W dniu 27 marca 2025 r. Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych związanych z planowaną sprzedażą zwrotów konsumenckich, w tym uznania tej sprzedaży za odpłatną dostawę towarów oraz status podatnika VAT. Wnioskodawca, który nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, zamierza nabywać palety ze zwrotami konsumenckimi i sprzedawać je na targowiskach. Organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, że sprzedaż zwrotów konsumenckich będzie stanowić odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT, a Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyłowe Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
27 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania sprzedaży zwrotów konsumenckich za odpłatną dostawą towarów oraz uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług w związku z ww. sprzedażą oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, a także podatku od gier hazardowych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 maja 2025 r. (wpływ 15 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca mieszka na stałe w Polsce i posiada tutaj centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych), ponieważ ma tutaj rodzinę, źródło utrzymania oraz tutaj koncentruje się jego życie. Nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT (podatek od towarów i usług) czynny. Wnioskodawca zamierza podjąć działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży tzw. zwrotów konsumenckich (dalej zamiennie oznaczonych we wniosku jako „zwroty”). Polegać ona ma na tym, że będzie on zakupywał palety ze zwrotami konsumenckimi, tj. towarami które z różnych względów zostały zwrócone po zakupie przez konsumentów, od firm które takie zwroty przechowują i handlują nimi. Są to podmioty prowadzące w tym celu specjalne magazyny, w których takie zwrócone towary się znajdują. Jest to jedna z gałęzi działalności takich firm. Wśród nich można wymienić firmy prowadzące jednocześnie internetowe platformy sprzedażowe takie jak ..., czy firmy kurierskie jak .... Sprzedają one specjalne palety z takimi zwrotami. Oferowane towary zwrócone przez konsumentów pochodzą zarówno z Polski, jak i z zagranicy. Są to różne towary, takie jak sprzęt AGD, RTV, zabawki, różnego rodzaju akcesoria itp. Na ten moment Wnioskodawca nie przewiduje żadnych ograniczeń w zakresie tego, co będzie kupował jako taki zwrot. Wnioskodawca będzie zakupywał zwroty konsumenckie u różnych firm, nie planuje podpisywać żadnej stałej współpracy w tym zakresie. Zakupów będzie dokonywał zarówno przez Internet, jak i tradycyjnie, w miejscu, gdzie podmioty prowadzą sprzedaż palet. Transport palet będzie organizować, według ustaleń stron, sprzedający palety ze zwrotami lub Wnioskodawca. Kolejno, Wnioskodawca zamierza sprzedawać zwroty konsumenckie stacjonarne, na stoisku w różnych miejscach do tego przeznaczonych (np. placach targowych). Początkowo nie zamierza sprzedawać ich przez Internet. Co do samej techniki i sposobu sprzedaży zwrotów, Wnioskodawca wskazuje, że będzie ustalał w stosunku do każdego zwrotu cenę w odniesieniu np. do masy czy rozmiarów takiego zwrotu. Wyznacznikiem ceny danego zwrotu nie będzie jego zawartość. Zwroty będą sprzedawane w paczkach owiniętych papierem oraz taśmą w taki sposób, że nie będzie wiadomo co jest sprzedawane. Zawartością zwrotów mogą być bowiem różne towary, o różnej rynkowej cenie, jak wskazano wyżej. Cena za dany zwrot będzie więc określona przez Wnioskodawcę w oderwaniu od ceny rynkowej zawartości paczki ze zwrotem. W istocie klienci Wnioskodawcy będą więc tylko wiedzieć, że kupują zwrot, ale nie będą wiedzieć jaki to jest zwrot i co jest w środku. Ten element zaskoczenia i niepewności co jest w paczce będzie więc ryzykiem gospodarczym dla obu stron tej transakcji, bo jak wskazano wyżej, cena za dany zwrot nie będzie odzwierciedlała ceny rynkowej towaru, który jest tym zwrotem. Towary będą zbywane na podstawie zawieranych umów sprzedaży i będą do nich miały zastosowania wszystkie przepisy dotyczące tego typu umów, w tym np. przepisy dotyczące rękojmi. Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej, przynajmniej na samym początku, będzie działał samodzielnie na każdym etapie prowadzenia tej działalności, tj.
nie będzie z nikim współpracował, a także nie będzie zatrudniał żadnych pracowników czy generalnie personelu na podstawie innych umów. Wnioskodawca nie będzie prowadził także działalności gospodarczej wespół z innymi wspólnikami. Dopiero później, jeśli działalność będzie się rozwijać, nie wyklucza zatrudnienia pracowników czy współpracy z innymi osobami. Wnioskodawca ze swoimi klientami będzie zawierał tylko i wyłącznie umowy sprzedaży towarów. Zatem, nie będą miały do niego zastosowania konstrukcje z innych umów cywilnoprawnych (jak np. ponoszenie odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie czynności w zakresie prowadzonej działalności). W uzupełnieniu wniosku udzielono odpowiednio następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania: 1) „od kiedy zamierza Pan rozpocząć sprzedaż wymienionych we wniosku zwrotów konsumenckich? Proszę podać przewidywaną datę (miesiąc i rok) rozpoczęcia ww. działalności.” Odpowiedź: Wnioskodawca na ten moment nie wie dokładnie od kiedy rozpocznie sprzedaż wymienionych we wniosku zwrotów konsumenckich. Wnioskodawca przewiduje natomiast, że może rozpocząć sprzedaż w 2025 roku. 2) „czy w związku z podjęciem działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży tzw. zwrotów konsumenckich zamierza się Pan zarejestrować jako czynny podatnik podatku od towarów i usług?” Odpowiedź: Wnioskodawca nie zamierza zarejestrować się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawca planuje korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. 3) „czy był Pan kiedykolwiek czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?” Odpowiedź: Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. 4) „jeżeli był Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, to należy wskazać z jakiego tytułu był Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, tj. czy w związku z: - przekroczeniem wartości sprzedaży w kwocie określonej w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)? Jeżeli tak, to proszę wskazać miesiąc i rok utraty prawa do zwolnienia od podatku. - rezygnacją ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub ust. 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to proszę wskazać miesiąc i rok rezygnacji ze zwolnienia od podatku. Odpowiedź: Z uwagi na odpowiedź zawartą w pkt 3 powyżej, odpowiedź na
jest bezprzedmiotowa. 5) „czy sprzedaż tzw. zwrotów konsumenckich będzie dokonywana wyłącznie na terytorium Polski? Jeżeli nie, to na terytorium jakich państw nastąpi sprzedaż?” Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że sprzedaż zwrotów konsumenckich będzie dokonywana wyłącznie na terytorium Polski - na targowiskach i placach. Wnioskodawca rozważa także prowadzenie sprzedaży za pośrednictwem portalu społecznościowego - ... poprzez organizowanie tzw. „live”, tj. prezentacji na tej platformie zwrotów konsumenckich w czasie rzeczywistym i oferowaniu tam ich sprzedaży po stałej cenie, analogicznie jak na targowisku (bez licytacji). Wnioskodawca będzie korzystał tylko z takiej platformy, w taki właśnie sposób, bez
prowadzenia swojej strony internetowej. Sprzedaż będzie dokonywana poprzez ten kanał wedle planów Wnioskodawcy również tylko na terenie Polski i do polskich konsumentów. 6) „czy klienci, na rzecz których będzie dokonywał Pan sprzedaży tzw. zwrotów konsumenckich będą osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej czy będą to również podmioty prowadzące działalność gospodarczą?” Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że klientami na rzecz których będzie dokonywał sprzedaży zwrotów konsumenckich będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Będą to konsumenci zakupujący zwroty konsumenckie od Wnioskodawcy na targowiskach/placach przy stoisku, a także za pośrednictwem portalu społecznościowego - ... (jeśli Wnioskodawca wybierze także taką formę prowadzenia sprzedaży zwrotów konsumenckich). Pytanie Czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż zwrotów konsumenckich w sposób i na warunkach opisanych w zdarzeniu przyszłym wniosku będzie odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („ustawa o VAT”) i tym samym będzie on podatnikiem podatku od towarów i usług podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT? Pana stanowisko w sprawie W ocenie Wnioskodawcy sprzedaż zwrotów konsumenckich w sposób i na warunkach opisanych w zdarzeniu przyszłym wniosku będzie odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i tym samym będzie on podatnikiem podatku od towarów i usług podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Według art. 2 pkt 6 ustawy o VAT: ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Niewątpliwie sprzedaż towarów zwróconych przez konsumentów będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów opodatkowaną VAT. Wnioskodawca będzie przenosił na klientów prawo do rozporządzania sprzedawanymi zwrotami konsumenckimi tj. towarami jak właściciel i będzie dokonywał sprzedaży odpłatnie. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością, stałością lub długim okresem trwania. W ocenie Wnioskodawcy prowadzona działalność w zakresie sprzedaży zwrotów konsumenckich będzie stanowić działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, z tytułu której będzie on podatnikiem VAT. Przede wszystkim będzie spełniony cel zarobkowy działalności, ponieważ za sprzedaż zwrotów konsumenckich Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie. Kolejno zostanie spełniony wymógł ciągłości, ponieważ nie będzie to jednorazowa czy incydentalna sprzedaż, ale Wnioskodawca planuje sprzedaż w dłuższej perspektywie, czasowo nieokreślonej.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towarów na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast w świetle art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu). Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem.
Pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” – art. 7 ust. 1 ustawy – dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Ponieważ istotą dostawy towarów nie jest przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Co więcej, czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią. Opodatkowaniu, co do zasady, podlegają czynności odpłatne, przy czym odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług nie musi mieć postaci pieniężnej. Odpłatność, jako świadczenie wzajemne, może również przybrać postać rzeczową, np. zapłata w innym towarze lub usłudze, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Kwestia „odpłatności” była przedmiotem rozstrzygania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku C-102/86 Apple and Pear Development Council: „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pan podjąć działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży tzw. zwrotów konsumenckich (dalej zamiennie oznaczonych we wniosku jako „zwroty”). Polegać ona ma na tym, że będzie Pan zakupywał palety ze zwrotami konsumenckimi, tj. towarami, które z różnych względów zostały zwrócone po zakupie przez konsumentów, od firm które takie zwroty przechowują i handlują nimi. Są to podmioty prowadzące w tym celu specjalne magazyny, w których takie zwrócone towary się znajdują. Jest to jedna z gałęzi działalności takich firm. Sprzedają one specjalne palety z takimi zwrotami. Oferowane towary zwrócone przez konsumentów pochodzą zarówno z Polski, jak i z zagranicy. Są to różne towary, takie jak sprzęt AGD, RTV, zabawki, różnego rodzaju akcesoria itp. Na ten moment nie przewiduje Pan żadnych ograniczeń w zakresie tego, co będzie kupował jako taki zwrot. Będzie Pan zakupywał zwroty konsumenckie u różnych firm, nie planuje Pan podpisywać żadnej stałej współpracy w tym zakresie. Zakupów będzie dokonywał zarówno przez Internet, jak i tradycyjnie, w miejscu, gdzie podmioty prowadzą sprzedaż palet. Transport palet będzie organizować, według ustaleń stron, sprzedający palety ze zwrotami lub Pan. Kolejno, zamierza Pan sprzedawać zwroty konsumenckie stacjonarne, na stoisku w różnych miejscach do tego przeznaczonych (np. placach targowych). Sprzedaż zwrotów konsumenckich będzie dokonywana wyłącznie na terytorium Polski - na targowiskach i placach. Początkowo nie zamierza Pan sprzedawać ich przez Internet. Co do samej techniki i sposobu sprzedaży zwrotów, wskazuje Pan, że będzie ustalał w stosunku do każdego zwrotu cenę w odniesieniu np. do masy czy rozmiarów takiego zwrotu. Wyznacznikiem ceny danego zwrotu nie będzie jego zawartość. Zwroty będą sprzedawane w paczkach owiniętych papierem oraz taśmą w taki sposób, że nie będzie wiadomo co jest sprzedawane. Zawartością zwrotów mogą być bowiem różne towary, o różnej rynkowej cenie, jak wskazano wyżej. Cena za dany zwrot będzie więc określona przez Pana w oderwaniu od ceny rynkowej zawartości paczki ze zwrotem. W istocie Pana klienci będą więc tylko wiedzieć, że kupują zwrot, ale nie będą wiedzieć jaki to jest zwrot i co jest w środku. Ten element zaskoczenia i niepewności co jest w paczce będzie więc ryzykiem gospodarczym dla obu stron tej transakcji, bo jak wskazano wyżej, cena za dany zwrot nie będzie odzwierciedlała ceny rynkowej towaru, który jest tym zwrotem. Towary będą zbywane na podstawie zawieranych umów sprzedaży i będą do nich miały zastosowania wszystkie przepisy dotyczące tego typu umów, w tym np. przepisy dotyczące rękojmi. Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanego we wniosku pytania należy zauważyć, że – jak wyżej wskazano – dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Opisana we wniosku transakcja sprzedaży tzw. zwrotów konsumenckich na stoisku w różnych miejscach do tego przeznaczonych (np. placach targowych) wpisuje się w odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Jak wynika z opisu sprawy będzie dokonywał Pan zakupu, a następnie sprzedaży towarów (na rzecz Klientów) na własny rachunek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Czynności, które zamierza Pan wykonywać w ramach prowadzonej działalności w powyższym zakresie wypełniają znamiona handlu towarami. W konsekwencji planowana przez Pana sprzedaż zwrotów konsumenckich na stoisku w różnych miejscach do tego przeznaczonych (np. placach targowych) będzie stanowić odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i tym samym będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym uznałem Pana stanowisko za prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Końcowo zauważam, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii podatku od towarów i usług. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili