W dniu 10 kwietnia 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości zastosowania procedury VAT-marża przy sprzedaży wraku pojazdu, który nabył na podstawie faktury VAT marża. Pojazd był używany w działalności gospodarczej i amortyzowany, a w marcu 2025 r. doszło do szkody całkowitej, po której wrak pozostał własnością podatnika. Organ podatkowy uznał, że podatnik ma prawo do zastosowania procedury VAT-marża przy sprzedaży wraku, ponieważ spełnione są warunki określone w ustawie o VAT. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
10 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 10 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania procedury VAT (podatek od towarów i usług)-marża przy sprzedaży pozostałości pojazdu (wraku). Uzupełnił go Pan pismem z 12 maja 2025 r. (wpływ 12 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca
W styczniu 2024 r. nabył Pan jako czynny podatnik VAT używany samochód osobowy na podstawie faktury VAT marża, wystawionej przez przedsiębiorcę handlującego pojazdami. Pojazd był używany co najmniej 6 miesięcy przed zakupem, dlatego wprowadzono go do ewidencji środków trwałych i zastosowano indywidualną stawkę amortyzacji 40% rocznie (zgodnie z art. 22j ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). Samochód był wykorzystywany zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i prywatnych – w związku z tym VAT od kosztów eksploatacyjnych (np. paliwa, serwisu) był odliczany w 50%. Od początku zakup pojazdu był dokonany z zamiarem jego eksploatacji w działalności oraz późniejszej sprzedaży po zakończeniu okresu amortyzacji. Pojazd był zatem traktowany jako środek trwały nabyty w celu dalszej odprzedaży po wykorzystaniu go w działalności. W marcu 2025 r. doszło do szkody całkowitej. Ubezpieczyciel wypłacił pełne odszkodowanie odpowiadające wartości pojazdu przed szkodą. Wrak pojazdu pozostał Pana własnością. Obecnie planuje Pan sprzedaż pozostałości pojazdu (wraku) osobie trzeciej, którą wskaże podmiot współpracujący z ubezpieczycielem. Sprzedaży dokona Pan, wystawiając fakturę VAT. Pojazd został nabyty na podstawie faktury VAT marża i nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia VAT naliczonego. Sprzedaż wraku stanowi zakończenie rozliczenia środka trwałego, który miał zostać zbyty po zakończeniu okresu amortyzacji. W związku z powyższym planuje Pan zastosować procedurę VAT marża przy sprzedaży pozostałości pojazdu. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy Wrak (pozostałość pojazdu) w chwili sprzedaży nie nadaje się do użytku w aktualnym stanie. Sprzedaje Pan pojazd uszkodzony w wyniku szkody całkowitej, która nastąpiła po jego nabyciu jako pojazdu sprawnego i używanego. Pojazd nie był przez Pana naprawiany ani przywracany do stanu używalności. Sprzedaż dotyczy pojazdu w stanie uszkodzonym (wraku). Zgodnie z Pana wiedzą, pojazd może nadawać się do użytku po naprawie wykonanej przez nabywcę, jednak nie jest to stan istniejący w momencie zbycia.
Czy w przedstawionym stanie faktycznym ma Pan prawo do zastosowania procedury opodatkowania VAT marża (zgodnie z art. 120 ustawy o VAT) przy sprzedaży pozostałości pojazdu (wraku), który: został nabyty na fakturę VAT marża, był środkiem trwałym wykorzystywanym w działalności gospodarczej,
był amortyzowany jako pojazd używany, a jego sprzedaż następuje w wyniku szkody całkowitej? Pana stanowisko w sprawie Pana zdaniem w opisanym stanie faktycznym ma Pan prawo zastosować procedurę VAT marża, zgodnie z art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług. Pojazd został nabyty w styczniu 2024 r. na podstawie faktury VAT marża, co oznacza, że nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia VAT naliczonego przy jego nabyciu. Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i amortyzowany indywidualną stawką jako pojazd używany. Był wykorzystywany zarówno do celów działalności gospodarczej, jak i prywatnie – co potwierdza fakt, że VAT od kosztów eksploatacyjnych (np. paliwo, serwis) był odliczany w 50%. Zakup pojazdu był dokonany z zamiarem jego późniejszej odsprzedaży po zakończeniu amortyzacji. W wyniku szkody całkowitej w marcu 2025 r., wrak pojazdu pozostał Pana własnością i ma zostać sprzedany osobie trzeciej. Sprzedaż wraku stanowi zbycie towaru używanego w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Ponieważ przy jego nabyciu nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia VAT, a pojazd był wykorzystywany w sposób mieszany (firmowo i prywatnie), spełnione są warunki umożliwiające zastosowanie procedury VAT marża. Podatek VAT powinien być naliczany od marży, a nie od pełnej wartości pojazdu.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy. Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Według art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy: Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT marża zawiera art. 120 ustawy. W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy: Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1- 3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112). Jak stanowi art. 311 ust. 1 pkt. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.): Do celów niniejszego rozdziału i bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych zastosowanie mają następujące definicje: (1) "towary używane" oznaczają rzeczowy majątek ruchomy nadający się do dalszego użytku w aktualnym stanie lub po naprawie, inny niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie lub antyki, jak również inny niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne określone przez państwa członkowskie. Zgodnie z art. 314 Dyrektywy: Procedura marży ma zastosowanie do dokonywanych przez podatnika-pośrednika dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, w przypadku gdy towary te zostały mu dostarczone na terytorium Wspólnoty przez jedną z następujących osób: a) osobę niebędącą podatnikiem; b) innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów jest zwolniona zgodnie z art. 136; c) innego podatnika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika dostawa towarów objęta jest zwolnieniem dla małych przedsiębiorstw przewidzianym w art. 284 i obejmuje dobra inwestycyjne; d) innego podatnika-pośrednika, o ile dokonywana przez tego innego podatnika- pośrednika dostawa towarów została opodatkowana VAT zgodnie z niniejszą procedurą marży. W wyroku z 17 maja 2023 r. w sprawie C-365/22 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że: Art. 311 ust. 1 pkt 1 dyrektywy VAT, należy interpretować w ten sposób, że: pojazdy samochodowe wycofane definitywnie z eksploatacji, które zostały nabyte przez przedsiębiorstwo od osób, o których mowa w art. 314 tej dyrektywy, przeznaczone do sprzedaży „na części”, przy czym części te nie zostały wymontowane, stanowią towary używane w rozumieniu art. 311 ust. 1 pkt 1 rzeczonej dyrektywy, jeżeli, po pierwsze, zawierają nadal części, które zachowały funkcjonalności, jakie posiadały w stanie nowym, tak aby mogły być ponownie używane w aktualnym stanie lub po naprawie, a po drugie, ustalono, że pojazdy te pozostały w obiegu gospodarczym, w którym się znajdowały ze względu na tego rodzaju ponowne użycie części. W swoim uzasadnieniu Trybunał powołał się na wyrok C-471/15, w którym orzekł, że pojęcie „towary używane”, zawarte w art. 311 ust. 1 pkt 1 dyrektywy VAT, nie wyklucza z tego pojęcia rzeczowego majątku ruchomego nadającego się do dalszego użytku w aktualnym stanie lub po naprawie, który pochodzi z innego towaru, w którym był on wmontowany jako część jego struktury. Okoliczność, że dany towar będący składnikiem innego towaru zostanie od niego odłączony, nie podważa kwalifikacji tego odłączonego towaru jako „towaru używanego”, o ile może on zostać ponownie użyty „w aktualnym stanie lub po naprawie”. Ponadto, kwalifikacja towaru jako „towaru używanego” wymaga jedynie, aby towar zachował funkcje, którymi dysponował w stanie nowości i aby mógł być w związku z tym w dalszym ciągu używany w obecnym stanie lub po naprawie (pkt 31 i 32 wyroku). Trybunał w pkt 23 wyroku C-365/22 wskazał, że: Wykładnia pozwalająca na objęcie pojazdu definitywnie wycofanego z eksploatacji, jako towaru używanego, procedurą marży ze względu na to, że niektóre części jego struktury mogą być ponownie używane, jest zgodna z celem tej procedury. Motyw 51 dyrektywy VAT wskazuje bowiem, że celem tej procedury jest uniknięcie w szczególności podwójnego opodatkowania mogącego wynikać z takich okoliczności, że cena sprzedaży owych części uwzględnia już kwotę naliczonego VAT zapłaconego przy zakupie pojazdu przez osobę wchodzącą w zakres art. 314 tej dyrektywy. Z drugiej to podwójne opodatkowanie może wynikać z faktu, że ani ta osoba, ani podatnik-pośrednik nie mogą tej kwoty odliczyć. Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy: Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7. Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy: W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Należy zaznaczyć, że opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte. I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy: Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od: 1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej; 2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a; 3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5; 4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a; 5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach. Przepisy ustawy przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania wszystkiego co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marży uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy. Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Ponadto, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar został jednak nabyty w celu odsprzedaży (także w sytuacji, gdy samochód ten przed odsprzedażą podatnik użytkował dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej). Z opisu sprawy wynika, że nabył Pan jako czynny podatnik VAT używany samochód osobowy na podstawie faktury VAT marża, wystawionej przez przedsiębiorcę handlującego pojazdami. Od początku zakup pojazdu był dokonany z zamiarem jego eksploatacji w działalności oraz późniejszej sprzedaży po zakończeniu okresu amortyzacji. Pojazd był zatem traktowany jako środek trwały nabyty w celu dalszej odprzedaży po wykorzystaniu go w działalności. W marcu 2025 r. doszło do szkody całkowitej. Ubezpieczyciel wypłacił pełne odszkodowanie odpowiadające wartości pojazdu przed szkodą. Wrak pojazdu pozostał Pana własnością. Obecnie planuje Pan sprzedaż pozostałości pojazdu (wraku) osobie trzeciej, którą wskaże podmiot współpracujący z ubezpieczycielem. Wrak (pozostałość pojazdu) w chwili sprzedaży nie nadaje się do użytku w aktualnym stanie. Pojazd nie był przez Pana naprawiany ani przywracany do stanu używalności. Zgodnie z Pana wiedzą, pojazd może nadawać się do użytku po naprawie wykonanej przez nabywcę. Pana wątpliwości dotyczą kwestii czy przy sprzedaży pozostałości pojazdu (wraku) można skorzystać z procedury VAT-marża określonej w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług. Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że będą spełnione warunki do zastosowania procedury VAT-marża przy sprzedaży pojazdu, tj.: wraku samochodu, który jak wyżej wywiedziono spełnia definicję towaru używanego, ponieważ jak Pan wskazał pojazd może nadawać się do użytku po jego naprawie. Samochód został nabyty od osoby wymienionej w art. 120 ust. 10 pkt 3 ustawy, nabył Pan samochód jako czynny i zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, a samochód został nabyty przy założeniu jego dalszej odsprzedaży, po wykorzystaniu go w działalności. Ponadto, pojazd może nadawać się do użytku po naprawie. Zatem dokonując sprzedaży środka trwałego, w postaci wraku, może Pan skorzystać z procedury VAT-marża, określonej w art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.
Wskazuję jednocześnie, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Zatem, wydając tą interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili