0113-KDIPT1-1.4012.231.2025.1.MG

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wydzierżawienia składników majątku w postaci Nieruchomości 1 wraz z naniesieniami jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 26 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wydzierżawienia składników majątku w postaci Nieruchomości 1 wraz z naniesieniami. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawczyni (zwana także jako „Wydzierżawiająca”) prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe ... i jest podatnikiem czynnym podatku od towarów i usług. Działalność prowadzona jest od 2000 roku i polega w głównej mierze na sprzedaży hurtowej zboża, łuski słonecznikowej, pelletu oraz paszy dla zwierząt. Wnioskodawczyni jest właścicielem nieruchomości położonych w A, w województwie ..., powiat ..., gm. ... (dalej „Nieruchomości 2”) oraz w B w województwie ..., powiat ..., gmina ..., dalej „Nieruchomości 1”. Wnioskodawczyni w 2024 roku otrzymała diagnozę: nowotwór złośliwy mózgu, płat czołowy i ze względu na obecny stan zdrowia podjęła decyzję o zakończeniu prowadzenia podstawowego przedmiotu swojej działalności gospodarczej, tj. działalności handlowej, aby skoncentrować się na kontynuacji leczenia po zabiegu resekcji oponiaka mózgu i poprawie zdrowia. W związku z powyższym planuje rozwiązać umowy z pracownikami, wyprzedać surowiec znajdujący się na magazynach (silosach) oraz część środków trwałych, pozostałe składniki majątku firmowego, ściśle związane z Nieruchomościami 1, w tym same Nieruchomości 1 Wnioskodawczyni zamierza wydzierżawić firmie ... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (spółka córki i męża). Firma C sp. z o.o. sp.k (dalej, to firma założona przez męża Wnioskodawczyni w 2016 roku, która działa na tym samym rynku od wielu lat. Jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Dotychczas na podstawie umowy dzierżawy z czerwca 2024 roku ma prawo zajmować część Nieruchomości 1. Wnioskodawczyni dodatkowo wydzierżawiła spółce C sp. z o.o. sp.k. (zwanemu dalej „Dzierżawcą”), pozostałą, dotychczas nie wydzierżawioną część Nieruchomości 1 wraz ze wszystkim naniesieniami znajdującymi się na Nieruchomości 1 (budynek magazynowy, budynek usługowo-biurowy, suszarnię zboża oraz silosy), jak również wyposażeniem tychże budynków/budowli celem ich wykorzystania w działalności gospodarczej Wydzierżawiającego. Zawarta umowa dzierżawy ułatwi i umożliwi Spółce dalsze prowadzenie dotychczasowej działalności i jej rozwój. Będzie ona uprawniona do używania Nieruchomości 1 wraz z budynkami/budowlami wraz z ich wyposażeniem oraz pobierania pożytków na potrzeby prowadzonej działalności. Na moment podpisania umowy w przedsiębiorstwie Wnioskodawczyni nie będzie pracowników (nie wykluczone, że Dzierżawca zdecyduje się zatrudnić zwolniony personel Wnioskodawczyni, zależnie od swoich aktualnych potrzeb kadrowych), towary znajdujące się na magazynie zostaną wyprzedane, a ponadto część środków trwałych zostanie zbyta na rzecz Dzierżawcy z uwagi na ich przydatność w prowadzonej przez niego działalności. Z tytułu zawartej w przyszłości umowy dzierżawy Wydzierżawiająca będzie uzyskiwała miesięczny czynsz dzierżawny, który będzie powiększony o podatek VAT. Zgodnie z ustaleniami dokonanymi pomiędzy Stronami Dzierżawca po zawarciu umowy przepisze na swoją spółkę wszelkie media.

Pytanie

Czy czynności polegające na wydzierżawieniu przez Wnioskodawczynię składników majątku w postaci Nieruchomości 1 wraz z naniesieniami są opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23% zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT?

Pani stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym, planowanym stanie faktycznym, dzierżawa nieruchomości wraz z naniesieniami stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże Ustawy. Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej (...), które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również (...). Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, wydzierżawiając Nieruchomość 1 z naniesieniami na rzecz Dzierżawcy, Wnioskodawczyni świadczy odpłatne usługi dzierżawy podlegające opodatkowaniu VAT. Stosownie do art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei w myśl art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców (..). Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów (...) w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Analiza transakcji dzierżawy nieruchomości z naniesieniem na rzecz Dzierżawcy pozwala stwierdzić, iż mieści się ona w pojęciu działalności gospodarczej Wydzierżawiającej, obejmującej czynności polegające na wykorzystywaniu składników majątkowych w postaci Nieruchomości z naniesieniami w sposób ciągły dla celów zarobkowych, a zatem powinna ona podlegać opodatkowaniu wg stawki podstawowej 23%. Zgodnie bowiem z treścią art. 693 par. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z póź. zm.) - przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania jest świadczenie dzierżawcy polegające na płaceniu umówionego czynszu. Przedmiotowa transakcja nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania, którym objęte są m.in. usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT). Jak również z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 6 ustawy o VAT. Innym przykładem zwolnienia, które również nie będzie miało zastosowania w przedmiotowej sprawie są czynności zakwaterowania lub dzierżawy gruntów przeznaczonych na cele rolnicze (§ 13 ust. 1 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 4 kwietnia 2011 r. - Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn.). Dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie przywołanego rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże te przepisy nie znajdą zastosowania. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że dzierżawa będąca usługą, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicje działalności gospodarczej. Stanowisko potwierdzające, iż dzierżawa nieruchomości jest opodatkowane podatkiem VAT zostało wielokrotnie wyrażone w licznych interpretacjach: 0114-KDIP4- 1.4012.281.2021.2.SL, 0111-KDIB3-1.4012.224.2023.2.AB, 0112-KDIL1-3.4012.269.2020.1. AKR, 0112-KDIL1-3.4012.320.2020.2.TK, 0111-KDIB3-2.4012.576.2020.1.ASZ, ponadto w wyroku WSA w Gliwicach I SA/Gl 1047/23. Dzierżawa nieruchomości z naniesieniem stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym, przyszłym stanie faktycznym, dzierżawa nieruchomości wraz z naniesieniami przedstawiona we wniosku stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże Ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wydzierżawienia składników majątku w postaci Nieruchomości 1 wraz z naniesieniami, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Nie każde świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika. Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Należy wskazać, że umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki. Wskazania wymaga, że dzierżawa została zdefiniowana w art. 693 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jej dzierżawcę. W konsekwencji dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy (od ogólnej zasady powszechności opodatkowania) i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz.U. z 2023 r. poz. 790 i 1114). Ponadto zauważyć należy, że stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy. Jak wynika z wyżej powołanych przepisów, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. W związku z tym, zwolnieniu nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze innym niż mieszkalny oraz nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotem dzierżawy są Nieruchomości 1 wraz ze wszystkim naniesieniami znajdującymi się na Nieruchomościach 1 (budynek magazynowy, budynek usługowo-biurowy, suszarnię zboża oraz silosy), jak również wyposażeniem tychże budynków/budowli. Wobec tego Nieruchomości 1 nie stanowią nieruchomości o charakterze mieszkalnym. Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzam, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usługi polegającej na dzierżawie składników majątku, w związku z czym, usługa ta nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Wobec powyższego, odpłatna dzierżawa przez Panią składników majątku w postaci Nieruchomości 1 wraz z naniesieniami, tj. budynkiem magazynowym, budynkiem usługowo-biurowym, suszarnią zboża oraz silosami, stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystającą ze zwolnienia z podatku VAT. Tym samym, dzierżawa ww. składników majątku podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według właściwej stawki. Przy czym, zaznaczam, że zastosowanie 23% stawki podatku VAT dla czynności odpłatnej dzierżawy przez Panią składników majątku w postaci Nieruchomości 1 wraz z naniesieniami nie było przedmiotem oceny. W zakresie określenia stawki podatku VAT w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie wydaje interpretacji indywidualnych. Kwestia ta rozstrzygana jest w ramach odrębnej instytucji – wiążących informacjami stawkowych (WIS), które wydaje się na podstawie art. 42a-42i ustawy, i nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnych. Zatem, Pani stanowisko w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wydzierżawienia składników majątku w postaci Nieruchomości 1 wraz z naniesieniami uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych zauważam, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Zgodnie z art. 14f § 2b pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa: Opłata za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega zwrotowi wyłącznie w przypadku uiszczenia jej w kwocie wyższej od należnej - w odpowiedniej części. Z tytułu złożenia niniejszego wniosku wniosła Pani opłatę w wysokości 120 zł. Analiza wniosku wskazuje, iż dotyczy on 1 stanu faktycznego. Zatem opłata należna od Pani wniosku wynosi 40 zł (40 zł x 1 stan faktyczny). W związku z tym, opłata w wysokości 80 zł zostanie zwrócona – stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej – na rachunek bankowy wskazany przez Panią we wniosku. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.