0114-KDIP1-3.4012.130.2025.2.PRM

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do zastosowania procedury VAT (podatek od towarów i usług)-marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy, do dostawy Przedmiotów kolekcjonerskich uprzednio importowanych przez Państwa w Polsce (pytanie nr 2). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny w Polsce, posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w Polsce. Spółka zarejestrowana jest również dla potrzeb podatku VAT we Francji, w Belgii i w Niemczech. Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich o wartości numizmatycznej o kodzie CN 9705 i CN 7118 stanowiących monety (dalej: Przedmioty kolekcjonerskie lub Towary). W ramach prowadzonej działalności Spółka planuje nabywać Towary w dwóch modelach: 1) nabycie Towarów począwszy od 1 stycznia 2025 r. od innych podatników VAT w ramach dostawy opodatkowanej na zasadach VAT-marża, przy czym Spółka nie będzie miała wiedzy, w jaki sposób jej dostawca nabył towar i czy Towar na poprzednich etapach dostaw mógł być przedmiotem importu. Niemniej jednak w analizowanym przypadku ostatnie nabycie przez Spółkę następuje od podatnika VAT w ramach dostawy opodatkowanej na zasadach VAT- marża i następnie Spółka dokonuje sprzedaży Towarów odbiorcom w Polsce lub w innych państwach członkowskich UE (dalej jako: Scenariusz 1), 2) nabycie Towarów począwszy od 1 stycznia 2025 r. spoza UE i wprowadzenie ich na rynek unijny w drodze ich importu w Polsce, i następnie sprzedaż Towarów odbiorcom w Polsce lub w innych państwach członkowskich UE (dalej jako: Scenariusz 2). Odbiorcami w Polsce będą osoby fizyczne niebędące podatnikami VAT jak i podmioty gospodarcze będące podatnikami VAT. Pytanie nr 2 wniosku Czy Spółka począwszy od 1 stycznia 2025 r., na podstawie art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, będzie uprawniona do zastosowania procedury VAT-marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, do dostawy Przedmiotów kolekcjonerskich uprzednio importowanych w Polsce, o której mowa w Scenariuszu 2? Państwa stanowisko w sprawie Spółka stoi na stanowisku, że począwszy od 1 stycznia 2025 r., na podstawie art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, będzie uprawniona do zastosowania procedury VAT-marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, do dostawy Przedmiotów kolekcjonerskich uprzednio importowanych w Polsce, o której mowa w Scenariuszu 2. Stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT, przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej,

mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. W art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT postanowiono, że zwalnia się od podatku dostawę, łącznie z pośrednictwem, dotyczącą walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem przedmiotów kolekcjonerskich, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną. Przywołany przepis wskazuje, że przedmiotem kolekcjonerskim jest również moneta nawet, gdy jest prawnym środkiem płatniczym, która spełnia jedną z dwóch przesłanek, tj. nie jest zwykle używana jako prawny środek płatniczy lub ma wartość numizmatyczną. Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „zwykle” i „numizmat”. Tym samym należy posłużyć się definicjami tych określeń zawartymi w Słowniku języka polskiego. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN znajdującym się na stronie internetowej www.sjp.pwn.pl „zwykle” oznacza „najczęściej”, „przeważnie”. Pojęcie – „numizmat” to „dawna moneta lub medal mające wartość zabytkową”. Jednocześnie wskazać należy, że jeżeli moneta nie jest przedmiotem kolekcjonerskim, tj. stanowi zwykle używany prawny środek płatniczy lub nie jest numizmatem, to jej dostawa objęta jest zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Natomiast w przypadku uznania monety za przedmiot kolekcjonerski w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT, sprzedaż należy rozliczyć przy zastosowaniu regulacji zawartej w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, dotyczącej procedury VAT-marża. W sytuacji Wnioskodawcy zarówno monety o kodzie CN 9705 jak i monety o kodzie CN 7118 nieużywane jako środek płatniczy będą stanowiły przedmioty kolekcjonerskie w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. W konsekwencji do ich sprzedaży znajdzie zastosowanie regulacja zawarta w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. W myśl art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy przedmiotów kolekcjonerskich nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku VAT. Zgodnie zatem z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, jeśli przedmioty kolekcjonerskie zostały nabyte przez podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odsprzedaży, to podstawę opodatkowania VAT stanowi marża, tj. różnica między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia (pomniejszona o kwotę podatku). Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2025 r. ww. przepis art. 120 ust. 4 ustawy o VAT dotyczy dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od: 1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej; 2. podatników, o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a ustawy o VAT; 3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT; 4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a ustawy o VAT; 5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach. W efekcie na podstawie art. 120 ust. 10 pkt 3 ustawy o VAT, procedura VAT-marży może zostać zastosowana, w sytuacji gdy podmiot sprzedający Przedmioty kolekcjonerskie podatnikowi, pozbawiony był prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy jego nabyciu. Jednocześnie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2025 r., art. 120 ust. 11 ustawy o VAT, nie wskazuje wprost na możliwość stosowania procedury VAT-marża również do dostawy dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT (wykreśleniu z ustawy o VAT uległ w tym zakresie przepis art. 120 ust. 11 pkt 1 ustawy o VAT obowiązujący do końca 2024 r.). Zgodnie z przepisem art. 120 ust. 11 ustawy o VAT, obowiązującym od 1 stycznia 2025 r. procedura VAT-marża może mieć również zastosowanie do dostawy: 1. dzieł sztuki nabytych od podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, innego niż podatnik, o którym mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, 2. dzieł sztuki nabytych od podatnika podatku od wartości dodanej innego niż dokonujący dostawy towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT - jeżeli dzieła sztuki nabyte przez podatnika, o którym mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, nie podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 7 % albo podatkiem od wartości dodanej według stawki odpowiadającej stawce, o której mowa w art. 98 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Mając na uwadze powyższe, uznać należy, że aby podatnik był uprawniony do zastosowania procedury VAT-marża do sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich, spełnione muszą zostać następujące warunki: 1) przedmioty kolekcjonerskie muszą być towarami spełniającymi ustawową definicję przedmiotów kolekcjonerskich, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT; 2) przedmioty kolekcjonerskie muszą być nabyte przez podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odsprzedaży; 3) przedmioty kolekcjonerskie muszą być nabyte od jednego z podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, np. od podatników pozbawionych prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu. W ocenie Spółki, wszystkie powyższe warunki należy uznać za spełnione: 1) przedmioty kolekcjonerskie niewątpliwie spełniają definicję przedmiotów kolekcjonerskich, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT. 2) przedmioty kolekcjonerskie są nabyte przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z zamiarem odsprzedaży. 3) przedmioty kolekcjonerskie są nabywane od podatników pozbawionych prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu, tj. od osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem VAT lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej. Tym samym, w ocenie Spółki, zgodnie z literalnym brzmieniem art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, szczególna procedura VAT-marża będzie mogła mieć zastosowanie do dostawy, o której mowa w Scenariuszu 2, Przedmiotów kolekcjonerskich uprzednio importowanych przez Spółkę do Polski i nabytych od innych podmiotów niebędących podatnikami VAT lub podatnikami podatku od wartości dodanej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy Scenariusza 2, tj. nabycia Towarów począwszy od 1 stycznia 2025 r. spoza UE i wprowadzenia ich na rynek unijny w drodze ich importu w Polsce, i następnie sprzedaży Towarów odbiorcom w Polsce lub w innych państwach członkowskich UE. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy: Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Na podstawie art. 2 pkt 7 ustawy: Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Z powyższych przepisów wynika, że jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium Polski jest dokonany w kraju import towarów rozumiany jako przywóz towarów do Polski z obszaru państwa nienależącego do Unii Europejskiej. Podatnik dokonujący przywozu towarów spoza UE do Polski jest zobowiązany co do zasady uiścić cło, jak również kwotę podatku VAT należnego z tego tytułu. Stosownie bowiem do art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy: Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną. Należy w tym miejscu wskazać, że w sytuacji, gdy towary będące przedmiotem importu są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych ma on prawo do odliczenia zapłaconego podatku w deklaracji podatkowej. Wynika to z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy, który stanowi, że: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do

obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi: 1) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi; 2) w przypadku importu towarów - kwota podatku: a) wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego, b) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a, c) wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b, d) wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34. System odliczeń ma bowiem na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT podlegającego zapłacie lub zapłaconego w ramach całej prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wspólny system VAT gwarantuje w ten sposób w zakresie ciężaru podatkowego neutralność jakiejkolwiek działalności gospodarczej, niezależnie od jej celu lub rezultatu, pod warunkiem że co do zasady podlega ona sama temu podatkowi. Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie sprzedaży przedmiotów kolekcjonerskich o wartości numizmatycznej o kodzie CN 9705 i CN 7118 stanowiących monety (dalej: Przedmioty kolekcjonerskie lub Towary). W ramach prowadzonej działalności Spółka planuje nabywać Towary w dwóch modelach. Scenariusz 2 dotyczy nabycia Towarów począwszy od 1 stycznia 2025 r. spoza UE, wprowadzenia ich na rynek unijny w drodze ich importu w Polsce, i następnie sprzedaży Towarów odbiorcom w Polsce lub w innych państwach członkowskich UE. Odbiorcami w Polsce będą osoby fizyczne niebędące podatnikami VAT jak i podmioty gospodarcze będące podatnikami VAT. Państwa wątpliwości dotyczą prawa do zastosowania procedury VAT-marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy, do dostawy Przedmiotów kolekcjonerskich uprzednio zaimportowanych przez Państwa w Polsce. Odpowiadając na Państwa wątpliwości należy wskazać, że definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT-marża zawiera art. 120 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy: Przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się kolekcje oraz przedmioty kolekcjonerskie o wartości zoologicznej, botanicznej, mineralogicznej, anatomicznej, historycznej, archeologicznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej (CN 9705), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7. Natomiast stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy: Zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną. Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy: W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy: Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika. Stosownie do treści art. 120 ust. 5 ustawy: Jeżeli rodzaj poszczególnych przedmiotów kolekcjonerskich lub specyfika ich dostaw czyni skomplikowanym lub niemożliwym określenie marży zgodnie z ust. 4, podatnik może, za zgodą naczelnika urzędu skarbowego, obliczać marżę jako różnicę pomiędzy łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć określonego rodzaju przedmiotów kolekcjonerskich w okresie rozliczeniowym. Należy podkreślić, że w przypadku sprzedaży monet, które stanowią złoto inwestycyjne na podstawie art. 121 ust. 1 i 2 ustawy obowiązuje szczególna procedura opodatkowania złota inwestycyjnego. Zatem złotych monet które spełniają warunki określone w wyżej powołanym przepisie nie można traktować jako przedmiotów kolekcjonerskich o wartości numizmatycznej (art. 121 ust. 3 ustawy). Jak wynika z powołanego wyżej przepisu art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy, przez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się m.in. przedmioty kolekcjonerskie o wartości numizmatycznej (CN 9705), a także przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy. Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, transakcje dotyczące m.in. monet ze złota, srebra lub innego metalu są wyłączone ze zwolnienia w dwóch przypadkach: gdy monety te nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub gdy monety mają wartość numizmatyczną. Należy zauważyć, że ustawodawca posługuje się pojęciami, „nie są zwykle używane jako środek płatniczy” lub „wartość numizmatyczna”. W związku z tym, że w ustawie brak jest definicji słowa „zwykle” oraz „numizmatyczny” należy posłużyć się definicjami tych określeń zawartymi w Słowniku języka polskiego. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN znajdującym się na stronie internetowej www.sjp.pwn.pl „zwykle” oznacza „najczęściej”, „przeważnie”, zaś „numizmat” to „dawna moneta lub medal mające wartość zabytkową”. Z opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność w zakresie sprzedaży Przedmiotów kolekcjonerskich o wartości numizmatycznej o kodzie CN 9705 i CN 7118 stanowiących monety. Jeżeli zatem sprzedawane przez Państwa monety stanowią przedmioty kolekcjonerskie, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy, to spełniony jest warunek co do rodzaju sprzedawanych przez Spółkę towarów, w stosunku do których można stosować metodę VAT marża. Jednakże stosowanie tej metody uzależnione jest także od innych warunków, m.in. sposobu nabycia tych towarów. Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy: Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od: 1) osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej; 2) podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a; 3) podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5; 4) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a; 5) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach. Jak z wniosku wynika Spółka dokona importu przedmiotów kolekcjonerskich na terenie Polski, a zatem stanie się podatnikiem zobowiązanym co do zasady do uiszczenia podatku VAT należnego z tego tytułu. Należy zauważyć, że ustawodawca w art. 120 ust. 10 ustawy nie wskazał importu towarów jako sposobu ich nabycia uprawniającego do stosowania metody VAT-marża przy ich sprzedaży. Zgodnie z przepisami obowiązującymi do końca grudnia 2024 r. istniała możliwość stosowania procedury VAT-marża również w przypadku importu przedmiotów kolekcjonerskich, co zostało wprost uregulowane w art. art. 120 ust. 11 ustawy, który stanowił, że: Przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy: 1) dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5; 2) dzieł sztuki nabytych od ich twórców lub spadkobierców twórców; 3) dzieł sztuki nabytych od podatnika, o którym mowa w art. 15, innego niż wymieniony w ust. 4 i 5, które podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 7%. Jednakże od 1 stycznia 2025 r. przepis ten otrzymał nowe brzmienie, zgodnie z którym: Przepisy ust. 4 i 5 mogą mieć również zastosowanie do dostawy: 1) dzieł sztuki nabytych od podatnika, o którym mowa w art. 15, innego niż podatnik, o którym mowa w ust. 4 i 5, 2) dzieł sztuki nabytych od podatnika podatku od wartości dodanej innego niż dokonujący dostawy towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5 - jeżeli dzieła sztuki nabyte przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5, nie podlegały opodatkowaniu podatkiem według stawki 7 % albo podatkiem od wartości dodanej według stawki odpowiadającej stawce, o której mowa w art. 98 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Przy czym stosownie do art. 146ef oraz 146ei ustawy stawka ta wynosi obecnie 8%. Treść art. 120 ust. 11 ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2025 r. wskazywała zatem na możliwość stosowania metody VAT-marża również do dostawy przedmiotów kolekcjonerskich uprzednio przez podatnika zaimportowanych. Od dnia 1 stycznia 2025 r. tej możliwości już nie ma. Nowe brzmienie tego przepisu wymienia jedynie dzieła sztuki i pozwala na stosowanie metody VAT-marża do ich dostawy ale pod warunkiem, że dzieła sztuki nabyte przez podatnika, o którym mowa w ust. 4 i 5, nie podlegały przy ich nabyciu opodatkowaniu podatkiem według stawki 7% (obecnie 8%) albo podatkiem od wartości dodanej według stawki odpowiadającej stawce, o której mowa w art. 98 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Dotyczy to również monet ze srebra, spełniających definicję przedmiotów kolekcjonerskich. W takim przypadku podatnik zobowiązany jest do zastosowania do ich dostawy ogólnych zasad opodatkowania podatkiem VAT określając podstawę opodatkowania na podstawie art. 29a ustawy. A zatem, ponieważ z opisu sprawy wynika, że od 1 stycznia 2025 r. zamierzają Państwo nabywać Przedmioty kolekcjonerskie (monety) spoza UE i wprowadzać je na rynek unijny w drodze ich importu w Polsce to wbrew temu co Państwo twierdzą nie mogą Państwo zastosować do ich sprzedaży procedury VAT-marża. Powyżej wskazany przepis art. 120 ust. 11 ustawy został zmieniony ustawą z dnia 8 listopada 2024 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2024 poz. 1721). Zmiana ustawy o VAT w powyższym zakresie miała na celu implementację dyrektywy Rady (UE) 2020/542 z dnia 5 kwietnia 2022 r. w sprawie zmiany dyrektywy 2006/112/WE i (UE) w zakresie stawek podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 107 z 6 kwietnia 2022 r., str. 1). Polskie przepisy wymagały dostosowania do regulacji unijnych uniemożliwiających stosowanie szczególnego sposobu rozliczenia VAT na zasadzie marży w przypadku m.in. nabycia przedmiotów kolekcjonerskich opodatkowanych wg stawki obniżonej. Wprowadzone zmiany oznaczają zmianę sposobu opodatkowania m.in. przedmiotów kolekcjonerskich, które zostały zaimportowane na terytorium kraju. Ponieważ w Polsce import przedmiotów kolekcjonerskich podlega opodatkowaniu stawką VAT 8% (zgodnie z art. 120 ust. 2 ustawy i art. 146ef ustawy), to ich sprzedaż od 1 stycznia 2025 r. nie może być objęta procedurą marży. W takim przypadku podatnik zobowiązany jest do ich dostawy na ogólnych zasadach opodatkowania podatkiem VAT określając podstawę opodatkowania na podstawie art. 29a ustawy. A zatem, ponieważ z opisu sprawy wynika, że od 1 stycznia 2025 r. zamierzają Państwo nabywać Przedmioty kolekcjonerskie (monety) spoza UE i wprowadzać je na rynek unijny w drodze importu w Polsce to nie mogą Państwo zastosować do ich sprzedaży procedury VAT marża. Reasumując, sprzedaż Przedmiotów kolekcjonerskich importowanych przez Spółkę na terytorium kraju opodatkowana będzie na zasadach ogólnych. Tym samym, Państwa stanowisko co do prawa do zastosowania procedury VAT-marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy, do dostawy Przedmiotów kolekcjonerskich uprzednio zaimportowanych przez Spółkę w Polsce, uznaję za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Informuję, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie pytania nr 2 wniosku, zaś w zakresie dotyczącym pytania nr 1 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.

111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.