W dniu 8 kwietnia 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ustawy w związku ze sprzedażą ręcznie wykonanej biżuterii z kamieni naturalnych i półszlachetnych. W opisie zdarzenia przyszłego podatnik wskazał, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w branży kosmetycznej i planuje rozszerzyć działalność o sprzedaż biżuterii, której wartość sprzedaży w 2025 r. nie przekroczy 200 000 zł, a także nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko podatnika jest prawidłowe, stwierdzając, że sprzedaż biżuterii może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, pod warunkiem, że przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy 200 000 zł oraz że nie będą wykonywane czynności wyłączające z tego zwolnienia. Interpretacja jest pozytywna.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
8 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 8 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy w związku ze sprzedażą biżuterii z kamieni naturalnych i półszlachetnych. Uzupełniła go Pani pismem z 8 kwietnia (wpływ 8 kwietnia 2025 r.) oraz pismem z 12 maja 2025 r. (wpływ 12 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w branży kosmetycznej, rozliczaną na zasadach ogólnych (KPiR). Planuje Pani rozszerzyć działalność o sprzedaż ręcznie wykonanej biżuterii z kamieni naturalnych, półszlachetnych i szlachetnych (np. Agat, ametyst, akwamaryn, onyks, noc Kairu, Kamień Górski, Szmaragd Nilu, itd.). Biżuteria będzie tworzona wyłącznie z nici jubilerskiej, drutów jubilerskich ze stali nierdzewnej pokrytych nylonem (pozłacanych lub srebrnych), elementów ze stali chirurgicznej (zapięcia, przekładki, kółeczka montażowe do zapięć), kamieni naturalnych. Nie będą używane metale szlachetne (srebro, złoto, platyna). Biżuteria będzie sprzedawana przez Internet, portale sprzedażowe oraz bezpośrednio, z możliwością personalizacji pod klienta. Doprecyzowanie opisu sprawy (pismem z 12 maja 2025 r.) W odpowiedzi na pytanie: Czy przewidywana przez Panią wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, z działalności gospodarczej za 2025 r. przekroczy 200 000 zł? Wskazała Pani: Nie, przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 200 000 zł. W odpowiedzi na pytanie: Czy w ramach planowanej działalności będzie Pani wykonywała czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy? Wskazała Pani:
Nie, nie będę wykonywała czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy, w szczególności nie będę świadczyć usług doradczych, prawniczych, jubilerskich dotyczących metali szlachetnych ani nie będę prowadzić sprzedaży towarów objętych akcyzą. W odpowiedzi na pytanie: Czy będzie Pani produkowała i sprzedawała towary wymienione w załączniku nr 12 do ustawy? Wskazała Pani: Nie, nie zamierzam produkować ani sprzedawać towarów objętych tym załącznikiem. W odpowiedzi na pytanie: Jaki kod CN będzie miała biżuteria, którą zamierza Pani sprzedawać? Wskazała Pani: Kod CN biżuterii to 7117 90 00 – „Pozostała biżuteria i jej części, z metali nieszlachetnych”. W odpowiedzi na pytanie: Czy jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług)? Wskazała Pani: Nie, nie jestem czynnym podatnikiem VAT. Zamierzam skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
Czy sprzedaż ręcznie wykonywanej biżuterii z kamieni naturalnych i półszlachetnych (bez użycia metali szlachetnych z wykorzystaniem stali chirurgicznej i materiałów jubilerskich nieszlachetnych), prowadzona w ramach działalności gospodarczej, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT? Pani stanowisko w sprawie (ostateczne wyrażone w piśmie z 12 maja 2025 r.) W Pani ocenie, opisana działalność może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, ponieważ: - wartość sprzedaży nie przekroczy 200 000 zł rocznie, - nie będą wykonywane czynności wskazane w art. 113 ust. 13 ustawy, - nie dotyczy towarów z załącznika nr 12, - nie jest Pani czynnym podatnikiem VAT.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy: Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy: Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W świetle art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. W myśl art. 113 ust. 1 ustawy: Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy: Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się: 1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju; 1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju; 2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem: a) transakcji związanych z nieruchomościami, b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, c) usług ubezpieczeniowych – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy: Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę. Według art. 113 ust. 9 ustawy: Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1. Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy: Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę. Przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że: Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników: 1) dokonujących dostaw: a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy, b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem: - energii elektrycznej (CN 2716 00 00), - wyrobów tytoniowych, - samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji, d) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b, e) terenów budowlanych, f) nowych środków transportu, g) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie: - preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1), - komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26), - urządzeń elektrycznych (PKWiU 27), - maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28), g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do: - pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3), - motocykli (PKWiU ex 45.4); 2) świadczących usługi: a) prawnicze, b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego, c) jubilerskie, d) ściągania długów, w tym factoringu. W świetle powołanych wyżej przepisów podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że obecnie prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w branży kosmetycznej, rozliczaną na zasadach ogólnych (KPiR). Nie jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Planuje Pani rozszerzyć działalność o sprzedaż ręcznie wykonanej biżuterii z kamieni naturalnych, półszlachetnych i szlachetnych (np. Agat, ametyst, akwamaryn, onyks, noc Kairu, Kamień Górski, Szmaragd Nilu, itd.). Biżuteria będzie tworzona wyłącznie z nici jubilerskiej, drutów jubilerskich ze stali nierdzewnej pokrytych nylonem (pozłacanych lub srebrnych), elementów ze stali chirurgicznej (zapięcia, przekładki, kółeczka montażowe do zapięć), kamieni naturalnych. Nie będą używane metale szlachetne (srebro, złoto, platyna). Biżuteria będzie sprzedawana przez internet, portale sprzedażowe oraz bezpośrednio, z możliwością personalizacji pod klienta. Ponadto wskazała Pani, że przewidywana wartość sprzedaży w 2025 r. nie przekroczy u Pani kwoty 200 000 zł rocznie oraz nie będzie wykonywała Pani czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy sprzedając ręcznie wykonywaną biżuterię z kamieni naturalnych i półszlachetnych (bez użycia metali szlachetnych z wykorzystaniem stali chirurgicznej i materiałów jubilerskich nieszlachetnych), może Pani korzystać ze zwolnienia podmiotowego, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy. Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy, należy stwierdzić, że zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy. Z wniosku wynika, że produkowana i sprzedawana przez Panią biżuteria będzie mieć kod CN 7117 90 90 – „Pozostała biżuteria i jej części, z metali nieszlachetnych” i nie stanowi towarów objętych ww. załącznikiem. Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że skoro w ramach prowadzonej działalności nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, nie będzie Pani świadczyć usług jubilerskich ani nie będzie dokonywać dostawy towarów określonych w załączniku nr 12 do ustawy oraz przewidywana wartość sprzedaży w 2025 r. nie przekroczy kwoty 200 000 zł, to będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego wartość sprzedaży w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, przekroczy kwotę 200 000 zł – stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy – zwolnienie podmiotowe straci moc z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota zostanie przekroczona. Prawo do omawianego zwolnienia również Pani straci, gdy zacznie wykonywać którąkolwiek z czynności, wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Podsumowując, stwierdzić należy, że sprzedając ręcznie wykonywaną biżuterię z kamieni naturalnych i półszlachetnych (bez użycia metali szlachetnych z wykorzystaniem stali chirurgicznej i materiałów jubilerskich nieszlachetnych), będzie mogła Pani korzystać ze zwolnienia podmiotowego, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy. Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej: Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno- skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili