Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 kwietnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na
Inwestycje związane z budową infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, a także wydatków
bieżących związanych z działalnością wodno-kanalizacyjną, przy zastosowaniu metody
kalkulacji prewspółczynnika opartej o stosunek liczby metrów sześciennych dostarczonej
wody/odebranych ścieków do/od podmiotów trzecich w ogólnej rocznej liczbie metrów
sześciennych dostarczonej wody/odebranych ścieków do/od podmiotów trzecich, urzędu
obsługującego Gminę oraz jednostek organizacyjnych Gminy.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Gmina A (dalej: „Wnioskodawca” lub „Gmina”) jest jednostką samorządu terytorialnego,
utworzoną na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.; dalej: „ustawa o samorządzie”), zarejestrowanym czynnym
podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług).
Poszczególne zadania własne Gminy przewidziane w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie,
jak i zadania zlecone przez jednostki samorządu terytorialnego, są w ramach Gminy
wykonywane przez jej samorządowe jednostki budżetowe oraz urząd obsługujący Gminę
(dalej: „Urząd Gminy”). Urząd Gminy wraz z jej samorządowymi jednostkami budżetowymi
traktowane są jako jeden podatnik VAT, którym jest Gmina.
Wykonując wskazane wyżej zadania, Gmina działa zarówno w charakterze organu władzy
publicznej, jak i na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym, stanowiących
działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT (objętą opodatkowaniem według
właściwych stawek VAT lub zwolnioną od VAT).
Jednym z obszarów działania Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie, są
zadania z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji oraz usuwania i
oczyszczania ścieków komunalnych. Zadania te realizowane są przez Urząd Gminy.
Gmina ponosi i będzie ponosić wydatki bieżące związane ze wskazanym powyżej
obszarem działania oraz wydatki majątkowe, związane z budową infrastruktury wodno-
kanalizacyjnej, dotyczące następujących inwestycji:
1. (...);
2. (...).
Realizowane przez Gminę inwestycje (łącznie określane w dalszej części pisma jako
„Inwestycje”) są finansowane z jej środków własnych lub pozyskanych środków
publicznych.
Z tytułu prowadzonej działalności w zakresie gospodarki wodno-kanalizacyjnej Gmina
uzyskuje przychody z odpłatnej sprzedaży na rzecz podmiotów trzecich, tj. mieszkańców
Gminy, osób prowadzących działalność gospodarczą oraz przedsiębiorstw, na podstawie
zawartych umów cywilnoprawnych. Czynności te, wykonywane na rzecz osób trzecich,
pomimo że stanowią zadania własne Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o
samorządzie, są czynnościami opodatkowanymi VAT. W konsekwencji, w związku ze
świadczeniem usług opodatkowanych VAT, Gmina odpowiednio rozlicza należny podatek
w deklaracjach składanych miesięcznie w ramach JPK-V7M.
Wytworzone w ramach Inwestycji środki trwałe są i będą również wykorzystywane przez
Wnioskodawcę do dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków z terenu budynku
Urzędu Gminy oraz jednostek budżetowych Gminy. Czynności te odbywają się w ramach
potrzeb własnych Gminy i są dokumentowane notami księgowymi.
Gmina ustala ilość dostarczonej wody i odebranych ścieków do/od odbiorców w oparciu o
wskazania wynikające z wodomierzy zainstalowanych w poszczególnych punktach odbioru
(posiadających stosowne atesty i dopuszczonych do użytkowania). W ocenie Gminy
wykorzystywane urządzenia pomiarowe pozwalają na dokonanie możliwie
najdokładniejszego pomiaru ilości dostarczonej wody/ odebranych ścieków w stosunku do
poszczególnych odbiorców. Stosowane urządzenia są powszechnie wykorzystywane na
rynku przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gospodarki wodno-
kanalizacyjnej.
W związku z powyższym wybudowana przez Gminę infrastruktura wodno-kanalizacyjna
jest i będzie wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem od
towarów i usług (tj. do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o
VAT), jak i czynności niepodlegających opodatkowaniu.
Gmina wskazuje również, że infrastruktura wodno-kanalizacyjna nie jest i - zgodnie z
posiadaną obecnie przez Gminę wiedzą - nie będzie wykorzystywana do wykonywania
czynności zwolnionych z opodatkowania VAT.
Biorąc pod uwagę zakres działalności realizowanej w ramach gospodarki wodno-
kanalizacyjnej, Wnioskodawca nie jest w stanie przyporządkować wydatków z nią
związanych wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT. Tym samym Gmina
zobowiązana jest do stosowania proporcji zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT.
W przypadku rozliczeń Gminy, prewspółczynnik ustalony zgodnie z Rozporządzeniem z
dnia 17 grudnia 2015 r. – tj. zgodnie z ogólną rekomendacją Ministra Finansów – wynosi
6%.
Jednocześnie dane, którymi dysponuje Gmina, dotyczące liczby metrów sześciennych
dostarczanej wody/odebranych ścieków od mieszkańców oraz przedsiębiorców w
całkowitej liczbie metrów sześciennych dostarczonej wody/odebranych ścieków (tj. do
mieszkańców, przedsiębiorców oraz jednostek gminnych) za rok 2024 r., wskazują na
następującą strukturę prowadzonej działalności w zakresie dostaw wody i odbioru
ścieków:
3A - Odbiorcy zewnętrzni (obrót opodatkowany VAT) – (...) m
3B - Odbiorcy wewnętrzni – (...) m
3A+B SUMA (...) m
A/(A+B) Proporcja sprzedaży opodatkowanej do całkowitej sprzedaży 0,9927
- Prewspółczynnik po zaokrągleniu 100%
Biorąc pod uwagę powyższe dane, Wnioskodawca uznał, że prewspółczynnik, obliczony
zgodnie z Rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r., nie odzwierciedla struktury i
specyfiki gospodarki wodnej prowadzonej przez Gminę. Posiadana przez Gminę
infrastruktura jest i będzie wykorzystywana oraz zużywa się głównie (w ponad 99%) w
ramach świadczeń realizowanych na rzecz podmiotów zewnętrznych (a więc
opodatkowanych VAT). Świadczenia w ramach potrzeb własnych Gminy stanowią i będą
stanowić natomiast jedynie marginalną część wszystkich działań w przedmiotowym
obszarze (<1%).
Na tej podstawie Gmina doszła do przekonania, że najbardziej właściwą metodą kalkulacji
prewspółczynnika, pozwalającą na odliczenie podatku VAT w odpowiednim zakresie,
będzie metoda oparta o stosunek liczby metrów sześciennych dostarczonej wody
/odebranych ścieków do/od podmiotów trzecich w ogólnej rocznej liczbie metrów
sześciennych dostarczonej wody/odebranych ścieków do/od podmiotów trzecich, urzędu
obsługującego Wnioskodawcę oraz jednostek organizacyjnych Gminy (dalej:
„prewspółczynnik metrażowy”).
Tak ustalony sposób kalkulacji prewspółczynnika pozwala bowiem na określenie w
precyzyjny, przejrzysty i dokładny sposób proporcji, w jakiej wydatki Gminy w zakresie
gospodarki wodno-kanalizacyjnej są wykorzystywane do czynności opodatkowanych
dających prawo do odliczenia podatku naliczonego, a jaka część wiąże się ze zużyciem
własnym Gminy. Wysokość prewspółczynnika wyliczonego tym sposobem, w oparciu o
dane z 2024 r. wynosi 100%.
Ponadto, jak wskazano powyżej, ilość dostarczanej wody i odprowadzonych ścieków
mierzona jest przy zastosowaniu wodomierzy i liczników, co stanowi podstawę do
kalkulacji należnego wynagrodzenia z tytułu prowadzonej sprzedaży oraz podstawę do
ujęcia prawidłowej wartości dochodów wykonanych i wydatków wykonanych w
sprawozdawczości budżetowej, jaką przygotowywać musi Gmina wraz ze swoimi
jednostkami organizacyjnymi.
Powyższe oznacza, iż Gmina będzie w stanie precyzyjnie ustalić wartość sprzedaży w
oparciu o ilość dostarczonej wody i odebranych ścieków do odbiorców zewnętrznych i na
potrzeby własne Gminy.
W konsekwencji, analiza specyfiki działalności prowadzonej przez Gminę, w zakresie
dostaw wody i odprowadzania ścieków prowadzi do wniosku, że najbardziej
reprezentatywnym sposobem obliczania podatku naliczonego podlegającego odliczeniu
jest metoda obliczania prewspółczynnika oparta o obiektywne kryterium ilościowe.
Gmina wskazuje również, że przy wyborze metody obliczania prewspółczynnika opartej o
kryterium ilościowe kierowała się licznymi interpretacjami indywidualnymi oraz wyrokami
sądów administracyjnych, w których niejednokrotnie potwierdzono możliwość odliczenia
podatku naliczonego za pomocą sposobu określenia proporcji opartego o kryterium
ilościowe w odniesieniu do działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji.
Gmina wskazuje jednocześnie, że w jej ocenie, w opisanym obszarze nie powinna mieć
zastosowania metoda wskazana w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. Metoda ta
odnosi się bowiem do ogółu działalności jednostek samorządu terytorialnego, która to
działalność w przeważającej mierze pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT
(stanowi bowiem realizację zadań własnych, nałożonych przepisami prawa). Wskaźnik
obliczony w oparciu o metodę wskazaną w przepisach Rozporządzenia ma w założeniu
odzwierciedlać specyfikę działalności gminy w oparciu o całościową strukturę jej
dochodów, tj. z uwzględnieniem sposobu finansowania tego podmiotu. Zdaniem
Wnioskodawcy, nie odnosi się on jednak w żadnym wypadku do specyfiki poszczególnych
wydatków Gminy na Inwestycje związane z budową infrastruktury wodnokanalizacyjnej, a
także wydatków bieżących związanych z działalnością wodno-kanalizacyjną.
Działania podejmowane przez Gminę w obszarze gospodarki wodno-kanalizacyjnej
stanowią bowiem odstępstwo od generalnej struktury działalności Gminy - jak zostało
wskazane powyżej, w zdecydowanej większości mają one charakter działalności
gospodarczej, opodatkowanej VAT. Wybudowana przez Gminę infrastruktura wodno-
kanalizacyjna będzie wykorzystywana i zużywana przede wszystkim w związku z
czynnościami opodatkowanymi VAT, tj. ze sprzedażą na rzecz podmiotów zewnętrznych
względem Gminy, co odzwierciedla struktura sprzedaży komercyjnej Wnioskodawcy w
zakresie zadań wodno-kanalizacyjnych - blisko 100% realizowanych dostaw wiąże się z
działalnością opodatkowaną. Natomiast prewspółczynnik obliczony zgodnie z metodą
zaprezentowaną w przepisach Rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. ma charakter
ogólny i odnosi się do ogółu działalności jednostek samorządu terytorialnego, która to
działalność w przeważającej mierze pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT
(stanowi bowiem realizację zadań własnych, nałożonych przepisami prawa). Dlatego też -
w ocenie Wnioskodawcy – prewspółczynnik obliczony zgodnie z metodą zaprezentowaną
w przepisach Rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. nie będzie odzwierciedlał
realizowanych działań komercyjnych z zakresu gospodarki wodno-kanalizacyjnej, a zatem
do nabyć w tym zakresie powinna znaleźć zastosowanie odrębna, indywidualnie dobrana
metoda kalkulacji prewspółczynnika VAT. W ocenie Wnioskodawcy, za taką metodę należy
uznać metodę opartą o obiektywne kryterium ilościowe, zaprezentowaną we Wniosku.
W ocenie Gminy, wskazany we Wniosku sposób obliczenia prewspółczynnika będzie
obiektywnie odzwierciedlał część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność
gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza. Ponadto, zaprezentowany we
Wniosku sposób obliczenia prewspółczynnika będzie zapewniał dokonanie obniżenia
kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części
kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonane przez Gminę
czynności opodatkowane w ramach działalności gospodarczej w zakresie gospodarki
wodno-kanalizacyjnej.
Pytanie
Czy w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Gmina może odliczyć
kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków na Inwestycje związane z budową
infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, a także wydatków bieżących związanych z
działalnością wodno-kanalizacyjną, stosując opisaną we wniosku metodę kalkulacji
prewspółczynnika opartą o stosunek liczby metrów sześciennych dostarczonej wody
/odebranych ścieków do/od podmiotów trzecich w ogólnej rocznej liczbie metrów
sześciennych dostarczonej wody/odebranych ścieków do/od podmiotów trzecich, urzędu
obsługującego Wnioskodawcę oraz jednostek organizacyjnych Gminy, a więc sposób inny,
niż wymieniony w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r.?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym
Gmina może odliczyć kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków na Inwestycje
związane z budową infrastruktury wodnokanalizacyjnej, a także wydatków bieżących
związanych z działalnością wodno-kanalizacyjną, stosując opisaną we wniosku metodę
kalkulacji prewspółczynnika opartą o stosunek liczby metrów sześciennych dostarczonej
wody/odebranych ścieków do/od podmiotów trzecich w ogólnej rocznej liczbie metrów
sześciennych dostarczonej wody/odebranych ścieków do/od podmiotów trzecich, urzędu
obsługującego Wnioskodawcę oraz jednostek organizacyjnych Gminy, a więc sposób inny,
niż wymieniony w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.
in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Za
dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumieć należy przeniesienie
prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde
świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej
niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.
Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są
wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa
w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę
podatku naliczonego.
W myśl art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady, suma
kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia
towarów i usług.
Należy zauważyć, iż w przypadku zakupów bezpośrednio i w całości związanych z
działalnością opodatkowaną (i niezwolnioną z VAT), podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1
ustawy o VAT odlicza podatek naliczony w całości. W sytuacji zaś, gdy dane zakupy
związane są zarówno z działalnością opodatkowaną jak i inną działalnością (zwolnioną lub
niepodlegającą opodatkowaniu), podatnik powinien dokonać alokacji wydatków do jednej
ze wskazanych sfer, tzw. „alokacji bezpośredniej” tak, by odliczenie podatku naliczonego
dotyczyło jedynie czynności opodatkowanych wykonywanych w ramach prowadzonej
działalności gospodarczej. Natomiast w sytuacji, gdy nabyte towary wykorzystywane są
zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów
innych niż działalność gospodarcza i przypisanie tych towarów i usług w całości do
działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, podatnik winien ustalić proporcję, o
której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (dalej: „prewspółczynnik”).
Z punktu widzenia stosowania prewspółczynnika należy mieć na uwadze, że stosownie do
treści art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, będzie on miał zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w
których:
1) nabywane towary i usługi wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez
podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność
gospodarcza oraz
2) gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest
możliwe.
W powyższych okolicznościach kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze
sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów
działalności gospodarczej.
Zatem podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a jest
wykonywanie przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z
wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust.
2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT).
W przypadku Gminy, biorąc pod uwagę zakres realizowanych zadań, zarówno
komercyjnych (podlegających opodatkowaniu VAT), jak i działań „władczych”,
wykonywanych w charakterze organu władzy publicznej (poza działalnością gospodarczą
w rozumieniu VAT), wydatki ponoszone na działalność związaną z dostarczaniem wody i
odbiorem ścieków powinny być rozliczone w oparciu o prewspółczynnik.
Jak wynika bowiem z opisu przedstawionego stanu faktycznego, Gmina świadczy odpłatnie
usługi dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców, osób
prowadzących działalność gospodarczą oraz przedsiębiorstw. Dostarczanie wody i odbiór
ścieków do/z budynku Urzędu Gminy oraz do jednostek organizacyjnych Gminy jest
natomiast czynnością wewnętrzną Gminy. Innymi słowy, takie dostawy uznać należy za
wykorzystywanie infrastruktury związanej z dostarczaniem wody dla celów własnych
Gminy, wykraczających poza zakres prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej.
Ilość dostarczanej wody i odbieranych ścieków z poszczególnych lokalizacji mierzona jest
przy zastosowaniu wodomierzy i liczników, co stanowi podstawę do kalkulacji należnego
wynagrodzenia z tytułu prowadzonej sprzedaży oraz podstawę do ujęcia prawidłowej
wartości dochodów wykonanych i wydatków wykonanych w sprawozdawczości
budżetowej, jaką przygotowywać musi Gmina wraz ze swoimi jednostkami
organizacyjnymi.
Powyższe oznacza, iż Gmina będzie w stanie precyzyjnie ustalić ilość dostarczonej wody
/odebranych ścieków do/od odbiorców zewnętrznych oraz na potrzeby własne Gminy.
Mając zatem na uwadze zakres zadań realizowanych przez Gminę, zarówno podlegających
opodatkowaniu VAT, jak i wykonywanych poza działalnością gospodarczą w rozumieniu
VAT, zasadnym jest, aby poczynione przez Gminę wydatki były rozliczone z zastosowaniem
prewspółczynnika, który w najbardziej reprezentatywny sposób odpowiada specyfice
działalności i dokonywanych nabyć w zakresie gospodarki wodno-kanalizacyjnej. Niemniej
jednak, w ocenie Gminy, brak jest uzasadnienia stosowania do omawianych wydatków
prewspółczynnika obliczonego wedle rekomendowanych przez Ministra Rozwoju i
Finansów zasad wskazanych w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r.
Jak stanowi bowiem przepis art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, „W przypadku nabycia towarów i
usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności
gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów
osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których
mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych
towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę
podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia
zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności
gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia
proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika
działalności i dokonywanych przez niego nabyć.”.
Zasady obliczania prewspółczynnika zostały zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.
Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 2b ustawy o VAT, sposób określenia prewspółczynnika
odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez
niego nabyć, jeżeli:
1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego
proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej
czynności opodatkowane oraz
2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na
działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, gdy
przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Powyższe ma wyraźne uzasadnienie w zasadach statuujących system VAT – przede
wszystkim, w zasadzie neutralności podatkowej. Jak podkreślił Trybunał Sprawiedliwości
Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w postanowieniu z dnia 21 czerwca 2016 r. w sprawie
ESET, sygn. C-393/15, „Należy przypomnieć, że ustanowiony w dyrektywie 2006/112
system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT
należnego bądź zapłaconego w ramach prowadzonej przez niego działalności
gospodarczej. Wspólny system podatku VAT ma zapewnić całkowitą neutralność
działalności gospodarczej w zakresie obciążeń podatkowych, bez względu na jej cel i
rezultaty, pod warunkiem że ona sama podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem
VAT.”. Dodatkowo, jak wskazał TSUE w innym orzeczeniu, „Prawo do odliczenia stanowi
integralną część mechanizmu podatku VAT i nie może co do zasady podlegać
ograniczeniu” (wyrok TSUE z dnia 12 lipca 2012 r. w sprawie EMS-Bulgaria Transport, sygn.
C-284/11).
W odniesieniu do metod obliczania prewspółczynnika należy zauważyć, że ustawa o VAT,
w art. 86 ust. 2c zawiera przykładowy katalog danych, które mogą zostać wykorzystane
przy obliczaniu prewspółczynnika.
Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 22 ustawy o VAT Minister właściwy do spraw
finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych
podatników sposób ustalania proporcji (prewspółczynnika) uznany za najbardziej
odpowiadający specyfice wykonywanych przez tych podatników działalności i
dokonywanych nabyć.
Od dnia 1 stycznia 2016 roku obowiązuje w Polsce Rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2015
r., wydane na podstawie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, dotyczące sposobu określania
zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej
w przypadku niektórych podatników.
Przywołane powyżej rozporządzenie określa przykładowe metody obliczania
prewspółczynnika dla jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego, takich jak
urząd gminy, samorządowe jednostki budżetowe utworzone przez jednostki samorządu
terytorialnego i samorządowego oraz inne jednostki przywołane w niniejszym akcie prawa.
Jak wspomniano powyżej, metody obliczania prewspółczynnika przez podmioty objęte
zakresem zastosowania Rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. są metodami o
charakterze egzemplifikacyjnym, co znajduje expressis verbis potwierdzenie w art. 86 ust.
2h ustawy o VAT. Zgodnie z powołaną regulacją, „W przypadku gdy podatnik, dla którego
sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że
wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia
proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego
działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej
reprezentatywny sposób określenia proporcji.”.
Oznacza to, iż podmioty te mogą stosować inną metodę określenia proporcji pod
warunkiem, że metoda ta zapewnia bardziej dokładne, niż metoda wskazana w
rozporządzeniu, przyporządkowanie podatku naliczonego do czynności dających prawo
do odliczenia oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na
działalność gospodarczą [Prawidłowość takiego stanowiska była wielokrotnie podkreślana
w doktrynie prawa podatkowego, przykładowo: „Lista ujęta w ust. 2c ma charakter jedynie
przykładowy i może być wykorzystywana przez podatnika jako pomoc. Podatnik może
wybrać wszystkie dane z tych ujętych w ust. 2c albo też pominąć je, jeżeli uzna, że inna
metoda w lepszym stopniu odnosi się do jego rodzaju działalności i dokonywanych nabyć
towarów i usług” (za: T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 12, Warszawa 2016), czy
„Wskazanie sposobu określania proporcji odliczania podatku naliczonego dla jednostek
samorządu terytorialnego zapewni tym podatnikom pewność w stosowaniu przepisów.
Podmiotom tym pozostawiono jednakże możliwość zastosowania innego, w ich ocenie,
bardziej reprezentatywnego sposobu ustalenia proporcji odliczenia podatku.” (za: W.
Modzelewski, Komentarz do ustawy o podatku od towarów i usług. Komentarz. Wyd. 12,
Warszawa 2017).]. Mimo iż wskazana w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. metoda
jest rekomendowana, nie jest obligatoryjna (jeśli sytuacja danej jednostki uzasadnia
odstąpienie od jej stosowania).
Mając powyższe na uwadze, Gmina stoi na stanowisku, iż może zastosować inny, niż
wymienione w ustawie o VAT oraz w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia
2015 r. sposób obliczania prewspółczynnika, precyzyjniej odpowiadający specyfice
wykonywanych przez Gminę czynności i dokonywanych nabyć.
Taka sytuacja powinna mieć, zdaniem Gminy, zastosowanie w szczególności w zakresie
działań w obszarze zaopatrzenia w wodę i odbioru ścieków. Ewidentnie bowiem struktura
działalności Gminy w tym zakresie będzie miała charakter komercyjny, a dostarczanie
wody i odbiór ścieków w ramach jednostek Gminy nie wpłynie istotnie na ww. charakter.
Gdyby więc, zdaniem Organu, powyższe czynności, dokonywane w ramach jednego
podatnika, miały skutkować zastosowaniem prewspółczynnika, powinien on zostać
określony w taki sposób, aby realizować podstawowe cele VAT – tj. doprowadzić do
ustalenia takiej odliczanej wartości VAT, jaka odpowiada sprzedaży objętej VAT
następującej w związku z wydatkiem.
Stosowana metoda nie powinna ani zawyżać kwoty odliczanego podatku naliczonego, ani
jej zaniżać. Powinna być obiektywna i odzwierciedlać charakter wykonywanego przez
podatnika rodzaju działalności.
Przyjęcie restrykcyjnej interpretacji przepisów, zabraniającej określenia realnej wartości
prewspółczynnika dla zadań realizowanych w zakresie gospodarki wodno-kanalizacyjnej,
stoi w oczywistej sprzeczności z zasadami VAT i narusza neutralność podatku.
Tym samym nie sposób przyjąć, że w przypadku rozliczeń Gminy, mając na uwadze
prewspółczynnik ustalony dla Gminy, specyfika prowadzonej działalności polegającej na
dostarczaniu wody/odbieraniu ścieków pozwala odliczyć wyłącznie 6% VAT od wydatków
ponoszonych w tym właśnie zakresie (przyjmując poziom wyliczonego prewspółczynnika
dla Urzędu Gminy). Wydatki te są bezpośrednio alokowane do czynności z zakresu
dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków, a wartość 6% w żaden sposób nie
odzwierciedla realizowanych działań komercyjnych w tym obszarze.
Tym samym należy przyjąć, że w przypadku rozliczeń Gminy, jako metodę obliczenia
prewspółczynnika, która w sposób najbardziej reprezentatywny odpowiada specyfice
działalności i dokonywanych nabyć w zakresie gospodarki wodno-kanalizacyjnej, należy
uznać przedstawioną poniżej metodę opartą o klucz ilościowy.
Wskazana metoda polega na ustaleniu proporcji w oparciu o liczbę metrów sześciennych
dostarczanej wody/odprowadzanych ścieków od podmiotów zewnętrznych do łącznej
liczby metrów sześciennych dostarczonej wody/odebranych ścieków realizowanych przez
Gminę (tj. zarówno na rzecz podmiotów trzecich, jak i jednostek organizacyjnych Gmin
oraz na cele przeciwpożarowe):
Liczba metrów sześciennych dostarczonej wody/odebranych ścieków do/od podmiotów
trzecich (tj. działalność gospodarcza)
__________________________________________________________________________________
Liczba metrów sześciennych dostarczonej wody/odebranych ścieków do/od podmiotów
trzecich oraz Urzędu Gminy i jednostek organizacyjnych Gminy a także na cele
przeciwpożarowe.
Zdaniem Gminy, przedstawiony powyżej sposób kalkulacji prewspółczynnika pozwala na
określenie w precyzyjny, przejrzysty i dokładny sposób proporcji, w jakiej wydatki Gminy
na gospodarkę wodnokanalizacyjną są/będą wykorzystywane/używane do czynności
opodatkowanych dających prawo do odliczenia podatku naliczonego, a jaka część wiąże
się ze zużyciem własnym Gminy.
Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż celem złożenia niniejszego wniosku jest uzyskanie
odpowiedzi w postaci potwierdzenia, iż w sytuacji, w której Gmina będzie w stanie
zastosować opisany, bardziej reprezentatywny sposób obliczenia proporcji, niż wskazany
w ustawie o VAT i wydanym na jej podstawie Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r.,
właśnie taki sposób (metoda) powinien znaleźć zastosowanie jako „najbardziej
odpowiadający specyfice” wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności.
Wnioskodawca pragnie podkreślić, że prawidłowość takiego stanowiska – tj. możliwości
zastosowania bardziej reprezentatywnej metody - znajduje potwierdzenie w orzecznictwie
sądów administracyjnych.
Przede wszystkim należy wskazać na rozstrzygnięcia wydawane przez Naczelny Sąd
Administracyjny.
W wyroku z dnia 26 czerwca 2018 r., sygn. I FSK 219/18, NSA potwierdził, że „Całokształt
przepisów ustawy o VAT poświęconych określaniu proporcji odliczenia w przypadku
wykonywania działalności o charakterze mieszanym wskazuje, że ustawodawca – mając na
względzie różnorodność czynności dokonywanych przez podatnika – nie narzuca w tym
względzie jakichkolwiek rozwiązań czy schematów, których stosowanie miałoby być
obligatoryjne. Nawet tam, gdzie ustawodawca dopuszcza możliwość ustalenia
konkretnego wzoru w drodze rozporządzenia, podatnikowi pozostawiono swobodę i
możliwość rozliczenia podatku według proporcji bardziej reprezentatywnej dla
prowadzonej przez niego działalności i dokonywanych nabyć”.
Jednocześnie w wyroku z dnia 7 kwietnia 2021 r., sygn. akt. I FSK 1/21 Naczelny Sąd
Administracyjny stwierdził, że „(...) w przypadku różnego wykorzystania wydatków zasadne
jest natomiast zastosowanie różnych sposobów określenia proporcji. W przypadku
analizowanym w niniejszej sprawie proporcja "ilościowa" daje możliwość obiektywnego i
najbardziej rzetelnego wyodrębnienia części wydatków faktycznie przypadających
wyłącznie na działalność opodatkowaną. Gmina wykorzystuje odpowiednio infrastrukturę
kanalizacyjną do czynności opodatkowanych oraz w jakimś zakresie na potrzeby
funkcjonowania samej Gminy i jej jednostek organizacyjnych. [...] We wniosku o wydanie
3interpretacji Gmina podała jednostkę miary – m - wedle której będzie wykazywała ilość
odebranych ścieków. Jeśli zatem posłużyła się konkretną jednostką miary, to oczywistym
powinno być, że dysponuje/będzie dysponować możliwością dokonywania stosownych
ustaleń w tym przedmiocie, zgodnych z rzeczywistością. Natomiast kwestia urządzenia
pomiarowego tudzież techniki przy zastosowaniu, którego/której będzie dokonywać takich
ustaleń faktycznych, są zupełnie wtórne.”.
Tożsame stanowisko w zakresie możliwości zastosowania indywidualnego
prewspółczynnika do działalności wodno-kanalizacyjnej potwierdza również wyrok
Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2019 r., sygn. akt I FSK 411/18, w
którym Sąd uznał, że „(...) sposób obliczenia prewspółczynnika wskazany przez Gminę
odpowiada specyfice wykonywanej przez nią działalności wodno-kanalizacyjnej. Raz
jeszcze należy podkreślić, że wydatki na nabycie towarów i usług są tu sprecyzowane jako
wydatki na sieć wodno-kanalizacyjną. Pytaniem jest, w jakim zakresie sieć wodno-
kanalizacyjna służy działalności opodatkowanej, a w jakim nie. Ustalenie tego za pomocą
prewspółczynnika "metrażowego" jest, zdaniem NSA, oparte na wymiernych, konkretnych
i dających się ustalić kryteriach prowadzących do oczekiwanego rezultatu. Pozwala
bowiem w sposób wymierny ustalić, w jakim zakresie sieć wodno-kanalizacyjna jest
wykorzystywana do czynności opodatkowanych, a w jakim nie. Infrastruktura ta
wykorzystywana jest w ten sposób, że za jej pomocą dostarcza się wodę do odbiorców i
odbiera od nich ścieki. Do żadnych innych celów nie jest ona wykorzystywana, co również
zaznaczono w opisie stanu faktycznego we wniosku o interpretację. Pomiar ilości wody
dostarczonej i ścieków odebranych prowadzi wprost do określenia zakresu wykorzystania
nabytych towarów i usług do czynności opodatkowanych i innych. Stan ten odpowiada
treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w którym mowa jest o zakresie, w jakim towary i usługi
są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Pozwala jednocześnie
na obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w
odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na
wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane.”.
Podobne stanowisko wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w
prawomocnym wyroku z dnia 18 kwietnia 2019 r., sygn. akt. I SA/Ke 104/19, w którym Sąd
stwierdził, że „(...)prewspółczynnik obliczony przez Gminę, który odnosi się do rocznej
ilości odebranych ścieków od Użytkowników w stosunku do całości odebranych ścieków
od Użytkowników, budynków publicznych i innych budynków użyteczności publicznej
wykorzystywanych m.in. przez jednostki budżetowe Gminy opiera się na jednoznacznych i
jasnych kryteriach i pozwala na obiektywne ustalenie proporcji między czynnościami
opodatkowanymi i nieopodatkowanymi w obszarze prowadzonej działalności
wodnokanalizacyjnej.” oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia
24 listopada 2021 r., sygn. akt. I SA/Gd 969/21, w myśl którego „Zaproponowany przez
skarżącą sposób określenia proporcji w oparciu o posiadane dane, dotyczące ilości wody
dostarczanej i odbieranej z poszczególnych lokalizacji i obliczenia prewspółczynnika w
3oparciu o udział rocznej ilości (m) wody dostarczonej do podmiotów trzecich (z tytułu
których to usług Gmina opodatkowuje VAT wykonywane przez siebie czynności), w ogólnej
3ilości wody (m) dostarczonej do podmiotów trzecich oraz do Urzędu Gminy i jednostek
organizacyjnych Gminy, odpowiada specyfice wykonywanej przez nią działalności
wodnokanalizacyjnej i związanych z tą działalnością nabyć towarów i usług.
Zaproponowana przez Gminę metoda obliczenia prewspółczynnika według udziału
procentowego metrów sześciennych wody dostarczanej do podmiotów zewnętrznych w
liczbie metrów sześciennych wody dostarczanej do podmiotów zewnętrznych i na własne
potrzeby jest bardziej precyzyjna, aniżeli wskazana w rozporządzeniu Ministra Finansów z
dnia 17 grudnia 2015 r. i pozwala w istocie rzeczy na dokonanie obniżenia kwoty podatku
należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku
naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności
gospodarczej czynności opodatkowane, a także obiektywnie odzwierciedla część
wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż
działalność gospodarcza.”.
Co więcej, prawidłowość powyższego podejścia potwierdza również Minister Rozwoju i
Finansów w wydanej 17 lutego 2016 r. Broszurze informacyjnej pt. „Zasady odliczania
podatku od towarów i usług przez podatników prowadzących działalność o charakterze
mieszanym, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych od 1 stycznia 2016 r.” („Broszura”).
Na stronie 6. Broszury, w części dotyczącej odliczania podatku naliczonego przy użyciu
prewspółczynnika, Minister Finansów zaznacza, że „wybór sposobu, według którego
dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika.” Natomiast na
stronie 7. Broszury, Minister Finansów wprost uznaje, że „Ustawa proponuje kilka metod,
które podatnik może wykorzystać celem proporcjonalnego obliczenia podatku
naliczonego, jednakże katalog ten nie ma charakteru obligatoryjnego i zamkniętego
[wyszczególnienie Gminy]”. Jak wskazano dalej w odniesieniu do wskazanych
przykładowych metod, „Dopuszczalna jest także metoda będąca kompilacją metod
ustawowych czy też każda inna metoda, pod warunkiem jednak, że będzie odpowiadała
ona najbardziej specyfice prowadzonej przez podatnika działalności i dokonywanych przez
niego nabyć. Możliwe jest także zastosowanie kilku różnych metod w zależności od
różnorodności prowadzonych przez podatnika rodzajów działalności lub w zależności od
rodzajów dokonywanych nabyć, jeśli jest to uzasadnione ekonomicznie.”.
Co jednak szczególnie istotne z perspektywy niniejszego wniosku, Minister Rozwoju i
Finansów w cytowanej Broszurze wprost stwierdza, że jednostki samorządu terytorialnego
„(...) mogą stosować inną [niż określona w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r.,
przyp. Gminy] metodę określenia proporcji pod warunkiem, że metoda ta zapewnia
bardziej dokładne niż metoda wskazana w rozporządzeniu przyporządkowanie podatku
naliczonego do czynności dających prawo do odliczenia oraz obiektywnie odzwierciedla
część wydatków przypadających na działalność gospodarczą.”.
Zdaniem Gminy, zaprezentowana powyżej metoda, którą Gmina uznaje za pozwalającą na
dokładniejsze przyporządkowanie podatku naliczonego, spełnia wskazane przez Ministra
Rozwoju i Finansów kryteria i w konsekwencji powinna zostać zastosowana zamiast
metody określonej w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r.
W szczególności Gmina pragnie podkreślić, iż infrastruktura służąca dostarczaniu wody
/odbieraniu ścieków jest i będzie wykorzystywana oraz zużywa się przede wszystkim w
związku ze sprzedażą na rzecz podmiotów zewnętrznych względem Gminy (blisko 100%
ogólnej sprzedaży). Tym samym ten obszar działalności ma charakter wyjątkowy na tle
ogółu działań realizowanych przez Gminę – co do zasady bowiem Gmina działa jako organ
władzy publicznej, a czynności przez nią realizowane nie podlegają opodatkowaniu VAT. W
związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, nie można uznać, żeby metoda kalkulacji
prewspółczynnika zaproponowana w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. była w
analizowanym obszarze najbardziej reprezentatywna. Regulacje ujęte w Rozporządzeniu
mają bowiem charakter ogólny i nie odnoszą się do specyficznych rodzajów działalności
realizowanych przez Gminę.
Dlatego też, w ocenie Gminy, proporcja wyliczona w oparciu o obiektywne kryterium
ilościowe, na podstawie którego ustalane byłoby prawo do odliczenia podatku
naliczonego w omawianym zakresie, w sposób bardziej reprezentatywny odpowiada
specyfice działalności i dokonywanych nabyć.
Podsumowując, uwzględniając:
· podstawowe zasady systemu VAT (w szczególności zasadę neutralności podatku),
· przewidzianą przez ustawodawcę możliwość wyboru przez podatnika takiego
prewspółczynnika, który odzwierciedli najwierniej prowadzoną przez niego
działalność,
· stanowisko przedstawione przez Ministra Rozwoju i Finansów w Broszurze, jak
również aktualne orzecznictwo sądów administracyjnych,
· racjonalność kalkulacji podatkowych,
Gmina, w zakresie, w jakim będzie musiała stosować prewspółczynnik w działalności
wodno-kanalizacyjnej, powinna mieć prawo do określenia takiej wartości
prewspółczynnika dla wydatków związanych z tą działalnością, jaka będzie odpowiadać
prowadzonej przez nią działalności w tym zakresie. Sztywne stosowanie prewspółczynnika
określonego Rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r. wypaczyłoby wynik rozliczeń
podatkowych Gminy.
Końcowo Gmina wskazuje, że przedstawione przez nią stanowisko potwierdzone zostało
również w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, wydanych przez
Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym m.in.:
· interpretacja indywidualna z 27 listopada 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.529.2024.2.
AAR,
· interpretacja indywidualna z 26 czerwca 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.192.2024.2.
KSA,
· interpretacja indywidualna z 24 czerwca 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.203.2024.2.
SKJ,
· interpretacja indywidualna z 19 czerwca 2024 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.309.2024.1.AK,
· interpretacja indywidualna z 13 czerwca 2024 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.265.2024.1.
KFK,
· interpretacja indywidualna z 7 czerwca 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.231.2024.2.
MK,
· interpretacja indywidualna z 24 lipca 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.447.2023.1.
PRP,
· interpretacja indywidualna z 2 czerwca 2023 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.202.2023.1.
KM,
· interpretacja indywidualna z 17 kwietnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.97.2023.2.
RMA,
· interpretacja indywidualna z 22 lutego 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.913.2022.1.
MC,
· interpretacja indywidualna z 25 lutego 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.781.2021.2.
RMA,
· interpretacja indywidualna z 22 września 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-
2.4012.454.2021.2.KT,
· interpretacja indywidualna z 13 kwietnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.12.2019.9.
RK,
· interpretacja indywidualna z 12 stycznia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.591.2020.1.
SL.
Mając na uwadze powyższe, Gmina wnosi o potwierdzenie prawidłowości
przedstawionego stanowiska.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
· stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w
dacie zaistnienia zdarzenia oraz
zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który
obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja została wydana na podstawie wskazania we wniosku, że zaproponowany
przez Państwa sposób obliczenia proporcji „będzie obiektywnie odzwierciedlał część
wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż
działalność gospodarcza. Ponadto, zaprezentowany we Wniosku sposób obliczenia
prewspółczynnika będzie zapewniał dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o
kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego
proporcjonalnie przypadającej na wykonane przez Gminę czynności opodatkowane w
ramach działalności gospodarczej w zakresie gospodarki wodno-kanalizacyjnej.”, a także
że „Tak ustalony sposób kalkulacji prewspółczynnika pozwala bowiem na określenie w
precyzyjny, przejrzysty i dokładny sposób proporcji, w jakiej wydatki Gminy w zakresie
gospodarki wodno-kanalizacyjnej są wykorzystywane do czynności opodatkowanych
dających prawo do odliczenia podatku naliczonego, a jaka część wiąże się ze zużyciem
własnym Gminy.”
Zastrzegam, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź kontroli
celno-skarbowej zostanie ustalone, że metoda przedstawiona we wniosku, oceniona przez
Państwa jako najbardziej reprezentatywna, nie zapewni dokonania odliczenia podatku
naliczonego od wydatków objętych opisem sprawy związanych bezpośrednio z
infrastrukturą wodno-kanalizacyjną wyłącznie w części przypadającej na działalność
gospodarczą oraz nie będzie obiektywnie odzwierciedlała części wydatków
przypadających na działalność gospodarczą oraz na inne cele, a więc nie będzie metodą
najbardziej odpowiadającą specyfice wykonywanej przez Państwa działalności i
dokonywanych przez Państwa nabyć, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków
prawnych.
Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje
przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i
niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących
przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, co oznacza,
że należy je traktować indywidualnie.
Natomiast odnośnie powołanych przez Państwa wyroków sądów administracyjnych należy
zauważyć, iż wyroki sądów, są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i
co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych
sprawach nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne
sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości
przedmiotowej kwestii.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie
zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa
z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS
/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji
podatkowej.