Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
dłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego
zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 21 marca 2025 r. o wydanie interpretacji
indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania
podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) darowizny przedsiębiorstwa.
Uzupełnił go Pan pismem z 9 maja 2025 r. (wpływ 9 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na
wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Pan (...) (dalej: Wnioskodawca) jest osobą fizyczną, która prowadzi pozarolniczą działalność
gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej (dalej: CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)). Głównym przedmiotem działalności jest wynajem obiektów
magazynowo-biurowych.
W skład wynajmowanych obiektów wchodzą m.in:
1) (...) hal magazynowych,
2) biurowiec.
Ze względu na wiek Wnioskodawca planuje zakończyć swoją działalność gospodarczą, a
przedsiębiorstwo przekazać synowi na podstawie notarialnej umowy darowizny. Syn
Wnioskodawcy (przyszły obdarowany) prowadzi własną zarejestrowaną w CEiDG
działalność gospodarczą.
W skład majątku przedsiębiorstwa, na dzień jej przekazania synowi wejdą wszystkie
składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład prowadzonej działalności
gospodarczej, a w szczególności:
• grunty,
• budynki i budowle,
• wyposażenie,
• monitoring nieruchomości,
• instalacja fotowoltaiczna.
Ponadto, na syna zostaną przeniesione prawa i obowiązki z umów zawartych w ramach
prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności:
• umowy wynajmu budynków,
• umowy na dostawy wody i odprowadzania ścieków, odbioru odpadów,
• umowa na dostawę energii elektrycznej,
• umowa z dostawcą telekomunikacji,
• umowa ubezpieczenia nieruchomości,
• umowa na dostawę gazu z (...).
W uzupełnieniu do wniosku wskazał Pan następujące informacje:
a) Czy przedsiębiorstwo, o którym mowa we wniosku, na dzień darowizny będzie
1stanowić przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.
Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.);
Odp.: Zdaniem Wnioskodawcy odpowiedź na to pytanie wykracza poza opis zdarzenia
przyszłego, bowiem nie jest opisem przyszłego stanu faktycznego, lecz procesem
wykładni (subsumpcji) opisanego zakresu czynności do określonej normy prawnej. W
konsekwencji stanowi to element własnego stanowiska w sprawie co Podatnik dokonał
wskazując cyt. „W opinii Wnioskodawcy, dokonana przez Wnioskodawcę w przyszłości
darowizna składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zbycie
przedsiębiorstwa, a w konsekwencji darowizna przedsiębiorstwa nie będzie podlegała
opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.
b) Czy w oparciu o przedmiot darowizny Pana syn będzie mógł samodzielnie prowadzić
działalność gospodarczą w takim samym zakresie, w jakim działalność jest
prowadzona przez Pana;
Odp.: Tak, w oparciu o przedmiot darowizny syn Wnioskodawcy będzie mógł
samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą w takim samym zakresie, w jakim
działalność jest prowadzona przez Wnioskodawcę.
c) Czy na moment darowizny przedsiębiorstwo, o którym mowa we wniosku, będzie
zdolne do niezależnego działania jako samodzielny podmiot gospodarczy i nie będzie
wymagało zaangażowania innych środków materialnych lub niematerialnych, a także
struktur działalności nabywcy lub podjęcia dodatkowych działań przez Pana syna;
Odp.: Na moment darowizny, o którym mowa we wniosku, zespół składników
majątkowych i niemajątkowych będzie zdolny do niezależnego działania jako
samodzielny podmiot gospodarczy i nie będzie wymagał zaangażowania innych
środków materialnych lub niematerialnych, a także struktur działalności nabywcy lub
podjęcia dodatkowych działań przez syna Wnioskodawcy.
d) Czy Pana syn będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania działalności wyłącznie w
oparciu o składniki, które będą przedmiotem darowizny;
Odp.: Tak, Syn Wnioskodawcy będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania
działalności wyłącznie w oparciu o składniki, które będą przedmiotem darowizny.
e) Czy Pana syn będzie kontynuował działalność prowadzoną dotychczas przez Pana przy
pomocy wszystkich wymienionych we wniosku składników, będących przedmiotem
darowizny na jego rzecz.
Odp.: Syn Wnioskodawcy będzie kontynuował działalność prowadzoną dotychczas
przez Wnioskodawcę przy pomocy wszystkich wymienionych we wniosku składników,
będących przedmiotem darowizny na jego rzecz.
f) Czy jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT;
Odp.: Tak, Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.
g) Czy Pana syn będzie na dzień darowizny zarejestrowanym, czynnym podatnikiem
podatku VAT;
Odp.: Tak, syn Wnioskodawcy będzie na dzień darowizny zarejestrowanym, czynnym
podatnikiem podatku VAT.
Pytanie
Czy dokonana przez Wnioskodawcę w przyszłości darowizna składników majątkowych i
niemajątkowych stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT,
a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, planowana darowizna składników majątkowych i
niemajątkowych stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy VAT, a
tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług
podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terenie kraju.
Według art. 2 pkt 6 tej ustawy, przez „towary” rozumie się rzeczy oraz ich części, a także
wszelkie postacie energii.
Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez „dostawę towarów” rozumie się
przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do
transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Termin „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy
towarów” w ujęciu art. 7 ustawy VAT, to znaczy, że „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w
ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem
własności, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie
własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Ponadto, „zbycie
przedsiębiorstwa” podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie
każdej czynności rozporządzającej.
Z uwagi na fakt, że ustawa o VAT, nie zawiera definicji „przedsiębiorstwa”, dla potrzeb
1przepisów podatkowych przyjęto stosowanie definicji zawartej w art. 55 ustawy z dnia 23
kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny i zgodnie z tym przepisem „Przedsiębiorstwo jest
zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do
prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa
przedsiębiorstwa);
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i
wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz
prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków
prawnych;
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5) koncesje, licencje i zezwolenia;
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa;
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej”.
2Zgodnie art. 55 Kodeksu cywilnego „Czynność prawna mająca za przedmiot
przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co
innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczegółowych”.
Mając na uwadze przytoczoną wyżej definicję przedsiębiorstwa, należy podkreślić, że
ustawodawca definiuje przedsiębiorstwo jako zespół niematerialnych i materialnych
1składników, a użyte w art. 55 Kodeksu cywilnego sformułowanie „w szczególności”
sugeruje, że jest to tylko przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa, tzn., że w
jego skład mogą wchodzić inne, niewymienione w tym artykule elementy, jak też brak
któregoś z wymienionych elementów nie pozbawia zespołu składników materialnych i
niematerialnych przymiotu przedsiębiorstwa.
W opinii Wnioskodawcy, skoro w skład majątku przedsiębiorstwa, na dzień przekazania
synowi, wejdą wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład
prowadzonej działalności gospodarczej, to w złożonym stanie faktycznym opisany zespół
składników majątkowych i niemajątkowych będzie stanowił przedsiębiorstwo.
Zatem, w opisanym stanie przyszłym skoro przedmiotem planowanej darowizny na rzecz
1syna będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego, to tym samym
jego darowizna będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i
usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”,
podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium
kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się
przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy
oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również
przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego
przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego
pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców,
akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów
stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty
podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub
wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Jednocześnie przepis art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod
zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności,
które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące
się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi
jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.
Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub
zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub
zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o
podatku od towarów i usług.
Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy
towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w
ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,
np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu
niepieniężnego, czyli aportu.
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być
interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a
zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do
rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu
cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji
przedsiębiorstwa. Dlatego też dla potrzeb tych przepisów należy posłużyć się definicją
1sformułowaną w art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z
2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i
materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.
Obejmuje ono w szczególności:
1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części
(nazwa przedsiębiorstwa);
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i
wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz
prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych
stosunków prawnych;
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5) koncesje, licencje i zezwolenia;
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa;
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem
organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego
zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks
praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych
przypisywanych przedsiębiorstwu.
2W myśl art. 55 Kodeksu cywilnego:
Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co
wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności
prawnej albo z przepisów szczególnych.
Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa,
powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o
nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym
przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi
składnikami, tak żeby masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności
1gospodarczej zbywcy. Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55 Kodeksu cywilnego
„obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe
elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie, przedsiębiorstwo może obejmować także inne,
niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko
1elementów wyliczenia zawartego w art. 55 Kodeksu cywilnego.
1W świetle powyższego, posłużenie się w art. 55 Kodeksu cywilnego zwrotem
2niedookreślonym „w szczególności” oraz w związku z art. 55 Kodeksu cywilnego,
ustawodawca przesądził, że dla istnienia przedsiębiorstwa nie jest istotne występowanie
wszystkich wymienionych w nim elementów, a nadto, że fakt ich istnienia nie przesądza o
uznaniu danego zespołu składników za przedsiębiorstwo. Katalog składników tworzących
przedsiębiorstwo ma bowiem charakter otwarty. Stanowisko takie aprobują sądy
administracyjne, wskazując, że „przedsiębiorstwo obejmuje każdy zespół składników
materialnych i niematerialnych służących do realizacji określonych zadań gospodarczych”
(wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1223
/11) oraz że „dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę
minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym
przedsiębiorstwie działalności gospodarczej (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z
dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 688/07).
Zatem, strony danej transakcji mogą niektóre składniki przedsiębiorstwa wyłączyć z treści
czynności dotyczącej takiego przedsiębiorstwa. Zakres tej swobody ograniczony jest
jednak zachowaniem istoty przedsiębiorstwa. Przedmiotem czynności prawnej powinny
być przynajmniej te składniki przedsiębiorstwa, które decydują o możliwości spełniania
przez nie swojej funkcji.
1Tym samym, jeżeli warunki, o których mowa w art. 55 Kodeksu cywilnego zostaną
spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało
przepisom ustawy.
O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności
faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik zobowiązany jest do prawidłowego
określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego
zdefiniowania dokonywanej czynności.
Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie
przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu
przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których
niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak
nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład
przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób,
by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów.
Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały
funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający
kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.
Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia z dostawą
przedsiębiorstwa należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku
będą przedmiotem dostawy, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności
pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej
analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.
Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii
Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził,
że:
(...) celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku
przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym
przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję
zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku
wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji
VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej
stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do
każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa,
włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią
przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić
działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego
prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej
likwidacji i sprzedaży zapasów.
W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko
Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5(8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19
Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w
tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na
przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność
gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu
produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie
przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112,
wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej
działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność
gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z
nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8
Szóstej Dyrektywy.
Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek
przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność
gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje
pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć
przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego
przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników,
które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Wyłączenie z transakcji zbycia
istotnych elementów przedsiębiorstwa powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą
sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Natomiast jeśli
wyłączone od zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla
funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego, czynność będzie na gruncie VAT uznana za
sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników. Zakres
ewentualnych wyłączeń ograniczony jest do głównej „substancji” przedsiębiorstwa.
Przyjmuje się zatem, że z transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa można wyłączyć
jedynie te elementy, które nie stanowią jego kluczowych i najistotniejszych składników,
bez wpływu na jego status. W przypadku bowiem wyłączenia z przedmiotu transakcji
elementów przedmiotowo istotnych dla tego przedsiębiorstwa, traci ono swój byt.
W analizowanej sprawie Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy dokonana przez Pana w
przyszłości darowizna składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zbycie
przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, a tym samym nie podlega
opodatkowaniu podatkiem VAT.
W złożonym wniosku wskazał Pan, że jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem
podatku VAT. Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest
wynajem obiektów magazynowo-biurowych. Ze względu na wiek planuje Pan zakończyć
swoją działalność gospodarczą, a przedsiębiorstwo przekazać synowi na podstawie
notarialnej umowy darowizny. Pana syn prowadzi własną działalność gospodarczą i będzie
na dzień darowizny zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. W skład
majątku przedsiębiorstwa, na dzień jego przekazania synowi, wejdą wszystkie składniki
majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład prowadzonej działalności gospodarczej, a
w szczególności:
• grunty,
• budynki i budowle,
• wyposażenie,
• monitoring nieruchomości,
• instalacja fotowoltaiczna.
Ponadto, na syna zostaną przeniesione prawa i obowiązki z umów zawartych w ramach
prowadzonej przez Pana działalności:
• umowy wynajmu budynków,
• umowy na dostawy wody i odprowadzania ścieków, odbioru odpadów,
• umowa na dostawę energii elektrycznej,
• umowa z dostawcą telekomunikacji,
• umowa ubezpieczenia nieruchomości,
• umowa na dostawę gazu z (...).
Ponadto wskazał Pan, że w oparciu o przedmiot darowizny Pana syn będzie mógł
samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą w takim samym zakresie, w jakim
działalność jest prowadzona przez Pana. Na moment darowizny zespół składników
majątkowych i niemajątkowych będzie zdolny do niezależnego działania jako samodzielny
podmiot gospodarczy i nie będzie wymagał zaangażowania innych środków materialnych
lub niematerialnych, a także struktur działalności nabywcy lub podjęcia dodatkowych
działań przez Pana syna. Pana syn będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania
działalności wyłącznie w oparciu o składniki, które będą przedmiotem darowizny. Pana
syn będzie kontynuował działalność prowadzoną dotychczas przez Pana przy pomocy
wszystkich wymienionych we wniosku składników, będących przedmiotem darowizny na
jego rzecz.
Jak wskazano wyżej, zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek
przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność
gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje
zakres zbywanego majątku, zakres praw i zobowiązań. Ponadto, decydujące jest to, aby w
zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy
poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności
gospodarczej.
Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz przywołanych przepisów prawa
podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że jeżeli w przyszłości faktycznie nastąpi
darowizna wszystkich składników majątku Pana przedsiębiorstwa zarówno materialnych,
jak i niematerialnych, to taka darowizna będzie stanowiła zbycie przedsiębiorstwa w
rozumieniu Kodeksu cywilnego i w konsekwencji, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, darowizna
ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że w rozpatrywanym
przypadku zostaną spełnione wszystkie wskazane powyżej przesłanki do uznania
1przedmiotu transakcji za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55 Kodeksu cywilnego.
Tym samym, darowizna całego majątku przedsiębiorstwa będzie stanowiła transakcję, o
której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy oraz na tej podstawie będzie wyłączona z
opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Podsumowując, stwierdzam, że dokonana przez Pana w przyszłości darowizna całości
składników majątkowych i niemajątkowych będzie stanowiła zbycie przedsiębiorstwa w
rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy, a tym samym będzie wyłączona spod opodatkowania
podatkiem od towarów i usług.
Zatem, Pana stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który
obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie informuję, że wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych
podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o
wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia
zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem
zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym
lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu zdarzenia przyszłego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy
rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie
z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z
powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku
opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie
przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w
toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie
określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków
prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.