0113-KDIPT1-2.4012.200.2025.1.JSZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) czynności wykonywanych przez Państwa w ramach zawartych Umów. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego ... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w ... (dalej: PFR lub Wnioskodawca) jest spółką prawa handlowego, którego jedynym wspólnikiem jest Województwo ..., które posiada całość udziałów spółki, tj. ... udziałów o łącznej wartości ... zł. Wnioskodawca figuruje w wykazie podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT (tzw. biała lista) - status podatnika: zwolniony. Wnioskodawca współpracuje z Województwem ..., tj. świadczy czynności na rzecz Województwa ..., na podstawie dwóch umów: - Umowy nr ... z dnia ... r. o finansowaniu Projektów współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Fundusze Europejskie ... 2021-2027 wraz z załącznikami, - Umowy Powierzenia Zadań z dnia ... r. wraz z załącznikami. Pierwsza z powyższych umów - Umowa nr ... z dnia ... r. o finansowaniu Projektów współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Fundusze Europejskie ... 2021-2027 zawarta pomiędzy Województwem ... jako Instytucją Zarządzającą, a PFR jako Beneficjentem, dotyczy czterech projektów wsparcia pozadotacyjnego polegających na wsparciu zwrotnym: ... W Preambule Umowy wskazano m.in. że Instytucja Zarządzająca, biorąc pod uwagę status, rolę i zadania pełnione przez PFR., powierzyła temu podmiotowi w formie zamówienia in-house w trybie zamówienia z wolnej ręki, o którym mowa w art. 214 ust. 1 pkt 11 Prawa zamówień publicznych, zadania podmiotu wdrażającego Fundusz Powierniczy w ramach Umowy oraz zgodnie z art. 59 ust. 3 lit. d) Rozporządzenia Ogólnego, wybrała PFR., jako Beneficjenta Programu do realizacji Projektów wybranych w sposób niekonkurencyjny na podstawie art. 44 ust. 2 pkt 3 Ustawy Wdrożeniowej, w szczególności do zarządzania i obsługi Funduszu Powierniczego z zakresie zadań określonych w Umowie i zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Województwo ... jest jedynym udziałowcem Beneficjenta realizującego zadania wyłącznie na rzecz Województwa ... i pod jego ścisłą kontrolą, a w okresie obowiązywania Umowy struktura właścicielska Beneficjenta nie ulegnie zmianie. Dla osiągnięcia celów Funduszu Powierniczego, Instytucja Zarządzająca przekaże PFR. jako Beneficjentowi Wkład z Programu do każdego z realizowanych Projektów, w kwocie określonej w Umowie. Zgodnie z definicjami zawartymi w Umowie Beneficjent oznacza beneficjenta w rozumieniu art. 2 ust. 9 lit. e) Rozporządzenia Ogólnego, tj. podmiot wdrażający fundusz powierniczy, zwany także Menedżerem Funduszu Powierniczego. Z kolei Fundusz Powierniczy to fundusz, o którym mowa w art. 2 pkt 20 Rozporządzenia Ogólnego, ustanowiony przez Beneficjenta w celu realizacji Umowy dotyczący realizacji Projektów. Ostateczny Odbiorca to podmiot otrzymujący wsparcie w postaci Produktu Finansowego w ramach Umowy Inwestycyjnej na Inwestycję Końcową, a Partner Finansujący (zwany także Pośrednikiem Finansowym) to podmiot wdrażający instrument finansowy w rozumieniu art. 2 pkt 22 Rozporządzenia Ogólnego, w tym banki, instytucja finansowa, fundusz inwestycyjny (włączając jednostki specjalnego przeznaczenia) lub inny podmiot prawa publicznego lub prywatnego, wybrany przez Beneficjenta zgodnie z postanowieniami Umowy w celu wdrażania Funduszu Szczegółowego.

Zgodnie z § 2 Umowy Instytucja Zarządzająca oświadczyła, że powierza Beneficjentowi zadania wdrożeniowe i rolę podmiotu wdrażającego Fundusz Powierniczy zgodnie z art. 59 ust. 3 lit. d) Rozporządzenia Ogólnego w formie zamówienia z wolnej ręki na podstawie przesłanek in-house określonych w art. 214 ust. 1 pkt 11 Prawa zamówień publicznych, zapewnia Wkład z EFRR na rzecz instrumentów finansowych, a także że sprawuje wyłącznie funkcję nadzorczą na poziomie Funduszu Powierniczego i nie ingeruje w poszczególne decyzje inwestycyjne podejmowane przez Partnerów Finansujących. Z kolei Beneficjent oświadczył w szczególności, że przyjmuje zgodnie z art. 59 ust. 3 lit. d) Rozporządzenia Ogólnego zadania wdrożeniowe określone w niniejszej Umowie powierzone przez Instytucję Zarządzającą, a także, że Umowę będzie realizował samodzielnie oraz w wyłącznym interesie Funduszu Powierniczego i podmiotów zapewniających wkłady do Funduszu Powierniczego z dbałością o jakość zawodową, skuteczność, przejrzystość i staranność, których oczekuje się od doświadczonego podmiotu zawodowo zajmującego się wdrażaniem instrumentów finansowych. Jak stanowi § 3 ust. 1 przedmiotem Umowy jest: 1) utworzenie przez Beneficjenta Funduszu Powierniczego oraz zarządzanie nim; 2) wniesienie przez Instytucję Zarządzającą do Funduszu Powierniczego Wkładu z EFRR, a tym samym udzielenie dofinansowania na realizację każdego z Projektów opisanych we Wnioskach o dofinansowanie; 3) współdziałanie w celu zapewnienia Współfinansowania krajowego; 4) realizacja Projektu przez Beneficjenta oraz wdrażanie Strategii Inwestycyjnej, w tym wykorzystanie Zasobów Zwróconych. Strony zobowiązały się współdziałać w celu należytej realizacji Umowy. Okres realizacji Projektu określony jest w sposób następujący: 1) rozpoczęcie realizacji Projektu następuje w dniu podpisania Umowy; 2) zakończenie realizacji Projektu: 31 grudnia 2029 roku (§ 4 ust. 1 Umowy). W § 5 Umowy, łącznie w dwudziestu trzech punktach wskazano zadania Beneficjenta, tj. w szczególności w trzech pierwszych wymieniono następujące zadania Beneficjenta: 1) prawidłowa realizacja Projektu zgodnie z właściwym Wnioskiem o dofinansowanie oraz Strategią Inwestycyjną, w tym alokowanie Zasobów Funduszu na wdrażanie Instrumentów Finansowych w celu udzielenia wsparcia Ostatecznym Odbiorcom i osiągnięcia zakładanych wartości wskaźników Projektu oraz Wydatków Kwalifikowanych wymaganych do jego rozliczenia z Instytucją Zarządzającą, 2) ustanowienie Funduszu Powierniczego w celu realizacji Projektu, 3) dokonanie co najmniej jednokrotnego obrotu Wkładem z Programu (rozumianego jako wydatkowanie tych środków przez Partnerów Finansujących do Ostatecznych Odbiorców, pokrycie Wynagrodzenia Beneficjenta oraz pokrycie Wynagrodzenia Partnerów Finansujących w Projekcie). Zgodnie z § 7 ust. 1 i 2 Umowy Beneficjent w celu realizacji Projektu oraz inwestowania i zarządzania Zasobami Funduszu zgodnie z Umową ustanowi Fundusz Powierniczy. Fundusz Powierniczy zostanie ustanowiony jako odrębny blok finansowy w ramach struktury Beneficjenta, który wdroży odpowiednie rozwiązania zapewniające oddzielenie Zasobów Funduszu od innych zasobów zarządzanych przez Beneficjenta. Beneficjent jest zobowiązany do zarządzania Zasobami Funduszu zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami oraz z zachowaniem odpowiedniej płynności Funduszu Powierniczego (§ 7 ust. 7). Jak stanowi § 9 ust. 1-2 Umowy Beneficjent z tytułu realizacji Umowy w okresie realizacji Projektu uprawniony jest do otrzymania Wynagrodzenia Beneficjenta w formie opłaty za zarządzanie. Wynagrodzenie Beneficjenta jest uzależnione do wyników związanych z postępem w realizacji Projektu i będzie naliczane w wysokości 5% łącznej kwoty wsparcia wypłaconego na rzecz Ostatecznego Odbiorcy przez Partnera Finansującego. Na mocy § 11 Umowy wsparcie na rzecz Ostatecznych Odbiorców w ramach Umowy udzielane jest przez Partnerów Finansujących wdrażających Fundusze Szczegółowe. Powierzenie Partnerom Finansującym zadań związanych z wdrażaniem Funduszy Szczegółowych następuje na podstawie Umów Operacyjnych. Beneficjent dokonuje wyboru Partnerów Finansujących zgodnie z metodyką określoną we Wniosku o dofinansowanie, Odpowiednimi Regulacjami, w szczególności zapewniając równe traktowanie i przejrzystość na etapie wyboru oraz udzielania wsparcia dla Ostatecznych Odbiorców, proporcjonalność udzielonego wsparcia, należyte zarządzanie finansami, a także przeciwdziałanie wystąpieniu konfliktu interesów. Z kolei w Preambule drugiej ze wskazanych wyżej umów - Umowy Powierzenia Zadań z dnia 11 kwietnia 2024 r. zawartej pomiędzy Województwem jako Powierzającym i PFR jako Wykonawcą wskazano w szczególności, że: 1) Zarząd Województwa w myśl odpowiednio, art. 98, art. 29 oraz art. 29a ustawy wdrożeniowej jest dysponentem Środków 2007-2013 oraz Środków 2014-2020; 2) Obowiązkiem Zarządu Województwa ... jako Instytucji Zarządzającej RPO W... 2007- 2013 oraz RPO W... 2014-2020 jest zapewnienie warunków dla dalszego efektywnego wykorzystania odpowiednio Środków 2007-2013 oraz Środków 2014- 2020; 3) W oparciu o i na zasadach określonych w Dotychczasowej Umowie, Wykonawca zarządzał Środkami 2007-2013, a Środki te wykorzystywane były z poszanowaniem zasad wynikających z art. 78 ust. 7 akapit drugi Rozporządzania 1083/2006; 4) Zarząd Województwa ... podjął decyzję o sposobie dalszego zagospodarowania Środków 2007-2013 oraz Środków 2014-2020 po ich wycofaniu z umów z Podmiotami Zarządzającymi poprzez przekazanie tych środków w zarządzanie, celem realizacji Zadań własnych Województwa, Wykonawcy, jako kontrolowanej przez siebie osobie prawnej (podmiotowi wewnętrznemu w rozumieniu prawa Unii Europejskiej), której przedmiot działalności jest zbieżny z celami zdefiniowanymi dla Instrumentów inżynierii finansowej oraz z celami zdefiniowanymi dla Instrumentów finansowych i pomocy zwrotnej; 5) Zarząd Województwa, pełniący funkcję Instytucji Zarządzającej RROW 2007-2013 oraz Instytucji Zarządzającej RPO W... 2014-2020 zdecydował o ustanowieniu Instrumentów finansowych ze Środków powierzonych. Ponadto wskazano w Preambule do powyższej Umowy m.in. że decyzja o powierzeniu Zadań własnych Województwa Wykonawcy wpisuje się w podejmowane przez Województwo działania w zakresie szeroko pojętych potrzeb społeczności regionu i jest wyrazem polityk rozwoju województwa, o której mowa w art. 11 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa; zadania powierzone Wykonawcy są zgodne z celami określonymi w Strategii Rozwoju Województwa; intencją Powierzającego jest dostarczenie Wykonawcy narzędzi i sposobów, służących realizacji Zadań powierzonych w sposób najbardziej skuteczny i efektywny, w tym poprzez przekazanie Wykonawcy do zarządzania Środków powierzonych oraz wniesienie Dopłat; Powierzający jest jedynym udziałowcem Wykonawcy realizującym zadania wyłącznie na rzecz Powierzającego i pod jego ścisłą kontrolą, a w okresie obowiązywania Umowy struktura właścicielska Wykonawcy nie ulegnie zmianie; Wykonawca w celu realizacji Zadań powierzonych prowadzi działalność jako regionalny fundusz rozwoju w rozumieniu art. 13 ust. 1a ustawy o samorządzie województwa; celem Wykonawcy nie jest maksymalizowanie zysku, ale osiągnięcie najwyższej jakości realizowanych Zadań powierzonych, poprzez efektywne zarządzanie Środkami powierzonymi i Dopłatami. Powierzający oświadczył ponadto (§ 1 ust. 1 tej Umowy) m.in. że zgodnie z art. 29, art. 29a oraz art. 98 ustawy wdrożeniowej Zarząd Województwa jest wyłącznym dysponentem środków zgromadzonych na rachunkach założonych w Banku Gospodarstwa Krajowego, z którego będą uruchamiane środki w celu wykonania Zadań powierzonych Wykonawcy; powierza Wykonawcy do realizacji Zadania własne Województwa poprzez efektywne zarządzanie Środkami powierzonymi i Dopłatami, w formie zamówienia z wolnej ręki w oparciu o przesłanki in-house określone w art. 214 ust. 1 pkt 11 Prawa zamówień publicznych; na potrzeby realizacji przez Wykonawcę Zadań powierzonych będzie powierzał Wykonawcy na zasadach określonych w niniejszej umowie Środki powierzone oraz (o ile będzie miało zastosowanie) dokonywał Dopłat zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i