W dniu 18 marca 2025 r. wpłynął wniosek Gminy dotyczący opodatkowania wpłat od osób fizycznych z tytułu partycypacji w kosztach remontu dachu budynku, którego współwłaścicielem jest Gmina. Gmina zadała pytania dotyczące opodatkowania tych wpłat VAT oraz obowiązku wystawienia faktur VAT. Organ podatkowy uznał stanowisko Gminy za prawidłowe, stwierdzając, że wpłaty te nie będą stanowiły wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu VAT, a Gmina nie ma obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz osób fizycznych. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko Gminy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
18 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący opodatkowania otrzymanych od osób fizycznych wpłat z tytułu partycypacji w kosztach remontu oraz sposobu dokumentowania ww. wpłat. Uzupełnili go Państwo pismem z 13 maja 2025 r. (wpływ 15 maja 2025 r.) oraz pismem z 13 maja 2025 r. (wpływ 19 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Gmina (...) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina podpisała umowy z osobami fizycznymi w sprawie ustalenia zasad i sposobu finansowania prac remontowo-modernizacyjnych. Umowy dotyczą kosztów partycypacji w nakładach, które będą ponoszone na kompleksową wymianę pokrycia dachowego na budynku, którego współwłaścicielem jest zarówno Gmina, jak i osoby fizyczne. Ustalony został przewidywany koszt wykonania prac na kwotę: netto (...), VAT (podatek od towarów i usług) (...) zł, brutto (...) zł: - z czego część będzie pokryta dotacją z Rządowego Funduszu Polski (...) zł, - reszta to wkład własny w wysokości (...) zł. Tytułem partycypacji w kosztach prac remontowych współwłaściciele – osoby fizyczne zobowiązują się przekazać kwotę (...) zł brutto, która to kwota będzie płatna na konto Urzędu Gminy w 4 ratach: I. rata w kwocie (...), II. rata w kwocie (...), III. rata w kwocie (...), IV. rata w kwocie (...). Wypłata wynagrodzenia wykonawcy remontu nastąpi w 2025 r. Doprecyzowanie opisu sprawy Na pytania zawarte w wezwaniu: 1. Czy wszystkie osoby fizyczne będące współwłaścicielami budynku dokonają wpłat na realizację kompleksowej wymiany pokrycia dachowego? Jeśli nie, to proszę o wyjaśnienie dlaczego.
Odpowiedzieli Państwo: Współwłaścicielami budynku, który znajduje się na 3 działkach o numerach (...) są 3 osoby fizyczne. Z dwiema z nich została podpisana umowa dotycząca partycypacji w kosztach remontu dachu. Z trzecią osobą będącą współwłaścicielem w dalszym ciągu trwają rozmowy. 2. Czy umowy, które zostały zawarte z osobami fizycznymi, przewidują możliwość odstąpienia od umowy zarówno przez osoby fizyczne, jak i przez Gminę? Jeśli tak, to jakie będą przesłanki (uregulowania) odnośnie odstąpienia od umowy przez ww. strony. Odpowiedzieli Państwo: Każdą umowę można rozwiązać za porozumieniem stron. 3. Czy w zamian za wpłaty osób fizycznych na realizację prac remontowo- modernizacyjnych w zakresie kompleksowej wymiany pokrycia dachowego zobowiązali się Państwo do wykonania jakichkolwiek czynności na rzecz osób fizycznych dokonujących wpłat? Jeśli tak, to jakie to będą czynności? Odpowiedzieli Państwo: Umowa nie przewiduje wykonania jakichkolwiek czynności na rzecz osób fizycznych. Pytania 1. Czy wpłaty, które otrzyma Gmina od osób fizycznych, będą stanowić wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT po stronie Gminy? 2. Czy Gmina powinna wystawić faktury VAT sprzedaży na rzecz osób fizycznych w terminie wpłat poszczególnych rat? (pytanie ostatecznie sformułowane w piśmie z 13 maja 2025 r.) Państwa stanowisko w sprawie Ad 1. Zdaniem Wnioskodawcy, wpłaty, które otrzyma Gmina od osób fizycznych z tytułu partycypacji w kosztach remontu, nie będą stanowiły wynagrodzenia podlegającego opodatkowaniu VAT. Ad 2. (ostatecznie wyrażone w piśmie z 13 maja 2025 r.) Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina otrzymując od osób fizycznych środki pieniężne stanowiące partycypację w kosztach remontu pokrycia dachowego budynku, nie powinna wystawiać na rzecz tych osób fizycznych faktur VAT. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wpłata środków pieniężnych przez współwłaścicieli (osób fizycznych) na rzecz drugiego współwłaściciela (Gminy) tytułem pokrycia części kosztów remontu wspólnej nieruchomości, proporcjonalnej do ich łącznego udziału, nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt ustawy od podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT). Jest to forma rozliczenia kosztów związanych ze wspólną własnością. Remont dachu służy utrzymaniu wspólnej nieruchomości w należytym stanie i jest realizowany w interesie wszystkich współwłaścicieli. Nie dochodzi tu do świadczenia jakiejkolwiek usługi przez Gminę na rzecz osób fizycznych w zamian za tę wpłatę. Zgodnie zaś z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W opisanym stanie sprawy, wpłata środków przez osoby fizyczne na rzecz Gminy nie mieści się w definicji odpłatnego świadczenia usług. Nie dochodzi do sytuacji, w której Gmina świadczy na rzecz osób fizycznych konkretną usługę w zamian za dokonaną wpłatę. Remont dachu jest działaniem wspólnym mającym na celu zachowanie wspólnego dobra, a partycypacja w kosztach jest wyrazem współwłasności i obowiązku ponoszenia ciężarów związanych z tą własnością. Gmina nie świadczy żadnej odrębnej usługi w związku z otrzymaniem środków. Jej działania ograniczają się do zorganizowania i opłacenia prac remontowych dotyczących wspólnej nieruchomości. W ocenie Gminy, otrzymywane wpłaty mają charakter zwrotu części kosztów remontu wspólnej nieruchomości i dlatego Gmina nie wystawia faktur VAT na te wpłaty.
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Według art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: 1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; 2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; 3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy: W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną
płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Ponadto opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej. Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Organy władzy publicznej mają na gruncie podatku od towarów i usług szczególny status, wynikający z art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zatem organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj.: - gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań, oraz - gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Rolę gminy szczegółowo określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.). Przepis art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stanowi, że: Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Według art. 7 ust. 1 pkt 1 i 7 ustawy o samorządzie gminnym: Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych Gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: 1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, 7) gminnego budownictwa mieszkaniowego. Z opisu sprawy wnika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina podpisała umowy z osobami fizycznymi w sprawie ustalenia zasad i sposobu finansowania prac remontowo-modernizacyjnych. Umowy dotyczą kosztów partycypacji w nakładach, które będą ponoszone na kompleksową wymianę pokrycia dachowego na budynku, którego współwłaścicielem jest zarówno Gmina, jak i osoby fizyczne. Tytułem partycypacji w kosztach prac remontowych współwłaściciele – osoby fizyczne zobowiązują się przekazać wpłaty na konto Urzędu Gminy w 4 ratach. Wypłata wynagrodzenia wykonawcy remontu nastąpi w 2025 r. Współwłaścicielami budynku, który znajduje się na 3 działkach o numerach (...) są 3 osoby fizyczne. Z dwiema z nich została podpisana umowa dotycząca partycypacji w kosztach remontu dachu. Z trzecią osobą będącą współwłaścicielem w dalszym ciągu trwają rozmowy. Każdą umowę można rozwiązać za porozumieniem stron. Umowa nie przewiduje wykonania przez Gminę jakichkolwiek czynności na rzecz osób fizycznych. Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy wpłaty, które Gmina otrzyma od osób fizycznych, będą stanowić wynagrodzenie za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Odnosząc się do kwestii opodatkowania wpłat osób fizycznych, jako wkładu w partycypację kosztów remontu dotyczących kompleksowej wymiany pokrycia dachowego budynku, zaznaczyć należy, że zaistnienie czynności opodatkowanej ma miejsce wyłącznie wówczas, gdy istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i otrzymywanym wynagrodzeniem, oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami. Jak wynika z wniosku, tytułem partycypacji w kosztach prac remontowych współwłaściciele budynku – osoby fizyczne zobowiązują się przekazać wpłaty na konto Urzędu Gminy. W zamian za wpłaty osób fizycznych na realizację prac remontowo-modernizacyjnych w zakresie kompleksowej wymiany pokrycia dachowego, zgodnie z zawartą umową, Gmina nie przewiduje wykonania jakichkolwiek czynności na rzecz osób fizycznych. Gmina nie świadczy żadnej odrębnej usługi w związku z otrzymaniem środków. Działania Gminy ograniczają się do zorganizowania i opłacenia prac remontowych dotyczących wspólnej nieruchomości. Zatem, osoby fizyczne nie będą występować w charakterze odbiorcy konkretnych usług. Osoby fizyczne, które dokonają wpłat, występują w rozpatrywanej sprawie wyłącznie jako strona współfinansująca inwestycję. W związku z dokonanymi wpłatami nie dojdzie zatem do dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Nie będą Państwo również świadczyć odpłatnej usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym, wpłaty te nie będą stanowiły wynagrodzenia za jakiekolwiek czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy. Podsumowując, wpłaty, które otrzyma Gmina od osób fizycznych, nie będą stanowiły wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe. W dalszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą wskazania, czy Gmina powinna wystawić faktury VAT na rzecz osób fizycznych w terminie wpłat poszczególnych rat. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy: Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: 1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem; 2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a; 3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1; 4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy: a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4, c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b. Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Jak rozstrzygnięto powyżej, wpłaty od osób fizycznych nie będą stanowiły wynagrodzenia za jakiekolwiek czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy. Tym samym, Gmina nie będzie zobowiązane do wystawienia faktury na rzecz osób fizycznych w celu udokumentowania otrzymanych wpłat, zgodnie z art. 106 ust. 1 pkt 1 ustawy. Podsumowując, w związku z otrzymaniem wpłat od osób fizycznych dotyczących partycypacji w nakładach, które będą ponoszone na kompleksową wymianę pokrycia dachowego w budynku, Gmina nie powinna wystawiać faktur. Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej: Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili