Wnioskodawca, firma A. sp. z o.o., zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT, świadczy usługi serwisowe na turbinach wiatrowych na rzecz niemieckiego kontrahenta, firmy B. Gmbh. W związku z tym, w dniu 31 marca 2025 r. złożył wniosek o interpretację indywidualną, pytając o miejsce świadczenia usług oraz prawo do odliczenia VAT. Organ podatkowy potwierdził, że miejscem świadczenia usług jest Niemcy, co oznacza, że usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Ponadto, faktury wystawiane przez polskich podwykonawców uprawniają Wnioskodawcę do odliczenia VAT. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzając stanowisko Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
31 marca 2025 r. za pośrednictwem operatora pocztowego wpłynął Państwa wniosek z 28 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towaru i usług w zakresie ustalenia miejsca świadczenia usług oraz prawa do odliczenia podatku. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Firma A. sp. z o.o. (dalej również jako Wnioskodawca lub Spółka A.) jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka A. jest polskim czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług), ale głównie świadczy usługi na terenie Niemiec, na rzecz niemieckiego kontrahenta - firmy B. Gmbh, która jest zarejestrowana jako niemiecki podatnik VAT podający nr rejestracyjny VAT z prefixem DE. A. Spółka z o.o. jest certyfikowanym podwykonawcą B. Gmbh Spółka A. nie jest zarejestrowana w Niemczech jako podatnik VAT niemiecki.
Za wykonane usługi Spółka A. wystawia faktury na rzecz zleceniodawcy niemieckiego ze stawką VAT NP (niepodlegające opodatkowaniu z adnotacją „reverse chargé”), na podstawie artykułu 28b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361 - dalej także jako ustawa o VAT). Spółka A uznaje, że opisane poniżej usługi są opodatkowane w kraju rejestracji zleceniodawcy - Niemcy, a więc nie podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie powołanego przepisu w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a podatnikiem z tytułu tych usług jest zlecająca usługę Spółka B niemiecka. Firma A świadczy przedmiotowe usługi z wykorzystaniem podwykonawców prowadzących własne działalności gospodarcze, na podstawie zawartych z nimi umów. Podwykonawcy są podmiotami gospodarczymi. Część z nich jest podatnikami VAT, zarejestrowanymi w Polsce i wykazanymi w rejestrze podatników podatku od towarów i usług jako podatnicy VAT czynni. Niektórzy podwykonawcy są podatnikami zwolnionymi od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Żaden z podwykonawców Spółki A. nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT na terenie Niemiec. Za wykonane usługi podwykonawcy będący podatnikami VAT czynnymi wystawiają faktury z polskim VAT, według stawki 23%. Podatnicy zwolnieni wystawiają faktury bez podatku z adnotacją o zwolnieniu na podstawie art. 113 ustawy o VAT. Usługi, które świadczy Spółka A. na terenie Niemiec są usługami serwisowymi na turbinach wiatrowych. W szczegółach są to usługi polegające na wymianie części zamiennych/komponentów w gondoli turbiny wiatrowej w różnych systemach/obwodach /urządzeniach lub sprawdzeniu ich poprawności działania. Są to działania na elementach wymiennych turbin wiatrowych. W szczególności są to między innymi czynności polegające na: Wymiana uszczelnień rur układu hydraulicznego przechodzących przez przekładnię główną turbiny; Wymiana uszczelnień w pompach od układu chłodzenia; Sprawdzenie i ewentualna wymiana opasek zaciskowych na wężach w układzie chłodzenia; Wymiana przewodów (rurek plastikowych) systemu gaśniczego w newralgicznych miejscach w turbinie (szafy kontrolne/elektryczne); Kontrola i ustawienie napięcia sprężyn w elementach łączących wieżę turbiny z gondolą; Wymiana konektorów czujników temperatury łożysk przekładni głównej; Wymiana węży hydraulicznych i ich poprawne ustawienie i umocowanie w piaście gondoli turbiny wiatrowej; Osiowanie i ustawienie generatora względem przekładni głównej turbiny wiatrowej. Podwykonawcy Spółki A. realizują wskazane usługi w tym samym zakresie jaki jest zlecony Spółce A. lub tylko częściowo. Usługi podwykonawców mieszczą się w zakresie usług wyżej opisanych i są wykorzystywane wyłącznie do usług, za których wykonanie Spółka A. obciąża niemieckiego kontrahenta. Zarówno usługi Spółki A. jak i jej podwykonawców nie mają związku z elementami trwałymi konstrukcji wiatraków jako budowli, ale dotyczą elementów wymiennych stanowiących łącznie urządzenie - system generujący energię elektryczną. Pytania 1) Czy miejscem świadczenia usług opisanych w stanie faktycznym jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą (Spółka B.) posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli terytorium Niemiec, zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług? 2) Czy faktury potwierdzające wykonywanie opisanych w stanie faktycznym usług, wystawiane przez podwykonawców Spółki A., będących czynnymi podatnikami VAT, uprawniają Spółkę A. na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT do odliczania wykazanego w tych fakturach podatku VAT, w związku z zastosowaniem do tych usług art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, obligującego do uznania, że te usługi podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju? Państwa stanowisko w sprawie Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - opodatkowaniu podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju, 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy: rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Wnioskodawca (zarejestrowany, czynny podatnik VAT) prowadzi działalność gospodarczą, wykonując opisane w stanie faktycznym usługi. Powyższe usługi świadczone są przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta poza granicami kraju. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany do celów podatku VAT w innych krajach niż Polska. Wnioskodawca podpisał umowy na podwykonawstwo wyżej wskazanych usług z wykonawcami prowadzącymi działalność gospodarczą na terytorium kraju. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi poza terytorium kraju należy klasyfikować jako usługi opodatkowane w kraju zamawiającego na podstawie art. 28b ustawy o VAT i czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo traktując wykonane przez podwykonawców usługi na swoją rzecz - tj. kontrahenta polskiego - jako usługi z miejscem świadczenia w Polsce. Wątpliwości dotyczą zatem przypadków, gdy podwykonawcy Wnioskodawcy wystawiają faktury z krajowym podatkiem VAT za usługi wykonane na terytorium Niemiec w ramach zleconego podwykonawstwa, również w oparciu o przepis art. 28b ustawy o VAT. W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług miejsce świadczenia decyduje o tym, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Stosownie bowiem do art. 28a ustawy: 1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to: a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6, b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej; 2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług. Powyższy przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy, w myśl tego artykułu: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy: Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy: W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Z powyższych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona. Natomiast, według szczególnego przepisu art. 28e ustawy: Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości. Przepis art. 28e ustawy - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi, które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące - determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości - jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości. Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość. Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Ustawodawca unijny wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 - pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”. Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011: Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się: a) każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania; b) każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść; c) każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy; d) każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji. Ponadto, w myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia nr 282/2011: Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach: a) gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług; b) gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości. Jednocześnie, w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Co więcej, w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Zgodnie z art. 31a ust. 2 lit. m) rozporządzenia 282/2011: Ustęp 1 obejmuje w szczególności instalację lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość. Natomiast w świetle z art. 31a ust. 3 lit. f) rozporządzenia 282/2011: Ustęp 1 nie ma zastosowania do instalacji lub montażu maszyn lub sprzętu, utrzymania i naprawy oraz kontroli maszyn lub sprzętu, jak również nadzoru nad maszynami lub sprzętem, które nie są lub nie stają się częścią nieruchomości. Zatem szczególne miejsce świadczenia określone w art. 28e ustawy dotyczy wyłącznie usług, które ściśle odnoszą się do konkretnej określonej co do miejsca położenia nieruchomości. W konsekwencji usługą związaną z nieruchomością nie jest każda dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z daną nieruchomością, lecz jedynie usługa, która wprost odnosi się do konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości będącej też centralnym punktem usługi bądź też, ma na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy usługi na terenie Niemiec, które nie są związane ze zmianą konstrukcyjną nieruchomości. Zakres czynności wykonywanych konkretnie przez Wnioskodawcę nie zmierza do zainstalowania na stałe urządzenia w budowli. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie mają na celu zmiany prawnego, czy fizycznego stanu nieruchomości. Usługi opisane w stanie faktycznym polegają na specjalistycznej wymianie części zamiennych /komponentów w gondoli turbiny wiatrowej w różnych systemach/obwodach/urządzeniach lub sprawdzeniu ich poprawności działania. Są to działania na elementach wymiennych turbin wiatrowych. Biorąc zatem pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że opisane we wniosku usługi polegające na serwisie lub konserwacji wymiennego elementu elektrowni wiatrowej nie mają bezpośredniego związku z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy. Tym samym ww. usługi nie stanowią usług, do których znajduje zastosowanie art. 28e ustawy. Jednocześnie do przedmiotowych usług nie znajdują zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. W konsekwencji miejsce świadczenia usług polegających na wymianie części zamiennych/komponentów w gondoli turbiny wiatrowej w różnych systemach/obwodach/urządzeniach lub sprawdzeniu ich poprawności działania określa art. 28b ustawy o VAT. Są to bowiem działania na elementach wymiennych turbin wiatrowych polegające na wymianie części zamiennych/komponentów w gondoli turbiny wiatrowej w różnych systemach/obwodach/urządzeniach lub sprawdzeniu ich poprawności działania. W analizowanym przypadku Wnioskodawca podpisał umowy na podwykonawstwo opisanych we wniosku usług z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą na terytorium kraju, w tym w części z nich z zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Podwykonawcy nie są, według wiedzy Wnioskodawcy, podmiotami zarejestrowanymi do celów podatku VAT w innych krajach niż Polska, nie mają także stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terenie obcych państw. Zatem, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, świadczone przez podwykonawców usługi polegające na wymianie części zamiennych/komponentów w gondoli turbiny wiatrowej, w różnych systemach /obwodach/urządzeniach lub sprawdzeniu ich poprawności działania są opodatkowane w kraju siedziby zleceniodawcy - Spółki A. Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy, zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko w sprawie zadanych we wniosku pytań powinno być następujące: Ad 1. Miejscem świadczenia usług opisanych w stanie faktycznym jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą (B. Gmbh) posiada siedzibę działalności gospodarczej, zgodnie z art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług. Opisane we wniosku usługi, polegające na wymianie części zamiennych/komponentów w gondoli turbiny wiatrowej w różnych systemach/obwodach/urządzeniach lub sprawdzeniu ich poprawności działania, są usługami na elementach wymiennych turbin wiatrowych i świadczone poza terytorium kraju, stanowią usługi, do których znajduje zastosowanie art. 28b ustawy o VAT, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju ze względu na podmiot zlecający usługę posługujący się niemieckim numerem VAT i mający siedzibę działalności w tym kraju. Ad 2. Faktury potwierdzające wykonywanie opisanych w stanie faktycznym usług, wystawiane przez podwykonawców Spółki A., będących czynnymi podatnikami VAT, uprawniają Spółkę A. do odliczania wykazanego w tych fakturach podatku VAT, w związku z zastosowaniem do tych usług art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, obligującego do uznania, że te usługi podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju. Przedmiotowe usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy - w miejscu gdzie Wnioskodawca, będący usługobiorcą usług podwykonawców posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. na terytorium Polski i w związku z tym Wnioskodawca, zgodnie z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, ma prawo odliczać podatek naliczony VAT wynikający z faktur wystawionych przez podwykonawców, gdyż nabyte usługi służą świadczeniu usług Wnioskodawcy, które byłyby opodatkowane, gdyby świadczono je w rozumieniu ustawy o VAT na terytorium kraju, o czym stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy: Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy: Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...). Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy: Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług miejsce świadczenia decyduje o tym, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. I tak stosownie do art. 28a ustawy: Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału: 1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to: a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6, b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej; 2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług. Wskazany art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich. Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym: Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. Według art. 28b ust. 2 ustawy: W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona. Ponadto, w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia. Jedną z takich kategorii są usługi związane z nieruchomościami. Zgodnie z art. 28e ustawy: Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości. Przepis art. 28e ustawy - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według miejsca jej położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące - determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości - jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości. Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) w art. 47 przewiduje, że: Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość. Ustawa nie zawiera definicji pojęcia „nieruchomość” oraz pojęcia „usługi związanej z nieruchomościami”. Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz. Urz. UE L Nr 284 z 26.10.2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 - pojęcie „nieruchomość”, jak również wyjaśnił, na czym polegają „usługi związane z nieruchomościami”. Zgodnie z art. 13b rozporządzenia 282/2011: Do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za „nieruchomość” uznaje się: a) każdą określoną część ziemi, na jej powierzchni lub pod jej powierzchnią, która może stać się przedmiotem własności i posiadania; b) każdy budynek lub każdą konstrukcję przytwierdzone do gruntu lub w nim osadzone powyżej lub poniżej poziomu morza, których nie można w łatwy sposób zdemontować lub przenieść; c) każdy zainstalowany element stanowiący integralną część budynku lub konstrukcji, bez którego budynek lub konstrukcja są niepełne, taki jak drzwi, okna, dachy, schody i windy; d) każdy element, sprzęt lub maszynę zainstalowane na stałe w budynku lub konstrukcji, które nie mogą być przeniesione bez zniszczenia lub zmiany budynku lub konstrukcji. Ponadto, w myśl art. 31a ust. 1 rozporządzenia nr 282/2011: Usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112 /WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach: a) gdy wywodzą się z nieruchomości, a dana nieruchomość stanowi element składowy usługi i jest elementem centralnym oraz niezbędnym z punktu widzenia świadczonych usług; b) gdy są świadczone w odniesieniu do nieruchomości lub dla niej przeznaczone i mają na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu danej nieruchomości. Jednocześnie, w art. 31a ust. 2 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Co więcej, w art. 31a ust. 3 rozporządzenia 282/2011 zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Zgodnie z art. 31a ust. 2 lit. m) rozporządzenia 282/2011: Ustęp 1 obejmuje w szczególności instalację lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość. Natomiast w świetle art. 31a ust. 3 lit. f) rozporządzenia 282/2011: Ustęp 1 nie ma zastosowania do instalacji lub montażu maszyn lub sprzętu, utrzymania i naprawy oraz kontroli maszyn lub sprzętu, jak również nadzoru nad maszynami lub sprzętem, które nie są lub nie stają się częścią nieruchomości. Zatem szczególne miejsce świadczenia określone w art. 28e ustawy dotyczy wyłącznie usług, które ściśle odnoszą się do konkretnej określonej co do miejsca położenia nieruchomości. W konsekwencji usługą związaną z nieruchomością nie jest każda dowolna usługa wykazująca chociażby najmniejszy związek z daną nieruchomością, lecz jedynie usługa, która wprost odnosi się do konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości będącej też centralnym punktem usługi bądź też, ma na celu zmianę prawnego lub fizycznego stanu konkretnej (określonej co do położenia) nieruchomości. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest polskim czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, ale głównie świadczy usługi na terenie Niemiec, na rzecz niemieckiego kontrahenta - firmy B. Gmbh, która jest zarejestrowana jako niemiecki podatnik VAT podający nr rejestracyjny VAT z prefixem DE. Wnioskodawca jest certyfikowanym podwykonawcą Spółki B. Spółka A. nie jest zarejestrowana w Niemczech jako podatnik VAT niemiecki. Za wykonane usługi Spółka A. wystawia faktury na rzecz zleceniodawcy niemieckiego ze stawką VAT NP (niepodlegające opodatkowaniu z adnotacją „reverse chargé”), na podstawie artykułu 28b ustawy. Spółka A. uznaje, że usługi są opodatkowane w kraju rejestracji zleceniodawcy - Niemcy i podatnikiem z tytułu tych usług jest zlecająca usługę Spółka niemiecka. Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi z wykorzystaniem podwykonawców prowadzących własne działalności gospodarcze, na podstawie zawartych z nimi umów. Podwykonawcy są podmiotami gospodarczymi. Część z nich jest podatnikami VAT, zarejestrowanymi w Polsce i wykazanymi w rejestrze podatników podatku od towarów i usług jako podatnicy VAT czynni. Niektórzy podwykonawcy są podatnikami zwolnionymi od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług. Żaden z podwykonawców Spółki A. nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT na terenie Niemiec. Za wykonane usługi podwykonawcy będący podatnikami VAT czynnymi wystawiają faktury z polskim VAT, według stawki 23%. Podatnicy zwolnieni wystawiają faktury bez podatku z adnotacją o zwolnieniu na podstawie art. 113 ustawy. Usługi, które świadczy Spółka A. na terenie Niemiec są usługami serwisowymi na turbinach wiatrowych. W szczegółach są to usługi polegające na wymianie części zamiennych/komponentów w gondoli turbiny wiatrowej w różnych systemach/obwodach /urządzeniach lub sprawdzeniu ich poprawności działania. Są to działania na elementach wymiennych turbin wiatrowych. Podwykonawcy Spółki A. realizują wskazane usługi w tym samym zakresie jaki jest zlecony Spółce A. lub tylko częściowo. Usługi podwykonawców mieszczą się w zakresie usług wyżej opisanych i są wykorzystywane wyłącznie do usług, za których wykonanie Spółka A. obciąża niemieckiego kontrahenta. Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy miejscem świadczenia usług przez Spółkę A. na rzecz niemieckiego Kontrahenta jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie miejsca świadczenia usług świadczonych na rzecz niemieckiego Kontrahenta przy pracach serwisowych na turbinach wiatrowych na terenie Niemiec, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w analizowanym stanie faktycznym nie znajdą zastosowania przepisy szczególne definiujące miejsce świadczenia usług związanych z nieruchomościami (art. 28e ustawy). Zgodnie ze wskazanym we wniosku opisem stanu faktycznego usługi, które Spółka A. świadczy na terenie Niemiec są usługami serwisowymi na turbinach wiatrowych. W szczególności są to usługi polegające na wymianie części zamiennych/komponentów w gondoli turbiny wiatrowej w różnych systemach/obwodach/urządzeniach lub sprawdzeniu ich poprawności działania. Są to działania na elementach wymiennych turbin wiatrowych. W szczególności są to między innymi czynności polegające na: Wymianie uszczelnień rur układu hydraulicznego przechodzących przez przekładnię główną turbiny; Wymianie uszczelnień w pompach od układu chłodzenia; Sprawdzeniu i ewentualnej wymianie opasek zaciskowych na wężach w układzie chłodzenia; Wymianie przewodów (rurek plastikowych) systemu gaśniczego w newralgicznych miejscach w turbinie (szafy kontrolne/elektryczne); Kontroli i ustawieniu napięcia sprężyn w elementach łączących wieżę turbiny z gondolą; Wymianie konektorów czujników temperatury łożysk przekładni głównej; Wymianie węży hydraulicznych i ich poprawnym ustawieniu i umocowaniu w piaście gondoli turbiny wiatrowej; Osiowaniu i ustawianiu generatora względem przekładni głównej turbiny wiatrowej. Jak wynika z opisu stanu faktycznego, zarówno usługi Spółki A. jak i jej podwykonawców nie mają związku z elementami trwałymi konstrukcji wiatraków jako budowli, ale dotyczą elementów wymiennych stanowiących łącznie urządzenie - system generujący energię elektryczną. Zatem biorąc pod uwagę wskazane przez Wnioskodawcę informacje należy stwierdzić, że usługi wykonywane przez Spółkę A. na terenie Niemiec stanowiące usługi polegające na specjalistycznej wymianie części zamiennych/komponentów w gondoli turbiny wiatrowej w różnych systemach/obwodach/urządzeniach lub sprawdzeniu ich poprawności nie będą miały bezpośredniego związku z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy. Usługi nie są związane ze zmianą konstrukcyjną nieruchomości, a zakres czynności wykonywanych konkretnie przez Wnioskodawcę nie zmierza do zainstalowania na stałe urządzenia w budowli. Tym samym usługi świadczone w Niemczech na elementach wymiennych turbin wiatrowych nie będą stanowić usług, do których znajduje zastosowanie art. 28e ustawy (nie będą to usługi związane z nieruchomościami, które podlegają opodatkowaniu w miejscu położenia danej nieruchomości). Jednocześnie do ww. usług wykonywanych przez Wnioskodawcę nie znajdują zastosowania inne szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług wynikające z art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy. W konsekwencji miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Spółkę A. na rzecz niemieckiego Kontrahenta stanowiące usługi serwisowe na elementach wymiennych turbin wiatrowych na terenie Niemiec należy ustalić na podstawie art. 28b ustawy. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że będą świadczyli Państwo ww. usługi na rzecz kontrahenta z Niemiec będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, posługującego się niemieckim numerem VAT oraz mającego siedzibę działalności gospodarczej w tym kraju. Zatem miejscem świadczenia ww. usług na rzecz kontrahenta z Niemiec, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, będzie kraj, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. terytorium Niemiec. W konsekwencji ww. usługi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 1 wniosku należy uznać za prawidłowe. Państwa wątpliwości dotyczą także ustalenia czy faktury potwierdzające wykonywanie opisanych w stanie faktycznym usług, które są wystawiane przez polskich podwykonawców Spółki A. będących czynnymi podatnikami podatku VAT, uprawniają Spółkę A. do odliczania wykazanego na tych fakturach podatku VAT. Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez polskich podwykonawców Spółki A będących czynnymi podatnikami podatku VAT, należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Podkreślić należy, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Co więcej, zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy: Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, innych niż te, do których stosuje się zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ust. 1, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami. Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników prowadzących działalność gospodarczą na terytorium kraju, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności. Zauważyć również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy: Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Zatem w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze. Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez polskich podwykonawców Spółki A. będących czynnymi podatnikami podatku VAT należy wskazać, że istotną kwestią jest prawidłowe ustalenie miejsca świadczenia nabywanych przez Spółkę A. od polskich podwykonawców usług. Miejsce świadczenia usług jest jednocześnie miejscem ich opodatkowania. Z opisu sprawy wynika, że polscy podwykonawcy świadczą na rzecz Spółki A. usługi serwisowe, które są tożsame z usługami serwisowymi wykonywanymi przez Spółkę A. na rzecz niemieckiego Kontrahenta. Jak już ustaliłem, usługi świadczone przez Spółkę A. na rzecz niemieckiego Kontrahenta nie stanowią usług związanych z nieruchomościami na podstawie art. 28e ustawy, tym samym usługi polskich podwykonawców świadczone dla Spółki A. również nie są związane z nieruchomościami. W związku z powyższym należy wskazać, że skoro usługi nabywane przez Spółkę A. od polskich podwykonawców nie stanowią usług związanych z nieruchomościami na podstawie art. 28e ustawy, to miejsce świadczenia, a tym samym miejsce opodatkowania nabywanych usług należy ustalić na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy - w miejscu, gdzie Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Podwykonawcy świadczą usługi na Państwa rzecz, tj. Spółki A. z siedzibą w Polsce i zarejestrowanej jako czynny podatnik VAT. Będą to więc usługi opodatkowane w Polsce. Nabywane przez Państwa usługi od polskich podwykonawców będących czynnymi podatnikami podatku VAT są związane ze świadczeniem przez Państwa usług na rzecz niemieckiego Kontrahenta opodatkowanych poza terytorium Polski. A zatem w przypadku, gdyby ww. czynności były wykonywane na terytorium kraju, to przysługiwałoby Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabywanych usług, ponieważ byłyby wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z powyższym, w świetle przedstawionych okoliczności sprawy, spełniona zostanie przesłanka przewidziana w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy i tym samym będą mieli Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług, od polskich podwykonawców będących czynnymi podatnikami podatku VAT. Powyższe prawo będzie przysługiwało Spółce A. w przypadku posiadania przez Spółkę A. dokumentów, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Końcowo jedynie należy zaznaczyć, że w odniesieniu do Państwa wątpliwości ogólna zasada przy ustalaniu miejsca świadczenia usług z art. 28b ust. 1 ustawy ma zastosowanie, co do zasady w przypadku świadczenia usług transgranicznych między podmiotem z Polski a podmiotem z innego państwa. W takiej sytuacji miejscem świadczenia (opodatkowania) usług, o ile nie znajdą zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług, jest kraj usługobiorcy, który będzie zobowiązany do rozliczenia podatku w swoim kraju z tytułu nabycia tej usługi, na podstawie tzw. odwrotnego obciążenia. Natomiast zarówno Wnioskodawca, jak i podwykonawcy są polskimi podmiotami, zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT w Polsce. Ponadto jak ustaliłem, do usług będących przedmiotem Państwa wątpliwości nie będą miały zastosowania szczególne przepisy dotyczące określania miejsca świadczenia usług, w tym art. 28e ustawy. Tym samym usługi nabywane przez Spółkę A. od polskich podwykonawców podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT. W związku z powyższym stanowisko Spółki A. w zakresie pytania oznaczonego nr 2 wniosku należy uznać za prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej
przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili