W dniu 14 kwietnia 2025 r. wpłynął wniosek podatnika o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości zastosowania stawki VAT w wysokości 0% dla eksportu towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, sprzedaje swoje produkty głównie kontrahentom zagranicznym, a eksport towarów odbywa się z terytorium Polski do krajów trzecich. Wnioskodawca napotyka trudności w uzyskiwaniu dokumentów celnych potwierdzających wywóz towarów, co skłoniło go do zapytania, czy w przypadku braku dokumentów wskazanych w art. 41 ust. 6a Ustawy VAT, może zastosować stawkę 0% VAT, posiadając inne dowody potwierdzające wywóz. Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe, wskazując, że do zastosowania stawki 0% konieczne jest posiadanie dokumentów potwierdzających wywóz towarów przez właściwy organ celny, a dokumenty przedstawione przez wnioskodawcę nie spełniają tego wymogu. Interpretacja jest negatywna.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny14 kwietnia 2025 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 9 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0% dla eksportu towarów na podstawie posiadanych dokumentów oraz wykazywania transakcji we właściwych okresach rozliczeniowych. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest spółką specjalizującą się w produkcji (...). Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), zarejestrowanym w Polsce jako podatnik VAT UE na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka sprzedaje swoje produkty głównie kontrahentom zagranicznym. W przypadku sprzedaży na rzecz podmiotów spoza UE towary są transportowane z terytorium Polski do odbiorców w krajach trzecich. Sprzedaż ta odbywa się w ramach eksportu towarów, zgodnie z definicją określoną w art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („Ustawa VAT”). Transakcje te są dokumentowane poprzez wystawiane przez Spółkę faktury VAT. Wniosek dotyczy wyłącznie sprzedaży eksportowej do kontrahentów spoza UE. W niektórych przypadkach towary przed wywozem do odbiorcy są przekazywane do magazynu lub centrum logistycznego podmiotu trzeciego działającego na rzecz kontrahenta. Niemniej jednak w każdym przypadku transport rozpoczyna się na terytorium Polski i kończy poza obszarem UE. W celu zastosowania 0% stawki VAT Spółka gromadzi dokumentację potwierdzającą wywóz towarów poza UE. Współpracuje z agencjami celnymi odpowiedzialnymi za odprawę celną i uzyskuje dokumenty celne za pośrednictwem systemów informatycznych KAS.
Zasadniczo odprawa celna towarów odbywa się przed polskimi organami celnymi. Po rozpoczęciu procedury wywozu Spółka otrzymuje dokument IE-529/CC-529C, a zakończenie procedury wywozu potwierdzane jest dokumentem IE-599/CC-599C. W niektórych przypadkach może jednak nie dysponować tymi dokumentami. Aktualna procedura rozliczania transakcji eksportowych Jeśli Spółka uzyska dokumenty celne potwierdzające wywóz towarów przed terminem złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy, stosuje stawkę VAT 0%, zgodnie z art. 41 ust. 4, 6 i 6a Ustawy VAT. Podstawą do zastosowania stawki 0% jest dokument IE-599 /CC599C. W sytuacji, gdy dokument IE-599/CC599C nie zostanie uzyskany w terminie, lecz Spółka dysponuje dokumentem IE-529/CC529C, może wykazać eksport ze stawką 0% w kolejnym okresie rozliczeniowym, pod warunkiem otrzymania ostatecznego potwierdzenia wywozu przed terminem złożenia deklaracji za ten okres. Jeśli jednak dokumenty potwierdzające wywóz nie zostaną uzyskane, transakcja jest rozliczana według stawki krajowej. Zgodnie z art. 41 ust. 9 Ustawy VAT, jeśli dokumenty potwierdzające wywóz zostaną uzyskane po terminie, Spółka dokonuje korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym dokumenty te pozyskała. W przypadkach, gdy nie zostanie uzyskany żaden dokument potwierdzający procedurę wywozu (IE-529/CC529C) ani dokument potwierdzający wywóz (IE-599/CC599C) przed terminem złożenia deklaracji, Spółka rozlicza transakcję według stawki krajowej z możliwością późniejszej korekty. Przedmiot wniosku Spółka napotyka powtarzające się trudności w uzyskiwaniu dokumentów celnych IE-599 /CC599C w terminie umożliwiającym zastosowanie stawki 0%. Wnioskodawca uważa, że nawet w sytuacji braku dokumentów wskazanych wprost w art. 41 ust. 6a Ustawy VAT, może stosować stawkę 0%, jeśli posiada inne dowody jednoznacznie potwierdzające wywóz towarów poza UE. Trudności te wynikają z czynników niezależnych od Spółki, takich jak opóźnienia w przesyłaniu dokumentów przez agencje celne, kontrahentów lub awariami technicznymi systemów celnych w krajach trzecich. Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku braku dokumentów IE-599/CC599C w ustawowym terminie, może wykazać eksport ze stawką VAT 0%, pod warunkiem posiadania innych dowodów jednoznacznie potwierdzających wywóz towarów poza UE. Warianty Gromadzonej Dokumentacji 1. Uwagi ogólne Biorąc pod uwagę dotychczasowe doświadczenie Spółki w realizacji transakcji eksportowych, w zależności od ich charakteru, Spółka może dysponować różnymi zestawami dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium UE. 2. Warianty dokumentacji Wariant I W ramach tego wariantu Spółka posiada lub będzie posiadać: 1. Dokument celny potwierdzający procedurę wywozu IE-529/CC529C; 2. Fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonany eksport; 3. Dokument transportowy (list CMR) podpisany przez przewoźnika oraz osobę reprezentującą nabywcę lub pracownika magazynu działającego w jego imieniu (zgodnie z wcześniejszym opisem). Wariant II W ramach tego wariantu Spółka posiada lub będzie posiadać: 1. Dokument celny potwierdzający procedurę wywozu IE-529/CC529C; 2. Fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonany eksport; 3. Oświadczenie kontrahenta o odbiorze przez niego towarów będących przedmiotem dostaw. Oświadczenie będzie zawierać datę wystawienia oraz dane umożliwiające identyfikację poszczególnych dostaw, takie jak numer faktury, data dostawy, oznaczenie symbolu oraz ilość towaru. Pytania 1. Czy dostawy udokumentowane dokumentami wskazanymi w Wariancie I powinny być opodatkowane stawką 0% VAT zgodnie z art. 41 Ustawy VAT? 2. Czy dostawy udokumentowane dokumentami wskazanymi w Wariancie II powinny być opodatkowane stawką 0% VAT zgodnie z art. 41 Ustawy VAT? 3. Czy na podstawie dokumentów wskazanych w obu wariantach Wnioskodawca jest uprawniony do rozpoznania i opodatkowania eksportu stawką 0% w terminach określonych w art. 41 ust. 6, 7 oraz 9 Ustawy VAT? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy: 1. Dostawy udokumentowane dokumentami wskazanymi w Wariancie I powinny być opodatkowane stawką 0% VAT zgodnie z art. 41 Ustawy VAT. 2. Dostawy udokumentowane dokumentami wskazanymi w Wariancie II powinny być opodatkowane stawką 0% VAT zgodnie z art. 41 Ustawy VAT. 3. Wnioskodawca jest uprawniony do rozpoznania i opodatkowania eksportu stawką 0% na podstawie dokumentów wskazanych w obu wariantach, zgodnie z następującymi zasadami: a) Jeśli Wnioskodawca otrzyma dokumenty potwierdzające wywóz przed upływem terminu na złożenie deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy rozpoznaje eksport w tym okresie. b) Jeśli Wnioskodawca nie otrzyma dokumentów potwierdzających wywóz w ustawowym terminie, ale posiada dokument IE-529/CC529C, a następnie uzyska dokumenty potwierdzające wywóz przed upływem terminu do złożenia deklaracji za kolejny okres rozliczeniowy rozpoznaje eksport w kolejnym okresie. c) Jeśli Wnioskodawca nie otrzyma wymaganych dokumentów w ustawowym terminie, transakcja będzie opodatkowana według stawki właściwej dla dostawy krajowej. d) Jeśli dokumenty zostaną otrzymane po ww. terminach, Wnioskodawca dokona korekty zgodnie z art. 41 ust. 9 Ustawy VAT w okresie ich otrzymania. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy Uwagi ogólne Warunki zastosowania stawki VAT 0% dla transakcji eksportu Zgodnie z art. 41 ust. 4 Ustawy VAT, eksport towarów podlega opodatkowaniu według stawki VAT 0%. Jednak na podstawie art. 41 ust. 6 Ustawy VAT warunkiem jej zastosowania jest otrzymanie przez podatnika, przed upływem terminu na złożenie deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE. Art. 41 ust. 6a Ustawy VAT precyzuje, że dokumentami potwierdzającymi wywóz towaru są w szczególności: 1. Dokument elektroniczny z systemu obsługi zgłoszeń wywozowych lub jego wydruk potwierdzony przez organ celny. 2. Dokument elektroniczny pochodzący z systemu obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza systemem, pod warunkiem zapewnienia jego autentyczności. 3. Papierowe zgłoszenie wywozowe złożone poza systemem teleinformatycznym lub jego kopia potwierdzona przez organ celny. Z kolei art. 41 ust. 7 Ustawy VAT stanowi, że jeśli podatnik nie otrzyma takiego dokumentu przed terminem na złożenie deklaracji podatkowej, eksport nie może być wykazany w ewidencji za ten okres. Może on jednak wykazać eksport w następnym okresie rozliczeniowym, stosując stawkę VAT 0%, pod warunkiem otrzymania wymaganego dokumentu w terminie składania deklaracji za ten następny okres. Jeśli dokument nie zostanie otrzymany w tym terminie, transakcja musi zostać opodatkowana według stawki właściwej dla dostawy krajowej. Dodatkowo, zgodnie z art. 41 ust. 8 Ustawy VAT, możliwość zastosowania trybu z art. 41 ust. 7 jest uzależniona od posiadania dokumentu celnego potwierdzającego procedurę wywozu. Natomiast art. 41 ust. 9 Ustawy VAT wskazuje, że jeśli dokument potwierdzający wywóz zostanie otrzymany po terminie wskazanym w ust. 6 i 7, podatnik ma prawo do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym dokument został uzyskany. Ponadto, zgodnie z art. 41 ust. 11 Ustawy VAT, zasady te stosuje się również do eksportu towarów określonego w art. 2 pkt 8 lit. b, pod warunkiem, że podatnik w wymaganym terminie otrzymał dokument potwierdzający tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Dodatkowo, zgodnie z art. 41 ust. 11 Ustawy VAT, ww. ust. 4 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio. Dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium UE Uwzględniając powyższe Spółka zauważyła, że posłużenie się przez prawodawcę w art. 41 ust. 6a Ustawy VAT sformułowaniem „w szczególności” wskazuje, iż zawarty w ustawie katalog dowodów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE w ramach eksportu nie ma charakteru zamkniętego. W rezultacie, Spółka będzie uprawniona do stosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do eksportu również w sytuacji posiadania dowodów jednoznacznie potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE, które nie zostały wskazane bezpośrednio w art. 41 ust. 6a Ustawy VAT. W orzecznictwie polskich sądów administracyjnych od lat szeroko aprobowany jest pogląd, iż podatnicy są uprawnieni do dokumentowania transakcji eksportu również za pośrednictwem dowodów niewskazanych wprost w art. 41 ust. 6a Ustawy VAT. Jak wskazał, przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w uchwale z 25 czerwca 2012 r., sygn. I FPS 3/12: „Dla zastosowania przez podatnika stawki 0% w Polsce z tytułu eksportu towaru konieczne jest, aby miejscem dostawy tej czynności była Polska, co wymaga wykazania, że wywóz tego towaru poza obszar Unii Europejskiej następuje - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy - w ramach transportu, który rozpoczął się na terytorium Polski, w wykonaniu czynności określonej w art. 7 ustawy. Zgłoszenie towaru do procedury wywozu towarów, o której mowa w art. 161 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, w krajowym urzędzie celnym należy traktować jako niewątpliwy dowód rozpoczęcia takiego transportu na terytorium Polski, niemający jednak charakteru wyłącznego”. Ponadto, w wyroku z 25 kwietnia 2013 r., sygn. I FSK 828/12, dotyczącym dokumentowania eksportu pośredniego, NSA wskazał jednoznacznie, iż: „(...) celem sformułowania określonych przez państwo członkowskie wymagań formalnych dla skorzystania ze stawki 0% w przypadku pośredniego eksportu towarów jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki merytoryczne eksportu, głównie w zakresie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Jeżeli jednak okoliczność ta zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT”. Również w wyroku z 10 września 2014 r., sygn. I FSK 1304/13 NSA wskazał jednoznacznie, że uzależnienie możliwości zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie od uzyskania określonego dokumentu celnego jest niedopuszczalne: „Jeżeli bowiem organ podatkowy w wyniku działań kontrolnych stwierdzi w sposób bezsporny, że towar został wyeksportowany, tzn. nie mogło dojść do jego „konsumpcji” na terytorium Wspólnoty, to bezpodstawne jest obciążanie obrotu podatnika stawką podatku 22% jak dla dostawy krajowej, skoro wiadomo, że obrót nie miał charakteru dostawy krajowej lecz eksportu towarów. W przeciwnym razie z uwagi na nadmierny formalizm organu podatkowego naruszona zostałaby zasada neutralności podatku VAT”. Analogiczne stanowisko jest prezentowane także w szeregu rozstrzygnięć wojewódzkich sądów administracyjnych (dalej: „WSA”). Przykładowo, w ocenie WSA w Gliwicach w wyroku z 23 lutego 2021 r., sygn. I SA/GI 1459/20: „katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a u.p.t.u. jest katalogiem otwartym, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu”. Analogiczne stanowisko zostało również zaprezentowane przez WSA w Rzeszowie w wyroku z 24 czerwca 2021 r., sygn. I SA/Rz 385/21. Ponadto Spółka podkreśliła, że na przykładowy charakter katalogu dowodów, określonych w art. 41 ust. 6a Ustawy VAT, wskazuje jednoznacznie treść uzasadnienia do ustawy z 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), która wprowadziła ten przepis do Ustawy VAT. Niezależnie od powyższego, w ocenie Spółki dla prawa zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowe jest spełnienie przesłanki materialnoprawnej, tj. faktyczne wywiezienie towarów będących przedmiotem eksportu poza terytorium UE. Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości UE (dalej: „TSUE”) w wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C- 275/18 Milan Vinš przeciwko Odvolaci finančni ředitelstvi: „(...) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii. (...) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”. Do powyższych wskazówek TSUE często odwołują się polskie sądy administracyjne. Przykładowo, NSA w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. I FSK 2005/17 stwierdził, że „w świetle cytowanego szeroko wyżej orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana”. Analogiczne stanowisko zaprezentował NSA w wyroku z 21 lipca 2020 r., sygn. I FSK 2022 /17. Należy więc zauważyć, iż zarówno w ocenie TSUE jak i NSA, prawo do zastosowania stawki VAT 0% w ramach eksportu uzależnione jest zasadniczo od wywozu towaru będącego przedmiotem transakcji poza terytorium UE. Niespełnienie przez podatnika wymogów formalnych wynikających z przepisów prawa krajowego nie może naruszać w tym zakresie zasady neutralności podatku VAT i zasady opodatkowania w miejscu konsumpcji. Spółka podkreśliła, iż pozyskuje dokumenty potwierdzające wywóz towarów będących przedmiotem eksportu poza terytorium UE. Jakkolwiek stosowanymi dotychczas przez Spółkę rodzajami dowodów są przede wszystkim dokumenty celne wydawane przez polskie organy celne w ramach realizowanej procedury wywozu (dokumenty IE-599 /CC599C), tak z uwagi na występujące niekiedy trudności/opóźnienia w ich pozyskiwaniu z przyczyn niezależnych od Spółki, Wnioskodawca gromadzi/zamierza gromadzić alternatywne dowody potwierdzające wywóz towarów będących przedmiotem eksportu poza terytorium UE, które w jego ocenie powinny być wystarczające dla zastosowania stawki 0% VAT. Poszczególne warianty gromadzonej dokumentacji Wariant I Dokumentacja eksportowa W ramach Wariantu I Spółka posiada lub będzie posiadać dokument celny potwierdzający procedurę wywozu IE-529/CC529CC. W ramach Wariantu I Spółka posiada lub będzie posiadać fakturę (lub jej kopię) potwierdzającą transakcję eksportową oraz dokument transportowy (CMR) podpisany zarówno przez przewoźnika, jak i nabywcę towaru lub pracownika magazynu działającego w jego imieniu. Spółka podkreśla, że z treści dokumentu CMR jednoznacznie wynikać będzie fakt przemieszczenia towaru poza terytorium UE. Dokument ten będzie zawierał podpis przewoźnika oraz nabywcy, potwierdzający odbiór towaru w miejscu dostawy znajdującym się poza Unią Europejską. Zdaniem Spółki posiadanie takiego dokumentu CMR stanowi wystarczający dowód dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie. Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji Dyrektora KIS z 19 kwietnia 2022 r., nr 0112- KDIL1-3.4012.144.2022.1.KK: Podsumowując, jeśli Spółka, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy, posiada/będzie posiadała w swojej dokumentacji oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów, również przynajmniej jeden z dokumentów: (...) d) list przewozowy (np. dokument CMR) opatrzony podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz osoby odbierającej towary poza UE, dokonywane przez Spółkę dostawy towarów są /będą opodatkowane stawką VAT w wysokości 0%. Wariant II Dokumentacja korespondencyjna W ramach Wariantu II Spółka posiada lub będzie posiadać fakturę (lub jej kopię) potwierdzającą transakcję eksportową, dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (dokument IE-529/CC529C) oraz korespondencję elektroniczną (e-mailową) z kontrahentem, zawierającą oświadczenie o odbiorze towarów objętych dostawą. Oświadczenie to będzie odnosić się do konkretnych dostaw realizowanych w danym okresie, zawierając dane umożliwiające ich identyfikację, np. numer faktury, datę dostawy, oznaczenie symbolu oraz ilość towaru. Oświadczenie może znajdować się w treści wiadomości lub stanowić załącznik z listą dostaw podpisaną przez kontrahenta. Zdaniem Spółki, oświadczenie nabywcy lub magazynu działającego w jego imieniu o otrzymaniu towarów stanowi wystarczający dowód dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie. Ponieważ oświadczenie bezpośrednio odnosi się do konkretnych towarów (np. poprzez numer faktury), nie powinno budzić wątpliwości, że Spółka jest w stanie wykazać, iż towary opuściły UE, a ich dostawa podlega opodatkowaniu stawką 0% VAT. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 24 stycznia 2022 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.873.2021.1.PRP: Zdarza się, że w odniesieniu do takich transakcji nie dysponują Państwo dokumentem celnym potwierdzającym zakończenie procedury wywozu (np. tzw. komunikatem IE-599 /CC599C). W takich przypadkach posiadają Państwo jednak, oprócz faktury zawierającej m. in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów, również przynajmniej jeden z następujących dokumentów: (...) Data ujęcia eksportu Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawka 0% ma zastosowanie w eksporcie towarów pod warunkiem, że podatnik otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej przed upływem terminu na złożenie deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy. W myśl ust. 7 tego przepisu, jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, podatnik nie ujmuje dostawy w ewidencji VAT za dany okres rozliczeniowy, lecz przesuwa jej wykazanie na okres następny, stosując stawkę VAT 0%, pod warunkiem otrzymania odpowiedniego dokumentu przed upływem terminu na złożenie deklaracji podatkowej za ten kolejny okres. Jeżeli dokument ten nie zostanie uzyskany w wymaganym terminie, obowiązują krajowe stawki VAT dla danej dostawy. Dodatkowo, zgodnie z art. 41 ust. 8 ustawy o VAT, regulacja z ust. 7 ma zastosowanie wyłącznie, jeśli podatnik posiada dokument celny potwierdzający objęcie towarów procedurą wywozu. Oznacza to, że możliwość wykazania dostawy jako eksportowej istnieje również w sytuacji, gdy podatnik dysponuje takim dokumentem nie jest konieczne posiadanie dokumentu potwierdzającego faktyczny wywóz towaru. Wystarczające jest potwierdzenie objęcia go procedurą celną wywozu (Bartosiewicz Adam, VAT, Komentarz, wyd. XVI, Lex). W analizowanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca co do zasady będzie posiadał komunikat IE-529/CC529C. Jednakże mogą wystąpić sytuacje, w których nie otrzyma tego dokumentu. Przepisy dotyczące wykazywania eksportu nie nakładają wprost obowiązku posiadania komunikatu IE-599/CC599C. Co więcej, ustawodawca jednoznacznie wskazał, że termin ujęcia eksportu zależy od momentu uzyskania dokumentów potwierdzających wywóz poza UE, do których zaliczają się, choć nie wyłącznie, dokumenty wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Wnioski Wnioskodawcy: Zdaniem Wnioskodawcy, dokumentacja zgromadzona przez Spółkę zgodnie z Wariantami I i II wystarcza do wykazania, że towary zostały wywiezione poza terytorium UE. W związku z tym, w przypadku posiadania dokumentów potwierdzających wywóz (oraz komunikatu IE-529/CC529C), zastosowanie mają przepisy art. 41 ust. 6, 7 i 9 ustawy o VAT, co oznacza: a. Jeśli Wnioskodawca otrzyma dokumenty potwierdzające wywóz (zgodnie z Wariantami I i II) przed upływem terminu na złożenie deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy eksport zostanie wykazany w tym okresie rozliczeniowym. b. Jeśli dokumenty potwierdzające wywóz nie zostaną otrzymane w terminie, ale Wnioskodawca posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu (IE-529 /CC529C) i następnie uzyska wymagane dokumenty przed terminem złożenia deklaracji za kolejny okres rozliczeniowy eksport zostanie wykazany w tym następnym okresie. c. Jeśli Wnioskodawca nie otrzyma wymaganych dokumentów w przewidzianych terminach zastosuje krajową stawkę VAT dla danej dostawy. d. Jeżeli dokumenty zostaną otrzymane po wyżej wskazanych terminach Wnioskodawca dokona korekty rozliczenia zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy o VAT, w okresie otrzymania dokumentów. e. Brak dokumentu celnego (IE-529/CC529C) uniemożliwia przesunięcie rozpoznania eksportu na kolejny okres. W takim przypadku, jeśli Wnioskodawca nie uzyska dokumentów potwierdzających wywóz przed upływem terminu na złożenie deklaracji za dany okres, będzie zobowiązany do zastosowania stawki VAT właściwej dla dostawy krajowej. Będzie mógł dokonać późniejszej korekty w przypadku późniejszego uzyskania dokumentów. Podsumowanie Mając na uwadze powyższą argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, że transakcje eksportowe udokumentowane zgodnie z Wariantami I i II powinny być opodatkowane stawką 0% VAT oraz wykazywane w odpowiednich okresach rozliczeniowych zgodnie z przepisami ustawy o VAT.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju. Według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy o VAT: Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:
Przez towary rozumie są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o VAT: Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez: a) dostawcę lub na jego rzecz, lub b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych - jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT: Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT: Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o VAT: W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%. Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT: Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy o VAT: Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności: 1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu; 2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność; 3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny. Według art. 41 ust. 7 ustawy o VAT: Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju. Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy o VAT: Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu. Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy o VAT: Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument. Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy o VAT: Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio. Aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki: ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni), wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką specjalizującą się w produkcji elektroniki. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym w Polsce jako podatnik VAT UE na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Spółka sprzedaje swoje produkty głównie kontrahentom zagranicznym. W przypadku sprzedaży na rzecz podmiotów spoza UE towary są transportowane z terytorium Polski do odbiorców w krajach trzecich. Sprzedaż ta odbywa się w ramach eksportu towarów, zgodnie z definicją określoną w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT. Transakcje te są dokumentowane poprzez wystawiane przez Spółkę faktury VAT. Wskazali Państwo, że wniosek dotyczy wyłącznie sprzedaży eksportowej do kontrahentów spoza UE. W niektórych przypadkach towary przed wywozem do odbiorcy są przekazywane do magazynu lub centrum logistycznego podmiotu trzeciego działającego na rzecz kontrahenta. Niemniej jednak w każdym przypadku transport rozpoczyna się na terytorium Polski i kończy poza obszarem UE. W celu zastosowania 0% stawki VAT Spółka gromadzi dokumentację potwierdzającą wywóz towarów poza UE. Współpracuje z agencjami celnymi odpowiedzialnymi za odprawę celną i uzyskuje dokumenty celne za pośrednictwem systemów informatycznych KAS. Zasadniczo odprawa celna towarów odbywa się przed polskimi organami celnymi. Po rozpoczęciu procedury wywozu Spółka otrzymuje dokument IE-529/CC-529C, a zakończenie procedury wywozu potwierdzane jest dokumentem IE-599/CC-599C. W niektórych przypadkach Spółka może jednak nie dysponować tymi dokumentami. Jeśli Spółka uzyska dokumenty celne potwierdzające wywóz towarów przed terminem złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy, stosuje stawkę VAT 0%, zgodnie z art. 41 ust. 4, 6 i 6a ustawy o VAT. Podstawą do zastosowania stawki 0% jest dokument IE-599/CC599C. W sytuacji, gdy dokument IE-599 /CC599C nie zostanie uzyskany w terminie, lecz Spółka dysponuje dokumentem IE-529 /CC529C, może wykazać eksport ze stawką 0% w kolejnym okresie rozliczeniowym, pod warunkiem otrzymania ostatecznego potwierdzenia wywozu przed terminem złożenia deklaracji za ten okres. Jeśli jednak dokumenty potwierdzające wywóz nie zostaną uzyskane, transakcja jest rozliczana według stawki krajowej. Zgodnie z art. 41 ust. 9 ustawy o VAT, jeśli dokumenty potwierdzające wywóz zostaną uzyskane po terminie, Spółka dokonuje korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym dokumenty te pozyskała. W przypadkach, gdy nie zostanie uzyskany żaden dokument potwierdzający procedurę wywozu (IE-529/CC529C) ani dokument potwierdzający wywóz (IE-599/CC599C) przed terminem złożenia deklaracji, Spółka rozlicza transakcję według stawki krajowej z możliwością późniejszej korekty. Spółka napotyka powtarzające się trudności w uzyskiwaniu dokumentów celnych IE-599/CC599C w terminie umożliwiającym zastosowanie stawki 0%. Państwa zdaniem, nawet w sytuacji braku dokumentów wskazanych wprost w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, Spółka może stosować stawkę 0%, jeśli posiada inne dowody jednoznacznie potwierdzające wywóz towarów poza UE. Trudności te wynikają z czynników niezależnych od Spółki, takich jak opóźnienia w przesyłaniu dokumentów przez agencje celne, kontrahentów lub awariami technicznymi systemów celnych w krajach trzecich. Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku braku dokumentów IE-599/CC599C w ustawowym terminie, może wykazać eksport ze stawką VAT 0%, pod warunkiem posiadania innych dowodów jednoznacznie potwierdzających wywóz towarów poza UE. Biorąc pod uwagę dotychczasowe doświadczenie Spółki w realizacji transakcji eksportowych, w zależności od ich charakteru, Spółka może dysponować różnymi zestawami dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza terytorium UE. Wariant I W ramach tego wariantu Spółka posiada lub będzie posiadać: 1. Dokument celny potwierdzający procedurę wywozu IE-529/CC529C; 2. Fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonany eksport; 3. Dokument transportowy (list CMR) podpisany przez przewoźnika oraz osobę reprezentującą nabywcę lub pracownika magazynu działającego w jego imieniu (zgodnie z wcześniejszym opisem). Wariant II W ramach tego wariantu Spółka posiada lub będzie posiadać: 1. Dokument celny potwierdzający procedurę wywozu IE-529/CC529C; 2. Fakturę (lub jej kopię) dokumentującą dokonany eksport; 3. Oświadczenie kontrahenta o odbiorze przez niego towarów będących przedmiotem dostaw. Oświadczenie będzie zawierać datę wystawienia oraz dane umożliwiające identyfikację poszczególnych dostaw, takie jak numer faktury, data dostawy, oznaczenie symbolu oraz ilość towaru. Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą określenia, czy dostawy towarów udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariantach I-II powinny być opodatkowane stawką 0% VAT zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT. Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do opodatkowania dokonywanych przez Spółkę dostaw z zastosowaniem stawki podatku VAT w wysokości 0% należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować sprzedaż stanowiącą eksport towarów stawką podatku w wysokości 0% muszą Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdzą, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów znajduje się w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Przy czym, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT ma charakter otwarty, na co wskazuje użyty w ustawie zwrot „w szczególności”, nie można uznać, że jakikolwiek dokument potwierdzający wywóz towarów lub ich dostawę na terytorium państwa trzeciego, oznacza spełnienie warunku, o którym mowa w ww. przepisie. W tym miejscu należy ponownie odnieść się do art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, gdzie ustawodawca wyraźnie wskazał, iż o eksporcie towarów możemy mówić wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium UE zostanie potwierdzony przez „właściwy organ celny określony w przepisach celnych”. Zatem mogą to być dokumenty, które wskazane są w przepisach celnych. W konsekwencji mogą to być dokumenty potwierdzone przez polskie organy celne, ale również przez organy celne z innych państw członkowskich UE. Co do zasady, zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem sytemu AES (Automatyczny System Eksportu). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE-515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE-518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE-518 System AES generuje automatycznie komunikat IE-599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE- 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera. Przy czym, komunikat IE-599, może być wydany nie tylko przez krajową administrację celną, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego. Z powyższego wynika zatem, że dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest: elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany w systemie AES, wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny, elektroniczny komunikat IE-599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona. Nadmieniam także, że od dnia 31 października 2024 r. nastąpiło ogólnopolskie uruchomienie systemu AES/ECS2 PLUS, w którym nie funkcjonuje już komunikat IE 599. W związku z tym, na terytorium Polski nie jest już wydawany komunikat IE 599, gdyż został on zastąpiony komunikatem CC599C, który pełni jednak taką samą rolę jak jego poprzednik, tj. jest dokumentem celnym stanowiącym potwierdzenie wywozu towaru. Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie towarów będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. Należy również odwołać się do powołanego przez Państwa wyroku z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 TSUE stwierdził, że: „(...) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii”. Należy jednak podkreślić, że ww. wyrok zapadł w okolicznościach, w których podmiot wysyłał przedmioty kolekcjonerskie poza terytorium Unii Europejskiej pocztą i był w stanie wykazać ten fakt za pomocą dokumentów wydanych przez służby pocztowe. W takich okolicznościach TSUE stwierdził, że „(...) brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii” (pkt 38 wyroku). Do powyższego orzeczenia TSUE odwołał się Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym również przez Państwa wyroku z 21 lipca 2020 r. sygn. akt I FSK 2005/17. Sprawa będąca przedmiotem rozstrzygnięcia NSA także dotyczyła podatnika, który dokonując sprzedaży za pośrednictwem Poczty Polskiej poza terytorium Unii Europejskiej, nie dopełnił wymagań formalnych w postaci zgłoszeń celnych wywozowych i w związku z tym nie posiadał dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podkreślić należy, że w sprawie będącej przedmiotem ww. rozstrzygnięcia ani organy podatkowe, ani sąd I instancji nie zakwestionowały samego faktu wywozu towarów poza obszar UE. Jedynym powodem odmowy prawa do zastosowania stawki 0% była okoliczność braku dokonywania przez podatnika zgłoszeń celnych wywozowych, a w konsekwencji braku dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE przez właściwy urząd celny. Jak wskazał NSA, w świetle wyżej cytowanego orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji - w ocenie NSA - „(...) nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana”. Należy podkreślić, że zarówno wyrok TSUE C-275/18 jak również wyrok NSA sygn. akt I FSK 2005/17 zapadły w szczególnych okolicznościach związanych z wywozem towarów poza terytorium UE, który był wykonywany przez operatora pocztowego, tj. podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności pocztowej na podstawie odrębnych przepisów. Zinstytucjonalizowany charakter działalności ww. podmiotów pozwala na przyjęcie, że dokumenty wygenerowane przez operatora pocztowego, także w jego systemie elektronicznym, mają przymiot dokumentu „urzędowego”, a tym samym jeżeli potwierdzają wywóz towarów poza terytorium UE mogą stanowić dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy zauważyć, że zastosowanie stawki VAT 0% w eksporcie towarów jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy podatnik posiada dokumenty zawierające potwierdzenie wywozu towarów przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. W konsekwencji nie mogą to być takie dokumenty jak m.in. dokument IE-529/CC529C, faktura (lub jej kopia) dokumentująca dokonany eksport, dokument transportowy (list CMR) podpisany przez przewoźnika oraz osobę reprezentującą nabywcę lub pracownika magazynu działającego w jego imieniu, oświadczenie kontrahenta o odbiorze przez niego towarów będących przedmiotem dostaw, które mają potwierdzać dostarczenie towarów do miejsca poza UE. Zatem posiadanych przez Państwa dokumentów, opisanych w Wariantach I-II, nie można/nie będzie można uznać za dokumenty o charakterze urzędowym, mają/będą miały one jedynie charakter informacyjny. Tym samym, dokumenty opisane w Wariantach I-II, nie są/nie będą dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 w zw. z ust. 6a ustawy o VAT. W konsekwencji na podstawie dokumentów opisanych we wniosku w Wariantach I-II nie mogą/nie będą mogli Państwo zastosować stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów. W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą określenia, czy na podstawie dokumentów wskazanych w Wariantach I-II, Spółka jest/będzie uprawniona do rozpoznania i opodatkowania stawką 0% eksportu w terminach określonych w art. 41 ust. 6, 7 oraz 9 ustawy o VAT. Jak już wskazano w odpowiedzi na pytania oznaczone we wniosku nr 1-2 dokumenty wskazane w Wariantach I-II nie są/nie będą dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy o VAT. W konsekwencji na podstawie tych dokumentów nie mogą/nie będą mogli Państwo zastosować stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów, również w terminach, o których mowa w art. 41 ust. 6, 7 oraz 9 ustawy o VAT. Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe. Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków i interpretacji należy wskazać, że zarówno wyroki jak i interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Przytoczone orzeczenia Organ potraktował jako element Państwa argumentacji, lecz nie mogły mieć one wpływu na ocenę prawną rozpatrywanej sprawy. Nie negując powołanego orzeczenia jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy zwrócić uwagę, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę. Tym samym, powołane wyroki nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości rozstrzygnięcia przyjętego w przedmiotowej sprawie.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy: stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Informujemy, że wydając interpretację nie przeprowadzamy postępowania dowodowego i opieramy się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.
Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego /zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili