0112-KDIL1-3.4012.208.2025.2.KK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem 7 maja 2025 r. (wpływ 7 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie produkcji artykułów spożywczych (dalej: Działalność produkcyjna) oraz w zakresie wynajmu nieruchomości. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Działalność produkcyjna obejmuje: - produkcję artykułów spożywczych takich jak przyprawy, mieszanki przypraw, oleje spożywcze, herbaty i kawy; - konfekcjonowanie i sprzedaż artykułów spożywczych takich jak mąki, kasze, bakalie, sole, a także artykułów związanych z produkcją spożywczą takich jak dodatki smakowe, konserwanty itp. Sprzedaż dokonywana jest poprzez sklepy internetowe oraz w miejscu produkcji. Działalność produkcyjna prowadzona jest w wyposażonej hali produkcyjnej, z wykorzystaniem maszyn i urządzeń służących do produkcji artykułów spożywczych. Wnioskodawca zatrudnia pracowników, którzy przypisani są jedynie do Działalności produkcyjnej. W ramach działalności w zakresie wynajmu nieruchomości, Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie najmu lokali użytkowych będących własnością Wnioskodawcy na rzecz innych przedsiębiorców, na podstawie umów zawartych z ww. przedsiębiorcami. Lokale użytkowe będące przedmiotem umów oraz hala produkcyjna, w której prowadzona jest Działalność produkcyjna znajdują się w różnych lokalizacjach. Wnioskodawca zamierza dokonać odpłatnego zbycia (dalej: Transakcja) składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia Działalności produkcyjnej na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Kupujący), która zostanie utworzona w celu kontynuacji dotychczasowej Działalności produkcyjnej Wnioskodawcy. Umowa sprzedaży zostanie zawarta w formie aktu notarialnego i obejmować będzie poniższe składniki materialne i niematerialne: - nieruchomość stanowiąca grunt zabudowany halą produkcyjną; - kompletne wyposażenie hali produkcyjnej; - maszyny i urządzenia służące do produkcji artykułów spożywczych; - zapasy magazynowe (surowce i produkty gotowe); - prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z kontrahentami; - prawa i obowiązki wynikające z umów z pracownikami; - prawa do znaków towarowych; - prawo do domeny internetowej oraz prawa związane ze sklepem internetowym służącym do sprzedaży produktów; - know-how w postaci bazy klientów i kontrahentów oraz autorskich receptur; - dokumentacja finansowa i dokumentacja pracowników. 1Przeniesienie pracowników nastąpi na zasadzie przejścia zakładu pracy zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

Kupujący zamierza prowadzić działalność prowadzoną obecnie przez Wnioskodawcę przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem Transakcji. Model biznesowy Wnioskodawcy zakłada realizację płatności w formie gotówkowej i tym samym na moment dokonania Transakcji nie będą istniały należności i zobowiązania pieniężne. Składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem Transakcji nie zostały formalnie wyodrębnione w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy, przy czym wyraźny jest faktyczny podział na Działalność produkcyjną i działalność w zakresie wynajmu nieruchomości w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem Transakcji są obecnie w działalności Wnioskodawcy przeznaczone wyłącznie do Działalności produkcyjnej (tj. nie są w żadnym zakresie wykorzystywane do działalności w zakresie najmu nieruchomości). Chodzi w tym przypadku zarówno o składniki materialne (nieruchomości, maszyny i urządzenia), jak i m. in. o prawa wynikające z umów z pracownikami (pracownicy przypisani do Działalności produkcyjnej) czy kontrahentami (umowy handlowe). Transakcja nie będzie obejmować praw i obowiązków wynikających z umów przeznaczonych do prowadzenia działalności w zakresie wynajmu nieruchomości. Składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem Transakcji stanowią zorganizowaną całość, z której wykorzystaniem możliwe jest samodzielne wykonywanie Działalności produkcyjnej, tj. możliwe jest kontynuowanie przez Kupującego Działalności produkcyjnej bez angażowania dodatkowych nakładów, angażowania innych składników majątku czy konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych. W oparciu o prowadzoną przez Wnioskodawcę ewidencję możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, składników majątku oraz należności i zobowiązań do Działalności produkcyjnej. Doprecyzowanie opisu sprawy Składniki materialne i niematerialne przeznaczone do prowadzenia Działalności produkcyjnej będą na dzień sprzedaży faktycznie (a nie formalnie) wyodrębnione w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy, tj. istnieje i będzie istnieć faktyczny podział na Działalność produkcyjną i działalność w zakresie wynajmu nieruchomości w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Wszystkie składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem Transakcji są obecnie i będą na dzień sprzedaży przeznaczone wyłącznie do Działalności produkcyjnej. Składniki materialne i niematerialne przeznaczone do prowadzenia Działalności produkcyjnej będą na dzień sprzedaży posiadały samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym. Na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie zarówno przychodów i kosztów, jak i należności i zobowiązań do Działalności produkcyjnej, przez co możliwe będzie określenie wyniku finansowego. Składniki materialne i niematerialne przeznaczone do prowadzenia Działalności produkcyjnej będą na dzień sprzedaży stanowiły potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Przedmiotem sprzedaży będą wszystkie składniki materialne i niematerialne przeznaczone do prowadzenia Działalności produkcyjnej w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Pytanie

Czy Transakcja będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. nr 54 poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT)? Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Transakcja będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: 1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; 2) eksport towarów; 3) import towar w na terytorium kraju; 4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; 5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ww. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Jak natomiast stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. 1Zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 nr 16 poz. 93 ze zm.; dalej: KC), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; 5) koncesje, licencje i zezwolenia; 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8) tajemnice przedsiębiorstwa; 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. 2Jak stanowi art. 55 ww. ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, poprzez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca planuje dokonać Transakcji polegającej na sprzedaży na rzecz Kupującego zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy do prowadzenia Działalności produkcyjnej. Jednocześnie, Wnioskodawca ma wątpliwości, czy Transakcja podlegać będzie opodatkowaniu VAT. W pierwszej kolejności należy wskazać, że pojęcie „transakcji zbycia”, zastosowane w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o VAT. Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (m.in. sprzedaży) przedsiębiorstwa w rozumieniu KC lub zorganizowanej jego części, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Mając na uwadze powyższe, kluczowe jest w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego rozstrzygnięcie, czy przedmiotem Transakcji jest zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT. Odnosząc się do definicji przedsiębiorstwa 1wskazanej w art. 55 KC, Wnioskodawca wskazuje, że kluczowym dla uznania przedmiotu transakcji za przedsiębiorstwo jest występowanie zespołu składników materialnych i niematerialnych o cechach zorganizowania oraz przeznaczenia do prowadzenia 2działalności gospodarczej. Jednocześnie, zgodnie z art. 55 ww. ustawy, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przedmiotem zbycia może być część przedsiębiorstwa, przy czym aby ww. część przedsiębiorstwa stanowiła zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, powinna stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) wydzielony organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych i mogący stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza. Wydzielenie zespołu składników materialnych i niematerialnych powinno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że składniki stanowiące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania w istniejącym przedsiębiorstwie, tj. zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 21 listopada 2012 r. (sygn. akt I SA/Gd 971/12): Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Jednocześnie, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 21 czerwca 2021 r. (sygn. akt SA/Wa 2836/11), wyodrębnienie organizacyjne nie musi mieć sformalizowanego charakteru, ani też nie może być uznawane za decydujące dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, pomimo braku formalnie wydzielonego działu czy wydziału produkcyjnego, w strukturze Wnioskodawcy istnieje wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony wyłącznie do Działalności produkcyjnej. Świadczy o tym przede wszystkim fakt, że ww. zespół składników materialnych i niematerialnych nie jest przeznaczony w żadnym stopniu do działalności w zakresie wynajmu nieruchomości i nie jest wykorzystywany do ww. działalności, a składniki materialne przeznaczone do Działalności produkcyjnej znajdują się w innej lokalizacji, niż składniki majątku przeznaczone do działalności w zakresie najmu nieruchomości. Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że zespół składników materialnych i niematerialnych mających być przedmiotem Transakcji stanowi organizacyjnie wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zespół składników materialnych i niematerialnych. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, w oparciu o prowadzoną przez Wnioskodawcę ewidencję możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, składników majątku oraz należności i zobowiązań do Działalności produkcyjnej i tym samym przesłanka wyodrębnienia finansowego będzie w przypadku przedmiotu Transakcji spełniona. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem, część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, z wykorzystaniem będącego przedmiotem Transakcji zespołu składników materialnych i niematerialnych możliwe jest samodzielne wykonywanie Działalności produkcyjnej, tj. możliwe jest kontynuowanie przez Kupującego Działalności produkcyjnej bez angażowania dodatkowych nakładów, angażowania innych składników majątku czy konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych. Za powyższym przemawia dodatkowo fakt, że Kupujący zamierza kontynuować ww. działalność. Mając na uwadze powyższe ustalenia, Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że mający być przedmiotem Transakcji zespół składników materialnych i niematerialnych, wskazany w treści wniosku, przeznaczony do prowadzenia Działalności produkcyjnej w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, o powyższym świadczą w szczególności następujące okoliczności: - przedmiot Transakcji stanowi zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych; - wspomniany zespół składników materialnych i niematerialnych jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy; - wspomniane składniki materialne i niematerialne są przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych, tj. do prowadzenia Działalności produkcyjnej; - wspomniany zespół składników materialnych i niematerialnych mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie prowadzące Działalność produkcyjną. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy za uznaniem przedmiotu Transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu VAT przemawia fakt, że Kupujący ma faktyczną możliwość i zamierza kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji. Tym samym, Transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na treść art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu. Według art. 6 pkt 1 ustawy: Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług, pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej. Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy. Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się

odpowiednio do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym. 1 Zgodnie z art. 55Kodeksu cywilnego: Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; 5) koncesje, licencje i zezwolenia; 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8) tajemnice przedsiębiorstwa; 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki: 1) istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania; 2) zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; 3) składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych; 4) zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa. Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności: - zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz - faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Mając na uwadze powyższe orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006 /112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że: „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (...) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa. O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie produkcji artykułów spożywczych (dalej: Działalność produkcyjna) oraz w zakresie wynajmu nieruchomości. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Działalność produkcyjna obejmuje: - produkcję artykułów spożywczych takich jak przyprawy, mieszanki przypraw, oleje spożywcze, herbaty i kawy; - konfekcjonowanie i sprzedaż artykułów spożywczych takich jak mąki, kasze, bakalie, sole, a także artykułów związanych z produkcją spożywczą takich jak dodatki smakowe, konserwanty itp. Działalność produkcyjna prowadzona jest w wyposażonej hali produkcyjnej, z wykorzystaniem maszyn i urządzeń służących do produkcji artykułów spożywczych. Zatrudnia Pan pracowników, którzy przypisani są jedynie do Działalności produkcyjnej. W ramach działalności w zakresie wynajmu nieruchomości, świadczy Pan usługi w zakresie najmu lokali użytkowych będących Pana własnością na rzecz innych przedsiębiorców, na podstawie umów zawartych z ww. przedsiębiorcami. Lokale użytkowe będące przedmiotem umów oraz hala produkcyjna, w której prowadzona jest Działalność produkcyjna znajdują się w różnych lokalizacjach. Zamierza Pan dokonać odpłatnego zbycia (dalej: Transakcja) składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia Działalności produkcyjnej na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Kupujący), która zostanie utworzona w celu kontynuacji Pana dotychczasowej Działalności produkcyjnej. Umowa sprzedaży zostanie zawarta w formie aktu notarialnego i obejmować będzie poniższe składniki materialne i niematerialne: - nieruchomość stanowiąca grunt zabudowany halą produkcyjną; - kompletne wyposażenie hali produkcyjnej; - maszyny i urządzenia służące do produkcji artykułów spożywczych; - zapasy magazynowe (surowce i produkty gotowe); - prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z kontrahentami; - prawa i obowiązki wynikające z umów z pracownikami; - prawa do znaków towarowych; - prawo do domeny internetowej oraz prawa związane sklepem internetowym służącym do sprzedaży produktów; - know-how w postaci bazy klientów i kontrahentów oraz autorskich receptur; - dokumentacja finansowa i dokumentacja pracowników. 1Przeniesienie pracowników nastąpi na zasadzie przejścia zakładu pracy zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy. Kupujący zamierza prowadzić działalność prowadzoną obecnie przez Pana przy pomocy składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem Transakcji. Pana model biznesowy zakłada realizację płatności w formie gotówkowej i tym samym na moment dokonania Transakcji nie będą istniały należności i zobowiązania pieniężne. Składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem Transakcji nie zostały formalnie wyodrębnione w Pana strukturze organizacyjnej, przy czym wyraźny jest faktyczny podział na Działalność produkcyjną i działalność w zakresie wynajmu nieruchomości w ramach Pana przedsiębiorstwa. Składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem Transakcji są obecnie w Pana działalności przeznaczone wyłącznie do Działalności produkcyjnej (tj. nie są w żadnym zakresie wykorzystywane do działalności w zakresie najmu nieruchomości). Chodzi w tym przypadku zarówno o składniki materialne (nieruchomości, maszyny i urządzenia), jak i m.in. o prawa wynikające z umów z pracownikami (pracownicy przypisani do Działalności produkcyjnej) czy kontrahentami (umowy handlowe). Transakcja nie będzie obejmować praw i obowiązków wynikających z umów przeznaczonych do prowadzenia działalności w zakresie wynajmu nieruchomości. Składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem Transakcji stanowią zorganizowaną całość, z której wykorzystaniem możliwe jest samodzielne wykonywanie Działalności produkcyjnej, tj. możliwe jest kontynuowanie przez Kupującego Działalności produkcyjnej bez angażowania dodatkowych nakładów, angażowania innych składników majątku czy konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych. W oparciu o prowadzoną przez Pana ewidencję możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, składników majątku oraz należności i zobowiązań do Działalności produkcyjnej. Składniki materialne i niematerialne przeznaczone do prowadzenia Działalności produkcyjnej będą na dzień sprzedaży faktycznie (a nie formalnie) wyodrębnione w Pana strukturze organizacyjnej, tj. istnieje i będzie istnieć faktyczny podział na Działalność produkcyjną i działalność w zakresie wynajmu nieruchomości w ramach Pana przedsiębiorstwa. Wszystkie składniki materialne i niematerialne będące przedmiotem Transakcji są obecnie i będą na dzień sprzedaży przeznaczone wyłącznie do Działalności produkcyjnej. Składniki materialne i niematerialne przeznaczone do prowadzenia Działalności produkcyjnej będą na dzień sprzedaży posiadały samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym. Na podstawie prowadzonej przez Pana ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie zarówno przychodów i kosztów, jak i należności i zobowiązań do Działalności produkcyjnej, przez co możliwe będzie określenie wyniku finansowego. Składniki materialne i niematerialne przeznaczone do prowadzenia Działalności produkcyjnej będą na dzień sprzedaży stanowiły potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Przedmiotem sprzedaży będą wszystkie składniki materialne i niematerialne przeznaczone do prowadzenia Działalności produkcyjnej w ramach Pana przedsiębiorstwa. Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Transakcja zbycia składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia Działalności produkcyjnej będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy. Jak już wskazano, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi występować w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy – muszą one stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności zbycia określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. W rozpatrywanej sprawie przedmiot Transakcji obejmuje wszystkie składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia Działalności produkcyjnej. Składniki materialne i niematerialne przeznaczone do prowadzenia Działalności produkcyjnej będą na dzień sprzedaży faktycznie wyodrębnione w Pana strukturze organizacyjnej, będą posiadały samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz będą na dzień sprzedaży stanowiły potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Ponadto, Kupujący będzie kontynuował Pana dotychczasową Działalność produkcyjną. W konsekwencji należy stwierdzić, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących Działalnością produkcyjną, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Podsumowując, stwierdzić należy, że sprzedaż Działalności produkcyjnej będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej: Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.