Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który
dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 113 ust.
1 i ust. 9 ustawy w związku prowadzeniem działalności gospodarczej. Uzupełnił go Pan – w
odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 kwietnia 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca planuje rozpoczęcie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu
usług pośrednictwa w kontakcie pomiędzy klientami Wnioskodawcy (użytkownikami
platform cyfrowych), a dostawcami usług elektronicznych świadczonych za
pośrednictwem platform cyfrowych.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zamierza uzyskiwać od klientów
pełnomocnictwo do reprezentowania ich wobec dostawców usług dostępnych na
platformie cyfrowej.
Na podstawie uzyskanego upoważnienia Wnioskodawca będzie przygotowywać oraz
zgłaszać w imieniu klienta umotywowane żądania dotyczące wykonywania lub
zakończenia świadczonej usługi oraz pośredniczyć w kontaktach pomiędzy użytkownikiem
platformy a dostawcą usług, tak by doprowadzić do realizacji przez dostawcę platformy
cyfrowej określonych przez klienta żądań.
Działalność Wnioskodawcy będzie polegać na pośredniczeniu w komunikacji między
stronami oraz reprezentowaniu interesów klienta w relacji z dostawcą usług.
Wnioskodawca nie będzie podejmować decyzji za klientów, ani świadczyć usług
doradczych, prawniczych czy innych wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, które
wyłączają możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego.
Wnioskodawca dotychczas nie prowadził dotychczas działalności gospodarczej i nie był
czynnym podatnikiem podatku VAT.
Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność jako podatnik VAT zwolniony na podstawie
art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ przewidywana wartość sprzedaży w pierwszym
roku działalności nie przekroczy kwoty 200 000 zł.
Ponadto, na pytania Organu wskazał Pan odpowiednio:
1) Kiedy zamierza Pan rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie
wskazanym we wniosku (prosimy wskazać miesiąc i rok)?
„Zamierzam rozpocząć prowadzenie działalności w zakresie wskazanym we wniosku
w miesiącu ... 2025 roku.”
2) Czy przewidywana przez Pana wartość sprzedaży za 2025 r. (lub za (inny) rok, w
którym zamierza Pan rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej), w proporcji
do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2025 r. (lub
(innym) roku w którym zamierza Pan rozpocząć prowadzenie działalności
gospodarczej), przekroczy kwotę 200.000 zł?
„Przewidywana wartość sprzedaży za 2025 roku, w proporcji do okresu prowadzonej
działalności gospodarczej w roku podatkowym 2025 nie przekroczy 200.000 zł.”
Pytanie
Czy prowadząc przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego działalność, Wnioskodawca
będzie mógł skorzystać z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 113
ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VATU), pod warunkiem że nie przekroczy
ustawowego limitu przychodów z tej działalności określonych w art. 113 ust. 1 oraz art.
113 ust. 9 VATU?
Pana stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność gospodarcza, opisana w
stanie faktycznym, będzie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art.
113 ust. 1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej:
VATU), pod warunkiem że wartość sprzedaży nie przekroczy ustawowego limitu 200 000 zł
w skali roku.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 VATU, zwalnia się od podatku VAT sprzedaż dokonywaną przez
podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku
podatkowym kwoty 200 000 zł.
Dodatkowo, art. 113 ust. 9 VATU stanowi, że zwolnienie to przysługuje również
podatnikom rozpoczynającym działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego, jeśli
przewidywana przez nich wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu
prowadzonej działalności w danym roku kwoty 200 000 zł.
Wnioskodawca wskazuje, że planowana działalność polegająca na pośrednictwie w
kontakcie pomiędzy klientem a dostawcą usług platformy cyfrowej nie jest objęta
wyłączeniem ze zwolnienia przewidzianym w art. 113 ust. 13 VATU.
W szczególności: Wnioskodawca nie będzie świadczył usług prawniczych, doradczych,
jubilerskich ani usług związanych ze ściąganiem długów, o których mowa w art. 113 ust. 13
pkt 2 VATU.
Zakres działalności Wnioskodawcy ogranicza się do reprezentowania klientów na
podstawie pełnomocnictwa oraz pośredniczenia w komunikacji między użytkownikiem
platformy a dostawcą usług. Nie obejmuje on reprezentacji przed sądami, sporządzania
opinii i porad prawnych, czy dokonywania analiz podatkowych i gospodarczych, co
mogłoby stanowić działalność doradczą wyłączoną ze zwolnienia.
Świadczone usługi nie mają charakteru dostaw towarów ani innych czynności
wymienionych w art. 113 ust. 13 VATU jako wykluczające możliwość korzystania ze
zwolnienia.
Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że
prowadzona działalność nie stanowi usługi doradczej w rozumieniu art. 113 ust. 13 VATU,
a co za tym idzie, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o ile nie przekroczy
ustawowego limitu sprzedaży.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i
usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i
odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie
prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde
świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej
niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu
art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę,
w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania
czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu
działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w
rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od
towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i
usług, musi być wykonana przez podatnika.
W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o
której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub
usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a
także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza
obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub
wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy
podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Według art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę
działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z
wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku
podatkowym kwoty 200 000 zł.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega
opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega
opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od
podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust.
3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku
dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę,
o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą
przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę
działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku
podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez
niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej
działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w
proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku
podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności,
którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z
tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w
którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie
skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia
od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi
przepisami art. 113 ust. 1-10 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których
mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1) dokonujących dostaw:
a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o
podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
# energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
# wyrobów tytoniowych,
# samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez
podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych
podlegających amortyzacji,
c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1
pkt 10 lit. a i b,
d) terenów budowlanych,
e) nowych środków transportu,
f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego
systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności
stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków
porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
# preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),
# komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
# urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
# maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
# pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
# motocykli (PKWiU ex 45.4);
2) świadczących usługi:
a) prawnicze,
b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i
hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze
sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c) jubilerskie,
d) ściągania długów, w tym factoringu;
3) (uchylony)
Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy stwierdzić
należy, że ze zwolnienia od podatku określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 nie korzystają m.
in. usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i
hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem
planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.
Z opisu sprawy wynika, że od ... 2025 roku zamierza Pan rozpocząć działalność
gospodarczą. Przedmiotem Pana działalności będą usługi pośrednictwa w kontakcie
pomiędzy Pana klientami (użytkownikami platform cyfrowych), a dostawcami usług
elektronicznych świadczonych za pośrednictwem platform cyfrowych. Przewidywana
wartość sprzedaży za rok 2025, w proporcji do okresu prowadzonej działalności
gospodarczej, nie przekroczy kwoty 200 000 zł. Nie będzie Pan wykonywał usług
doradczych, prawniczych czy innych wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od
towarów i usług.
Pana wątpliwości dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na
podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w
ww. zakresie.
Mając na uwadze opis sprawy stwierdzam, że skoro przewidywana wartość Pana
sprzedaży w 2025 roku nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności
gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 200.000 zł oraz – jak Pan wskazał – nie będzie
Pani wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to w 2025 roku,
będzie mógł Pan korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w
zw. z ust. 1 ustawy.
Należy jednakże zaznaczyć, że jeżeli w 2025 roku wartość Pana sprzedaży, w proporcji do
okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy kwotę 200.000 zł lub w
kolejnych latach wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy przekroczy u
Pana kwotę 200.000 zł, to zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie
przekroczona ta kwota. Utraci Pan również prawo do zwolnienia w przypadku wykonania
jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.
Tym samym, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który
obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania).
Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być –
zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie
interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia
zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany
przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi
Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we
wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki
prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej
przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym
przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany
któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana
interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie
przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku
postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie
określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków
prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z
dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.