0112-KDIL3.4012.116.2025.2.EW

Pytanie

oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe; - prawa do odliczenia części podatku naliczonego, według indywidualnego prewspółczynnika, wyliczonego dla działalności wodociągowej, od wydatków z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznych na hydroforni w A, w B, w C, w D, w E i w F (pytanie oznaczone we wniosku nr 3a) – jest nieprawidłowe; - prawa do odliczenia części podatku naliczonego, według prewspółczynnika z rozporządzenia od wydatków z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym OSP w A (pytanie oznaczone we wniosku nr 3b) – jest prawidłowe; - prawa do odliczenia części podatku naliczonego, według prewspółczynnika z rozporządzenia i współczynnika, od wydatków z tytułu instalacji pompy ciepła oraz montażu klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy w C, a także związanych z inspektorem nadzoru oraz dokumentacją projektowo-techniczną (pytanie oznaczone we wniosku nr 3c) – jest prawidłowe; - prawa do uznania, że prewspółczynnik Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A i Zespołu Szkół w C wynosi 0% i niedokonywania odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług), związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynku Szkoły w B, w A i C oraz instalacją pomy ciepła przy Szkole Podstawowej w B (pytanie oznaczone we wniosku nr 3d) – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie: - braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanego dofinansowania na pokrycie wydatków inwestycyjnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1); - uznania, że wprowadzenie energii elektrycznej do sieci w przypadku rozliczenia w systemie net-billing, na podstawie zawartej umowy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz udokumentowania tej czynności fakturą (pytanie oznaczone we wniosku nr 2); - prawa do odliczenia części podatku naliczonego, według indywidualnego prewspółczynnika, wyliczonego dla działalności wodociągowej, od wydatków z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznych na hydroforni w A, w B, w C, w D, w E i w F (pytanie oznaczone we wniosku nr 3a); - prawa do odliczenia części podatku naliczonego, według prewspółczynnika z rozporządzenia od wydatków z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym OSP w A (pytanie oznaczone we wniosku nr 3b);

- prawa do odliczenia części podatku naliczonego, według prewspółczynnika z rozporządzenia i współczynnika, od wydatków z tytułu instalacji pompy ciepła oraz montażu klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy w C, a także związanych z inspektorem nadzoru oraz dokumentacją projektowo-techniczną (pytanie oznaczone we wniosku nr 3c); - prawa do uznania, że prewspółczynnik Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A i Zespołu Szkół w C wynosi 0% i niedokonywania odliczenia podatku VAT, związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynku Szkoły w B, w A i C oraz instalacją pomy ciepła przy Szkole Podstawowej w B (pytanie oznaczone we wniosku nr 3d). Uzupełnili go Państwo pismem z 6 maja 2025 r. (wpływ 6 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina C jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, składającym do urzędu skarbowego pliki JPK_V7M, zawierające część ewidencyjną i deklaracyjną, w których wykazuje m.in. podatek należny VAT z tytułu wynajmu i dzierżawy oraz sprzedaży energii cieplnej, wody, odbioru ścieków. Zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 280), w dniu 1 stycznia 2017 r. doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Gminy C i jej jednostek budżetowych. Jednostki organizacyjne nie stanowią odrębnych od Gminy podatników VAT − sprzedaż osiągana przez jednostki jest wykazywana w łącznych rozliczeniach VAT Gminy. W strukturze organizacyjnej Gminy C funkcjonują następujące jednostki budżetowe: 1) Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w C, 2) Gminny Zespół Obsługi Placówek Oświatowych, 3) Szkoła Podstawowa w A, 4) Szkoła Podstawowa w B, 5) Zespół Szkół w C. Gmina w 2025 r. będzie realizować projekt pn.: „(...)”. Gmina tym samym realizuje swoje ustawowe zadania wynikające z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r., poz. 1465 z późn. zm.), który stanowi, że gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 1, 3, 6a, i 15 ustawy o samorządzie gminnym, Gmina w ramach realizacji zadań własnych odpowiada m.in. za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie: 1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; 2) zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz; 3) wspierania rodziny; 4) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Celem projektu jest dostawa, montaż i uruchomienie instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła i klimatyzacji na terenie Gminy C. Inwestycja dotyczyć będzie budynków będących własnością Gminy C i budynku będącego w samoistnym posiadaniu (samoistne posiadanie dotyczy budynku OSP A , który zlokalizowany jest na nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym, co do której Gminie C przysługuje samoistne posiadanie, budynek jest przyjęty na środek trwały. Wydatki związane z instalacjami stanowić będą nakłady na środek trwały będący w samoistnym posiadaniu Gminy, które zostaną przyjęte do ewidencji środków trwałych Gminy, podlegające amortyzacji). W ramach inwestycji przewidziano dostawę, montaż i uruchomienie klimatyzacji w budynku Urzędu Gminy w C, dostawę i montaż instalacji powietrznych pomp ciepła dla potrzeb ogrzewania budynków i przygotowania ciepłej wody użytkowej dla obiektów użyteczności publicznej na terenie Gminy C oraz dostawę i montaż instalacji fotowoltaicznych wytwarzające energię elektryczną na terenie Gminy C. Głównym założeniem inwestycyjnym przy dostawie i montażu instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła oraz klimatyzatorów jest ochrona środowiska oraz podniesienie jakości życia mieszkańców Gminy. Powyższe przedsięwzięcie pozwoli znacznie obniżyć koszty związane z ogrzewaniem budynków. Dzięki wykorzystaniu energii odnawialnej nastąpi zmniejszenie zużycia energii elektrycznej lub paliwa z konwencjonalnych źródeł, co przekłada się na długoterminowe korzyści finansowe. Dzięki realizacji przedsięwzięcia nastąpi redukcja emisji gazów cieplarnianych oraz zwiększenie wykorzystania energii pochodzącej z OZE, zwiększenie niezawodności dostaw, zapewnienie niskich cen energii negatywnego wpływu na środowisko poprzez wsparcie gospodarki niskoemisyjnej. Inwestycja obejmuje wykonanie: 1) w zakresie instalacji fotowoltaicznych − montaż dziesięciu instalacji fotowoltaicznych na następujących budynkach: a) hydroforni w A; b) hydroforni w B; c) hydroforni w C; d) hydroforni w D; e) hydroforni w E; f) hydroforni w F; g) Szkoły Podstawowej w B; h) Szkoły Podstawowej w A; i) Zespołu Szkół w C; j) OSP w A (budynek Gminy − samoistne posiadanie) udostępniony nieodpłatnie Filii Biblioteki Gminnej oraz OSP). Zakres prac obejmuje: Etap 1: Dokumentacja techniczna: w ramach przedmiotu zamówienia w zakresie opracowania dokumentacji projektowej, wykonawca sporządzi projekty techniczno- budowlane dla każdej instalacji obejmujące: (...); Etap 2 : Roboty budowlano-montażowe: (...); 2) w zakresie instalacji pomp ciepła − na potrzeby centralnego ogrzewania (c.o.) oraz ciepłej wody użytkowej (c.w.u.) w budynkach: a) Szkoły Podstawowej w B; b) Urzędu Gminy w C; c) OSP A . Zakres prac obejmuje: (...); 3) w zakresie instalacji klimatyzacji − montaż w budynku Urzędu Gminy w C. Zakres prac obejmuje: (...). Do obowiązków Gminy należy: 1) protokolarne przekazanie wykonawcy budynków/pomieszczeń na czas realizacji przedmiotu zamówienia − w terminie uzgodnionym przez strony; 2) zapewnienie bieżącego nadzoru; 3) dokonanie odbioru wykonanych prac; 4) regulowanie płatności wynikających z faktur wystawianych przez Wykonawcę na zasadach określonych w umowie; 5) współpraca z wykonawcą w celu terminowego wykonania przez niego zobowiązań oraz informowanie wykonawcy o zmianach i sytuacjach, które mogłyby wpłynąć na wykonanie przedmiotu umowy; 6) dokonanie rozliczenia finansowego przedmiotowego projektu. Projekt współfinansowany jest ze środków Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych. W dniu (...) podpisana została promesa inwestycyjna dotycząca dofinansowania. Fundusz został wprowadzony uchwałą Nr 84/2021 Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2021 r. w sprawie ustanowienia Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych (zmienionej uchwałami Rady Ministrów: nr 176/2021 z dnia 28 grudnia 2021 r., nr 87/2022 z 26 kwietnia 2022 r., nr 205/2022 z 13 października 2022 r. oraz nr 74 z dnia 5 lipca 2024). Poprzez Program następuje realizacja celu przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 2095). Założeniem Programu jest wsparcie realizacji zadań inwestycyjnych przez jednostki samorządu terytorialnego. Otrzymane środki będą mogły zostać przeznaczone na konkretne inwestycje, tj.: „(...)”, zgodnie ze złożonym przez Gminę wnioskiem. Środki z dofinansowania będą mogły być przeznaczone tylko na ww. inwestycję. Nie będzie możliwe ich przeznaczone na ogólną działalność Gminy. W sytuacji gdyby Gmina nie otrzymała dotacji to nie realizowałaby ww. zadania. W przypadku niezrealizowania inwestycji przez Gminę uzyskane środki w ramach Programu podlegają zwrotowi. Z § 5 załącznika do uchwały Nr 84/2021 wynika, że ocena wniosków o dofinansowanie z Programu oraz sporządzenie i przekazanie Prezesowi Rady Ministrów listy inwestycji rekomendowanych do objęcia wsparciem z Programu należy do zadań powołanej Komisji. Komisja, sporządzając listę inwestycji rekomendowanych do objęcia wsparciem z Programu, w szczególności bierze pod uwagę realizację celu przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, oraz kompleksowość planowanych inwestycji (§ 5 ust. 4 Załącznika). Komisja dokonuje oceny wniosków oraz przekazuje Prezesowi Rady Ministrów rekomendacje co do wysokości przyznawanych środków poszczególnym wnioskodawcom. Wysokość przyznanych środków (dotacji) jest zależna od ustaleń Komisji, natomiast Prezes Rady Ministrów zatwierdza ostateczną listę inwestycji objętych dofinansowaniem z Programu, z możliwością dokonania zmian na liście rekomendacji Komisji, oraz biorąc pod uwagę wysokość środków przeznaczonych na dany nabór i przekazuje ją BGK. Dofinansowanie z Programu wypłacane jest na podstawie promes, po zakończeniu realizacji zadania inwestycyjnego lub jego wydzielonego etapu. Promesa jest dokumentem potwierdzającym objęcie inwestycji dofinansowaniem z Programu oraz zawierającym zobowiązanie do przekazania jednostce samorządu terytorialnego środków pieniężnych do kwoty nie wyższej niż wskazana w promesie zgodnie z warunkami promesy, udzielanej przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Udzielenie promesy poprzedzone jest udzieleniem promesy wstępnej, dzięki której Gmina może rozpocząć, w terminie 6 miesięcy od dnia udostępnienia promesy wstępnej, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego mającego na celu wyłonienie wykonawcy bądź wykonawców inwestycji. Przedmiotowe dofinansowanie nie będzie stanowiło (w całości ani w części) dopłaty do ceny konkretnych usług świadczonych przez Gminę – dofinansowanie obejmuje środki trwałe będące własnością Gminy C i będące przedmiotem samoistnego posiadania przez Gminę C. Pozyskane w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych dofinansowanie będzie miało wyłącznie charakter „zakupowy”, tzn. zostanie przeznaczone na częściowe pokrycie wydatków ponoszonych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn.: „(...)”. Otrzymane przez Gminę dofinansowanie będzie przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z realizacją projektu. Koszty pokryte dofinansowaniem obejmują wydatki dotyczące montażu instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła i klimatyzatorów. Przedmiotowe dofinansowanie nie będzie stanowiło (w całości ani w części) dopłaty do ceny konkretnych usług świadczonych przez Gminę. Otrzymane dofinansowanie nie spowoduje, iż podmioty, dla których Gmina świadczy usługi dostawy wody czy najmu, będą uiszczały niższe ceny. Gmina otrzyma dofinansowanie po zakończeniu realizacji inwestycji − do dnia (...)2025 r. Dofinansowanie wyniesie 95% wartości inwestycji, w kwocie nieprzekraczającej (...) zł. Całkowita wartość projektu objętego dofinansowaniem (instalacje fotowoltaiczne, pompy ciepła, klimatyzacja) po przeprowadzonych postępowaniach w zakresie zamówień publicznych wynosi (...) zł (brutto). Wkład własny Gminy w realizację Projektu objętego dofinansowaniem wynosi 5% inwestycji − nie mniej (...) zł. Mieszkańcy Gminy, przedsiębiorcy oraz inne niescentralizowane podmioty nie partycypują w kosztach inwestycji. Z ogólnej kwoty wynikającej z umowy o dofinansowanie na poszczególne zadania przypadną następujące kwoty: 1) montaż instalacji fotowoltaicznych: (...) 2) montaż pomp ciepła: (...) 3) instalacja klimatyzatorów: (...). Ponadto Gmina poniesie koszty: 1) inspektora nadzoru (dotyczy wszystkich zadań bez możliwości podziału) kwota w wysokości netto (...) zł, podatek VAT – (...) zł, kwota brutto (...) zł − w całości stanowi wydatek Gminy (umowa zawarta (...)2025r.) 2) koszty dokumentacji projektowo-technicznej (dotyczy wszystkich zadań bez możliwości podziału) kwota w wysokości netto (...) zł, podatek VAT – (...) zł, kwota brutto (...) zł − w całości stanowi wydatek Gminy (umowa zawarta (...)2024 r., faktura wystawiona (...) 2024 r., zapłacona (...)2024 r.). Zestawienie poniesionych wydatków związanych z realizacją Projektu i źródła ich finansowania przedstawiają się następująco: (...) Struktura udziału poszczególnych źródeł finansowania (koszty 100% − (...) zł) w realizowanej inwestycji „(...)” przedstawia się następująco: - dofinansowanie − 92,63% (kwota (...) zł), - wkład własny Gminy − 7,37% ((...) zł). Podatek VAT został zaliczony do kosztów kwalifikowalnych w Projekcie. Przedmiotowe dofinansowanie nie będzie stanowiło (w całości ani w części) dopłaty do ceny konkretnych usług świadczonych przez Gminę. Rzeczowa realizacja Projektu została rozpoczęta. Dotychczas: (...) Za wykonanie przedmiotu umowy przez wykonawcę ustalone jest wynagrodzenie ryczałtowe. Rozliczenie za wykonanie przedmiotu umowy odbywać się będzie na podstawie dwóch faktur: faktury zaliczkowej (w wysokości 5% wynagrodzenia umownego brutto) oraz faktury końcowej płatnej po odbiorze końcowym robót budowlanych. Faktura będzie wskazywać jedną pozycję na wszystkie instalacje (do faktury wykonawca dołączy harmonogram rzeczowo-finansowy z podziałem wydatków na poszczególne instalacje). Harmonogram rzeczowo-finansowy będzie obejmował wydatki dotyczące poszczególnych budynków, czyli Gmina otrzyma informację o kosztach za: (...). Wykonawcy będą zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Zapłata wynagrodzenia nastąpi na podstawie polecenia przelewu na rachunek bankowy Wykonawcy, w terminie do 30 dni od daty doręczenia Gminie wystawionej przez wykonawcę faktury. Gmina dotychczas otrzymała w miesiącu (...)2025 r. fakturę zaliczkową w zakresie dostawy i montażu instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła i klimatyzatorów: z dnia (...)2025 r. na (...) zł brutto (kwota netto (...) zł, podatek VAT (...) zł). Faktura dotyczy łącznie wszystkich robót (wg harmonogramu rzeczowo-finansowego) i możliwe jest jej przyporządkowanie do poszczególnych budynków. Faktura została zapłacona w dniu (...)2025 r. Z powyższej faktury, po otrzymaniu odpowiedzi na wniosek o interpretację indywidualną, Gmina dokona stosownego odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją inwestycji. Wydatki inwestycyjne są bezpośrednio i wyłącznie związane z poszczególnymi instalacjami. Wydatki związane z instalacjami stanowić będą nakłady na środek trwały będący własnością i w samoistnym posiadaniu Gminy, które zostaną przyjęte do ewidencji środków trwałych, podlegające amortyzacji na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Realizowane w ramach Projektu instalacje po ich zamontowaniu, pozostaną własnością Gminy. Wydatki ponoszone w związku z poszczególnymi instalacjami wyniosą powyżej (...) zł. Nabywane towary i usługi w związku z realizacją inwestycji, będą wykorzystywane przez Gminę zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak również w zakresie działalności statutowej związanej z funkcjonowaniem Gminy jako jednostki samorządu terytorialnego. Gmina będzie wykorzystywać nabywane towary i usługi w związku z instalacjami do różnych czynności: opodatkowanych podatkiem VAT, zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających opodatkowaniu − w zależności od miejsca montażu instalacji (budynku). Realizowana inwestycja − będzie służyć następującym czynnościom: 1) w zakresie instalacji fotowoltaicznych: a) hydrofornia w A − niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody − opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - Szkoła Podstawowa w A, jest to jednostka organizacyjna Gminy, która wykonuje czynności: niepodlegające – nauczanie i opodatkowane podatkiem VAT − wynajem pomieszczeń na cele niemieszkalne oraz sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Szkoła nie jest obciążana fakturą za wodę (czynność niepodlegająca VAT). Dostawa wody do budynku Szkoły związana jest z czynnościami niepodlegającymi − zadaniami własnymi oraz opodatkowanymi (wynajem); - budynek OSP w A − OSP jest to odrębny podmiot (stowarzyszenie), który użytkuje część budynku udostępnionego przez Gminę nieodpłatnie także Bibliotece. Gminna Biblioteka Publiczna w C jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez organizatora – Gminę C. Biblioteka posiada osobowość prawną. Brak jest i będzie fakturowania na rzecz Biblioteki oraz OSP opłat za wodę (czynność nieodpłatna − nieopodatkowana). Mimo, że budynek OSP zlokalizowany jest na nieruchomości, co do której Gminie C przysługuje samoistne posiadanie, to Gmina C zawarła z OSP w A. Pierwszym umowę użyczenia (nieodpłatną). W umowie zastrzeżono, że koszty mediów dostarczanych do budynku wykorzystywane na cele inne niż związane z ochroną przeciwpożarową będą zwracane Gminie C po dokonaniu odczytów. Zgodnie z umową użyczenia, OSP jest uprawnione do wynajmu użyczonej nieruchomości (wynajmu odpłatnego). Po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej na budynku OSP w związku z odpłatnym wynajmem pomieszczeń przez OSP na rzecz innych podmiotów, Gmina nie zamierza zmieniać formy umowy z umowy użyczenia na umowę najmu z OSP, ale zamierza wprowadzić w umowie użyczenia zawartej z OSP postanowienie, na podstawie którego zostanie wprowadzona opłata stała (miesięczna) obejmująca koszty eksploatacyjne, która nie będzie uzależniona od dokonywanych odczytów, i których przeprowadzenie po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej nie będzie możliwe (planuje się wprowadzenie opłaty stałej w okresie od 1 października do 30 kwietnia w wyższej wysokości z uwagi na okres grzewczy, natomiast niższej w pozostałych miesiącach). Gmina będzie pobierać stałą opłatę (sprzedaż opodatkowana), ale nie będzie to czynsz najmu tylko opłata stała obejmująca koszty eksploatacyjne w ramach umowy użyczenia, ponadto nastąpi sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki (czynności opodatkowane). Dostawa wody do budynku związana jest z czynnościami niepodlegającymi – użyczeniem oraz zadaniami własnymi – zebrania mieszkańców w budynku OSP, a także opodatkowanymi (opłata stała). Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w A może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). b) hydrofornia w B − niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody – opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - Szkoła Podstawowa w B − jest to jednostka organizacyjna Gminy, która wykonuje czynności: niepodlegające (nauczanie) i opodatkowane podatkiem VAT: wynajem pomieszczeń szkoły (w tym hali) oraz sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z zamontowanej na budynku Szkoły fotowoltaiki, brak fakturowania za wodę (czynność niepodlegająca VAT). Dostawa wody do budynku Szkoły związana jest z czynnościami niepodlegającymi − zadaniami własnymi oraz opodatkowanymi (wynajem); - SPZOZ w C − budynek w B wykorzystywany jest do czynności niepodlegających i opodatkowanych podatkiem VAT: część budynku jest wynajmowana odpłatnie na rzecz (...) (czynności opodatkowane), a część budynku Gmina użycza nieodpłatnie na rzecz SP ZOZ w C oraz Gminnej Bibliotece Publicznej w C (czynności niepodlegające − użyczenie pomieszczeń), a także część pomieszczeń gospodarczych (piwnice) pozostaje do dyspozycji Urzędu Gminy w C (pomieszczenia użytkowane przez Urząd Gminy na cele archiwizacji dokumentów, magazyny sprzętu, które służą zadaniom własnym − czynności niepolegające VAT). Pomieszczenia wspólne – dla części budynku wykorzystywanej przez Gminę oraz dla części budynku przeznaczonej pod wynajem i oddanej w użyczenie − tj. toalety, korytarze, schody − są wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT. Gmina obciąża SP ZOZ i (...) (faktura VAT) za wodę (czynność opodatkowana), oraz nie dokonuje obciążeń żadnymi kosztami (w tym za wodę) Biblioteki, nie jest wystawiana faktura za wodę (czynności niepodlegające), następuje również zużycie wody na cele własne Gminy − do czynności niepodlegających VAT. Dostawa wody do budynku związana jest z czynnościami niepodlegającymi − zadaniami własnymi i nieodpłatną dostawą oraz opodatkowanymi (wynajem); - Gminne Centrum Kultury w B − budynek wykorzystywany jest do czynności niepodlegających i opodatkowanych podatkiem VAT: część budynku wydzielona jest dla OSP − czynności niepodlegające VAT, w związku z nieodpłatnym użyczeniem pomieszczeń GCK. Wystawiana jest faktura VAT za wodę (czynność opodatkowana) na Gminne Centrum Kultury, które jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez organizatora − Gminę C. GCK posiada osobowość prawną. Wydzielona część budynku dla OSP − wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami − zebrania). OSP nie ponosi opłat za wodę (czynność niepodlegająca). Dostawa wody do budynku związana jest z czynnościami opodatkowanymi (na rzecz GCK) oraz niepodlegającymi − na rzecz OSP nieodpłatna dostawa wody oraz zadaniami własnymi − zebrania mieszkańców w budynku OSP; - Szkoła G − nie jest to jednostka organizacyjna Gminy, w szkole wykonywane są czynności niepodlegające VAT oraz czynności opodatkowane (budynek szkoły został przekazany na podstawie umowy użyczenia (...) − nieodpłatne korzystanie, Gmina wystawia jedynie fakturę VAT za wodę − czynność opodatkowana. Dostawa wody przez Gminę do budynku Szkoły służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym; - budynek OSP G − budynek wykorzystywany jest do czynności niepodlegających i opodatkowanych: czynności niepodlegające VAT − nieodpłatne użytkowanie przez OSP wydzielonej części budynku w związku z zadaniami oraz na zebrania). OSP nie ponosi opłat za wodę. Wydzielona część budynku przekazana została umową użyczenia (nieodpłatnie) Kołu Gospodyń Wiejskich w G. Wystawiana jest faktura za energię (refaktura) i za wodę (czynność opodatkowana). Dostawa wody do budynku OSP służy czynnościom opodatkowanym oraz niepodlegającym VAT; - budynek OSP H − budynek wykorzystywany jest do czynności niepodlegających VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami oraz na zebrania mieszkańców). OSP nie ponosi opłat za wodę. Dostawa wody do budynku OSP służy czynnościom niepodlegającym VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w B może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). c) hydrofornia w C − niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody − opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - Zespół Szkół w C − jest to jednostka organizacyjna Gminy, która wykonuje czynności: niepodlegające (nauczanie) i opodatkowane podatkiem VAT (wynajem pomieszczeń na cele niemieszkalne, w tym hali) oraz sprzedaż (po zamontowaniu − ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Dostawa wody do budynku służy czynnościom niepodlegającym oraz opodatkowanym; - SPZOZ w C − budynek w C − budynek wykorzystywany jest do czynności opodatkowanych, zwolnionych oraz niepodlegających VAT. Gmina użycza nieodpłatnie pomieszczenia na rzecz SP ZOZ i obciąża (FV VAT) za wodę. Ponadto, Gmina wykonuje w budynku czynności zwolnione − wynajem dwóch lokali mieszkalnych. Gmina obciąża wynajmujących za wodę (sprzedaż opodatkowana), ścieki i centralne ogrzewanie. Dostawa wody do budynku służy czynnościom opodatkowanym − sprzedaż wody na rzecz SP ZOZ oraz najemców mieszkań; - Wiejski Dom Kultury w C − budynek wykorzystywany jest do czynności opodatkowanych oraz niepodlegających VAT. Część budynku Gminy została wydzielona i udostępniona nieodpłatnie dla OSP, wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami oraz udostępnienie na zebrania mieszkańców). Ponadto, wystąpią czynności opodatkowane (wynajem pomieszczeń na imprezy okolicznościowe − wesela, komunie). Wynajmujący obciążani są przez Gminę za wynajem, olej grzewczy, wodę (opodatkowana), wywóz nieczystości i energię (refaktura). OSP nie ponosi opłat za wodę (czynność nieopodatkowana). Dostawa wody do budynku służy czynnościom niepodlegającym oraz opodatkowanym; - budynek OSP w C − wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami − zebrania oraz nieodpłatna dostawa wody na rzecz OSP), a także czynności opodatkowane (dostawa wody na rzecz (...)); - budynek wielofunkcyjny, w którym wynajmowane są lokale mieszkalne, gabinety weterynaryjne oraz pomieszczenia na rzecz (...) − wykonywane są czynności niepodlegające VAT (część piwnicy wykorzystywana przez Urząd Gminy na magazyn sprzętu − zadanie własne), czynności opodatkowane (najem na cele niemieszkalne) oraz zwolnione (najem na cele mieszkalne). Wynajmujący lokale mieszkalne i niemieszkalne obciążani są za wynajem, wodę (czynność opodatkowana), wywóz nieczystości i gaz (zbiornik-butla gazowa). Dostawa wody do budynku służy czynnościom niepodlegającym (magazyn sprzętu Urzędu Gminy) oraz opodatkowanym (sprzedaż wody najemcom lokali mieszkalnych i niemieszkalnych); - budynek Urzędu Gminy w C − służy czynnościom niepodlegającym, opodatkowanym i zwolnionym. Urząd Gminy wykonuje czynności − niepodlegające, zwolnione i opodatkowane. W budynku Urzędu Gminy mieści się Urząd, Ośrodek Pomocy Społecznej, Gminny Zespół Obsługi Placówek Oświatowych, Gminna Biblioteka Publiczna − wykonywane są czynności niepodlegające VAT (zadania własne Gminy, usługi pomocy społecznej, nieodpłatne użyczenie pomieszczeń na rzecz Biblioteki, OPS i GZOPO), czynności opodatkowane (wynajem sali na szkolenia, wystawiana jest faktura VAT za pobór wody i wywóz nieczystości tylko na rzecz Biblioteki mieszczącej się w Urzędzie Gminy, czynności zwolnione (prowadzenie księgowości w budynku, w tym dotyczące czynności zwolnionych). Dostawa wody do budynku służy czynnościom niepodlegającym, zwolnionym oraz opodatkowanym. Współczynnik Urzędu Gminy na 2025 r. wynosi 97%, prewspółczynnik indywidualny dotyczący gospodarki wodnej na 2025 r. wynosi 99%, prewspółczynnik z rozporządzenia wynosi 6%. - budynek OSP I − budynek wykorzystywany jest do czynności niepodlegających VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami przez OSP oraz wykorzystaniem na zebrania mieszkańców). OSP nie ponosi opłat za wodę (czynność niepodlegająca). Czynności opodatkowane w budynku wykonywane są na rzecz (...) − dostawa wody, wystawiana jest faktura za wodę (czynność opodatkowana). Czynsz najmu przez (...) jest płacony do OSP w H; - budynek szkoły w I (szkoła zamknięta) − brak kosztów. Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w C może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). d) hydrofornia w D − niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody − opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - budynek szkoły (wybudowany w latach 90-tych, ale nie był i nie będzie użytkowany jako szkoła), część budynku została wydzielona dla OSP − wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami OSP oraz wykorzystanie na zebrania mieszkańców), OSP nie ponosi opłat za wodę (czynność niepodlegająca). Dostawa wody do budynku szkoły służy czynnościom niepodlegającym VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w D może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). e) hydrofornia w E − niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody − opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - Wiejski Dom Kultury w E − część budynku wydzielona dla OSP − wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami – zebrania) oraz czynności opodatkowane (wynajem pomieszczeń na imprezy okolicznościowe). Gmina obciąża wynajmującego za wodę (sprzedaż opodatkowana) i energię (refaktura), OSP nie ponosi opłat za wodę (niepodlegająca). Czynności opodatkowane wykonywane są również na rzecz (...) − dostawa wody, wystawiana jest faktura za wodę (czynność opodatkowana). Czynsz najmu przez (...) jest płacony do OSP w E. Dostawa wody do budynku służy czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w E może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). f) hydrofornia w F − niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody − opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - Szkoła (...) w F − w szkole wykonywane są czynności niepodlegające VAT oraz czynności opodatkowane (szkoła przekazana umową użyczenia (...) − nieodpłatne korzystanie, Gmina wystawia jedynie fakturę VAT za wodę − opodatkowana). Dostawa wody do budynku szkoły służy czynnościom opodatkowanym; - budynek OSP F − wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami OSP oraz na zebrania z mieszkańcami). OSP nie ponosi opłat za wodę. Czynności opodatkowane wykonywane na rzecz (...) – dostawa wody, wystawiana jest faktura za wodę (czynność opodatkowana). Czynsz najmu przez (...) jest płacony do OSP w F. Dostawa wody do budynku służy czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w F może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). W chwili obecnej Gmina C korzysta z prawa do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do zakupów towarów i usług wykorzystywanych przez Gminę w prowadzonej działalności w zakresie zbiorowego dostarczania wody stosując indywidualny sposób określenia proporcji (prewspółczynnik) przy pomocy klucza metrażowego, który został potwierdzony interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (...). Na 2025 r. wstępny prewspółczynnik indywidualny dla Urzędu Gminy C na 2025 r. wynosi − 99%. Przedmiotowa infrastruktura − hydrofornie, faktycznie nie jest wykorzystywana do jakichkolwiek czynności, które byłyby zwolnione z VAT (z uwagi na stosowanie w rozliczeniach podatku naliczonego rzeczywistego indywidualnego prewspółczynnika, gdzie występuje podział na czynności opodatkowane – zewnętrzne i niepodlegające VAT − wewnętrzne, nieodpłatne). Montaż instalacji fotowoltaicznych na budynkach hydroforni jest ściśle i bezpośrednio związany z działalnością wodną Gminy. Instalacje fotowoltaiczne będą dostarczać energię elektryczną wyłącznie do budynków hydroforni. Wobec powyższego, do wydatków związanych z instalacjami fotowoltaicznymi powinny mieć zastosowanie analogiczne zasady odliczania podatku naliczonego − według proporcji indywidualnej (prewspółczynnika) − jakie są stosowane w gospodarce wodnej Gminy (służące dostawie wody). Realizowana inwestycja w części dotyczącej montażu instalacji fotowoltaicznych na budynkach hydroforni dotyczy infrastruktury wodnej wykorzystywanej w Gminie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również w niewielkim stopniu do czynności wewnętrznych, tj. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina jest w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych wydatków związanych z montażem instalacji fotowoltaicznych na poszczególnych hydroforniach tj. dotyczących montażu instalacji fotowoltaicznej na budynku hydroforni: w A, w B, w C, w D, w E, w F. Gmina nie jest natomiast w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych wydatków związanych z montażem instalacji fotowoltaicznych na poszczególnych hydroforniach do poszczególnych rodzajów działalności − czynności (opodatkowanej podatkiem VAT i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). Podatek VAT naliczony związany z wydatkami w zakresie działalności wodnej − hydroforni − w Gminie ustalany jest za pomocą rzeczywistego prewspółczynnika opartego na kryterium udziału rocznego obrotu z transakcji opodatkowanych z działalności w zakresie wodociągów, w całkowitym rocznym obrocie Gminy z działalności w zakresie wodociągów (tj. zarówno transakcji zewnętrznych podlegających VAT, jak i potrzeb własnych niepodlegających VAT). Powyższy sposób wyliczenia (prewspółczynnika) jest najbardziej obiektywną i najbardziej rzetelną metodą wyodrębnienia wydatków dla celów rozliczenia podatku z zakresu działalności wodociągowej. Gmina wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną w zakresie możliwości stosowania rzeczywistego indywidualnego prewspółczynnika przy odliczeniach podatku naliczonego związanego z infrastrukturą wodną, opartego na danych dotyczących ilości dostarczonej wody, tj. zastosowaniem klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i odbiorców wewnętrznych). Wskazany sposób wyliczenia prewspółczynnika został potwierdzony w interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (...), w której uznano za prawidłowe stanowisko Gminy C. g) Szkoła Podstawowa w B − niepodlegającym (nauczanie) i opodatkowanym podatkiem VAT: wynajem pomieszczeń szkoły (w tym hali) oraz sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Wartość prewspółczynnika wstępnego Szkoły na rok 2025 wynosi − 1%; h) Szkoła Podstawowa w A − niepodlegającym (nauczanie), opodatkowanym i zwolnionym podatkiem VAT. W budynku Szkoły dokonywany jest wynajem pomieszczeń od grudnia 2024 r. na cele opodatkowane podatkiem VAT. Ponadto, w budynku szkoły znajduje się lokal mieszkalny, który od lutego 2025 r. jest wynajmowany na cele mieszkalne (czynność zwolniona). Mieszkanie ma oddzielny licznik na energię i nie będzie podłączone do licznika związanego z fotowoltaiką. Gmina będzie obciążać mieszkańców z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego za centralne ogrzewanie i pobór wody (czynność opodatkowana). Dodatkowo, po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej na budynku Szkoły może wystąpić sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Wartość prewspółczynnika wstępnego Szkoły na rok 2025 wynosi − 1%; i) Zespół Szkół w C − niepodlegającym (nauczanie) i opodatkowanym podatkiem VAT. W budynku Szkoły dokonywany jest wynajem pomieszczeń (w tym hali) oraz po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej wystąpi sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Wartość prewspółczynnika wstępnego Szkoły na rok 2025 wynosi − 1%. Prewspółczynniki szkół (Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A, Zespołu Szkół w C) wynoszą poniżej 2%, zgodnie z przepisami Gmina nie będzie dokonywać w tym przypadku odliczenia podatku naliczonego związanego z montażem instalacji fotowoltaicznej na budynkach szkół – w B, w A i w C (wymienionymi w pkt g-i). j) OSP w A − niepodlegającym (użyczenie Bibliotece i OSP) i opodatkowanym (pobieranie opłaty stałej za udostępnienie pomieszczeń OSP po zamontowaniu instalacji). OSP jest stowarzyszeniem – samodzielnym podmiotem. Gmina przekazała pomieszczenia nieodpłatne na podstawie umowy użyczenia do wykorzystania na cele ochrony przeciwpożarowej. OSP użytkuje wydzielone pomieszczenie Filii Gminnej Biblioteki Publicznej i wykonuje czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne udostępnienie na zebrania mieszkańców) oraz czynności opodatkowane (wynajem pomieszczeń na imprezy okolicznościowe – urodziny, komunie). Wynajmujący obciążani są za energię elektryczną (refaktura). OSP użytkuje 820 m² powierzchni budynku, Filia Gminnej Biblioteki 66 m². Filia Gminnej Biblioteki nie jest obciążana z żadnego tytułu i nie będzie również płacić za energię elektryczną po zamontowaniu fotowoltaiki. Obecnie OSP płaci Gminie tylko za energię elektryczną (refaktura) z użyczonych pomieszczeń. Po zamontowaniu fotowoltaiki, Gmina będzie pobierać od OSP stałą opłatę (nie wystawiając faktury za energię). Budynek służy czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynku OSP w A może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). Instalacje fotowoltaiczne będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Instalacje fotowoltaiczne nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Projekt zakłada zainstalowanie na dachach wskazanych obiektów systemów fotowoltaicznych o mocy (...) kWp. Obiekty użyteczności publicznej (budynki) objęte Projektem stanowią własność Gminy. Instalacje fotowoltaiczne produkować będą energię elektryczną na potrzeby budynków, w tym hydroforni (związek z dostawą wody). Realizacja zadania spowoduje wystąpienie korzyści ekonomicznych oraz prośrodowiskowych i proklimatycznych. Gmina będzie odbiorcą końcowym, tj. odbiorcą dokonującym zakupu paliw lub energii na własny użytek w rozumieniu art. 3 pkt 13a ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2024 r. poz. 266 z późn. zm.). Wytwarzanie przez Gminę energii elektrycznej wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji nie będzie stanowić dla Gminy przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej. Gmina nie będzie wytwarzać energii elektrycznej z innych źródeł niż energia słoneczna. Energia elektryczna wytworzona w instalacji fotowoltaicznej nie będzie zaspokajać całego zapotrzebowania na energię elektryczną poszczególnych budynków. W związku z tym, Gmina będzie nabywać brakującą energię elektryczną od dostawcy energii elektrycznej. Na potrzeby budynków, na których znajdują się instalacje fotowoltaiczne Gmina będzie korzystać z energii elektrycznej nabytej od dostawcy energii elektrycznej oraz energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej. Ewentualne nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach mogą powstać okresowo i wówczas Gmina dokona rozliczenia podatku VAT z tytułu wprowadzenia energii do sieci. Instalacje fotowoltaiczne, które będą zainstalowane na dachach budynków nie będą wykorzystywane przez inne obiekty/nieruchomości gminne. W związku z wykonaniem instalacji fotowoltaicznych Gmina C będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. ustawy o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 z późn. zm.). Wykonane instalacje fotowoltaiczne stanowić będą mikroinstalację w rozumieniu przepisów ww. ustawy o odnawialnych źródłach energii. Instalacja będzie stanowić mikroinstalację w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii. Na chwilę obecną Gmina nie zawarła jeszcze umowy z przedsiębiorstwem energetycznym. Przedmiotowe instalacje fotowoltaiczne nie zostały jeszcze wykonane. Obecnie Gmina posiada jedną umowę zawartą w dniu (...)2024 r. z przedsiębiorstwem energetycznym, w której następuje rozliczenie energii wprowadzanej do sieci, która została wyprodukowana w już istniejącej instalacji fotowoltaicznej. Po zainstalowaniu nowych instalacji fotowoltaicznych podpisana zostanie umowa kompleksowa sprzedaży energii elektrycznej, świadczenia usług dystrybucji oraz świadczenia usług odbioru i rozliczania energii elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD z mikroinstalacji. Wyprodukowana w instalacjach fotowoltaicznych energia elektryczna rozliczana będzie w oparciu o model net-billingu. W tym systemie, wielkość nadwyżki energii, która nie została zużyta i została wprowadzona do sieci jest przeliczana na wartość pieniężną i trafia na konto prosumenta jako depozyt. Rozliczenia tego dokonuje zakład energetyczny, z którym zawarta jest umowa na dostawę energii elektrycznej. Środki pieniężne z depozytu pomniejszają rachunek (kwotę do zapłaty) za energię elektryczną. Niewykorzystane środki przechodzą na następny miesiąc. Pod koniec roku rozliczeniowego następuje rozliczenie. Wytwarzanie energii elektrycznej w przedmiotowych instalacjach będzie odbywać się w sposób ciągły, lecz Gmina nie będzie jej wykorzystywała w celach zarobkowych. Wyprodukowana przez instalacje fotowoltaiczne energia elektryczna wykorzystywana będzie w pierwszej kolejności na potrzeby własne Gminy C (Urzędu i jednostek organizacyjnych Gminy C), natomiast ewentualna nadwyżka energii elektrycznej rozliczana będzie zgodnie z modelem net-billing. Gmina będzie korzystała z rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii zgodnie z zasadą net-billing. Instalacje objęte zakresem wniosku nie mieszczą się w przepisach określonych w art. 4d ust. 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii. W przypadku występowania nadwyżek wartości energii elektrycznej wyprodukowanej przez panele fotowoltaiczne umieszczone na budynkach nad wartością energii pobranej z sieci i zużytej w tych budynkach, zgodnie z ustawą o OZE, niewykorzystane środki pochodzące z depozytu prosumenckiego będą stanowiły nadpłatę zwracaną Gminie przez dostawcę energii elektrycznej. Za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej Gminie będzie przysługiwać wynagrodzenie określone jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda ujemnego i rynkowej ceny energii elektrycznej. Na gruncie ustawy o podatku VAT sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, na zasadach dla niej określonych. Sprzedaż ewentualnych nadwyżek energii elektrycznej wprowadzonych do sieci przez Gminę nastąpi w ramach działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), Gmina w tym zakresie będzie podatnikiem podatku VAT (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT), w tym przypadku nie występuje wyłączenie jednostki samorządu terytorialnego z grona podatników na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT − gdyż Gmina będzie dokonywać dostawy energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji nie jako organ władzy publicznej, lecz na podstawie umowy cywilnoprawnej, która zostanie zawarta z dostawcą energii elektrycznej. Wprowadzenie do sieci przez Gminę nadwyżek energii, która zostanie wyprodukowana w instalacjach fotowoltaicznych będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. 2) w zakresie instalacji pomp ciepła: a) Szkoła Podstawowa w B − niepodlegającym (nauczanie) i opodatkowanym podatkiem VAT: wynajem pomieszczeń szkoły (w tym hali) oraz sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Wartość prewspółczynnika wstępnego Szkoły na rok 2025 wynosi − 1%. Prewspółczynnik Szkoły wynosi poniżej 2%, zgodnie z przepisami Gmina nie będzie dokonywać w tym przypadku odliczenia podatku naliczonego związanego z montażem instalacji pompy ciepła obok budynku Szkoły w B; b) Urząd Gminy w C − niepodlegającym, zwolnionym i opodatkowanym podatkiem VAT - szczegółowo wymieniono pod lit. c) hydrofornia w C; c) OSP A − niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT − szczegółowo wymieniono pod lit. a) hydrofornia w A i j) OSP w A; 3) w zakresie instalacji klimatyzacji: w budynku Urzędu Gminy w C − niepodlegającym, zwolnionym i opodatkowanym podatkiem VAT. Poszczególne jednostki organizacyjne Gminy wykonują następujące czynności: a) Urząd Gminy − niepodlegające, zwolnione, opodatkowane − w budynku Urzędu Gminy mieści się Urząd, Ośrodek Pomocy Społecznej, Gminny Zespół Obsługi Placówek Oświatowych, Gminna Biblioteka Publiczna; - wykonywane są czynności niepodlegające VAT (zadania własne Gminy, usługi pomocy społecznej, nieodpłatne użyczenie pomieszczeń na rzecz Biblioteki, OPS i GZOPO), - czynności opodatkowane (wynajem sali na szkolenia, wystawiana jest faktura VAT za pobór wody i wywóz nieczystości tylko na rzecz Biblioteki mieszczącej się w Urzędzie Gminy, - czynności zwolnione (prowadzenie księgowości w budynku, w tym dotyczące czynności zwolnionych); b) Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej − niepodlegające opodatkowaniu VAT (pomoc społeczna); c) jednostki oświatowe − niepodlegające opodatkowaniu VAT (nauczanie), opodatkowane (wynajem pomieszczeń − w tym hali). Gmina będzie w stanie dokonać − na podstawie wystawianych faktur − przyporządkowania ponoszonych wydatków do poszczególnych instalacji − na poszczególnych budynkach (dotyczy tylko faktur dostawy i montażu instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła i klimatyzatorów). Gmina nie jest natomiast w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych wydatków związanych z instalacjami do poszczególnych rodzajów czynności (opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT) wykonywanych w/na/przy budynkach. Również w przypadku poniesionych wspólnych kosztów dotyczących inwestycji (związanych z czynnościami mieszanymi − opodatkowanymi, zwolnionymi, niepodlegającymi VAT) Gmina nie ma możliwości ich bezpośredniego wyodrębnienia. Powyższe dotyczy wydatków związanych z: 1) inspektorem nadzoru (dotyczy wszystkich zadań bez możliwości podziału − brak będzie załącznika do faktury, umowa zawarta (...)2025 r., kwota netto (...) zł, podatek VAT – (...) zł, kwota brutto (...) zł, faktura nie została jeszcze wystawiona i otrzymana przez Gminę) − związanych z czynnościami opodatkowanym, zwolnionym, niepodlegającym VAT − nie jest możliwe wyodrębnienie; 2) dokumentacją projektowo-techniczną (dotyczy wszystkich zadań bez możliwości podziału − brak załącznika do faktury, umowa zawarta (...)2024 r., faktura na kwotę netto (...) zł, podatek VAT – (...) zł, kwota brutto (...) zł wystawiona (...)2024 r., zapłacona (...)2024 r.), związanych z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi, niepodlegającymi VAT − nie jest możliwe wyodrębnienie. Właścicielem powstałych w wyniku projektu środków trwałych (instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła i klimatyzatorów) będzie Gmina C. W piśmie z 6 maja 2025 r. uzupełnili Państwo opis sprawy o następujące informacje: I.1 Gmina we wniosku o interpretację podała, że: - montaż instalacji fotowoltaicznych na hydroforni w A, w C, w D, w E i w F związany jest w każdym przypadku z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi VAT; - ,,W chwili obecnej Gmina C korzysta z prawa do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do zakupów towarów i usług wykorzystywanych przez Gminę w prowadzonej działalności w zakresie zbiorowego dostarczania wody stosując indywidualny sposób określenia proporcji (prewspółczynnik) przy pomocy klucza metrażowego, który został potwierdzony interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (...). Na 2025 r. wstępny prewspółczynnik indywidualny dla Urzędu Gminy C na 2025 r. wynosi – 99%. Hydrofornie to obiekty, w których woda surowa ze studni głębinowych i wtłaczana pod określonym ciśnieniem do wodociągu. W pomieszczeniu (budynku) hydroorni zamontowane są pompy, elementy instalacji i zbiorniki na wodę. Sterowanie hydroforni odbywa się w sposób automatyczny poprzez nastawy programowalne na skrzynce sterującej. Gmina we wniosku wskazała, że ,,Montaż instalacji fotowoltaicznych na budynkach hydroforni jest ściśle i bezpośrednio związany z działalnością wodną Gminy. Instalacje fotowoltaiczne będą dostarczać energię elektryczną wyłącznie do budynków hydroforni. Wobec powyższego do wydatków związanych z instalacjami fotowoltaicznymi powinny mieć zastosowanie analogiczne zasady odliczania podatku naliczonego – według proporcji indywidualnej (prewspółczynnika) – jakie są stosowane w gospodarce wodnej Gminy (służące dostawie wody)”. Gmina we wniosku również wskazała, że ,,W chwili obecnej Gmina C korzysta z prawa do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do zakupów towarów i usług wykorzystywanych przez Gminę w prowadzonej działalności w zakresie zbiorowego dostarczania wody stosując indywidualny sposób określenia proporcji (prewspółczynnik) przy pomocy klucza metrażowego, który został potwierdzony interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (...),. Na 2025 r. wstępny prewspółczynnik indywidualny dla Urzędu Gminy C na 2025 r. wynosi – 99%”. Wzór, który stosuje Gmina do wyliczeń prewspółczynnika w gospodarce wodnej został podany i zaakceptowany przez Organ w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia (...). Metodą, jaką zaproponowała Gmina we wniosku o interpretację do wyliczenia indywidualnego prewspółczynnika – jest metoda oparta na kryterium faktycznej ilości zużytej wody według następującego wzoru: X=Z/(Z+W)x100% gdzie: X – prewspółczynnik, 3Z – ilość zużytej wody w ramach transakcji zewnętrznych podlegających VAT (w m), 3W – ilość wody dostarczonej na potrzeby własne niepodlegające VAT (w m). Gmina C zamierza dokonywać odliczenia części podatku naliczonego związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na hydroforniach (związanych wyłącznie z gospodarką wodną Gminy) według wyżej podanego wzoru dla obliczenia prewspółczynnika w gospodarce wodnej, czyli na podstawie danych o wielkości faktycznych zużyć wody. Przykładowo w zakresie gospodarki wodnej za 2024 rok: 3 3Ilość m zużytych na potrzeby sprzedaży zewnętrznej opodatkowanej – (...) m 3 3Ilość m zużytych na potrzeby wewnętrzne – (...) m 3RAZEM – (...) m WZÓR WYLICZENIA (...) X= ----------------- x 100%=98,47 %, czyli 99% (...) Powyższy wzór określi udział procentowy: - w jakim infrastruktura wodociągowa jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, tj. według udziału liczby metrów sześciennych dostarczonej wody do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i odbiorców wewnętrznych), - prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z infrastrukturą wodociągową. Wydatki związane z infrastrukturą wodociągową mogą być bezpośrednie (budowa, remont), ale i pośrednie (montaż fotowoltaiki związany wyłącznie z hydrofornią). Wyliczenie prewspółczynnika (według indywidualnej metody) dokonywane jest w oparciu o dane rzeczywiste każdego roku. Gmina w tym zakresie opiera się wyłącznie na treści przepisów ustawy o VAT, tj. art. 86 ust. 2a i 2d oraz art. 90c ustawy o VAT. Oznacza to, że Gmina, przyjmując dane do wyliczenia prewspółczynnika indywidualnego, przyjmuje dane roczne (za rok kalendarzowy) – analogicznie jak przyjmuje się dla potrzeb prewspółczynnika z rozporządzenia. Dla ustalenia zakresu prawa do odliczenia VAT, Gmina przyjmuje dla potrzeb wyliczenia prewspółczynnika dane rzeczywiste (kryterium faktycznej ilości zużytej wody) z każdego roku kalendarzowego, gdyż są to już okresy zamknięte, dla których dane są znane i niezmienne. Dla ustalenia zakresu prawa do odliczenia VAT w odniesieniu do wydatków ponoszonych w roku bieżącym, który się jeszcze nie skończył, Gmina może przyjmować dane z roku poprzedniego, natomiast po zakończeniu tego roku możliwe jest dokonanie korekty. Powyższy sposób kalkulacji prewspółczynnika jest stosowany wyłącznie do wydatków związanych z dostawą wody. I.2 Gmina dokonuje pomiaru ilości dostarczonej wody do odbiorców zewnętrznych i wewnętrznych głównie w oparciu o wskazania zużycia wody na zainstalowanych u ww. odbiorców urządzeniach pomiarowych w postaci wodomierzy. Gmina dokonuje wyliczenia ilości wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych na podstawie odczytów z liczników i wystawionych faktur w danym roku. Urządzenia pomiarowe nie są zamontowane u wszystkich odbiorców. W przypadku braku możliwości technicznych do zamontowania wodomierza u odbiorców zewnętrznych, na potrzeby kalkulacji prewspółczynnika, Gmina jest w stanie wyliczyć ilość wody dostarczonej wg norm zużycia wody określonych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody (Dz. U. z 2002 r., Nr 8 poz. 70 ze zm.). Dostawa wody wyliczana jest: - u odbiorców zewnętrznych – na podstawie liczników lub norm zużycia wynikających z rozporządzenia, - w budynku Urzędu Gminy – w którym mieszczą się Urząd Gminy, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej oraz Gminny Zespół Obsługi Placówek Oświatowych – ustala się na podstawie odczytu z wodomierza, - w jednostkach organizacyjnych Gminy – ustala się zgodnie z odczytami z liczników jednostek i wystawionymi notami obciążeniowymi, - na cele OSP – w budynkach OSP ustala się na podstawie odczytów z wodomierzy, - na ochronę przeciwpożarową – ustala się na podstawie ewidencji ilości pobranej wody (zgodnej z kartami wyjazdu OSP prowadzonymi w oparciu o odpowiednie przepisy), zużycie na ww. cele następuje nieodpłatnie i jest przez Gminę uwzględniane w zużyciu odbiorców wewnętrznych, - w szkole prowadzonej przez (...) – według odczytu wodomierza, dokumentowane wystawieniem faktury VAT (jednostka niescentralizowana). Gmina jest w stanie precyzyjnie określić – na podstawie wskazań liczników lub norm 3zużycia w poszczególnych punktach poboru – ilości m dostarczonej wody z terenów Gminy na rzecz podmiotów zewnętrznych (tj. z tytułu transakcji zewnętrznych 3podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT) oraz ilości m dostarczonej wody z tytułu tzw. transakcji wewnętrznych (tj. z tytułu potrzeb własnych, jednostek organizacyjnych, na cele przeciwpożarowe – niepodlegających VAT). I.3 We wniosku o interpretację Gmina szczegółowo wskazała, z jakimi czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT związany będzie montaż instalacji fotowoltaicznych: ,,Realizowana inwestycja – będzie służyć następującym czynnościom: 1) w zakresie instalacji fotowoltaicznych: a) hydrofornia w A – niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody – opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - Szkoła Podstawowa w A, jest to jednostka organizacyjna Gminy, która wykonuje czynności: niepodlegające – nauczanie i opodatkowane podatkiem VAT – wynajem pomieszczeń na cele niemieszkalne oraz sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Szkoła nie jest obciążana fakturą za wodę (czynność niepodlegająca VAT). Dostawa wody do budynku Szkoły związana jest z czynnościami niepodlegającymi – zadaniami własnymi oraz opodatkowanymi (wynajem); - budynek OSP w A – OSP jest to odrębny podmiot (stowarzyszenie), który użytkuje część budynku udostępnionego przez Gminę nieodpłatnie także Bibliotece. Gminna Biblioteka Publiczna w C jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez organizatora – Gminę C. Biblioteka posiada osobowość prawną. Brak jest i będzie fakturowania na rzecz Biblioteki oraz OSP opłat za wodę (czynność nieodpłatna – nieopodatkowana). Mimo, że budynek OSP zlokalizowany jest na nieruchomości, co do której Gminie C przysługuje samoistne posiadanie, to Gmina C zawarła z OSP w A Pierwszym umowę użyczenia (nieodpłatną). W umowie zastrzeżono, że koszty mediów dostarczanych do budynku wykorzystywane na cele inne niż związane z ochroną przeciwpożarową będą zwracane Gminie C po dokonaniu odczytów. Zgodnie z umową użyczenia, OSP jest uprawnione do wynajmu użyczonej nieruchomości (wynajmu odpłatnego). Po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej na budynku OSP w związku z odpłatnym wynajmem pomieszczeń przez OSP na rzecz innych podmiotów, Gmina nie zamierza zmieniać formy umowy z umowy użyczenia na umowę najmu z OSP, ale zamierza wprowadzić w umowie użyczenia zawartej z OSP postanowienie, na podstawie którego zostanie wprowadzona opłata stała (miesięczna) obejmująca koszty eksploatacyjne, która nie będzie uzależniona od dokonywanych odczytów, i których przeprowadzenie po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej nie będzie możliwe (planuje się wprowadzenie opłaty stałej w okresie od 1 października do 30 kwietnia w wyższej wysokości z uwagi na okres grzewczy, natomiast niższej w pozostałych miesiącach). Gmina będzie pobierać stałą opłatę (sprzedaż opodatkowana), ale nie będzie to czynsz najmu tylko opłata stała obejmująca koszty eksploatacyjne w ramach umowy użyczenia, ponadto nastąpi sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki (czynności opodatkowane). Dostawa wody do budynku związana jest z czynnościami niepodlegającymi – użyczeniem oraz zadaniami własnymi – zebrania mieszkańców w budynku OSP, a także opodatkowanymi (opłata stała). Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w A może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). b) hydrofornia w B – niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody – opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - Szkoła Podstawowa w B – jest to jednostka organizacyjna Gminy, która wykonuje czynności: niepodlegające (nauczanie) i opodatkowane podatkiem VAT: wynajem pomieszczeń szkoły (w tym hali) oraz sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z zamontowanej na budynku Szkoły fotowoltaiki, brak fakturowania za wodę (czynność niepodlegająca VAT). Dostawa wody do budynku Szkoły związana jest z czynnościami niepodlegającymi – zadaniami własnymi oraz opodatkowanymi (wynajem); - SPZOZ w C – budynek w B wykorzystywany jest do czynności niepodlegających i opodatkowanych podatkiem VAT: część budynku jest wynajmowana odpłatnie na rzecz (...) (czynności opodatkowane), a część budynku Gmina użycza nieodpłatnie na rzecz SP ZOZ w C oraz Gminnej Bibliotece Publicznej w C (czynności niepodlegające – użyczenie pomieszczeń), a także część pomieszczeń gospodarczych (piwnice) pozostaje do dyspozycji Urzędu Gminy w C (pomieszczenia użytkowane przez Urząd Gminy na cele archiwizacji dokumentów, magazyny sprzętu, które służą zadaniom własnym – czynności niepolegające VAT). Pomieszczenia wspólne – dla części budynku wykorzystywanej przez Gminę oraz dla części budynku przeznaczonej pod wynajem i oddanej w użyczenie – tj. toalety, korytarze, schody – są wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT. Gmina obciąża SP ZOZ i (...) (faktura VAT) za wodę (czynność opodatkowana), oraz nie dokonuje obciążeń żadnymi kosztami (w tym za wodę) Biblioteki, nie jest wystawiana faktura za wodę (czynności niepodlegająca), następuje również zużycie wody na cele własne Gminy – do czynności niepodlegających VAT. Dostawa wody do budynku związana jest z czynnościami niepodlegającymi – zadaniami własnymi i nieodpłatną dostawą oraz opodatkowanymi (wynajem); - Gminne Centrum Kultury w B – budynek wykorzystywany jest do czynności niepodlegających i opodatkowanych podatkiem VAT: część budynku wydzielona jest dla OSP - czynności niepodlegające VAT, w związku z nieodpłatnym użyczeniem pomieszczeń GCK. Wystawiana jest faktura VAT za wodę (czynność opodatkowana) na Gminne Centrum Kultury, które jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez organizatora – Gminę C. GCK posiada osobowość prawną. Wydzielona część budynku dla OSP – wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami – zebrania). OSP nie ponosi opłat za wodę (czynność niepodlegająca). Dostawa wody do budynku związana jest z czynnościami opodatkowanymi (na rzecz GCK) oraz niepodlegającymi – na rzecz OSP nieodpłatna dostawa wody oraz zadaniami własnymi – zebrania mieszkańców w budynku OSP; - Szkoła G – nie jest to jednostka organizacyjna Gminy, w szkole wykonywane są czynności niepodlegające VAT oraz czynności opodatkowane (budynek szkoły został przekazany na podstawie umowy użyczenia (...) – nieodpłatne korzystanie, Gmina wystawia jedynie fakturę VAT za wodę – czynność opodatkowana. Dostawa wody przez Gminę do budynku Szkoły służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym; - budynek OSP G – budynek wykorzystywany jest do czynności niepodlegających i opodatkowanych: czynności niepodlegające VAT – nieodpłatne użytkowanie przez OSP wydzielonej części budynku w związku z zadaniami oraz na zebrania). OSP nie ponosi opłat za wodę. Wydzielona część budynku przekazana została umową użyczenia (nieodpłatnie) Kołu Gospodyń Wiejskich w G. Wystawiana jest faktura za energię (refaktura) i za wodę (czynność opodatkowana). Dostawa wody do budynku OSP służy czynnościom opodatkowanym oraz niepodlegającym VAT; - budynek OSP H – budynek wykorzystywany jest do czynności niepodlegających VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami oraz na zebrania mieszkańców). OSP nie ponosi opłat za wodę. Dostawa wody do budynku OSP służy czynnościom niepodlegającym VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w B może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). c) hydrofornia w C – niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody – opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - Zespół Szkół w C – jest to jednostka organizacyjna Gminy, która wykonuje czynności: niepodlegające (nauczanie) i opodatkowane podatkiem VAT (wynajem pomieszczeń na cele niemieszkalne, w tym hali) oraz sprzedaż (po zamontowaniu – ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Dostawa wody do budynku służy czynnościom niepodlegającym oraz opodatkowanym; - SPZOZ w C – budynek w C – budynek wykorzystywany jest do czynności opodatkowanych, zwolnionych oraz niepodlegających VAT. Gmina użycza nieodpłatnie pomieszczenia na rzecz SP ZOZ i obciąża (FV VAT) za wodę. Ponadto Gmina wykonuje w budynku czynności zwolnione - wynajem dwóch lokali mieszkalnych. Gmina obciąża wynajmujących za wodę (sprzedaż opodatkowana), ścieki i centralne ogrzewanie. Dostawa wody do budynku służy czynnościom opodatkowanym – sprzedaż wody na rzecz SP ZOZ oraz najemców mieszkań; - Wiejski Dom Kultury w C – budynek wykorzystywany jest do czynności opodatkowanych oraz niepodlegających VAT. Część budynku Gminy została wydzielona i udostępniona nieodpłatnie dla OSP, wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami oraz udostępnienie na zebrania mieszkańców). Ponadto wystąpią czynności opodatkowane (wynajem pomieszczeń na imprezy okolicznościowe – wesela, komunie). Wynajmujący obciążani są przez Gminę za wynajem, olej grzewczy, wodę (opodatkowana), wywóz nieczystości i energię (refaktura). OSP nie ponosi opłat za wodę (czynność nieopodatkowana). Dostawa wody do budynku służy czynnościom niepodlegającym oraz opodatkowanym; - budynek OSP w C – wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami – zebrania oraz nieodpłatna dostawa wody na rzecz OSP), a także czynności opodatkowane (dostawa wody na rzecz (...)); - budynek wielofunkcyjny, w którym wynajmowane są lokale mieszkalne, gabinety weterynaryjne oraz pomieszczenia na rzecz (...) – wykonywane są czynności niepodlegające VAT (część piwnicy wykorzystywana przez Urząd Gminy na magazyn sprzętu – zadanie własne), czynności opodatkowane (najem na cele niemieszkalne) oraz zwolnione (najem na cele mieszkalne). Wynajmujący lokale mieszkalne i niemieszkalne obciążani są za wynajem, wodę (czynność opodatkowana), wywóz nieczystości i gaz (zbiornik – butla gazowa). Dostawa wody do budynku służy czynnościom niepodlegającym (magazyn sprzętu Urzędu Gminy) oraz opodatkowanym (sprzedaż wody najemcom lokali mieszkalnych i niemieszkalnych); - budynek Urzędu Gminy w C – służy czynnościom niepodlegającym, opodatkowanym i zwolnionym. Urząd Gminy wykonuje czynności – niepodlegające, zwolnione i opodatkowane. W budynku Urzędu Gminy mieści się Urząd, Ośrodek Pomocy Społecznej, Gminny Zespół Obsługi Placówek Oświatowych, Gminna Biblioteka Publiczna – wykonywane są czynności niepodlegające VAT (zadania własne Gminy, usługi pomocy społecznej, nieodpłatne użyczenie pomieszczeń na rzecz Biblioteki, OPS i GZOPO), czynności opodatkowane (wynajem sali na szkolenia, wystawiana jest faktura VAT za pobór wody i wywóz nieczystości tylko na rzecz Biblioteki mieszczącej się w Urzędzie Gminy), czynności zwolnione (prowadzenie księgowości w budynku, w tym dotyczące czynności zwolnionych). Dostawa wody do budynku służy czynnościom niepodlegającym, zwolnionym oraz opodatkowanym. Współczynnik Urzędu Gminy na 2025 r. wynosi 96%, prewspółczynnik indywidualny dotyczący gospodarki wodnej na 2025 r. wynosi 99%, prewspółczynnik z rozporządzenia wynosi 6%. - budynek OSP I – budynek wykorzystywany jest do czynności niepodlegających VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami przez OSP oraz wykorzystaniem na zebrania mieszkańców). OSP nie ponosi opłat za wodę (czynność niepodlegająca). Czynności opodatkowane w budynku wykonywane są na rzecz (...) – dostawa wody, wystawiana jest faktura za wodę (czynność opodatkowana). Czynsz najmu przez (...) jest płacony do OSP w I; - budynek szkoły w I (szkoła zamknięta) – brak kosztów. Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w C może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). d) hydrofornia w D – niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody – opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - budynek szkoły (wybudowany w latach 80-tych, ale nie był i nie będzie użytkowany jako szkoła), część budynku została wydzielona dla OSP – wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami OSP oraz wykorzystanie na zebrania mieszkańców), OSP nie ponosi opłat za wodę (czynność niepodlegająca). Dostawa wody do budynku szkoły służy czynnościom niepodlegającym VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w D może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). e) hydrofornia w E – niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody – opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - Wiejski Dom Kultury w E – część budynku wydzielona dla OSP – wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami – zebrania) oraz czynności opodatkowane (wynajem pomieszczeń na imprezy okolicznościowe). Gmina obciąża wynajmującego za wodę (sprzedaż opodatkowana) i energię (refaktura), OSP nie ponosi opłat za wodę (niepodlegająca). Czynności opodatkowane wykonywane są również na rzecz (...) – dostawa wody, wystawiana jest faktura za wodę (czynność opodatkowana). Czynsz najmu przez (...) jest płacony do OSP w E. Dostawa wody do budynku służy czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w E może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). f) hydrofornia w F – niepodlegającym i opodatkowanym podatkiem VAT. Z hydroforni korzystają mieszkańcy (sprzedaż wody – opodatkowana) oraz budynki użyteczności publicznej: - Szkoła (...) w F – w szkole wykonywane są czynności niepodlegające VAT oraz czynności opodatkowane (szkoła przekazana umową użyczenia (...) – nieodpłatne korzystanie, Gmina wystawia jedynie fakturę VAT za wodę – opodatkowana). Dostawa wody do budynku szkoły służy czynnościom opodatkowanym; - budynek OSP F – wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie w związku z zadaniami OSP oraz na zebrania z mieszkańcami). OSP nie ponosi opłat za wodę. Czynności opodatkowane wykonywane na rzecz (...) – dostawa wody, wystawiana jest faktura za wodę (czynność opodatkowana). Czynsz najmu przez (...) jest płacony do OSP w F. Dostawa wody do budynku służy czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynku hydroforni w F może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana).(...) g) Szkoła Podstawowa w B – niepodlegającym (nauczanie) i opodatkowanym podatkiem VAT: wynajem pomieszczeń szkoły (w tym hali) oraz sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Wartość prewspółczynnika wstępnego Szkoły na rok 2025 wynosi – 1%; h) Szkoła Podstawowa w A – niepodlegającym (nauczanie), opodatkowanym i zwolnionym podatkiem VAT. W budynku Szkoły dokonywany jest wynajem pomieszczeń od grudnia 2024 r. na cele opodatkowane podatkiem VAT. Ponadto w budynku szkoły znajduje się lokal mieszkalny, który od lutego 2025 r. jest wynajmowany na cele mieszkalne (czynność zwolniona). Mieszkanie ma oddzielny licznik na energię i nie będzie podłączone do licznika związanego z fotowoltaiką. Gmina będzie obciążać mieszkańców z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego za centralne ogrzewanie i pobór wody (czynność opodatkowana). Dodatkowo po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej na budynku Szkoły może wystąpić sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Wartość prewspółczynnika wstępnego Szkoły na rok 2025 wynosi – 1%; i) Zespół Szkół w C – niepodlegającym (nauczanie) i opodatkowanym podatkiem VAT. W budynku Szkoły dokonywany jest wynajem pomieszczeń (w tym hali) oraz po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej wystąpi sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Wartość prewspółczynnika wstępnego Szkoły na rok 2025 wynosi – 1%. Prewspółczynniki szkół (Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A, Zespołu Szkół w C) wynoszą poniżej 2%, zgodnie z przepisami Gmina nie będzie dokonywać w tym przypadku odliczenia podatku naliczonego związanego z montażem instalacji fotowoltaicznej na budynkach szkół – w B, w A i w C (wymienionymi w pkt g-i). j) OSP w A – niepodlegającym (użyczenie Bibliotece i OSP) i opodatkowanym (pobieranie opłaty stałej za udostępnienie pomieszczeń OSP po zamontowaniu instalacji). OSP jest stowarzyszeniem – samodzielnym podmiotem. Gmina przekazała pomieszczenia nieodpłatne na podstawie umowy użyczenia do wykorzystania na cele ochrony przeciwpożarowej. OSP użytkuje wydzielone pomieszczenie Filii Gminnej Biblioteki Publicznej i wykonuje czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne udostępnienie na zebrania mieszkańców) oraz czynności opodatkowane (wynajem pomieszczeń na imprezy okolicznościowe – urodziny, komunie). Wynajmujący obciążani są za energię 2elektryczną (refaktura). OSP użytkuje 820 m powierzchni budynku, Filia Gminnej 2Biblioteki 66 m. Filia Gminnej Biblioteki nie jest obciążana z żadnego tytułu i nie będzie również płacić za energię elektryczną po zamontowaniu fotowoltaiki. Obecnie OSP płaci Gminie tylko za energię elektryczną (refaktura) z użyczonych pomieszczeń. Po zamontowaniu fotowoltaiki Gmina będzie pobierać od OSP stałą opłatę (nie wystawiając faktury za energię). Budynek służy czynnościom opodatkowanym i niepodlegającym VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynku OSP w A może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). Instalacje fotowoltaiczne będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Instalacje fotowoltaiczne nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług”. Z podanego we wniosku opisu wynika, że wykorzystanie instalacji fotowoltaicznych (ściśle związanych z dostawą wody) będzie (w całości lub części) związane z następującymi czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT: - dostawa wody do szkół (jednostki organizacyjne Gminy – wystawiane noty obciążeniowe), które wykonują czynności niepodlegające – nauczanie, - dostawa wody do budynków OSP (czynność nieodpłatna – nieopodatkowana), - dostawa wody do budynku użyteczności publicznej Wiejskiego Domu Kultury w C - budynek udostępniony nieodpłatnie dla OSP oraz realizowane są w nim zadania własne (nieodpłatne użytkowanie oraz udostępnienie na zebrania mieszkańców), - dostawa wody do budynku wielofunkcyjnego, w którym część piwnicy wykorzystywana jest przez Urząd Gminy na magazyn sprzętu – zadanie własne, - dostawa wody do budynku Urzędu Gminy, w którym mieści się Urząd, Ośrodek Pomocy Społecznej, Gminny Zespół Obsługi Placówek Oświatowych, Gminna Biblioteka Publiczna - wykonywane są czynności niepodlegające VAT (zadania własne Gminy, usługi pomocy społecznej, nieodpłatne użyczenie pomieszczeń na rzecz Biblioteki, OPS i GZOPO), - dostawa wody do Wiejskiego Domu Kultury w E, w którym część budynku wydzielona dla OSP – wystąpią czynności niepodlegające VAT (nieodpłatne użytkowanie, w tym w związku z zadaniami – zebrania), - dostawa wody do budynków szkół w B, w A i w C, ale ze względu na niską wartość prewspółczynników szkół, Gmina nie będzie dokonywać w tym przypadku odliczenia podatku naliczonego związanego z montażem instalacji fotowoltaicznej na budynkach szkół (wymienionymi w pkt g-i). Do odliczenia zostaną przyjęte te wartości podatku naliczonego, które związane będą z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi VAT. Woda będzie zużywana na cele przeciwpożarowe i technologiczne (nieodpłatnie – czynność niepodlegająca opodatkowaniu). I.4 Wykorzystanie hydrantów w celach przeciwpożarowych może nie wystąpić lub będzie marginalne (pożary wymagające użycia hydrantów i dostarczanej przez nie wody zdarzają się niezwykle rzadko). Do gaszenia pożarów na terenie całej Gminy zużyto łącznie (za 3 3lata 2022-2024) (...) m wody pochodzącej z hydrantów (łącznie z całej sieci wodociągowej), czyli ok. 0,02% wody dostarczonej. Hydranty będą służyć również sporadycznie odpowietrzaniu sieci wodociągowej. Odpowietrzanie takie ma na celu m.in. zapewnienie prawidłowego ciśnienia wody w sieci wodociągowej. Ponadto, hydranty mogą być również stosowane w celach technologicznych do płukania wodociągów w celu usunięcia osadów. Oznacza to, że hydranty mogą służyć zarówno marginalnej działalności związanej z ochroną przeciwpożarową, jak i dostawie wody na rzecz odbiorców zewnętrznych. Gmina wykonując obowiązki nałożone obowiązującymi przepisami prawa krajowego, tj. ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z 2024 r. poz. 275) i rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124 poz. 1030), na sieci wodociągowej dokonała montażu hydrantów przeciwpożarowych w celu gaszenia ewentualnych pożarów. Przy czym zaznaczyć należy, że zużycie wody z hydrantów przeciwpożarowych może w ogóle nie wystąpić, gdyż straże pożarne korzystają z ogólnodostępnych ujęć wodnych takich jak wolnostojące zbiorniki wodne, które nie należą do zasobów wodnych przeznaczonych do dostarczania wody odbiorcom. W przypadku zużycia wody na cele przeciwpożarowe za pośrednictwem hydrantów, zostanie ono przez Gminę uwzględniane w zużyciu wewnętrznym (jako związane z czynnościami niepodlegającymi VAT). Zużycie to zostanie określone na podstawie informacji otrzymanych przez Gminę od jednostek straży pożarnych z terenu Gminy. Obowiązek rejestracji zużycia wody na cele przeciwpożarowe oraz przekazywania takich informacji przez jednostki straży pożarnej wynika z rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 września 2021 r. w sprawie szczegółowej organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Dz.U. 2021 poz. 1737), a w szczególności z załącznika Nr 5 do rozporządzenia. W związku z podłączeniem hydrantów przeciwpożarowych do sieci wodociągowej Gmina monitoruje i będzie monitorowała, czy urządzenia te były w danym roku używane do celów przeciwpożarowych. W sytuacji, gdy hydranty przeciwpożarowe zostaną użyte, to Gmina dokona sprawdzenia czy taka okoliczność będzie wymagała zastosowania rocznej korekty odliczeń podatku naliczonego związanych z dostawą wody z zastosowaniem proporcji (tj. art. 86 ust. 2a ustawy o VAT dotyczący prewspółczynnika). Pomiar ilości dostarczonej wody na cele ochrony przeciwpożarowej odbywa się na podstawie kart pobrania (zgodnie z ilością wyjazdów x pojemność zbiornika na wodę w samochodzie strażackim). Pomiaru ilości zużytej wody na cele przeciwpożarowe Gmina dokonuje na podstawie zestawień ilościowych o ilości zużytej wody na cele przeciwpożarowe dostarczanych przez Ochotnicze Straże Pożarne. Przedmiotowe zestawienia ilościowe opiera się o rzeczywiste ilości wody pobranej z hydrantów w danym czasie, z uwzględnieniem wydajności maszyn i urządzeń, które pobierają tę wodę. Urządzenia pomiarowe, przy użyciu których Gmina dokonuje pomiaru zużycia wody na cele przeciwpożarowe, zapewniają dokładny pomiar wody. Hydranty mogą służyć również sporadycznie odpowietrzaniu sieci wodociągowej. Odpowietrzanie takie ma na celu m.in. zapewnienie prawidłowego ciśnienia wody w sieci wodociągowej. Oznacza to, że hydranty służą zarówno marginalnej działalności związanej z ochroną przeciwpożarową, tj. działalności innej niż gospodarcza, niepodlegającej opodatkowaniu VAT, jak i dostawie wody na rzecz odbiorców zewnętrznych oraz odbiorców wewnętrznych. Gmina pragnie podkreślić, iż wyłącznie woda zużywana przez hydranty na cele przeciwpożarowe powiększa dane właściwe dla odbiorców wewnętrznych, gdyż w ocenie Gminy, wykorzystywanie infrastruktury wodociągowej w celach przeciwpożarowych wynika z realizacji zadań własnych Gminy. W konsekwencji należy uznać to za wykorzystanie przedmiotowej infrastruktury dla potrzeb odbiorców wewnętrznych, co w ocenie Gminy, stanowi czynność niepodlegającą VAT. Gmina dokonuje pomiaru w zakresie zużycia wody przeznaczonej na cele technologiczne częściowo z wykorzystaniem wodomierzy oraz częściowo szacunkowo – w oparciu o przepływ. Zużycie wody na cele technologiczne – wykorzystanie wody w celach związanych z funkcjonowaniem samej infrastruktury – jest uwzględniane w opisanym sposobie określenia proporcji w taki sposób, że nie zwiększa ani licznika, ani mianownika, gdyż woda ta służy działalności opodatkowanej VAT (odbiorcy zewnętrzni), jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT (odbiorcy wewnętrzni) dokładnie w takim stopniu, jaki odpowiada udziałowi wody zużytej na cele opodatkowane VAT w sumie zużycia na cele opodatkowane VAT i niepodlegające VAT. Wobec tego, niezasadne byłoby uwzględnianie jej w danych dot. obrotu wewnętrznego, pomniejszających proporcję jako dane niezwiązane z działalnością gospodarczą. Podobna sytuacja zachodzi w przypadku strat na sieci, które również są naturalną konsekwencją dostaw wody do obu kategorii odbiorców, przez co również nie są uwzględniane w kalkulacji prewspółczynnika. I.5 Jak wskazano w uzupełnieniu do pkt I.4 zużycie wody na cele technologiczne – wykorzystanie wody w celach związanych z funkcjonowaniem samej infrastruktury (np. wody zużywanej na cele technologiczne) – jest uwzględniane w opisanym sposobie określenia proporcji w taki sposób, że nie zwiększa ani licznika, ani mianownika, gdyż woda ta służy działalności opodatkowanej VAT (odbiorcy zewnętrzni), jak i działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT (odbiorcy wewnętrzni) dokładnie w takim stopniu, jaki odpowiada udziałowi wody zużytej na cele opodatkowane VAT w sumie zużycia na cele opodatkowane VAT i niepodlegające VAT. Wobec tego, niezasadne byłoby uwzględnianie jej w danych dot. obrotu wewnętrznego, pomniejszających proporcję jako dane niezwiązane z działalnością gospodarczą. Podobna sytuacja zachodzi w przypadku strat na sieci, które również są naturalną konsekwencją dostaw wody do obu kategorii odbiorców, przez co również nie są uwzględniane w kalkulacji prewspółczynnika. I.6 Pomiar wody na cele technologiczne dokonywany jest przez Gminę – ale jak wskazano w odpowiedzi do pkt I.6, brak jest uzasadnienia do jego dokonywania. W przypadku zużycia wody na cele przeciwpożarowe, zużycie to jest określane na podstawie informacji otrzymywanych przez Gminę od jednostek ochotniczej straży pożarnych z terenu Gminy, które rejestrują zużycie wody na cele przeciwpożarowe na podstawie odpowiednich przepisów. Pomiar ilości zużytej wody na cele przeciwpożarowe wynika z zestawień ilościowych o ilości zużytej wody na cele przeciwpożarowe dostarczanych przez Ochotnicze Straże Pożarne. Woda zużywana przez hydranty na cele przeciwpożarowe powiększa dane właściwe dla odbiorców wewnętrznych, gdyż, w ocenie Gminy, wykorzystywanie infrastruktury wodociągowej w celach przeciwpożarowych wynika z realizacji zadań własnych Gminy. W konsekwencji należy uznać to za wykorzystanie przedmiotowej infrastruktury dla potrzeb odbiorców wewnętrznych, co w ocenie Gminy, stanowi czynność niepodlegającą VAT. I.7 Zdaniem Gminy, wskazana indywidualna metoda obliczenia prewspółczynnika najbardziej odpowiada specyfice wykonywanych przez Gminę czynności i dokonywanych nabyć w zakresie gospodarki wodnej i powinna zostać obliczona według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i do odbiorców wewnętrznych). Według Gminy, przedstawiony sposób kalkulacji prewspółczynnika pozwala na określenie w precyzyjny, przejrzysty i dokładny sposób proporcji, w jakiej wydatki Gminy (Urzędu Gminy) na gospodarkę wodną są wykorzystywane do czynności opodatkowanych dających prawo do odliczenia podatku naliczonego, a jaka część wiąże się ze zużyciem wewnętrznym Gminy. Obliczone w powyższy sposób proporcje stanowią obiektywny miernik realnego wykorzystania infrastruktury do poszczególnych rodzajów czynności. Gmina jest w stanie określić udział liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych i do odbiorców wewnętrznych. Obliczona w ten sposób proporcja stanowi obiektywny miernik realnego wykorzystania infrastruktury do poszczególnych rodzajów czynności. Na podstawie dokonanych obliczeń, opartych na sprawdzalnych danych, w pełni mierzalnych i ściśle określonych, Gmina jest w stanie podać precyzyjnie, w jakim stopniu wykorzystuje infrastrukturę do odpłatnych czynności realizowanych przez Gminę na rzecz odbiorców zewnętrznych, które jak wskazane zostało przez Gminę w uzasadnieniu do wniosku, stanowią według Gminy czynności opodatkowane VAT wykonywane w ramach działalności gospodarczej, a w jakim stopniu do czynności pozostałych. Przyjęta przez Gminę metoda zapewnia zgodnie z wymogiem art. 86 ust. 2b ustawy o VAT dokonanie obniżenia VAT wyłącznie w części przypadającej na czynności opodatkowane VAT i obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą na oba realizowane przez Gminę z wykorzystaniem infrastruktury rodzaje działalności. Na podstawie dokonanych obliczeń, opartych na w pełni mierzalnych, sprawdzalnych i ściśle określonych danych, Gmina jest w stanie podać precyzyjnie (procentowo), w jakim stopniu wykorzystuje/będzie wykorzystywała infrastrukturę do czynności opodatkowanych VAT, a w jakim stopniu do czynności pozostałych. Gmina uznając, że wskazany sposób określenia proporcji będzie najbardziej reprezentatywny, kierowała się przesłankami ustawowymi wynikającymi z art. 86 ust. 2b oraz 2h ustawy o VAT. W szczególności, w ocenie Gminy, jedynie prewspółczynnik ilościowy (ilość metrów sześciennych wody) pozwala ustalić część podatku naliczonego przypadającego wyłącznie na realizowane przez Gminę z wykorzystaniem infrastruktury wodociągowej czynności opodatkowane VAT, gdyż opiera się on na obiektywnych i precyzyjnych pomiarach zużytej wody w ramach odpłatnych usług świadczonych przez Gminę (czynności opodatkowanych VAT). Przedstawiona metoda najpełniej odzwierciedla specyfikę wykonywanej przez Gminę działalności (tj. sprzedaż wody – specyfika ta polega na tym, że działalność tę mierzy się metrami sześciennymi dostarczonej wody), a także specyfikę dokonywanych przez Gminę nabyć (wydatki dotyczące infrastruktury, związane z realizacją projektów inwestycyjnych oraz z jej bieżącym utrzymaniem, wykorzystywane są wyłączenia dla potrzeb dostaw wody i w żaden inny sposób, co determinuje sposób ustalenia zakresu prawa do odliczenia VAT od takich wydatków i wyklucza metody przyjmowane dla innych wydatków, które mogą być wykorzystywane w inny sposób). Inne metody wskazane w ustawie o VAT lub w rozporządzeniu nie pozwalają na to w żadnym stopniu, prowadząc do zafałszowania wysokości proporcji – nie uwzględniają one ani specyfiki działalności Gminy ani jej nabyć w zakresie infrastruktury, a zatem ich zastosowanie w przypadku Gminy jest wykluczone (w świetle art. 86 ust. 2b ustawy o VAT). Wskazany we wniosku sposób obliczenia proporcji zaproponowany przez Gminę oparty na kryterium ilości dostarczonej wody, w ocenie Gminy, będzie zapewniał obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych odpłatne czynności realizowane przez Gminę na rzecz odbiorców zewnętrznych, które stanowią czynności opodatkowane VAT wykonywane w ramach działalności gospodarczej. W ten sposób przedstawiona metoda najpełniej odzwierciedla specyfikę wykonywanej przez Gminę działalności (tj. sprzedaż wody – specyfika ta polega na tym, że działalność tę mierzy się metrami sześciennymi wody), a także specyfikę dokonywanych przez Gminę nabyć (usługi związane z budową/modernizacją/obsługą sieci i urządzeń wodnych, które wykorzystywane mogą być wyłącznie dla potrzeb dostaw wody i w żaden inny sposób, co determinuje sposób ustalenia zakresu prawa do odliczenia VAT od takich usług i wyklucza metody przyjęte dla innych usług, które mogą być wykorzystywane w inny sposób). Inne metody wskazane w ustawie o VAT lub w rozporządzeniu nie pozwalają na to w żadnym stopniu, prowadząc do zafałszowania wysokości proporcji – nie uwzględniają one ani specyfiki działalności Gminy, ani jej nabyć, a zatem ich zastosowanie w tym przypadku jest wykluczone. Zgodnie z proporcją opartą o realne zużycie (tj. proporcją opartą na ilości dostarczonej wody), Gmina jest w stanie określić: - zużycie przypisane wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT oraz - zużycie łączne, czyli Gmina jest w stanie precyzyjnie wskazać (w sposób procentowy) nie tylko, jaka część wydatków przypada wyłącznie na czynności opodatkowane VAT (dające prawo do odliczenia), ale także, jaka część przypada na czynności niepodlegające VAT niestanowiące działalności gospodarczej (tj. niedające prawa do odliczenia). W opinii Gminy, wskazany sposób obliczenia proporcji obiektywnie odzwierciedla/będzie odzwierciedlał część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. I.8 W przekonaniu Gminy, wskazany we wniosku sposób obliczenia prewspółczynnika jest /będzie najbardziej reprezentatywny, ponieważ: - uwzględnia zarówno specyfikę prowadzonej przez Gminę działalności, jak również specyfikę dokonywanych przez nią nabyć – tym samym spełnione są warunki, o których mowa w art. 86 ust. 2a i ust. 2b ustawy o VAT. Wniosek dotyczy działalności wodnej Gminy, tym samym dla określenia najbardziej reprezentatywnej proporcji odliczenia VAT od wydatków ponoszonych w tym obszarze, należy skoncentrować się na czynnościach wykonywanych w tym właśnie obszarze działalności Gminy. Sposób obliczenia proporcji przez Gminę bazuje na ilości wody dostarczonej w ramach transakcji zewnętrznych podlegających VAT oraz ilości wody dostarczonej w ramach ogółu wszystkich transakcji. Dlatego ten sposób najlepiej ilustruje rozróżnienie pomiędzy poszczególnymi rodzajami czynności wykonywanych w ramach działalności wodnej Gminy, - w najlepszym stopniu obrazuje wielkość podatku należnego generowanego w ramach działalności wodnej. Obowiązkiem Gminy w przypadku gdy jednocześnie wykorzystuje nabywane towary i usługi do celów działalności gospodarczej oraz do czynności niestanowiących działalności gospodarczej i nie jest w stanie bezpośrednio przyporządkować tych wydatków do danego rodzaju czynności, jest wyodrębnienie kwoty podatku naliczonego związanej z czynnościami opodatkowanymi z zastosowaniem sposobu ustalenia proporcji. Zestawienie ze sobą ilości dostarczonej wody (z tytułu czego Gmina zobowiązana jest do odprowadzenia VAT należnego) z ilością wody dostarczonej poza działalnością gospodarczą – najlepiej przedstawia udział działalności gospodarczej w ogólnej działalności podatnika w danym obszarze, - jest poza wpływem innej działalności prowadzonej przez Gminę. Skoro Gmina 3posługiwałaby się wyłącznie ilością m wody, bez wpływu na wysokość proporcji pozostawałaby inna działalność Gminy, np. obrót terenami budowlanymi, czy wydawanie decyzji administracyjnych. Wiadomo jest, że wydatek na budowę infrastruktury wodociągowej służy i będzie służyć działalności polegającej wyłącznie na dostarczaniu wody. Nie będzie on natomiast służył np. działalności polegającej na wydawaniu decyzji administracyjnych. Sposób kalkulacji proporcji zaprezentowany przez Gminę we wniosku najlepiej odzwierciedla związek konkretnego wydatku z działalnością gospodarczą, której on służy, - prewspółczynnik wyliczony według ilości dostarczonych metrów sześciennych wody pozwala ustalić część podatku naliczonego przypadającego wyłącznie na realizowane przez Gminę z wykorzystaniem infrastruktury wodociągowej czynności opodatkowane VAT, gdyż opiera się on na obiektywnych i precyzyjnych pomiarach dostarczonej wody w ramach czynności opodatkowanych VAT. W ten sposób przedstawiona metoda najpełniej odzwierciedla specyfikę wykonywanej przez Gminę działalności (tj. dostawa wody – specyfika ta polega na tym, że działalność tę mierzy się metrami sześciennymi wody), a także specyfikę dokonywanych przez Gminę nabyć (usługi związane z budową /modernizacją/remontem/obsługą sieci i urządzeń wodociągowych, które wykorzystywane mogą być wyłącznie dla potrzeb dostawy wody i w żaden inny sposób, co determinuje sposób ustalenia zakresu prawa do odliczenia VAT od takich usług i wyklucza metody przyjęte dla innych usług, które mogą być wykorzystywane w inny sposób). Inne metody wskazane w ustawie o VAT lub w rozporządzeniu nie pozwalają na to w żadnym stopniu, prowadząc do zafałszowania wysokości proporcji – nie uwzględniają one ani specyfiki działalności Gminy, ani jej nabyć, a zatem ich zastosowanie w tym przypadku jest wykluczone, - specyfika tego rodzaju działalności przejawia się w odwrotnej proporcji czynności opodatkowanych w stosunku do niepodlegających VAT. Działalność wodna jest w głównej mierze działalnością gospodarczą, natomiast działania podejmowane w innych niż gospodarczy celach mają znaczenie marginalne. Ponadto, przyznawane w tym obszarze dotacje mają charakter celowy i z uwagi na relację czynności opodatkowanych do nieopodatkowanych nie mogą być przypisane wyłącznie do działań pozostających poza VAT (na ten aspekt zwrócono również uwagę w doktrynie – zob. A. Bartosiewicz, Komentarz do art. 86 ustawy o VAT – System Informacji Prawnej LEX). Nie można racjonalnie zakładać, że korzystanie z dotacji (np. na pokrycie wydatków inwestycyjnych w zakresie infrastruktury wodnej) będzie służyło jedynie realizacji czynności nieopodatkowanych. Z tego względu ujęcie tego rodzaju dofinansowania po stronie rocznych całkowitych obrotów z działalności wodnej prowadziłoby do uzyskania wyniku odbiegającego od faktycznych proporcji między działaniami podlegającymi i niepodlegającymi VAT w zakresie działalności polegającej na dostawie wody, zakłócając tym samym neutralność podatku VAT, - dodatkowym argumentem wspierającym stanowisko Gminy jest potrzeba zagwarantowania równych zasad odliczenia podatku VAT w sferze działalności wodnej niezależnie od formy prawnej, w jakiej jest ona wykonywana (tj. samodzielnie czy poprzez spółkę komunalną). NSA w wyrokach: · z dnia 4 kwietnia 2019 r., sygn. I FSK 2094/18, · z dnia 15 marca 2019 r., sygn. I FSK 701/18, · z dnia 7 lutego 2019 r., sygn. I FSK 411/18, · z dnia 16 stycznia 2019 r., sygn. I FSK 1391/18, · z dnia 10 stycznia 2019 r., sygn. I FSK 444/18, · z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. I FSK 425/18, I FSK 715/18, I FSK 794/18, I FSK 795/18, I FSK 1448/18 oraz I FSK 1532/18 potwierdził, że gmina może stosować inny prewspółczynnik aniżeli wynikający z rozporządzenia. W uzasadnieniach powyższych orzeczeń uznano stanowisko wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 czerwca 2018 roku, sygn. I FSK 219 /18, w którym stwierdzono, iż „Sąd odwoławczy nie podziela w tym względzie stanowiska prezentowanego w zaskarżonym wyroku, jakoby podatnik nie wykazał, by sugerowana przez niego metoda była reprezentatywna, a proporcja przewidziana w rozporządzeniu była nieodpowiednia. Podkreślenia wymaga, że prewspółczynnik obliczony przez Gminę opiera się na jednoznacznych i jasnych kryteriach (wielkość obrotu ustalona w oparciu o ilość zużytej wody) obrazujących specyfikę działalności wodnej i – co kluczowe z punktu widzenia wymogów ustawowych – pozwala na obiektywne ustalenie struktury sprzedaży, tj. proporcji między czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi w tym obszarze. Nie sposób zgodzić się z twierdzeniem Sądu pierwszej instancji, jakoby porównanie wielkości prewspółczynników ustalonych na podstawie rozporządzenia (11%) i w oparciu o metodę przyjętą rzez Gminę (98-99%) nie miało znaczenia dla weryfikacji reprezentatywności poszczególnych sposobów ustalania proporcji, w sytuacji, gdy nie jest kwestionowana specyfika działalności wodno-kanalizacyjnej stanowiącej w przeważającej mierze działalność gospodarczą. (...) O ile prewspółczynnik proponowany w rozporządzeniu odpowiada charakterowi określonych obszarów działalności Gminy, to nie uwzględnia specyfiki działalności wodno-kanalizacyjnej”. NSA podkreślał również w ww. wyrokach, że „Argument, że proporcja ustalona przez skarżącą jest nieadekwatna, gdyż nie uwzględnia, że „woda i ścieki zużyte/wytworzone przez własne jednostki organizacyjne mają pośredni związek nie tylko z działalnością inną niż gospodarcza, ale również – w pewnym zakresie – z działalnością gospodarczą” (s. 13 uzasadnienia) jest o tyle nietrafny, że prowadzi w istocie do wniosku o konieczności ustalenia szerszego niż zakłada to Gmina zakresu odliczenia (prewspółczynnik proponowany przez skarżącą nie uwzględnia bowiem, że usługi świadczone na rzecz jednostek wewnętrznych gminy mogą być pośrednio związane z dokonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych)”. W cyt. wyżej wyroku (sygn. akt I FSK 219/18) Sąd podkreślił, że: „Zauważyć należy, że metoda obliczania proporcji przyjęta w akcie wykonawczym oparta jest na określonych założeniach. Po pierwsze, rozpatrywanie udziału obrotów w ujęciu globalnym przy uwzględnieniu kategorii dochodu wykonanego (rozporządzenie przyjmuje jedynie zróżnicowanie wzorów w odniesieniu do poszczególnych jednostek organizacyjnych – urzędu, jednostki budżetowej i zakładu budżetowego bez podziału na poszczególne rodzaje działalności) opiera się na założeniu o zasadniczo „niegospodarczym” charakterze działalności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Taki wniosek wynika już z samego uzasadnienia do nowelizacji w zakresie odliczania podatku naliczonego w odniesieniu do towarów i usług wykorzystywanych do celów mieszanych. Propozycja przyjęcia „urzędowego” sposobu rozliczenia dla omawianej kategorii podmiotów była bowiem usprawiedliwiana cechami relewantnymi jednostek samorządu terytorialnego, które z natury rzeczy wykonują działania pozostające poza systemem VAT i w pewnym minimalnym tylko zakresie podejmują działania opodatkowane (...). Tymczasem w przypadku działalności wodno-kanalizacyjnej mamy do czynienia z sytuacją zasadniczo odmienną od powyżej zakładanej. Specyfika tego rodzaju działalności przejawia się w odwrotnej proporcji czynności opodatkowanych w stosunku do niepodlegających VAT. Działalność wodno-kanalizacyjna jest bowiem w głównej mierze działalnością gospodarczą, zaś działania podejmowane w innych niż gospodarczych celach mają tu znaczenie marginalne”. I.9 Podstawową różnicą między prewspółczynnikiem rzeczywistym a prewspółczynnikiem z rozporządzenia Ministra Finansów jest obszar (rozmiar) działalności Gminy, jaką uwzględnia się w ramach kalkulacji poszczególnych prewspółczynników. Przy kalkulacji prewspółczynnika z rozporządzenia uwzględnia się cały obszar działalności Gminy – prewspółczynnik ten obrazuje działalność gospodarczą Gminy na tle całej jej działalności (działalność ta jest bardzo rozległa, obejmuje wszystkie zadania własne Gminy). Natomiast przy kalkulacji prewspółczynnika rzeczywistego uwzględnia się wyłącznie dany obszar działalności Gminy – prewspółczynnik przedstawiony we wniosku obrazuje działalność wodociągowo-kanalizacyjną, opodatkowaną VAT na tle całej działalności Gminy prowadzonej w sferze wodociągów i kanalizacji. Tym samym, prewspółczynnik rzeczywisty jest bardziej skoncentrowany na danym rodzaju działalności, w ramach prowadzenia której Gmina ponosi określone wydatki. Kryteria liczenia prewspółczynnika rzeczywistego mają charakter realny oraz mierzalny i najbardziej odzwierciedlają specyfikę prowadzonej przez Gminę samodzielnie działalności wodociągowej oraz kanalizacyjnej i dokonywanych nabyć. Metodologia ta uwzględnia kryteria jedynie związane z działalnością wodociągowo- kanalizacyjną dzięki czemu otrzymany wynik jest bardziej miarodajny niż w przypadku wyliczenia prewspółczynnika z rozporządzenia MF. Zaproponowana prze Gminę metodologia najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. W przypadku wydatków, dla których możliwe jest bardziej precyzyjne określenie ich związku z działalnością gospodarczą podatnika, ponieważ znane jest ich przyszłe zastosowanie i możliwe jest wskazanie metody, która odzwierciedli je w reprezentatywny sposób, w każdym przypadku, powinien być, w opinii Gminy, stosowany art. 86 ust. 2h ustawy o VAT i opracowywany własny, indywidualny klucz podziału. Nie ma bowiem, zdaniem Gminy, logicznego uzasadnienia dla stosowania modelu umownego, kiedy obiektywnie istnieje możliwość dokonania bardziej precyzyjnych obliczeń. Z kolei sposób kalkulacji prewspółczynnika z rozporządzenia jest znacznie bardziej ogólny. Przy jego kalkulacji uwzględnia się całość dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, czyli, zgodnie z § 3 pkt 9 rozporządzenia rozumie się przez to dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o: a. dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, b. zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, c. dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego, d. środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego, e. wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego, f. kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego, g. odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. W konsekwencji, prewspółczynnik z rozporządzenia w swoim założeniu uwzględnia szerszy zakres działalności Gminy, w tym również takie aspekty, które nie mają wpływu na jej działalność wodociągowo-kanalizacyjną. Przykładowo, na ostateczną wartość prewspółczynnika z rozporządzenia wpływ ma wysokość dochodów i wydatków jednostek budżetowych czy też wartość udzielonych przez Gminę dotacji w celu realizacji jej zadań własnych. Czynniki te, w opinii Gminy, w żaden sposób nie obrazują wielkości prowadzonej przez nią działalności wodociągowej. Metoda wskazana w rozporządzeniu oparta jest na kryterium obrotowym i założeniu, że dochodem wykonanym Gminy z działalności jest suma jej dochodów z działalności gospodarczej oraz dochodów z innych źródeł, niemających charakteru gospodarczego. Wskaźnik obliczony na tej podstawie ma odzwierciedlać specyfikę działalności Gminy w oparciu o całościową strukturę realizowanych dochodów, tj. z uwzględnieniem sposobu finansowania tego podmiotu. Nie odnosi się on jednak w żadnym wypadku do specyfiki poszczególnych nabyć. Należy zauważyć, że w przypadku wydatków mających szeroko pojęty związek z całokształtem działalności Gminy wykonywanej w kilku obszarach (np. wydatków ponoszonych w związku z funkcjonowaniem Urzędu Gminy), nie jest możliwe miarodajne ustalenie, w jakim stopniu są one związane z działalnością gospodarczą. Związek ten, choć niewątpliwie istnieje, nie jest mierzalny, ponieważ nie da się wskazać jednego konkretnego celu, na jaki wydatki te zostały poniesione ani konkretnych transakcji, przy których zostaną one wykorzystane. W takim przypadku więc zasadne jest, zdaniem Gminy, zastosowanie proporcji z rozporządzenia, bowiem odzwierciedla ona w pewien umowny, uśredniony sposób całokształt działalności prowadzonej przez Gminę, z którą dane wydatki mają ogólny związek – nie istnieje w tym przypadku, zdaniem Gminy, sposób, który umożliwiłby bardziej precyzyjne określenie tego związku. Prewspółczynnik rzeczywisty natomiast skalkulowany jest wyłącznie w oparciu o dane związane z funkcjonowaniem wodociągów, tj. sprzedażą wody w ramach działalności gospodarczej oraz pozostałych transakcji pozostających poza zakresem VAT. Metoda ta ma zatem bardziej indywidualny charakter. W ocenie Gminy, prewspółczynnik rzeczywisty – w przypadku wydatków związanych z działalnością wodociągową – stanowi bardziej adekwatny, obiektywny i proporcjonalny klucz alokacji wydatków. Ma on charakter realny oraz wymierny i bardziej odzwierciedla specyfikę prowadzonej przez Gminę samodzielnie, działalności wodociągowej i dokonywanych w tym zakresie nabyć niż prewspółczynnik z rozporządzenia. Natomiast prewspółczynnik z rozporządzenia jest mniej reprezentatywny (miarodajny). I.10 W ocenie Gminy, wskazany sposób obliczenia proporcji zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane. Zgodnie z proporcją opartą o realne zużycie, Gmina jest w stanie określić precyzyjnie (wskazać procentowo) nie tylko, jaka część wydatków przypada wyłącznie na czynności opodatkowane VAT (dające prawo do odliczenia), ale także, jaka część przypada na czynności niepodlegające VAT nie stanowiące działalności gospodarczej (nie dające prawa do odliczenia). Zdaniem Gminy, wskazany we wniosku sposób obliczenia proporcji odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza. Takie podejście potwierdza również Minister Rozwoju i Finansów w wydanej w dniu 17 lutego 2016 r. Broszurze informacyjnej pt. „Zasady odliczania podatku od towarów i usług przez podatników prowadzących działalność o charakterze mieszanym, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych od 1 stycznia 2016 r.”. Na stronie 6 ww. Broszury, w części poświęconej odliczaniu podatku naliczonego przy użyciu prewspółczynnika, Minister Finansów zaznacza, że „wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika”. Natomiast na stronie 7 Broszury, odnosząc się bezpośrednio do sposobów obliczania prewspółczynnika przez jednostki samorządu publicznego, Minister Finansów stwierdza, że jednostki samorządu terytorialnego „mogą stosować inną niż określona w Rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r. metodę określenia proporcji pod warunkiem, że metoda ta zapewnia bardziej dokładne niż metoda wskazana w rozporządzeniu przyporządkowanie podatku naliczonego do czynności dających prawo do odliczenia oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą”. Zdaniem Gminy, zaprezentowana metoda spełnia wskazane przez Ministra Finansów kryteria i powinna zostać zastosowana zamiast metody określonej w rozporządzeniu. W szczególności należy podkreślić, iż infrastruktura wodna oraz kanalizacyjna w zdecydowanej większości wykorzystywana jest przez Gminę do wykonywania czynności na rzecz podmiotów trzecich. W zakresie tej działalności dostawa wody do Urzędu Gminy oraz jednostek organizacyjnych Gminy ma niewielki udział. Prewspółczynnik Gminy obliczony w oparciu o 3udział liczby m dostawy wody w ramach transakcji zewnętrznych (udokumentowanych 3 fakturami VAT) w określonej w milości wody w ramach ogółu transakcji - tj. zarówno zewnętrznych, wewnętrznych – kształtuje się na poziomie 99% na podstawie danych za 2024 r. Z kolei prewspółczynnik wyliczony dla Urzędu Gminy w oparciu o regulacje wynikające z rozporządzenia za 2024 r. wynosi 6%. Związek wydatków z działalnością gospodarczą powinien być oceniany z uwzględnieniem przeznaczenia tych wydatków, a nie całokształtu działalności podatnika, tak jak przewiduje metoda określona w rozporządzeniu. Zaznaczenia wymaga fakt, że podstawowym przeznaczeniem poniesionych wydatków na infrastrukturę wodną jest prowadzenie działalności w zakresie dostarczania wody, która w znacznej mierze podlega opodatkowaniu VAT. Metoda wynikająca z rozporządzenia zakłada natomiast przeważający charakter działalności Gminy pozostających poza zakresem VAT. Ponadto, prewspółczynnik ustalony w oparciu o zasady wynikające z rozporządzenia znacząco odbiega od rzeczywistego wykorzystania infrastruktury, ponieważ uznaje, że dotyczy on działalności gospodarczej jedynie w 6% za 2024 r., mimo że faktycznie infrastruktura ta jest używana w 99% do tych celów za 2024 r. Zastosowanie do wydatków na infrastrukturę prewspółczynnika określonego na podstawie przepisów rozporządzenia prowadziłoby do sytuacji, w której Gmina, pomimo wykorzystania zakupionych towarów i usług w przeważającej części do czynności opodatkowanych VAT, mogłaby zostać obciążona kosztem podatku naliczonego. Powyższe prowadzi do naruszenia podstawowej zasady systemu VAT – zasady neutralności, która wyraża się w tym, że podatek VAT powinien być dla podatników neutralny na każdym etapie wykonywania działalności gospodarczej, a jego ciężar winien ponosić ostateczny konsument. Realizacji tego celu służy wprowadzenie podstawowego mechanizmu, jakim jest prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie stanowi dla podatnika przywileju, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku VAT jako podatku od wartości dodanej. Jeżeli zatem Gmina ponosi ciężar VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością w zakresie dostarczania wody, to prawo do odliczenia w proporcjonalnym wymiarze do stopnia wykorzystania tych zakupów do czynności opodatkowanych. Zastosowanie wskaźnika, który skutkuje zaniżeniem kwoty podatku do odliczenia w stosunku do stopnia wykorzystania nabytych dóbr do celów działalności gospodarczej, stanowiłoby naruszenie zasady neutralności. Zdaniem Gminy, ograniczenie jej prawa do odliczenia VAT naliczonego tylko i wyłącznie z powodu wykorzystania infrastruktury w niewielkim zakresie na potrzeby własne niepodlegające VAT, stanowiłoby istotne naruszenie wskazanej powyżej zasady naturalności VAT. Infrastruktura jest wykorzystywana przez Gminę w znaczący sposób do transakcji zewnętrznych podlegających VAT, a wykorzystywanie infrastruktury na potrzeby własne niepodlegające VAT stanowi niewielki ułamek, sprowadza się bowiem głównie do dostarczania wody dla kilku jednostek organizacyjnych Gminy, Urzędu Gminy oraz na cele ochrony przeciwpożarowej. W ocenie Gminy, fakt wykorzystania infrastruktury na potrzeby własne niepodlegające VAT nie powinien skutkować niewspółmiernym ograniczeniem prawa do odliczenia VAT. Gmina ma świadomość, iż w analizowanej sytuacji nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z infrastrukturą w pełnym zakresie, jednakże z uwagi na zasadę neutralności VAT powinno przysługiwać jej prawo do odliczenia w zakresie, w jakim infrastruktura jest wykorzystywana przez Gminę do czynności opodatkowanych, a w przedmiotowym obszarze działalności zakres tego wykorzystania w sposób najbardziej precyzyjny Gmina może określić w oparciu o proporcję kalkulowaną na podstawie ilości metrów sześciennych dostarczonej wody (tj. proporcji wyliczanej w oparciu o dane wynikające z działalności Gminy w zakresie zbiorowego dostarczania wody). W wyroku z dnia 16 maja 2018 r. o sygn. I SA/Lu 223/18, WSA w Lublinie pozytywnie ocenił zaproponowany przez 3podatnika sposób ustalenia proporcji oparty na pomiarze ilości m fizycznie dostarczonej wody. Sąd wskazał przy tym, że są to wielkości, które przekładają się w istocie na wielkość obrotu. Tym samym, metoda zaproponowana przez podatnika gwarantuje, w lepszym stopniu, zachowanie zasady neutralności VAT oraz jest bardziej adekwatna niż metoda zaproponowana przez ustawodawcę w rozporządzeniu. Podstawową różnicą między prewspółczynnikiem rzeczywistym a prewspółczynnikiem z rozporządzenia jest obszar (rozmiar) działalności Gminy, jaką uwzględnia się w ramach kalkulacji poszczególnych prewspółczynników. Przy kalkulacji prewspółczynnika z rozporządzenia uwzględnia się cały obszar działalności Gminy – prewspółczynnik ten obrazuje działalność gospodarczą Gminy na tle całej jej działalności (działalność ta jest bardzo rozległa, obejmuje wszystkie zadania własne Gminy). Natomiast przy kalkulacji prewspółczynnika rzeczywistego uwzględnia się wyłącznie dany obszar działalności Gminy – prewspółczynnik przedstawiony we wniosku obrazuje działalność wodociągowo- kanalizacyjną, opodatkowaną VAT na tle całej działalności Gminy prowadzonej w sferze wodociągów i kanalizacji. Tym samym, prewspółczynnik rzeczywisty jest bardziej skoncentrowany na danym rodzaju działalności, w ramach prowadzenia której Gmina ponosi określone wydatki. Kryteria liczenia prewspółczynnika rzeczywistego mają charakter realny oraz mierzalny i najbardziej odzwierciedlają specyfikę prowadzonej przez Gminę samodzielnie działalności wodociągowej i dokonywanych nabyć. Metodologia ta uwzględnia kryteria jedynie związane z działalnością wodociągową dzięki czemu otrzymany wynik jest bardziej miarodajny niż w przypadku wyliczenia prewspółczynnika z rozporządzenia. Sposób kalkulacji prewspółczynnika z rozporządzenia jest znacznie bardziej ogólny. Przy jego kalkulacji uwzględnia się całość dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego (po pomniejszeniu o pozycje wskazane w rozporządzeniu). W konsekwencji, prewspółczynnik z rozporządzenia w swoim założeniu uwzględnia szerszy zakres działalności Gminy, w tym również takie aspekty, które nie mają wpływu na jej działalność wodociągową. Przykładowo, na ostateczną wartość prewspółczynnika z rozporządzenia wpływ ma wysokość dochodów i wydatków jednostek budżetowych czy też wartość udzielonych przez Gminę dotacji w celu realizacji jej zadań własnych przez samorządowe instytucje kultury. Czynniki te, w opinii Gminy, w żaden sposób nie obrazują wielkości prowadzonej przez nią działalności wodociągowej. Metoda wskazana w rozporządzeniu oparta jest na kryterium obrotowym i założeniu, że dochodem wykonanym Gminy z działalności jest suma jej dochodów z działalności gospodarczej oraz dochodów z innych źródeł, niemających charakteru gospodarczego. Wskaźnik obliczony na tej podstawie ma w założeniu odzwierciedlać specyfikę działalności Gminy w oparciu o całościową strukturę realizowanych dochodów, tj. z uwzględnieniem sposobu finansowania tego podmiotu. Nie odnosi się on jednak w żadnym wypadku do specyfiki poszczególnych nabyć. Kalkulacja prewspółczynnika według metody dochodowej z rozporządzenia w odniesieniu do działalności Gminy w obszarze gospodarki wodnej nie tylko nie pozwoliłaby na adekwatne ujęcie kwestii dofinansowania, ale by ją zniekształciła. W tym zakresie Gmina całkowicie podziela stanowisko wyrażone w wydanym w analogicznym stanie sprawy wyroku NSA z dnia 26 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 219/18, zgodnie z którym „przyjęty w rozporządzeniu wzór – zmierzający do porównania proporcji obrotu z działalności gospodarczej do obrotu całkowitego utożsamianego z wysokością dochodów wykonanych – zakłada, że wszelkie dotacje (czy inne źródła finansowania) pozostają wyłącznie w związku z działalnością nieopodatkowaną jednostki samorządu terytorialnego. (...) Tymczasem w przypadku działalności wodno-kanalizacyjnej mamy do czynienia z sytuacją zasadniczo odmienną od powyżej zakładanej. (...) jak trafnie sygnalizowano w skardze kasacyjnej, przyznawane w tym obszarze dotacje mają charakter celowy i z uwagi na relację czynności opodatkowanych do nieopodatkowanych nie mogą być przypisane wyłącznie do działań pozostających poza VAT (...). Z tego względu ujęcie tego rodzaju dofinansowania po stronie rocznych całkowitych obrotów z działalności wodno-kanalizacyjnej prowadziłoby do uzyskania wyniku odbiegającego od faktycznych proporcji między działaniami podlegającymi i niepodlegającymi VAT w zakresie działalności polegającej na dostarczaniu wody i odprowadzaniu ścieków, zakłócając tym samym neutralność podatku VAT’’. Podobne stanowisko wyrażono w ustnym uzasadnieniu wyroków NSA z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. akt I FSK 425/18, I FSK 715/18, I FSK 794/18, I FSK 795/18, I FSK 1448/18 oraz I FSK 1532/18. Prewspółczynnik rzeczywisty zaproponowany przez Gminę natomiast skalkulowany jest wyłącznie w oparciu o dane związane z funkcjonowaniem wodociągów, tj. sprzedażą wody w ramach działalności gospodarczej oraz pozostałych transakcji pozostających poza zakresem VAT. Metoda ta ma zatem bardziej indywidualny charakter. W ocenie Gminy, porównując prewspółczynnik z rozporządzenia oraz prewspółczynnik rzeczywisty – w przypadku wydatków związanych z działalnością wodociągową – zaproponowany prewspółczynnik rzeczywisty stanowi bardziej adekwatny, obiektywny i proporcjonalny klucz alokacji wydatków. Ma on charakter realny oraz wymierny i bardziej odzwierciedla specyfikę prowadzonej przez Gminę samodzielnie, działalności wodociągowej i kanalizacyjnej oraz dokonywanych w tym zakresie nabyć niż prewspółczynnik z rozporządzenia. W opinii Gminy, nie można uznać, za rzetelne i sprawiedliwe odliczanie VAT od wydatku na budynek Urzędu Gminy, w którym prowadzony jest całokształt jej działalności, w taki sam sposób jak odliczanie VAT od wydatku na infrastrukturę wodociągową, przy pomocy której Gmina będzie prowadzić głównie działalność podlegającą opodatkowaniu VAT stawką obniżoną 8%, a tylko w marginalnym zakresie działalność spoza zakresu ustawy o VAT. Proporcja skalkulowana w sposób zaprezentowany przez Gminę nie jest przy tym uzależniona od warunków rynkowych dotyczących cen usług wynegocjowanych w 2zawieranych umowach stawek za m, rabatów czy zniżek (w przeciwieństwie do kryterium dochodowego). W wyroku z dnia 22 maja 2019 r. sygn. akt I SA/Op 52/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu stwierdził, że „Proponowana przez Gminę metoda obliczenia prewspółczynnika opiera się bowiem o najbardziej przejrzyste i obiektywne kryterium, jakim jest ilość wody dostarczanej w ramach transakcji zewnętrznych podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sumie ilości wody dostarczonej w ramach ogółu wszystkich transakcji/zużyć (tj. zarówno transakcji zewnętrznych podlegających VAT, jak i potrzeb własnych niepodlegających VAT) i umożliwia obiektywne ustalenie struktury sprzedaży, tj. proporcji między czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi w tym obszarze. Metoda ta nawiązuje do sposobu i elementów kalkulacji wskazanych, tytułem przykładu, przez ustawodawcę, w art. 86 ust. 2c u.p.t.u. oraz w ocenie Sądu, najdokładniej oddaje to, w jakim stopniu przedmiotowa infrastruktura wodna służy czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT. W takim właśnie zakresie, Gminie powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków inwestycyjnych i bieżących poniesionych na przedmiotową infrastrukturę. Takie rozwiązanie pozwala na poszanowanie zasady neutralności, gdyż umożliwia odliczenie podatku naliczonego dokładnie w takim stopniu, w jakim poszczególne zakupy służą czynnościom opodatkowanym, co nie jest możliwe przy zastosowaniu metody wynikającej z rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r., która polega na zestawieniu udziału obrotu z działalności gospodarczej w całości dochodów wykonanych (w skład których wchodzą też różnego rodzaju dofinansowania), i nie uwzględnia faktycznej struktury sprzedaży jaka występuje u podatnika. Metoda wynikająca z rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. nie uwzględnia też, w pełni mierzalnego faktycznego zakresu wykorzystania infrastruktury do działalności gospodarczej opodatkowanej VAT”. I.11 W opinii Gminy, wskazany we wniosku sposób obliczenia proporcji obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z prewspółczynnikiem opartym o realne zużycie wody, Gmina jest w stanie określić: 1) zużycie przypisane wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT oraz 2) zużycie łączne, a zatem Gmina jest w stanie precyzyjnie wskazać (procentowo) nie tylko, jaka część wydatków przypada wyłącznie na czynności opodatkowane VAT (dające prawo do odliczenia), ale także, jaka część przypada na czynności niepodlegające VAT - nie stanowiące działalności gospodarczej (nie dające prawa do odliczenia). I.12 Wyliczenie prewspółczynnika dla Urzędu Gminy na podstawie przepisów rozporządzenia: 1) za 2018 rok: Wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej – (...) zł, Dochody wykonane Urzędu Gminy wynikające ze sprawozdania, stanowiące podstawę do obliczenia dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – (...) zł. Prewspółczynnik – 25 % 2) za 2019 rok: Wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej – (...) zł, Dochody wykonane Urzędu Gminy wynikające ze sprawozdania, stanowiące podstawę do obliczenia dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – (...) zł. Prewspółczynnik – 25% 3) za 2020 rok: Wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej – (...) zł, Dochody wykonane Urzędu Gminy wynikające ze sprawozdania, stanowiące podstawę do obliczenia dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – (...) zł. Prewspółczynnik – 12%. 4) za 2024 rok: Wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej – (...) zł, Dochody wykonane Urzędu Gminy wynikające ze sprawozdania, stanowiące podstawę do obliczenia dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników – (...) zł. Prewspółczynnik – 6%. Wyliczenia prewspółczynnika wg rozporządzenia Gmina dokonała na podstawie: 1) Dochody wykonane – ze sprawozdania rocznego RB-27S. 2) Sprzedaż opodatkowana i zwolniona – z plików JPK_V7M. I.13 Za 2024 r. prewspółczynnik Gminy wynosi: - wg rozporządzenia wynosi 6%, - wg zaproponowanej metody wynosi 99%. Dochody Gminy za 2024 r. wynoszące (...) zł, w tym tylko 1,23% (kwota (...) zł) dochodów Gminy jest związana z gospodarką wodną. Analizując strukturę obrotu z działalności Gminy, a więc licznika ułamka stosowanego w celu obliczenia prewspółczynnika z rozporządzenia, należy wskazać na szereg pozycji, które nie mają związku z wykorzystaniem infrastruktury i zniekształcają przysługujące Gminie prawo do odliczenia VAT. Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku mianownika ww. ułamka, gdzie szereg pozycji przychodowych zupełnie nie ma związku z wykorzystaniem infrastruktury, a zniekształca przysługujące Gminie prawo do odliczenia VAT w związku z wydatkami na infrastrukturę. Zgodnie ze sposobem obliczania prewspółczynnika dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, wskazanym w rozporządzeniu, w przypadku Urzędu proporcja ta będzie opierać się na udziale obrotu z działalności gospodarczej zrealizowanego przez Urząd w całości dochodów wykonanych Urzędu, z których znaczna część nie będzie mieć żadnego związku z wykorzystaniem infrastruktury. Obrót z działalności gospodarczej Gminy realizowany jest m.in. z tytułu najmu/dzierżawy składników majątkowych, czy sprzedaży nieruchomości gminnych. Działalność ta nie ma żadnego związku z wykorzystaniem infrastruktury w rozumieniu złożonego wniosku. Z kolei dochody wykonane Gminy wynikające ze sprawozdania z wykonania budżetu stanowiące podstawę do obliczenia dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego w rozumieniu rozporządzenia w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r., poz. 999) obejmują m. in. następujące pozycje: wpływy z podatku dochodowego od osób fizycznych, wpływy z podatku od nieruchomości, wpływy z podatku leśnego, wpływy z podatku rolnego, wpływy z podatku od środków transportowych, wpływy z podatku od czynności cywilnoprawnych, dotacje celowe związane z realizacją świadczenia rodzinnego, dotacje celowe związane z realizacją świadczenia wychowawczego, część oświatowa subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, część wyrównawcza subwencji ogólnej. Są to największe wartościowo pozycje składające się na zdecydowaną większość dochodów wykonanych Gminy i nie mają one żadnego związku z wykorzystaniem infrastruktury. Prewspółczynnik obliczony dla Urzędu Gminy w sposób przewidziany w rozporządzeniu zazwyczaj kształtuje się na poziomie od kilku do kilkunastu procent. Mając na uwadze przedstawione powyżej szczegółowe i precyzyjne proporcje wykorzystania infrastruktury wodnej do realizacji dostarczania wody na rzecz odbiorców zewnętrznych oraz dostarczania wody na rzecz odbiorców wewnętrznych, zdaniem Gminy, proporcja wskazana w rozporządzeniu ws. prewspółczynnika jest nieadekwatna w przypadku przedmiotowych wydatków, bowiem w sposób ewidentny nie odpowiada najbardziej specyfice działalności Gminy i dokonywanych nabyć w zakresie gospodarki wodnej Gminy. Pytania 1) Czy otrzymane dofinansowanie w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych na pokrycie wydatków inwestycyjnych dotyczących projektu pn.: „(...)” podlega opodatkowaniu podatkiem VAT? 2) Czy czynność wprowadzenia przez Gminę nadwyżek energii elektroenergetycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacjach fotowoltaicznych znajdujących się na dachach budynków Gminy, będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i czy w związku z tym Gmina będzie zobowiązana sprzedaż energii elektrycznej wprowadzonej do sieci a niezużytej na bieżąco udokumentować fakturą na rzecz dostawcy? 3) Czy w związku z realizowaną inwestycją pn.: „(...)”, Gmina ma prawo: a) do odliczenia części podatku naliczonego związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na hydroforni w A, w B, w C, w D, w E, w F według indywidualnego (rzeczywistego) prewspółczynnika wyliczonego dla działalności wodociągowej, potwierdzonego interpretacją indywidualną, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT? b) do odliczenia części podatku naliczonego według prewspółczynnika z rozporządzenia od wydatków z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym OSP w A, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT? c) do odliczenia części podatku naliczonego według prewspółczynnika z rozporządzenia i współczynnika, od wydatków z tytułu instalacji pompy ciepła oraz montażu klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy w C, a także związanych z inspektorem nadzoru oraz dokumentacją projektowo-techniczną, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających VAT? d) skorzystać z uprawnienia do uznania, że prewspółczynnik VAT Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A i Zespołu Szkół w C wynosi 0% i nie dokonywać odliczenia podatku związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynku Szkoły w B, w A i C oraz instalacją pomy ciepła przy Szkole Podstawowej w B? Państwa stanowisko w sprawie Stanowisko Gminy: 1) Otrzymane przez Gminę dofinasowanie z Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych na realizację inwestycji nie będzie stanowić dopłaty do ceny świadczonych usług, w związku z tym nie zwiększa ono podstawy opodatkowania i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. 2) Czynność wprowadzenia nadwyżek energii elektrycznej wyprodukowanej w instancjach fotowoltaicznych do sieci w systemie net-billing podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów, która powinna być udokumentowana fakturą. 3) Zdaniem Gminy, w związku z realizowaną inwestycją pn.: „(...)”, Gmina ma prawo: a) do odliczenia części podatku naliczonego związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na hydroforni w A, w B, w C, w D, w E, w F według indywidualnego (rzeczywistego) prewspółczynnika wyliczonego dla działalności wodociągowej, potwierdzonego interpretacją indywidualną, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT. Wobec otrzymanej interpretacji indywidualnej z dnia (...) r. Gmina może do odliczeń stosować indywidualny rzeczywisty prewspółczynnik według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i odbiorców wewnętrznych). Gminie przysługuje częściowe odliczenie podatku VAT, ustalone za pomocą proporcji wyliczonej dla działalności wodociągowej Gminy; b) do odliczenia części podatku naliczonego według prewspółczynnika z rozporządzenia od wydatków z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym OSP w A, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT; c) do odliczenia części podatku naliczonego według prewspółczynnika z rozporządzenia i współczynnika, od wydatków z tytułu instalacji pompy ciepła oraz montażu klimatyzacji w budynku Urzędu Gminy w C, a także związanych z inspektorem nadzoru oraz dokumentacją projektowo − techniczną, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających VAT; d) skorzystać z uprawnienia do uznania, że prewspółczynnik VAT Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A i Zespołu Szkół w C wynosi 0% i nie dokonywać odliczenia podatku związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynku Szkoły w B, w A i C oraz instalacją pomy ciepła przy Szkole Podstawowej w B. Uzasadnienie Ad 1. Zgodnie z uchwałą Nr 84/2021 Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2021 r. w sprawie ustanowienia Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych (zmienionej uchwałami Rady Ministrów: nr 176/2021 z dnia 28 grudnia 2021 r., nr 87/2022 z 26 kwietnia 2022 r., nr 205/2022 z 13 października 2022 r. oraz nr 74 z dnia 5 lipca 2024 r.), wypłaty środków z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 jako wsparcie z Rządowego Funduszu Polski Ład nie stanowią dotacji w rozumieniu art. 126 ustawy o finansach publicznych, w związku z czym nie będzie miał zastosowania art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto otrzymane przez Gminę dofinansowanie, przeznaczone na realizację dostawy i montażu instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła, klimatyzatorów), będzie wyłącznie wykorzystywane w działalności gospodarczej oraz przy realizacji zadań własnych Gminy, nie będzie stanowić dopłaty do ceny świadczonych usług. Otrzymane przez Gminę środki z Rządowego Funduszu Polski Ład przeznaczone na realizację projektu pn.: „(...)”, nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania. Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o podatku VAT, podstawę opodatkowania VAT stanowi wszystko to, co może być uznane za zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Zdaniem Gminy, dofinansowanie jest opodatkowane podatkiem VAT tylko w przypadku, kiedy wpływa na wysokość ceny towarów i usług. Z ustawy o podatku VAT wynika, że dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę towarów i usług, należy włączyć do podstawy opodatkowania VAT, czyli warunkiem zaliczenia dotacji do podstawy opodatkowania jest jej bezpośredni związek z ceną (wpływ na poziom ceny). Bezpośredni związek dopłaty z ceną (a więc cenotwórczy charakter tej dopłaty) występuje jedynie w przypadku, gdy w sposób jednoznaczny można określić jej wpływ na poziom ceny konkretnego towaru lub usługi. Jest to możliwe w przypadku, gdy dotację można uznać za „korelat” świadczonej usługi lub dostarczonego towaru, tzn. gdy wypłacana jest tylko w razie świadczenia konkretnych usług lub dostawy konkretnego towaru, kwotowo również zależy od ilości świadczonych usług lub dostarczonych towarów. Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji, definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Aby otrzymana należność w postaci dopłaty lub dofinansowania zwiększała podstawę opodatkowania stwierdzone powinno zostać, że: 1) dofinansowanie związane jest z identyfikowalnym świadczeniem wzajemnym, przy czym nie ma konieczności, by kwota dofinansowania odpowiadała dokładnie zmniejszeniu ceny dostarczanego towaru lub wykonanej usługi. Wystarczy, by korelacja istniejąca między tym zmniejszeniem a dofinansowaniem, które może mieć charakter ryczałtowy, była istotna (wyrok TSUE z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie C- 184/00 Office des produits wallons ASBL, ECLI:EU:C:2001:629, pkt 17), 2) dopłata przyznawana jest konkretnie po to, aby podmiot dofinansowany dostarczał określonego towaru lub wykonywał określoną usługę (pkt 12 i 13 wyroku TSUE z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00), 3) nabywcy towarów lub usługobiorcy czerpią zysk z dofinansowania przyznanego beneficjentowi (wyrok TSUE z dnia 15 lipca 2004 r. w sprawie C-463/02 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Szwecji, ECLI:EU:C:2004:455, pkt 34), 4) dofinansowanie przyznawane sprzedawcy lub świadczącemu usługi, pozwala mu obiektywnie na sprzedaż towarów lub świadczenie usług po cenie niższej od tej, której by żądał, gdyby nie otrzymał dofinansowania (pkt 14 wyroku TSUE z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00). Powyższe wskazuje, że nie wszystkie dotacje/dopłaty podlegają opodatkowaniu VAT. Przy realizacji inwestycji przez Gminę brak będzie bezpośredniego wpływu dofinansowania na cenę świadczenia usług wynajmu rzecz odbiorców najemców. Gmina otrzyma środki, które przeznaczy na pokrycie kosztów związanych z „(...)”, które przeznaczone są na różne wydatki (m.in. na roboty budowlane). W tym przypadku mamy do czynienia ze środkami o charakterze zakupowym, a nie dotacją/dopłatą mającą na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. Powyższe potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej: - z dnia 16 stycznia 2025 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.531.2024.2.KSA, w której określono, że: „przedmiotowe dofinansowanie nie stanowiło (w całości ani w części) dopłaty do ceny konkretnych świadczonych przez Państwa usług. Pozyskane w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych dofinansowanie miało wyłącznie charakter „zakupowy”, tzn. zostało przeznaczone na częściowe pokrycie wydatków ponoszonych w związku z realizacją Inwestycji. Otrzymane środki mogły zostać przeznaczone wyłącznie na tę konkretną inwestycję. Skoro otrzymane przez Państwa środki zostały przekazane na pokrycie części wydatków konkretnej inwestycji oraz nie mają wpływu na cenę świadczonych przez Państwa usług, to nie stanowią one dla Państwa wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem otrzymane przez Państwa na realizację ww. inwestycji dofinansowanie z Rządowego Funduszu Polski Ład w ramach Programu Inwestycji Strategicznych na pokrycie wydatków inwestycyjnych dotyczących inwestycji pn. «(...)» nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”; - z dnia 3 września 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.586.2024.1.JSZ gdzie potwierdzono stanowisko podatnika jako prawidłowe „Jeżeli otrzymywane dofinansowanie (dotacja) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związany z ceną danego świadczenia /danej dostawy (tj. świadczenie/dostawa dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), takie dofinansowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dofinansowanie nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można − i należy − potraktować je jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT. Gmina nie będzie mogła przeznaczyć dofinansowania, otrzymanego w ramach udzielonej promesy z Rządowego Funduszu Polski Ład, na inny cel niż realizacja Inwestycji. Dofinansowanie to nie wpływa na cenę usług w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę świadczonych przez Gminę. Bez promesy z Rządowego Funduszu Polski Ład Gmina nie realizowałaby inwestycji. Tym samym, w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do otrzymanego przez Gminę dofinansowania, nie zajdzie sytuacja, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie, bowiem w tym przypadku otrzymane dofinansowanie dotyczy wyłącznie wskazanego we wniosku Zadania. Otrzymane dofinansowanie na realizację Inwestycji jest więc dotacją kosztową − do kosztu realizacji Inwestycji. Otrzymane przez Gminę dofinansowanie z Rządowego Funduszu Polski Ład nie będzie stanowić dla Gminy wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nie będzie miało wpływu na cenę świadczonych usług w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę. Skoro zatem otrzymane dofinansowanie nie będzie miało wpływu na cenę świadczonych usług w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę (nie będzie stanowić dopłaty do ceny usług), to należy uznać, że jest to dofinansowanie ogólne do działalności Gminy w zakresie wodociągów, niezwiązane z konkretnymi dostawami towarów ani świadczeniem usług. Zatem środki z Rządowego Funduszu Polski Ład na realizację Inwestycji, jako niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, nie będą stanowić podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym w odniesieniu do otrzymanego dofinansowania nie wystąpi podatek należny, który Gmina powinna rozliczyć”; - z dnia 9 sierpnia 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.413.2024.2.AKA, w której uznano, że: „Z przedstawionych we wniosku okoliczności nie wynika, aby w odniesieniu do dofinansowania otrzymanego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, został spełniony warunek „bezpośredniego wpływu” dofinansowania na cenę świadczonych przez Państwa usług. W przedmiotowej sprawie nie ma do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie. Wskazali Państwo, że dofinansowanie nie będzie miało wpływu na cenę usług oczyszczania ścieków. Dofinansowanie ma na celu pokrycie wyłącznie wydatków na realizację inwestycji. Skoro zatem otrzymane dofinansowanie nie będzie miało bezpośredniego wpływu na cenę usługi, którą Państwo świadczą w zakresie działalności kanalizacyjnej, to jest to dofinansowanie ogólne do Państwa działalności w zakresie kanalizacji, niezwiązane z konkretnymi dostawami towarów ani świadczeniem usług na rzecz mieszkańców. Zatem, dofinansowanie otrzymane przez Państwa na realizację przedmiotowej Inwestycji, nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. Konsekwentnie, dofinansowanie to nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, w odniesieniu do otrzymanego dofinansowania nie wystąpi podatek należny, który powinni Państwo rozliczyć. Podsumowując, dofinansowanie, które otrzymają Państwo w ramach Projektu z Rządowego Funduszu Polski Ład, nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy”; - z dnia 20 listopada 2023 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.527.2023.2.MK, w której wskazał, że: „dotacja/dofinansowanie nie funkcjonuje samodzielnie, nie podlega opodatkowaniu jako odrębna kwota, lecz wyłącznie w odniesieniu do czynności, do której jest wypłacana. Jeżeli czynność, do której dopłata jest przyznawana nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatku VAT, to i dopłata do tej czynności nie stanowi elementu ceny oraz nie może być włączona do podstawy opodatkowania. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie występuje związek pomiędzy otrzymanym dofinansowaniem na realizację ww. zadania dotyczącego budowy przydomowych oczyszczalni ścieków, a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak bowiem wskazano wyżej, w zakresie realizacji zadania pn.: «...» dotyczącego budowy przydomowych oczyszczalni ścieków na rzecz mieszkańców nie wykonujecie Państwo działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Państwa działania w związku z realizacją zadania dotyczącego budowy przydomowych oczyszczalni ścieków na rzecz mieszkańców nie stanowią dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem otrzymane przez Państwa dofinansowanie przeznaczone na realizację ww. zadania dotyczącego budowy przydomowych oczyszczalni ścieków na rzecz mieszkańców, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”; - z dnia 2 marca 2022 r. znak pisma: 0112-KDIL1-3.4012.627.2021.2.AKR, w której uznał, że: „włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze, związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Podstawę opodatkowania zwiększają tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę konkretnego towaru, czy konkretnego rodzaju usługi. W konsekwencji, w opisanych we wniosku okolicznościach otrzymana przez Gminę dotacja będąca dofinansowaniem do zakupionych towarów i usług na potrzeby zrealizowania inwestycji, nie stanowi dotacji, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, bowiem jest to jedynie zwrot ponoszonych kosztów. Podsumowując, otrzymane dofinansowanie (...) na pokrycie wydatków inwestycyjnych dotyczących «(...)», nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT”; - z dnia 29 listopada 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.725.2022.2.ŻR, w której potwierdził, że: „otrzymana przez Państwa Gminę dotacja będąca dofinansowaniem do zakupionych towarów i usług na potrzeby zrealizowania Inwestycji, nie stanowi dotacji, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, bowiem jest to jedynie zwrot ponoszonych kosztów. W konsekwencji, otrzymane dofinansowanie z Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych na realizację Inwestycji pn.: «...», nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT”. Uzyskane przez Gminę środki z Programu Rządowego „Polski Ład” Program Inwestycji Strategicznych dotyczące projektu pn.: „(...)” nie powinny być wliczone w podstawę opodatkowania i nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem należnym. Ad. 2 Wprowadzenie przez Gminę energii elektrycznej do sieci elektroenergetycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacjach fotowoltaicznych znajdujących się na dachach budynków Gminy oraz będącego przedmiotem samoistnego posiadania, będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Katalog czynności opodatkowanych podatkiem VAT znajduje się w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W przypadku wytworzenia przez Gminę energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii i wprowadzenia jej do sieci elektroenergetycznej, Gmina dokonuje dostawy energii, za którą będzie jej przysługiwało wynagrodzenie określone jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda ujemnego (tj. ilości energii elektrycznej wprowadzonej w poszczególnych godzinach do sieci przez prosumenta − po zbilansowaniu międzyfazowym) i rynkowej ceny energii elektrycznej. Depozyt prosumencki, który pokazuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a ustawy o OZE oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, jak wynika z powyższych przepisów, może pomniejszyć kwotę zobowiązania prosumenta wobec sprzedawcy energii elektrycznej z tytułu zakupu tej energii od sprzedawcy. Przeznaczenie depozytu prosumenta na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, z tytułu zakupu energii elektrycznej od dostawcy tej energii, nie powoduje, że nie dochodzi do dostawy energii elektrycznej przez prosumenta na rzecz sprzedawcy energii elektrycznej. W konsekwencji Gmina, jako prosument − czynny podatnik VAT, poprzez wprowadzanie energii elektrycznej do sieci elektroenergetycznej będzie dokonywać na rzecz dostawcy energii elektrycznej dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Fakt wzajemnego kompensowania zobowiązania prosumenta wobec dostawcy energii i dostawcy wobec prosumenta (co wynika z art. 4c ust. 3 ustawy o OZE), pozostaje bez wpływu na określenie odpłatnego charakteru dokonywanej przez Gminę dostawy energii elektrycznej wytworzonej w mikroinstalacji. Biorąc pod uwagę powyższe wprowadzenie przez Gminę energii elektrycznej do sieci na rzecz dostawcy energii stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, a Gmina dla tej czynności będzie działać w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Gmina z tytułu wprowadzania do sieci energii elektrycznej wytworzonej w OZE będzie stroną dokonującą czynności opodatkowanej podatkiem VAT i będzie występowała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Gmina będzie zobowiązana udokumentować fakturą wprowadzanie do sieci energii elektrycznej wytworzonej w OZE (niezużytej na bieżąco przez Gminę) na rzecz dostawcy energii elektrycznej, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej: - z dnia 10 grudnia 2024 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.741.2024.1.MG, w której uznał, że: „sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa w związku z tą dostawą należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem dokonują Państwo dostawy energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach fotowoltaicznych na podstawie umowy cywilnoprawnej, która została zawarta z przedsiębiorstwem energetycznym. Wprowadzając wyprodukowaną w instalacji fotowoltaicznej energię do sieci energetycznej dokonują Państwo jako prosument i podatnik VAT, na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Dostawa energii elektrycznej nie została przez ustawodawcę wymieniona jako zwolniona od podatku, w konsekwencji stanowi ona czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Podsumowując, stwierdzam, że wprowadzenie do sieci energetycznej prądu, który jest produkowany/zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na Obiektach, stanowi/będzie stanowić po stronie Gminy działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku”; - z dnia 25 listopada 2024 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.563.2024.2.MBN, gdzie podkreślił, że: „sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa w związku z tą dostawą należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem dokonują Państwo dostawy energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej na podstawie umowy cywilnoprawnej, która została zawarta z przedsiębiorstwem energetycznym. Wprowadzając wyprodukowaną w instalacji fotowoltaicznej energię do sieci energetycznej dokonują Państwo jako prosument i podatnik VAT, na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Dostawa energii elektrycznej nie została przez ustawodawcę wymieniona jako zwolniona od podatku, w konsekwencji stanowi ona czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Podsumowując, stwierdzam że wprowadzanie przez Gminę energii elektrycznej do sieci, w przypadku rozliczenia w systemie net-billing na podstawie zawartej umowy kompleksowej, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT” oraz „Zgodnie z powołanymi przepisami zobowiązani są Państwo, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, do udokumentowania fakturą ww. sprzedaży energii elektrycznej na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego w terminie wskazanym w art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, tj. nie później niż z upływem terminu płatności”; - z dnia 7 listopada 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.466.2024.1.MK, w której wskazano, że: „sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii, za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE w sprawie C-219/12. W okolicznościach analizowanej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa w związku z tą dostawą należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem dokonują/będą Państwo dokonywać dostawy energii elektrycznej wyprodukowanej w Instalacjach na podstawie umowy kompleksowej (aneksu do tej umowy) na sprzedaż i dystrybucję energii elektrycznej zawartej z Przedsiębiorstwem energetycznym. Wprowadzając wyprodukowaną w Instalacjach energię do sieci energetycznej dokonują/będą Państwo dokonywać jako prosument energii odnawialnej i czynny podatnik podatku od towarów i usług na rzecz Przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Sprzedaż energii elektrycznej nie została przez ustawodawcę wymieniona jako zwolniona od podatku, w konsekwencji podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wprowadzenie przez Państwa do sieci energetycznej prądu, który jest produkowany /zostanie wyprodukowany w Instalacjach zamontowanych na Obiektach, stanowi /będzie stanowić u Państwa działalność gospodarczą oraz odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia z tego podatku”. Ad. 3 Zdaniem Gminy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina efekty Projektu „(...)”, będzie wykorzystywać do: a) czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT w zakresie gospodarki wodnej − montaż instalacji fotowoltaicznych na hydroforni w A, w B, w C, w D, w E, w F; b) czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT − montaż instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym OSP w A; c) czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających VAT − instalacja pompy ciepła oraz montaż klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy w C, inspektor nadzoru oraz dokumentacja projektowo-techniczna; d) nie będzie dokonywać odliczenia podatku − montaż instalacji fotowoltaicznych na budynku Szkoły w B, w A i C oraz instalacja pomy ciepła przy Szkole Podstawowej w B (skorzystanie z uprawnienia do uznania, że prewspółczynnik VAT Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A i Zespołu Szkół w C wynosi 0%). Gmina infrastrukturę wodociągową, w tym hydrofornie wykorzystuje i będzie wykorzystywać do czynności mieszanych tj. działalności opodatkowanej oraz niestanowiącej działalności gospodarczej (służą do dostawy wody). Świadczenie na rzecz odbiorców zewnętrznych odpłatnych usług w zakresie dostawy wody stanowi czynności podlegające opodatkowaniu VAT. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych, przykładowo w wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 marca 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.50.2019.1. WL, w której Organ wskazał, że: „odpłatne czynności w zakresie dostarczania wody i odbioru ścieków realizowane przez Gminę na rzecz Odbiorców zewnętrznych, stanowią/będą stanowiły dla celów VAT usługi opodatkowane VAT, jednocześnie niekorzystające ze zwolnienia od podatku, lecz podlegające opodatkowaniu według właściwej stawki VAT”. Natomiast dokonywanie świadczeń na rzecz swojej własnej działalności (w tym własnych jednostek organizacyjnych), zdaniem Gminy, nie stanowi usługi. Powyższe potwierdził w interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 1 marca 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.36.2024.2.BS, w której wskazano, że: „należy stwierdzić, że podatnikiem podatku VAT dla wszelkich czynności jest gmina. Zatem wszystkie czynności wykonywane przez jednostki organizacyjne gminy na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane pomiędzy tymi jednostkami mają charakter wewnętrzny. Oznacza to, że przy scentralizowanym modelu rozliczeń świadczenie jakichkolwiek czynności pomiędzy jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi tej samej gminy a gminą, staje się świadczeniem wewnętrznym niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. W rozpatrywanej sprawie, mając na uwadze wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14, dokonali Państwo centralizacji rozliczeń VAT, tj. prowadzą Państwo wspólne rozliczanie VAT wraz ze wszystkimi Jednostkami organizacyjnymi. Jednostką organizacyjną odpowiedzialną za zarządzanie ww. infrastrukturą jest Zakład (...) funkcjonujący w formie samorządowego zakładu budżetowego. Tym samym, podatnikiem VAT dla wszelkich czynności jest Gmina. Jak wcześniej wykazano, świadczenie − składające się na istotę usługi − zakłada istnienie dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, tj. dwóch odrębnych podmiotów. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że z racji braku możliwości uznania jednostek organizacyjnych za odrębnych od Gminy podatników podatku od towarów i usług, nie występuje wzajemne świadczenie pomiędzy podatnikami. Zatem nie występuje żadna czynność, dla której występowaliby Państwo w charakterze podmiotu świadczącego usługę na rzecz takich jednostek. Tym samym, w przedmiotowej sprawie nie występuje świadczenie usług pomiędzy Państwem a Państwa Jednostkami organizacyjnymi, które można rozpatrywać w kategorii czynności podlegających opodatkowaniu. W opisanym przypadku nie znajdzie także zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, z uwagi na niespełnienie przesłanek zawartych w tym przepisie. W konsekwencji, z tytułu wykorzystania Infrastruktury w celu odbioru ścieków od Odbiorców wewnętrznych, nie są/nie będą Państwo zobowiązani do naliczenia podatku należnego”. Realizowana inwestycja w części dotyczącej montażu instalacji fotowoltaicznych na budynkach hydroforni dotyczy infrastruktury wodociągowej w Gminie C, która jest i będzie wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (dostawa wody), jak również w niewielkim stopniu do czynności wewnętrznych, tj. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynkach hydroforni, jednak nie w pełnej wysokości, lecz na podstawie „sposobu określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT. Gmina uważa, że w związku z wykorzystaniem przez Gminę instalacji fotowoltaicznych na budynkach hydroforni w celu odpłatnego świadczenia usług dostawy wody na rzecz podmiotów zewnętrznych oraz Urzędu Gminy i jednostek organizacyjnych (wewnętrznych), Gminie C będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi realizacji przedmiotowej inwestycji, a kwotę podatku naliczonego podlegającego odliczeniu należy obliczyć na podstawie sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, który będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez Gminę działalności. Zasady odliczenia podatku naliczonego w takiej sytuacji reguluje art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Stosownie do treści wymienionego przepisu, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz do celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 − w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. W wyroku NSA z dnia 18 października 2021 r., sygn. I FSK 330/18 uznano, że celem wprowadzenia art. 86 ust. 2a ustawy o VAT przez ustawodawcę było uwzględnienie zasady, że podatek naliczony od wydatków poniesionych przez podatnika nie może uprawniać do odliczenia w zakresie, w jakim dotyczy działalności, która ze względu na brak jej gospodarczego charakteru, nie należy do zakresu stosowania ustawy o podatku VAT. Przepis ten nakłada obowiązek określenia metody podziału kwot podatku naliczonego w przypadku, gdy nabywane przez podatnika towary i usługi są wykorzystywane zarówno (jednocześnie) do celów wykonywanej przez niego działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza – z wyjątkiem wykorzystania do celów osobistych, które pozostaje opodatkowane (zgodnie z art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT) − zaś przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe. Regulacja ta ma zatem zastosowanie wówczas, gdy dane towary i usługi są wykorzystywane jednocześnie do sprzedaży opodatkowanej jak i w celach aktywności, która znajduje się poza zakresem opodatkowania VAT. Powyższy przepis reguluje zasady odliczania naliczonego podatku VAT w sytuacji, gdy Gmina nie jest w stanie przyporządkować poniesionych wydatków do działalności gospodarczej oraz czynności pozostałych. Celem głównym Gminy jest odpłatne świadczenie usług (przy wykorzystaniu hydroforni) w zakresie dostawy wody na rzecz podmiotów zewnętrznych. Infrastruktura jedynie w niewielkim stopniu jest wykorzystywana na potrzeby funkcjonowania Urzędu Gminy oraz jednostek organizacyjnych (szkoły, OPS), a także nieodpłatnie udostępniana. Gmina stoi na stanowisku, iż skoro wydatki inwestycyjne są związane z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu, to przysługuje jej prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego (prewspółczynnik). Analogiczne stanowisko wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 lutego 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.766.2023.2.AM, w której uznano, że: „towary i usługi nabywane w związku z realizacją inwestycji pn. «...», będą − jak Państwo wskazali − wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (tj. odpłatne usługi odprowadzania ścieków na rzecz Odbiorców zewnętrznych), jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (tj. na potrzeby funkcjonowania Jednostek organizacyjnych oraz w innych miejscach wykorzystywanych do realizacji zadań własnych). Z opisu sprawy wynika również, że przedmiotowe wydatki nie będą wykorzystywane przez Państwa do czynności zwolnionych od podatku VAT. Ponadto wskazaliście Państwo, że nie macie możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, w świetle wyżej powołanych przepisów oraz przedstawionych okoliczności sprawy stwierdzić należy, że w przypadku wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn. «...», które będą wykorzystywane przez Państwa zarówno do działalności gospodarczej, jak również do celów innych niż działalność gospodarcza, których nie będą mieli Państwo możliwości przyporządkowania w całości do działalności gospodarczej, powinni Państwo dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej, w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. W konsekwencji będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji pn. «...» w części, w jakiej wydatki te będą związane z wykonywanymi przez Państwa czynnościami opodatkowanymi, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów ww. rozporządzenia”. Jak już wskazywano, Gmina uzyskała interpretację, w której Organ m.in potwierdził, że Gminie przysługuje prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne i bieżące związane z infrastrukturą wodną, według udziału procentowego, w jakim przedmiotowa infrastruktura wykorzystywana jest/będzie do wykonywania działalności gospodarczej oraz uznano, że w takim przypadku prawidłowym będzie zastosowanie klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i odbiorców wewnętrznych). W konsekwencji powyższego oraz w związku z posiadaną interpretacją, Gmina C uważa, że w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji „(...)”, Gmina ma prawo do odliczenia części podatku naliczonego związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynku hydroforni w A, w B, w C, w D, w E, w F według indywidualnego (rzeczywistego) prewspółczynnika wyliczonego dla działalności wodociągowej, potwierdzonego interpretacją indywidualną, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT w gospodarce wodnej. Z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznej na budynkach hydroforni Gminie przysługuje częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim będzie ona wykorzystywana do czynności opodatkowanych VAT. Prawo do odliczenia może być zrealizowane przy zastosowaniu indywidualnego rzeczywistego prewspółczynnika metrażowego ustalonego dla gospodarki wodnej w Gminie. Według Gminy przy dokonywaniu odliczeń podatku naliczonego związanych z montażem instalacji fotowoltaicznej na budynkach hydroforni będzie możliwe zastosowanie indywidualnego rzeczywistego prewspółczynnika opartego na ilość dostarczanej wody − zgodnie z otrzymaną przez Gminę interpretacją indywidualną z października 2021 r. Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 28 grudnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.609.2022.1. RMA w której uznał, że: „Wskazali Państwo, że w interpretacji z 4 czerwca 2020 r. nr 0114- KDIP4-3.4012.269.2020.2.RK został potwierdzony sposób wyliczenia prewspółczynnika, tj. fakt, że podatek VAT naliczony związany z wydatkami w zakresie działalności wodno- kanalizacyjnej ustalany jest za pomocą rzeczywistego prewspółczynnika opartego na kryterium udziału rocznego obrotu z transakcji opodatkowanych z działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji, w całkowitym rocznym obrocie Gminy z działalności w zakresie wodociągów i kanalizacji (tj. zarówno transakcji zewnętrznych podlegających VAT, jak i potrzeb własnych niepodlegających VAT) i że ww. sposób wyliczenia jest najbardziej obiektywną i najbardziej rzetelną metodą wyodrębnienia wydatków dla celów rozliczenia podatku z zakresu działalności wodno-kanalizacyjnej prowadzonej przez Gminę. Z wniosku wynika ponadto, że infrastruktura wybudowana w ramach II etapu budowy kanalizacji w miejscowościach (...) zapewni dostęp do kanalizacji dla mieszkańców ww. miejscowości, jak i dla budynków użyteczności publicznej należących do Gminy. Nowo wybudowany odcinek sieci będzie zatem obsługiwał zarówno odbiorców zewnętrznych w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, jak i wewnętrznych, które to czynności traktowane są jako niepodlegające VAT. Tym samym mają Państwo prawo do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków związanych z realizowaną inwestycją «(...)» przy uwzględnieniu współczynnika proporcji wyliczonej dla działalności wodno-kanalizacyjnej Gminy”. Gmina – na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2a ustawy o VAT − będzie miała częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji „(...)”, w części dotyczącej odliczenia podatku naliczonego związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynku hydroforni w A, w B, w C, w D, w E, w F według indywidualnego (rzeczywistego) prewspółczynnika wyliczonego dla działalności wodociągowej, potwierdzonego interpretacją indywidualną, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT. W opisanym przypadku nie wystąpią przesłanki wyłączające odliczenie, o których mowa w art. 88 ust. 4 ustawy o VAT. Gmina realizując Projekt „(...)”, będzie miała częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego według prewspółczynnika z rozporządzenia od wydatków z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym OSP w A, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających VAT. Częściowe odliczenie podatku VAT jest związane z tym, że przedmiotowy obiekt będzie wykorzystywany zarówno do działalności opodatkowanej VAT (odpłatne udostępnianie obiektu – pobieranie opłaty stałej od OSP), jak również do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT (np. w celu organizacji zebrań wiejskich i spotkań przedstawicieli Gminy z mieszkańcami, nieodpłatne udostępnienie Bibliotece) i Gmina nie ma możliwości przyporządkowania poniesionych wydatków w całości do konkretnego rodzaju działalności na gruncie ustawy VAT. Po wybudowaniu instalacji fotowoltaicznej na budynku OSP w A (budynek Filii Gminnej Biblioteki) może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). Mając na uwadze, iż czynności podlegające opodatkowaniu VAT związane z udostępnianiem obiektu będą dokonywane przez urząd gminy, do odliczenia podatku VAT Gmina powinna stosować proporcję wyliczoną według wzoru właściwego dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego − zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia. Analogiczny pogląd został potwierdzony również w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 stycznia 2024 r., sygn. 0112-KDIL1- 2.4012.543.2023.2.ESD w której stwierdził, że: „skoro ponoszone przez Państwa wydatki związane z realizacją przedmiotowych Inwestycji są/będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej − do czynności opodatkowanych, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza i nie mają/nie będą mieli Państwo możliwości przyporządkowania wydatków w całości do działalności gospodarczej, to powinni Państwo dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej z zastosowaniem tzw. preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy z uwzględnieniem przepisu § 3 ust. 2 rozporządzenia przy zastosowaniu prewspółczynnika obliczonego dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego”. Gmina realizując Projekt „(...)”, będzie miała częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego według prewspółczynnika z rozporządzenia i współczynnika, od wydatków z tytułu instalacji pompy ciepła oraz montażu klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy w C, a także wydatków dotyczących całej inwestycji związanych z inspektorem nadzoru oraz dokumentacją projektowo -techniczną, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających VAT. Gminie z tytułu nabycia usług montażu instalacji fotowoltaicznej na budynku Urzędu Gminy C oraz instalacji klimatyzacji w budynku Urzędu Gminy C oraz usług nadzoru budowlanego i dokumentacji projektowo-technicznej dotyczących całej inwestycji – w pierwszej kolejności będzie przysługiwało prawo do odliczenia odpowiedniej części podatku naliczonego od poniesionych wydatków, ustalonej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. W sytuacji, gdy podatnik wykonuje działalność jednocześnie podlegającą opodatkowaniu VAT i/lub zwolnioną z VAT, a także działalność spoza zakresu regulacji ustawy o VAT, odliczenie podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tego tytułu jest możliwe tylko w takim zakresie, w jakim wydatki te da się przyporządkować działalności podlegającej VAT (w szczególności potwierdzają to wyroki TSUE w sprawach C- 437/06 oraz C-515/07). W art. 86 ust. 2a ustawy o VAT ustawodawca wskazał wyraźnie, iż sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 22 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego. W konsekwencji, na mocy powyższej delegacji Minister Finansów wydał Rozporządzenie, w którym wskazał m.in. dla jednostek samorządu terytorialnego sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999), w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Sposób obliczenia proporcji dla gmin został przewidziany w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia. W odniesieniu do wydatków ponoszonych w ramach realizacji Projektu, w stosunku do których Gmina nie jest w stanie dokonać bezpośredniej alokacji do prowadzonej działalności, Gmina powinna dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego przy zastosowaniu, tzw. prewspółczynnika z rozporządzenia. Celem wydzielenia działalności gospodarczej opodatkowanej stawkami VAT od działalności zwolnionej z VAT, Gmina powinna dodatkowo zastosować proporcję sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tą regulacją, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z ust. 2 ww. przepisu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy o VAT). Gminie będzie przysługiwało częściowe prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu według prewspółczynnika z rozporządzenia, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT oraz przepisów rozporządzenia i współczynnika, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT − od wydatków z tytułu instalacji pompy ciepła oraz montażu klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy w C, a także wydatków związanych z całą inwestycją dotyczących kosztów inspektora nadzoru oraz dokumentacji projektowo-technicznej, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających VAT. Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych: - z dnia 30 stycznia 2025 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.1054.2024.1.AM , w której wskazano, że: „Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej. Brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających temu podatkowi. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, a w przypadku wystąpienia także czynności zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem − proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy, wydatki poniesione w związku z realizacją zadania «...» w ramach ww. projektu będą wykorzystywane przez Państwa do działalności mieszanej, tj. niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowanej podatkiem VAT oraz zwolnionej z VAT i nie są Państwo w stanie przyporządkować wydatków wyłącznie do działalności opodatkowanej lub wyłącznie do działalności niepodlegającej opodatkowaniu VAT. W związku z powyższym stwierdzić należy, że w sytuacji gdy wydatki poniesione w związku z realizacją ww. zadania w ramach projektu będą wykorzystywane przez Państwa zarówno do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane i zwolnione od podatku VAT) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu) i nie będą mieli Państwo możliwości przypisania poniesionych wydatków w całości do działalności gospodarczej, to w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej będą Państwo zobowiązani do stosowania prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy z uwzględnieniem § 3 ust. 2 Rozporządzenia, skalkulowanego dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Ponadto z uwagi na to, że wydatki związane z realizacją ww. zadania będą służyły w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych, jak i do czynności zwolnionych od podatku, i nie będą mieli Państwo możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, będą Państwo zobowiązani również do proporcjonalnego odliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. W konsekwencji będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania «...» − w części, w jakiej ww. wydatki będą związane z wykonywanymi przez Państwa czynnościami opodatkowanymi, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a ustawy, § 3 ust. 2 Rozporządzenia oraz przepisów art. 90 ust. 3 i następne ustawy, tj. przy zastosowaniu prewspółczynnika i proporcji właściwych dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Zauważyć przy tym należy, że prawo do odliczenia będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy”; - z dnia 29 stycznia 2024 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.13.2024.1.KSA, gdzie wskazano, że: „Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, a w przypadku wystąpienia czynności zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem − także proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. W analizowanej sprawie, mając na uwadze powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją Inwestycji, które wykorzystają Państwo zarówno do celów działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych VAT oraz zwolnionych z VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT), i których nie mają Państwo możliwości przyporządkowania w całości do działalności gospodarczej, powinni Państwo dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej z zastosowaniem tzw. prewspółczynnika określonego w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT z uwzględnieniem przepisu § 3 ust. 2 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 roku. Ponadto z uwagi na fakt, że - jak wynika z okoliczności sprawy − wydatki związane z realizacją Inwestycji służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych, jak i do czynności zwolnionych od podatku, i nie mają Państwo możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, będą Państwo zobowiązani również do proporcjonalnego odliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 3 i następne ustawy o VAT. Podsumowując, będzie Państwu przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. «(...)» przy zastosowaniu prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z § 3 ust. 2 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r., a następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT. Zaznaczyć jednocześnie należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT”; - z dnia 22 stycznia 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.826.2023.1.MC, w której uznano, że: „w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją ww. inwestycji pn. «...», które będą wykorzystywane przez Państwa zarówno do celów działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT oraz zwolnione z VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT), i których nie będą mieli Państwo możliwości przyporządkowania w całości do działalności gospodarczej, powinni Państwo dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej z zastosowaniem, tzw. preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT z uwzględnieniem przepisu § 3 ust. 2 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r., tj. przy zastosowaniu prewspółczynnika obliczonego dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Ponadto z uwagi na fakt, że − jak wynika z okoliczności sprawy - wydatki związane z realizacją ww. inwestycji będą służyły w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych, jak i do czynności zwolnionych od podatku, i nie będą mieli Państwo możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, będą Państwo zobowiązani również do proporcjonalnego odliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Podsumowując, od wydatków ponoszonych w związku z realizacją inwestycji pn. «...» będą mieli Państwo prawo do odliczenia części podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia oraz przepisów art. 90 ust. 3 i następne ustawy o VAT, tj. przy zastosowaniu prewspółczynnika i proporcji właściwych dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Przy czym, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT”; - z dnia 31 lipca 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.423.2023.1.SR „Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania, tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, a w przypadku wystąpienia czynności zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem - także proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją Zadania, które są /będą wykorzystywane przez Państwa zarówno do celów działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT oraz zwolnione z VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT), i których nie mają Państwo możliwości przyporządkowania w całości do działalności gospodarczej, powinni Państwo dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej z zastosowaniem tzw. preproporcji określonej w art. 86 ust. 2a ustawy z uwzględnieniem przepisu § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. Ponadto z uwagi na fakt, że − jak wynika z okoliczności sprawy − wydatki związane z realizacją Zadania służą/będą służyły w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno do czynności opodatkowanych, jak i do czynności zwolnionych od podatku, i nie mają Państwo możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, są Państwo zobowiązani również do proporcjonalnego odliczenia podatku, zgodnie z art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. Podsumowując, przysługuje/będzie przysługiwało Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Zadania przy zastosowaniu preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy w związku z § 3 ust. 2 rozporządzenia, a następnie proporcji sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy”. Zdaniem Gminy, w odniesieniu do wydatków dotyczących realizacji Projektu z tytułu nadzoru budowlanego i dokumentacji projektowo-technicznej dotyczącej całej inwestycji oraz wydatków związanych z realizacją instalacji pompy ciepła oraz montażu klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy w C, które związane będą z czynnościami opodatkowanymi VAT, zwolnionymi z podatku oraz występującymi po stronie Gminy zdarzeniami spoza zakresu VAT, celem ustalenia możliwej do odliczenia części podatku naliczonego od tych wydatków, w pierwszej kolejności Gmina powinna dokonać alokacji wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz pozostającymi poza zakresem VAT przy zastosowaniu prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT w związku z § 3 ust. 2 rozporządzenia, a następnie powinna zastosować współczynnik, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Według Gminy C, Gmina może skorzystać z uprawnienia do uznania, że prewspółczynnik VAT Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A i Zespołu Szkół w C wynosi 0% i nie dokonywać odliczenia podatku związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynku Szkoły w B, w A i C oraz instalacji pomy ciepła przy Szkole Podstawowej w B. Prewspółczynniki liczone zgodnie z rozporządzeniem ww. szkół na rok 2025 wyniosły 1%. Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy współczynnik VAT nie przekroczył 2% − podatnik ma prawo uznać, że wynosi on 0%. Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, regulacja art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT ma także zastosowanie względem prewspółczynnika VAT. Zgodnie z powyższym w przypadku gdy prewspółczynnik VAT nie przekracza 2%, podatnik może uznać, że prewspółczynnik VAT wynosi 0%. W efekcie podjęcia przez Gminę decyzji o skorzystaniu z uprawnienia do uznania, że prewspółczynnik VAT danej jednostki budżetowej wynosi 0%, podatek naliczony wynikający z wszelkich wydatków związanych z działalnością tej jednostki, nie może być odliczany w jakimkolwiek zakresie, w całym roku, którego dotyczy decyzja o skorzystaniu z uprawnienia do uznania, że prewspółczynnik VAT wynosi 0%. W przypadku skorzystania przez Gminę C z uprawnienia do uznania, że prewspółczynnik VAT Szkoły w B, w A i C w 2025 r. wynosi 0%, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wszelkich wydatków dotyczących działalności ww. szkół, których Gmina nie będzie w stanie przypisać w całości i wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT. W interpretacji z dnia 31 sierpnia 2022 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.476.2022.1.JM. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: „jak wskazali Państwo - proporcja odliczenia podatku VAT, w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy, w żadnej z tych jednostek, nie przekracza poziomu 2%. Z tego względu, działając na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 2, w powiązaniu z art. 86 ust. 2g Ustawy, Gmina przyjęła, że dla powyższych jednostek budżetowych, prewspółczynnik VAT wynosi 0%. Stosownie do art. 86 ust. 2g ustawy w związku z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy będą mieli Państwo prawo uznać, że proporcja ta wyniesie 0%, a zatem należy uznać, iż całość wydatków poniesionych w ramach przedmiotowego projektu w części dotyczącej budynków szkół i przedszkola będzie wykorzystywana do celów innych niż działalność gospodarcza. W związku z powyższym, nie będą mieć Państwo prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na budynki szkół i przedszkola”. Także w interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2021 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.5.2021.2.ŻR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca skorzystał z przysługującego mu uprawnienia określonego przez ustawodawcę w art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy i uznał, że proporcja obliczona na podstawie art. 90 ust. 2-8 ustawy wynosi 0%, to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem”. Analogiczne stanowisko wynika z interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2024 r. sygn. 0114-KDIP4- 1.4012.196.2024.1.AM, w której uznano, że ,, jeżeli proporcja nie przekroczy 2%, to mają Państwo prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%, i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawi Państwa prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji − w takiej sytuacji mają Państwo prawo wyboru, czy dokonają Państwo odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnują z prawa do odliczenia podatku naliczonego”. Tożsame stanowisko zawiera interpretacja indywidualna z dnia 7 czerwca 2024 r. sygn. 0111-KDIB3- 2.4012.175.2024.1.AR gdzie wskazano, że: „Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta − z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy − ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego. W rozpatrywanej sprawie podali Państwo, że wyliczony dla MZUiM prewspółczynnik wynosi .... % jednakże MZUiM korzystając z uprawnień art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług uznał, że prewspółczynnik wynosi 0%. Zatem mając to na względzie, w świetle przytoczonych przepisów nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupionego samochodu elektrycznego, wykorzystywanego do celów mieszanych”. Na gruncie przepisów w zakresie VAT możliwe jest, aby Gmina skorzystała z uprawnienia do przyjęcia, że w Szkole w B, w A i C prewspółczynnik VAT wynosi 0%. Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego prewspółczynnik VAT ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Skoro zatem prewspółczynnik VAT ustalany jest odrębnie na poziomie każdej jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego, to także odrębnie dla każdej z tych jednostek podejmowana jest przez Gminę decyzja o ewentualnym skorzystaniu lub nieskorzystaniu z uprawnienia do przyjęcia, że prewspółczynnik w danej jednostce wynosi 0%. Gmina może skorzystać z uprawnienia do uznania, że prewspółczynnik VAT Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A i Zespołu Szkół w C wynosi 0% i nie dokonywać odliczenia podatku związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynku Szkoły w B, w A i C oraz instalacją pomy ciepła przy Szkole Podstawowej w B. W przypadku skorzystania z uprawnienia do uznania, że prewspółczynnik ww. szkół w 2025 r. wynosi 0%, wydatki dotyczące ww. szkół ponoszone w ramach Projektu nie uprawniają Gminy do odliczenia wynikającego z nich podatku naliczonego w jakimkolwiek zakresie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie: - braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymanego dofinansowania na pokrycie wydatków inwestycyjnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe; - uznania, że wprowadzenie energii elektrycznej do sieci w przypadku rozliczenia w systemie net-billing, na podstawie zawartej umowy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz udokumentowania tej czynności fakturą (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe; - prawa do odliczenia części podatku naliczonego, według indywidualnego prewspółczynnika, wyliczonego dla działalności wodociągowej, od wydatków z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznych na hydroforni w A, w B, w C, w D, w E i w F (pytanie oznaczone we wniosku nr 3a) – jest nieprawidłowe; - prawa do odliczenia części podatku naliczonego, według prewspółczynnika z rozporządzenia od wydatków z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym OSP w A (pytanie oznaczone we wniosku nr 3b) – jest prawidłowe; - prawa do odliczenia części podatku naliczonego, według prewspółczynnika z rozporządzenia i współczynnika, od wydatków z tytułu instalacji pompy ciepła oraz montażu klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy w C, a także związanych z inspektorem nadzoru oraz dokumentacją projektowo-techniczną (pytanie oznaczone we wniosku nr 3c) – jest prawidłowe; - prawa do uznania, że prewspółczynnik Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A i Zespołu Szkół w C wynosi 0% i niedokonywania odliczenia podatku VAT, związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynku Szkoły w B, w A i C oraz instalacją pomy ciepła przy Szkole Podstawowej w B (pytanie oznaczone we wniosku nr 3d) – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 3) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 4) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 5) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy. Usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze: - podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz - podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.): Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym: Do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym: Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym: W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi. W świetle art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym: Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie. Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym. Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą uznania, czy otrzymane dofinansowanie w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych na pokrycie wydatków inwestycyjnych dotyczących projektu pn.: „(...)” podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. W 2025 r. będą Państwo realizować projekt pn.: „(...)”. Gmina otrzyma dofinansowanie po zakończeniu realizacji inwestycji − do dnia (...)2025 r. Dofinansowanie wyniesie 95% wartości inwestycji, w kwocie nieprzekraczającej (...) zł. Całkowita wartość projektu objętego dofinansowaniem (instalacje fotowoltaiczne, pompy ciepła, klimatyzacja) po przeprowadzonych postępowaniach w zakresie zamówień publicznych wynosi (...) zł (brutto). Przedmiotowe dofinansowanie nie będzie stanowiło (w całości ani w części) dopłaty do ceny konkretnych usług świadczonych przez Gminę − dofinansowanie obejmuje środki trwałe będące własnością Gminy C i będące przedmiotem samoistnego posiadania przez Gminę C. Pozyskane w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych dofinansowanie będzie miało wyłącznie charakter „zakupowy”, tzn. zostanie przeznaczone na częściowe pokrycie wydatków ponoszonych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn.: „(...)”. Otrzymane przez Gminę dofinansowanie będzie przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z realizacją projektu. Koszty pokryte dofinansowaniem obejmują wydatki dotyczące montażu instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła i klimatyzatorów. Przedmiotowe dofinansowanie nie będzie stanowiło (w całości ani w części) dopłaty do ceny konkretnych usług świadczonych przez Gminę. Otrzymane dofinansowanie nie spowoduje, iż podmioty, dla których Gmina świadczy usługi dostawy wody czy najmu, będą uiszczały niższe ceny. Zatem, odnosząc się do Państwa wątpliwości, wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy: Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. W myśl art. 29a ust. 6 ustawy: Podstawa opodatkowania obejmuje: 1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku; 2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy. Oznacza to, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku. Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy. Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części lub całości ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu. Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym: (...) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie dotacje stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są dotacjami związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko dotacje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne dotacje nie wchodzą do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT. Jednocześnie nie ma znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których dofinansowanie jest wypłacane. Dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy niezbędne jest zatem wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”. W tym kontekście istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach: - C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State), - C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW). W wyroku z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca, musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna. W wyroku z 13 czerwca 2002 r. w sprawie C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki. Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT. Jeżeli otrzymywane dofinansowanie (dotacja) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związany z ceną danego świadczenia/danej dostawy (tj. świadczenie/dostawa dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), takie dofinansowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dofinansowanie nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować je jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT. Bezpośrednio z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę. Z przedstawionych we wniosku okoliczności nie wynika, aby w odniesieniu do dofinansowania otrzymanego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji, został spełniony warunek „bezpośredniego wpływu” dofinansowania na cenę świadczonych przez Państwa usług. W przedmiotowej sprawie nie ma do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie. Wskazali Państwo, że otrzymane dofinansowanie nie spowoduje, iż podmioty, dla których świadczą Państwo usługi dostawy wody czy najmu, będą uiszczały niższe ceny. Pozyskane w ramach Rządowego Funduszu Polski Ład: Program Inwestycji Strategicznych dofinansowanie będzie miało wyłącznie charakter „zakupowy”, tzn. zostanie przeznaczone na częściowe pokrycie wydatków ponoszonych w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn.: „(...)”. Otrzymane przez Gminę dofinansowanie będzie przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z realizacją projektu. Skoro otrzymane przez Państwa środki zostały przekazane na pokrycie wydatków konkretnej inwestycji oraz nie mają wpływu na cenę świadczonych przez Państwa usług, to nie stanowią one dla Państwa wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, dofinansowanie otrzymane przez Państwa na realizację przedmiotowej Inwestycji, nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy. Konsekwentnie, dofinansowanie to nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tym, w odniesieniu do otrzymanego dofinansowania nie wystąpi podatek należny, który powinni Państwo rozliczyć. Podsumowując, dofinansowanie, które otrzymają Państwo w ramach Projektu z Rządowego Funduszu Polski Ład, nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe. Kolejne Państwa wątpliwości dotyczą kwestii uznania, czy wprowadzenie energii elektrycznej do sieci, w przypadku rozliczenia w systemie net-billing, na podstawie zawartej umowy, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz ustalenia, czy w związku z tym będą Państwo zobowiązani tą czynność udokumentować fakturą VAT na rzecz dostawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 2 pkt 19 i pkt 27a ustawy z 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm.), zwanej dalej „ustawa o OZE”: Użyte w ustawie określenia oznaczają: 19) mikroinstalacja − instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW; 27a) prosument energii odnawialnej – odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 773); Stosownie do art. 3 ustawy o OZE: Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie – Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej: 1) w mikroinstalacji; 2) w małej instalacji; 3) wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy – Prawo energetyczne; 4) wyłącznie z biopłynów. Zgodnie z art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE: Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2022 r. przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wytwarzającego energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii, której przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i wprowadzenie z niej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej po raz pierwszy nastąpiło po 31 marca 2022 r., z wyłączeniem mikroinstalacji przyłączonych do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2-11, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne. W myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE: Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do prosumenta energii odnawialnej – dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo -rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej. Stosownie do art. 4 ust. 2b ustawy o OZE: Rozliczenia pomiędzy sprzedawcą, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, a prosumentem energii odnawialnej, prosumentem zbiorowym energii odnawialnej lub prosumentem wirtualnym energii odnawialnej są prowadzone na podstawie ilości energii sumarycznie zbilansowanej w każdej godzinie. Sumarycznie zbilansowana ilość energii elektrycznej, wprowadzona do i pobrana z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, jest wyznaczana dla danej godziny metodą wektorową według następującego wzoru: Eb(t) = Ep(t) – Ew(t) gdzie poszczególne symbole oznaczają: Eb(t) – ilość energii sumarycznie zbilansowanej w godzinie (t), wyrażoną w kWh, podlegającą rozliczeniu w danym okresie rozliczeniowym; wartość dodatnia oznacza ilość energii elektrycznej pobranej w danej godzinie (t) z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, a wartość ujemna oznacza ilość energii elektrycznej wprowadzonej w danej godzinie (t) do tej sieci, Ep(t) – sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej pobranej w godzinie (t) z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, wyrażoną w kWh, Ew(t) – sumę ze wszystkich faz ilości energii elektrycznej wprowadzonej w godzinie (t) do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, wyrażoną w kWh, przy czym dla prosumenta wirtualnego energii odnawialnej jako ilość energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przyjmuje się ilość energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii wyznaczoną zgodnie z ust. 2 pkt 3 lit. b. Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a-7 ustawy o OZE. Jak wynika z art. 4 ust. 3a ustawy o OZE: Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, na podstawie ilości energii sumarycznie zbilansowanych zgodnie z ust. 2a-2d, w zakresie różnicy pomiędzy wartością energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, ustaloną w sposób określony w art. 4b, oraz wartością energii elektrycznej pobranej z tej sieci, ustaloną w sposób określony w art. 4c ust. 3. Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy o OZE: Wytwarzanie i wprowadzanie do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 oraz ust. 1a, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej niebędącego przedsiębiorcą, o którym mowa w ustawie - Prawo przedsiębiorców, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 tej ustawy. Natomiast art. 4 ust. 11 ustawy o OZE stanowi, że: W przypadku gdy: 1) prosument energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie odbierze energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci zgodnie z ust. 5, to nieodebraną energią dysponuje sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat, o których mowa w ust. 4; 2) prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, nie wykorzysta zgromadzonych dla danego miesiąca kalendarzowego środków odpowiadających wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w tym miesiącu w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, to niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana prosumentowi energii odnawialnej, prosumentowi zbiorowemu energii odnawialnej lub prosumentowi wirtualnemu energii odnawialnej przez sprzedawcę, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w terminie nie dłuższym niż do końca 13. miesiąca następującego po danym miesiącu. W myśl art. 4b ust. 1 ustawy o OZE: W przypadku prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej, który po raz pierwszy wytworzył energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej do dnia 30 czerwca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi iloczyn: 1) sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne; 2) rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 6, wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego. Stosownie do art. 4b ust. 2 ustawy o OZE: W przypadku prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, który po raz pierwszy wytworzył energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od dnia 1 lipca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi sumę następujących iloczynów wyznaczonych dla poszczególnych okresów rozliczania niezbilansowania (t) w tym miesiącu: 1) ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartość ujemną; 2) rynkowej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 4, przy czym jeżeli wartość tej ceny jest ujemna dla danego okresu rozliczania niezbilansowania (t), to w celu wyznaczania wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie t przez prosumenta energii odnawialnej niebędącego równocześnie prosumentem zbiorowym energii odnawialnej lub prosumentem wirtualnym energii odnawialnej przyjmuje się cenę równą zero, z zastrzeżeniem ust. 17 i 18. Zgodnie z art. 4b ust. 4 ustawy o OZE: Rynkowa cena energii elektrycznej ustalana jest dla każdego okresu rozliczania niezbilansowania, w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/943 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie rynku wewnętrznego energii elektrycznej (Dz. Urz. UE L 158 z 14.6.2019, str. 54), zwanego dalej „rozporządzeniem 2019/943”, jako ważona wolumenem obrotu średnia z cen energii elektrycznej określonych dla polskiego obszaru rynkowego dla wszystkich sesji notowań danej doby w systemie kursu jednolitego na rynkach dnia następnego, prowadzonych: 1) przez giełdę towarową w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2024 r. poz. 910) oraz 2) w ramach jednolitego łączenia rynków dnia następnego prowadzonego przez wyznaczonych operatorów rynku energii elektrycznej. Przepisy art. 4c ust. 1-5 ustawy o OZE definiują tzw. „depozyt prosumencki”: 1. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu prowadzenia rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, zwane dalej „kontem prosumenta”, na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną dalej „depozytem prosumenckim”. 2. Depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w ust. 1. 3. Zobowiązanie prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, o którym mowa w ust. 2, określa się dla danego okresu rozliczeniowego jako sumę iloczynów, dla wszystkich okresów rozliczania niezbilansowania (t) w okresie rozliczeniowym, ilości energii elektrycznej pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb(t) przyjmującym wartość dodatnią, oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe i fiskalne, stosowanej w rozliczeniach pomiędzy sprzedawcą i prosumentem dla tego okresu rozliczenia niezbilansowania. 4. Wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana, zwiększana o współczynnik 1,23 i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym. 5. Kwota środków stanowiąca depozyt prosumencki może być rozliczana na koncie prosumenckim przez 12 miesięcy od dnia przypisania tej kwoty jako depozyt prosumencki na koncie prosumenta. Z kolei art. 40 ust. 1-1aa ustawy o OZE wskazuje, że: 1. Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 70c ust. 2 oraz art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca energii elektrycznej, zwany dalej „sprzedawcą zobowiązanym”, na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ustawy – Prawo energetyczne. 1a. Sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w ust. 1, ma obowiązek dokonać rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1-3 oraz w art. 38c ust. 3, chyba że rozliczenia dokonuje sprzedawca wybrany przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej lub spółdzielnię energetyczną, na podstawie umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży. 1aa. Sprzedawcą wybranym, o którym mowa w ust. 1a, może być także sprzedawca zobowiązany. W zakresie, w jakim powołane przepisy dotyczą prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wchodzą one w życie 2 lipca 2025 r. W świetle zacytowanych wyżej przepisów, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na zasadach dla niej określonych. Kwalifikacji tej nie zmienia treść art. 4 ust. 8 ustawy o OZE, gdyż ustawa definiuje we własnym zakresie działalność gospodarczą i definicja ta jest szersza niż np. zakres działalności gospodarczej wynikający z ustawy Prawo przedsiębiorców. Znajduje to potwierdzenie w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-219/12 Fuchs, w którym Trybunał uznał, że: „Eksploatacja zainstalowanego na służącym prywatnym celom domu mieszkalnym lub obok niego modułu fotowoltaicznego, skonstruowanego w ten sposób, że po pierwsze ilość wytworzonej energii elektrycznej jest zawsze niższa od ilości energii elektrycznej ogółem zużytej przez użytkownika modułu do celów prywatnych, a po drugie energia ta jest dostarczana do sieci za wynagrodzeniem o charakterze stałym, stanowi «działalność gospodarczą» w rozumieniu tych przepisów”. Ustawa nie definiuje, co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem, istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą będącą świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług. Jak wskazano, sprzedaż energii elektrycznej (stanowiącej towar), w tym energii wyprodukowanej z odnawialnych źródeł energii za wynagrodzeniem, co do zasady wpisuje się w definicję działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, co znajduje potwierdzenie w ww. wyroku TSUE w sprawie C#219/12. Z opisu sprawy wynika, że projekt zakłada zainstalowanie na dachach wskazanych obiektów systemów fotowoltaicznych o mocy (...) kWp. Obiekty użyteczności publicznej (budynki) objęte Projektem stanowią własność Gminy. Instalacje fotowoltaiczne produkować będą energię elektryczną na potrzeby budynków, w tym hydroforni (związek z dostawą wody). Realizacja zadania spowoduje wystąpienie korzyści ekonomicznych oraz prośrodowiskowych i proklimatycznych. Gmina będzie odbiorcą końcowym, tj. odbiorcą dokonującym zakupu paliw lub energii na własny użytek w rozumieniu art. 3 pkt 13a ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne. Wytwarzanie przez Gminę energii elektrycznej wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji nie będzie stanowić dla Gminy przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej. Gmina nie będzie wytwarzać energii elektrycznej z innych źródeł niż energia słoneczna. Energia elektryczna wytworzona w instalacji fotowoltaicznej nie będzie zaspokajać całego zapotrzebowania na energię elektryczną poszczególnych budynków. W związku z tym Gmina będzie nabywać brakującą energię elektryczną od dostawcy energii elektrycznej. Na potrzeby budynków, na których znajdują się instalacje fotowoltaiczne Gmina będzie korzystać z energii elektrycznej nabytej od dostawcy energii elektrycznej oraz energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej. Ewentualne nadwyżki energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacjach mogą powstać okresowo i wówczas Gmina dokona rozliczenia podatku VAT z tytułu wprowadzenia energii do sieci. Instalacje fotowoltaiczne, które będą zainstalowane na dachach budynków nie będą wykorzystywane przez inne obiekty/nieruchomości gminne. W związku z wykonaniem instalacji fotowoltaicznych Gmina będzie prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. ustawy o odnawialnych źródłach energii. Wykonane instalacje fotowoltaiczne stanowić będą mikroinstalacje w rozumieniu przepisów ww. ustawy o odnawialnych źródłach energii. Instalacja będzie stanowić mikroinstalacje w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii. Na chwilę obecną Gmina nie zawarła jeszcze umowy z przedsiębiorstwem energetycznym. Przedmiotowe instalacje fotowoltaiczne nie zostały jeszcze wykonane. Obecnie Gmina posiada jedną umowę zawartą w dniu (...)2024 r. z przedsiębiorstwem energetycznym, w której następuje rozliczenie energii wprowadzanej do sieci, która została wyprodukowana w już istniejącej instalacji fotowoltaicznej. Po zainstalowaniu nowych instalacji fotowoltaicznych podpisana zostanie umowa kompleksowa sprzedaży energii elektrycznej, świadczenia usług dystrybucji oraz świadczenia usług odbioru i rozliczania energii elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD z mikroinstalacji. Wyprodukowana w instalacjach fotowoltaicznych energia elektryczna rozliczana będzie w oparciu o model net- billingu. W tym systemie wielkość nadwyżki energii, która nie została zużyta i została wprowadzona do sieci jest przeliczana na wartość pieniężną i trafia na konto prosumenta, jako depozyt. Rozliczenia tego dokonuje zakład energetyczny, z którym zawarta jest umowa na dostawę energii elektrycznej. Środki pieniężne z depozytu pomniejszają rachunek (kwotę do zapłaty) za energię elektryczną. Niewykorzystane środki przechodzą na następny miesiąc. Pod koniec roku rozliczeniowego następuje rozliczenie. Wytwarzanie energii elektrycznej w przedmiotowych instalacjach będzie odbywać się w sposób ciągły, lecz Gmina nie będzie jej wykorzystywała w celach zarobkowych. Wyprodukowana przez instalacje fotowoltaiczne energia elektryczna wykorzystywana będzie w pierwszej kolejności na potrzeby własne Gminy C (Urzędu i jednostek organizacyjnych Gminy C), natomiast ewentualna nadwyżka energii elektrycznej rozliczana będzie zgodnie z modelem net-billing. Gmina będzie korzystała z rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w oparciu o art. w oparciu o art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o odnawialnych źródłach energii, zgodnie z zasadą net-billing. W przypadku występowania nadwyżek wartości energii elektrycznej wyprodukowanej przez panele fotowoltaiczne umieszczone na budynkach nad wartością energii pobranej z sieci i zużytej w tych budynkach, zgodnie z ustawą o OZE, niewykorzystane środki pochodzące z depozytu prosumenckiego będą stanowiły nadpłatę zwracaną Gminie przez dostawcę energii elektrycznej. Za wprowadzenie energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej Gminie będzie przysługiwać wynagrodzenie określone jako iloczyn ilości energii elektrycznej wynikający z salda ujemnego i rynkowej ceny energii elektrycznej. W okolicznościach analizowanej sprawy sprzedaż energii elektrycznej należy rozpatrywać jako działalność gospodarczą w kontekście art. 15 ust. 2 ustawy, a Państwa w związku z tą dostawą należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem będą Państwo dokonywać dostawy energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej na podstawie umowy cywilnoprawnej, która zostanie zawarta z przedsiębiorstwem energetycznym. Wprowadzając wyprodukowaną w instalacji fotowoltaicznej energię do sieci energetycznej będą Państwo dokonywać jako prosument i podatnik VAT, na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Dostawa energii elektrycznej nie została przez ustawodawcę wymieniona jako zwolniona od podatku, w konsekwencji stanowi ona czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. W odniesieniu natomiast do kwestii udokumentowania tej czynności należy wskazać, że w myśl art. 106a pkt 1 ustawy: Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem: a) przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, b) czynności rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest państwo członkowskie inne niż Rzeczpospolita Polska. Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy: Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że: Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9, art. 113a ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Jak wykazano powyżej wprowadzenie do sieci energii elektrycznej wytworzonej przez Państwa za wynagrodzeniem, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy. Wobec powyższego, Państwa Gmina, jako podatnik VAT – sprzedający towar innemu podatnikowi VAT – zobowiązana będzie, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, do udokumentowania fakturą ww. sprzedaży energii elektrycznej na rzecz przedsiębiorstwa energetycznego. Podsumowując, stwierdzam że wprowadzanie przez Państwa energii elektrycznej do sieci, w przypadku rozliczenia w systemie net-billing, na podstawie zawartej umowy kompleksowej, będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu VAT i będą Państwo zobowiązani sprzedaż energii elektrycznej wprowadzonej do sieci udokumentować fakturą VAT na rzecz dostawcy. Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 uznałem za prawidłowe. Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia w związku z wydatkami ponoszonymi na inwestycję pn.: „(...)”, zauważyć należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, z którego wynika, że: Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Natomiast art. 88 ust. 4 ustawy mówi, że: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku. Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają m.in. regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a i następne. W świetle art. 86 ust. 2a ustawy: W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. W oparciu o art. 86 ust. 2b ustawy: Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli: 1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz 2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. Stosownie do art. 86 ust. 2c ustawy: Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane: 1) średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością; 2) średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością; 3) roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza; 4) średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością. Według art. 86 ust. 2d ustawy: W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy. Na mocy art. 86 ust. 2g ustawy: Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio. Na podstawie art. 86 ust. 2h ustawy: W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji. Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy: Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego. Na podstawie delegacji ustawowej określonej ww. przepisem wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”. Zgodnie z § 1 rozporządzenia: Rozporządzenie: 1) określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”; 2) wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji. W myśl § 2 pkt 8 rozporządzenia: Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to: a) urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, b) jednostkę budżetową, c) zakład budżetowy. W świetle § 3 ust. 1 rozporządzenia: W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych. W rozporządzeniu ustawodawca podał ustalone według wzoru sposoby określania proporcji m.in. w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego. Zaproponowana przez ustawodawcę metoda ma charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu udziału „obrotów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT. Jak stanowi § 3 ust. 2 rozporządzenia: Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego sposób ustalony według wzoru: X = A x 100/DUJST gdzie poszczególne symbole oznaczają: X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej, A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej, D – dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu UJST terytorialnego. Jak stanowi § 3 ust. 3 rozporządzenia: Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru: X = A x 100/D gdzie poszczególne symbole oznaczają: X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej, A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej, D – dochody wykonane jednostki budżetowej. Jak wynika z § 2 pkt 4 rozporządzenia: Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obrocie – rozumie się przez to podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie: a) dokonywanych przez podatników: – odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju, – odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, – eksportu towarów, – wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, b) odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju. Przepis § 2 pkt 9 rozporządzenia mówi, że: Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego – rozumie się przez to dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o: a) dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, b) zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, c) dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego, d) środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego, e) wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego, f) kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego, g) odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. Na mocy § 2 pkt 10 rozporządzenia: Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dochodach wykonanych jednostki budżetowej - rozumie się przez to dochody obejmujące dochody publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zrealizowane lub otrzymane przez tę jednostkę, wynikające ze sprawozdania z wykonania: a) planu finansowego jednostki budżetowej oraz b) planu dochodów i wydatków zgromadzonych na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jeżeli dana jednostka budżetowa prowadzi taki rachunek – powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych; Według § 3 ust. 5 rozporządzenia: Dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu: 1) dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności; 2) transakcji dotyczących: a) pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych, b) usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy. Wyłączenie powyższych transakcji z dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego czy jednostki budżetowej (mianownik proporcji) zapewnia spójność z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty dochodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które mogłyby zniekształcić proporcję. Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia podatku VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową). Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik powinien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik powinien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy. Na mocy art. 90 ust. 1 ustawy: W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Na podstawie art. 90 ust. 2 ustawy: Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Jak stanowi art. 90 ust. 3 ustawy: Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy: Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. W myśl art. 90 ust. 10 ustawy: W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8: 1) przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%; 2) nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%. Jeżeli zatem nabywane towary i usługi służą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych, jak również czynności zwolnionych od podatku, w sytuacji gdy nie ma możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku, do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, podatnik jest obowiązany, do proporcjonalnego rozliczenia podatku, zgodnie z ww. art. 90 ust. 2 i 3 ustawy. Państwa wątpliwości dotyczą m.in. kwestii ustalenia, czy w związku z realizowaną inwestycją pn.: „(...)”, Gmina ma prawo do odliczenia części podatku naliczonego związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na hydroforni w A, w B, w C, w D, w E, w F, według indywidualnego (rzeczywistego) prewspółczynnika wyliczonego dla działalności wodociągowej, potwierdzonego interpretacją indywidualną, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Z opisu sprawy wynika, że efekty przedmiotowego zadania Gmina będzie wykorzystywała w przypadku: hydroforni w A, w B, w C, w D, w E, w F – do czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Przedmiotowa infrastruktura – hydrofornie, faktycznie nie jest wykorzystywana do jakichkolwiek czynności, które byłyby zwolnione z VAT (z uwagi na stosowanie w rozliczeniach podatku naliczonego rzeczywistego indywidualnego prewspółczynnika, gdzie występuje podział na czynności opodatkowane – zewnętrzne i niepodlegające VAT – wewnętrzne, nieodpłatne). Montaż instalacji fotowoltaicznych na budynkach hydroforni jest ściśle i bezpośrednio związany z działalnością wodną Gminy. Instalacje fotowoltaiczne będą dostarczać energię elektryczną wyłącznie do budynków hydroforni. Realizowana inwestycja w części dotyczącej montażu instalacji fotowoltaicznych na budynkach hydroforni dotyczy infrastruktury wodnej wykorzystywanej w Gminie do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również w niewielkim stopniu do czynności wewnętrznych, tj. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Po wybudowaniu instalacji na budynkach hydroforni może wystąpić wprowadzenie do sieci energii elektrycznej, która zostanie wyprodukowana w instalacji fotowoltaicznej (sprzedaż opodatkowana). Gmina jest w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych wydatków związanych z montażem instalacji fotowoltaicznych na poszczególnych hydroforniach, tj. dotyczących montażu instalacji fotowoltaicznej na budynku hydroforni: w A, w B, w C, w D, w E, w F. Gmina nie jest natomiast w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych wydatków związanych z montażem instalacji fotowoltaicznych na poszczególnych hydroforniach do poszczególnych rodzajów działalności – czynności (opodatkowanej podatkiem VAT i niepodlegającej opodatkowaniu tym podatkiem). Podatek VAT naliczony związany z wydatkami w zakresie działalności wodnej – hydroforni – w Gminie ustalany jest za pomocą rzeczywistego prewspółczynnika opartego na kryterium udziału rocznego obrotu z transakcji opodatkowanych z działalności w zakresie wodociągów, w całkowitym rocznym obrocie Gminy z działalności w zakresie wodociągów (tj. zarówno transakcji zewnętrznych podlegających VAT, jak i potrzeb własnych niepodlegających VAT). Powyższy sposób wyliczenia (prewspółczynnika) – jak Państwo wskazali – jest najbardziej obiektywną i najbardziej rzetelną metodą wyodrębnienia wydatków dla celów rozliczenia podatku z zakresu działalności wodociągowej. Gmina wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną w zakresie możliwości stosowania rzeczywistego indywidualnego prewspółczynnika przy odliczeniach podatku naliczonego związanego z infrastrukturą wodną, opartego na danych dotyczących ilości dostarczonej wody, tj. zastosowaniem klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i odbiorców wewnętrznych). Wskazany sposób wyliczenia prewspółczynnika został potwierdzony w interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z (...), w której uznano stanowisko Gminy za prawidłowe. Gmina jest w stanie precyzyjnie określić – na podstawie wskazań liczników lub norm zużycia w poszczególnych punktach 3poboru – ilości m dostarczonej wody z terenów Gminy na rzecz podmiotów zewnętrznych (tj. z tytułu transakcji zewnętrznych podlegających opodatkowaniu 3podatkiem VAT) oraz ilości m dostarczonej wody z tytułu tzw. transakcji wewnętrznych (tj. z tytułu potrzeb własnych, jednostek organizacyjnych, na cele przeciwpożarowe – niepodlegających VAT). Instalacje fotowoltaiczne będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Instalacje fotowoltaiczne nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Gminy, wskazana indywidualna metoda obliczenia prewspółczynnika najbardziej odpowiada specyfice wykonywanych przez Gminę czynności i dokonywanych nabyć w zakresie gospodarki wodnej i powinna zostać obliczona według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i do odbiorców wewnętrznych). Według Gminy, przedstawiony sposób kalkulacji prewspółczynnika pozwala na określenie w precyzyjny, przejrzysty i dokładny sposób proporcji, w jakiej wydatki Gminy (Urzędu Gminy) na gospodarkę wodną są wykorzystywane do czynności opodatkowanych dających prawo do odliczenia podatku naliczonego, a jaka część wiąże się z zużyciem wewnętrznym Gminy. Obliczone w powyższy sposób proporcje stanowią obiektywny miernik realnego wykorzystania infrastruktury do poszczególnych rodzajów czynności. Gmina jest w stanie określić udział liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych i do odbiorców wewnętrznych. Obliczona w ten sposób proporcja stanowi obiektywny miernik realnego wykorzystania infrastruktury do poszczególnych rodzajów czynności. Na podstawie dokonanych obliczeń, opartych na sprawdzalnych danych, w pełni mierzalnych i ściśle określonych, Gmina jest w stanie podać precyzyjnie, w jakim stopniu wykorzystuje infrastrukturę do odpłatnych czynności realizowanych przez Gminę na rzecz odbiorców zewnętrznych, które jak wskazane zostało przez Gminę w uzasadnieniu do wniosku, stanowią według Gminy czynności opodatkowane VAT wykonywane w ramach działalności gospodarczej, a w jakim stopniu do czynności pozostałych. Przyjęta przez Gminę metoda zapewnia zgodnie z wymogiem art. 86 ust. 2b ustawy o VAT dokonanie obniżenia VAT wyłącznie w części przypadającej na czynności opodatkowane VAT i obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą na oba realizowane przez Gminę z wykorzystaniem infrastruktury rodzaje działalności. Na podstawie dokonanych obliczeń, opartych na w pełni mierzalnych, sprawdzalnych i ściśle określonych danych, Gmina jest w stanie podać precyzyjnie (procentowo), w jakim stopniu wykorzystuje/będzie wykorzystywała infrastrukturę do czynności opodatkowanych VAT, a w jakim stopniu do czynności pozostałych. Gmina uznając, że wskazany sposób określenia proporcji będzie najbardziej reprezentatywny, kierowała się przesłankami ustawowymi wynikającymi z art. 86 ust. 2b oraz 2h ustawy o VAT. W szczególności, w ocenie Gminy, jedynie prewspółczynnik ilościowy (ilość metrów sześciennych wody) pozwala ustalić część podatku naliczonego przypadającego wyłącznie na realizowane przez Gminę z wykorzystaniem infrastruktury wodociągowej czynności opodatkowane VAT, gdyż opiera się on na obiektywnych i precyzyjnych pomiarach zużytej wody w ramach odpłatnych usług świadczonych przez Gminę (czynności opodatkowanych VAT). Zdaniem Gminy, przedstawiona metoda najpełniej odzwierciedla specyfikę wykonywanej przez Gminę działalności (tj. sprzedaż wody – specyfika ta polega na tym, że działalność tę mierzy się metrami sześciennymi dostarczonej wody), a także specyfikę dokonywanych przez Gminę nabyć (wydatki dotyczące infrastruktury, związane z realizacją projektów inwestycyjnych oraz z jej bieżącym utrzymaniem, wykorzystywane są wyłączenia dla potrzeb dostaw wody i w żaden inny sposób, co determinuje sposób ustalenia zakresu prawa do odliczenia VAT od takich wydatków i wyklucza metody przyjmowane dla innych wydatków, które mogą być wykorzystywane w inny sposób). Inne metody wskazane w ustawie o VAT lub w rozporządzeniu nie pozwalają na to w żadnym stopniu, prowadząc do zafałszowania wysokości proporcji – nie uwzględniają one ani specyfiki działalności Gminy ani jej nabyć w zakresie infrastruktury, a zatem ich zastosowanie w przypadku Gminy jest wykluczone (w świetle art. 86 ust. 2b ustawy o VAT). Wskazany we wniosku sposób obliczenia proporcji zaproponowany przez Gminę oparty na kryterium ilości dostarczonej wody, w ocenie Gminy, będzie zapewniał obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych odpłatne czynności realizowane przez Gminę na rzecz odbiorców zewnętrznych, które stanowią czynności opodatkowane VAT wykonywane w ramach działalności gospodarczej. W ten sposób przedstawiona metoda najpełniej odzwierciedla specyfikę wykonywanej przez Gminę działalności (tj. sprzedaż wody – specyfika ta polega na tym, że działalność tę mierzy się metrami sześciennymi wody), a także specyfikę dokonywanych przez Gminę nabyć (usługi związane z budową/modernizacją/obsługą sieci i urządzeń wodnych, które wykorzystywane mogą być wyłącznie dla potrzeb dostaw wody i w żaden inny sposób, co determinuje sposób ustalenia zakresu prawa do odliczenia VAT od takich usług i wyklucza metody przyjęte dla innych usług, które mogą być wykorzystywane w inny sposób). Odnośnie wydatków poniesionych na montaż instalacji fotowoltaicznej na hydrofornii w A, w B, w C, w D, w E, w F, które będą wykorzystywane do działalności gospodarczej (do czynności opodatkowanych) i działalności innej niż działalność gospodarcza (do czynności niepodlegających opodatkowaniu) i których Gmina nie potrafi jednoznacznie przyporządkować do poszczególnych rodzajów prowadzonej działalności, tj. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT lub pozostających poza zakresem regulacji ustawy, stwierdzić należy, że Gmina w celu wyliczenia kwoty podatku naliczonego będzie zobowiązana stosować sposób określenia proporcji określony w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz w przepisach rozporządzenia. Co istotne, jak wynika z wyżej cytowanego przepisu art. 86 ust. 2a ustawy, sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się tego proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Przepisy ustawowe wymagają jedynie, aby odpowiadał on najbardziej specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Będzie to spełnione, jeśli sposób ten: · zapewni dokonanie odliczenia podatku naliczonego wyłącznie w części przypadającej na działalność gospodarczą (co do zasady dotyczącej czynności opodatkowanych podatkiem VAT) oraz · obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadających na działalność gospodarczą oraz na cele inne (z wyjątkiem celów prywatnych) – gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. Sposób określenia proporcji, jak wyżej wskazano, powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że podatnik zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Warto nadmienić, że zastosowane przez podatnika metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na podatniku. Podkreślić należy, że podatnik – na podstawie art. 86 ust. 2h ustawy – może zastosować inną metodę niż wskazana w rozporządzeniu tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy wybrana przez niego metoda jest bardziej reprezentatywna i tym samym najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności. Dokonując wyboru sposobu określenia proporcji, należy w szczególności mieć na uwadze charakter działalności prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 grudnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1448/18: „Skoro sposób określenia proporcji powinien odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, to oczywistym jest, że wobec różnorodności zdarzeń gospodarczych nie jest możliwe wskazanie jednego sposobu do zastosowania przez wszystkich podatników. Z tego względu ustawodawca określił w VATU jedynie wymagania, którym powinien on czynić zadość, nakreślił cele, jakie za jego pomocą należy osiągnąć. Są one następujące: obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane, obiektywne odzwierciedlenie części wydatków przypadających odpowiednio na działalność gospodarczą oraz inne cele niż działalność gospodarcza (art. 86 ust. 2b pkt 1) i 2) VATU). Konsekwentnie ustawodawca «podpowiedział» jedynie dane, które można wykorzystać, żeby ten cel osiągnąć (art. 86a ust. 2c VATU)”. Przy czym, korzystając z delegacji ustawowej zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy, Minister Finansów w rozporządzeniu określił dla jednostek samorządu terytorialnego sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanych przez te jednostki działalności i dokonywanych przez nie nabyć. Ustawodawca, na mocy art. 86 ust. 2h ustawy, daje podatnikom możliwość zastosowania innego sposobu określenia proporcji niż wskazują przepisy art. 86 ust. 22 ustawy, jednak tylko w sytuacji, gdy wybrany sposób jest bardziej reprezentatywny. Zatem podatnik może zastosować inną metodę tylko i wyłącznie, gdy wybrana przez niego metoda jest bardziej reprezentatywna i tym samym najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności. Mając zatem na uwadze Państwa wyjaśnienia oraz przedstawiony przez Państwa indywidualny sposób wyliczenia proporcji dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z montażem instalacji fotowoltaicznych na hydroforniach, należy stwierdzić, że metoda ta w odniesieniu do wydatków związanych z instalacjami fotowoltaicznymi, które powstaną w ramach inwestycji, nie zapewnia dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane. Nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że zaprezentowany przez Państwa sposób obliczenia proporcji według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i do odbiorców wewnętrznych) najpełniej odzwierciedla specyfikę wykonywanej przez Gminę działalności (tj. sprzedaż wody – specyfika ta polega na tym, że działalność tę mierzy się metrami sześciennymi wody), a także specyfikę dokonywanych przez Gminę nabyć (usługi związane z budową /modernizacją/obsługą sieci i urządzeń wodnych, które wykorzystywane mogą być wyłącznie dla potrzeb dostaw wody i w żaden inny sposób, co determinuje sposób ustalenia zakresu prawa do odliczenia VAT od takich usług i wyklucza metody przyjęte dla innych usług, które mogą być wykorzystywane w inny sposób). Zaprezentowany przez Państwa sposób obliczenia proporcji bazuje na udziale liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i odbiorców wewnętrznych). Przy czym, jak wyżej wskazano wprowadzenie przez Państwa do sieci prądu, który zostanie wyprodukowany m.in. w ww. instalacjach fotowoltaicznych zasilających hydrofornie będzie stanowiło odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, opisany przez Państwa sposób określenia proporcji nie uwzględnia wprowadzenia do sieci elektroenergetycznej wytworzonej przez Państwa energii elektrycznej. Jak już wskazano, podatnik może zastosować inną metodę kalkulacji proporcji tylko i wyłącznie, gdy wybrana przez niego metoda jest bardziej reprezentatywna i tym samym najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności. Kwestię tę trafnie podsumował Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku z dnia 18 lipca 2019 r. sygn. akt I FSK 449/19 stwierdził, że: Zasadą jest – w odniesieniu do takich podatników jak Gmina – stosowanie proporcji według sposobów wymienionych w § 3 Rozporządzenia, a wyjątkiem – wobec uzasadnienia, że pozwala na to specyfika wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć – zastosowanie innego, bardziej reprezentatywnego sposobu określenia proporcji. Metody obliczania proporcji przewidziane w § 3 Rozporządzenia opracowane zostały z uwzględnieniem specyfiki działalności gmin, stąd przewidziane są dla typowej co do zasady działalności podmiotów o takim charakterze. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego tylko szczególne przesłanki (tak jak przy działalności wodno-kanalizacyjnej, która odwraca proporcje funkcjonowania typowe dla gmin) pozwalają na odstąpienie od wskazanych metod ustalania proporcji w przypadku wydatków mieszanych. Wielość źródeł finansowania wydatków gmin (w tym na tworzenie składników majątku) sprawia, że ustalanie indywidualnych metod obliczania proporcji dla wydatków mieszanych w odniesieniu do poszczególnych składników majątkowych, mogłaby prowadzić do pomijania specyfiki działania gmin dając im prawo do odliczenia podatku naliczonego w nadmiernej wysokości. Dla odstąpienia od metod obliczania proporcji przewidzianych w rozporządzeniu nie jest wystarczające zestawienie różnicy między wartościami wynikającymi z metody z rozporządzenia i metody zaproponowanej przez Gminę. Proponowana przez Państwa metoda, nie oddaje precyzyjnie specyfiki działalności Gminy związanej z wprowadzeniem energii elektrycznej do sieci elektroenergetycznej. Przyjęty przez Państwa sposób konstrukcji prewspółczynnika opartego na kryterium udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i odbiorców wewnętrznych) w odniesieniu do obliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z ww. instalacją fotowoltaiczną nie jest wystarczająco precyzyjny. W przeciwieństwie do metody wyliczenia proporcji zaproponowanej przez Państwa, metoda wskazana w rozporządzeniu Ministra Finansów obejmuje całokształt działalności jednostki samorządu terytorialnego, obejmuje szereg zmiennych odnoszących się do całokształtu działalności tej jednostki, zatem odpowiada specyfice wykonywanej działalności oraz specyfice dokonywanych nabyć. Rezygnacja z metody wynikającej z Rozporządzenia Ministra Finansów na rzecz metody z uwzględnieniem obrotu z tytułu działalności wodociągowej przedstawionej we wniosku jest dopuszczalna jedynie wówczas, gdy metoda ta będzie dokładniejsza od metody wskazanej w ww. Rozporządzeniu. Taka sytuacja nie ma miejsca w odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Państwa na instalacje fotowoltaiczne umieszczone na budynkach hydroforni. W świetle powyższych okoliczności, dla obliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z instalacjami fotowoltaicznymi wytworzonymi na budynkach hydroforni, sposób określenia proporcji wskazany przez Państwa nie może być uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez Państwa działalności i dokonywanych nabyć, gdyż w sposobie jej kalkulacji nie uwzględniają Państwo energii elektrycznej wytworzonej w ww. instalacjach fotowoltaicznych wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej. Wobec tego, w świetle przedstawionych okoliczności, wskazana przez Państwa metoda wyliczenia prewspółczynnika metrażowego nie jest metodą gwarantującą, że zakres wykorzystywania do działalności gospodarczej nabywanych towarów i usług związanych z ww. instalacjami fotowoltaicznymi zamontowanymi na budynkach hydrofornii będzie odzwierciedlony w sposób obiektywny i pełny. Dokonując bowiem analizy przedstawionego we wniosku zagadnienia dotyczącego odliczenia podatku naliczonego od wydatków dotyczących instalacji fotowoltaicznych zamontowanych na budynkach hydroforni według indywidualnie ustalonego przez Państwa prewspółczynnika metrażowego, należy wskazać, że prewspółczynnik wskazany przez Państwa nie opiera się na wyczerpujących i wystarczających kryteriach. Zatem, nie będą mogli Państwo dokonać obliczenia części podatku naliczonego od Wydatków inwestycyjnych związanych z instalacjami fotowoltaicznymi zamontowanymi na budynkach hydroforni według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonej do odbiorców zewnętrznych (czynności opodatkowane VAT) w liczbie metrów sześciennych wody dostarczonej ogółem (tj. do odbiorców zewnętrznych i odbiorców wewnętrznych). Tym samym, w celu obliczenia podatku naliczonego od Wydatków inwestycyjnych związanych z instalacjami fotowoltaicznymi umieszczonymi na budynkach hydroforni powinni Państwo stosować sposób określenia proporcji, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz w § 3 ust. 2 rozporządzenia z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Jednocześnie z okoliczności sprawy wynika, że towary i usługi związane z ww. instalacjami fotowoltaicznymi nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z opodatkowania, wobec tego wyliczony na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów § 3 ust. 2 rozporządzenia z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, podatek będzie podlegał odliczeniu w całości. W konsekwencji nie będą Państwo mieli możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wykonanie instalacji fotowoltaicznych na obiektach hydrofornii w A, w B, w C, w D, w E i w F w ramach ww. zadania według klucza odliczenia wyliczonego według udziału liczby metrów sześciennych wody dostarczonych do Odbiorców zewnętrznych w liczbie metrów sześciennych dostarczonej wody ogółem. B ędzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia części podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z instalacjami fotowoltaicznymi na ww. obiektach na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia z 17 grudnia 2015 r. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy. Tym samym Państwa stanowisko w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe. Państwa wątpliwości dotyczą także kwestii, czy w związku z realizowaną inwestycją pn.: „(...)”, Gmina ma prawo do odliczenia części podatku naliczonego według prewspółczynnika z rozporządzenia od wydatków z tytułu montażu instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym OSP w A, które będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak wskazano we wniosku, efekty przedmiotowego zadania, w przypadku montażu instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym OSP w A Gmina będzie wykorzystywała – do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy wskazać należy, że przedmiotowe wydatki ponoszone przez Gminę na montaż instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym przez Gminę na rzecz OSP w A będą wykorzystywane przez Państwa, zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak i do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto – jak wskazali Państwo w opisie sprawy – Gmina nie jest w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych wydatków inwestycyjnych do poszczególnych rodzajów działalności, tj. czynności odpłatnych lub nieodpłatnych. Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Powtórzyć należy, że podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania, tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro ponoszone przez Państwa wydatki związane z realizacją przedmiotowych Inwestycji są/będą wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej – do czynności opodatkowanych, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza i nie będą Państwo mieli możliwości przyporządkowania wydatków w całości do działalności gospodarczej, to powinni Państwo dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej z zastosowaniem tzw. preproporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy z uwzględnieniem przepisu § 3 ust. 2 rozporządzenia, przy zastosowaniu prewspółczynnika obliczonego dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Podsumowując, w związku z realizowaną inwestycją pn.: „(...)” będą Państwo mieli możliwość odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na montaż instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła na/przy budynku Gminy udostępnionym OSP w A w ramach zadania, na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2a i następne ustawy z zastosowaniem proporcji określonej w § 3 ust. 2 rozporządzenia właściwej dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego. Przy czym prawo do odliczenia podatku VAT będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Tym samym Państwa stanowisko w powyższym zakresie uznane zostało za prawidłowe. Odnosząc się natomiast do wydatków z tytułu instalacji pompy ciepła oraz montażu klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy w C, a także związanych z inspektorem nadzoru oraz dokumentacją projektowo-techniczną, należy wskazać co następuje. W opisie sprawy wskazali Państwo, że Urząd Gminy wykonuje następujące czynności niepodlegające, zwolnione, opodatkowane. W budynku Urzędu Gminy mieści się Urząd, Ośrodek Pomocy Społecznej, Gminny Zespół Obsługi Placówek Oświatowych, Gminna Biblioteka Publiczna; - wykonywane są czynności niepodlegające VAT (zadania własne Gminy, usługi pomocy społecznej, nieodpłatne użyczenie pomieszczeń na rzecz Biblioteki, OPS i GZOPO) - czynności opodatkowane (wynajem sali na szkolenia), wystawiana jest faktura VAT za pobór wody i wywóz nieczystości tylko na rzecz Biblioteki mieszczącej się w Urzędzie Gminy, - czynności zwolnione (prowadzenie księgowości w budynku, w tym dotyczące czynności zwolnionych); W Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej wykonywane są czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT (pomoc społeczna). Z kolei jednostki oświatowe wykonują czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT (nauczanie), opodatkowane (wynajem pomieszczeń − w tym hali). Gmina będzie w stanie dokonać − na podstawie wystawianych faktur − przyporządkowania ponoszonych wydatków do poszczególnych instalacji − na poszczególnych budynkach (dotyczy tylko faktur dostawy i montażu instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła i klimatyzatorów). Gmina nie jest natomiast w stanie dokonać bezpośredniego przyporządkowania ponoszonych wydatków związanych z instalacjami do poszczególnych rodzajów czynności (opodatkowanych, zwolnionych i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT) wykonywanych w/na/przy budynkach. Również w przypadku poniesionych wspólnych kosztów dotyczących inwestycji (związanych z czynnościami mieszanymi − opodatkowanymi, zwolnionymi, niepodlegającymi VAT) Gmina nie ma możliwości ich bezpośredniego wyodrębnienia. Powyższe dotyczy wydatków związanych z: inspektorem nadzoru (dotyczy wszystkich zadań bez możliwości podziału − brak będzie załącznika do faktury, umowa zawarta (...) 2025 r., kwota netto (...) zł, podatek VAT – (...) zł, kwota brutto (...) zł, faktura nie została jeszcze wystawiona i otrzymana przez Gminę) − związanych z czynnościami opodatkowanym, zwolnionym, niepodlegającym VAT − nie jest możliwe wyodrębnienie; dokumentacją projektowo-techniczną (dotyczy wszystkich zadań bez możliwości podziału − brak załącznika do faktury, umowa zawarta (...)2024 r., faktura na kwotę netto (...) zł, podatek VAT – (...) zł, kwota brutto (...) zł wystawiona (...)2024 r., zapłacona (...)2024 r.), związanych z czynnościami opodatkowanymi, zwolnionymi, niepodlegającymi VAT − nie jest możliwe wyodrębnienie. Właścicielem powstałych w wyniku projektu środków trwałych (instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła i klimatyzatorów) będzie Gmina C. Jak zatem wynika z opisu sprawy wydatki związane z instalacją pompy ciepła, montażem klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy, a także związane z inspektorem nadzoru oraz dokumentacją projektowo-techniczną, wykorzystywane będą zarówno do celów prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej oraz do celów innych niż działalność gospodarcza. Ponadto Gmina nie będzie miała możliwości przyporządkowania tych wydatków w całości do celów działalności gospodarczej. Zatem Gmina w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w pierwszej kolejności będzie zobowiązana do obliczenia podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz w przepisach rozporządzenia. W dalszej kolejności, skoro obiekt Urzędu Gminy oraz zamontowana na nim pompa ciepła i klimatyzacja, a także wydatki związane z inspektorem nadzoru oraz dokumentacją projektowo-techniczną będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz do czynności zwolnionych od podatku VAT, a Gmina nie będzie miała możliwości przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z pompą ciepła i klimatyzacją oraz wydatkami związanymi z inspektorem nadzoru i dokumentacją techniczną do poszczególnych rodzajów czynności, to Gmina będzie zobowiązana dokonać kolejnego podziału podatku naliczonego w oparciu o zasady wskazane w art. 90 ust. 2, ust. 3 i następne ustawy. W konsekwencji będą Państwo mieli możliwość odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wykonanie instalacji pompy ciepła oraz montaż klimatyzacji przy/w budynku Urzędu Gminy w C, a także związanych z inspektorem nadzoru oraz dokumentacją projektowo-techniczną, na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2a i następne ustawy z zastosowaniem proporcji określonej w § 3 ust. 2 rozporządzenia właściwej dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, a następnie przepisów art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy. Przy czym prawo do odliczenia podatku VAT będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Tym samym Państwa stanowisko w powyższym zakresie uznałem za prawidłowe. Przechodząc natomiast do Państwa wątpliwości dotyczących ustalenia, czy w związku z realizowaną inwestycją pn.: „(...)”, Gmina ma prawo skorzystać z uprawnienia do uznania, że prewspółczynnik VAT Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A i Zespołu Szkół w C wynosi 0% i nie dokonywać odliczenia podatku związanego z montażem instalacji fotowoltaicznych na budynku Szkoły w B, w A i C oraz instalacją pomy ciepła przy Szkole Podstawowej w B wskazać należy, że z okoliczności sprawy wynika, że prewspółczynniki szkół (Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A, Zespołu Szkół w C) wynoszą poniżej 2%. W Szkole Podstawowej w B wykonywane są czynności niepodlegające (nauczanie) i opodatkowane podatkiem VAT: wynajem pomieszczeń szkoły (w tym hali) oraz sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Wartość prewspółczynnika wstępnego Szkoły na rok 2025 wynosi − 1%. W Szkole Podstawowej w A wykonywane są czynności niepodlegające (nauczanie), opodatkowane i zwolnione od podatku VAT. W budynku Szkoły dokonywany jest wynajem pomieszczeń od grudnia 2024 r. na cele opodatkowane podatkiem VAT. Ponadto, w budynku szkoły znajduje się lokal mieszkalny, który od lutego 2025 r. jest wynajmowany na cele mieszkalne (czynność zwolniona). Gmina będzie obciążać mieszkańców z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego za centralne ogrzewanie i pobór wody (czynność opodatkowana). Dodatkowo, po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej na budynku Szkoły może wystąpić sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Wartość prewspółczynnika wstępnego Szkoły na rok 2025 wynosi − 1%. Z kolei w Zespole Szkół w C wykonywane są czynności niepodlegające (nauczanie) i opodatkowane podatkiem VAT. W budynku Szkoły dokonywany jest wynajem pomieszczeń (w tym hali) oraz po zamontowaniu instalacji fotowoltaicznej wystąpi sprzedaż (ewentualne wprowadzanie do sieci) energii z fotowoltaiki. Wartość prewspółczynnika wstępnego Szkoły na rok 2025 wynosi − 1%. Prewspółczynniki szkół (Szkoły Podstawowej w B, Szkoły Podstawowej w A, Zespołu Szkół w C) wynoszą poniżej 2% − i jak Państwo wskazali − zgodnie z przepisami Gmina nie będzie dokonywać w tym przypadku odliczenia podatku naliczonego związanego z montażem instalacji fotowoltaicznej na budynkach szkół − w B, w A i w C. Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta – z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy – ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego. W rozpatrywanej sprawie podali Państwo, że wyliczony dla szkół prewspółczynnik wynosi poniżej 2%, jednakże korzystając z uprawnień art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług uznali Państwo, że prewspółczynnik wynosi 0%. Jak wynika z okoliczności sprawy, nie są Państwo w stanie przyporządkować kwoty wydatków poniesionych wynikających z nabycia towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji do poszczególnych rodzajów czynności, tj. opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu, zatem są Państwo zobowiązani do obliczenia podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy, z uwzględnieniem § 3 ust. 3 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r., określonego dla jednostek budżetowych – szkół. Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta – z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy – ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak – jak już wskazano – że wskaźnik, który nie przekroczy 2% będzie pozbawiał podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W takiej sytuacji podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego. Jeżeli wyliczone przez Państwa prewspółczynniki na podstawie art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz § 3 ust. 3 rozporządzenia nie przekroczą 2% i uznają Państwo, że prewspółczynniki wynoszą 0%, należy stwierdzić, że mają Państwo prawo zrezygnować z prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wydatków poniesionych na Inwestycję. Zatem w rozpatrywanej sprawie mają Państwo prawo uznać, iż prewspółczynniki wynoszą 0%. Nie zmienia to faktu, że nadal przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych od Inwestycji polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznych na wskazanych we wniosku budynkach oświatowych Gminy. Podsumowując, stwierdzam, że od wydatków na inwestycję, polegającą na montażu instalacji fotowoltaicznych na wskazanych we wniosku budynkach oświatowych Gminy, będzie Państwu przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego, w części, w jakiej zakupione towary i usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Tym niemniej przy zastosowaniu przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy i rozporządzenia – jeżeli wartość prewspółczynników nie przekroczy 2% – będą mogli Państwo uznać, że prewspółczynniki te wynoszą 0% i nie skorzystać z tego prawa. Państwa stanowisko oceniane całościowo jest więc nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Odnosząc się do powołanej przez Państwa interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa, wiąże strony w konkretnych indywidualnych sprawach, więc zawartego w niej stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15). Natomiast odnośnie powołanych przez Państwa wyroków sądów administracyjnych należy zauważyć, iż wyroki sądów, są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa: Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.