przedmiotowy wniosku wyznacza pytanie przedstawione przez Wnioskodawcę. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie wynikające np. z Państwa stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.