Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na
infrastrukturę wodociągową i kanalizacyjną przy zastosowaniu prewspółczynników
opartych o ilość dostarczonej wody i odebranych ścieków. Uzupełnili go Państwo pismem
z 28 kwietnia 2025 r. (wpływ 29 kwietnia 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie. Treść
wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
1.
Gmina (...) (dalej: Wnioskodawca lub Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem
podatku od towarów i usług (dalej: VAT (podatek od towarów i usług)).
Gmina realizuje zadania publiczne na podstawie ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie
gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.). Zasadniczo, zadania te
wykonywane są przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego.
Jednocześnie, Wnioskodawca wykonuje czynności w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy do nich w
szczególności prowadzenie działalności w zakresie dostarczania wody (działalność
wodociągowa) i odbierania ścieków (działalność kanalizacyjna).
2.
Gmina prowadzi samodzielną gospodarkę wodociągową i kanalizacyjną, w ramach której
świadczy usługi polegające na dostarczaniu wody i odbiorze nieczystości oraz realizuje
inwestycje związane z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną. Działalność we
wskazanym zakresie jest prowadzona bezpośrednio przez Gminę (Gmina nie utworzyła
jednostki budżetowej lub zakładu budżetowego, który prowadziłby działalność w tym
zakresie).
Usługi wodociągowe i kanalizacyjne są świadczone przez Gminę głównie na rzecz
podmiotów trzecich, a także - w dużo mniejszym zakresie - na rzecz jednostek
organizacyjnych Gminy (zgodnie z zapotrzebowaniem obu kategorii podmiotów).
3.
Gmina realizowała oraz w dalszym ciągu realizuje szereg projektów inwestycyjnych
polegających na budowie i modernizacji gminnej infrastruktury wodociągowej i
kanalizacyjnej (dalej: Inwestycje). Inwestycje te były / są finansowane ze środków własnych
Gminy, a także mogą być finansowane ze środków przyznawanych w ramach różnych
programów pomocowych, np. (i) Rządowego Funduszu Polski Ład - Program Inwestycji
Strategicznych, (ii) Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych (iii) Programu Rozwoju
Obszarów Wiejskich oraz ze środków otrzymanych w ramach uzupełnienia subwencji
ogólnej.
Gmina planuje realizować Inwestycje związane z infrastrukturą wodociągową i
kanalizacyjną również w przyszłości.
W trakcie realizacji Inwestycji, Gmina poniosła / poniesie szereg wydatków na zakup
towarów i usług koniecznych do budowy i modernizacji infrastruktury wodociągowej i
kanalizacyjnej. Faktury zakupowe w zakresie realizowanych Inwestycji były i będą
wystawiane na Gminę.
Z momentem zakończenia poszczególnych projektów, powstała infrastruktura
wodociągowa i kanalizacyjna została / zostanie wprowadzona do ewidencji środków
trwałych Gminy i pozostanie własnością Gminy.
Dodatkowo, Gmina ponosi / będzie ponosić wydatki bieżące związane z utrzymaniem
infrastruktury wodno-kanalizacyjnej. W takim przypadku faktury dokumentujące
wskazane wydatki będą wystawiane na Gminę.
Gmina co do zasady odliczała / odlicza podatek VAT naliczony związany z wydatkami
dotyczącymi infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej w okresach rozliczeniowych, w
których otrzymała faktury zakupowe z zastosowaniem prewspółczynnika VAT
kalkulowanego dla Urzędu Gminy (...) zgodnie z Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia
17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych
towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników
(dalej: Rozporządzenie).
4.
Przy użyciu wytworzonej przez Gminę infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej, Gmina
świadczy / będzie świadczyć usługi w zakresie dostawy wody i odbioru nieczystości od
mieszkańców Gminy oraz firm zlokalizowanych na terenie Gminy, na podstawie
pisemnych umów cywilnoprawnych zawartych z odbiorcami. Wykonywane usługi są
opodatkowane podatkiem VAT.
Jednocześnie, z wykorzystaniem pewnych odcinków / fragmentów infrastruktury
wodociągowej i kanalizacyjnej Gmina dokonuje / będzie dokonywała dostaw wody i
odbioru ścieków na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy. W porównaniu do zakresu
działalności prowadzonej na rzecz mieszkańców i firm zlokalizowanych na terenie Gminy,
zakres ten jest / będzie marginalny.
5.
Od 1 stycznia 2017 r. Gmina wprowadziła skonsolidowany model rozliczeń podatku VAT,
który polega na wspólnym rozliczaniu podatku VAT przez Gminę oraz wszystkie gminne
jednostki organizacyjne. W związku z wprowadzeniem skonsolidowanego modelu
rozliczeń VAT, czynności dokonywane pomiędzy poszczególnymi jednostkami Gminy są
traktowane jako czynności w ramach jednego podatnika i nie podlegają opodatkowaniu
VAT.
W związku z powyższym, od 1 stycznia 2017 r., zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym
przez organy podatkowe, Gmina - w celu odliczania podatku VAT naliczonego od
działalności wodociągowej i kanalizacyjnej, w sytuacji, gdy infrastruktura wodociągowa i
kanalizacyjna jest wykorzystywana na potrzeby dostawy wody / odbioru nieczystości od
jednostek organizacyjnych Gminy - powinna stosować „sposób określenia proporcji”, tzw.
prewspółczynnik VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy z 11 marca 2004 r. o
podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej: ustawa o
VAT).
W konsekwencji, w odniesieniu do wykorzystania gminnej infrastruktury wodociągowej i
kanalizacyjnej od 1 stycznia 2017 r. mogą wystąpić dwie sytuacje:
infrastruktura wodociągowa i kanalizacyjna jest / będzie wykorzystywana wyłącznie
na potrzeby dostawy wody oraz odbioru nieczystości od mieszkańców Gminy oraz
firm zlokalizowanych na terenie Gminy, tj. wyłącznie na potrzeby działalności
opodatkowanej VAT;
albo
infrastruktura wodociągowa i kanalizacyjna jest / będzie wykorzystywana zarówno
na potrzeby dostawy wody i odbioru nieczystości od mieszkańców Gminy oraz firm
zlokalizowanych na terenie Gminy, jak i na potrzeby dostawy wody i odbioru
nieczystości od jednostek organizacyjnych Gminy (rozliczających podatek VAT
razem z Gminą, w związku z wprowadzeniem centralizacji rozliczeń VAT), tj. na
potrzeby prowadzonej przez Gminę działalności opodatkowanej VAT i jej
działalności wewnętrznej (przy czym, działalność wewnętrzna Gminy ma / będzie
miała charakter marginalny, w porównaniu do prowadzonej działalności
opodatkowanej VAT w tym zakresie).
Niniejszy wniosek dotyczy drugiej z wymienionych sytuacji, tj. przypadku, w którym
infrastruktura wodociągowa i kanalizacyjnej jest / będzie wykorzystywana zarówno na
potrzeby dostawy wody i odbioru nieczystości od mieszkańców Gminy oraz firm
zlokalizowanych na terenie Gminy, jak i na potrzeby dostawy wody i odbioru nieczystości
od jednostek organizacyjnych Gminy (rozliczających podatek VAT razem z Gminą, w
związku z wprowadzeniem centralizacji rozliczeń VAT), tj. na potrzeby prowadzonej przez
Gminę działalności opodatkowanej VAT i jej działalności wewnętrznej (przy czym,
działalność wewnętrzna Gminy ma / będzie miała charakter marginalny, w porównaniu do
prowadzonej działalności opodatkowanej VAT w tym zakresie).
6.
Prewspółczynnik VAT dla Urzędu Miasta i Gminy może zostać skalkulowany w oparciu o
przepisy Rozporządzenia.
Tym niemniej, skalkulowany w ten sposób prewspółczynnik VAT nie odzwierciedla
specyfiki wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności wodociągowej i kanalizacyjnej
(która w przeważającym zakresie dotyczy czynności opodatkowanych podatkiem VAT). W
związku z tym, Gmina rozważa przyjęcie odrębnej metodologii kalkulacji prewspółczynnika
VAT dla tej działalności, w oparciu o rzeczywiste dane dotyczące zużycia wody / ilości
odprowadzanych ścieków przez poszczególne kategorie odbiorców.
I tak, rozważany przez Gminę sposób kalkulacji prewspółczynnika VAT dla działalności
wodociągowej przedstawia się następująco:
P(w) = D(zew) / D(cal)
gdzie:
P(w) - prewspółczynnik VAT dla działalności wodociągowej;
D(zew) - dane dotyczące rzeczywistego zużycia wody przez odbiorców zewnętrznych, tj.
mieszkańców Gminy i firm zlokalizowanych na terenie Gminy (usługi dostarczania wody
podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT);
D(cal) - dane dotyczące rzeczywistego zużycia wody przez wszystkich odbiorców tj.:
(i) odbiorcy zewnętrzni,
(ii) wszystkie jednostki organizacyjne Gminy oraz
(iii) rzeczywiste zużycie wody na inne cele stanowiące zadania własne Gminy.
Z kolei rozważany przez Gminę sposób kalkulacji prewspółczynnika VAT dla działalności
kanalizacyjnej przedstawia się następująco:
P(k) = D(zew) / D(cal)
gdzie:
P(k) - prewspółczynnik VAT dla działalności kanalizacyjnej;
D(zew) - dane dotyczące rzeczywistej ilości odebranych ścieków od odbiorców
zewnętrznych, tj. mieszkańców Gminy i firm zlokalizowanych na terenie Gminy (usługi
odprowadzania nieczystości podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT);
D(cal) - dane dotyczące rzeczywistej ilości odebranych ścieków od wszystkich odbiorców
tj.:
(i) odbiorcy zewnętrzni,
(ii) wszystkie jednostki organizacyjne Gminy oraz
(iii)rzeczywista ilość odebranych ścieków w związku z innymi celami stanowiącymi
zadania własne Gminy.
Zdaniem Wnioskodawcy, prewspółczynniki VAT skalkulowane na podstawie wskazanych
wzorów będą w sposób najbardziej obiektywny odzwierciedlały specyfikę wykonywanej
przez Gminę działalności wodociągowej i kanalizacyjnej, w związku z czym Gmina jest
uprawniona do stosowania wskazanych metodologii kalkulacji prewspółczynników VAT
przy dokonywaniu odliczeń podatku VAT naliczonego od wydatków bieżących dotyczących
działalności wodociągowej i kanalizacyjnej oraz inwestycji związanych z infrastrukturą
wodociągową i kanalizacyjną (w sytuacji, gdy wytworzona infrastruktura będzie
wykorzystywana zarówno do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jak
i do czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem).
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wydatki, o których mowa we Wniosku, są / będą bezpośrednio i wyłącznie związane z
infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną.
Wnioskodawca jest w stanie przypisać wydatki bieżące i inwestycyjne, o których mowa we
Wniosku odrębnie do infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej.
Wnioskodawca nie może / nie będzie mógł przyporządkować wydatków na realizację
inwestycji oraz wydatków bieżących objętych zakresem Wniosku do działalności
gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług (tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) (do czynności
opodatkowanych) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności
niepodlegających opodatkowaniu).
Wydatki na realizację inwestycji oraz wydatki bieżące związane z infrastrukturą
wodociągową oraz infrastrukturą kanalizacyjną objęte zakresem Wniosku są / będą
wykorzystywane przez Gminę zarówno do:
(i) działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmującej
dostawę wody na rzecz mieszkańców Gminy i firm zlokalizowanych na terenie Gminy
oraz odbiór ścieków od mieszkańców Gminy i firm zlokalizowanych na terenie Gminy
oraz
(ii) celów innych niż działalność gospodarcza, tj. dla celów dostawy wody i odbioru
ścieków w ramach samej Gminy (tj. dla celów Urzędu Gminy i jednostek
organizacyjnych Gminy, stanowiących dla celów podatku VAT jednego podatnika
razem z Gminą oraz dostawy wody do innych celów wykorzystywanych do zadań
własnych Gminy).
Wnioskodawca, dokonuje pomiaru ilości dostarczonej wody / odebranych ścieków do / od
odbiorców zewnętrznych oraz wewnętrznych na podstawie pomiaru ilości dostarczanej
wody / odebranych ścieków do / od podmiotów zewnętrznych (mieszkańców, firm) oraz
do / od podmiotów wewnętrznych (jednostek organizacyjnych), za pomocą wodomierzy.
Jednocześnie, w przypadku części odbiorców, z terenu Gminy gdzie wodomierze nie
zostały zamontowane, ilość dostarczanej wody oraz odprowadzanych ścieków ustalana
jest na podstawie przeciętnych norm zużycia wody wynikających z Rozporządzenia
Ministra Infrastruktury z 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm
zużycia wody (Dz.U. z 2002 r., nr 8, poz. 70).
Dodatkowo, woda zużywana na cele przeciwpożarowe jest rejestrowana przez Straż
Pożarną.
Aparatura pomiarowa stosowana do pomiarów dostarczonej wody / odebranych ścieków
posiada stosowne atesty i jest dopuszczona do użytkowania.
Nie wszyscy odbiorcy korzystają zarówno z usług dostaw wody, jak i odbioru ścieków.
Część odbiorców korzysta wyłącznie z usług dostawy wody świadczonych przez Gminę,
ponieważ część nieruchomości na terenie Gminy nie jest podłączona do sieci
kanalizacyjnej Gminy (posiada zbiorniki bezodpływowe na ścieki).
Każda dostawa wody / każdy odbiór ścieków jest mierzona oraz wliczona do kalkulacji
wskaźnika indywidualnego według wzoru przyjętego przez Wnioskodawcę we Wniosku.
Jak zostało wskazane powyżej, Gmina, dokonuje pomiaru ilości dostarczonej wody /
odebranych ścieków do / od odbiorców zewnętrznych oraz wewnętrznych na podstawie
pomiaru ilości dostarczanej wody / odebranych ścieków do / od podmiotów zewnętrznych
(mieszkańców, firm) oraz do / od podmiotów wewnętrznych (jednostek organizacyjnych),
za pomocą wodomierzy.
Jednocześnie, w przypadku części odbiorców, z terenu Gminy, gdzie wodomierze nie
zostały zamontowane, ilość dostarczanej wody oraz odprowadzanych ścieków ustalana
jest na podstawie przeciętnych norm zużycia wody wynikających z Rozporządzenia
Ministra Infrastruktury z 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm
zużycia wody (Dz.U. z 2002 r., nr 8, poz. 70).
Dodatkowo, woda zużywana na cele przeciwpożarowe jest rejestrowana przez Straż
Pożarną. Zużycie wody do celów przeciwpożarowych jest / będzie uwzględniane w
przedstawionym we wniosku sposobie określania proporcji. Zużycie to powiększa
mianownik przyjętego przez Gminę wzoru, tj. mieści się w kategorii: dane dotyczące
rzeczywistej ilości zużycia metrów sześciennych wody przez wszystkich odbiorców (tj.
podmioty trzecie, wszystkie jednostki organizacyjne Gminy oraz zużycie wody na inne cele
stanowiące zadania własne Gminy).
Natomiast, zużycie wody do celów technologicznych jest uwzględniane w opisanym przez
Wnioskodawcę sposobie określenia proporcji w taki sposób, że nie zwiększa ani licznika,
ani mianownika, gdyż woda zużyta na cele technologiczne służy zarówno działalności
opodatkowanej VAT oraz działalności nieopodatkowanej VAT dokładnie w takim stopniu,
jaki odpowiada udziałowi wody zużytej na cele opodatkowane VAT w sumie zużycia wody
zarówno na cele opodatkowane VAT jak i nieopodatkowane VAT. Powyższe wynika z faktu,
iż jest to zużycie techniczne, które jest niezbędne dla czynności realizowanych ogółem
przez Gminę z wykorzystaniem Infrastruktury.
Prawidłowość takiego podejścia znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji DKIS z 12
grudnia 2022 r. (nr 0111-KDIB3-2.4012.645.2022.2.MN) oraz z 4 maja 2023 r. (nr 0112-
KDIL3.4012.125.2023.2.MC).
Każda dostawa wody i każdy odbiór ścieków są wliczone do kalkulacji indywidualnego
prewspółczynnika według wzoru przyjętego przez Wnioskodawcę we Wniosku.
Prewspółczynnik Urzędu Gminy skalkulowany zgodnie z treścią Rozporządzenia i
obliczony na podstawie danych dotyczących 2024 r. wynosi 9 %.
Zdaniem Wnioskodawcy, sposób obliczenia proporcji wskazany we Wniosku jest / będzie
najbardziej reprezentatywny - najbardziej odpowiada / będzie odpowiadał specyfice
wykonywanej przez Wnioskodawcę, działalności oraz dokonywanych nabyć, ponieważ
opiera się na faktycznych danych dotyczących dostaw wody do poszczególnych kategorii
podmiotów oraz odbioru ścieków od poszczególnych kategorii podmiotów.
Za powyższym przemawia fakt, iż wskazana metoda pozwala na wyeliminowanie z
kalkulacji prewspółczynnika VAT czynników niezwiązanych z wykorzystaniem
infrastruktury wodociągowej lub kanalizacyjnej. Pozwala na możliwie najdokładniejsze
ustalenie faktycznego zakresu wykorzystania infrastruktury wodociągowej oraz
infrastruktury kanalizacyjnej do działalności gospodarczej, a więc pozostaje w zgodzie z
zasadą neutralności podatku VAT.
W związku z regulacją art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji
najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i
dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1) zapewnia dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do jego
części proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności
gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność
gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, gdy przypisanie tych
wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Infrastruktura wodociągowa jest wykorzystywana przez Gminę, wyłącznie do dostarczenia
wody (tzn. nie jest wykorzystywana w żadnym innym celu). Z kolei, infrastruktura
kanalizacyjna jest wykorzystywana przez Gminę, wyłącznie do odbioru ścieków (tzn. nie
jest wykorzystywana w żadnym innym celu).
Konstrukcja wyliczenia prewspółczynnika VAT przyjęta w Rozporządzeniu z uwagi na zbyt
ogólny charakter nie uwzględnia takich czynników jak:
(i) różnorodność i wielość czynności, które mogą być realizowane przez daną jednostkę
organizacyjną,
(ii) związek tych poszczególnych czynności ze sprzedażą podlegającą opodatkowaniu oraz
(iii)związek i możliwość przypisania do tych czynności poszczególnych wydatków.
Metoda ta kalkulowana jest na podstawie udziału obrotu z działalności gospodarczej
Urzędu Gminy w całości dochodów wykonanych Urzędu Gminy. W związku z powyższym,
wskazana metoda uwzględnia wszystkie dochody zrealizowane przez Urząd Gminy ze
wszystkich segmentów działalności tej jednostki, podczas gdy rodzajowo część z nich
może nie mieć żadnego związku z infrastrukturą wodociągową, bądź infrastrukturą
kanalizacyjną. Zatem, część uwzględnianych dochodów we wskazanej metodzie nie jest
generowana poprzez wykorzystanie tej infrastruktury, ale w drodze zupełnie innych
czynności.
Dlatego też, zastosowanie prewspółczynnika VAT wynikającego z Rozporządzenia w
odniesieniu do ponoszonych przez Gminę, za pośrednictwem Urzędu Gminy, wydatków
(inwestycyjnych i bieżących) związanych z infrastrukturą wodociągową oraz z
infrastrukturą kanalizacyjną doprowadza do zaburzenia zakresu prawa do odliczenia, gdyż
nie zapewnia / nie będzie zapewniało dokonania odliczenia kwoty podatku VAT
naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności
gospodarczej czynności opodatkowane. Spowodowane jest to faktem, iż wskazana
metoda uwzględnia szerszy zakres działalności Gminy, w tym również inne aspekty, które
nie mają wpływu na jej działalność wodociągową i kanalizacyjną.
Jak już zostało wskazane, metodą najdokładniej odzwierciedlającą zakres wykorzystania
wskazanej infrastruktury na cele działalności gospodarczej (podlegającej opodatkowaniu
VAT) oraz na cele inne (tj. wewnętrzne wykorzystanie dla celów statutowych Gminy) jest
metoda zaproponowana przez Gminę we Wniosku, tj. metoda opierająca się na obliczeniu
rzeczywistej proporcji wykorzystania ww. infrastruktury dla celów czynności dających
prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Wskazana infrastruktura wykorzystywana
jest / będzie przez Gminę, wyłącznie w celu dostarczania wody i odbioru ścieków. Zatem,
najdokładniejsze i najbardziej wiarygodne określenie zakresu wykorzystania tej
infrastruktury do różnych czynności może być dokonane za pomocą rzeczywistego
pomiaru ilości dostarczonej wody i odebranych ścieków w ramach każdego z rodzajów
prowadzonej działalności. Jest to dokładniejsza metoda wskazania stopnia wykorzystania
infrastruktury wodociągowej i infrastruktury kanalizacyjnej, niż metoda opierająca się na
dochodach Urzędu Gminy, która zawiera dane niemające związku (lub mające daleki
związek) z infrastrukturą wodociągową oraz infrastrukturą kanalizacyjną.
Na marginesie należy tylko wspomnieć, iż konsekwencją przyjęcia, że sposób określenia
proporcji wynikający z Rozporządzenia jest najbardziej reprezentatywny w stosunku do
działalności polegającej na dostarczaniu wody i odbiorze ścieków, byłoby zróżnicowanie
prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego jednostki samorządu terytorialnego w
odniesieniu do tych samych wydatków, wykorzystywanych w takim samym zakresie do tej
samej działalności gospodarczej i innej działalności, w zależności od wyboru formy
organizacyjnej prowadzenia działalności gospodarczej, tj. czy byłaby ona realizowana w
ramach komórki organizacyjnej (referatu) urzędu obsługującego Gminę, czy też poprzez
wyodrębniony zakład budżetowy (lub jednostkę budżetową). Dla każdej z tych jednostek
organizacyjnych Rozporządzenie przewiduje bowiem odmienny sposób kalkulacji
prewspółczynnika. Takie różnicowanie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w
zależności od wyboru formy prowadzenia działalności wodociągowej i kanalizacyjnej
byłoby nieuprawnione.
Zaproponowana we Wniosku metoda oparta jest na mierzalnych, konkretnych i dających
się ustalić kryteriach. W związku z tym, jest najbardziej reprezentatywna i najbardziej
odpowiada specyfice działalności Gminy związanej z dostarczaniem wody i
odprowadzaniem ścieków.
Biorąc pod uwagę powyższe, wskazany we Wniosku sposób obliczenia proporcji zapewnia
/ będzie zapewniał dokonanie obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku
VAT naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku VAT naliczonego
proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej
czynności opodatkowane VAT.
Ponadto sposób obliczenia proporcji przedstawiony we Wniosku obiektywnie
odzwierciedla / będzie odzwierciedlał część wydatków przypadającą odpowiednio na
działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów
osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. Wynika to
z faktu, iż wskazany we Wniosku sposób obliczenia proporcji oparty jest na rzeczywistych
oraz mierzalnych kryteriach.
Sposób określenia proporcji wskazany w Rozporządzeniu obliczany jest jako udział obrotu
z działalności gospodarczej Urzędu Gminy w dochodach wykonanych, z których część nie
ma żadnego związku z wykorzystaniem infrastruktury wodociągowej i infrastruktury
kanalizacyjnej.
Oznacza to, że proporcja ta uwzględnia wszystkie dochody zrealizowane przez Urząd
Gminy ze wszystkich segmentów jego działalności, podczas gdy rodzajowo część z nich
może nie mieć żadnego związku z infrastrukturą wodociągową i infrastrukturą
kanalizacyjną.
Innymi słowy, dochody wykonane - poza dochodami z tytułu usług dostawy wody /
odbioru ścieków - nie są generowane poprzez wykorzystanie infrastruktury wodociągowej
i infrastruktury kanalizacyjnej, ale w drodze zupełnie innych czynności.
Tym samym, biorąc pod uwagę, że szereg pozycji dochodowych ujętych w mianowniku
proporcji wynikający z Rozporządzenia nie ma związku z wykorzystaniem infrastruktury
wodociągowej i infrastruktury kanalizacyjnej, należy wskazać, iż metodologia kalkulacji
proporcji z Rozporządzenia jest mniej reprezentatywna dla wskazanych we Wniosku
wydatków niż metodologia zaproponowana przez Gminę we Wniosku.
Zastosowanie proporcji z Rozporządzenia może być uzasadnione w stosunku do
wydatków ogólnych, takich jak oświetlenie, ogrzewanie, zakup środków czystości, które
zwykle służą całokształtowi działalności Urzędu Gminy (wszystkim realizowanym przez
Urząd Gminy czynnościom). Wydatków takich nie da się przyporządkować do wybranych
czynności realizowanych przez Urząd Gminy i w konsekwencji oparcie zakresu prawa do
odliczenia podatku VAT na udziale obrotu z działalności gospodarczej w ogólnych
dochodach jest uzasadnione.
Zupełnie inaczej jednak wygląda sytuacja w przypadku wydatków związanych z
infrastrukturą wodociągową i infrastrukturą kanalizacyjną, gdzie możliwe jest precyzyjne
obliczenie stopnia wykorzystania infrastruktury do czynności opodatkowanych VAT i do
czynności pozostałych.
Proporcja z Rozporządzenia takich możliwości nie daje, gdyż opiera się na ogólnych
danych, tj. takich, które nie uwzględniają specyfiki działalności wodociągowej i
kanalizacyjnej prowadzonej przez Gminę.
Pytania
1) Czy Gmina jest uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego od wydatków
bieżących oraz inwestycyjnych związanych z infrastrukturą wodociągową
(wykorzystywaną przez Gminę zarówno do czynności podlegających opodatkowaniu
podatkiem VAT, jak i w pewnym - niewielkim - zakresie do czynności niepodlegających
opodatkowaniu tym podatkiem) przy zastosowaniu prewspółczynnika VAT
skalkulowanego w oparciu o rzeczywiste dane dotyczące zużycia wody przez
poszczególne kategorie odbiorców?
2) Czy Gmina jest uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego od wydatków
bieżących oraz inwestycyjnych związanych z infrastrukturą kanalizacyjną
(wykorzystywaną przez Gminę zarówno do czynności podlegających opodatkowaniu
podatkiem VAT, jak i w pewnym - niewielkim - zakresie do czynności niepodlegających
opodatkowaniu tym podatkiem) przy zastosowaniu prewspółczynnika VAT
skalkulowanego w oparciu o rzeczywiste dane dotyczące ilości odprowadzonych
ścieków od poszczególnych kategorii odbiorców?
Państwa stanowisko w sprawie
1) Gmina jest uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego od wydatków
bieżących oraz inwestycyjnych związanych z infrastrukturą wodociągową
(wykorzystywaną przez Gminę zarówno do czynności podlegających opodatkowaniu
podatkiem VAT, jak i w pewnym - niewielkim - zakresie do czynności niepodlegających
opodatkowaniu tym podatkiem) przy zastosowaniu prewspółczynnika VAT
skalkulowanego w oparciu o rzeczywiste dane dotyczące zużycia wody przez
poszczególne kategorie odbiorców.
2) Gmina jest uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego od wydatków
bieżących oraz inwestycyjnych związanych z infrastrukturą kanalizacyjną
(wykorzystywaną przez Gminę zarówno do czynności podlegających opodatkowaniu
podatkiem VAT, jak i w pewnym - niewielkim - zakresie do czynności niepodlegających
opodatkowaniu tym podatkiem) przy zastosowaniu prewspółczynnika VAT
skalkulowanego w oparciu o rzeczywiste dane dotyczące ilości odprowadzonych
ścieków od poszczególnych kategorii odbiorców.
Uzasadnienie Państwa stanowiska
Ad 1
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki
organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące
samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką
działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów
pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących
wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające
na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla
celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy
publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań
nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z
wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do
wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15,
przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z
zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 tej ustawy.
W myśl przywołanej regulacji, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn.
gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których
nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności
opodatkowanych.
W rozpatrywanej sprawie wykonywane przez Gminę odpłatne usługi dostarczania wody
oraz odbioru nieczystości będą niewątpliwie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. W
odniesieniu do tych czynności Gmina nie będzie działała jako organ władzy publicznej i w
konsekwencji nie będzie mogła skorzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6
ustawy o VAT. W analizowanym przypadku Gmina wystąpi w roli podatnika prowadzącego
działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, a wskazane
czynności będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.
Dodatkowo, prawo do odliczenia podatku VAT przysługuje, jeżeli nie wystąpią przesłanki
negatywne wymienione w art. 88 ustawy o VAT. Przy czym - w opinii Gminy - z art. 88
ustawy o VAT nie wynika ograniczenie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z
uwagi na sposób finansowania dokonywanych przez podatnika zakupów. Zatem
przywołane przepisy dotyczące prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego nie
uzależniają tego prawa od tego, kto finansuje wydatki, odliczenie podatku VAT
naliczonego przysługuje więc niezależnie od tego z jakich źródeł pochodzą środki
finansowe. Innymi słowy, zdaniem Wnioskodawcy, fakt, iż część Inwestycji była / jest
współfinansowane ze środków otrzymanych:
(i) z budżetu państwa w ramach uzupełnienia subwencji ogólnej,
(ii) w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład - Program Inwestycji Strategicznych,
(iii) w ramach Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnych lub
(iv) w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich
nie stanowi przesłanki negatywnej wynikającej z art. 88 ustawy o VAT.
Podsumowując, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT
naliczonego z tytułu wydatków bieżących oraz inwestycyjnych związanych z infrastrukturą
wodociągową, gdyż infrastruktura ta będzie wykorzystywana przez Gminę do czynności
opodatkowanych podatkiem VAT, polegających na dostarczaniu wody.
Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług
wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności
gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów
osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, oraz
celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 ustawy o VAT - w przypadku, o którym mowa w tym
przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej
podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2 tej
regulacji, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania
nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej
„sposobem określenia proporcji”.
A zatem, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, jeżeli podatnik:
1. dokonuje nabycia towarów lub usług, które są wykorzystywane w celu prowadzonej
działalności gospodarczej, jak również do celów innych niż działalność gospodarcza (w
celu wykonywania czynności pozostających poza zakresem opodatkowania VAT) oraz
2. przypisanie nabytych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika
nie jest możliwe
- w celu odliczenia podatku VAT naliczonego od dokonanych zakupów podatnik powinien
zastosować prewspółczynnik VAT.
Z uwagi na fakt, że od momentu wprowadzenia przez Gminę obligatoryjnego
scentralizowanego modelu rozliczeń VAT czynności dokonywane pomiędzy
poszczególnymi jednostkami Gminy są traktowane jako czynności w ramach jednego
podatnika i nie podlegają opodatkowaniu VAT, organy podatkowe uważają, że Gmina - w
celu odliczania podatku VAT naliczonego od działalności wodociągowej w sytuacji, gdy
infrastruktura wodociągowa jest wykorzystywana przez Gminę na potrzeby dostawy wody
na rzecz jednostek organizacyjnych Gminy - powinna stosować prewspółczynnik VAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, sposób określenia proporcji (prewspółczynnika
VAT) powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika
działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Zgodnie z art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada
specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć,
jeżeli:
1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego
proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej
czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność
gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów
osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, oraz
celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 ustawy o VAT - w przypadku, o którym mowa w
tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej
nie jest możliwe.
W związku z powyższym, właściwie skalkulowany prewspółczynnik VAT powinien
zagwarantować podatnikowi odliczenie podatku VAT naliczonego proporcjonalnie do
prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz adekwatnie odzwierciedlić
wysokość wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele
inne niż działalność gospodarcza.
W myśl art. 86 ust. 2c ustawy o VAT, przy wyborze sposobu określenia proporcji można
wykorzystać w szczególności następujące dane:
1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością
gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach
działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z
działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych
przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności
gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym
wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na
sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej
średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą
działalnością.
Wartym podkreślenia jest fakt, że przewidziane przez Ustawodawcę możliwe do
wykorzystania sposoby kalkulacji prewspółczynnika VAT nie są katalogiem zamkniętym.
Ustawodawca wskazuje wyłącznie na przykładowe metodologie kalkulacji
prewspółczynnika VAT, pozostawiając podatnikowi wybór najbardziej odpowiedniej w
danych okolicznościach metodologii. To podatnik bowiem, znając najlepiej specyfikę
prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, posiada odpowiednią wiedzę i dane
niezbędne do obliczenia prewspółczynnika VAT, który spełnia wymagania określone w art.
86 ust. 2a i 2b ustawy o VAT, tj. najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez
podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie polskich sądów
administracyjnych. W szczególności, w wyroku z 26 czerwca 2018 r. (sygn. I FSK 219/18)
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że:
„Całokształt przepisów ustawy o VAT poświęconych określaniu proporcji odliczenia w
przypadku wykonywania działalności o charakterze mieszanym wskazuje, że
ustawodawca - mając na względzie różnorodność czynności dokonywanych przez
podatnika - nie narzuca w tym względzie jakichkolwiek rozwiązań czy schematów,
których stosowanie miałoby być obligatoryjne. Nawet tam, gdzie ustawodawca
dopuszcza możliwość ustalenia konkretnego wzoru w drodze rozporządzenia,
podatnikowi pozostawiono swobodę i możliwość rozliczenia podatku według proporcji
bardziej reprezentatywnej dla prowadzonej przez niego działalności i dokonywanych
nabyć. Innymi słowy, wybór metody kalkulacji został pozostawiony podatnikowi (...)
Cechy konstrukcyjne systemu VAT uzasadniają więc wykładnię ww. przepisów
dopuszczającą możliwość określenia proporcji odliczenia w odniesieniu do konkretnego
rodzaju działalności wykonywanej przez Gminę. Podejście takie uwzględnia złożoną
strukturę działań realizowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego i
urzeczywistnia uprawnienie podatnika do wyboru metody najbardziej
reprezentatywnej, pozwalając na poszukiwanie klucza odpowiadającego specyfice
realizowanej działalności i dokonywanych nabyć, a w rezultacie na odliczenie podatku w
proporcji możliwie najbardziej odpowiadającej związkowi zakupów z działalnością
opodatkowaną”.
Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, zaprezentowana w opisie stanu
faktycznego / zdarzenia przyszłego metodologia kalkulacji prewspółczynnika VAT jest
metodologią najbardziej odpowiadającą specyfice wykonywanej przez Gminę działalności
wodociągowej oraz dokonywanych przez Gminę nabyć towarów i usług związanych z tą
działalnością. Metodologia ta jest najbardziej miarodajna, gdyż opiera się na faktycznych
danych dotyczących zużycia wody przez poszczególne kategorie podmiotów (podmioty
trzecie / jednostki organizacyjne Gminy, a także zużycie wody na inne cele stanowiące
zadania własne Gminy), a więc gwarantuje:
1. dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie
przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności
opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność
gospodarczą (świadczenie usług wodociągowych na rzecz podmiotów trzecich) oraz na
cele inne niż działalność gospodarcza (świadczenie usług wodociągowych na rzecz
jednostek organizacyjnych Gminy a także zużycie wody na inne cele wykorzystywane
do zadań własnych Gminy, np. cele technologiczne i przeciwpożarowe).
W związku z powyższym, Gmina stoi na stanowisku, że wskazana metodologia jest
najwłaściwsza do dokonywania odliczeń podatku VAT naliczonego od wydatków bieżących
związanych z infrastrukturą wodociągową oraz od realizowanych przez Gminę Inwestycji
w infrastrukturę wodociągową (wykorzystywaną zarówno do czynności podlegających
opodatkowaniu podatkiem VAT, jak i czynności niepodlegających opodatkowaniu tym
podatkiem).
Wskazane stanowisko znajduje potwierdzenie w orzeczeniach Naczelnego Sądu
Administracyjnego - przykładowo:
w wyroku z 24 stycznia 2023 r. (sygn. I FSK 1732/19), w którym NSA stwierdził, że:
„podziela również stanowisko zaprezentowane przez Sąd pierwszej instancji, że Gmina
wykazała, że zaproponowana przez nią metoda najpełniej realizuje wymogi
przewidziane w art. 86 ust. 2a- 2h ustawy o VAT, gdyż najbardziej odpowiada ona
specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego
nabyć, a jednocześnie zapewnia dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w
odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na
wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność
gospodarczą była reprezentatywna”;
w wyroku z 17 maja 2022 r. (sygn. I FSK 104/19), w którym NSA stwierdził, że:
„co do zasady - specyfice wykonywanej przez Gminę za pośrednictwem zakładu
budżetowego wodno-kanalizacyjnego działalności i dokonywanych przez nią nabyć
wydatków inwestycyjnych oraz bieżących najbardziej odpowiada wskaźnik metrażowy
(metry sześcienne) w dostarczaniu wody i odbiorze ścieków, wyliczony według udziału
liczby metrów sześciennych wody dostarczonej (ścieków odebranych) do (od)
podmiotów zewnętrznych (dostawy opodatkowanej) w liczbie metrów sześciennych
wody (ścieków) dostarczonej (odebranych) ogółem”;
w wyroku z 5 lutego 2020 r. (sygn. I FSK 945/18), w którym NSA stwierdził, iż:
„jak przyjmuje się w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, o ile
prewspółczynnik proponowany w rozporządzeniu z 17 grudnia 2015 r. odpowiada
charakterowi określonych obszarów działalności gminy, to nie uwzględnia specyfiki
działalności wodno-kanalizacyjnej. (...) w przypadku działalności wodno-kanalizacyjnej
to właśnie proporcja „metrażowa” przedstawiona we wniosku o wydanie interpretacji,
daje możliwość obiektywnego i najbardziej rzetelnego wyodrębnienia części wydatków
faktycznie przypadających wyłącznie na działalność opodatkowaną. Gmina wykorzystuje
bowiem infrastrukturę wodociągową i kanalizacyjną generalnie do czynności
opodatkowanych. Jedynie w marginalnym zakresie infrastruktura ta jest
wykorzystywana na potrzeby funkcjonowania samej Gminy i jej jednostek
organizacyjnych. Zasadniczo Gmina ma natomiast na celu świadczenie usług
dostarczania wody i odprowadzenia ścieków na rzecz podmiotów zewnętrznych”;
w wyroku z 14 stycznia 2020 r. (sygn. I FSK 924/18), w których NSA stwierdził, iż:
„nie ma przeszkód prawnych, aby w odniesieniu do wydatków na konkretną działalność
gospodarczą prowadzoną przez daną gminę, jako podatnika podatku VAT, stosować
odrębnie wyliczony współczynnik proporcji odliczeń, jeśli będzie on stanowił bardziej
reprezentatywny w danym przypadku sposób określenia owej proporcji. (...)
prewspółczynnik obliczony przez gminę opiera się na jednoznacznych i jasnych
kryteriach (wielkość obrotu ustalona w oparciu o ilość zużytej wody i odprowadzonych
ścieków) obrazujących specyfikę działalności wodno-kanalizacyjnej (typowo
gospodarczej wykazującej niewielki związek z czynnościami niepodlegającymi
opodatkowaniu VAT) i - co kluczowe z punktu widzenia wymogów ustawowych -
pozwala na obiektywne ustalenie struktury sprzedaży, tj. proporcji między czynnościami
opodatkowanymi i nieopodatkowanymi w tym obszarze. (...)
Trafne jest bowiem twierdzenie, że skoro część infrastruktury wodociągowej będzie
wykorzystywane do ściśle określonej działalności, to przy obliczaniu sposobu określenia
proporcji należy posłużyć się danymi odnoszącymi się ściśle do tego majątku, gdyż w
żadnym razie nie można uznać, że dane odnoszące się ogólnie do całej działalności
gminy będą obiektywnie odzwierciedlały część wydatków przypadającą na działalność
gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza w odniesieniu do tego
majątku”.
Powyższe stanowisko zostało również zaprezentowane w wyrokach NSA z:
(i) 7 czerwca 2023 r. (sygn. I FSK 1695/19);
(ii) 3 marca 2023 r. (sygn. I FSK 63/20);
(iii) 14 kwietnia 2022 r. (sygn. I FSK 73/19);
(iv) 14 maja 2021 r. (sygn. I FSK 1259/20);
(v)13 maja 2021 r. (sygn. I FSK 113/20);
(vi) 11 maja 2021 r. (sygn. I FSK 360/19);
(vii) 29 kwietnia 2021 r. (sygn. I FSK 269/20);
(viii) 14 kwietnia 2021 r. (sygn. I FSK 769/19);
(ix) 13 kwietnia 2021 r. (sygn. I FSK 216/20);
(x)9 kwietnia 2021 r. (sygn. I FSK 1874/19);
(xi) 16 lipca 2019 r. (sygn. I FSK 732/18);
(xii) 2 lipca 2019 r. (sygn. I FSK 1082/18);
(xiii) 10 maja 2019 r. (I FSK 1971/18);
(xiv) 4 kwietnia 2019 r. (sygn. I FSK 2094/18);
(xv) 15 marca 2019 r. (sygn. I FSK 701/18).
Należy również podkreślić, iż Naczelny Sąd Administracyjny w powyższych orzeczeniach
podzielił tezę zawartą w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca
2018 r. (sygn. I FSK 219/18), przywołanym we wcześniejszej części niniejszego wniosku.
Dodatkowo, należy wskazać, iż wskazane stanowisko zostało potwierdzone również w
interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej - przykładowo:
w interpretacji indywidualnej z 7 czerwca 2024 r. (sygn. 0113-KDIPT1-
3.4012.231.2024.2.MK), w której organ uznał, że:
„należy stwierdzić, że w związku z wykorzystaniem przez Państwa infrastruktury
wodociągowej i kanalizacyjnej do działalności gospodarczej oraz działalności innej niż
gospodarcza oraz ponoszeniem wydatków bieżących oraz inwestycyjnych co do
których nie mają / nie będą mieli Państwo możliwości przyporządkowania wyłącznie
do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, przysługuje / będzie
przysługiwało Państwu prawo do odliczenia części podatku naliczonego na podstawie
art. 86 ust. 1 w zw. 86 ust. 2a ustawy. W takim przypadku prawidłowym jest / będzie
zastosowanie odliczenia wyliczonego według przedstawionego „prewspółczynnika
metrażowego”, skoro przedstawiona przez Państwa metoda stanowi bardziej
reprezentatywny sposób określenia proporcji (najbardziej odpowiadający specyfice
wykonywanej działalności), niż wskazany w rozporządzeniu”;
w interpretacji indywidualnej z 16 lutego 2024 r. (sygn. 0114-KDIP4-
3.4012.509.2023.2.KŁ), w której organ uznał, że:
„podsumowując, będą Państwo uprawnieni do odliczenia części podatku naliczonego
wynikającego z wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z Infrastrukturą
wodociągową i kanalizacyjną w zakresie, w jakim przedmiotowa Infrastruktura będzie
wykorzystywana do działalności gospodarczej, z zastosowaniem klucza odliczenia
wyliczonego według ilości wody dostarczonej i ścieków odebranych i oczyszczonych w
ramach transakcji zewnętrznych podlegających opodatkowaniu VAT, w sumie ilości
wody dostarczonej i ścieków odebranych i oczyszczonych w ramach ogółu wszystkich
transakcji/zużyć (tj. zarówno transakcji zewnętrznych podlegających opodatkowaniu
VAT jak i potrzeb własnych niepodlegających VAT)”;
w interpretacji indywidualnej z 28 grudnia 2023 r. (sygn. 0114-KDIP4-
1.4012.544.2023.1.RMA), w której organ uznał, że:
„podsumowując, mają Państwo prawo do odliczenia podatku naliczonego od
wydatków ponoszonych na Inwestycję w częściach 1-4 za pomocą sposobu określenia
proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a w związku z art. 86 ust. 2h ustawy
(prewspółczynnika), opartego na kryterium ilościowym, tj. udziale rocznej ilości
odebranych ścieków oraz wody dostarczonej na rzecz zewnętrznych odbiorców
(dokumentowanej fakturami VAT) w całkowitej rocznej ilości odebranych ścieków oraz
wody dostarczonej na rzecz wszystkich podmiotów (zarówno zewnętrznych, jak i na
rzecz własnych jednostek, budynków i budowli) oraz wody zużytej na cele
przeciwpożarowe”;
w interpretacji indywidualnej z 13 września 2023 r. (sygn. 0112-KDIL3.
4012.414.2023.1.MC), w której organ uznał, że:
„podsumowując, mają/będą mieli Państwo prawo do odliczenia podatku VAT od
wydatków bieżących na utrzymanie Infrastruktury (w tym np. zakup paliwa, zakup
narzędzi, części zamiennych i wyposażenia, materiałów do uzdatniania wody, zakup
wodomierzy, energii elektrycznej, usług remontowych, badania jakości wody, hurtowy
zakup wody) oraz inwestycyjnych, w tym w szczególności na inwestycję pn.: „(...)” za
pomocą sposobu określenia proporcji, opartego na kryterium ilościowym, tj. udziale
rocznej ilości dostarczonej wody oraz odebranych ścieków na rzecz zewnętrznych
odbiorców w całkowitej rocznej ilości dostarczonej wody i odebranych ścieków na
rzecz wszystkich podmiotów (zarówno zewnętrznych, jak i na rzecz własnych
jednostek, budynków i budowli) oraz wody zużytej na cele przeciwpożarowe”;
w interpretacji indywidualnej z 12 września 2023 r. (sygn. 0111-KDIB3-
2.4012.346.2023.2.KK), w której organ uznał, że:
„w świetle przedstawionych okoliczności, skoro prewspółczynnik metrażowy będzie
zapewniał dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego
proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej
czynności opodatkowane oraz będzie obiektywnie odzwierciedlał część wydatków
przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż
działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, to należy zgodzić się z
Państwa stanowiskiem i potwierdzić, że będzie Państwu przysługiwać prawo do
odliczenia podatku naliczonego od wydatków opisanych w punktach a, b, c oraz e
ponoszonych na inwestycję za pomocą sposobu określenia proporcji, o którym mowa
w art. 86 ust. 2a w związku z art. 86 ust. 2h ustawy o VAT opartego na kryterium
ilościowym, tj. udziale rocznej ilości dostarczonej wody oraz odebranych ścieków na
rzecz zewnętrznych odbiorców w całkowitej rocznej ilości dostarczonej wody i
odebranych ścieków na rzecz wszystkich podmiotów’.
Powyższe stanowisko zostało również zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych
Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z:
(i) 20 września 2024 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.577.2024.1.MC);
(ii) 19 września 2024 r. (sygn. 0112-KDIL3.4012.479.2024.2.MBN);
(iii) 13 września 2024 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.534.2024.2.MJ);
(iv) 1 sierpnia 2024 r. (sygn. 0114-KDIP4-1.4012.256.2024.2.KSA);
(v)24 czerwca 2024 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.203.2024.2.SKJ);
(vi) 21 lutego 2024 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.796.2023.2.OS);
(vii) 20 lutego 2024 r. (sygn. 0112-KDIL3.4012.756.2023.2.EW);
(viii) 14 lutego 2024 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.695.2023.2.ALN),
(ix) 9 lutego 2024 r. (sygn. 0114-KDIP4-2.4012.695.2023.2.WH);
(x)31 stycznia 2024 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.655.2023.2.SR);
(xi) 30 stycznia 2024 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.656.2023.2.AR);
(xii) 22 stycznia 2024 r. (sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.798.2023.1.AKA);
(xiii) 5 stycznia 2024 r. (sygn. 0112-KDIL3.4012.690.2023.2.NW);
(xiv) 20 grudnia 2023 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.646.2023.2.MWJ);
(xv) 19 grudnia 2023 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.731.2023.1.JS).
Gmina pragnie również zauważyć, iż zastosowanie w analizowanej sprawie innych
metodologii kalkulacji prewspółczynnika VAT (a w szczególności metodologii wskazanej w
Rozporządzeniu) byłoby niemiarodajne i sprzeczne z zasadą neutralności podatku VAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych
może w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób
określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez
tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Wypełnieniem wskazanej
delegacji są przepisy Rozporządzenia, które określają metodologię kalkulacji
prewspółczynnika VAT m.in. dla jednostek organizacyjnych jednostek samorządu
terytorialnego.
Metodologie wskazane w Rozporządzeniu są pewnym uproszczeniem, które mogą mieć
zastosowanie w sytuacji, gdy podatnik nie dysponuje bardziej obiektywnym sposobem
kalkulacji prewspółczynnika VAT. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 2h ustawy o VAT, w
przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy
wydane na podstawie ust. 22 tej regulacji, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej
odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego
nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Celem Ustawodawcy było zatem pozostawienie podatnikowi możliwości doboru sposobu
kalkulacji prewspółczynnika VAT najlepiej odzwierciedlającego specyfikę prowadzonej
przez niego aktywności, to jest wydzielenie wydatków przypadających na działalność
gospodarczą i czynności pozostające poza jej zakresem oraz zapewnienie możliwości
odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego proporcjonalnie przypadającej na czynności
opodatkowane.
W odniesieniu do analizowanego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego należy
zauważyć, że przeważającą część działalności wodociągowej prowadzonej przez Gminę
stanowi dostarczanie wody do podmiotów trzecich, niezwiązanych z Gminą (tj.
mieszkańców Gminy oraz innych podmiotów zlokalizowanych na jej terenie). Marginalna
część tej działalności obejmuje natomiast zaopatrywanie w wodę jednostek
organizacyjnych Gminy. Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony sposób kalkulacji
prewspółczynnika VAT najbardziej precyzyjnie określa rzeczywiste wykorzystanie
infrastruktury wodociągowej do poszczególnych rodzajów działalności.
W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, zaproponowany przez Ministra Finansów sposób
określenia proporcji właściwy dla urzędu gminy nie odzwierciedla obiektywnie specyfiki
działalności wodociągowej Gminy, w związku z czym nie powinien być stosowany.
Reasumując, Gmina jest uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego od wydatków
bieżących oraz inwestycyjnych związanych z infrastrukturą wodociągową (wykorzystywaną
przez Gminę zarówno do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jak i w
pewnym - niewielkim - zakresie do czynności niepodlegających opodatkowaniu tym
podatkiem) przy zastosowaniu prewspółczynnika VAT skalkulowanego w oparciu o
rzeczywiste dane dotyczące zużycia wody przez poszczególne kategorie odbiorców.
Ad 2
Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jest uprawniona do odliczania podatku VAT naliczonego
od wydatków bieżących oraz inwestycyjnych związanych z infrastrukturą kanalizacyjną
(wykorzystywaną przez Gminę zarówno do czynności podlegających opodatkowaniu
podatkiem VAT, jak i w pewnym - niewielkim - zakresie do czynności niepodlegających
opodatkowaniu tym podatkiem) przy zastosowaniu prewspółczynnika VAT
skalkulowanego w oparciu o rzeczywiste dane dotyczące ilości odprowadzonych ścieków
od poszczególnych kategorii odbiorców.
Jednocześnie, w zakresie szczegółowego uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy
zastosowanie znajdą przepisy, argumentacja oraz stanowisko sądów administracyjnych i
organów podatkowych przywołane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy do pytania
nr 1.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w
art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z
2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności
opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do
obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem
art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur
otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem
usługi.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje
gdy:
towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych,
podatek odlicza zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT.
Art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o
której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców
lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz
rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność
gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu
towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów
zarobkowych.
Art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących
te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa,
dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych
na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status.
Są uznawane za podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności:
inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań, oraz
mieszczące się w ramach ich zadań, ale wykonywane na podstawie umów
cywilnoprawnych.
Jeśli zaś organ władzy publicznej podejmuje realizację zadań jako podmiot prawa
publicznego, wówczas nie jest podatnikiem VAT, nawet jeśli pobiera należności, opłaty lub
składki.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności - czy są to czynności
publicznoprawne czy cywilnoprawne.
Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.
j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.).
Art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną
odpowiedzialność.
Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu
lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W
szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w
wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania
czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania
odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.
Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że gmina działa w charakterze podatnika
podatku VAT, gdy wykonuje we własnym imieniu i na własny rachunek czynności
spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy.
Z art. 86. ust. 1 ustawy wynika, że odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest
związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wykluczona jest możliwość
odliczania podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są
wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - czyli gdy są
wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających
opodatkowaniu.
Odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane
towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do
realizacji czynności opodatkowanych. Przy odliczeniu częściowym pomija się tę część
podatku, w jakiej zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności
nieopodatkowanych podatkiem VAT.
Podatnik ma obowiązek dokonania tzw. alokacji podatku, czyli określenia, z jakim
rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu.
Obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do tego rodzaju
sprzedaży, z którym są związane.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem, że:
spełnione zostały przesłanki pozytywne, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy oraz
nie zaistniały przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy - pozbawiają one
podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego.
Odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane
towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do
realizacji czynności opodatkowanych. Przy odliczeniu częściowym pomija się tę część
podatku, w jakiej zakupione towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności
nieopodatkowanych podatkiem VAT.
Generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje
zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a ustawy i następne oraz art. 90 ustawy.
Art. 86 ust. 2a ustawy:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów
wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż
działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie
art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o
którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do
działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o
której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu
wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej,
zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji
powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika
działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Art. 86 ust. 2b ustawy:
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez
podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego
proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej
czynności opodatkowane oraz
2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność
gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów
osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o
których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy
przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Art. 86 ust. 2c ustawy:
Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności
następujące dane:
1) średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością
gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach
działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2) średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z
działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych
przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą
działalnością;
3) roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności
gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym
wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na
sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4) średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej
średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą
działalnością.
Art. 86 ust. 2d ustawy:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust.
2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
Art. 86 ust. 2g ustawy:
Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w
górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje
się odpowiednio.
Art. 86 ust. 2h ustawy:
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują
przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej
odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez
niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia
proporcji.
Art. 86 ust. 22 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia,
określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za
najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników
działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie
których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu
określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez
niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z
dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania
nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych
podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem. Podatnikami, do
których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są jednostki samorządu
terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie
publiczne, instytuty badawcze.
§ 2 pkt 8 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki
samorządu terytorialnego - rozumie się przez to:
a) urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
b) jednostkę budżetową,
c) zakład budżetowy.
§ 3 ust. 1 rozporządzenia:
W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala
się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu
terytorialnego.
Dla jednostek samorządu terytorialnego takich jak gmina nie ustala się jednego sposobu
określenia proporcji (prewspółczynnika) dla całej jednostki (gminy) jako osoby prawnej,
tylko odrębne sposoby (prewspółczynniki) dla poszczególnych jej jednostek
organizacyjnych.
§ 3 ust. 2 rozporządzenia:
Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego
jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru:
X = A x 100/DUJST
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby
całkowitej,
A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący
jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki
samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,
D - dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu UJST
terytorialnego.
§ 2 pkt 4 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie - rozumie się przez to podstawę
opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5
ustawy, w zakresie:
a) dokonywanych przez podatników:
odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,
odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,
eksportu towarów,
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które
podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.
§ 2 pkt 9 rozporządzenia:
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych urzędu
obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego - rozumie się przez to dochody
obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz
środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach
publicznych - wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki
samorządu terytorialnego, pomniejszone o:
a) dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach
publicznych,
b) zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, lub zwrot kwoty
podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy,
c) dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą
równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie
odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym
charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu
terytorialnego,
d) środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223
ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu
jednostki samorządu terytorialnego,
e) wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego,
f) kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której
mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, przekazanych zakładom budżetowym, innym
jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub
jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem
kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki
samorządu terytorialnego,
g) odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty
odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.
§ 3 ust. 5 rozporządzenia:
Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego,
dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu
budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z
tytułu:
1) dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są
zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę
organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw
wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków
trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki
samorządu terytorialnego - używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki
działalności;
2) transakcji dotyczących:
a) pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji
finansowych,
b) usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim
transakcje te mają charakter pomocniczy.
Art. 86 ust. 2a ustawy odnosi się do sytuacji, gdy podatnik nabywa towary i usługi,
przeznaczone do wykorzystywania zarówno do celów wykonywanej przez podatnika
działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z
określonymi wyjątkami, które przepis ten wskazuje). Natomiast gdy podatnik w ramach
działalności gospodarczej wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i
usług oraz zwolnione z opodatkowania, powinien stosować uregulowania zawarte w art.
90 ustawy. Stanowią one uzupełnienie przepisów art. 86 ustawy.
W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik,
na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w
sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów
wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż
działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust.
2a ustawy (tzw. prewspółczynnik) oraz - w przypadku wystąpienia także czynności
zwolnionych od podatku - w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.
Prowadzą Państwo gospodarkę wodociągową i kanalizacyjną, w ramach której świadczą
usługi dostarczania wody i odbioru nieczystości oraz realizują inwestycje związane z
infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną. Działalność we wskazanym zakresie jest
prowadzona przez Urząd Gminy - nie utworzyli Państwo odrębnej jednostki organizacyjnej
do celów tej działalności.
Oprócz realizacji inwestycji ponoszą i będą Państwo ponosić wydatki bieżące związane z
utrzymaniem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.
Przy użyciu infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej świadczą / będą Państwo
świadczyć usługi dostawy wody i odbioru nieczystości na rzecz mieszkańców Gminy oraz
firm zlokalizowanych na terenie Gminy, na podstawie pisemnych umów cywilnoprawnych
zawartych z odbiorcami (odbiorcy zewnętrzni). Usługi są opodatkowane podatkiem VAT.
Niektóre fragmenty infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej służą i będą służyć do
dostaw wody i odbioru ścieków na rzecz gminnych jednostek organizacyjnych (odbiorcy
wewnętrzni).
Infrastruktura jest wykorzystywana wyłącznie do dostarczania wody (infrastruktura
wodociągowa) i odbioru ścieków (infrastruktura kanalizacyjna) - nie jest wykorzystywana w
żadnym innym celu.
Rozważają Państwo przyjęcie odrębnej metodologii kalkulacji prewspółczynnika VAT dla
działalności wodociągowo-kanalizacyjnej, w oparciu o rzeczywiste dane dotyczące zużycia
wody / ilości odprowadzanych ścieków przez poszczególne kategorie odbiorców.
Rozważany przez Państwa sposób kalkulacji prewspółczynnika VAT dla działalności
wodociągowej przedstawia się wzorem:
P(w) = D(zew) / D(cal)
Natomiast prewspółczynnik VAT dla działalności kanalizacyjnej wyraża się wzorem:
P(k) = D(zew) / D(cal)
gdzie:
P(w) - prewspółczynnik VAT dla działalności wodociągowej;
P(k) - prewspółczynnik VAT dla działalności kanalizacyjnej;
D(zew) - dane dotyczące rzeczywistego zużycia wody / ilości odebranych ścieków przez /
od odbiorców zewnętrznych, tj. mieszkańców Gminy i firm zlokalizowanych na terenie
Gminy (usługi dostarczania wody / odbioru ścieków podlegające opodatkowaniu
podatkiem VAT);
D(cal) - dane dotyczące rzeczywistego zużycia wody / odebranych ścieków przez / od
wszystkich odbiorców tj.:
(i) odbiorcy zewnętrzni,
(ii) wszystkie jednostki organizacyjne Gminy oraz
(iii) rzeczywiste zużycie wody na inne cele stanowiące zadania własne Gminy.
Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczania podatku VAT naliczonego od wydatków
bieżących oraz inwestycyjnych związanych z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną
przy zastosowaniu prewspółczynnika VAT skalkulowanego w oparciu o rzeczywiste dane
dotyczące - odpowiednio - zużycia wody przez poszczególne kategorie odbiorców albo
ilości odprowadzonych ścieków od poszczególnych kategorii odbiorców.
Przy odliczaniu podatku naliczonego od ww. wydatków w pierwszej kolejności powinni
Państwo zastosować regulacje art. 86 ust. 2a-2h ustawy.
Jak wynika z art. 86 ust. 2a ustawy, sposób określenia proporcji powinien najbardziej
odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez
niego nabyć.
Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według
którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy
ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez
podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli
sposób ten:
zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części
przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności
opodatkowanych VAT) oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność
gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) - gdy przypisanie
tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Oznacza to, że są Państwo zobowiązani do wyodrębnienia takiej części podatku
naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Zastosowane
przez Państwa metody i sposoby, na podstawie których dokonają Państwo wydzielenia
odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i
rzeczywistym. Są Państwo odpowiedzialni za rzetelne ustalenie, jaka część podatku
naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część
wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza.
Minister Finansów w rozporządzeniu określił dla jednostek organizacyjnych jednostki
samorządu terytorialnego sposoby określania zakresu wykorzystywania nabywanych
towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznane za najbardziej odpowiadające
specyfice wykonywanych przez te jednostki działalności i dokonywanych przez nie nabyć.
W przypadku, gdy infrastruktura będzie wykorzystywana do świadczenia usług za
pośrednictwem urzędu gminy, to do wyliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w
art. 86 ust. 2a ustawy, powinni Państwo uwzględnić zasady określone w § 3 ust. 2
rozporządzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 grudnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1448/18
wskazał, że:
Skoro sposób określenia proporcji powinien odpowiadać specyfice wykonywanej
przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, to oczywistym jest,
że wobec różnorodności zdarzeń gospodarczych nie jest możliwe wskazanie jednego
sposobu do zastosowania przez wszystkich podatników. Z tego względu
ustawodawca określił w ustawie o VAT jedynie wymagania, którym powinien on
czynić zadość, nakreślił cele, jakie za jego pomocą należy osiągnąć. Są one
następujące: obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie
przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności
opodatkowane, obiektywne odzwierciedlenie części wydatków przypadających
odpowiednio na działalność gospodarczą oraz inne cele niż działalność gospodarcza
(art. 86 ust. 2b pkt 1 i 2 ustawy o VAT). Konsekwentnie ustawodawca „podpowiedział”
jedynie dane, które można wykorzystać, żeby ten cel osiągnąć (art. 86 ust. 2c ustawy
o VAT).
Podatnicy, do których kierowane jest rozporządzenie, mogą zastosować inny sposób
określenia proporcji niż wskazują przepisy - ale tylko w sytuacji, gdy wybrany sposób jest
bardziej reprezentatywny. Możliwość ta wynika z art. 86 ust. 2h ustawy. Możliwość
zastosowania innego niż w rozporządzeniu sposobu określania proporcji nie oznacza
dowolności w odliczeniu, gdyż zaproponowana metoda ustalenia prewspółczynnika musi
odpowiadać kryteriom przewidzianym w art. 86a ust. 2a-2b ustawy.
Zatem mogą Państwo zastosować inną metodę tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy wybrana
przez Państwa metoda jest bardziej reprezentatywna i tym samym najbardziej odpowiada
specyfice wykonywanej działalności. Dokonując wyboru sposobu określenia proporcji
należy w szczególności mieć na uwadze charakter działalności prowadzonej przez
jednostkę, a także sposób finansowania tego podmiotu.
Wydatki inwestycyjne i bieżące, objęte Państwa wnioskiem, przeznaczone będą na towary
i usługi przeznaczone do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT i
niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Nie mają Państwo możliwości bezpośredniego przyporządkowania dokonywanych przez
Państwa nabyć do działalności gospodarczej lub do działalności innej niż działalność
gospodarcza, zatem konieczne jest ustalenie proporcji (prewspółczynnika).
W Państwa ocenie, prewspółczynniki VAT skalkulowane na podstawie wskazanych wzorów
będą w sposób najbardziej obiektywny odzwierciedlały specyfikę wykonywanej przez
Państwa działalności wodociągowej i kanalizacyjnej, w związku z czym są Państwo
uprawnieni do stosowania tych prewspółczynników przy odliczaniu podatku naliczonego
od wydatków bieżących dotyczących działalności wodociągowej i kanalizacyjnej oraz
inwestycji związanych z infrastrukturą wodociągową i kanalizacyjną (gdy wytworzona
infrastruktura będzie wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem
VAT, jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem).
Uważają Państwo, że metoda z Rozporządzenia opisana we wniosku pozwala na
wyeliminowanie z kalkulacji prewspółczynnika VAT czynników niezwiązanych z
wykorzystaniem infrastruktury wodociągowej lub kanalizacyjnej. Pozwala też na możliwie
najdokładniejsze ustalenie faktycznego zakresu wykorzystania infrastruktury
wodociągowej oraz infrastruktury kanalizacyjnej do działalności gospodarczej, a więc
pozostaje w zgodzie z zasadą neutralności podatku VAT.
Zauważyli Państwo, że metoda kalkulowana jest na podstawie udziału obrotu z
działalności gospodarczej Urzędu Gminy w całości dochodów wykonanych Urzędu Gminy.
W związku z tym, metoda z Rozporządzenia uwzględnia wszystkie dochody zrealizowane
przez Urząd Gminy ze wszystkich segmentów działalności tej jednostki, podczas gdy
rodzajowo część z nich może nie mieć żadnego związku z infrastrukturą wodociągową
bądź kanalizacyjną. Zatem, część uwzględnianych dochodów w metodzie z
Rozporządzenia nie jest generowana poprzez wykorzystanie tej infrastruktury, ale w
drodze zupełnie innych czynności. Dlatego też, zastosowanie prewspółczynnika VAT
wynikającego z Rozporządzenia w odniesieniu do ponoszonych przez Państwa, za
pośrednictwem Urzędu Gminy, wydatków (inwestycyjnych i bieżących) związanych z
infrastrukturą wodociągową oraz kanalizacyjną nie zapewnia / nie będzie zapewniało
dokonania odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego proporcjonalnie przypadającej na
wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane.
Spowodowane jest to faktem, iż metoda z Rozporządzenia uwzględnia szerszy zakres
Państwa działalności, w tym również aspekty, które nie mają wpływu na działalność
wodociągową i kanalizacyjną.
W Państwa ocenie, najdokładniejsze i najbardziej wiarygodne określenie zakresu
wykorzystania infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej do różnych czynności może
być dokonane za pomocą rzeczywistego pomiaru ilości dostarczonej wody i odebranych
ścieków w ramach każdego z rodzajów prowadzonej działalności. Jest to dokładniejsza
metoda wskazania stopnia wykorzystania infrastruktury wodociągowej i infrastruktury
kanalizacyjnej, niż metoda opierająca się na dochodach Urzędu Gminy, która zawiera
dane niemające związku (lub mające daleki związek) z infrastrukturą wodociągową oraz
kanalizacyjną.
Wspomnieli Państwo również, że konsekwencją przyjęcia, że sposób określenia proporcji
wynikający z Rozporządzenia jest najbardziej reprezentatywny w stosunku do działalności
polegającej na dostarczaniu wody i odbiorze ścieków, byłoby zróżnicowanie prawa do
odliczenia podatku VAT naliczonego jednostki samorządu terytorialnego w odniesieniu do
tych samych wydatków, wykorzystywanych w takim samym zakresie do tej samej
działalności gospodarczej i innej działalności, w zależności od wyboru formy
organizacyjnej prowadzenia działalności gospodarczej, tj. czy byłaby ona realizowana w
ramach komórki organizacyjnej (referatu) urzędu obsługującego Gminę, czy też poprzez
wyodrębniony zakład budżetowy (lub jednostkę budżetową). Dla każdej z tych jednostek
organizacyjnych Rozporządzenie przewiduje bowiem odmienny sposób kalkulacji
prewspółczynnika.
W Państwa ocenie, zastosowanie proporcji z Rozporządzenia może być uzasadnione w
stosunku do wydatków ogólnych, takich jak oświetlenie, ogrzewanie, zakup środków
czystości, które zwykle służą całokształtowi działalności Urzędu Gminy (wszystkim
realizowanym przez Urząd Gminy czynnościom). Wydatków takich nie da się
przyporządkować do wybranych czynności realizowanych przez Urząd Gminy i w
konsekwencji oparcie zakresu prawa do odliczenia podatku VAT na udziale obrotu z
działalności gospodarczej w ogólnych dochodach jest uzasadnione.
Podkreślili Państwo, że zaproponowana we wniosku metoda (metrażowa) oparta jest na
mierzalnych, konkretnych i dających się ustalić kryteriach. W związku z tym, jest
najbardziej reprezentatywna i najbardziej odpowiada specyfice Państwa działalności
związanej z dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków. Natomiast proporcja z
Rozporządzenia nie daje takich możliwości, gdyż opiera się na ogólnych danych, tj. takich,
które nie uwzględniają specyfiki prowadzonej przez Państwa działalności wodociągowej i
kanalizacyjnej.
Państwa zdaniem, sposób obliczenia proporcji przedstawiony we wniosku obiektywnie
odzwierciedla / będzie odzwierciedlał część wydatków przypadającą odpowiednio na
działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów
osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.
Przedstawiony przez Państwa sposób określenia proporcji w tym konkretnym przypadku
może zostać uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez Państwa
działalności i dokonywanych nabyć. Z uwagi na Państwa wyjaśnienia oraz przedstawiony
sposób wyliczenia proporcji dotyczących wydatków (inwestycyjnych i bieżących)
związanych z infrastrukturą wodociągową oraz kanalizacyjną - należy stwierdzić, że
metoda ta zapewnia/będzie zapewniała obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego
proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej
czynności opodatkowane. Wskazane przez Państwa prewspółczynniki opierają się na
jednoznacznych i jasnych kryteriach (tj. faktycznej ilości dostarczonej wody oraz
odebranych ścieków ustalonej na podstawie wodomierzy, ilości zużytej wody
rejestrowanej przez Straż Pożarną oraz przeciętnych norm zużycia wody wynikających z
Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia
przeciętnych norm zużycia wody (Dz.U. z 2002 r., nr 8, poz. 70)). Wskazany sposób
kalkulacji prewspółczynników odzwierciedla, w jakim stopniu wykorzystują/będą Państwo
wykorzystywać infrastrukturę wodociągową i infrastrukturę kanalizacyjną do działalności
gospodarczej, a w jakim do działalności innej niż gospodarcza.
Zatem są i będą Państwo uprawnieni do odliczenia części podatku naliczonego z faktur
dokumentujących wydatki inwestycyjne i bieżące związane z infrastrukturą wodociągową i
kanalizacyjną, przy zastosowaniu prewspółczynnika ustalonego:
dla infrastruktury wodociągowej - jako udział rzeczywistego zużycia wody przez
odbiorców zewnętrznych (usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT) w
rzeczywistym zużyciu wody przez wszystkich odbiorców,
dla infrastruktury kanalizacyjnej - jako udział rzeczywistej ilości odebranych ścieków
od odbiorców zewnętrznych (usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT) w
rzeczywistej ilości odebranych ścieków od wszystkich odbiorców.
Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 i 2 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który
obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który
obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy
rzeczywisty stan sprawy pokrywa z opisem podanym przez Wnioskodawcę. Jestem ściśle
związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
Metoda obliczenia prewspółczynnika opartego na kryterium ilości wody dostarczonej /
ścieków odebranych na rzecz Odbiorców zewnętrznych w sumie ilości wody dostarczonej /
ścieków odebranych ogółem została przez Państwa oceniona jako najbardziej
reprezentatywna. Jeżeli jednak w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej
bądź kontroli celno#skarbowej zostanie ustalone, że:
metoda ta nie zapewni dokonania odliczenia podatku naliczonego od wydatków
inwestycyjnych i wydatków bieżących związanych z infrastrukturą wodociągową
oraz kanalizacyjną wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą
oraz
nie będzie obiektywnie odzwierciedlała części wydatków przypadających na
działalność gospodarczą oraz na inne cele, a więc nie będzie metodą najbardziej
odpowiadającą specyfice wykonywanej przez Państwa działalności i dokonywanych
przez Państwa nabyć
- wówczas interpretacja nie wywoła skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.
111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa
sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia
przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa
z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na
adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS
/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.