0114-KDIP1-3.4012.408.2025.1.JG

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego z faktur zawierających błąd w numerze NIP w dedykowanym polu, ale prawidłowy NIP obok imienia i nazwiska nabywcy oraz z faktur niezawierających numeru NIP, gdzie kontrahent odmówił akceptacji noty korygującej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca (dalej również: „Podatnik”) jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Obecnie działalność ta koncentruje się w głównej mierze na sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet. Podatnik jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 24 kwietnia 2020 r. Jednym z obszarów działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż detaliczna konsol (...), realizowana za pośrednictwem Internetu. Zakupy tych konsol odbywają się głównie w dużych sklepach internetowych, przy czym towary te zawsze są przeznaczone do dalszej odsprzedaży. Zakupy realizowane są z użyciem danych Wnioskodawcy, w tym imienia i nazwiska, nazwy firmy, adresu stałego miejsca prowadzenia działalności oraz numeru NIP. Proces zakupowy jest zautomatyzowany i w związku z realizacją większej liczby dostaw wystąpiły sytuacje, w których z przyczyn technicznych prawidłowe wprowadzenie numeru NIP w przewidzianym dla niego polu formularza zakupowego okazało się niemożliwe. W takiej sytuacji Podatnik, aby dokonać zamówienia, spróbował podać NIP w inny sposób (poprzez dopisanie ręczne w polu przeznaczonym na imię i nazwisko). W konsekwencji na wystawionych fakturach: w pierwszym przypadku NIP został umieszczony w niewłaściwym polu, tj. przy imieniu i nazwisku podatnika zamiast w dedykowanej pozycji dla NIP (w polu tym pojawiła się natomiast nieprawidłowa losowa sekwencja cyfr), w drugim przypadku NIP nie został wskazany na fakturze w ogóle. Ponieważ w wyniku ww. zamówień powstały faktury zawierające ww. błędy, Podatnik wystawił i przesłał do sprzedawców noty korygujące w celu poprawy tych danych. Sprzedawcy nie zaakceptowali jednak not korygujących Wnioskodawcy, uznając, że potraktowali te transakcje jako dostawy na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Z uwagi na powyższe działanie sprzedawców, w obrocie mogą pozostawać faktury, co do których powstaje wątpliwość co do zgodności faktury z przepisem art. 106e ust. 1 pkt 5 ustawy oraz możliwością odliczenia wynikającego z takiej faktury podatku naliczonego w świetle art. 86 ust. 1 ustawy.

W odniesieniu do wystawionych faktur należy zauważyć, że faktury te potwierdzają faktycznie dokonane transakcje polegające na zakupie towarów handlowych przeznaczonych do dalszej odsprzedaży. W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że poza fakturami dysponuje także numerami zamówień i dokumentami potwierdzającymi dostarczenie towarów do miejsca prowadzenia działalności. Wnioskodawca podkreśla, że pomimo powyższych nieścisłości, zakupione towary były rzeczywiście przeznaczone bezpośrednio do działalności gospodarczej, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu podstawowej stawki VAT. Wnioskodawca oświadcza również, że wystawione faktury spełniają wymagania określone w art. 106e ust. 1 ustawy, obejmując elementy wymienione od pkt 1 do pkt 4 oraz od pkt 6 do pkt 15 wspomnianego przepisu. Wniosek dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w latach 2023 oraz 2024, ale Wnioskodawca zainteresowany jest również uzyskaniem interpretacji dla zdarzenia przyszłego, jeśli taka sytuacja (lub bardzo zbliżona) się powtórzy. Pytania 1) Czy w stosunku do faktury zawierającej błąd w numerze NIP w dedykowanym polu, ale prawidłowy NIP obok imienia i nazwiska nabywcy, gdzie kontrahent odmówił akceptacji noty korygującej, przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony? 2) Czy w stosunku do faktury niezawierającej numeru NIP, gdzie kontrahent odmówił akceptacji noty korygującej, przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony? Pana stanowisko w sprawie W ocenie Wnioskodawcy, zarówno brak numeru NIP nabywcy na fakturze, jak również błąd w numerze NIP w dedykowanym polu, przy zastosowaniu prawidłowego NIP obok imienia i nazwiska (tj. w niewłaściwej części faktury), stanowią błędy formalne, które Wnioskodawca spróbował skorygować poprzez wystawienie noty korygującej (mimo odmowy jej akceptacji przez sprzedawcę), i które nie pozbawiają podatnika prawa do odliczenia podatku VAT zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. UZASADNIENIE Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przywołany przepis wskazuje, że podstawowym warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z działalnością opodatkowaną. W przedstawionym stanie faktycznym, zakupione konsole są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania działalności opodatkowanej VAT, polegającej na sprzedaży detalicznej konsol (...). Sprzedaż tych towarów odbywała się za pośrednictwem Internetu, a transakcje były dokumentowane fakturami VAT. Jednocześnie, w przypadku Wnioskodawcy nie znajdują zastosowania wyłączenia wynikające z art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, spełniony został podstawowy warunek prawa do odliczenia VAT, wynikający z art. 86 ustawy, tj. wykorzystanie nabytych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, jeśli podatnik spełnia zarówno przesłanki pozytywne określone w art. 86 ust. 1 ustawy, jak i nie występują przesłanki negatywne, wymienione w art. 88. Przepis ten zawiera katalog wyjątków, które uniemożliwiają obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego lub zwrotu podatku naliczonego, jeśli: 1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący, 2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku; 3) wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne: a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności, b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością, c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności; 4) faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego; 5) wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności. Wśród tych przesłanek ustawa nie wymienia błędu formalnego w postaci braku numeru NIP, błędnego wskazanie numeru NIP lub tym bardziej jego umieszczenie w niewłaściwym miejscu na fakturze. Takie sytuacje nie zostały wskazane jako okoliczności wyłączające prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT. Wnioskodawca chciałby wskazać na przepis art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, który precyzuje, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Wymogi dotyczące treści faktury zostały określone w art. 106e ust. 1 ustawy. W myśl art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać: 1) datę wystawienia; 2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; 3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; 4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a; 5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b; 6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; 7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi; 8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług; 9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto); 10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto; 11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto); 12) stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9; 13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku; 14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku; 15) kwotę należności ogółem. Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna przede wszystkim zawierać dane identyfikujące podatnika (sprzedawcę) oraz nabywcę, w tym ich imiona, nazwiska lub nazwy oraz adresy. Faktura winna dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, dlatego jako wystawcy oraz nabywcy powinni być wskazani faktyczni uczestnicy danej transakcji. Uchybienia takie jak brak numeru NIP lub jego błędne umieszczenie stanowią uchybienia formalne. Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. C-25/03, jeżeli brak jest ryzyka oszustwa lub nadużycia, odmowa prawa do odliczenia z tego tylko powodu, że faktury nie zawierają danych przewidzianych przez właściwe prawo krajowe, byłaby niezgodna z zasadą proporcjonalności. Również w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 października 2015 r., sygn. I FSK 1131/14, podkreślono, że „faktura dotknięta wadą formalną, która z uwagi na wagę uchybienia, może zostać skorygowana notą korygującą (np. dane nabywcy), umożliwia podatnikowi na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy realizację prawa do odliczenia z niej podatku naliczonego w terminach przewidzianych w ustawie (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy; od 1 stycznia 2014 r. - art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 ustawy) niezależnie od tego, czy formalne wady faktury zostaną skorygowane - jeżeli nie zachodzi ryzyko oszustwa lub nadużycia (czynności udokumentowane fakturą zostały wykonane na rzecz podatnika i służyły jego działalności opodatkowanej)”. W opisanym stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy polegała na sprzedaży detalicznej konsol PlayStation, które były zakupywane w sklepach internetowych. Zakupy te były dokonywane w ramach działalności gospodarczej z użyciem danych Podatnika, takich jak imię i nazwisko, nazwa firmy, adres oraz numer NIP. Uchybienia formalne polegały na błędnym wskazaniu numeru NIP, jego umieszczeniu w niewłaściwym polu na fakturach lub nie wskazaniu go w ogóle. Wnioskodawca dokonał prób skorygowania tych błędów poprzez wystawienie i przesłanie not korygujących, które jednak nie zostały zaakceptowane przez sprzedawców. Jednocześnie nabywane towary były przeznaczone do dalszej odsprzedaży, zatem związek tych zakupów z działalnością opodatkowaną nie budzi wątpliwości. Wnioskodawca pragnie zwrócić również uwagę na art. 106k ustawy dotyczący możliwości wystawienia noty korygującej. Zgodnie z art. 106k ust. 1 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 maja 2023 r., 0114-KDIP1-3.4012.231.2023.1.PRM, wskazano, że „przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur od braku Pana nr NIP na fakturze oraz od umieszczenia na nich dodatkowych zapisów. Należy również podkreślić, że wszelkie ustalenia co do przebiegu i dokumentowania transakcji powinny być przedmiotem uzgodnień pomiędzy stronami tej transakcji w celu uniknięcia nieprawidłowości w rozliczaniu podatku VAT zarówno przez sprzedawców, jak i przez Pana”. Zasada neutralności VAT stanowi fundament tego podatku i zakłada, że podatnik nie ponosi ekonomicznego ciężaru podatku naliczonego, jeśli wydatki zostały poniesione w związku z działalnością opodatkowaną. W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 22 października 2015 r., sygn. C- 277/14, podkreślono, że „z zasadą neutralności podatku VAT sprzeczne jest pozbawienie prawa do odliczenia podatnika, który działał w dobrej wierze”, a także wskazano, że „organy podatkowe nie mogą w sposób generalny wymagać, żeby podatnik ten badał, czy wystawca faktury za towary lub usługi, których odliczenie ma dotyczyć, dysponuje danymi towarami i jest w stanie je dostarczyć oraz czy wywiązuje się z obowiązku złożenia deklaracji i zapłaty podatku od wartości dodanej, w celu upewnienia się, że podmioty działające na wcześniejszych etapach obrotu nie dopuszczają się nieprawidłowości lub przestępstwa, albo żeby podatnik ten posiadał potwierdzające to dokumenty”. W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy brak NIP lub jego błędne wskazanie na fakturze nie uniemożliwia identyfikacji podatnika ani nie wpływa na rzeczywisty charakter transakcji, prawo do odliczenia VAT powinno przysługiwać podatnikowi. Opisane wyżej stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach podatkowych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo, warto przytoczyć rozstrzygnięcie wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidulanej z 15 listopada 2024 r. o numerze 0114- KDIP4-2.4012.595.2024.1.MMA, w której uznał, że: „W konsekwencji, będzie Pani przysługiwało prawo do odliczenia 50% podatku VAT z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na samochód, pomimo tego, że faktury te zostały wystawione na Panią bez podania NIP”. W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidulanej z 20 czerwca 2023 r., o numerze 0113-KDIPT1- 3.4012.210.2023.2.JM: „Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzam, że w sytuacji, gdy faktury nie zawierają jedynie Pana numeru NIP/zawierają jedynie błędny Pana numer NIP i jeżeli na podstawie posiadanych faktur jest możliwa identyfikacja Pana jako nabywcy, to ma Pan prawo do odliczenia z tych faktur podatku naliczonego związanego wyłącznie z Pana czynnościami opodatkowanymi, pomimo braku otrzymania potwierdzonych not korygujących. Prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.” W świetle powyższych przepisów oraz orzecznictwa należy uznać, że zarówno brak numeru NIP nabywcy na fakturze, jak również błąd w numerze NIP w dedykowanym polu, przy zastosowaniu prawidłowego NIP obok imienia i nazwiska (tj. w niewłaściwej części faktury), stanowią błędy formalne, które Wnioskodawca spróbował skorygować poprzez wystawienie noty korygującej (mimo odmowy jej akceptacji przez sprzedawcę), i które nie pozbawiają podatnika prawa do odliczenia podatku VAT zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, ponieważ na podstawie posiadanych faktur jest możliwa identyfikacja Wnioskodawcy jako nabywcy, to Wnioskodawca ma prawo do odliczenia z tych faktur podatku naliczonego związanego wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi, pomimo braku otrzymania potwierdzonych not korygujących. Wnioskodawca wnosi zatem o potwierdzenie prawidłowości zajętego w sprawie stanowiska

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. W myśl art. 106e ust. 1 ustawy: Faktura powinna zawierać: 1) datę wystawienia; 2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; 3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; 4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a; 5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b; 6) datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; 7) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi; 8) miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto); 10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto; 11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto); 12) stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9; 13) sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku; 14) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku; 15) kwotę należności ogółem; (...). Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy oraz ich adresy. Faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy. Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym, zatem, co do zasady, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku. Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego - w całości lub w części - z otrzymanej faktury, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a ustawy, zgodnie z którym: Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: 1) sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi: a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący, b) (uchylony) 2) transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku; 3) (uchylony) 4) wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne: a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności, b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością, c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności; 5) faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego; 6) (uchylony) 7) wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności. Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Biorąc pod uwagę powyższe, należy zwrócić uwagę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Unormowanie to jest implementacją wcześniej obowiązującego art. 17 ust. 2 lit. a VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej. To samo wynika z art. 168 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.). Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że odliczenie przysługuje jedynie w odniesieniu do podatku powstałego w wyniku czynności wykonanej przez innego podatnika, a dla realizacji tego prawa - stosownie do art. 178 lit. a tej Dyrektywy - konieczne jest posiadanie faktury wystawionej zgodnie z art. 220, art. 236, art. 238, art. 239 i art. 240 Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Konieczność posiadania faktury w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego potwierdzają wyroki TSUE. Przykładowo w wyroku z 14 lipca 1988 r. w sprawie C-123/87, (Jeunehomme) TSUE wskazał, że artykuły 18 ust. 1 lit. a), 22 ust. 3 lit. a) i b) oraz 22 ust. 8 VI Dyrektywy zezwalają Państwom Członkowskim na wprowadzenie wymogu, zgodnie z którym prawo do odliczenia VAT uzależnione jest od posiadania faktury, która, oprócz spełnienia minimalnych warunków wymienionych w VI Dyrektywie, musi zawierać określone dane niezbędne do tego, by zapewnić stosowanie VAT i umożliwić organom skarbowym sprawowanie nadzoru. Liczba tych danych ani ich rodzaj nie może uniemożliwiać lub nadmiernie utrudniać korzystanie z prawa do odliczenia. Również w orzeczeniu z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-152/02 (Terra Baubedarf-Handel GmbH), Trybunał orzekł, że art. 17 ust. 2 lit. a) i pierwszy akapit art. 18 ust. 2 VI Dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że prawo do odliczenia przysługuje w okresie rozliczeniowym, w którym są spełnione dwa warunki wymagane przez te przepisy, tj. towary powinny być dostarczone lub usługi wykonane, a podatnik powinien być w posiadaniu faktury lub innego dokumentu, który według kryteriów danego państwa członkowskiego jest uznawany za odpowiednik faktury. Zatem podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym oraz ilościowym. Tym samym faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy konkretnymi podmiotami, w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi. Niezgodność któregokolwiek z tych aspektów eliminuje możliwość odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturze, która nie odzwierciedla rzeczywistego zdarzenia gospodarczego. Sama faktura nie tworzy prawa do odliczenia podatku w niej wykazanego. Prawo do odliczenia przysługuje zatem wówczas, gdy podatek naliczony związany jest z faktycznie dokonanymi czynnościami opodatkowanymi. Potwierdzeniem tego może być wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 13 grudnia 1989 r. w sprawie Genius Holding BV v. Staatssecretaris van Financiën, C-342/87, w którym stwierdzono, że zgodnie z artykułem 17 (2) podatnik może korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT przewidzianego w VI Dyrektywie z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług przez innego podatnika wyłącznie w odniesieniu do podatków faktycznie należnych, tj. podatków przypadających do zapłaty z tytułu działalności podlegającej opodatkowaniu lub zapłaconych, o ile były one należne. Zasada ta nie dotyczy podatku, który jest należny tylko z tego powodu, że został wykazany na fakturze. Dysponowanie przez nabywcę fakturą wystawioną przez zbywcę stanowi jedynie formalny warunek skorzystania z tego uprawnienia. Prawo do odliczenia podatku jest następstwem powstania obowiązku podatkowego powstałego na poprzednim etapie obrotu. Zatem sam fakt otrzymania faktury z wykazanym podatkiem VAT nie jest wystarczającą przesłanką do realizacji prawa do dokonania obniżenia podatku należnego. Aby powstało prawo do odliczenia, u wystawcy faktury podatek VAT musi być wymagalny, co oznacza, że powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem a także powstała podstawa opodatkowania z tytułu zrealizowania jednej z czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur zawierających błąd w numerze NIP w dedykowanym polu, ale prawidłowy NIP obok imienia i nazwiska nabywcy oraz z faktur niezawierających numeru NIP, gdzie kontrahent odmówił akceptacji noty korygującej. Jak wyżej wskazano, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione jest od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, a także od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, jednakże nie wymienia opisanej we wniosku nieprawidłowości (braku NIP nabywcy, bądź NIP wpisany obok imienia i nazwiska) jako przesłanki negatywnej powodującej utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego (w sytuacji, gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze). Brak numeru NIP na fakturze, bądź NIP wpisany obok imienia i nazwiska nie przesądza o braku prawa do odliczenia podatku VAT. Podkreślić należy, że najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik - aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego - nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Przy czym należy podkreślić, że faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury. Z opisu sprawy wynika, że: w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, zakupów dokonuje Pan w dużych sklepach internetowych, nabyte towary służą Panu w działalności gospodarczej wyłącznie do czynności opodatkowanych, oraz otrzymuje Pan od dostawcy faktury spełniające wymogi formalne przewidziane w art. 106e ust. 1 ustawy. Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie ma Pan prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego występującego przy nabyciu towarów wykazanego przez dostawcę na fakturach opisanych we wniosku, pod warunkiem, że dostawa towarów została udokumentowana prawidłowo wystawioną przez dostawcę fakturą (przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy). Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur od braku Pana numeru NIP na fakturze bądź numeru NIP wpisanego obok Pana imienia i nazwiska. Należy również podkreślić, że wszelkie ustalenia co do przebiegu i dokumentowania transakcji powinny być przedmiotem uzgodnień pomiędzy stronami tej transakcji w celu uniknięcia nieprawidłowości w rozliczaniu podatku VAT zarówno przez sprzedawców, jak i przez Pana. W efekcie odpowiadajac na Pana pytania stwierdzić należy, że w stosunku do faktury zawierającej błąd w numerze NIP w dedykowanym polu, ale prawidłowy NIP obok imienia i nazwiska nabywcy, jak również niezawierającej numeru NIP, gdzie kontrahent odmówił akceptacji noty korygującej, przysługuje Panu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. W konsekwencji, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczam, że jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Zatem interpretację wydano w oparciu o informację, że „Zakupy realizowane są z użyciem danych Wnioskodawcy, w tym imienia, nazwiska, nazwy firmy, adresu stałego miejsca prowadzenia działalności oraz numeru NIP”, która stanowi element zdarzenia przyszłego i nie podlega weryfikacji w postępowaniu interpretacyjnym, co oznacza, że jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej, zostanie ustalone odmiennie od przedstawionego we wniosku opisu sprawy - tj. Wnioskodawca przy zakupie towarów nie podaje nr NIP, niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych. Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.