0114-KDIP1-3.4012.110.2025.2.MPA

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe. Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej 12 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) dostawy działek o nr 1, 2, 3, 4. Uzupełnili go Państwo pismem z 13 maja 2025 r. (data wpływu 19 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca: Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem 1. Zainteresowana będąca stroną postępowania: A.A. 2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania: B.B. Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego W grudniu 2005 roku zawarli Państwo umowę z (...) S.A., dotyczącą wybudowania i sprzedaży lokalu mieszkalnego, w którym obecnie Państwo zamieszkują. Całkowity koszt nabycia lokalu został pokryty ze środków pochodzących z kredytu mieszkaniowego udzielonego w styczniu 2006 roku przez (...) S A. w (...). W lipcu 2006 roku zakup mieszkania został potwierdzony w formie aktu notarialnego. Po uzyskaniu decyzji kredytowej zdecydowali się Państwo na sprzedaż dotychczasowego mieszkania. Umowa sprzedaży została zawarta w czerwcu 2006 roku. Środki uzyskane z tej transakcji zostały przeznaczone na wykończenie nowo zakupionego lokalu. Pozostałą część środków przeznaczyli Państwo na nabycie, za pośrednictwem biura nieruchomości, czterech działek budowlanych. Zakup miał na celu zabezpieczenie majątku oraz potencjalne zabezpieczenie spłaty kredytu hipotecznego zaciągniętego we frankach szwajcarskich. Pierwotnie zamiarem Państwa było wybudowanie domu dla siebie i swoich dzieci. Z uwagi na zmianę sytuacji życiowej, plany te nie zostały zrealizowane. Od momentu ich zakupu nie były podejmowane żadne działania mające na celu zwiększenie ich wartości - działki pozostawały w stanie niezmienionym. W styczniu bieżącego roku sprzedali Państwo, za pośrednictwem biura nieruchomości, jedną z posiadanych działek. W lutym bieżącego roku sprzedali Państwo, za pośrednictwem biura nieruchomości, drugą z posiadanych działek. Za trzy lata osiągniecie Państwo wiek emerytalny. W związku z tym, planują Państwo w bieżącym roku sprzedaż pozostałych dwóch działek. Uzyskane środki chcą przeznaczyć na bieżące potrzeby - w tym remont mieszkania oraz na zasilenie indywidualnych kont emerytalnych (IKE, IKZE). Oboje Jesteście zatrudnieni na podstawie umowy o pracę i nie prowadzicie Państwo działalności gospodarczej. Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Na dzień dzisiejszy działki: 1, 2 zostały już sprzedane, a więc wniosek wspólny o wydanie wspólnej interpretacji indywidualnej w tym zakresie będzie dotyczył zaistniałego stanu faktycznego. W pozostałym zakresie wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego (planowanej sprzedaży pozostałych działek). a) Przedmiotem wniosku są działki położone w (...) (gm. ...) o numerze: 1, 2, 3, 4. b) Działki były wykorzystywane na cele prywatne/osobiste. Na działkach miały zostać wybudowane domy, z czego jeden miał być przeznaczony na cele mieszkalne zainteresowanych, a pozostałe miały zostać przekazane w darowiźnie dzieciom zainteresowanych - również z przeznaczeniem na cele mieszkalne. Jednakże z biegiem czasu - m.in. ze względu na sytuację majątkową oraz wysokie koszty wybudowania domów - zainteresowani zrezygnowali z tych planów. c) Działki nie były i nie będą przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych odpłatnych umów o podobnym charakterze. d) Zainteresowani korzystają z usług pośrednika nieruchomości, który zajmuje się pozyskiwaniem nabywcy i zainteresowani nie podejmują w tym zakresie jakichkolwiek dodatkowych starań, w tym nie podejmują działań marketingowych. e) Zainteresowani nie podejmowali i nie przewidują podejmowania czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości działek. f) Zainteresowani dotychczas nie zawierali umów przedwstępnych w odniesieniu do sprzedanych działek i nie przewidują zawierania umów przedwstępnych w odniesieniu do pozostałych działek. g) Zainteresowani na podstawie zawartej umowy z pośrednikiem upoważnili go do reprezentowania ich przed urzędami, zarządcami, administratorami, spółdzielniami w celu uzyskania dokumentacji niezbędnej do realizacji transakcji oraz m.in. do składania oświadczenia w (...). Umowa przewiduje, że zainteresowani na wniosek pośrednika udzielą mu dalszych pełnomocnictw niezbędnych do wykonania umowy. Umowa została na formularzu udostępnionym przez pośrednika, przez co wskazany zakres pełnomocnictwa niekoniecznie musi być bezpośrednio powiązany z czynnościami wykonywanymi przez pośrednika. h) Zainteresowani nie dokonywali wcześniej sprzedaży nieruchomości - z wyjątkiem tych opisanych we wniosku. i) Zainteresowani na dzień dzisiejszy nie posiadają innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży (oprócz wskazanych we wniosku). j) Sprzedaży podlegały i podlegać będą działki niezabudowane.

Pytanie

1. Czy transakcje obejmujące sprzedaż działek nr: 1, 2 podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? 2. Czy transakcje obejmujące sprzedaż działek nr: 3, 4 będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Zainteresowanych zarówno transakcje opisane w pytaniu nr 1 jak i transakcje opisane w pytaniu nr 2 nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ocenie Zainteresowanych zbycie przedmiotowych działek, nie stanowi działalności gospodarczej, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między

   czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W niniejszej sprawie Zainteresowani nie podejmowali i nie podejmują jakichkolwiek aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie angażowali i nie angażują środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zainteresowani, jako osoby prywatne, korzystają z usług pośrednika nieruchomości, który organizuje za nich te transakcje. Zdaniem Zainteresowanych nie działają oni w charakterze podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzących działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a zatem sprzedaż tych działek nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 361 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również (...): Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu

towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291 /92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Z ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie, podział gruntu na działki, aby w momencie sprzedaży osiągnąć wyższą cenę łączną nie jest decydująca. Nie ma również znaczenia długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Wszystkie ww. elementy mogą bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży posiadanych składników majątku, angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców, wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań ww. podmiotów, zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. podejmuje działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga jednak oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Zatem należy przeanalizować całokształt działań, jakie Państwo podjęli i podejmą w odniesieniu do ww. nieruchomości, przed ich sprzedażą i ustalić czy spełniają Państwo przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej sprzedaży. Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy dokonując sprzedaży działek nr 1, 2, 3 i 4 te, podlegały/będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dokonali/zamierzają Państwo dokonać sprzedać jedyne, posiadane działki (niezabudowane) i nie będą Państwo sprzedawać innych nieruchomości. Na zakupionych działkach zamierzali Państwo pierwotnie wybudować domy dla siebie i dzieci, jednakże Państwa plany uległy zmianie. Państwa działki od momentu nabycia nie były wykorzystywane w żadnej działalności gospodarczej, w tym także w ramach realizacji umów o charakterze cywilnoprawnym. Nie podejmowali Państwo inicjatywy w celu wzrostu atrakcyjności przedmiotowych nieruchomości, jak również nie dokonywali działań marketingowych w celu sprzedaży. Sprzedaż była i będzie dokonana poprzez biuro nieruchomości. W celu sprzedaży działek nie udzielili i nie zamierzają Państwo zawierać umów przedwstępnych, jak również nie udzielili i nie zamierzają udzielać pełnomocnictwa w celu przygotowania działek do sprzedaży. W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do sprzedaży opisanych działek nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że ich sprzedaż wypełniła/wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęli Państwo takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Z opisu sprawy wynika, że skala Państwa zaangażowania w odniesieniu do przygotowania działek do sprzedaży, nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności w przedmiocie sprzedaży opisanych we wniosku nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Tym samym dokonując sprzedaży Nieruchomości korzystali/będą Państwo korzystać z przysługującego Państwu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak tego statusu pozbawia Państwa cech podatników podatku VAT, o których mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie sprzedaży Nieruchomości, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Tym samym, Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania Pani A.A. (...) Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje

ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.