Wnioskodawczyni, prowadząca działalność rolniczą jako czynny podatnik VAT, złożyła wniosek o interpretację indywidualną w zakresie wyłączenia z opodatkowania VAT transakcji sprzedaży składników majątkowych swojego gospodarstwa rolnego. Organ podatkowy potwierdził, że sprzedaż ta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT, uznając, że przedmiotem transakcji jest zorganizowany zespół składników, który może służyć do prowadzenia działalności rolniczej. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
26 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 26 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) transakcji sprzedaży składników majątkowych w postaci gospodarstwa rolnego. Uzupełniła go Pani pismem z 28 lutego 2025 r. (wpływ 28 lutego 2025 r.) oraz pismem z 15 maja 2025 r. (wpływ 15 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Pani (...) (dalej: Wnioskodawczyni) posiadająca polską rezydencję podatkową, prowadząca działalność rolniczą, czynny, zarejestrowany podatnik VAT, prowadzi w Polsce działalność rolniczą. Przedmiotem tej działalności jest prowadzenie upraw rolnych połączone z chowem oraz hodowlą zwierząt (trzoda chlewna). W skład prowadzonego gospodarstwa wchodzą: grunty rolne, zabudowania gospodarcze, tj. chlewnie, mieszalnie pasz, magazyny (zbóż, sprzętu rolniczego oraz środków ochrony roślin), budynek do rozładowywania warchlaków, garaże, budynek zawierający warsztat plus stołówkę i szatnię pracowniczą, budynek biurowo-mieszkalny (zakupiony jako budynek socjalny), dwie wiaty garażowe (na maszyny rolnicze oraz na przechowywanie nawozów). (...), aktualnie wykorzystywane jako siedlisko Wnioskodawczyni i Jej rodziny (dzieci oraz mąż). Wszystkie budynki znajdują się na jednej działce ewidencyjnej nr A/1. Zakupione zostały jednym aktem notarialnym, grunty gospodarstwa zostały nabyte od rolniczej spółdzielni produkcyjnej, jak również od osób fizycznych, w drodze kupna- sprzedaży, darowizny. Grunty gospodarstwa sklasyfikowane są różnie, a mianowicie jako grunty orne (zdecydowana większość), jako nieużytki, grunty pod rowami, a także drogi. Ponadto Wnioskodawczyni posiada maszyny, urządzenia oraz pojazdy rolnicze, w skład których wchodzą przykładowo: ciągniki rolnicze, przyczepy rolnicze, nawigacja rolnicza, dron do skanowania pól, wóz asenizacyjny plus aplikator, rozsiewacz nawozu, opryskiwacz, agregat uprawowo siewny, brona talerzowa, dwie kosiarki, zbiornik na olej napędowy, siewnik poplonów. Ponadto Wnioskodawczyni posiada instalację fotowoltaiczną, silosy (zbożowe oraz na pasze), a także zbiorniki na gnojowicę. Wskazane wyżej składniki majątkowe Wnioskodawczyni nabyła w latach: 2003-2024. Do 31 grudnia 2016 r., Wnioskodawczyni prowadziła gospodarstwo na gruncie VAT jako rolnik ryczałtowy. Od 1 stycznia 2017 r. prowadzi działalność jako czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni zatrudnia pracowników. Wnioskodawczyni nie rozlicza i nie rozliczała prowadzonej działalności jako działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawczyni opłaca z tytułu prowadzonej działalności rolniczej podatek rolny. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż opisanych powyżej składników majątkowych na rzecz osoby fizycznej prowadzącej aktualnie działalność rolniczą będącej „rolnikiem ryczałtowym” na gruncie VAT (nie będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług). Kontrahent ten zamierza przyłączyć nabyte od Wnioskodawczyni składniki do prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego i kontynuować z ich użyciem działalność rolniczą. Wnioskodawczyni przewiduje, że rzeczona sprzedaż zostanie dokonana w dwóch lub trzech etapach. Najpierw na podstawie stosownego aktu notarialnego w 2025 r. zostanie sprzedana większość gruntów oraz zabudowania rolnicze, maszyny, a także budynek mieszkalno- biurowy. Jednocześnie w dacie tej sprzedaży zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego umowa przedwstępna zobowiązująca nabywcę do zakupu pozostałego gruntu oraz zobowiązująca Wnioskodawczynię do jego sprzedaży, gdy tylko Wnioskodawczyni otrzyma zgodę na sprzedaż od Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa (dalej: KOWR). W umowie tej wskazane zostaną warunki przyrzeczonej sprzedaży łącznie z ceną. Przedmiotowe zapisy będą dotyczyć gruntów nabytych przez Wnioskodawczynię w 2021 r. oraz w 2023 r. Powyższy podział sprzedaży na dwie czynności wynika z tego, że zgodnie z przepisami art. 2b ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, z uwagi na to, że grunt ten nie znajduje się w posiadaniu Wnioskodawczyni przez okres co najmniej pięciu lat, a więc do jego zbycia przed upływem tego okresu Wnioskodawczyni musi uzyskać zgodę KOWR (art. 2a ust. 3 ww. ustawy). Wnioskodawczyni wystąpiła o rzeczoną zgodę i przewiduje, że ją uzyska w terminie około dziewięciu miesięcy od daty złożenia wniosku do KOWR, czyli od (...) r. Gdy Wnioskodawczyni zgodę otrzyma, niezwłocznie dokona zbycia – zgodnie z umową przedwstępną – pozostałych składników gospodarstwa. Gdyby jednak Wnioskodawczyni nie otrzymała przedmiotowej zgody, dokona zbycia tej części składników (zgodnie z ww. umową przedwstępną) po upływie pięciu lat od nabycia danej części gruntów (czyli odnośnie do gruntów nabytych w roku 2021 – sprzedaż nastąpi w roku 2026, a odnośnie do gruntów nabytych w roku 2023 sprzedaż nastąpi w roku 2028). Wnioskodawczyni informuje także, iż nie odliczała podatku naliczonego od zakupów budynków, budowli oraz gruntów. Podobnie Wnioskodawczyni nie odliczała podatku naliczonego VAT od zakupu maszyn, pojazdów i urządzeń rolniczych nabytych do końca 2016 r. Od roku 2017 po zarejestrowaniu się jako podatnik czynny VAT, dokonywała już stosownych odliczeń przy kolejnych zakupach w latach 2017 do 2024. Wnioskodawczyni informuje także, iż odnośnie do budynków, jak i budowli wchodzących w skład opisanego wyżej zespołu składników majątkowych nie dokonywała w terminie ostatnich dwóch lat żadnych prac modernizacyjnych, które powodowałyby zwiększenie ich wartości początkowej o co najmniej 30% jako środków trwałych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Doprecyzowanie opisu sprawy W piśmie z 15 maja 2025 r. w odpowiedzi na pytania Organu wskazała Pani poniższe informacje: 1. Jakie dokładnie składniki materialne i niematerialne będą przedmiotem poszczególnych etapów transakcji? Odnosząc się do powyższego pytania, Wnioskodawczyni informuje, że cała sprzedaż (dostawa) odbędzie się jednorazowo i nie zostanie podzielona na kilka etapów. Wszystkie więc składniki przeniesione zostaną w tym samym czasie. 2. Czy w ramach planowanej transakcji przedmiotem sprzedaży będzie wyodrębnione 1przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej? Odnosząc się do zacytowanego pytania, zauważa się, iż zasadniczo nie mówimy w 1sprawie o przedsiębiorstwie, o którym traktuje art. 55 Kodeksu cywilnego. Tam bowiem mowa o przedsiębiorstwo jako zorganizowanym zespole składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto ewentualna odpowiedź twierdząca na to pytanie w istocie skutkowałaby uznaniem wniosku za zbędny. To właśnie Wnioskodawczyni wnosi o ocenę przez organ sytuacji w kontekście przepisów VAT w tym w szczególności art. 6 pkt 1 u.p.t.u. Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą z użyciem opisanych składników (aczkolwiek na gruncie VAT także traktować można tę działalność jako działalność gospodarczą). W sprawie mamy do czynienia ze składnikami, które Wnioskodawczyni traktuje jako zorganizowany zespół składników, która mogły służyć, służyły i mogą samodzielnie służyć nadal działalności rolniczej. 3. Czy zespół składników materialnych i niematerialnych, który zamierza Pani sprzedać, jest wyodrębniony finansowo, tzn. czy poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tych składników majątkowych mających być przedmiotem sprzedaży? Przedmiotem sprzedaży jest zespół składników, które stanowią całość gospodarczą. Będzie on w całości sprzedany. Trudno więc mówić o „wyodrębnieniu”, skoro jest to całość. Nie jest to więc wyodrębniona część większej całości. Jest to całość składników majątkowych wykorzystywanych w działalności rolniczej. Wnioskodawczyni sprzeda całość, niczego sobie nie zostawiając. 4. Czy mające być przedmiotem sprzedaży składniki materialne i niematerialne są wyodrębnione funkcjonalnie w Pani gospodarstwie rolnym, tj. obejmują elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służą w strukturze gospodarstwa? Jak wyżej wskazano, przedmiotem sprzedaży jest zespół składników, które stanowią całość gospodarczą, są wykorzystywane do prowadzonej działalności rolniczej łącznie. Zespół ten będzie w całości sprzedany. Trudno więc mówić o wyodrębnieniu, skoro jest to całość gospodarcza. Nie jest to więc wyodrębniona część. Jest to całość składników majątkowych wykorzystywanych w działalności rolniczej. Wnioskodawczyni zbywa całość niczego sobie nie zostawiając. 5. Czy składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych oraz czy zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadanie gospodarcze? Zespół składników, których dotyczy pytanie służył przez lata i służy aktualnie samodzielnie prowadzeniu działalności rolniczej (bez użycia innych składników). Tak więc jest i może służyć prowadzeniu samodzielnej działalności rolniczej bez potrzeby korzystania z innych składników także w przyszłości. 6. Czy przedmiotem sprzedaży przez Panią będą wszystkie składniki majątku (materialne i niematerialne) związane z prowadzeniem działalności rolniczej, w tym zobowiązania i należności w całości? Jeśli któreś składniki nie zostaną sprzedane, to jaki będzie tego powód? Przedmiotem sprzedaży będą wszystkie posiadane składniki majątkowe związane z prowadzeniem działalności rolniczej. 7. Czy będzie możliwe prowadzenie przez nabywcę działalności gospodarczej (rolniczej) wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe przejęte w ramach sprzedaży Pani gospodarstwa rolnego, czy też konieczne będzie w tym celu angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, bądź konieczne będzie podejmowanie przez nabywcę dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcie umów) niezbędnych, aby prowadzić działalność rolniczą w oparciu o przejęte składniki? Będzie możliwe prowadzenie przez nabywcę działalności gospodarczej (rolniczej) wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe przejęte w ramach przedmiotowej sprzedaży. Nie będzie konieczne w tym celu angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, nie będzie także konieczne podejmowanie przez nabywcę dodatkowych działań faktycznych lub prawnych, aby prowadzić działalność rolniczą w oparciu o przejęte składniki? Wnioskodawczyni zauważa jednak, że każdy zawiera umowy związane z dostawami np. energii elektrycznej czy innych mediów. Najprawdopodobniej tego typu umowy zawrze także nabywca. Nie będzie jednak potrzebne (by prowadzić działalność rolniczą z użyciem rzeczonych składników majątkowych) zawieranie umów typu wynajem maszyn itd. (te bowiem są wśród składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży). Wg wiedzy Wnioskodawczyni, kupujący zamierza przyłączyć nabyte składniki do prowadzonego już przez siebie gospodarstwa rolnego. Jednak nawet jeżeli by tego nie uczynił, będzie mógł w oparciu o zakupione od Wnioskodawczyni składniki (i tylko one) prowadzić działalność rolniczą. 8. Czy zatrudnia Pani pracowników wykonujących swoje zadania wyłącznie w ramach działalności rolniczej, do której obecnie wykorzystywany jest przedmiot sprzedaży? 9. Czy wraz z planowaną sprzedażą nastąpi przeniesienie pracowników w formie 1przejścia zakładu pracy, zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 277 ze zm.)? Wnioskodawczyni zatrudniała pracowników. Umowy o pracę ulegają rozwiązaniu. Żaden z dotychczasowych pracowników nie wyraził chęci przejścia do nowego pracodawcy, to jest do kupującego. Ponad informacje zawarte powyżej, Wnioskodawczyni informuje, że w ostatnim czasie (już po złożeniu wniosku o interpretację) uzyskała pozytywną decyzję z KOWR, w wyniku której będzie dokonywać całości sprzedaży jednorazowo (nie będzie zmuszona dzielić jej na kolejne części). Wnioskodawczyni wskazuje także, iż (jak już podniosła w opisie stanu przyszłego wniosku) w skład sprzedawanych składników majątkowych wchodzi m.in. budynek mieszkalny zabytkowy, który zwany jest oficyną dworską i wpisany jest on do rejestru zabytków, jak również brama wjazdowa na dziedziniec i podworski park krajobrazowy również wpisane do rejestru zabytków aktualnie wykorzystywane jako siedlisko Wnioskodawczyni i jej rodziny (dzieci oraz mąż). Część zabytkowa nie może być wykorzystywana do działalności rolniczej. Wszystkie te składniki znajdują się na jednej działce ewidencyjnej A/1. Zakupione zostały jednym aktem notarialnym. Na tej samej działce (na jej większej części) posadowione są jednak także budynki i budowle służące działalności rolniczej. Nie można sprzedać części działki, a bez tych budynków i budowli służących działalności rolniczej nie byłoby możliwe prowadzenie działalności rolniczej przez Wnioskodawczynię. Stąd potrzeba sprzedaży w ramach opisywanej transakcji także części zabytkowej (w ramach sprzedaży jednej działki). Ponadto przedmiotem sprzedaży są liczne składniki opisane we wniosku, w tym nieruchomości na innych działkach, maszyny itd. Informacje te Wnioskodawczyni prosi uznać za doprecyzowanie opisu stanu przyszłego zawartego we wniosku. Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 15 maja 2025 r.) Czy przedmiotowa sprzedaż opisanych we wniosku składników majątkowych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (a wobec tego, czy Wnioskodawczyni zobowiązana będzie dokonać stosownego rozliczenia na gruncie podatku VAT), czy też nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem? Pani stanowisko w sprawie (doprecyzowane w piśmie z 15 maja 2025 ) Pani zdaniem, sprzedaż opisanego zespołu składników majątkowych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej także: u.p.t.u.), przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa: Cytowany przepis odnosi się do przedsiębiorstwa. W związku z tym pojawia się pytanie, czy przepis ten znajduje również zastosowanie do gospodarstwa rolnego? Zgodnie z ugruntowanym w doktrynie stanowiskiem, pod pojęciem przedsiębiorstwa należy rozumieć całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Ponadto ważne jest występowanie związków funkcjonalnych pomiędzy poszczególnymi składnikami. 3Jak wskazuje przepis art. 55 Kodeksu cywilnego, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. W definicji gospodarstwa rolnego są zatem zawarte odniesienia do zorganizowanej całości gospodarczej. Co ciekawe, również organy podatkowe akceptują utożsamianie gospodarstwa rolnego z przedsiębiorstwem. Tytułem przykładu można powołać się na interpretację z dnia 24 kwietnia 2013 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi nr IPTPP4/443-41/13-4 /OS, gdzie Organ wskazał, że choć gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, iż spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. To zaś oznacza, że gospodarstwo rolne stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w której ramach prowadzona jest działalność gospodarcza. Zatem, biorąc pod uwagę zapisy Kodeksu cywilnego w zakresie przedsiębiorstwa oraz gospodarstwa rolnego, należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. W rezultacie, w przypadku sprzedaży gospodarstwa rolnego transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy VAT. W sprawie zauważa się, iż gospodarstwo będące przedmiotem niniejszego zapytania w sprawie stanowi organizacyjnie i finansowo jedną całość zdolną do realizacji celów gospodarczych. Składają się nie grunty rolne, budynki, budowle, maszyny rolnicze itd. Są niewątpliwie także powiązane tak organizacyjnie, jak i finansowo – stanowią one własność jednej osoby, która wykorzystuje je do prowadzenia działalności rolnej. Także warunek, aby całość gospodarstwa była przedmiotem zbycia będzie w sprawie spełniony. Jakkolwiek bowiem sprzedaż będzie dokonywana w kilku częściach, to jednak jej finalnym celem jest zbycie całości składników majątkowych opisanych w opisie zdarzenia przyszłego złożonego wniosku. Także istotnym jest to, iż pomimo że odbędzie się to poprzez dokonanie kilku odrębnych transakcji kupna-sprzedaży to strony tych transakcji pozostaną te same (nie będzie to więc sprzedaż poszczególnych części dla kilku podmiotów). Ponadto, wszystkie te transakcje z góry zaplanowane, a wręcz w dniu dokonania pierwszej zawarta zostanie umowa przedwstępna zobowiązująca strony do dokonania kolejnych sprzedaży i określająca ich terminy, a także warunki (wraz z cenami). Ewidentnie więc celem jest przeniesienie pomiędzy tymi samymi dwoma stronami całości składników majątkowych Wnioskodawczyni, a także zabezpieczenie, aby do tego doszło (umowa przedwstępna). Samo zaś rozłożenie transakcji w czasie nie jest w istocie następstwem decyzji stron transakcji, jest jedynie skutkiem obowiązującego prawa (vide powołana w opisie stanu przyszłego ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego), która determinuje określone postępowanie stron transakcji. Prawo to bowiem nie pozwala sprzedać od razu całości składników nieruchomości, co do części potrzebna jest stosowna zgoda lub odczekanie odpowiedniego okresu czasu, gdyby tej zgody nie było. Jednak oceniając skutki planowanej transakcji, rozbitej na kilka części zgodzić się należy z tezą, że celem stron jest przeniesienie całości gospodarstwa (składników opisanych powyżej) i taki będzie skutek tak prawny, jak i ekonomiczny. Dlatego też należy ocenić przedmiotową czynność poprzez bezsporny cel oraz patrząc na zamierzony efekt, a także na sytuację prawną, która zmusza do określonego zachowania. W szczególności nie można stawiać tezy, że z uwagi na podział planowanej transakcji na kilka części (co determinuje obowiązujące prawo, a nie wola stron) mamy do czynienia z kilkoma odrębnymi transakcjami, a więc nie stanowią one całości i powinny być rozpatrywane w oderwaniu od siebie. Gdyby taką tezę stawiać, należałoby też zgodzić się, że sztuczny podział zorganizowanej całości i pomiędzy tymi samymi stronami nie jest sprzedażą tej całości jako takiej. Byłaby to teza oczywiście niezasadna. Dzielenie transakcji na kilka części nie może skutkować odmiennym opodatkowaniem w stosunku do opodatkowania VAT tej samej sprzedaży, ale poprzez jedną umowę. Tu i tu bowiem efekt i skutek prawny oraz ekonomiczny jest ten sam. Skutkiem jest przeniesienie między podmiotem A (zbywca) a podmiotem B (nabywca) całości przedmiotu sprzedaży. W sprawie zaś tą całością jest opisany zespół składników składający się na gospodarstwo rolne. W efekcie, pomimo, że zostanie dokona w kilku częściach („na raty”) transakcja sprzedaży gospodarstwa rolnego dokonana przez Wnioskodawczynię nie będzie podlegała opodatkowaniu na mocy art. 6 pkt 1 ustawy VAT. Ponadto z pisma z 15 maja 2025 r. wynika, że Wnioskodawczyni doprecyzowując swoje stanowisko, zauważa dodatkowo, co następuje: Wniosek jest uzasadniony, albowiem przedmiotem transakcji jest zespół składników, który 1może być przyrównany do składników przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 k.c. Przedmiotowy zespół składników pozwalał i pozwala na prowadzenie działalności rolniczej bez uzupełniania go o inne składniki. Zespół ten był dotychczas wykorzystywany w takim celu przez Wnioskodawczynię i w całości będzie przedmiotem sprzedaży (dostawy) jaką Wnioskodawczyni zamierza dokonać. Skoro więc Wnioskodawczyni mogła z użyciem opisanych składników prowadzić działalność rolniczą to oczywistą jest konstatacja, że taką samą działalność li tylko z użyciem tych składników może wykonywać ich nabywca (kupujący). Wnioskodawczyni przeniesie w ramach dokonane transakcji wszystkie posiadane składniki, wykorzystywane do prowadzonej działalności rolniczej, nic z nich nie pozostawi sobie. Sprzedaż jak się okazuje dokonana zostanie jednorazowo (bez podziału na kolejne etapy sprzedaży), co tym bardziej upraszcza ocenę prawną skutków na gruncie przepisów VAT opisanej we wniosku transakcji. Nie trzeba bowiem analizować, czy podzielona transakcja na kolejne etapy to nadal jedna transakcja. W sprawie nie będzie takiego podziału. Sprzedawany zespół składników, może być, w ocenie Wnioskodawczyni, traktowany na gruncie działalności rolniczej jako odpowiednik przedsiębiorstwa na gruncie pozarolniczej działalności gospodarczej. Zabytkowe elementy działki (wpisane do rejestru zabytków) należy traktować jako część rzeczonej transakcji, a więc sprzedaży składników analogicznych do przedsiębiorstwa w 1rozumieniu art. 55 k.c., z punktu widzenia VAT, która to część jest konieczna z uwagi na posadowienie ich na jednej działce z obiektami potrzebnymi do działalności rolniczej. W tym stanie rzeczy, można w sprawie oprzeć rozstrzygnięcie na przepisie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i uznać sprzedaż za niepodlegającą opodatkowaniu 1tym podatkiem (podobnie jak sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 k.c.). Jest to zgodne ze znaną Wnioskodawczyni linią orzeczniczą. Odnośnie kwestii sprzedaży całości składników Wnioskodawczyni w jednej części zamiast w kilku etapach, zauważa się, iż informację tę Wnioskodawczyni podaje, aby ułatwić Organowi rozstrzygnięcie, albowiem dzięki temu Organ nie będzie musiał analizować kwestii, czy podział opisanej transakcji na kilka kolejnych części (etapów) powinien skutkować nadal jak sprzedaż jednorazowa, czy też nie. Możliwość sprzedaży w ramach jednej czynności została wskazana w pierwotnym wniosku (dzielenie jej na części wskazano jedynie jako potencjalną możliwość w zależności od decyzji KOWR). Tak więc wniosek się nie zmienił, nie ma podstawy, aby uznać go za nowy, jedynie został uproszczony i nie zawiera alternatywnych możliwości co ułatwia ocenę prawną i skutki na gruncie podatku od towarów i usług. Nie powinno to jednak wpływać, w ocenie Wnioskodawczyni, na ocenę skutków transakcji na gruncie podatku od towarów i usług.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Definicja gospodarstwa rolnego została zdefiniowana w art. 2 pkt 16 ustawy, zgodnie z którym: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o gospodarstwie rolnym – rozumie się przez to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności,
które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu. Według art. 6 pkt 1 ustawy: Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy. Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym. 1 Zgodnie z art. 55Kodeksu cywilnego: Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: 1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; 3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; 4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; 5) koncesje, licencje i zezwolenia; 6) patenty i inne prawa własności przemysłowej; 7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; 8) tajemnice przedsiębiorstwa; 9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu 1art. 55 Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”. 2 Potwierdza to art. 55Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym: Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. 3Jak wynika natomiast z art. 55 Kodeksu cywilnego: Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Wprawdzie w przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zatem należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (mimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie, jak i w Kodeksie cywilnym), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym, funkcjonalnym i materialnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, ustawodawca wyłączył ponadto z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W myśl art. 2 pkt 27e ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza. Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa. Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy lub przedsiębiorstwo w 1rozumieniu art. 55 Kodeksu cywilnego, uwzględnić należy następujące okoliczności: - zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz - faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. W wyroku z 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, TSUE wywiódł, że regulacja art. 5(8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje natomiast samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że: „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (...) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa. O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa czy zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności. Z opisu sprawy wynika, że wykonuje Pani działalność rolniczą jako czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług. Przedmiotem tej działalności jest prowadzenie upraw rolnych połączone z chowem oraz hodowlą zwierząt (trzoda chlewna). W skład prowadzonego gospodarstwa wchodzą: grunty rolne, zabudowania gospodarcze, tj. chlewnie, mieszalnie pasz, magazyny (zbóż, sprzętu rolniczego oraz środków ochrony roślin), budynek do rozładowywania warchlaków, garaże, budynek zawierający warsztat plus stołówkę i szatnię pracowniczą, budynek biurowo-mieszkalny (zakupiony jako budynek socjalny), dwie wiaty garażowe (na maszyny rolnicze oraz na przechowywanie nawozów). (...), aktualnie wykorzystywane przez Panią i Pani rodzinę jako siedlisko. Wszystkie budynki znajdują się na jednej działce ewidencyjnej nr A/1. Zakupione zostały jednym aktem notarialnym, grunty gospodarstwa zostały nabyte od rolniczej spółdzielni produkcyjnej, jak również od osób fizycznych, w drodze kupna-sprzedaży, darowizny. Grunty gospodarstwa sklasyfikowane są różnie, a mianowicie jako grunty orne (zdecydowana większość), jako nieużytki, grunty pod rowami, a także drogi. Posiada Pani ponadto maszyny, urządzenia oraz pojazdy rolnicze, w skład których wchodzą przykładowo: ciągniki rolnicze, przyczepy rolnicze, nawigacja rolnicza, dron do skanowania pól, wóz asenizacyjny plus aplikator, rozsiewacz nawozu, opryskiwacz, agregat uprawowo siewny, brona talerzowa, dwie kosiarki, zbiornik na olej napędowy, siewnik poplonów, instalacja fotowoltaiczna, silosy (zbożowe oraz na pasze), a także zbiorniki na gnojowicę. Planuje Pani sprzedaż opisanych powyżej składników majątkowych na rzecz osoby fizycznej prowadzącej aktualnie działalność rolniczą będącej rolnikiem ryczałtowym. Kontrahent ten zamierza przyłączyć nabyte od Pani składniki do prowadzonego przez siebie gospodarstwa rolnego i kontynuować z ich użyciem działalność rolniczą. Transakcja sprzedaży nastąpi jednorazowo i nie zostanie podzielona na kilka etapów. W sprawie mamy do czynienia ze składnikami, które traktuje Pani jako zorganizowany zespół składników, które mogły służyć, służyły i mogą samodzielnie służyć nadal działalności rolniczej. Zespół ww. składników służył przez lata i służy aktualnie samodzielnie prowadzeniu działalności rolniczej (bez użycia innych składników). Tak więc jest i może służyć prowadzeniu samodzielnej działalności rolniczej bez potrzeby korzystania z innych składników także w przyszłości. Przedmiotem sprzedaży będą wszystkie posiadane składniki majątkowe związane z prowadzeniem działalności rolniczej. Będzie możliwe prowadzenie przez nabywcę działalności gospodarczej (rolniczej) wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe przejęte w ramach przedmiotowej sprzedaży. Nie będzie konieczne w tym celu angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, nie będzie także konieczne podejmowanie przez nabywcę dodatkowych działań faktycznych lub prawnych, aby prowadzić działalność rolniczą w oparciu o przejęte składniki. Nie będzie potrzebne (by prowadzić działalność rolniczą z użyciem rzeczonych składników majątkowych) zawieranie umów typu wynajem maszyn itd. (te bowiem są wśród składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży). Wg Pani wiedzy, kupujący zamierza przyłączyć nabyte składniki do prowadzonego już przez siebie gospodarstwa rolnego. Jednak nawet jeżeli by tego nie uczynił, będzie mógł w oparciu o zakupione od Pani składniki (i tylko one) prowadzić działalność rolniczą. Zatrudniała Pani pracowników. Umowy o pracę ulegają jednak rozwiązaniu. Żaden z dotychczasowych pracowników nie wyraził chęci przejścia do nowego pracodawcy, to jest do kupującego. Pani wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą stwierdzenia, czy sprzedaż opisanych we wniosku składników majątkowych przeznaczonych do prowadzenia gospodarstwa rolnego będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do zbycia przedsiębiorstwa, decyduje zakres zbywanego majątku, zakres praw i zobowiązań, ponadto decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności zbycia określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Analiza opisanego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa, prowadzi do stwierdzenia, że planowana transakcja sprzedaży całego gospodarstwa rolnego, o którym mowa we wniosku, będzie wyłączona spod zakresu ustawy na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, jako zbycie przedsiębiorstwa. Jak wskazała Pani bowiem w opisie sprawy, przedmiotem sprzedaży będą wszystkie posiadane składniki majątkowe związane z prowadzeniem działalności rolniczej. Wskazane składniki traktuje Pani jako zorganizowany zespół składników, które mogły służyć, służyły i mogą samodzielnie służyć nadal działalności rolniczej, bez potrzeby korzystania z innych składników także w przyszłości. Będzie możliwe prowadzenie przez nabywcę działalności gospodarczej (rolniczej) wyłącznie w oparciu o składniki majątkowe przejęte w ramach przedmiotowej sprzedaży. Nie będzie konieczne w tym celu angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, nie będzie także konieczne podejmowanie przez nabywcę dodatkowych działań faktycznych lub prawnych, aby prowadzić działalność rolniczą w oparciu o przejęte składniki. Nie będzie potrzebne (by prowadzić działalność rolniczą z użyciem rzeczonych składników majątkowych) zawieranie umów typu wynajem maszyn itd. (te bowiem są wśród składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży). Wg Pani wiedzy, kupujący zamierza przyłączyć nabyte składniki do prowadzonego już przez siebie gospodarstwa rolnego. Jednak nawet jeżeli by tego nie uczynił, będzie mógł w oparciu o zakupione od Pani składniki (i tylko one) prowadzić działalność rolniczą. Zatrudniała Pani pracowników. Umowy o pracę ulegają jednak rozwiązaniu. Żaden z dotychczasowych pracowników nie wyraził bowiem chęci przejścia do nowego pracodawcy. Wobec powyższego, będący przedmiotem opisanej transakcji zespół składników stanowił będzie zorganizowany kompleks majątkowy, którego sprzedaż nastąpi w sposób umożliwiający samodzielne funkcjonowanie i płynną kontynuację uprzednio prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (rolniczej). Kierując się zatem przedstawionym powyżej opisem sprawy stwierdzić należy, że w rozpatrywanym przypadku zostaną spełnione wszystkie przesłanki do uznania zespołu opisanych składników, wchodzących w skład prowadzonej przez Panią działalności 1rolniczej, za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 55 Kodeksu cywilnego. Tym samym, planowana przez Panią transakcja sprzedaży ww. składników majątkowych będzie stanowiła transakcję zbycia przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Podsumowując, stwierdzić należy, że sprzedaż składników majątkowych związanych z prowadzeniem przez Panią działalności rolniczej będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy. Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej: Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili