Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest
prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 kwietnia 2025 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 8
kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów
i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) w wysokości 0% w związku z
wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Treść
wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
A. GmbH (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa holenderskiego. Spółka
należy do grupy (...), której głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa oraz
dystrybucja (...) oraz powiązanych komponentów (dalej: „Towary”). Spółka jest
zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”)
oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (podatnik VAT UE).
W toku swojej działalności, Spółka sprzedaje Towary m.in. na rzecz podatników z innych
niż Polska krajów Unii Europejskiej (dalej: „UE”), zarejestrowanych do celów rozliczania
podatku od wartości dodanej (dalej: „Kontrahenci”). Spółka dokonuje na rzecz
Kontrahentów wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: „WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów)”), o których mowa
w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Kontrahenci posiadają właściwe i ważne numery
identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadane im przez odpowiednie
kraje UE oraz zawierające dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.
Kontrahenci w ramach transakcji WDT przekazują Spółce ww. numery identyfikacyjne.
Transport Towarów organizowany jest:
1) przez Kontrahentów (z reguły odbywa się na warunkach Incoterms EXW lub FCA) - tak
się dzieje w większości przypadków, lub
2) przez Spółkę.
W obydwu przypadkach transport następuje przy pomocy zewnętrznych przewoźników/
spedytorów działających odpowiednio na rzecz Kontrahenta lub na rzecz Spółki. Towary
nie są wywożone własnymi środkami transportu przez Kontrahentów lub Spółkę.
W celu zastosowania stawki VAT 0% dla opisanych WDT, Spółka gromadzi dokumenty
potwierdzające, że Towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Kontrahentów na
terytorium innych niż Polska krajów UE.
Spółka co do zasady posiada ww. dokumenty przed upływem terminu do złożenia
deklaracji za dany okres rozliczeniowy. Przy czym, jeśli ww. termin nie jest dotrzymany,
Spółka stosuje zasady wykazywania dostaw w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3
ustawy o VAT, wynikające z art. 42 ust. 12 i 12a tej ustawy.
Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje w informacjach podsumowujących
(VAT-UE).
Wnioskodawca zwraca uwagę, że w sytuacjach, gdzie transport organizowany jest przez
Kontrahentów na warunkach Incoterms EXW/FCA, Spółka zasadniczo nie ma możliwości
otrzymania dokumentu CMR podpisanego przez nabywcę, tj. Kontrahenta (taki dokument
podpisany jest jedynie przez nadawcę oraz przewoźnika/spedytora). W pozostałych
przypadkach, tj. gdzie transport organizowany jest przez Spółkę, co do zasady Spółka
otrzymuje dokument CMR, przy czym mogą zdarzyć się przypadki odmienne.
W Spółce mogą wystąpić następujące warianty dokumentowania transakcji WDT:
Zestaw 1:
W ramach Zestawu 1 Spółka jest/będzie w posiadaniu:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) międzynarodowego listu przewozowego CMR (przesyłanego drogą elektroniczną na
dedykowany adres e-mail Spółki w formie skanu dokumentu lub przekazywanego
bezpośrednio przez przewoźnika/spedytora w formie papierowej), niepodpisanego
przez Kontrahenta (podpisanego jedynie przez nadawcę i przewoźnika/spedytora),
3) potwierdzenie otrzymania zapłaty za Towary (w formie potwierdzenia bankowego).
Międzynarodowy list przewozowy CMR zawiera szereg informacji umożliwiających
określenie szczegółów danej dostawy, tj. informacje takie jak m.in. miejsce dostarczenia
Towarów (do kraju UE innego niż Polska), dane nadawcy, dane odbiorcy, dane przewoźnika
/spedytora,
Dodatkowe informacje
i referencje umożliwiające określenie Towarów
będących przedmiotem transportu (numer przesyłki, tj. „delivery note”/numer
referencyjny). Spółka jest zatem w stanie jednoznacznie powiązać międzynarodowy list
przewozowy CMR z konkretnymi dostawami towarów.
Jednocześnie Spółka wyjaśnia, że terminy płatności są ustalane z Kontrahentami przed
rozpoczęciem współpracy, a płatność za Towar dokonywana jest po otrzymaniu Towaru
przez Kontrahenta. Szczegółowe warunki dotyczące płatności wynikają z ustaleń
dokonanych pomiędzy Spółką a Kontrahentem. Ustalenia te mają formę umowy
handlowej. W związku z powyższym oraz powszechnie przyjętą praktyką handlową,
dokonanie płatności Spółka utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy przez
Kontrahenta.
Dodatkowo, Spółka jest w stanie powiązać daną płatność z konkretną dostawą.
Potwierdzenie otrzymania zapłaty za Towary zawiera dane takie jak: nazwę Kontrahenta,
kwotę płatności i walutę oraz datę płatności. Jeśli w danym okresie było dokonywanych
więcej dostaw na rzecz danego Kontrahenta, to Kontrahent może dokonać płatności
obejmującej więcej niż jedną dostawę. W takim przypadku Spółka jest w stanie również
powiązać płatność z konkretnymi dostawami (przy pomocy systemu księgowego Spółka
może powiązać konkretne dostawy z potwierdzeniem otrzymania zapłaty za Towary).
Zestaw 2:
W ramach Zestawu 2 Spółka jest/będzie w posiadaniu:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) potwierdzenia przewoźnika/spedytora o dostarczeniu Towaru do Kontrahenta, które
ma formę wygenerowanej elektronicznie informacji o trasie przesyłki, pochodzącej z
portalu internetowego firmy kurierskiej - przewoźnika/spedytora (umożliwiającego
monitorowanie przesyłki). Potwierdzenie to zawiera datę, godzinę i miejsce
dostarczenia Towaru do Kontrahenta, status. Spółka w każdym przypadku zna numer
przesyłki i jest w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. W konsekwencji, Spółka
jest w stanie jednoznacznie powiązać potwierdzenie od przewoźnika/spedytora z
konkretnymi transakcjami WDT udokumentowanymi wystawionymi przez Spółkę
fakturami.
Zestaw 3:
W ramach Zestawu 3 Spółka jest/będzie w posiadaniu:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) potwierdzenia odbioru Towarów otrzymywane od Kontrahenta, w postaci:
korespondencji elektronicznej (mailowej) z Kontrahentem zawierającej
oświadczenie /informację o odbiorze przez niego towarów w danym okresie, na
terytorium innego kraju UE innym niż Polska, ze wskazaniem danych
umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw (np. data dostawy,
oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, czy też numer dokumentu „Delivery
Note”, będący dokumentem towarzyszącym danej dostawie). Spółka przesyła
Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent
odsyła odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały
przez niego otrzymane na terytorium kraju UE innym niż Polska. Potwierdzenie
to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do
takiej wiadomości; lub
wygenerowanego elektronicznie zbiorczego raportu odebranych towarów z
portalu Kontrahenta, który zawiera informację o otrzymanych przez niego
Towarach w danym okresie, na terytorium innego kraju UE innym niż Polska.
Na portalu Kontrahent raportuje tylko Towary, które zostały przez niego
odebrane. W zależności od Kontrahenta, Spółka albo pobiera raport
bezpośrednio z portalu Kontrahenta, do którego ma dostęp, albo taki raport
przesyłany jest z portalu Kontrahenta na adres mailowy Spółki. Ww. raport
zawiera dane pozwalające na identyfikację towaru (np. data dostawy,
oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, czy też numer dokumentu „Delivery
Note”, będący dokumentem towarzyszącym danej dostawie).
Spółka jest w stanie jednoznacznie powiązać dostawy za pomocą numeru „Delivery Note”,
który znajduje się zarówno na fakturze WDT, jak i wynika z potwierdzenia odbioru
Towarów otrzymanego od Kontrahenta.
Przedmiotem niniejszego wniosku jest potwierdzenie prawidłowości stanowiska
Wnioskodawcy, zgodnie z którym gromadzone przez Spółkę dokumenty (w Zestawie 1,
Zestawie 2 i Zestawie 3) uprawniają/będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki VAT 0%
dla WDT.
Pytania
1. Czy Spółka na podstawie dokumentacji opisanej w Zestawie 1, jest uprawniona do
zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do WDT realizowanej na rzecz
Kontrahenta, zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT – zarówno
w kontekście zaprezentowanego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego?
2. Czy Spółka na podstawie dokumentacji opisanej w Zestawie 2, jest uprawniona do
zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do WDT realizowanej na rzecz
Kontrahenta, zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT – zarówno
w kontekście zaprezentowanego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego?
3. Czy Spółka na podstawie dokumentacji opisanej w Zestawie 3, jest uprawniona do
zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do WDT realizowanej na rzecz
Kontrahenta, zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT – zarówno
w kontekście zaprezentowanego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego?
Państwa stanowisko w sprawie
1. Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, Spółka na podstawie dokumentacji opisanej
w Zestawie 1, jest uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do WDT
realizowanej na rzecz Kontrahenta, zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 i 11
ustawy o VAT – zarówno w kontekście zaprezentowanego stanu faktycznego, jak i
zdarzenia przyszłego.
2. Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, Spółka na podstawie dokumentacji opisanej
w Zestawie 2, jest uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do WDT
realizowanej na rzecz Kontrahenta, zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 i 11
ustawy o VAT – zarówno w kontekście zaprezentowanego stanu faktycznego, jak i
zdarzenia przyszłego.
3. Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, Spółka na podstawie dokumentacji opisanej
w Zestawie 3, jest uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do WDT
realizowanej na rzecz Kontrahenta, zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 i 11
ustawy o VAT – zarówno w kontekście zaprezentowanego stanu faktycznego, jak i
zdarzenia przyszłego.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
1. Uwagi wstępne
Zgodnie z dyspozycją art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, przez WDT, o której mowa w art. 5 ust. 1
pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych
w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z pewnymi
zastrzeżeniami. Dodatkowo, dla zaistnienia WDT niezbędne jest wypełnienie przesłanek o
charakterze podmiotowym wskazanych w przepisie art. 13 ust. 2 ustawy o VAT, tj.
nabywca towarów jest:
podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby
transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym
niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest
zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium
państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą
podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na
terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi
w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z
przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy
lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w
innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem
dostawy są nowe środki transportu.
Zgodnie z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym,
Kontrahenci są zidentyfikowani na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na
terytorium państwa członkowskiego, w którym otrzymują towary dostarczane przez
Wnioskodawcę. Nadto, w ramach dostaw będących przedmiotem niniejszego wniosku,
Towary są dostarczane przez Spółkę z Polski na terytorium innego państwa
członkowskiego UE. Tym samym nie powinno ulegać wątpliwości, że analizowane dostawy
stanowią WDT w myśl przepisu art. 13 ustawy o VAT.
2. Warunki dla zastosowania 0% stawki VAT w WDT
Należy podkreślić, że zasadniczo transakcje WDT podlegają opodatkowaniu według stawki
VAT 0%. Jednocześnie treść art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje przesłanki, które muszą
zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania ww. stawki, tj.:
1) podatnik dokonał dostawy towarów na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny
numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo
członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla
podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi,
2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres
rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące
przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i
dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium
kraju,
3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest
zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Ponadto, zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o VAT, stawka 0% nie będzie miała zastosowania
dla WDT, jeżeli:
1) podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1
(czyli nie złoży informacji podsumowującej), lub
2) złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących
wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w
art. 100 ust. 8
- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu
skarbowego.
Należy zaznaczyć, że stosowanie stawki 0% dla transakcji WDT nie powinno być
odstępstwem, lecz generalną zasadą, od której to ustawodawca przewidział wyjątek w
postaci zastosowania właściwej stawki krajowej - przy braku spełnienia określonych
wymogów.
Stosownie do art. 42 ust. 12 pkt 2 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie spełni warunku
dotyczącego posiadanej dokumentacji przed upływem terminu do złożenia deklaracji
podatkowej za okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której
mowa w art. 109 ust. 3, za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której
mowa w art. 109 ust. 3, za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres
rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju, jeżeli
przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatnik za ten kolejny po następnym
okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy nie posiada dowodów, o których mowa w ust.
1 pkt 2.
Na tej podstawie należy stwierdzić, że konstrukcja oraz usystematyzowanie przepisów z
art. 42 ust. 1, 1a i 12 pkt 2 ustawy o VAT wskazują na to, że to ewentualne zastosowanie
stawki krajowej jest wyjątkiem od reguły, w przypadku niespełnienia warunków
wynikających z ww. przepisów.
Takie stanowisko zostało potwierdzone w orzecznictwie krajowych sądów
administracyjnych, w tym przez wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w
Warszawie z dnia 16 stycznia 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1220/11), który stwierdził, że
„dostawy powinny być opodatkowane stawką 0%, która w kontekście WDT nie jest
preferencyjna, lecz podstawowa”.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka dokonuje
transakcji WDT na rzecz Kontrahentów, którzy posiadają właściwe i ważne numery
identyfikacyjne dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadane im przez odpowiednie
kraje UE, zawierające dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej oraz
przekazują je Spółce. Ponadto Spółka jest także zarejestrowana na potrzeby transakcji
wewnątrzwspólnotowych, tj. jako podatnik VAT-UE. Realizowane dostawy są przez nią
wykazywane w informacjach podsumowujących VAT-UE za odpowiednie okresy
rozliczeniowe. W związku z powyższym, zasadne jest stwierdzenie, że Spółka spełnia
warunki określone w art. 42 ust.1 pkt 1 i 3 oraz ust. 1a ustawy o VAT i tym samym
rozstrzygnięcie w oparciu o te przesłanki pozostaje poza zakresem zainteresowania
Wnioskodawcy oraz niniejszego wniosku.
W związku z tym, aby ocenić, czy Spółka ma prawo do zastosowania stawki 0% VAT w
przypadku realizacji transakcji WDT, konieczne jest przeanalizowanie, czy spełnia ona
warunek opisany w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, dotyczący posiadania dokumentacji
potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do
Kontrahentów na terytorium innego kraju UE.
Polskie regulacje dotyczące dokumentowania wywozu towarów poza granice kraju i ich
dostarczenia do nabywcy w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej w ramach
transakcji WDT zostały wyszczególnione m.in. w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT.
Zgodnie z treścią art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1
pkt 2 ustawy o VAT, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie
towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium
państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, tj.:
1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za
wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały
dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego
innego niż terytorium kraju - w przypadku, gdy przewóz towarów jest zlecany
przewoźnikowi (spedytorowi);
2) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
Jednocześnie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT stanowi, że jeżeli dokumenty, o których mowa w
ust. 3, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się
na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których
mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa
wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma
charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim
przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa
członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Należy zaznaczyć, że wykaz tzw. dokumentów uzupełniających wymienionych w art. 42
ust. 11 ustawy o VAT ma charakter otwarty, co oznacza, że podatnik może potwierdzić
realizację dostawy w ramach WDT na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim
także przy pomocy innych dowodów niż te określone w ww. przepisie. Ważne jest jednak,
aby dowody te potwierdzały, że towary będące przedmiotem WDT zostały dostarczone do
nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE.
Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w orzeczeniu Naczelnego Sądu
Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej dnia 11 października 2010 r. (sygn. I
FPS 1/10), w której stwierdzono, że: „dla zastosowania stawki 0% przy
wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał
jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione
dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie
dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt
wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej
dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż
terytorium kraju”.
W uchwale tej NSA podkreślił, że przepisy określone w art. 42 ustawy o VAT powinny być
stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 Ordynacji Podatkowej
[Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r., Dz. U. z 2025 r. poz. 111. - Ordynacja podatkowa (dalej:
„Ordynacja podatkowa”)], która wskazuje, że: „jako dowód należy dopuścić wszystko, co
może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”.
Ponadto, NSA wyraźnie zaznaczył, że dowody określone w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie
mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik
nimi nie dysponuje bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on
posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy
wewnątrzwspólnotowej.
W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż dla zastosowania stawki 0% VAT w
kontekście realizowanych transakcji WDT nie jest obligatoryjne posiadanie wszystkich
dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT. Posiadanie jednego z
wymienianych przez przepis dokumentów wraz z innymi, wynikającymi z treści art. 42 ust.
11 ustawy o VAT lub innymi, łącznie, potwierdzać będzie dokonaną dostawę do
Kontrahentów na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.
Należy podkreślić, że zgodnie z dominującym podejściem spotykanym w praktyce i
orzecznictwie, nie jest warunkiem koniecznym posiadanie odrębnego dokumentu niż
faktura zawierającego specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, aby podatnik miał
prawo do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. W przypadku wskazania na fakturze
danych, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, m.in. nazwę i
ilość towarów – to faktura stanowi jednocześnie specyfikację poszczególnych sztuk
ładunku. Tezę tę potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji
indywidualnej z dnia 9 czerwca 2014 r., sygn. ILPP4/443-117/14-2/BA, w której organ
wskazał, że „w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji
zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art. 42
ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią
sporządzony oddzielnie”.
Spółka uważa, że jeżeli posiada faktury zawierające specyfikację sztuk ładunku, to
stanowią one dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, nie ma
konieczności sporządzania oddzielnych dokumentów.
Warto również zauważyć, że przepisy nie wskazują obowiązku gromadzenia dokumentacji
potwierdzającej dokonanie WDT w formie papierowej. Wobec tego, akceptowalne jest
posiadanie tej dokumentacji w formie elektronicznej lub w innej formie, która
uprawdopodobnia autentyczność tych dokumentów. Taki sam wniosek wynika z wyroku
Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) w Warszawie z dnia 12 lutego 2009
r. o sygnaturze III SA/Wa 1909/08, w którym Sąd przyjął, że: „z przywołanych przepisów nie
wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter
transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie
dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona
była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że
dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.
Analogiczne podejście zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w
interpretacji indywidualnej z dnia 17 lipca 2015 r. o numerze IBPP4/4512-191/15/EK, w
której organ wskazał, że: „zauważyć należy, że powołane powyżej przepisy nie stanowią o
formie dokumentów. Zasadniczo dopuszczalna jest każda forma dokumentu, byle
uprawdopodabniała ona wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na
terytorium innego państwa członkowskiego. W dobie szeroko rozumianej komunikacji
technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi
przesyłanemu w formie elektronicznej, skanem czy faxem”.
W tożsamym tonie swoje stanowisko przedstawił Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej w
interpretacji indywidualnej z dnia 12 lipca 2018 (0113-KDIPT1-2.4012.348.2018.1.KT)
wskazując, że „W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do
odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego systemu
śledzenia przesyłki. Tym samym zgromadzone przez Wnioskodawcę dowody - tj.
wystawiona faktura VAT, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, dokument
transportowy, a w przypadku dokumentu przewozowego bez podpisu nabywcy, wydruk
ze strony internetowej, na której znajduje się usługa "śledzenia" przesyłki, potwierdzający
status otrzymania towarów przez nabywcę - na podstawie których można jednoznacznie
uznać, ze towar został doręczony do miejsca docelowego poza terytorium Polski, łącznie
uprawdopodabniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego
państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do odbiorcy znajdującego na terytorium
państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.
Podobne stanowisko przyjął Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji
indywidulanej z dnia 13 stycznia 2012 r. o numerze IPTPP2/443-624/11-7/JN, w której
stwierdził, że: „prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT nie jest
uzależnione od posiadania oryginałów dowodów w formie papierowej. Skoro przepisy nie
stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod
warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona”.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach również podobnie orzekł w interpretacji
indywidualnej z dnia 2 listopada 2009 r. o numerze IBPP3/443-596/09/IK, w której to
wskazał, iż: „dowodami potwierdzającymi, że towary będące przedmiotem
wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do
nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju są: kopia
faktury, specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz dokumenty przewozowe
otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów. Jeżeli te dokumenty
łącznie w sposób jednoznaczny nie potwierdzają dostarczenia towarów do miejsca
przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, istnieje
możliwość stosowania dodatkowych dowodów, określonych w art. 42 ust. 11 ustawy.
Dokumenty te mogą być również przesłane faksem lub mailem, jeżeli łącznie z
dokumentami określonymi w art. 42 ust. 3 pkt 1-3, potwierdzają dostarczenie towarów
będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy
znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.
Biorąc pod uwagę powyższe, można stwierdzić, że organy podatkowe konsekwentnie
uznają, iż dokument elektroniczny (także skan lub dokument pobrany ze strony
internetowej przewoźnika/ spedytora) stanowi akceptowalną formę dokumentacji, o
której mowa w art. 42 ustawy o VAT. Kluczowe jest jednak zapewnienie by autentyczność
tych dokumentów została uprawdopodobniona.
Tym samym nie powinno podlegać wątpliwości, że posiadane przez Spółkę skany
dokumentów oraz dokumentacja pobierana ze strony internetowej przewoźnika
/spedytora, gromadzona w ramach Zestawu 1, 2, 3 stanowią dowody zgodnie z art. 42
ustawy o VAT.
3. Analiza dokumentacji gromadzonej przez Spółkę
W odniesieniu do transakcji stanowiących WDT i zastosowania stawki VAT 0%, są sytuacje,
w których Spółka, w ramach poszczególnych zestawów dokumentów, nie dysponuje
międzynarodowym listem przewozowym CMR lub posiada CMR jednak nie jest on
podpisany przez Kontrahenta (odbiorcę towarów). Mając jednak na uwadze co
podniesiono wyżej, z uwagi na katalog otwarty dowodów, określony w art. 42 ust. 11
ustawy o VAT, brak dokumentu CMR nie będzie okolicznością wyłączającą możliwość
stosowania stawki VAT 0%.
Takie podejście podkreślił także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”) w
interpretacji indywidualnej z dnia 17 listopada 2022 r. (0114-KDIP1-2.4012.462.2022.1.GK):
(...) Nie można (...) uzależniać prawa do zastosowania preferencyjnej stawki VAT od
posiadania konkretnych dokumentów (przykładowo dokumentu CMR). W konsekwencji,
brak posiadania dokumentu CMR nie wpływa w rozpatrywanym przypadku na
uprawnienie do zastosowania stawki 0%.
3.1. Zestaw 1
W ramach Zestawu 1 Spółka jest/będzie w posiadaniu trzech rodzajów dokumentów:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) międzynarodowego listu przewozowego CMR (przesyłanego drogą elektroniczną na
dedykowany adres e-mail Spółki, w formie skanu dokumentu lub przekazywanego
bezpośrednio przez przewoźnika/spedytora w formie papierowej), niepodpisanego
przez Kontrahenta (podpisanego jedynie przez nadawcę i przewoźnika/spedytora),
3) potwierdzenie otrzymania zapłaty za Towary (w formie potwierdzenia bankowego).
W ocenie Spółki, faktura (lub jej kopia) dokumentująca WDT oraz list przewozowy CMR
stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT (odpowiednio pkt 3 i pkt
1). Równocześnie, potwierdzenie otrzymania zapłaty za Towary stanowi dokumentację
uzupełniającą, o której mowa w art. 42 ust. 11 (pkt 3).
Jak Spółka wyjaśniła, terminy płatności są ustalane z Kontrahentami przed rozpoczęciem
współpracy, a płatność za Towar dokonywana jest po otrzymaniu Towaru przez
Kontrahenta. Szczegółowe warunki dotyczące płatności wynikają z ustaleń dokonanych
pomiędzy Spółką a Kontrahentem. Ustalenia te mają formę umowy handlowej. W związku
z powyższym oraz powszechnie przyjętą praktyką handlową, dokonanie płatności Spółka
utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy przez Kontrahenta.
Dodatkowo, Spółka jest w stanie powiązać daną płatność z konkretną dostawą.
Potwierdzenie otrzymania zapłaty za Towary zawiera dane takie jak: nazwę Kontrahenta,
kwotę płatności i walutę oraz datę płatności. Jeśli w danym okresie było dokonywanych
więcej dostaw na rzecz danego Kontrahenta, to Kontrahent może dokonać płatności
obejmującej więcej niż jedną dostawę. W takim przypadku Spółka jest w stanie również
powiązać płatność z konkretnymi dostawami (przy pomocy systemu księgowego Spółka
może powiązać konkretne dostawy z potwierdzeniem otrzymania zapłaty za Towary).
Ponadto, międzynarodowy list przewozowy zawiera szereg informacji umożliwiających
określenie szczegółów danej dostawy, tj. informacje takie jak m.in. miejsce dostarczenia
Towarów (do kraju UE innego niż Polska), dane nadawcy, dane odbiorcy, dane przewoźnika
/spedytora, dodatkowe informacje i referencje umożliwiające określenie Towarów
będących przedmiotem transportu (numer przesyłki, tj. „delivery note”/numer
referencyjny). Spółka jest zatem w stanie jednoznacznie powiązać międzynarodowy list
przewozowy CMR z konkretnymi dostawami.
Należy zatem uznać, że posiadany przez Spółkę międzynarodowy list przewozowy CMR
(podpisany przez przewoźnika) oraz potwierdzenie otrzymania zapłaty za Towary
jednoznacznie potwierdzają, iż Towary (identyfikowane poprzez specyfikację
zamieszczoną na fakturach) zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do
Kontrahentów na terytorium innych niż Polska krajów UE. W związku z tym, według Spółki,
ww. dokumenty stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, i uprawniają
Spółkę do zastosowania stawki 0%.
Prawidłowość podejścia Spółki została potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji
Skarbowej m.in.:
w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r., o numerze 0114-KDIP1-
2.4012.35.2024. 3.GK, w której organ podatkowy potwierdził prawo do
zastosowania stawki 0% do WDT, jeżeli podatnik posiada następujący komplet
dokumentów: Wariant F - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze
lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (np. w formie
listów przewozowych CMR), na których z różnych przyczyn nie widnieje podpis
osoby odbierającej towar oraz
potwierdzenie otrzymania zapłaty przez Kontrahenta za dostarczony towar.
w interpretacji indywidualnej z dnia 31 lipca 2024 r., o numerze 0113-KDIPT1-
2.4012. 327.2024. 2.MC, w której organ podatkowy potwierdził prawo do
zastosowania stawki 0% do WDT, jeżeli podatnik posiada następujący komplet
dokumentów:
Zestaw 4:
Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
[Specyfikację poszczególnych sztuk ładunku stanowi faktura sprzedaży oraz
dokument WZ].
Potwierdzenie płatności za towar
[Spółka posiada potwierdzenie otrzymania płatności pochodzące z systemu
bankowego dla każdego WDT. Na potwierdzeniu takim widoczna jest m.in. data
otrzymania płatności, dane nadawcy przelewu, kwota przelewu, nr faktury
sprzedaży lub innego dokumentu stanowiącego podstawę zapłaty za towar. W
przypadku przelewu zbiorowego (zapłata za klika faktur sprzedaży), potwierdzenie
zapłaty nie zawiera nr faktur sprzedaży, których dotyczy płatność. Zestawienie
faktur sprzedaży, których dotyczy zapłata generowane jest z systemu księgowego
Wnioskodawczyni].
· w interpretacji indywidualnej z dnia 18 października 2023 r. o numerze 0114-KDIP1-
2.4012.419. 2023.3.GK, w której organ podatkowy potwierdził prawo do zastosowania
stawki 0% do WDT, jeżeli podatnik posiada następujący komplet dokumentów:
Zestaw 4:
Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
[Specyfikację poszczególnych sztuk ładunku stanowi faktura sprzedaży].
Potwierdzenie płatności za towar
[Do każdej WDT posiadacie Państwo potwierdzenie otrzymania płatności
pochodzącego z systemu bankowego. Na potwierdzeniu takim widoczna jest m.in.
data otrzymania płatności, dane nadawcy przelewu, kwota przelewu, nr faktury
sprzedaży lub innego dokumentu stanowiącego podstawę zapłaty za towar. W
przypadku przelewu zbiorowego (zapłata za klika faktur sprzedaży, potwierdzenie
zapłaty nie zawiera nr faktur sprzedaży, których dotyczy płatność). Zestawienie
faktur sprzedaży, których dotyczy zapłata generowane jest z Państwa systemu
księgowego].
3.2. Zestaw 2
W ramach Zestawu 2 Spółka jest/będzie w posiadaniu dwóch rodzajów dokumentów:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) potwierdzenie przewoźnika/spedytora o dostarczeniu Towaru do Kontrahenta, które
ma formę wygenerowanej elektronicznie informacji o trasie przesyłki pochodzącej z
portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego monitorowanie przesyłki).
W ocenie Spółki, faktura (lub jej kopia) dokumentująca WDT oraz potwierdzenie
przewoźnika/spedytora o dostarczeniu Towaru do Kontrahenta, stanowią dowody, o
których mowa w art. 42 ust. 3 (odpowiednio w pkt 3 i 1) ustawy o VAT.
Zdaniem Spółki informacja o doręczeniu danej przesyłki przez przewoźnika/spedytora
mająca postać elektronicznej i zautomatyzowanej informacji zamieszczonej w na portalu,
jednoznacznie potwierdza, że Towary zostały dostarczone do Kontrahenta.
Jak Spółka wyjaśniła, potwierdzenie od przewoźnika/spedytora zawiera datę, godzinę i
miejsce dostarczenia Towaru do Kontrahenta, status przesyłki. Spółka w każdym
przypadku zna numer przesyłki i jest w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. W
konsekwencji, Spółka jest w stanie jednoznacznie powiązać potwierdzenie od przewoźnika
z konkretnymi transakcjami WDT udokumentowanymi wystawionymi przez Spółkę
fakturami.
Należy zatem uznać, że posiadane przez Spółkę potwierdzenie przewoźnika/spedytora o
dostarczeniu Towaru do Kontrahenta, jednoznacznie potwierdza, iż Towary
(identyfikowane poprzez specyfikację zamieszczoną na fakturach) zostały wywiezione z
terytorium Polski i dostarczone do Kontrahentów w innych niż Polska krajach UE. W
związku z tym, Spółka uważa, że powyższe dokumenty spełniają wymagania określone w
art. 42 ust. 1 pkt 2 i uprawniają Spółkę do stosowania 0% stawki VAT.
Prawidłowość podejścia Spółki została potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji
Skarbowej m.in.:
w interpretacji indywidualnej z dnia 26 marca 2024 r. o numerze 0111-KDIB3-
3.4012.47. 2024.1.AW, w której organ podatkowy potwierdził prawo do
zastosowania stawki 0% do WDT, jeżeli podatnik posiada następujący komplet
dokumentów:
Wariant II
W ramach tego wariantu, jesteście/będziecie Państwo w posiadaniu (i) faktury (lub
jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii)
potwierdzenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do kontrahenta.
Potwierdzenie takie może mieć charakter:
pisemnego oświadczenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do
kontrahenta na obszarze UE - w oświadczeniu takim wskazywane są dane
dotyczące daty wyjazdu oraz dostawy, dane odbiorcy, jak również numer
referencyjny nadawcy. Za pośrednictwem tych danych macie i będziecie
mieć Państwo możliwość powiązania oświadczenia z określoną dostawą;
wydruku informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy
kurierskiej (umożliwiającego jej monitorowanie). Potwierdzenie to będzie
zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy. Z uwagi
na fakt, że każdorazowo posiadacie/będziecie Państwo posiadać dowody
nadania przesyłek, na których znajdują się dane dotyczące dostawy, za
każdym razem znacie/będziecie znać Państwo numer przesyłki i jesteście
/będziecie w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. Potwierdzenie
dostarczenia towarów, oprócz numeru przesyłki, zawiera/będzie zawierać
również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do
Kontrahenta.
w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2024 r. o numerze 0114-KDIP1-
2.4012.39. 2024.1.GK - organ podatkowy potwierdził prawo do zastosowania stawki
0% do WDT w odniesieniu do komplet dokumentów, identycznego jak opisany w
ww. interpretacji.
w interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2024 r. o numerze 0114-KDIP1-
2.4012.35. 2024.3.GK, w której organ podatkowy potwierdził prawo do
zastosowania stawki 0% do WDT, jeżeli podatnik posiada następujący komplet
dokumentów:
Wariant E - Spółka jest/będzie w posiadaniu:
kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w
fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
informacji z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można
sprawdzić kierunek przesyłki i jej status w tym datę doręczenia.
3.3. Zestaw 3
W ramach Zestawu 3 Spółka jest/będzie w posiadaniu dwóch rodzajów dokumentów:
faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
potwierdzenia odbioru Towarów otrzymywane od Kontrahenta, w postaci:
korespondencji elektronicznej (mailowej) z Kontrahentem zawierającej
oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie,
na terytorium innego kraju UE innym niż Polska, ze wskazaniem danych
umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw (np. data dostawy,
oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, czy też numer dokumentu „Delivery
Note”, będący dokumentem towarzyszącym danej dostawie). Spółka przesyła
Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent
odsyła odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały
otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub
stanowić załącznik do takiej wiadomości; lub
wygenerowanego elektronicznie zbiorczego raportu z portalu Kontrahenta, który
zawiera oświadczenie o otrzymaniu przez niego dostaw Towarów w danym
okresie, na terytorium innego kraju UE innym niż Polska. Na portalu Kontrahent
ujawnia tylko Towary, które wpłynęły do jego zakładu. W zależności od
Kontrahenta, Spółka albo pobiera raport bezpośrednio z portalu Kontrahenta,
do którego ma dostęp, albo taki raport przesyłany jest z portalu Kontrahenta na
adres mailowy Spółki. Ww. raport zawiera dane pozwalające na identyfikację
towaru (np. data dostawy, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, czy też numer
dokumentu „Delivery Note”, będący dokumentem towarzyszącym danej
dostawie).
Spółka jest w stanie jednoznacznie powiązać dostawy za pomocą numeru „Delivery Note”,
który znajduje się zarówno na fakturze WDT, jak i wynika z potwierdzenia odbioru
Towarów otrzymanego od Kontrahenta.
W ocenie Spółki, faktura (lub jej kopia) dokumentująca WDT oraz potwierdzenie odbioru
Towarów otrzymywane od Kontrahenta, stanowią dowody, o którym mowa w art. 42 ust.
3 pkt 3 oraz ust.11 ustawy o VAT.
Jak Spółka wyjaśniła, Kontrahent za pomocą wiadomości mailowej lub portalu, wskazuje
odpowiednie dane, tym samym potwierdza, że konkretne Towary zostały przez niego
otrzymane, a w konsekwencji, że konkretne dostawy zostały zrealizowane. Spółka jest w
stanie jednoznacznie powiązać potwierdzenie odbioru otrzymane od Kontrahenta z
konkretnymi transakcjami WDT udokumentowanymi wystawionymi przez Spółkę
fakturami.
Należy zatem uznać, że posiadane przez Spółkę potwierdzenie odbioru Towarów
otrzymywane od Kontrahenta, jednoznacznie dowodzi, iż Towary (identyfikowane poprzez
specyfikację zamieszczoną na fakturach) zostały wywiezione z terytorium Polski i
dostarczone do Kontrahentów w innych niż Polska krajach UE. W związku z tym, Spółka
uważa, że powyższe dokumenty spełniają wymagania określone w art. 42 ust. 1 pkt 2 i
uprawniają Spółkę do stosowania 0% stawki VAT.
Prawidłowość podejścia Spółki została potwierdzona przez Dyrektora Informacji
Skarbowej m.in.:
w interpretacji indywidualnej z dnia 26 marca 2024 r. o numerze 0111-KDIB3-
3.4012.47.2024.1.AW, w której organ podatkowy potwierdził prawo do
zastosowania stawki 0% do WDT, jeżeli podatnik posiada następujące komplet
dokumentów:
Wariant III
W ramach tego wariantu, Spółka jest/będzie w posiadaniu faktury (lub jej kopii)
zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia odbioru
towaru przez Kontrahenta.
W tym wariancie Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu
przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on
podpisany przez odbiorcę towaru. W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza
gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci
potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta.
Potwierdzenie to może być złożone w następujących formach:
faktura (lub jej kopii) zawierająca specyfikację poszczególnych sztuk ładunku
oraz
potwierdzenie odbioru towaru przez Kontrahenta, w następujących formach:
korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca
oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym
okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację
poszczególnych dostaw; przykładowo mogą to być dane takie jak data
dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer faktury czy
też numer dokumentu „Delivery Note” będącego dokumentem
towarzyszącym danej dostawie. Spółka Przesyła/będzie przesyłała
Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a
Kontrahent odsyła/będzie odsyłać Spółce odpowiedź mailową zawierającą
potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być
zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej
wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta;
potwierdzenie odbioru towaru poprzez komunikaty/zrzut ekranu
komunikatów generowanych w systemie SAP lub przez portal Kontrahenta,
do którego dostęp ma/ będzie mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent. (...) W
przypadku komunikatów generowanych przez portal Kontrahenta, Spółka
uzyskuje dostęp do wydzielonej części sieciowej infrastruktury logistycznej
Kontrahenta. Tego rodzaju dostęp pozwala Spółce na monitorowanie
statusu realizowanych z perspektywy logistycznej Kontrahenta bez
możliwości ingerencji w treść dokumentów. Spółka zamierza pozyskiwać z
ww. systemów oraz portali komunikaty, w tym także generowane
automatycznie przez system, lub zrzuty ekranu, które potwierdzać będą fakt
otrzymania przez Kontrahenta towarów. Spółka zaznacza przy tym, iż w
przypadku niektórych komunikatów tego rodzaju możliwa jest konwersja
zawartych w nich danych do postaci pliku z tabelarycznym zestawieniem
transakcji zrealizowanych przez Spółkę na rzecz kontrahenta - w trakcie
takiej konwersji nie dochodzi jednak w żaden sposób do zmiany danych
źródłowych, a wyłącznie do zmiany sposobu prezentacji danych;
tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz kontrahenta -
w takim przypadku kontrahent przesyła/będzie przesyłał Spółce zestawienie
przyjętych dostaw z wyszczególnieniem daty otrzymania dostawy, nazwy
dostawcy (w tym przypadku - Spółki), numeru faktury, rodzajem towaru oraz
jego ilości. Zestawienie takie jest najczęściej generowane przez wewnętrzny
system logistyczny kontrahenta.
w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2024 r. o numerze 0114-KDIP1-
2.4012.39. 2024.1.GK – organ podatkowy potwierdził prawo do zastosowania stawki
0% do WDT w odniesieniu do komplet dokumentów, identycznego jak opisany w
ww. interpretacji.
w interpretacji indywidualnej z dnia 26 września 2023 r. o numerze 0114-KDIP1-
2.4012.268. 2023.2.GK, w której organ podatkowy potwierdził prawo do
zastosowania stawki 0% do WDT, jeżeli podatnik posiada następujące komplet
dokumentów:
Zestaw 2: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + skan potwierdzenia przyjęcia
towarów przez odbiorcę, tj. Gelangensbestatigung, Entry Certificate (oświadczenia
nabywcy towarów) Potwierdzenie przyjęcia towarów dla każdej odrębnej dostawy
towarów (dokument Gelangensbestatigung) każdorazowo zawiera w szczególności:
a) kolejny nr dokumentu oraz nr zamówienia (wskazane także na fakturze za dany
towar);
b) specyfikację towarów (nr artykułu, liczbę sztuk, kod nomenklatury scalonej (CN)
towaru);
c) oświadczenie nabywcy o przyjęciu towarów wskazanych w potwierdzeniu we
wskazanym na potwierdzeniu miejscu (które jest krajem UE innym niż Polska);
d) datę przyjęcia towarów;
e) podpis i pieczątkę odbiorcy towarów.
Miesięczne potwierdzenie przyjętych towarów (Entry certificate) każdorazowo zawiera
przede wszystkim:
a) oświadczenie odbiorcy o przyjęciu towarów wykazanych w zestawieniu;
b) nr dowodu dostawy (delivery note, lieferschein) widoczny również na fakturze
sprzedaży za dany towar;
c) nr faktury sprzedaży;
d) liczbę sztuk dostarczonego towaru;
e) miesiąc, w którym towary zostały dostarczone;
f) adres wysyłki i kraj obioru towaru;
g) datę, podpis i pieczątkę odbiorcy towarów.
Otrzymujecie Państwo ww. oświadczenia o przyjęciu towarów przez odbiorcę w formie
elektronicznej, tj. podpisane, zeskanowane a następnie przesłane drogą mailową w
formacie pdf.
Zestaw 3: Specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku + potwierdzenie przyjęcia
towarów przez odbiorcę zawarte w wiadomości mailowej (oświadczenia nabywcy
towarów) Oświadczenie ma formę zbiorczego poświadczenia odbioru towarów przez
nabywcę przekazanego Państwa w formie wiadomości e-mail. Z treści wiadomości
wynika, że odbiorca potwierdza, iż towary wskazane na fakturach, których nr
wymieniono w treści maila czy też na fakturach, których nr uwzględniono w
załączonym do maila zestawieniu zostały dostarczone w danym miesiącu do odbiorcy
w innym kraju członkowskim UE niż kraj ich wysyłki (Polska).
w interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2020 r. o numerze 0112-KDIL1-
3.4012.298. 2020.1.TKU, w której organ podatkowy potwierdził prawo do
zastosowania stawki 0% do WDT, jeżeli podatnik posiada następujące komplet
dokumentów:
Wariant I
kopia faktury zawierająca dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych
sztuk załadunku,
potwierdzenie odbioru towarów przesyłane przez Kontrahenta w wiadomości e-
mail;
Wariant II
kopia faktury zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych
sztuk załadunku,
potwierdzenie odbioru towarów pobierane z portalu Kontrahenta
[pracownik Spółki będzie posiadał konto na portalu Kontrahenta służącym do
przetwarzania dostaw realizowanych w ramach WDT. Na portalu tym ujawniana jest
ewidencja towarów wysłanych przez Spółkę, a które wpłynęły do magazynu
Kontrahenta wraz z datą ich otrzymania. Pobrana z portalu lista odebranych przez
Kontrahenta towarów będzie zawierała dane pozwalające na identyfikację
poszczególnych dostaw, np. numer listu przewozowego, numer identyfikacyjny
danego towaru, data dostawy towarów, cena].
Podsumowanie
Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka stoi na stanowisku, że wszystkie
opisane powyżej dowody, jednoznacznie potwierdzają dostarczenie Towarów do
Kontrahentów z innych krajów UE i tym samym wypełniają warunek określony w art. 42
ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 43 ust. 3 i 11 ustawy o VAT, co z kolei przesądza o możliwości
zastosowania stawki 0% dla WDT udokumentowanych w sposób wskazany w Zestawach 1,
2 i 3.
W świetle powyższego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowisk
zaprezentowanych w niniejszym wniosku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U.
z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”,
podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu
podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy
miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z
zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa
wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się
przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 13 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5,
rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych
w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z
zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby
transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym
niż terytorium kraju;
2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest
zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium
państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą
podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na
terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w
pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z
przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy
lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w
innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem
dostawy są nowe środki transportu.
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy
jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od
podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7.
Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć
wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w
wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania
towarami jak właściciel).
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że głównym przedmiotem działalności Spółki
jest sprzedaż hurtowa oraz dystrybucja urządzeń elektrycznych i elektronicznych oraz
powiązanych komponentów. Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik
podatku od towarów i usług oraz na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT
UE). Spółka sprzedaje Towary m.in. na rzecz podatników z innych niż Polska krajów Unii
Europejskiej, zarejestrowanych do celów rozliczania podatku od wartości dodanej. Spółka
dokonuje na rzecz Kontrahentów wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. Kontrahenci
posiadają właściwe i ważne numery identyfikacyjne dla transakcji
wewnątrzwspólnotowych nadane im przez odpowiednie kraje UE oraz zawierające
dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Kontrahenci w ramach
transakcji WDT przekazują Spółce ww. numery identyfikacyjne. Transport Towarów
organizowany jest: przez Kontrahentów lub przez Spółkę. Transport następuje przy
pomocy zewnętrznych przewoźników/spedytorów działających odpowiednio na rzecz
Kontrahenta lub na rzecz Spółki. Towary nie są wywożone własnymi środkami transportu
przez Kontrahentów lub Spółkę. Spółka co do zasady posiada ww. dokumenty przed
upływem terminu do złożenia deklaracji za dany okres rozliczeniowy. Przy czym, jeśli ww.
termin nie jest dotrzymany, Spółka stosuje zasady wykazywania dostaw w ewidencji, o
której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, wynikające z art. 42 ust. 12 i 12a tej ustawy.
Informacje o dokonywanych WDT Spółka wykazuje w informacjach podsumowujących
(VAT-UE). W sytuacji gdy transport organizowany jest przez Kontrahentów, Spółka
zasadniczo nie ma możliwości otrzymania dokumentu CMR podpisanego przez nabywcę,
tj. Kontrahenta (taki dokument podpisany jest jedynie przez nadawcę oraz przewoźnika
/spedytora). W pozostałych przypadkach, tj. gdzie transport organizowany jest przez
Spółkę, co do zasady Spółka otrzymuje dokument CMR, przy czym mogą zdarzyć się
przypadki odmienne.
W Spółce mogą wystąpić następujące warianty dokumentowania transakcji WDT:
W ramach Zestawu 1 Spółka jest/będzie w posiadaniu:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) międzynarodowego listu przewozowego CMR (przesyłanego drogą elektroniczną na
dedykowany adres e-mail Spółki w formie skanu dokumentu lub przekazywanego
bezpośrednio przez przewoźnika/spedytora w formie papierowej), niepodpisanego
przez Kontrahenta (podpisanego jedynie przez nadawcę i przewoźnika/spedytora),
3) potwierdzenie otrzymania zapłaty za Towary (w formie potwierdzenia bankowego).
Międzynarodowy list przewozowy CMR zawiera szereg informacji umożliwiających
określenie szczegółów danej dostawy, tj. informacje takie jak m.in. miejsce dostarczenia
Towarów (do kraju UE innego niż Polska), dane nadawcy, dane odbiorcy, dane przewoźnika
/spedytora, dodatkowe informacje i referencje umożliwiające określenie Towarów
będących przedmiotem transportu (numer przesyłki, tj. „delivery note”/numer
referencyjny). Spółka jest zatem w stanie jednoznacznie powiązać międzynarodowy list
przewozowy CMR z konkretnymi dostawami towarów.
Jednocześnie Spółka wyjaśnia, że terminy płatności są ustalane z Kontrahentami przed
rozpoczęciem współpracy, a płatność za Towar dokonywana jest po otrzymaniu Towaru
przez Kontrahenta. Szczegółowe warunki dotyczące płatności wynikają z ustaleń
dokonanych pomiędzy Spółką a Kontrahentem. Ustalenia te mają formę umowy
handlowej. W związku z powyższym oraz powszechnie przyjętą praktyką handlową,
dokonanie płatności Spółka utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy przez
Kontrahenta.
Dodatkowo, Spółka jest w stanie powiązać daną płatność z konkretną dostawą.
Potwierdzenie otrzymania zapłaty za Towary zawiera dane takie jak: nazwę Kontrahenta,
kwotę płatności i walutę oraz datę płatności. Jeśli w danym okresie było dokonywanych
więcej dostaw na rzecz danego Kontrahenta, to Kontrahent może dokonać płatności
obejmującej więcej niż jedną dostawę. W takim przypadku Spółka jest w stanie również
powiązać płatność z konkretnymi dostawami (przy pomocy systemu księgowego Spółka
może powiązać konkretne dostawy z potwierdzeniem otrzymania zapłaty za Towary).
W ramach Zestawu 2 Spółka jest/będzie w posiadaniu:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) potwierdzenia przewoźnika/spedytora o dostarczeniu Towaru do Kontrahenta, które
ma formę wygenerowanej elektronicznie informacji o trasie przesyłki, pochodzącej z
portalu internetowego firmy kurierskiej - przewoźnika/spedytora (umożliwiającego
monitorowanie przesyłki). Potwierdzenie to zawiera datę, godzinę i miejsce
dostarczenia Towaru do Kontrahenta, status. Spółka w każdym przypadku zna numer
przesyłki i jest w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. W konsekwencji, Spółka
jest w stanie jednoznacznie powiązać potwierdzenie od przewoźnika/spedytora z
konkretnymi transakcjami WDT udokumentowanymi wystawionymi przez Spółkę
fakturami.
W ramach Zestawu 3 Spółka jest/będzie w posiadaniu:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) potwierdzenia odbioru Towarów otrzymywane od Kontrahenta, w postaci:
korespondencji elektronicznej (mailowej) z Kontrahentem zawierającej
oświadczenie /informację o odbiorze przez niego towarów w danym okresie, na
terytorium innego kraju UE innym niż Polska, ze wskazaniem danych
umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw (np. data dostawy,
oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, czy też numer dokumentu „Delivery
Note”, będący dokumentem towarzyszącym danej dostawie). Spółka przesyła
Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent
odsyła odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały
przez niego otrzymane na terytorium kraju UE innym niż Polska. Potwierdzenie
to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej
wiadomości; lub
wygenerowanego elektronicznie zbiorczego raportu odebranych towarów z
portalu Kontrahenta, który zawiera informację o otrzymanych przez niego
Towarach w danym okresie, na terytorium innego kraju UE innym niż Polska. Na
portalu Kontrahent raportuje tylko Towary, które zostały przez niego odebrane.
W zależności od Kontrahenta, Spółka albo pobiera raport bezpośrednio z portalu
Kontrahenta, do którego ma dostęp, albo taki raport przesyłany jest z portalu
Kontrahenta na adres mailowy Spółki. Ww. raport zawiera dane pozwalające na
identyfikację towaru (np. data dostawy, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru,
czy też numer dokumentu „Delivery Note”, będący dokumentem towarzyszącym
danej dostawie).
Spółka jest w stanie jednoznacznie powiązać dostawy za pomocą numeru „Delivery Note”,
który znajduje się zarówno na fakturze WDT, jak i wynika z potwierdzenia odbioru
Towarów otrzymanego od Kontrahenta.
Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Spółka na podstawie
dokumentacji opisanej w Zestawie 1, 2 i 3 jest uprawniona do zastosowania stawki VAT 0%
w odniesieniu do WDT realizowanej na rzecz Kontrahenta zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z
art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy.
Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki
podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020
r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4
grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w
odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi
(Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7 grudnia 2018 r., s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018
/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio
stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912
wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do
zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:
1. Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE
domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa
członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale
na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:
a) sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego
lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu
co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa
w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od
siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu
jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z
jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o
których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały
wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od
sprzedawcy i od nabywcy;
b) sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
(i) pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub
przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz
nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie
pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz
adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w
przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu;
oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz
(ii) co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa
w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od
siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych
dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi
niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b),
potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne
strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.
Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) pkt
(i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła
dostawa.
2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.
3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub
transportu:
a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list
przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od
przewoźnika towarów;
b) następujące dokumenty:
(i) polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub
dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
(ii) dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład
notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego
przeznaczenia;
(iii) poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie
członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie
członkowskim.
Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww.
rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej
sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi
przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.
W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:
W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z
zastrzeżeniem art. 42.
Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki
podatku 0%, pod warunkiem że:
1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny
numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez
państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod
stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany
okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące
przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium
kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż
terytorium kraju;
3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę
towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować,
że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy
i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz
towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do
innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne
opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest
docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy
towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie
tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten
sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym
opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy
wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania
podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji
uwzględniającej daną dostawę.
W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:
Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:
1) podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3
pkt 1, lub
2) złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych
dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o
których mowa w art. 100 ust. 8
– chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu
skarbowego
Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub
spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty
wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.
Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie
potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej
dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa
członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora)
odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których
jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich
przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju –
w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2) (uchylony)
3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
4 (uchylony)
– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:
W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają
jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa
członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w
ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa
wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy
dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej
formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie
zobowiązania;
4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa
członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z
ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do
rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że
zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art.
13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego
towaru i jego transportem.
W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których
wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa
członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają
łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną
informację, której wymaga ten przepis.
Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów,
potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium
innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami
określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej
okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów
wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie
potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa
członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie
gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach
wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie
gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach
wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których
wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa
członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt,
co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar
został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium
kraju.
Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11
października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności
opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy.
Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu
czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa
członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa
towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu
według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej
strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego
nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku
uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności
podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku
tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym
państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów)) na
terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA
stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog
dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium
innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami
określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1,
3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów
wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art.
42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub
innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji
podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na
terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Ponadto należy zauważyć, że ustawa nie zawiera definicji „dokumentu przewozowego”.
Nawiązując do cyt. art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dokument ten powinien być dowodem
potwierdzającym, że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został
wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa
członkowskiego inne niż terytorium kraju. List przewozowy opisany w Rozdziale III
Konwencji Genewskiej o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów
(CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238, z późn. zm.), jest
niewątpliwie dowodem zawarcia umowy przewozu. Zgodnie z art. 4 oraz art. 9 Konwencji
Genewskiej list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy przewozu, warunków tej
umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, o ile nie zostanie przeprowadzony
dowód przeciwny.
Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na
ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom Konwencji. Zatem, sama
Konwencja również nie ogranicza możliwości przeprowadzania dowodu w zakresie
przewozu towarów tylko do listu przewozowego.
Wobec powyższego dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1
ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego
jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i
dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa
członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno
tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i
potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.
Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu
Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich
przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3
ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla
udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie
dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja
podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy
dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z
prawem.
Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać
w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium
kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do
nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium
kraju.
Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie
określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów
będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie
przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów
w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować,
że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów
została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma
podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w
formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie
elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail
otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego
autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach
ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod
warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została
wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić
dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż
terytorium kraju.
Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera
dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy,
umożliwiając jego identyfikację.
Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów
administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08,
Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony
do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT
towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze
wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.
in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych
sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji
poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku
WDT (...)”.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez
Państwa w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów do
Kontrahentów, którzy – jak wynika z treści wniosku - posiadają właściwy i ważny numer
identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez właściwe państwo
członkowskie, tj. dowody (opisane w Zestawie 1, 2 i 3) w postaci:
Zestaw 1:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) międzynarodowego listu przewozowego CMR (przesyłanego drogą elektroniczną na
dedykowany adres e-mail Spółki w formie skanu dokumentu lub przekazywanego
bezpośrednio przez przewoźnika/spedytora w formie papierowej), niepodpisanego
przez Kontrahenta (podpisanego jedynie przez nadawcę i przewoźnika/spedytora).
Międzynarodowy list przewozowy CMR zawiera szereg informacji umożliwiających
określenie szczegółów danej dostawy, tj. informacje takie jak m.in. miejsce
dostarczenia Towarów (do kraju UE innego niż Polska), dane nadawcy, dane odbiorcy,
dane przewoźnika/spedytora, dodatkowe informacje i referencje umożliwiające
określenie Towarów będących przedmiotem transportu (numer przesyłki, tj. „delivery
note”/ numer referencyjny). Spółka jest w stanie jednoznacznie powiązać
międzynarodowy list przewozowy CMR z konkretnymi dostawami towarów.
3) potwierdzenie otrzymania zapłaty za Towary (w formie potwierdzenia bankowego).
Terminy płatności są ustalane z Kontrahentami przed rozpoczęciem współpracy, a
płatność za Towar dokonywana jest po otrzymaniu Towaru przez Kontrahenta.
Szczegółowe warunki dotyczące płatności wynikają z ustaleń dokonanych pomiędzy
Spółką a Kontrahentem. Ustalenia te mają formę umowy handlowej. W związku z
powyższym oraz powszechnie przyjętą praktyką handlową, dokonanie płatności
Spółka utożsamia z akceptacją dokonanej dostawy przez Kontrahenta. Dodatkowo,
Spółka jest w stanie powiązać daną płatność z konkretną dostawą. Potwierdzenie
otrzymania zapłaty za Towary zawiera dane takie jak: nazwę Kontrahenta, kwotę
płatności i walutę oraz datę płatności. Jeśli w danym okresie było dokonywanych
więcej dostaw na rzecz danego Kontrahenta, to Kontrahent może dokonać płatności
obejmującej więcej niż jedną dostawę. W takim przypadku Spółka jest w stanie
powiązać płatność z konkretnymi dostawami (przy pomocy systemu księgowego
Spółka może powiązać konkretne dostawy z potwierdzeniem otrzymania zapłaty za
Towary).
Zestaw 2:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) potwierdzenia przewoźnika/spedytora o dostarczeniu Towaru do Kontrahenta, które
ma formę wygenerowanej elektronicznie informacji o trasie przesyłki, pochodzącej z
portalu internetowego firmy kurierskiej - przewoźnika/spedytora (umożliwiającego
monitorowanie przesyłki). Potwierdzenie to zawiera datę, godzinę i miejsce
dostarczenia Towaru do Kontrahenta, status. Spółka w każdym przypadku zna numer
przesyłki i jest w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. W konsekwencji, Spółka
jest w stanie jednoznacznie powiązać potwierdzenie od przewoźnika/spedytora z
konkretnymi transakcjami WDT udokumentowanymi wystawionymi przez Spółkę
fakturami.
Zestaw 3:
1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację
poszczególnych sztuk ładunku,
2) potwierdzenia odbioru Towarów otrzymywane od Kontrahenta, w postaci:
korespondencji elektronicznej (mailowej) z Kontrahentem zawierającej
oświadczenie /informację o odbiorze przez niego towarów w danym okresie, na
terytorium innego kraju UE innym niż Polska, ze wskazaniem danych
umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw (np. data dostawy,
oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, czy też numer dokumentu „Delivery
Note”, będący dokumentem towarzyszącym danej dostawie). Spółka przesyła
Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent
odsyła odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały
przez niego otrzymane na terytorium kraju UE innym niż Polska. Potwierdzenie
to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej
wiadomości; lub
wygenerowanego elektronicznie zbiorczego raportu odebranych towarów z
portalu Kontrahenta, który zawiera informację o otrzymanych przez niego
Towarach w danym okresie, na terytorium innego kraju UE innym niż Polska. Na
portalu Kontrahent raportuje tylko Towary, które zostały przez niego odebrane.
W zależności od Kontrahenta, Spółka albo pobiera raport bezpośrednio z portalu
Kontrahenta, do którego ma dostęp, albo taki raport przesyłany jest z portalu
Kontrahenta na adres mailowy Spółki. Ww. raport zawiera dane pozwalające na
identyfikację towaru (np. data dostawy, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru,
czy też numer dokumentu „Delivery Note”, będący dokumentem towarzyszącym
danej dostawie)
- stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które
zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały
dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów
do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w
konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych
warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w
odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).
Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym Spółka na podstawie dokumentacji opisanej
w Zestawie 1, 2 i 3 jest uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do WDT
realizowanej na rzecz Kontrahenta zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 i 11
ustawy, należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego,
który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo
przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji
indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu
faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w
sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem
zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub
nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia
przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy,
gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się
będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w
złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na
wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W
przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-
skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym
zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu
przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i
opieram się wyłącznie na elementach stanu/zdarzenia przedstawionych we wniosku.
Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do
innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej,
bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.
111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa
sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia
przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego (...) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje
ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na
adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS
/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.