Wnioskodawca, będący rolnikiem, złożył wniosek o interpretację indywidualną w sprawie skutków podatkowych związanych z nieuznaniem go za podatnika VAT w kontekście sprzedaży niezabudowanych działek wydzielonych z nieruchomości. Wnioskodawca nabył nieruchomość w 2006 roku, która była wykorzystywana rolniczo, a po rozwodzie w 2023 roku stała się jego wyłączną własnością. W lipcu 2024 roku wydzielił 16 mniejszych działek, jednak nie miał zamiaru ich sprzedawać, a jedynie rozważał możliwość sprzedaży, jeśli zgłosiłby się potencjalny kupiec. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że sprzedaż działek nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT, ponieważ brak jest przesłanek do uznania wnioskodawcy za podatnika VAT w związku z tą transakcją. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
26 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 21 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Pana za podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) w związku ze sprzedażą niezabudowanych działek wydzielonych z nieruchomości. Uzupełnił go Pan pismem z 15 kwietnia 2025 r. (wpływ 18 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jest rolnikiem. Nie prowadzi działalności gospodarczej. W 2006 r. nabył wraz z żoną, w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, nieruchomość objętą KW nr (...). Była to nieruchomość rolna (grunty orne). W wyniku podziału majątku wspólnego po rozwodzie (2023 r.) nieruchomość ta przypadła na własność wyłącznie Wnioskodawcy. W skład nieruchomości wchodziły dwie działki: 1 o pow. 5,2748 ha oraz 2 o pow. 19,2372 ha. Nieruchomość ta dotąd, od chwili nabycia w 2006 r. była wykorzystywana rolniczo - ostatnio Wnioskodawca uprawiał na niej wierzbę. Nie przyjęła się ona jednak, uprawa przyschnęła. Wnioskodawca zdecydował się zatem na podział posiadanej nieruchomości. W lipcu 2024 r. z obu działek wydzielił łącznie 16 mniejszych działek (od 0,1411 ha do 0,2624 ha) z przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Pozostawił dwie działki o pow. 4,2132 ha i 17,9468 ha w dotychczasowym użytkowaniu. Wydzielając działki nie miał na celu ich sprzedaży. Myślał o ich podzieleniu w przyszłości pomiędzy swoje dzieci. Wnioskodawca nie oferował sprzedaży wydzielonych działek w żaden sposób (brak ogłoszeń o zamiarze sprzedaży w jakiejkolwiek formie, brak nawiązania współpracy z biurem pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości). O wydzieleniu działek przez Wnioskodawcę dowiedziała się znajoma jego córki i zapytała o możliwość nabycia jednej z nich. Wnioskodawca rozważa taką możliwość. Nie wyklucza również możliwości sprzedaży kolejnych działek, jeżeli zgłosiłby się do niego potencjalny kupujący. Doprecyzowanie i uzupełnienie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca nabył działki będące przedmiotem sprzedaży w celu powiększenia swojego gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca jest rolnikiem. Działki będące przedmiotem sprzedaży w całym okresie posiadania były wykorzystywane wyłącznie na cele rolnicze. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności rolniczej. Wnioskodawca nie wystąpił/nie wystąpi z wnioskiem o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działek będących przedmiotem zapytania. Wnioskodawca nie wystąpił/nie wystąpi z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla działek będących przedmiotem zapytania. Wystąpił wyłącznie o decyzję o warunkach zabudowy dla tych działek. Działki przed podziałem lub po podziale nie były i nie będą przedmiotem dzierżawy bądź innej odpłatnej umowy. Wnioskodawca do momentu sprzedaży działek będących przedmiotem zapytania nie podejmował i nie będzie podejmował czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia ich wartości, np. doprowadzenie mediów, uzbrojenie działki, ogrodzenie terenu. Nabywcą działki ma być znajoma córki Wnioskodawcy, która dowiedziała się od niej, że Wnioskodawca posiada daną działkę. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań zmierzających do przygotowania nieruchomości do sprzedaży (nie podejmował działań
marketingowych, czy jakichkolwiek działań reklamowych). Wnioskodawca nie zamierza ich podejmować również co do pozostałych działek. Rozważy sprzedaż niektórych z nich, jeżeli zgłosi się do niego chętny. Nie zamierza go jednak aktywnie poszukiwać. Wnioskodawca nie udzielał ewentualnej nabywczyni żadnych pełnomocnictw, nie wyrażał zgody na dysponowanie jego działkami do celów budowalnych. Nie zamierza tego czynić. Ewentualny nabywca będzie musiał przeprowadzić wszystkie niezbędne formalności - w zależności od jego potrzeb - we własnym zakresie i już po nabyciu własności działki. Przed zbyciem działek Wnioskodawca nie zamierza zawierać z potencjalnymi nabywcami umów przedwstępnych sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawca chce sprzedać działkę definitywnie w ramach jednej czynności prawnej. Wnioskodawca sprzedał w przeszłości dwie inne działki: Opis pierwszej działki a) wszedł w jej posiadanie częściowo w wyniku nabycia spadku po ojcu (zmarł w 1967 r.) oraz następnie poprzez zniesienie współwłasności dokonanej między Wnioskodawcą, a jego matką (nastąpiło to w 1988 r.). b) nieruchomość tę nabył w drodze dziedziczenia oraz zniesienia współwłasności (własność przypadła jemu, a nie matce, bo to Wnioskodawca był w stanie uprawiać ziemię rolną). c) od momentu wejścia w posiadanie nieruchomości, do chwili jej sprzedaży, Wnioskodawca wykorzystywał nieruchomość rolniczo - uprawiał ziemię, wzniósł nigdy niedokończony rolniczy budynek gospodarczy, który miał być wykorzystywany na potrzeby gospodarstwa rolnego. d) Wnioskodawca sprzedał nieruchomość w 2021 r. Przestała mu być potrzebna, bowiem rozwijał swoje gospodarstwo w innej miejscowości (w (...)), oddalonej o 50 km od nieruchomości. Kwestie logistyczne nie pozwalały mu uprawiać ziemi na nieruchomościach tak oddalonych od siebie. Pieniądze ze sprzedaży nieruchomości posłużyły mu do rozwoju gospodarstwa rolnego w (...). Wykorzystał je również na codzienne potrzeby swojej rodziny. e) Wnioskodawca sprzedał jedną nieruchomość, jedną działkę (druga sprzedaż opisana będzie poniżej). Były to grunty rolne zabudowane (murowany budynek jednokondygnacyjny z funkcją: produkcja usługowa i gospodarcza dla rolnictwa) oraz grunty orne. f) Wnioskodawca nie był zobowiązany zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i wykazać należny podatek VAT od tej sprzedaży nieruchomości (oraz od jakiejkolwiek innej sprzedaży nieruchomości, którą dokonał w przeszłości). g) Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości, ale w chwili obecnej nie zamierza ich sprzedawać. Opis drugiej działki a) wszedł w jej posiadanie częściowo w wyniku nabycia spadku po ojcu (zmarł w 1967 r.) oraz następnie poprzez zniesienie współwłasności dokonanej między Wnioskodawcą, a jego matką (nastąpiło to w 1988 r.). b) nieruchomość tę nabył w drodze dziedziczenia oraz zniesienia współwłasności (własność przypadła jemu, a nie matce, bo to Wnioskodawca był w stanie uprawiać ziemię rolną). c) od momentu wejścia w posiadania nieruchomości, do chwili jej sprzedaży, Wnioskodawca wykorzystywał nieruchomość rolniczo - uprawiał ziemię, okazjonalnie mieszkał w domu po rodzicach, posadowionym na nieruchomości. d) Wnioskodawca sprzedał nieruchomość w 2023 r. Przestała mu być potrzebna, bowiem rozwijał swoje gospodarstwo w innej miejscowości (w (...)), oddalonej o 50 km od nieruchomości. Kwestie logistyczne nie pozwalały mu uprawiać ziemi na nieruchomościach tak oddalonych od siebie. Pieniądze ze sprzedaży nieruchomości posłużyły mu do rozwoju gospodarstwa rolnego w (...). Wykorzystał je również na codzienne potrzeby swojej rodziny. e) Wnioskodawca sprzedał jedną nieruchomość, jedną działkę. Były to grunty rolne zabudowane (trzy budynki - budynek mieszkalny dwukondygnacyjny o pow. zab. 74 2m oraz dwa budynki produkcyjne, usługowe i gospodarcze dla rolnictwa) oraz grunty orne. f) Wnioskodawca nie był zobowiązany zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i wykazać należny podatek VAT od tej sprzedaży nieruchomości (oraz od jakiejkolwiek innej sprzedaży nieruchomości, którą dokonał w przeszłości). g) Wnioskodawca posiada jeszcze inne nieruchomości, ale w chwili obecnej nie zamierza ich sprzedawać.
Czy okazjonalna sprzedaż przez Wnioskodawcę wydzielonych przez niego działek może zostać uznana za wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji czy transakcje takie powinny zostać opodatkowane podatkiem VAT? Pana stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy przeprowadzenie przez niego transakcji, które rozważa, nie stanowią prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i nie powinny być opodatkowane podatkiem VAT. Zbycie nawet kilkunastu działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego, nie stanowi per se działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia przedmiotowych gruntów, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności), co wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym - niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu VAT (powyższe uwagi za tezą wyroku WSA w Kielcach z 27 czerwca 2024 r., I SA/Ke 219/24). Wnioskodawca jeżeli zamierza sprzedawać wydzielone działki, to jedynie okazjonalnie - jeżeli zgłosi się do niego kupiec. Nie zamierza działać w sposób zorganizowany i ciągły. Nie chce nawet zamieszczać ogłoszeń o sprzedaży w Internecie. Sprzedaż działek powstałych z nieruchomości rolnej nabytej kilkanaście lat wcześniej, dotąd wykorzystywanej rolniczo, stanowi jedynie zarząd majątkiem prywatnym Wnioskodawcy.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, albo na działaniach marketingowych. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, co istotne w niniejszej sprawie, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291 /92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej. Pana wątpliwości na tle przedstawionego opisu sprawy dotyczą kwestii, czy sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości powinna być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji czy te transakcje powinny zostać opodatkowane podatkiem VAT. Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż działek wydzielonych z nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Pana za podatnika tego podatku. Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika bowiem taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek będzie wypełniać przesłanki działalności gospodarczej. W związku ze sprzedażą działek nie będzie Pan podejmował żadnych działań zmierzających do przygotowania nieruchomości do sprzedaży (nie podejmował działań marketingowych, czy jakichkolwiek działań reklamowych), nie wystąpił/nie wystąpi Pan z wnioskiem o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie wystąpił/nie wystąpi Pan z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę dla działek będących przedmiotem zapytania. Działki przed podziałem lub po podziale nie były i nie będą przedmiotem dzierżawy bądź innej odpłatnej umowy. Do momentu sprzedaży działek będących przedmiotem zapytania nie podejmował i nie będzie podejmował czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia ich wartości, np. doprowadzenie mediów, uzbrojenie działki, ogrodzenie terenu. Ponadto nie udzielał Pan ewentualnej nabywczyni żadnych pełnomocnictw, nie wyrażał zgody na dysponowanie jego działkami do celów budowalnych. Nie zamierza Pan tego czynić. Ewentualny nabywca będzie musiał przeprowadzić wszystkie niezbędne formalności - w zależności od jego potrzeb - we własnym zakresie i już po nabyciu własności działki. Przed zbyciem działek nie zamierza Pan zawierać z potencjalnymi nabywcami umów przedwstępnych sprzedaży nieruchomości. Chce Pan sprzedać działkę definitywnie w ramach jednej czynności prawnej. Zatem nie podejmie Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Nie podejmie Pan również żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Tym samym w odniesieniu do sprzedaży działek wydzielonych z nieruchomości nie będzie zachowywał się Pan jak handlowiec. Podział działek nie stanowi czynności, w myśl tez wynikających z wyroku TSUE C-180/10 i 181/10 wystarczających do uznania, że w odniesieniu do sprzedaży wskazanych działek zachowa się Pan jak handlowiec. Wyżej wymienione działania nie mogą więc świadczyć o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Zatem pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że w związku ze sprzedażą działek wydzielonych z nieruchomości, będzie Pan działał w charakterze podatnika, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącym działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji odpowiadając na Pana pytanie stwierdzić należy, że transakcja sprzedaży niezabudowanych działek wydzielonych z nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy. Zatem Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zgodnie z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku (np. udzielenie pełnomocnictwa, podjęcie działań marketingowych, itd.), udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili