0114-KDIP4-1.4012.126.2025.1.AM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia części podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego od wydatków dotyczących inwestycji budowlanej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w (...) od (...) roku prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest budowa domów, co do zasady, mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu, a nadto administrowanie nieruchomościami. Od początku działalności Spółka zrealizowała budowy (...) budynków mieszkalnych. Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę, z punktu widzenia opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług obejmuje zarówno czynności opodatkowane, jak i zwolnione. Do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy przede wszystkim zaliczyć wynajem lokali mieszkalnych. Czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług przez Spółkę to sprzedaż mediów, wynajem lokali użytkowych, wynajem powierzchni przedsiębiorcom na cele związane z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, Spółka, w przypadku niemożliwości jednoznacznego przyporządkowania zakupów do dostaw opodatkowanych lub zwolnionych, corocznie, w trybie art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, ustala proporcję jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Taką zasadę rozliczenia Spółka stosuje w przypadku realizowania inwestycji, polegających na budowie nowych budynków mieszkalnych, które będą podlegały wynajmowaniu. W 2024 roku Spółka realizowała inwestycję budowy (...) lokalowego budynku przy ul. (...) w (...), z przeznaczeniem na wynajem jednostce samorządu terytorialnego, Gminie (...). Do rozliczenia inwestycji Spółka przyjęła zasadę proporcji, nie szacując w żaden niepewny sposób udziału powierzchni związanej z późniejszymi czynnościami opodatkowanymi, a stosując, ustaloną w oparciu o obroty roku poprzedzającego, proporcję. W związku z faktem, że podobnie jak podczas realizacji poprzednich inwestycji, Spółka nie jest w stanie określić udziału sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, związanej z eksploatacją nowopowstałego budynku, jedyną możliwością w świetle aktualnego stanu prawnego, jest zastosowanie ustalonej na dany rok proporcji. W ostatnim z wybudowanych budynków wielorodzinnych w (...) przy ul. (...), poza czynszem najmu lokali mieszkalnych, który Spółka będzie otrzymywać nie od najemców - osób fizycznych, a od gminy, który stanowi dostawę zwolnioną od podatku od towarów i usług, spółka będzie realizować dostawy mediów dla najemców, nie na zasadzie refaktury, czy też noty, ale odrębnych faktur sprzedażowych (podobnie jak ma to miejsce w pozostałych nieruchomościach budynkowych, będących we władaniu Spółki), stosując dla tych dostaw stawki podatku od towarów i usług właściwe dla rodzaju dostawy.

Poza powyższym możliwe do wystąpienia w związku z udostępnieniem nieruchomości do użytkowania dostawy opodatkowane to: wynajem miejsca na nieruchomości na reklamę, na instalację urządzeń przesyłowych dla dostawców mediów, dostawy usług związanych z eksploatacją zainstalowanych udogodnień, na przykład dystrybucja dodatkowych kompletów kluczy, pilotów do bram, dostawa prac związanych z usuwaniem awarii zawinionych przez najemcę. Na etapie realizacji inwestycji niemożliwe jest precyzyjne ustalenie udziału czynności opodatkowanych i zwolnionych związanych z eksploatacją powstałego budynku. Tym samym, Spółka, w oparciu o przepisy art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, zastosowała ustaloną dla prowadzonej przez siebie działalności, proporcję na poziomie (...)%. Wskazania wymaga, że na rok 2025 ustalony wskaźnik proporcji wynosi (...)%.

Pytanie

Czy Spółka prawidłowo do odliczenia podatku naliczonego od nabyć związanych z realizacją inwestycji budowlanej zastosowała proporcję roczną? Państwa stanowisko w sprawie Zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy nabyte towary i usługi służą zarówno czynnościom opodatkowanym, jak i zwolnionym z podatku od towarów i usług, w sposób, w ocenie Spółki, jednoznaczny normuje art. 90 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Z powyższego, w ocenie Spółki, wprost wynika obowiązek bezpośredniego wyodrębnienia kwoty podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług oraz czynnościami zwolnionymi z tego podatku, przy czym, co wynika z bogatego stanowiska, prezentowanego przez organy podatkowe i sądy administracyjne - wyodrębnienie to powinno być dokonane w oparciu o kryterium obiektywne i nie może mieć charakteru szacunkowego. Zgodnie zaś z art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z zastrzeżeniem ust. 10 (ust. 10 cytowanego przepisu stanowi o możliwości uznania proporcji za 100% lub 0% w przypadku niewielkiego odchylenia od tych wartości, co nie ma zastosowania w przypadku Spółki). Zasady ustalania proporcji, o której mowa powyżej, jednoznacznie uregulowane zostały w art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Zgodnie z obowiązującym stanowiskiem judykatury, ustawodawca nie przewidział możliwości odstąpienia od stosowania tego rodzaju proporcji, a zatem powinien zostać on uznany jako bezwzględnie wiążący. Takie stanowisko wynika ze stanowiska prezentowanego przez Naczelny Sąd Administracyjny już od 2019, gdzie w wyroku wydanym od sygnaturą I FSK 239/17 wprost

wskazano, że jeżeli podatnik do obliczenia podatku, który może odliczyć zamierza stosować klucz „powierzchniowy” czy też jakikolwiek inny, to wynika z tego, że nie jest w stanie zastosować metody bezpośredniej alokacji podatku. W takim zaś przypadku, konieczne jest stosowanie proporcji ustalanej w oparciu o zapisy art. 90 ust. 2-10 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. I ten sposób ma charakter bezwzględnie wiążący, jako że ustawodawca nie wskazał jakiejkolwiek możliwości odstąpienia od stosowania tego przepisu. Podkreślenia wymaga, że stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego zaprezentowane we wskazanym orzeczeniu pozostaje aktualne w świetle obowiązujących przepisów prawa i jako takie jest wielokrotnie przytaczane w wielu interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Z powyższego należy wyprowadzić wniosek, że jeżeli podatnik nie jest w stanie sprostać wymogom określonym w art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług w sposób niebudzący wątpliwości wyodrębnić kwot podatku naliczonego związanego odpowiednio z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług oraz z czynnościami zwolnionym z tego podatku, to ma prawo odliczyć podatek naliczony zgodnie z proporcją ustaloną w sposób wskazany w art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Ustalenie kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w oparciu o wskaźnik powierzchniowy lub jakikolwiek inny, wykreowany przez podatnika, umożliwia jedynie poznanie przybliżonej, nie zaś dokładnej wielkości podatku naliczonego związanego z realizacją czynności podlegających opodatkowaniu. Zastosowanie metody bezpośredniej alokacji, wynikającej z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług jest jedyne pod warunkiem precyzyjnego, nie zaś uśrednionego ustalenia wartości tego podatku związanego z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Wielokrotnie w orzecznictwie wskazywano, że metody szacunkowe nie mogą być stosowane jako metody alokacji bezpośredniej. W tym miejscu należy wskazać, że realizowana przez Spółkę sprzedaż mediów na rzecz najemców, wykonywana w oparciu o faktury wystawiane przez dostawców tych mediów, a następnie przeliczana na każdy lokal i udział lokalu w częściach wspólnych odrębnie, nie może być traktowana jako czynność pomocnicza, o charakterze incydentalnym i nie wliczana do sposobu ustalania proporcji. Takie stanowisko prezentowane jest w porządku prawnym polskim, ale także wynika z bogatego orzecznictwa europejskiego. Transakcje „pomocnicze” nie są związane z zasadniczą działalnością podatnika, a przychody z ich tytułu nie są bezpośrednim, stałym i koniecznym uzupełnieniem tej działalności. Jeżeli działalność stanowi stały i niezbędny element wbudowany w funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, to transakcje takie nie mogą być uznane za pomocnicze i incydentalne. W przypadku A. Sp. z o. o. w (...) sprzedaż mediów jest stałym elementem działania Spółki, istotnym z punktu widzenia eksploatacji jej zasobów. Biorąc pod uwagę wartość, ilość, częstotliwość czynności, stopień zaangażowania aktywów podatnika na tle całokształtu jego działalności sprzedaż mediów nie ma w żadnym stopniu charakteru incydentalnego. Jeśli okoliczności wskazują, a tak jest w niniejszym przypadku, że podatnik wykonuje dany typ transakcji jako element prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wówczas należy uznać, że transakcje takie nie są pomocnicze. Czynności Spółki związane ze sprzedażą mediów noszą cechy powtarzalności, jest to działalność planowana a nie przypadkowa, a stanowi zwykłą i podlegającą opodatkowaniu działalność podatnika, nie może być uznana za pomocniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z tym, obrót z fakturowania mediów powinien być uwzględniony w kalkulacji sprzedaży, od której zależy ustalenie proporcji, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. W świetle powyższego, w ocenie Spółki, słusznie do odliczenia podatku naliczonego od faktur dokumentujących usługi związane z budową nowego wielorodzinnego budynku, zastosowano proporcję roczną, jako że nie jest możliwe na etapie budowy w inny sposób precyzyjne, a nie szacunkowe ustalenie w jakim wymiarze wskazany składnik majątku związany będzie ze sprzedażą opodatkowaną, a w jakim ze zwolnioną.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy: podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług, towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem, który daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, których nie będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych (czyli będzie wykorzystywał do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi). Art. 88 ustawy zawiera listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym: Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Tylko podatnik podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma prawo do odliczenia podatku. Art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy, które stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy. Art. 90 ust. 1 ustawy: W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Art. 90 ust. 2 ustawy: Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Art. 90 ust. 3 ustawy: Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Art. 90 ust. 4 ustawy: Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Art. 90 ust. 10 ustawy: W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8: 1) przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10.000 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%; 2) nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%. Podatnik jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, jeżeli nabywane towary i usługi służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej: do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w art. 91 ustawy. Wskazali Państwo, że od początku działalności zrealizowali Państwo budowę (...) budynków mieszkalnych. Działalność gospodarcza prowadzona przez Państwa, obejmuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT, jak i zwolnione. Do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy przede wszystkim zaliczyć wynajem lokali mieszkalnych. W ramach Państwa działalności czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług to sprzedaż mediów, wynajem lokali użytkowych, wynajem powierzchni przedsiębiorcom na cele związane z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, w przypadku niemożliwości jednoznacznego przyporządkowania zakupów do dostaw opodatkowanych lub zwolnionych, corocznie, w trybie art. 90 ust. 2 i 3 ustawy, ustalają Państwo proporcję jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Taką zasadę rozliczenia stosują Państwo w przypadku realizowania inwestycji, polegających na budowie nowych budynków mieszkalnych, które będą podlegały wynajmowaniu. W 2024 roku realizowali Państwo inwestycję budowy (...) lokalowego budynku przy ul. (...) w (...) (Budynek), z przeznaczeniem na wynajem jednostce samorządu terytorialnego, Gminie (...). Do rozliczenia inwestycji przyjęli Państwo zasadę proporcji, nie szacując w żaden niepewny sposób udziału powierzchni związanej z późniejszymi czynnościami opodatkowanymi, a stosując, ustaloną w oparciu o obroty roku poprzedzającego, proporcję. W związku z faktem, że podobnie jak podczas realizacji poprzednich inwestycji, nie są Państwo w stanie jednoznacznie określić udziału sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, związanej z eksploatacją nowopowstałego budynku, jedyną możliwością w świetle aktualnego stanu prawnego, jest zastosowanie ustalonej na dany rok proporcji. W ostatnim z wybudowanych budynków wielorodzinnych w (...) przy ul. (...), poza czynszem najmu lokali mieszkalnych, który będą Państwo otrzymywać nie od najemców – osób fizycznych, a od gminy, który stanowi dostawę zwolnioną od podatku od towarów i usług, będą Państwo realizować dostawy mediów dla najemców, nie na zasadzie refaktury, czy też noty, ale odrębnych faktur sprzedażowych (podobnie jak ma to miejsce w pozostałych nieruchomościach budynkowych, będących we władaniu Spółki), stosując dla tych dostaw stawki podatku od towarów i usług właściwe dla rodzaju dostawy. Poza powyższym możliwe do wystąpienia w związku z udostępnieniem nieruchomości do użytkowania dostawy opodatkowane to: wynajem miejsca na nieruchomości na reklamę, na instalację urządzeń przesyłowych dla dostawców mediów, dostawy usług związanych z eksploatacją zainstalowanych udogodnień, na przykład dystrybucja dodatkowych kompletów kluczy, pilotów do bram, dostawa prac związanych z usuwaniem awarii zawinionych przez najemcę. Na etapie realizacji inwestycji niemożliwe jest precyzyjne ustalenie udziału czynności opodatkowanych i zwolnionych związanych z eksploatacją powstałego budynku. Tym samym, Spółka, w oparciu o przepisy art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług, zastosowała ustaloną dla prowadzonej przez siebie działalności, proporcję. Mają Państwo wątpliwości, czy prawidłowo do odliczenia podatku naliczonego od nabyć związanych z realizacją inwestycji budowlanej zastosowali Państwo proporcję roczną. Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest wykorzystywanie nabywanych towarów i usług przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak już wskazano odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT lub zwolnionych. Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania. W przypadkach, gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, tj. zwolnione od tego podatku i nie ma możliwości przyporządkowania ponoszonych wydatków do czynności opodatkowanych i zwolnionych z VAT, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. Wskazali Państwo, że nie są w stanie jednoznacznie określić udziału sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, związanej z eksploatacją nowopowstałego budynku (Budynku), jedyną możliwością w świetle aktualnego stanu prawnego, jest zastosowanie ustalonej na dany rok proporcji. Do rozliczenia inwestycji przyjęli Państwo zasadę proporcji, ustaloną w oparciu o obroty roku poprzedzającego. Skoro nie są Państwo w stanie przypisać poniesionych wydatków na budowę Budynku odpowiednio wyłącznie do czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku przysługuje Państwu częściowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową Budynku, wykorzystywanego przez Państwa zarówno do czynności opodatkowanych oraz czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług i powinni Państwo zastosować przepisy art. 90 ust. 2, 3 i następne ustawy, tj. zastosować wskaźnik struktury sprzedaży. Należy jednak wskazać, że zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego, dla zakończonego roku podatkowego. Przepisy art. 90 i art. 91 ustawy stanowią, że odliczając podatek naliczony od zakupów mieszanych (tj. dotyczących zarówno czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych) odliczenie to jest tzw. dwuetapowe: wstępne odliczenie podatku naliczonego według wskaźnika z poprzedniego roku, określonego na podstawie art. 90 ust. 4 ustawy, po zakończeniu roku, na podstawie rzeczywistych obrotów osiągniętych w danym roku, należy obliczyć proporcję ostateczną, według której należy dokonać korekty wstępnie odliczonego podatku. Korekty, o której mowa w art. 91 ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty (a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy - art. 91 ust. 3 ustawy). Należy zatem wskazać, że jeżeli dla zakończonego roku ostateczny współczynnik odliczenia jest na innym poziomie niż współczynnik roczny przyjęty do kalkulacji za dany rok, są Państwo zobowiązani do dokonania odpowiedniej korekty odliczonego podatku w oparciu o tę ostateczną wartość współczynnika dla zakończonego roku. Dodatkowo należy zaznaczyć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Zatem Państwa stanowisko w zakresie zastosowania proporcji rocznej w oparciu o art. 90 ustawy do odliczenia podatku naliczonego od nabyć związanych z realizacją inwestycji budowlanej polegającej na budowie (...) lokalowego budynku przy ul. (...) w (...) (Budynek) jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Wydając interpretację, jako element opisu sprawy przyjąłem, że prowadzą Państwo działalność opodatkowaną i zwolnioną od podatku VAT, zgodnie z Państwa wskazaniem. Zaznaczyć należy, że w ramach wydawania interpretacji indywidualnych Organ nie dokonuje oceny prawidłowości dokonanych obliczeń. Organ zastrzega, że przedmiotem analizy i oceny nie była m.in. wskazana wartość współczynników, które wskazali Państwo w opisie sprawy. Analiza i ocena takich obliczeń nie mieści się bowiem w zakresie postępowania o wydanie interpretacji indywidulanej. Tym samym to podatnik ponosi odpowiedzialność za prawidłowość obliczenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, a weryfikacja tego obliczenia leży w kompetencjach innych organów podatkowych, które w ramach postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno#skarbowej, są uprawnione do takich działań. W interpretacji oparłem się na informacjach przedstawionych przez Państwa w opisie sprawy, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno#skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny od przedstawionego we wniosku opisu sprawy interpretacja nie wywoła skutków prawnych. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.