Harmonogramem powierzenia, które to Środki Powierzone i Dopłaty stanowią narzędzie niezbędne do realizacji Zadań powierzonych, Strategii Inwestycyjnej i Rocznych Planów Działania. Zgodnie z § 3 ust. 1 tej Umowy, Powierzający, na warunkach określonych w Umowie, powierzył Wykonawcy do realizacji Zadanie własne Województwa dotyczące udziału w realizacji polityki rozwoju określonej w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz ustawie o samorządzie województwa polegające na świadczeniu usług publicznych, w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb regionu i społeczeństwa. Zadanie to wynika ze Strategii Rozwoju Województwa i w zakresie, w jakim jest zgodne z obszarami interwencji RPOW 2014-2020, może być realizowane z wykorzystaniem Instrumentów finansowych. Zadanie w szczególności może obejmować: wsparcie rozwoju MŚP, miejskich obszarów funkcjonalnych, efektywności energetycznej, upowszechnianie wykorzystania odnawialnych źródeł odnawialnych źródeł energii w Województwie, inne obszary interwencji publicznej zgodne z polityką rozwoju Województwa prowadzoną w oparciu o Strategię Rozwoju Województwa, poprzez efektywne zarządzanie Środkami powierzonymi i Dopłatami, w szczególności poprzez inwestowanie w Produkty finansowe (Zadania powierzone). Ponadto strony Umowy potwierdziły (§ 3 ust. 2 tej Umowy), że na podstawie Dotychczasowej Umowy Wykonawca jest w posiadaniu dokumentacji dotyczącej Środków 2007-2013, którymi zarządzał na podstawie Dotychczasowej Umowy, niezbędnej do należytego wykonania Umowy, a Środki te pozostają w jego zarządzaniu. W odniesieniu do Środków 2014-2020 Wykonawca przejmie w zarządzania Środki powierzone oraz prawa i obowiązki Podmiotu Zarządzającego zgodnie z odpowiednią Polityką wyjścia i Harmonogramem powierzenia (§ 3 ust. 3 tej Umowy). Umowa Powierzenia Zadań została zawarta na czas określony 10 lat, z mocą obowiązującą od dnia 1 kwietnia 2024 roku do dnia 31 marca 2034 roku (§ 5). Szczegółowe obowiązki Wykonawcy zostały określone w trzydziestu sześciu punktach w § 6 ust. 1 tej Umowy, w tym: realizacja obowiązującej Strategii Inwestycyjnej; przejęcie praw i obowiązków Podmiotu Zarządzającego w obowiązujących umowach z Pośrednikami Finansowymi; organizacja wyboru, odpowiednio: Pośredników Finansowych lub Odbiorców Wsparcia; zawieranie i realizacja umów, z odpowiednio: Pośrednikami Finansowymi lub Odbiorcami Wsparcia; kontrola Pośredników Finansowych i w odpowiednich przypadkach Odbiorców Wsparcia. Wykonawcy z tytułu realizacji Zadań powierzonych przez Powierzającego na podstawie Umowy przysługuje wynagrodzenie w formie Rekompensaty wyliczonej w sposób przejrzysty i rzetelny, zgodnie z Regulaminem Rekompensaty (§ 11 ust. 1 tej Umowy). Wykonawca będzie występował do Powierzającego o refundację poniesionych kosztów oraz o rozliczenie Rekompensaty zgodnie z Regulaminem Rekompensaty. Zatem odnośnie obu powyższych Umów ekonomicznym efektem czynności dokonywanych przez PFR. w ramach opisanych Umów zawartych z Województwem jest przekazanie środków pieniężnych na rzecz innych podmiotów (osób). Spółka - jak wynika z okoliczności sprawy - odpowiedzialna jest za kompleksową obsługę tego procesu, na którą składa się szereg czynności (zgodnie z Umowami zawartymi z Województwem). Czynności te, którePFR. wykonuje na podstawie Umów - rozpatrywane kompleksowo - doprowadzają ostatecznie do realizacji operacji przekazania określonej ilości środków pieniężnych. W tym kontekście stwierdzić należy, że są to czynności, które łącznie składają się na usługę złożoną i pomiędzy którymi istnieje ścisły związek przyczynowo-skutkowy. Przedmiotowe czynności stanowią zatem elementy łącznej usługi, spełniającej szczególne oraz istotne funkcje płatności, skutkujące zmianą sytuacji finansowej i prawnej stron tych czynności. Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie jest kwestia braku podlegania opodatkowaniu przez Wnioskodawcę podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach powyższych Umów na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach opisanych Umów zawartych z Województwem są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT? Państwa stanowisko w sprawie W ocenie Wnioskodawcy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach opisanych Umów zawartych z Województwem są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. Tym samym przysługujące Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu realizacji powierzonych zadań i obowiązków wynikających z opisanych wyżej Umów - analogicznie objęte będzie zwolnieniem z podatku od towarów i usług na wskazanej podstawie. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie jest kwestia braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach powyższych Umów. W świetle aktualnego orzecznictwa, w tym w szczególności wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 sierpnia 2024 r., I FSK 1653/20, wydanego w zbliżonym stanie faktycznym do sytuacji PFR., Wnioskodawca uznaje, że nie podlega wyłączeniu z definicji podatnika określonej w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Zatem czynności na podstawie zawartych Umów, które świadczone są przez PFR na rzecz Województwa stanowią odpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Jak stanowi z kolei art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT z uwzględnieniem art. 146ef, wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1. Fakt podlegania pod przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w specyfice świadczeń wykonywanych przez PFR. wiąże się z koniecznością analizy możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego z podatku od towarów i usług, gdyż w takim przypadku nie wystąpiłoby efektywne opodatkowanie podatkiem od towarów i usług (świadczenie usług korzystałoby ze zwolnienia z VAT).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie z podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT. W szczególności na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. Stosownie do art. 43 ust. 15 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do: 1) czynności ściągania długów, w tym factoringu; 2) usług doradztwa; 3) usług w zakresie leasingu. Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady powszechnego opodatkowania, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Wykładnia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług uwzględniająca orzecznictwo TSUE nakazuje przyjąć, że pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych obejmuje również transakcje tworzące odrębną całość, których skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu lub płatności, i które w konsekwencji skutkują przeniesieniem środków pieniężnych powodujących zmiany prawne i finansowe. Pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych nie obejmuje natomiast usług o charakterze technicznym, w których odpowiedzialność usługodawcy ograniczona jest do kwestii technicznych i nie obejmuje istotnych elementów transakcji płatniczej. W świetle analizy opisanych wyżej Umów, w uznaniu Wnioskodawcy odnośnie świadczeń wykonywanych przez PFR. na podstawie opisanych wyżej Umów istnieją podstawy do odwoływania się do zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, który - jak już wyżej wskazano - zwalnia od podatku usługi w zakresie m.in. wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. W tym kontekście należy wskazać, że art. 135 ust. 1 lit. d Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm.) przewiduje, iż państwa członkowskie zwalniają "transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności". Transakcje zwolnione na podstawie tego przepisu zostały zatem zdefiniowane ze względu na charakter świadczonych usług, a nie ze względu na usługodawcę lub usługobiorcę. Zwolnienie nie jest zatem uzależnione od spełnienia wymogu, by transakcje były dokonywane przez określony rodzaj zakładu lub osoby prawnej, jeśli sporne transakcje wchodzą w zakres transakcji finansowych (zob. wyrok Trybunału z dnia 28 października 2010 r. w sprawie C-175/09 Axa UK, EU:C:2010:646, pkt 26 i przytoczone tam orzecznictwo). Kryteria, jakie należy przyjąć w celu kwalifikacji konkretnych usług jako transakcji dotyczących wszelkiego rodzaju płatności, przelewów i transferów pieniężnych, zwolnionych od podatku na podstawie art. 135 ust. 1 lit. d dyrektywy 2006/112/WE, zostały określone w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału, zwolnienia, o których mowa w art. 135 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, stanowią autonomiczne pojęcia prawa unijnego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Ponadto, pojęcia użyte do opisania zwolnień od podatku powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Wykładnia tych pojęć musi być jednak zgodna z celami, jakim służą zwolnienia oraz musi spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej. Zasada ścisłej wykładni nie oznacza zatem, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (np. wyroki w sprawach: C-334/14 De Fruytier, pkt 18; C-607/14 Bookit, pkt 34). W odniesieniu do art. 135 ust. 1 lit. d Dyrektywy 2006/112/WE TSUE wskazał, że przelew jest transakcją polegającą na realizacji dyspozycji przekazania określonej sumy pieniędzy z jednego rachunku na drugi. Transakcja ta cechuje się w szczególności tym, że powoduje zmianę sytuacji prawnej i finansowej istniejącej z jednej strony między udzielającym dyspozycji a beneficjentem, a z drugiej strony między nimi a ich bankiem, jak również, w odpowiednim przypadku, między bankami. Brzmienie art. 135 ust. 1 lit. d dyrektywy 2006 /112/WE nie wyklucza co do zasady, aby transakcja przelewu składała się z różnych odrębnych usług, które stanowią wówczas "transakcje dotyczące" przelewów w rozumieniu tego przepisu (np. wyrok w sprawie C-2/95 SDC, pkt 64). Ponadto, oprócz transakcji spełniających kryterium wskazane przez Trybunał, zwolnieniem objęte są również transakcje niebędące w istocie przelewami lub płatnościami, a stanowiące transakcje tworzące odrębną całość, ocenianą w sposób ogólny, których skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu lub płatności (np. wyrok w sprawie C-2 /95 SDC, pkt 66-68). W tym kontekście TSUE podkreślał, że należy odróżnić usługę zwolnioną od podatku w rozumieniu dyrektywy 2006/112/WE od wykonania zwykłego świadczenia rzeczowego lub technicznego. Istotne jest w szczególności, aby w tym celu zbadać zakres odpowiedzialności usługodawcy, a zwłaszcza to, czy odpowiedzialność ta ograniczona jest do aspektów technicznych, czy też obejmuje specyficzne i istotne elementy transakcji (np. wyroki: w sprawie C-350/10 Nordea Pankki Suomi, pkt 24; w sprawie C-607/14 Bookit, pkt 40). Jak wskazuje Trybunał, uwagi odnoszące się do transakcji dotyczących przelewów mają zastosowanie również do transakcji dotyczących płatności (np. wyrok w sprawie C- 607/14 Bookit, pkt 43). Zważywszy, że przedmiotem świadczeń realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Województwa w ramach zawartych Umów jest kombinacja różnych czynności, aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą jednolitą - złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej. Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem TSUE, każda czynność powinna być zwykle uznawana za odrębną i niezależną, a czynność złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT. W pierwszej kolejności należy poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie. Z jednym świadczeniem złożonym mamy do czynienia m.in. jeżeli dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (np. wyrok w sprawie C-41 /04 Levob, pkt 20 i 22). W wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 SDC. W kontekście powyższego stwierdzić należy, że ze świadczeniem usługi złożonej (kompleksowej) mamy do czynienia wówczas, gdy świadczenie usługodawcy jest rozbudowane i obejmuje dwie lub więcej pojedynczych czynności (świadczeń), będących elementami częściowego zobowiązania strony transakcji. Jednocześnie usługa taka, jeśli może zostać uznana za usługę o charakterze złożonym, podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku od towarów i usług, właściwą dla świadczenia podstawowego, głównego. Wykładnia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, uwzględniająca orzecznictwo TSUE, nakazuje zatem przyjąć, że pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych obejmuje również transakcje tworzące odrębną całość, których skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu lub płatności, i które w konsekwencji skutkują przeniesieniem środków pieniężnych i powodują zmiany prawne i finansowe. Pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych nie obejmuje natomiast usług o charakterze technicznym, w których odpowiedzialność usługodawcy ograniczona jest do kwestii technicznych i nie obejmuje istotnych elementów transakcji płatniczej. Należy wskazać, że ekonomicznym efektem dokonania transferów pieniężnych jest, co do zasady, przekazanie przez dany podmiot środków pieniężnych na rzecz innego podmiotu. W tym kontekście stwierdzić należy, że wszystkie czynności, które łącznie składają się na usługę złożoną i wypełniającą wskazane wyżej przez TSUE przesłanki, objęte będą zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług. Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy można wskazać, że na proces realizacji transakcji dokonania transferu środków składa się w istocie zbiór określonych świadczeń złożonych realizowanych przez Wnioskodawcę, który jest zaangażowany w ten proces na podstawie opisanych wyżej Umów. PFR., jak wynika z okoliczności sprawy, odpowiedzialny jest za kompleksowe świadczenia, na które składa się szereg czynności szczegółowo opisanych powyżej. Nie są to przy tym czynności wyłącznie techniczne. Efektem wszystkich tych czynności łącznie (wykonywanych przez PFR) jest realizacja transferów środków pieniężnych, które bez tych czynności nie byłyby możliwe. Pomiędzy opisanymi wyżej czynnościami istnieje ścisły związek przyczynowo skutkowy. Przedmiotowe czynności stanowią zatem elementy łącznej usługi, spełniającej szczególne oraz istotne funkcje płatności, skutkujące zmianą sytuacji finansowej i prawnej stron tej operacji, a zatem jako takie mogłyby być objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. Podobne sprawy były już rozstrzygane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 27 czerwca 2024 r., 0112-KDIL1- 1.4012.324.2024.1.AR, wydanej w tożsamym stanie faktycznym organ interpretujący stwierdził, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych czynności, a więc potwierdzono prawo do zwolnienia z VAT. Również w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lutego 2025 r., znak pisma: 0112- KDIL1- 1.4012.751.2024.3.WK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że czynności wykonywane przez spółkę (wnioskodawcę przy wskazanej interpretacji) w ramach umów na rzecz Województwa w związku z którymi należne jest wynagrodzenie w postaci opłaty za zarządzanie są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Zatem w ocenie Wnioskodawcy, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach Umów korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, a więc stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Jednocześnie podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Państwa. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego. Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.