W dniu 26 marca 2025 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę wyposażenia i wystroju pizzerii. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie gastronomii i nabył wyposażenie lokalu od Sprzedającego, który wcześniej prowadził działalność gastronomiczną. W umowie sprzedaży nie doszło do przejęcia praw i obowiązków z umowy najmu ani innych umów związanych z działalnością Sprzedającego. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT, ponieważ nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
26 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej dostawę wyposażenia i wystroju pizzerii.
Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca pozostaje podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiot obecnie prowadzonej działalności gospodarczej obejmuje PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 56.10.A Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne. W listopadzie 2024 r. Wnioskodawca zawarł umowę udokumentowaną fakturą VAT (podatek od towarów i usług), na podstawie której nabył od innego przedsiębiorcy (dalej „Sprzedający”) wystrój oraz wyposażenie lokalu użytkowego, w którym Sprzedający prowadził dotychczas działalność gastronomiczną w postaci pizzerii. Ww. umowa została zawarta w związku z rozwiązaniem najmu lokalu pizzerii ze Sprzedającym i zawarciem nowej umowy najmu z Wnioskodawcą. Wyposażenie objęte umową sprzedaży obejmowało m.in. rzemieślniczy piec włoski do pizzy, mieszalniki do ciasta, stół chłodniczy, witrynę chłodniczą, pojemniki na ciasto, talerze, lampy, wagę, gaśnicę. Umowa sprzedaży objęła także wyposażenie baru/sali barowej oraz Sali głównej takie jak: ekspres do kawy, młynek, warnik, przyrządy i akcesoria barmańskie, naczynia do kawy, filiżanki i inne akcesoria do kawy, bar, oświetlenie, sprzęt grający, hokery, stół barowy wyciskarkę do soków, komputer POS z monitorem dotykowym i oprogramowaniem, drukarkę bonową, sofy, krzesła, stoły. Umowa obejmowała także wyposażenie Kuchni w tym: grill gładki, grill ławowy, pakowarkę próżniową, piec konwekcyjny, szafy metalowe, zlewy, szatkownicę, frytkownice, roboty kuchenne, garnki, półki, lampy sufitowe, zamrażarki, krajalnicę, drobny sprzęt kuchenny, sztućce, talerze, gaśnicę. Dodatkowo umowa odnosiła się do sprzedaży wyposażenia WC dla klientów w tym: drzwi, toalety, suszarek, wentylacji, luster, przewijaka. Sprzedane zostały także wyposażenie zmywaka: zlewy, bojler elektryczny, zmywarko-wyparzarka, oświetlenie, stół. Przedmiotem umowy sprzedaży były także wyposażenie WC dla personelu oraz zaplecze/pomieszczenie gospodarcze tj. umywalka z szafką, szafa dla personelu, wózek do kegów, klimatyzacja baru i sali, system monitoringu, donice drewniane z pergolą do ogródka oraz projekt wewnętrznej instalacji gazowej. Niezależnie od wskazanych powyżej elementów wyposażenia oraz wystroju lokalu Sprzedający za odrębnym wynagrodzeniem przekazał Wnioskodawcy („Nabywcy”) prawo do wyłącznego dostępu do karty telefonicznej, nazwy i oznaczeń pizzerii (logo), funpage w mediach społecznościowych dotyczących pizzerii, w tym do profilu na portalu ...oraz profilu firmy w .... Sprzedający zobowiązał się nadto, że przez okres 2 tygodni będzie asystował Nabywcy w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, poprzez bieżące doradztwo w zakresie zamówień, sprzedaży, technik powstawania potraw, źródeł dostaw, źródeł pozyskiwania klientów, funkcjonowania ważnych dat dla pizzerii. Za podjęcie ww. dodatkowych działań Sprzedający miał uzyskać określone wynagrodzenie opisane w umowie sprzedaży. W ramach ww. umowy za dodatkowym wynagrodzeniem opisanym w umowie Sprzedający przeniósł na Nabywcę wszelkie prawa majątkowe do utworów, które powstały podczas ich opracowania i dotyczące pizzerii, w tym prawa do grafik i opisów ujawnionych na funpage w mediach społecznościowych i na profilu firmy ..., a także do przepisów kulinarnych, menu, kompozycji potraw i ich nazw, nazwy przedsiębiorstwa, oznaczenia przedsiębiorstwa (logo), sieci sprzedaży, sieci dostawców na wszystkich znanych na datę podpisania umowy polach eksploatacji. Umowa zawierała także oświadczenie, że ich zamiarem nie jest zbycie ogółu praw i obowiązków prowadzonego przez Sprzedającego przedsiębiorstwa, a „Kupujący nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności za ewentualne zobowiązania Sprzedającego”. Na podstawie odrębnej faktury Sprzedający sprzedał Wnioskodawcy, pozostałości towarów znajdujących się w magazynie, co obejmowało soki, napoje gazowane, wodę mineralną (kilkanaście butelek), ser mozzarella, mąkę do pizzy (13 kg), czy cukier trzcinowy (2,5 kg). Przedmiotem transakcji nie było przejęcie praw i obowiązków z umowy najmu. W tym zakresie doszło do rozwiązania umowy najmu ze Sprzedającym oraz do zawarcia nowej umowy najmu z Nabywcą. Nabywca także samodzielnie po dacie sprzedaży wyposażenia zawarł z ... sp. o.o. umowę na dostawę energii elektrycznej. Na początku miesiąca grudnia 2024 r. tj. już po dacie zawarcia umowy sprzedaży wyposażenia - Nabywca zawarł także umowę o dostawę gazu płynnego propan-butan w butlach – niezbędnego do prowadzenia działalności gastronomicznej. W tym samym czasie Nabywca zawarł także odrębną umowę z ...- Stowarzyszeniem ..., na podstawie której Stowarzyszenie udzieliło Wnioskodawcy niewyłącznej licencji na publiczne odtwarzanie utworów z repertuaru Stowarzyszenia. Ww. umowy miały charakter umów samodzielnych, nie doszło do przeniesienia praw i obowiązków w tym zobowiązań przypisanych do Sprzedającego. W ramach czynności w miesiącu listopadzie nie doszło także do przeniesienia praw i obowiązków z umów zlecenia z personelem zatrudnianym przez Sprzedającego. Jedyną osobą, z którą Wnioskodawca podpisał odrębną umowę zlecenia w miesiącu grudniu 2024 r, która była zatrudniona uprzednio u Sprzedającego była jedna z kelnerek. Osoba ta po okresie próbnym nie zdecydowała się na kontynuowanie współpracy z Wnioskodawcą. Wszystkie pozostałe osoby, z którymi Wnioskodawca zawarł umowy zlecenia w grudniu 2024 r., były osobami zrekrutowanymi przez Wnioskodawcę. Dotyczyło to też kluczowej osoby dla działalności pizzerii tj. pizzera. W przedsiębiorstwie Sprzedającego, to sam Sprzedający pełnił funkcję pizzera. Z tej przyczyny po nabyciu wyposażenia lokalu Wnioskodawca zawarł umowę na świadczenie czynności pizzera z osobą, którą musiał w tym celu pozyskać. Nie doszło także do przejęcia innych tego rodzaju umów, w tym np. umowy na usługi księgowe. Ze względu m.in. na konieczność poszukania personelu i zawarcia z nim umów, zawarcie umów na dostawę mediów, zawarcie umowy z Stowarzyszeniem, czy nawiązanie kontaktów z dostawcami oraz uzupełnienie stanów magazynowych przez blisko 2 tygodnie pizzeria była zamknięta i nie świadczyła usług gastronomicznych. W wyniku zawarcia umowy sprzedaży wyposażenia i wystroju lokalu, zgodnie z jej treścią oraz faktycznie Nabywca nie przejął żadnych zobowiązań Sprzedającego ani o charakterze niepieniężnym jak również pieniężnym. Nadto w ramach transakcji nie zostały nabyte przez niego wierzytelności/należności czy środki pieniężne ani też żadne inne składniki przedsiębiorstwa Sprzedającego, poza wymienionymi powyżej. Na sprzedaż wyposażenia i wystroju pizzerii Sprzedający wystawił Nabywcy fakturę VAT obejmującą pozycje: 1. Wyposażenie lokalu wraz z wystrojem – kwota netto + 23% VAT, 2. Dostęp do kart telefonicznej, nazwy, oznaczeń pizzerii, funpage, profil firmowy na .... – kwota netto +23% VAT, 3. Szkolenie w zakresie zamówień, sprzedaży, technik powstawania potraw i funkcjonowania firmy – kwota netto +23% VAT, 4. Prawa majątkowe do utworów – kwota netto 8% VAT. Dla zapewnienia warunków prawnych do prowadzenia działalności gastronomicznej w listopadzie 2024 r Wnioskodawca nabył stosowne oprogramowanie komputerowe oraz drukarkę fiskalną. Do tej bowiem pory Wnioskodawca prowadził zawieszoną okresową działalność gospodarczą w branży klimatyzacji, a zatem w branży całkowicie odmiennej.
Czy Nabywcy przysługuje na podstawie art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT prawo do odliczenia VAT z faktury dokumentującej dostawę opisaną powyżej, w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania przezeń czynności opodatkowanych? Pana stanowisko w sprawie Zdaniem Nabywcy przysługuje mu prawo do odliczenia VAT z faktury dokumentującej dostawę - opisaną powyżej, w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania przezeń czynności opodatkowanych. Wynika to z faktu, iż składniki majątkowe nabyte na podstawie umowy sprzedaży od Sprzedającego zostały zakupione z myślą wykorzystania ich do działalności gastronomicznej Nabywcy, która to działalność – podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT - jest przez Wnioskodawcę realizowana. W konsekwencji zrealizowana jest norma z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”. Nie wstąpią przy tym okoliczności, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2) Ustawy o VAT, który wskazuje, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. W przekonaniu Wnioskodawcy w analizowanym stanie faktycznym nie zachodzi w szczególności sytuacja, w której przedmiotem nabycia przez Wnioskodawcę byłoby przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa, która to operacja w świetle art. 6 pkt 1) Ustawy o VAT, pozostaje poza zakresem Ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają legalnej definicji pojęcia przedsiębiorstwa. W orzecznictwie nie ulega jednak wątpliwości, że termin przedsiębiorstwo na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług ma znaczenie nadane mu przez ustawę Kodeks cywilny (dalej: KC). 1Stosownie do treści art. 55 KC, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: 1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia; 6. patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8. tajemnice przedsiębiorstwa; 9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” - wyrok NSA z dnia 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11). Z kolei jeśli chodzi o definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa to zgodnie z art. 2 pkt 27e) Ustawy o VAT przez to pojęcie rozumie się: „(...) organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”. Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Daną transakcję można uznać za zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP, jeżeli na moment jej przeprowadzenia spełnione są łącznie następujące kryteria: a) przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę wystarczający do prowadzenia tej działalności, b) nabywca – w ramach swojej działalności – ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji. Brak łącznego wystąpienia obu ww. uwarunkowań powoduje, że dana transakcja nie może być uznawana za dostawę przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Tezę te potwierdza m.in. interpretacja Dyrektora KIS z dnia 6 marca 2023 r. sygn. 0112- KDIL1-2.4012.591.2022.2.SN. Odnosząc ww. warunki do sytuacji Wnioskodawcy, to wskazać należy, że można uznać, że została wypełniona przesłanka z pkt b) powyżej, ponieważ składniki majątkowe nabyte w ramach umowy sprzedaży miały być (i faktycznie są) wykorzystywane do działalności gastronomicznej, uprzednio prowadzonej przez Sprzedającego, to nie została zrealizowana przesłanka z pkt a). Składniki majątkowe nabyte w ramach umowy sprzedaży od Sprzedającego nie były wystarczające do kontynuowania przez Nabywcę działalności gastronomicznej w zakresie dotychczasowym wg stanu na moment przeprowadzenia transakcji. W tym zakresie wskazać należy, że przedmiot umowy sprzedaży obejmował jedynie elementy wyposażenia oraz wystroju pizzerii, jak również dostęp do karty telefonicznej, oznaczeń pizzerii, loga oraz treści na portalach społecznościowych, w tym na portalu .... Transakcja nie objęła natomiast przejęcia przez Wnioskodawcę praw i obowiązków z umów zawartych przez Sprzedającego, dzięki którym do czasu zawarcia umowy sprzedaży wyposażenia, mógł on prowadzić działalność gastronomiczną. W szczególności transakcja nie objęła umowy najmu lokalu, umowy na media, umowy ze Stowarzyszeniem czy umów z personelem. Wszystkie te umowy zostały zawarte samodzielnie przez Nabywcę w istotnym zakresie już po zawarciu umowy sprzedaży wyposażenia, a ich zawarcie było warunkiem sine qua non prowadzenia działalności gastronomicznej. Bez tych umów Wnioskodawca nie miałby możliwości świadczenia usług gastronomicznych nie tylko w oparciu o składniki majątkowe nabyte w ramach umowy sprzedaży wyposażenia. Sytuację tę tj. brak możliwości uruchomienia działalności gastronomicznej ze względu niekompletność uzyskanych składników majątkowych potwierdza blisko dwutygodniowa przerwa w funkcjonowaniu lokalu, kiedy to Wnioskodawca był zmuszony do podjęcia działań dających mu możliwość faktycznego prowadzenia działalności. W okresie tym Nabywca, w szczególności musiał pozyskać personel, ponieważ poprzednio obowiązujące umowy z kelnerkami obsługującymi lokal zostały rozwiązane. Wnioskodawca musiał także zatrudnić kucharza-pizzera, ponieważ poprzednio był nim sam Sprzedający. Dodatkowo w związku z tą działalnością Wnioskodawca musiał nabyć specjalistyczne oprogramowanie gastronomiczne oraz drukarkę fiskalną. Składniki tego rodzaju nie były bowiem objęte zawartą umową sprzedaży wyposażenia, zaś wcześniej Wnioskodawca nie prowadził działalności w branży gastronomicznej, zatem w szczególności nie dysponował takim oprogramowaniem. Transakcja nie objęła także innych kluczowych z punktu widzenia definicji „przedsiębiorstwa” lub „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” elementów jak należności, wierzytelności, środki pieniężne umożliwiające finansowanie działalności przynajmniej w pierwszym okresie, rachunków bankowych, ksiąg rachunkowych oraz innych dokumentów firmowych. Transakcja ta nie obejmowała także przejęcia jakichkolwiek zobowiązań Sprzedającego, zobowiązania są z kolei podstawowym składnikiem zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Także same strony w treści umowy sprzedaży wyposażenia wskazały, że przedmiotem umowy nie są prawa i obowiązki związane z przedsiębiorstwem Sprzedającego, a „Kupujący nie będzie ponosił żadnej odpowiedzialności za ewentualne zobowiązania Sprzedającego”. W konsekwencji składniki majątkowe nabyte przez Wnioskodawcę na podstawie umowy sprzedaży wyposażenia w żadnym razie nie zapewniały mu możliwości kontynuowania dotychczasowej działalności Sprzedającego. Wymagały natomiast podjęcia szeregu dodatkowych czynności, wydatkowania przez Wnioskodawcę jego dalszych środków finansowych, podjęcia dalszych aktywności - dla faktycznego uruchomienia działalności. Oznacza to, że ww. transakcja nie obejmowała przedsiębiorstwa ani też jego zorganizowanej części. Jak przy tym wynika z interpretacji podatkowych tego typu sytuacja tj. brak możliwości prostego kontynuowania dotychczasowej działalności sprzedającego jest uznawana za wyłączającą uznanie przedmiotu umowy za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Np. w interpretacji z dnia 19 grudnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.574.2023.3.MŻ Dyrektor KIS uznał, że: „W świetle powołanych uregulowań i przedstawionych okoliczności sprawy należy zgodzić się z Państwem, że brak jest podstaw do uznania przedmiotu Transakcji – za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, ponieważ zbyciu nie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego. Jak bowiem wskazano we wniosku przedmiot Transakcji nie obejmował przeniesienia nazwy przedsiębiorstwa Sprzedającego, know-how przedsiębiorstwa oraz renomy przedsiębiorstwa Sprzedającego. Przedmiotem Transakcji były – zgodnie z Państwa wskazaniem – tylko składniki niematerialne związane z działalnością Sprzedającego w zakresie usług outsourcingu pracowników. W ramach przedmiotowej Transakcji nie doszło do przeniesienia środków finansowych Sprzedającego, zobowiązań, ksiąg rachunkowych, nie doszło także do przeniesienia takich elementów jak: wierzytelności, praw z papierów wartościowych, własności nieruchomości i nieruchomości oraz praw z nieruchomości i ruchomości, bazy danych, systemy informatyczne i oprogramowanie, systemów zarządzania i procedury, strategii marketingowych oraz planów działania Sprzedającego, oraz praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości i ruchomości. Tym samym, w przypadku opisanej Transakcji w ramach sprzedaży składników niematerialnych nie doszło więc do przeniesienia wielu kluczowych składników przedsiębiorstwa Sprzedającego, które są niezbędne do prowadzenia działalności w zakresie w jakim obecnie jest ona prowadzona przez Sprzedającego. W przedmiotowej sprawie pomimo zamiaru kontynuowania przez Nabywcę prowadzonej dotychczas przez Sprzedającego działalności w zakresie usług outsourcingu, musi on podejmować dodatkowe czynności lub zawrzeć dodatkowe umowy, celem zorganizowania działalności gospodarczej. Nabywca nie prowadzi bowiem obecnie działalności w zakresie usług outsourcingowych, natomiast składniki przeniesione w ramach Transakcji nie są wystarczające do jej prowadzenia. Czynności Nabywcy, jakie będzie musiał podejmować obejmą m.in. organizację miejsca pracy, zapewnienie usług kadrowych i rekrutacyjnych, które umożliwią dalsze funkcjonowanie przeniesionego zakładu pracy, obsługę w zakresie księgowości i usług informatycznych, aż po zapewnienie wsparcia operacyjnego, prawnego i handlowego przy wykonywanych usługach. Tak więc Nabywca bez podjęcia dodatkowych działań faktycznych lub prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki niematerialne nie ma możliwości kontynuowania działalności Sprzedającego. Zatem w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiot Transakcji stanowił przedsiębiorstwo, 1o którym mowa w art. 55 ustawy Kodeks cywilny”. Analogiczne wnioski wynikają z interpretacji Dyrektora KIS z dnia 6 marca 2023 r sygn. 0112-KDIL1-2.4012.591.2022.2.SN: „Ponadto – jak wskazali sami Zainteresowani – wyłącznie w oparciu o zbywane składniki nie byłoby możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez Nabywcę, gdyż Transakcja nie obejmowała szeregu istotnych elementów i immanentnych funkcji niezbędnych do prowadzenia działalności przez Spółkę. Nabywca w celu kontynuowania działalności Wnioskodawcy musiał i musi angażować inne składniki oraz podejmować dodatkowe działania faktyczne lub prawne niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Powyższe okoliczności wskazują, że opisany przedmiot sprzedaży nie stanowił w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy. Zatem, nie mógł on funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy. Tym samym, w przedstawionej przez Zainteresowanych sytuacji, składniki będące przedmiotem sprzedaży nie były na tyle zorganizowane, aby umożliwiały prowadzenie działalności bez podejmowania dodatkowych działań ze strony Nabywcy. Podsumowując – uwzględniając okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że przedmiot Transakcji nie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części. Zatem, jego sprzedaż nie była wyłączona spod przepisów ustawy na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy – w związku z czym – podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT”. Podobne wnioski wynikają z interpretacji z dnia 8 marca 2021 r. sygn. 0114-KDIP4- 2.4012.5.2021.2.AA: „Jak wskazał Wnioskodawca, składniki majątku będące przedmiotem transakcji nie były wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego pod względem organizacyjnym (np. na podstawie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze). Ponadto - jak wskazano w opisie stanu faktycznego - na Nabywcę nie zostały przeniesione środki pieniężne zgromadzone przez Sprzedającego, rachunki bankowe, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi rachunkowe i inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i funkcjonowaniem Sprzedającego. Nie są również wyodrębnione pod względem finansowym (tzn. ewidencja prowadzona przez Sprzedającego nie pozwala na proste wyodrębnienie przychodów i kosztów Sprzedającego związanych z przedmiotem transakcji). Tym samym, składniki majątku będące przedmiotem transakcji nie posiadają odrębnej samodzielności finansowej. Co również istotne, z przedmiotu transakcji wyłączono ... umów, których przeniesienie na Nabywcę nie było możliwe. Obsługa tych umów nadal w dużej części jest wykonywana przez Sprzedającego. W ramach Transakcji, nie doszło również do przejęcia przez Nabywcę jakichkolwiek należności i zobowiązań Sprzedającego (poza przejętymi razem z umowami sprzedaży). Dla oceny odrębności funkcjonalnej istotne jest, czy zespół składników majątkowych i jego struktura organizacyjna pozwalają na samodzielną realizację zadań, do których zostały przypisane. Jak wskazano powyżej, wyodrębnienie funkcjonalne należy bowiem rozumieć jako możliwość funkcjonowania jako niezależny podmiot gospodarczy. Oznacza to, że analizowany zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle powiązany, aby po wydzieleniu możliwe było prowadzenie działalności gospodarczej, analogicznej (idealnie takiej samej) do tej, która do czasu wydzielenia była prowadzona w ramach spółki z wykorzystaniem tych składników majątku. Odnosząc powyższe do okoliczności sprawy, należy wskazać, że przedmiot transakcji nie posiada cech wyodrębnienia funkcjonalnego, gdyż zbywany zespół składników majątkowych oraz transfer pracowników nie umożliwia Nabywcy kontynuacji działalności Sprzedającego w takim zakresie, w jakim była prowadzona przed zawarciem przedmiotowej umowy”. Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej stanie faktycznym uzasadniona jest teza, że przedmiotem umowy była dostawa wyposażenia i wystroju lokalu a nie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Ze względu natomiast na cel nabycia tj. dla wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy winno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z otrzymanej faktury VAT.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia. Interpretację wydałem na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Organ jest ściśle związany przedstawionym
we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Odnosząc się do powołanego przez Pana we wniosku wyroku sądu, wyjaśnić należy, że powołany wyrok jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża. Zatem, wskazany we wniosku wyrok sądu nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie. Odnośnie natomiast powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i należy je traktować indywidualnie. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili