W dniu 13 marca 2025 r. Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą od listopada 2015 r. jako czynny podatnik VAT, złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości opodatkowania sprzedaży towarów używanych przy zastosowaniu procedury VAT-marża. Wnioskodawca wskazał, że dokonuje zakupów towarów używanych głównie w Holandii i Niemczech, zarówno od osób fizycznych, jak i za pośrednictwem portali aukcyjnych, gdzie nie zawsze posiada pisemne umowy sprzedaży. W związku z tym, zapytał, czy dowody w postaci historii konwersacji ze sprzedawcami oraz historii płatności są wystarczające do ustalenia kosztu nabycia towaru. Organ podatkowy potwierdził, że Wnioskodawca może stosować procedurę VAT-marża, nawet w przypadku braku pisemnej umowy, pod warunkiem prowadzenia rzetelnej ewidencji oraz posiadania odpowiednich dowodów, co oznacza pozytywne rozstrzyganie zapytania podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
13 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 13 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości opodatkowania sprzedaży towarów używanych przy zastosowaniu procedury VAT (podatek od towarów i usług)-marża. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od (...) listopada 2015 r. i jest czynnym podatnikiem VAT. Aktualnie głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest handel towarami używanymi, które zakupywane są głównie poza terytorium kraju (inne kraje członkowskie UE – głównie Holandia i Niemcy) bezpośrednio od osób fizycznych lub od osób fizycznych za pośrednictwem portali aukcyjnych. Część zakupionego towaru jest dokumentowana pisemną umową sprzedaży, z której wynikają dane sprzedawcy i nabywcy, przedmiot umowy oraz uiszczona cena. Umowa taka zawiera podpisy obu stron transakcji. Niestety do części transakcji dokonywanych za pośrednictwem portali aukcyjnych, Wnioskodawca nie posiada umowy. W Niemczech Wnioskodawca korzysta z portalu (...), natomiast w Holandii z portalu aukcyjnego (...), na których Wnioskodawca posiada konto użytkownika. Są to portale zbliżone do polskiego portalu (...), na którym m.in. osoby fizyczne wystawiają różne przedmioty używane do sprzedaży. Ogłoszenia na portalu aukcyjnym dotyczą jednej lub większej ilości sztuk przedmiotu. Na portalu rzadko jest spotykana opcja „kup teraz”, a zazwyczaj sprzedawcy czekają na oferty cenowe. Po ustaleniu ceny sprzedaży satysfakcjonującej obie strony, dochodzi do sfinalizowania aukcji. Wnioskodawca nie korzysta z opcji zakupu, która połączona jest w opcją wysyłki przedmiotu, gdyż bardziej opłacalne jest dla Wnioskodawcy dokonanie zakupu wielu przedmiotów w danym okresie czasu, a następnie wyjazd do Holandii lub/i Niemiec w celu bezpośredniego odbioru zakupionych przedmiotów od sprzedawców. Odnośnie płatności za zakupione towary – Wnioskodawca często dokonuje płatności z góry, przed osobistym odbiorem towaru, aby mieć pewność, że sprzedawca nie wycofa się z transakcji, zwłaszcza, że towar czeka u sprzedawcy na odbiór dokonany przez Wnioskodawcę czasem po 2-3 tygodnie. Płatność dokonywana jest w następujący sposób – sprzedawca na portalu w okienku konwersacji generuje żądanie płatności, a Wnioskodawca klikając na przycisk „do zapłaty” przechodzi do wyboru banku i sposobu i waluty płatności. Płatność dokonywana jest przez Wnioskodawcę za pośrednictwem konta aplikacji (...), która jest zasilana z konta prywatnego Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie zasila konta (...) z rachunku firmowego z uwagi na wysokie opłaty pobierane za tego typu przelewy. Po dokonaniu płatności Wnioskodawca widzi zmianę statusu, tj. że płatność powiodła się i transakcja została opłacona. W aplikacji (...) – w historii płatności, brak jest danych transakcji, której dotyczyła płatność, natomiast widać, że jest to płatność, np. do (...) i oczywiście kwota zapłacona jest tożsama z kwotą umówioną ze sprzedawcą, jako płatność z góry. Zdarza się, że Wnioskodawca część przedpłaca w formie zaliczki, a resztę gotówką, przy odbiorze towaru na miejscu od sprzedawcy. Te ustalenia również są dokonane podczas konwersacji na portalu aukcyjnym. Nie zawsze jest podpisywany dodatkowo dokument potwierdzający dokonanie zapłaty reszty ceny w formie gotówki. Przy odbiorze towaru bezpośrednio od sprzedawców Wnioskodawca stara się dodatkowo pozyskać podpis na umowie sprzedaży, co niestety nie zawsze się udaje. Sprzedawcy nie zawsze są zainteresowani dodatkowymi formalnościami, biorąc pod uwagę, że są to osoby
fizyczne i dla nich jest to po prostu wyzbycie się używanych towarów. Zdarza się, że nie życzą sobie dodatkowych obowiązków formalnych poza fizycznym wydaniem towaru. Wnioskodawca zaznacza, że wszelkie ustalenia dotyczące przedmiotu transakcji oraz ceny zakupu, jak i sposobu płatności wynikają z korespondencji prowadzonej przez portal aukcyjny (...) lub (...), którego archiwum Wnioskodawca przechowuje dla celów dowodowych. Wnioskodawca podkreśla, że dostęp do historii korespondencji ze sprzedawcą jest przechowywany w serwisach portali aukcyjnych dosyć krótko (wydaje się Wnioskodawcy, że to okres 2-3 miesięcy). Z tego też powodu Wnioskodawca dokonuje własnej archiwizacji korespondencji poprzez dokonywanie „zrzutów ekranu” lub/i kopiowaniu zapisów rozmowy i zapisywanie w formacie .pdf na dysku twardym Wnioskodawcy. Wnioskodawca po dokonaniu zakupu, na podstawie ustaleń poczynionych na portalu aukcyjnym, ewidencjonuje dane wynikające z takiej transakcji, w szczególności: datę zakupu, miejsce zakupu, dane sprzedawcy (jeśli to możliwe), opis zakupionego przedmiotu oraz kwoty nabycia towaru, niezbędne do określenia kwoty marży, stanowiącej różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Wnioskodawca dokonuje dalszej odsprzedaży towarów używanych zakupionych w sposób wyżej opisany, najczęściej za pośrednictwem portalu (...). Przy sprzedaży przedmiotów używanych, Wnioskodawca korzysta z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. stosuje tzw. VAT marża. Podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
Czy w przypadku braku pisemnej umowy sprzedaży, dowody, którymi dysponuje Wnioskodawca w postaci zapisanych na nośniku komputerowym historii konwersacji ze sprzedawcami na portalach aukcyjnych, z których wynikają ustalenia co do przedmiotu transakcji, jej ceny, sposobu zapłaty oraz ewentualnie historia płatności z aplikacji (...), są wystarczające, a więc umożliwiają ustalenie kosztu nabycia używanego towaru i finalnie są podstawą do obliczenia marży dla celów VAT? Pana stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, brak pisemnej umowy nabycia towarów używanych, przy jednoczesnym posiadaniu dowodu w postaci zachowanej na dysku twardym konwersacji ze sprzedawcą (odbytej na portalu aukcyjnym), z której jasno wynikają ustalenia co do przedmiotu transakcji, jej ceny i sposobu zapłaty, a także w większości przypadków dodatkowy dowód w postaci historii płatności na koncie (...), jest wystarczające w celu wykazania ceny nabycia przedmiotu używanego i może być podstawą do obliczenia marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT „przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112)”. Wnioskodawca, w ramach swojej działalności gospodarczej nabywa towary używane, w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Towary te nabywa od osób fizycznych, wobec czego spełniony jest warunek wskazany w art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, który stanowi, że przepisy dotyczące stosowania tzw. VAT marża (art. 120 ust. 4) dotyczą towarów używanych, które podatnik nabył od osoby fizycznej. Nie ma więc wątpliwości, że Wnioskodawca może stosować zasady obliczania podatku na zasadzie VAT marża, o czym mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Przepis stanowi, że w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych (...) nabytych uprzednio
przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy sposobu udokumentowania kwoty nabycia towaru używanego. Jeśli Wnioskodawca posiada pisemną umowę sprzedaży, którą zawarł ze sprzedawcą, kwota nabycia wynika z takiej umowy. Jednakże Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym, że niestety zdarzają się sytuacje, że sprzedawcy (osoby fizyczne zamieszkujące najczęściej w Holandii lub Niemczech) nie są zainteresowane podpisywaniem dodatkowych dokumentów i często odmawiają tych dodatkowych formalności. Biorąc pod uwagę, że większość zakupów towarów używanych Wnioskodawca dokonuje za pośrednictwem portali aukcyjnych, ustalenia poczynione w konwersacji odbytej na takim portalu, są zdaniem Wnioskodawcy wystarczające, aby wykazać kwotę nabycia towaru używanego. Z konwersacji takiej wynika bowiem jakiego przedmiotu (i ilu sztuk) dotyczy transakcja, jaka została przez strony ustalona cena, sposób odbioru towaru, a także sposób zapłaty za towar. Zapłata za towar następuje poprzez płatność on-line (za pośrednictwem aplikacji (...)), albo też w całości lub częściowo gotówką. Jeśli płatność następuje on-line – Wnioskodawca posiada dodatkowy dowód w postaci historii zapłaty w aplikacji (...). Z uwagi na to, że płatność przebiega za pośrednictwem portalu aukcyjnego, w historii zapłaty w aplikacji (...) jako odbiorca zapłaty nie widnieje konkretny sprzedawca towaru, ale portal aukcyjny. Jednakże Wnioskodawca jest w stanie powiązać taką płatność z konkretną transakcją poprzez datę jej dokonania, datę ustaleń płatności w konwersacji portalu aukcyjnego oraz oczywiście wartość ustaloną przez strony aukcji, jako zapłatę za towar. Bez względu na to, czy Wnioskodawca dokonał zapłaty on-line czy też w formie gotówkowej, ustalenia stron transakcji poczynione za pośrednictwem portalu aukcyjnego i zarchiwizowane przez Wnioskodawcę, jako zrzuty ekranu lub/i skopiowanie konwersacji ze strony portalu i zapisanie w postaci pliku .pdf na dysku twardym Wnioskodawcy, stanowią wystarczający dowód pozwalający ustalić kwotę nabycia towaru używanego, a więc pozwalający wyliczyć marżę i podstawę opodatkowania w przypadku transakcji dalszego zbycia zakupionego towaru. Wymienione wyżej dowody są podstawą dokonania odpowiednich zapisów w ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę dla celów VAT marża. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że udowodnienie zakupu towarów używanych od osób fizycznych nie ma odzwierciedlania w wykładni literalnej i brzmieniu art. 120 ust. 10 ustawy. Ustawa wymienia bowiem 5 stanów faktycznych (źródeł zakupu) towarów od podmiotów, od których zakup uprawnia do zastosowania procedury szczególnej opodatkowania. W tym kontekście zauważyć należy, że jedynie wobec zakupu towarów od podmiotu będącego podatnikiem podatku od towarów i usług (art. 120 ust. 10 pkt 5), stosującego do danej sprzedaży również opodatkowanie VAT marżę, ustawodawca nakazuje zgromadzenie dokumentów potwierdzających jednoznacznie nabycie towarów na tych zasadach. Pozostałe cztery przypadki nie wymagają żadnego "jednoznacznego udokumentowania" zakupu.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy: Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy: Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej [...]. Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy: Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy: Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Definicję towarów, w stosunku do których mają zastosowanie szczególne procedury VAT- marża zawiera art. 120 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy: Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1- 3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112). W myśl art. 120 ust. 4 ustawy: W przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Stosownie do treści art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy: Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7. Natomiast na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy: Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika. Ponadto, zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy: Przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od: 1) osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej; 2) podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a; 3) podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5; 4) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 113 lub art. 113a; 5) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży. Zaznaczyć należy, że dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży ważny jest nie tylko rodzaj towaru, który może zostać objęty tą procedurą, ale również to, od kogo ten towar został kupiony. Zastosowanie tej procedury wymaga, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w powołanym wyżej art. 120 ust. 10 ustawy. Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy jego nabyciu. Ponadto, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar został jednak nabyty w celu odsprzedaży. Natomiast w stosunku do towarów używanych nabywanych przez Spółkę na terenie Unii Europejskiej, wskazać należy co następuje: Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy: Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Jednocześnie, jak stanowi art. 9 ust. 2 ustawy: Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że: 1) nabywcą towarów jest: a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a − z zastrzeżeniem art. 10; 2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a. W tym miejscu podkreślić należy, że towary używane będą nabywane od osób fizycznych niebędących podatnikami podatku od towarów i usług, to w świetle art. 9 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług przemieszczenie tych towarów z terenu UE do Polski nie będzie, stanowiło wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem Pana działalności gospodarczej jest handel towarami używanymi, które zakupywane są głównie poza terytorium kraju (inne kraje członkowskie UE – głównie Holandia i Niemcy) bezpośrednio od osób fizycznych lub od osób fizycznych za pośrednictwem portali aukcyjnych. Część zakupionego towaru jest dokumentowana pisemną umową sprzedaży, z której wynikają dane sprzedawcy i nabywcy, przedmiot umowy oraz uiszczona cena. Umowa taka zawiera podpisy obu stron transakcji. Do części transakcji dokonywanych za pośrednictwem portali aukcyjnych, wnioskodawca nie posiada umowy. W Niemczech i w Holandii, korzysta Pan z portali aukcyjnych, na których osoby fizyczne wystawiają różne przedmioty używane do sprzedaży. Ogłoszenia na portalu aukcyjnym dotyczą jednej lub większej ilości sztuk przedmiotu. Nie korzysta Pan z opcji zakupu, która połączona jest z opcją wysyłki przedmiotu, gdyż bardziej opłacalne jest dla Pana dokonanie zakupu wielu przedmiotów w danym okresie czasu, a następnie wyjazd do Holandii lub/i Niemiec w celu bezpośredniego odbioru zakupionych przedmiotów od sprzedawców. Płatność dokonywana jest przez Pana za pośrednictwem konta aplikacji (...). W aplikacji (...) – w historii płatności, brak jest danych transakcji, której dotyczyła płatność, natomiast widać, że jest to płatność, np. do portalu aukcyjnego. Widoczna jest również zapłacona kwota, która jest tożsama z kwotą umówioną ze sprzedawcą, jako płatność z góry. Zdarza się, że część wpłaca Pan w formie zaliczki, a resztę gotówką, przy odbiorze towaru na miejscu od sprzedawcy. Te ustalenia również są dokonane podczas konwersacji na portalu aukcyjnym. Nie zawsze jest podpisywany dodatkowo dokument potwierdzający dokonanie zapłaty reszty ceny w formie gotówki. Przy odbiorze towaru bezpośrednio od sprzedawców stara się Pan dodatkowo pozyskać podpis na umowie sprzedaży, co nie zawsze się udaje. Zdarza się, że sprzedawcy – osoby fizyczne – nie życzą sobie dodatkowych obowiązków formalnych poza fizycznym wydaniem towaru. Dokonuje Pan dalszej odsprzedaży towarów używanych zakupionych w sposób wyżej opisany, najczęściej za pośrednictwem portalu (...). Przy sprzedaży przedmiotów używanych, korzysta Pan z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w przypadku nabycia towarów używanych od osób fizycznych, w sytuacji, gdy nie posiada Pan pisemnej umowy sprzedaży zawierającej dane sprzedawcy, to na podstawie prowadzonej przez Pana ewidencji oraz zgromadzonych dokumentów, będzie Pan uprawniony do opodatkowania sprzedaży tych towarów na zasadach VAT-marża. Należy wskazać, że szczególna procedura opodatkowania VAT-marża dotyczy tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów i w celu ich odsprzedaży. Dyspozycja przepisu art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy nie uzależnia zastosowania szczególnej procedury opodatkowania, tj. procedury VAT-marża od podania danych personalnych zbywcy towarów używanych, tj. osób fizycznych (nie podatników podatku VAT). Należy zauważyć jednak, że od podatnika, który chce i ma możliwość stosować szczególną procedurę opodatkowania m.in. towarów używanych, polegającą na opodatkowaniu marży, wymagane jest prowadzenie rzetelnej ewidencji zawierającej w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w powołanych wyżej przepisach. Z wniosku wynika, że do części dokonywanych zakupów nie posiada Pan dokumentów dotyczących nabycia towarów używanych, z których wynikają dane sprzedawcy (osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej), przedmiot umowy oraz uiszczona cena. Wówczas, wszelkie ustalenia dotyczące przedmiotu transakcji oraz ceny zakupu, jak i sposobu płatności wynikają z korespondencji prowadzonej przez portal aukcyjny (...) lub (...), którego archiwum przechowuje Pan dla celów dowodowych. Ponadto, dokonuje Pan własnej archiwizacji korespondencji poprzez dokonywanie „zrzutów ekranu” lub/i kopiowaniu zapisów rozmowy i zapisywanie w formacie pdf na dysku. Wskazał Pan również, że posiada Pan historię płatności z aplikacji (...) oraz ewidencjonuje Pan dane wynikające z zawartych transakcji, w szczególności: datę zakupu, miejsce zakupu, dane sprzedawcy (jeśli to możliwe), opis zakupionego przedmiotu oraz kwoty nabycia towaru, niezbędne do określenia kwoty marży, stanowiącej różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Wobec powyższego – w przypadku braku pisemnej umowy sprzedaży – skoro prowadzi Pan ewidencję zakupu towarów używanych określonych w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, nabytych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (czyli niebędących podatnikami w rozumieniu ustawy, jak również niebędących podatnikami podatku od wartości dodanej) i na podstawie tej ewidencji oraz na podstawie posiadanych ww. dokumentów może Pan określić podstawę opodatkowania (tj. kwotę marży, stanowiącą różnicę między kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku), to do sprzedaży tych towarów może Pan stosować szczególną procedurę opodatkowania, tj. procedurę VAT-marża, określoną w art. 120 ust. 4 ustawy. Tym samym, Pana stanowisko jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej: Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili