0112-KDIL3.4012.184.2025.3.KFK

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych w podatku VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży udziału w działkach niezabudowanych pojedynczo lub w całości jednemu nabywcy. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 17 kwietnia 2025 r. (wpływ 17 kwietnia 2025 r.) oraz pismem z 13 maja 2025 r. (wpływ 13 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2011 r., jako osoba fizyczna, nabył Pan jedną transakcją teren obejmujący 7 działek. Nie wiedzieli Państwo, czy będą się tam budować czy nie. Sytuacja rodzinna jest w tej chwili taka, że na pewno Pan, jak i Pana dzieci, nie wybudują się na zakupionych działkach. W związku z tym, po podjęciu w 2022 r. decyzji, że nie będą tam Państwo mieszkać, uzbroił Pan te działki w niezbędne media z zamiarem ich sprzedaży. Pismem z 17 kwietnia 2025 r. (wpływ 17 kwietnia 2025 r.) uzupełnił Pan opis sprawy, udzielając odpowiedzi na poniższe pytania: 1. Czy działki będące przedmiotem złożonego wniosku stanowią składnik wspólności majątkowej małżeńskiej? Czy jest Pan jedynym właścicielem działek będących przedmiotem złożonego wniosku, czy też ich współwłaścicielem? Proszę o doprecyzowanie, czy przedmiotem dostawy będzie własność czy współwłasność działek. Odpowiedź: Działki będące przedmiotem wniosku są objęte wspólnotą małżeńską. 2. Ilu działek ewidencyjnych dotyczy złożony przez Pana wniosek i jakie są ich numery? Odpowiedź: Wniosek dotyczy 7 działek o numerach ewidencyjnych: (...). 3. Czy działki będące przedmiotem złożonego wniosku stanowią grunty zabudowane czy niezabudowane? Odpowiedź: Działki stanowią grunty niezabudowane. 4. Czy jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT? Jeśli tak, to od kiedy i z tytułu prowadzenia jakiej działalności? Odpowiedź: Jest Pan podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym od (...) r., w ramach prowadzonej działalności gospodarczej PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 43.99.90.0 – Specjalistyczne usługi budowlane gdzie indziej niesklasyfikowane. 5. Czy Pana żona jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT? Jeśli tak, to od kiedy i z tytułu prowadzenia jakiej działalności? Odpowiedź: Pana małżonka od (...) r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności, a zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT od jest od (...) r. 6. Czy posiada Pan status rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, korzystającego ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług? Odpowiedź: Nie posiada Pan statusu rolnika ryczałtowego. 7. W jaki sposób nabył Pan działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży? Czy nabycie działek było opodatkowane podatkiem od towarów i usług? Odpowiedź: Nabył Pan wskazane działki na podstawie umowy kupna-sprzedaży od osoby fizycznej. Nabycie działek nie było opodatkowane podatkiem VAT. 8. Czy z tytułu nabycia działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to proszę wskazać z jakiego powodu. Odpowiedź: Nie, zakupu dokonano od osoby fizycznej, niebędącej podatnikiem podatku VAT, na podstawie umowy kupna – sprzedaży. Nie odliczył Pan podatku VAT. 9. W jaki sposób działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży były/są wykorzystywane przez Pana od momentu nabycia do chwili sprzedaży? Informacji proszę udzielić oddzielnie dla każdej działki ewidencyjnej będącej przedmiotem sprzedaży.

Odpowiedź: Działki o numerach ewidencyjnych (...) nie były wykorzystywane, miały być przeznaczone dla Pana rodziny na użytek własny, chcieli je Państwo scalić w większe działki i mieli Państwo w planie tam rodzinnie zamieszkać. 10. Czy działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży były/są/będą do momentu sprzedaży wykorzystywane przez Pana lub Pana żonę w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług? Odpowiedź: Działki o numerach ewidencyjnych (...) nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej wskazanej w pytaniu. 11. Czy działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży były/są wykorzystywane przez Pana przez cały okres ich posiadania na cele prywatne (osobiste)? Jeżeli tak, to proszę wskazać, jakie konkretnie cele prywatne Pan zaspokajał i w jakim okresie? Odpowiedź: Działki o numerach ewidencyjnych (...) nie były wykorzystywane na cele prywatne, chcieli je Państwo scalić w większe działki i mieli Państwo w planie zamieszkać tam rodzinnie. 12. Czy z przedmiotowych działek uzyskiwał/uzyskuje Pan lub Pana żona płody rolne przeznaczone do dalszej sprzedaży? Odpowiedź: Z żadnej z przedmiotowych działek nie uzyskiwał Pan płodów rolnych przeznaczonych do dalszej sprzedaży. 13. Czy działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży oddawał Pan lub Pana żona w najem, dzierżawę lub były udostępniane na podstawie innych umów cywilnoprawnych? Odpowiedź: Żadna ze wskazanych działek nie była oddawana w dzierżawę lub najem ani udostępniana na podstawie innych umów cywilnoprawnych. 14. Proszę konkretnie wskazać, jakie media zostały doprowadzone do sprzedawanych działek. Odpowiedź: Do działek o numerach ewidencyjnych (...) zostały doprowadzone prąd, woda i gaz. 15. Jakie poniósł/poniesie Pan nakłady zmierzające do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek w celu przygotowania do ich sprzedaży, np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wytyczenie dróg dojazdowych do działek, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, inne działania marketingowe itp.? Odpowiedź: W celu zwiększenia atrakcyjności przedmiotowych działek podjął Pan następujące działania i poniósł Pan wskazane koszty: - doprowadzenie sieci wodociągowej (...) zł, - doprowadzenie sieci gazowej (...) zł, - doprowadzenie prądu na koszt (...). Innych kosztów dotąd Pan nie poniósł. Planuje Pan wystawić baner oraz zmieścić ogłoszenie w biurze pośrednictwa nieruchomości oraz w Internecie. 16. Czy w celu sprzedaży przedmiotowych działek podpisze Pan z przyszłymi nabywcami umowy przedwstępne? Jeżeli tak, należy wskazać warunki zawartych umów. Odpowiedź: Przy sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych (...) nie planuje Pan zawierać umów przedwstępnych, chyba że potencjalny nabywca uzna to jako warunek konieczny do zawarcia transakcji. 17. Czy w ramach jakiejkolwiek umowy przedwstępnej z przyszłym nabywcą zostanie udzielone pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w Pana imieniu? Jeśli tak, należy wskazać zakres pełnomocnictwa, np. występowanie przed organami administracji publicznej, podejmowanie działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń, składanie wniosków, odbiór decyzji i postanowień itp. Odpowiedź: Dla wskazanych działek nie zamierza Pan udzielać pełnomocnictwa opisanego w pytaniu. 18. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 17 jest twierdząca, to czy wykonywane przez Kupującego (jako Pana pełnomocnika) czynności na działkach będących przedmiotem sprzedaży będą wykonywane w imieniu i na Pana rzecz i jakie to będą czynności? Odpowiedź: Nie dotyczy. 19. Jeśli sprzedawane działki stanowią grunty niezabudowane, to proszę wskazać: · czy na moment dostawy przedmiotowe działki będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak, to proszę podać: - jakie będzie przeznaczenie poszczególnych działek według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego? - czy zgodnie z planem, będzie dopuszczalna jakakolwiek zabudowa przedmiotowych działek budynkami/budowlami? - z czyjej inicjatywy nastąpi uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wynikające z ww. planu przeznaczenie działek? - czy uchwalenie ww. planu nastąpi z Pana inicjatywy? · czy w przypadku braku obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, na moment dostawy dla przedmiotowych działek będą wydane decyzje o warunkach zabudowy? Odpowiedź: Dla wszystkich działek wskazanych w zapytaniu zostały wydane warunki zabudowy. 20. Jeśli sprzedawane działki stanowią działki zabudowane, należy wskazać: · jakie budynki, budowle w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane znajdują się na poszczególnych działkach? · kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne) tych budynków, budowli? · czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku, budowli lub ich części, a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata? · czy w odniesieniu do budynku, budowli lub ich części ponosił/będzie ponosił Pan do dnia zbycia wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej? · kiedy wydatki te zostały poniesione oraz czy budynek, budowla lub ich część po ulepszeniach były w całości oddane do używania i kiedy to nastąpiło (należy wskazać dokładną datę)? · czy od wydatków na ulepszenie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego? Odpowiedź: Wskazane działki nie są zabudowane. 21. Czy działki będące przedmiotem sprzedaży wykorzystywał/wykorzystuje Pan wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której były/są wykorzystywane działki, Pan wykonuje – proszę podać podstawę prawną zwolnienia. Odpowiedź: Wskazane działki nie są wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności. 22. Czy posiada Pan inne działki przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz działek będących przedmiotem złożonego wniosku)? Jeśli tak, proszę wskazać ile i jakie. Odpowiedź: Posiada Pan inne działki w innych lokalizacjach, ale na ten moment nie planuje Pan ich sprzedaży. Działki zostały nabyte na użytek własny, w celu wybudowania na nich nieruchomości prywatnej. 23. Czy dokonywał Pan już wcześniej sprzedaży działek? Odpowiedź: Wcześniej nie dokonywał Pan sprzedaży działek, obecna sytuacja finansowa skłoniła Pana do upłynnienia tych nieruchomości, których wniosek dotyczy. Następnie, pismem z 13 maja 2025 r. (wpływ 13 maja 2025 r.), doprecyzował Pan opis sprawy, udzielając odpowiedzi na poniższe pytania: 1. Proszę jednoznacznie wskazać, czy Pana żona jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT. Jeśli tak, to od kiedy i z tytułu prowadzenia jakiej działalności? Odpowiedź: Pana żona jest od (...) r. czynnym podatnikiem podatku VAT jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. 2. Proszę wskazać, kiedy doprowadził Pan poszczególne media do sprzedawanych działek. Odpowiedź: Doprowadzenie sieci wodociągowej: (...) 2024 r., doprowadzenie prądu: (...) 2023 r., doprowadzenie sieci gazowej: (...) 2025 r. 3. Proszę wskazać, kiedy, kto i w jakim celu wystąpił o warunki zabudowy dla sprzedawanych działek. Proszę również wskazać jakiej zabudowy dotyczą wydane decyzje o warunkach zabudowy. Odpowiedź: Warunki zabudowy zostały wydane w 2022 r. w celu budowy rodzinnego siedliska, jednak życie zweryfikowało te plany i tam się Pana rodzina nie osiedli. 4. Czy przed planowaną sprzedażą dla poszczególnych działek zostaną wydane pozwolenia na budowę? Jeżeli tak, to z czyjej inicjatywy? Odpowiedź: Przed planowaną sprzedażą nie zostaną wydane pozwolenia na budowę.

Pytanie

Czy sprzedając te działki pojedynczo, jest Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT? Czy sprzedając ten teren w całości jednemu nabywcy, jest Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT? Pana stanowisko w sprawie Uważa Pan, że w tej sytuacji naliczenie podatku VAT nie powinno mieć miejsca z tego względu, że pierwotnie nie zakładał Pan sprzedaży tego terenu, a w związku z zaistniałą sytuacją rodzinną jest Pan zmuszony do jego sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...). W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11.12.2006 r., s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”: Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy: 1) określone udziały w nieruchomości, 2) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości, 3) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części. Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny: Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny: Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny: Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. W tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej). W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: § 1. Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. § 2. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku. Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków. Z uwagi na powyższe regulacje prawne, w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291 /92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, w celu dokonania sprzedaży danej nieruchomości podatnik będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania podatnika za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że od (...) r. jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT i prowadzi Pan działalność gospodarczą sklasyfikowaną w PKWiU jako specjalistyczne usługi budowlane gdzie indziej niesklasyfikowane. W 2011 r., jako osoba fizyczna, nabył Pan wraz z małżonką 7 działek niezabudowanych do majątku wspólnego. Na etapie zakupu działek nie wiedzieli Państwo, czy działki te zostaną przeznaczone pod budowę domów dla Państwa rodziny, czy też na inne cele. Działki będące przedmiotem wniosku nie były w żaden sposób wykorzystywane, docelowo miały być przeznaczone dla Pana rodziny na użytek własny, chcieli je Państwo scalić w większe działki i mieli Państwo w planie tam rodzinnie zamieszkać. W 2022 r. podjęli Państwo jednak decyzję, że nie będą tam mieszkać. W związku z tym, po podjęciu decyzji, że działki nie zostaną przeznaczone pod budowę domów dla Pana rodziny, uzbroił Pan działki zakupione w 2011 r. w niezbędne media – z zamiarem ich sprzedaży. W celu zwiększenia atrakcyjności przedmiotowych działek podjął Pan następujące działania i poniósł Pan wskazane koszty: - doprowadzenie sieci wodociągowej (...) zł, - doprowadzenie sieci gazowej (...) zł, - doprowadzenie prądu na koszt (...). Nakłady na doprowadzenie do działek powyższych mediów poniósł Pan w latach 2023- 2025. W 2022 r. zostały natomiast wydane warunki zabudowy dla przedmiotowych działek w celu budowy rodzinnego siedliska. Innych kosztów dotąd Pan nie poniósł. Dodatkowo planuje Pan wystawić baner oraz zmieścić ogłoszenie w biurze pośrednictwa nieruchomości oraz w Internecie. Przy sprzedaży działek objętych zakresem wniosku nie planuje Pan zawierać umów przedwstępnych, chyba że potencjalny nabywca uzna to jako warunek konieczny do zawarcia transakcji. Nie zamierza Pan również udzielać pełnomocnictwa lub innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu przy sprzedaży działek. Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy dokonując sprzedaży działek objętych zakresem wniosku, zarówno pojedynczo jak i w całości jednemu nabywcy, będzie Pan zobowiązany do odprowadzenia podatku VAT. W celu wyjaśnienia Pana wątpliwości należy ustalić, czy w okolicznościach rozpatrywanej sprawy będzie Pan działać w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości gruntowych) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Należy więc przeanalizować całokształt działań, jakie podjął Pan w odniesieniu do działek, które będą przedmiotem sprzedaży, i ustalić, czy w odniesieniu do opisanych czynności będzie Pan spełniał przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług. Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje art. 535 ustawy Kodeks cywilny . Zgodnie z tym przepisem: Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego: Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Na gruncie analizowanej sprawy, działki o numerach ewidencyjnych (...) nabył Pan wraz z żoną w 2011 r. do majątku wspólnego. Jak wskazał Pan w opisie sprawy – nie wiedział Pan, czy będą się tam Państwo budować czy nie. Z wniosku wynika, że do 2021 r. nie ponosił Pan żadnych nakładów na przedmiotowe działki. Dopiero w 2022 r., po podjęciu decyzji, że nie będą tam Państwo jednak mieszkać – jak sam Pan wskazał – w celu zwiększenia atrakcyjności przedmiotowych działek podjął Pan następujące działania i poniósł Pan wskazane koszty: - doprowadzenie sieci wodociągowej (...) zł, - doprowadzenie sieci gazowej (...) zł, - doprowadzenie prądu na koszt (...). Nakłady na doprowadzenie do działek powyższych mediów poniósł Pan w latach 2023- 2025, zatem nastąpiło to po podjęciu decyzji o sprzedaży działek. W 2022 r., a więc w roku, w którym została podjęta decyzja o sprzedaży działek, zostały wydane również warunki zabudowy dla przedmiotowych działek. Dodatkowo planuje Pan wystawić baner oraz zmieścić ogłoszenie w biurze pośrednictwa nieruchomości oraz w Internecie. Odnosząc się zatem do zakresu Pana działań związanych ze przedmiotowymi działkami stwierdzić należy, że wszelkie nakłady zaczął Pan ponosić dopiero w momencie podjęcia decyzji o zamiarze ich sprzedaży. Tym samym, były to działania zmierzające do zwiększenia wartości i atrakcyjności sprzedawanych działek. Środki finansowe, jakie przeznaczył Pan na doprowadzenie mediów do sprzedawanych działek (ponad 50 000 zł) niewątpliwie będą miały wpływ na wysokość ceny, jaką kupujący zapłaci Panu za nabyte działki. Podjęte przez Pana w latach 2022-2025 działania są podejmowane wyłącznie w interesie kupujących i dzięki temu wynagrodzenie za sprzedaż nieruchomości będzie wyższe. W przedmiotowej sprawie, kupujący od Pana grunt otrzyma gotowy „produkt”, tj. działkę budowlaną gotową do zabudowy. Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, w świetle przywołanych regulacji prawnych prowadzi zatem do stwierdzenia, że sprzedaż przez Pana udziału w działkach nie nastąpi w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym, lecz będzie stanowić sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan z tytułu sprzedaży będzie działać jako podatnik, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Za uznaniem Pana za profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą przemawiają podjęte przez Pana czynności i poniesione nakłady w latach 2022-2025, czyli po podjęciu decyzji o sprzedaży działek (doprowadzenie do działek wody, gazu i prądu, wydanie warunków zabudowy dla sprzedawanych działek). Jak wskazał Pan w opisie sprawy – decyzję o uzbrojeniu działek w niezbędne media podjął Pan z zamiarem ich sprzedaży. Jednocześnie wskazał Pan, że w celu sprzedaży działek planuje Pan wystawić baner oraz zmieścić ogłoszenie w biurze pośrednictwa nieruchomości oraz w Internecie. Podjęte przez Pana w latach 2022-2025 czynności podniosły zatem wartość gruntów i uatrakcyjniły działki dla nabywców, jak również ułatwią zbycie tych działek. Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku nie wynika również, aby działki będące przedmiotem sprzedaży w przeszłości służyły do zaspokojenia Pana potrzeb osobistych w jakimkolwiek momencie. Zatem należy wskazać, że w analizowanym przypadku brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym, a u podstaw Pana działania leżą cele gospodarcze, wobec tego planowana przez Pana sprzedaż udziału w działkach – zarówno pojedynczo, jak i w całości jednemu nabywcy, nie będzie stanowiła rozporządzenia majątkiem osobistym. Przedstawiona we wniosku Pana aktywność w przedmiocie zbycia udziału w działkach wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do przedmiotowych działek, a zaistniały ciąg zdarzeń wskazuje, że w świetle przepisów w zakresie podatku od towarów i usług będzie Pan działał jako podatnik VAT. Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzam, że w związku ze sprzedażą przez Pana udziału w działkach objętych zakresem wniosku, będących we wspólności majątkowej małżeńskiej – zarówno pojedynczo, jak i w całości jednemu nabywcy, będzie Pan występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a czynność dostawy udziału w niezabudowanych działkach będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy. Jednakże wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów, jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym, o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.): Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy. Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym: 1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego; 2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy. O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego. W tym miejscu wskazania wymaga, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę. W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane. Z opisu sprawy wynika, że w 2022 r. dla wszystkich działek będących przedmiotem wniosku zostały wydane warunki zabudowy w celu budowy rodzinnego siedliska. Zatem niezabudowane działki stanowią teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy i w rezultacie ich sprzedaż nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości nie wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.: · towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania; · brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów. Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Przy czym, jak wskazał NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12: Zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy, gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok TSUE z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał. W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT. Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Przenosząc powyższą analizę na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że zgodnie z opisem sprawy, udziały w działkach będących przedmiotem planowanej sprzedaży nabył Pan na podstawie umowy kupna – sprzedaży od osoby fizycznej. Nabycie udziału w działkach nie było opodatkowane podatkiem VAT, nie odliczył Pan tym samym podatku VAT. Zatem, w momencie nabycia udziału w działkach nie wystąpił podatek naliczony, który mógłby podlegać odliczeniu. Nie można tym samym uznać, że nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT lub że takie prawo Panu przysługiwało, skoro nabył Pan udziały w działkach bez naliczenia podatku VAT. Ponadto, z opisu sprawy wynika, że działki nie były wykorzystywane do jakiejkolwiek działalności, zatem nie były wykorzystywane przez cały okres ich posiadania wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT. Wobec tego, w omawianej sytuacji, zwolnienie od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie będzie miało miejsca, gdyż nie zostaną spełnione warunki zawarte w tym przepisie. Zatem, w przedmiotowej sprawie, dostawa udziału w niezabudowanych działkach objętych zakresem wniosku nie będzie mogła korzystać także ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. przepisu. W konsekwencji stwierdzam, że sprzedaż przez Pana udziału w niezabudowanych działkach objętych zakresem wniosku, będących we wspólności majątkowej małżeńskiej – zarówno pojedynczo, jak i w całości jednemu nabywcy, będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy, a zatem będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług i będzie Pan musiał odprowadzić podatek VAT od tej sprzedaży. Wobec powyższego, Pana stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Wskazuję, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, wydana interpretacja dotyczy tylko Pana i nie wywołuje skutków podatkowych dla współwłaścicielki działek. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno- skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.