0112-KDIL1-2.4012.99.2025.1.DM

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego związanego z realizacją opisanej Inwestycji w zakresie montażu instalacji fotowoltaicznych na wskazanych we wniosku budynkach oświatowych Gminy. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Gmina (...) (dalej: „Wnioskodawca” lub „Gmina”) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca, w ramach swoich zadań własnych, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.) odpowiada za sprawy ochrony środowiska i przyrody. Obowiązki Gminy w zakresie ochrony środowiska są niezwykle istotne, gdyż to na tym szczeblu podejmowane są decyzje mające bezpośredni wpływ na jakość życia mieszkańców oraz stan środowiska naturalnego. Poprzez swoje działania, samorządy (w tym Gmina) mogą przyczynić się m.in. do zmniejszenia negatywnego wpływu na klimat i środowisko naturalne. Wynika to stąd, że ochrona środowiska to zadanie, które zaczyna się na poziomie lokalnym i jest kluczowym elementem globalnej walki o przyszłość naszej planety. Gmina, po uzyskaniu dofinansowania ze środków (...) na realizację zadania pn. „(...)”, przystąpiła do jego realizacji.

W ramach zadania realizowany będzie m.in. montaż instalacji fotowoltaicznych w celu wytwarzania energii elektrycznej na potrzeby realizacji zadań własnych Gminy (dalej: „Inwestycja”). Energia będzie wytwarzana z odnawialnych źródeł energii, co ograniczy w efekcie końcowym emisję COdo środowiska i pozytywnie wpłynie na zmiany klimatu. Celem 2 realizacji projektu jest wzmocnienie odporności oraz przystosowanie Gminy do zmian klimatu i zapobiegania ryzyku związanemu z klęskami żywiołowymi i katastrofami. Podjęcie decyzji o realizacji projektu nie było w żaden sposób związane czy też motywowane wykonywaniem działań (czynności) stanowiących działalność gospodarczą w rozumieniu VAT. Wnioskodawca realizuje opisane Zadanie w ramach zadań własnych. Wytworzona infrastruktura (instalacje fotowoltaiczne) będą montowane na następujących budynkach: - budynku Przedszkola (...); - budynku Przedszkola (...); - budynku Szkoły Podstawowej (...). Przedszkole (...) jest jednostką organizacyjną Gminy (...), działającą w formie jednostki budżetowej. Przedszkole realizuje zadania własne Gminy w zakresie opieki nad dziećmi i wczesnej edukacji. Przedszkole nie wykonuje żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Szkoła Podstawowa jest jednostką organizacyjną Gminy (...), działającą w formie jednostki budżetowej. Szkoła realizuje zadania własne Gminy w zakresie edukacji. Szkoła po zakończeniu realizacji opisywanej inwestycji nie będzie wykonywać żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Po zrealizowaniu opisanej Inwestycji, Gmina stanie się prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (dalej: „ustawa o OZE”). Na podstawie zawartej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym, Gmina będzie rozliczać wyprodukowaną energię elektryczną w systemie net-billing zgodnie z zapisami ustawy o OZE. Na moment składania wniosku, Gmina nie zawarła stosownej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym. Zamontowane instalacje będą spełniały definicję mikroinstalacji zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy o OZE. Energia elektryczna wytwarzana za pomocą instalacji fotowoltaicznych będzie wykorzystywana na potrzeby bieżącej działalności jednostek, na budynkach których jest zainstalowana, tj. będzie wykorzystywana do bieżącej działalności Przedszkola oraz Szkoły Podstawowej (dalej wspólnie: „Jednostki”). Może jednak dojść do sytuacji, w której powstaną nadwyżki wyprodukowanej energii elektrycznej przez instalację fotowoltaiczną nad wartością energii pobranej z sieci i zużytej przez Jednostki. Wówczas powstanie nadpłata, którą przedsiębiorstwo energetyczne będzie zwracało Gminie. Mając na uwadze wydawane interpretacje indywidualne, wprowadzenie do sieci energii elektrycznej wytworzonej z paneli fotowoltaicznych w systemie net-billing stanowi dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT. Przyjmując taką klasyfikację, będzie to jedyna czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT realizowana przez Jednostki. Jednocześnie, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż w przypadku wystąpienia w Jednostkach sprzedaży wyprodukowanej energii elektrycznej, Gmina nie będzie w stanie precyzyjnie określić w jakiej części wydatki poniesione w ramach Inwestycji będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających VAT, a w jakiej do czynności opodatkowanych (przy czym zasadne jest założenie, że wykorzystanie Inwestycji do czynności opodatkowanych VAT/sprzedaży energii elektrycznej będzie niewielkie). Gmina pragnie wskazać, iż w przypadku wystąpienia czynności opodatkowanych podatkiem VAT, prewspółczynniki ustalone dla obu jednostek organizacyjnych Gminy, zgodnie z art. 86 ust. 2a-2c i ust. 22 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”) obliczone według metodologii wskazanej w rozporządzeniu Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (dalej: „Rozporządzenie”) nie będą przekraczać 2%. Wynika to z faktu, iż jedyną czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT wykonywaną przez Jednostki będzie ewentualna sprzedaż nadwyżek wyprodukowanej energii elektrycznej. Mając na uwadze treść art. 90 ust. 10 pkt 2 w zw. z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, Gmina uważa, iż w sytuacji, gdy obliczone prewspółczynniki nie przekroczą 2%, ma prawo uznać, iż wynoszą one 0%, w związku z czym Gminie – w takich okolicznościach – nie przysługiwałoby prawo do odliczenia VAT naliczonego. Ponoszone przez Gminę wydatki związane z realizacją opisanej Inwestycji będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę lub – w przypadku, gdy dany wykonawca nie prowadzi działalności gospodarczej (np. w zakresie nadzoru) – będzie zawierana umowa zlecenie, do której zleceniobiorca będzie wystawiał rachunek. Gmina pragnie zwrócić uwagę, iż przedmiotem niniejszego wniosku są wyłącznie wydatki dotyczące montażu instalacji fotowoltaicznych na budynkach Przedszkoli oraz Szkoły Podstawowej.

Pytanie

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT od inwestycji polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznych na wskazanych we wniosku budynkach oświatowych Gminy? Państwa stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od Inwestycji polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznych na wskazanych we wniosku budynkach oświatowych Gminy. Poniżej Gmina przedstawia uzasadnienie swojego stanowiska. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o podatku VAT. Z treści cytowanej powyżej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono podatek VAT: • zostały nabyte przez podatnika podatku VAT oraz

• pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wnioskodawca przy realizacji Inwestycji będzie działać jako organ władzy publicznej w ramach swoich zadań własnych. Ponadto, realizacja Inwestycji nie będzie miała charakteru cenotwórczego. Podkreślenia wymaga fakt, że Gmina nie realizuje projektu w celu uzyskania (względnie zwiększenia) obrotów z działalności gospodarczej. Tak jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Inwestycja służy i będzie służyć realizacji zadań Gminy opisanych w ustawie o samorządzie gminnym, a działania podejmowane w tym zakresie mają służyć zaspokajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty. Powodem realizacji Projektu nie jest chęć wykonywania działalności komercyjnej (opodatkowanej podatkiem VAT), a działania z zakresu ochrony środowiska celem ograniczenia negatywnego wpływu dotychczasowego pozyskiwania energii elektrycznej na zmiany klimatu. Infrastruktura (instalacje fotowoltaiczne) będą wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. będą wykorzystywane w ramach bieżącej działalności Jednostek, co oznacza, iż energia wytworzona przez infrastrukturę będzie wykorzystywana do działalności statutowej jednostek organizacyjnych Gminy (Przedszkola i Szkoły Podstawowej). Jednakże ze względu na możliwą sprzedaż wyprodukowanej energii elektrycznej przedsiębiorstwu energetycznemu, infrastruktura może być wykorzystywana również do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym niemniej, Gmina szacuje, iż czynności opodatkowane podatkiem VAT (sprzedaż nadwyżek energii elektrycznej w systemie net-billing) będą mieć charakter marginalny, a ich udział w ogólnej działalności Jednostek – niewielki. Wnioskodawca pragnie wskazać iż, nie będzie w stanie dokładnie określić w jakiej części wydatki poniesione w ramach Inwestycji będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a w jakiej do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak już wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, ponoszone wydatki będą związane z dwoma rodzajami czynności wykonywanych przez Gminę (przy czym sprzedaż energii elektrycznej będzie miała charakter marginalny). Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Ponadto, zgodnie art. 86 ust. 22 ustawy o VAT Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego. Właściwy wzór dla jednostek budżetowych określa § 3 ust. 3 rozporządzenia. Jak już wcześniej wskazano, zarówno Przedszkole jak i Szkoła Podstawowa będą wykonywać głównie czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Związek z czynnościami opodatkowanymi może wystąpić w sytuacji sprzedaży wyprodukowanej energii elektrycznej. Jednakże czynność ta będzie stanowić znikomą część działalności gospodarczej, a Jednostki nie mają wpływu na sposób rozliczania wyprodukowanej energii, bowiem model nett-billingu został narzucony odpowiednią ustawą. Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na możliwe wystąpienie czynności opodatkowanych podatkiem VAT, na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego będzie ograniczone koniecznością zastosowania tzw. prewspółczynnika VAT. Z art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, wynika, iż prewspółczynnik VAT określa się procentowo w stosunku rocznym i zaokrągla w górę do najbliższej liczby całkowitej, a przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Z kolei w myśl art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8: 1) przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%; 2) nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%. Zgodnie z powyższym przepisem, jeżeli obliczona proporcja (prewspółczynnik VAT) nie przekroczy 2%, podatnik ma prawo uznać, iż proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Jednocześnie z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy o VAT, zasada ta ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę powyższe – w przypadku wystąpienia czynności opodatkowanych podatkiem VAT – Gminie będzie przysługiwać prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Inwestycji w oparciu o proporcję wyliczoną zgodnie z art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT oraz Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. Jednakże, z uwagi na to, iż czynności opodatkowane podatkiem VAT będą marginalne (będzie to jedynie sprzedaż nadwyżek energii elektrycznej w systemie net-billing), prewspółczynnik VAT obliczony dla Przedszkola oraz Szkoły Podstawowej nie będzie przekraczać 2%. Tym samym, Gmina będzie miała prawo uznać, iż prewspółczynniki te wynoszą 0%. W konsekwencji, Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację Inwestycji. Podejście Gminy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych: - z dnia 20 września 2024 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.570.2024.1.AM, w której stwierdzono: „Zatem, w świetle przytoczonych przepisów, jeżeli wyliczona przez Państwa proporcja na podstawie art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. nie przekroczy 2% i uznają Państwo, że wynosi ona 0%, to nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu w części dotyczącej Szkoły Podstawowej w A., Szkoły Podstawowej w B. oraz Szkoły Podstawowej Gminy C.” - z dnia 25 marca 2024 r., nr 0112-KDIL3.4012.79.2024.1.MC, w której wskazano: „Zatem, w świetle przytoczonych przepisów, jeżeli wyliczona przez Państwa proporcja na podstawie art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz § 3 ust. 3 rozporządzenia nie będzie przekraczała 2% i uznają Państwo, że wynosi ona 0%, to będą mogli Państwo zrezygnować z prawa do odliczenia podatku VAT. W konsekwencji tego, nie będą Państwo mieli prawa do odliczenia VAT w związku z realizacją Projektu polegającego na kompleksowej termomodernizacji budynku (...) Szkoły Podstawowej (...).” - z dnia 26 stycznia 2024 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.644.2023.2.KK, w której stwierdzono: „Zatem, w świetle przytoczonych przepisów, jeżeli wyliczone prewspółczynniki nie przekroczyły 2% i uznali Państwo, że wynoszą 0%, to nie przysługuje Państwu prawo do obniżenia podatku VAT należnego o naliczony z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z realizacją projektu pn. „...” oraz projektu pn. „...”. Podsumowując, należy stwierdzić, że – co do zasady – przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację inwestycji, w części w jakiej zakupione towary i usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Należy jednak zauważyć, że z uwagi na fakt, że czynności opodatkowane VAT stanowią w analizowanym przypadku znikomą część działalności jednostek budżetowych (Szkoły Podstawowej nr (...) oraz Technikum nr (...)), których dotyczą realizowane inwestycje a wyliczone dla nich proporcje – jak Państwo wskazali – wynoszą (...)%, to na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, mogą Państwo przyjąć, że proporcje te wynoszą 0% i wówczas nie przysługuje Państwu prawo do obniżenia podatku VAT należnego o naliczony z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z realizacją projektu pn. „...” oraz projektu pn. „...”. Tym samym Państwa stanowisko, w myśl którego Gmina ma prawo uznać, że nie ma prawa do obniżenia podatku VAT należnego o naliczony z faktur dokumentujących poniesione wydatki w związku z realizacją ww. projektów, jest prawidłowe”. - z dnia 2 sierpnia 2023 r., nr 0114-KDIP4-2.4012.303.2023.2.AA: „Podsumowując, należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy oraz przepisów rozporządzenia – co do zasady – przysługuje Państwu prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację inwestycji, w części w jakiej zakupione towary i usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Należy jednak zauważyć, że z uwagi na fakt, że czynności opodatkowane VAT stanowią w analizowanym przypadku znikomą część działalności jednostki budżetowej (Szkoły), której dotyczy ww. inwestycja i wyliczona dla niej proporcja – jak Państwo wskazali – po zaokrągleniu wyniosła 1%, to na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, mogą Państwo przyjąć, że proporcja wynosi 0%. Ponadto wskazali Państwo, że w kolejnych latach przedmiotowy prewspółczynnik będzie kształtował się na podobnym poziomie (najprawdopodobniej nie przekroczy wartości 2%). W konsekwencji należy stwierdzić, że nie przysługuje/nie będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację ww. inwestycji.” Podsumowując, w przypadku gdy obliczone prewspółczynniki VAT dla Przedszkola oraz Szkoły Podstawowej nie przekroczą 2% i Wnioskodawca uzna, iż wynoszą 0%, Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją opisanej we wniosku Inwestycji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy: - podatek odlicza podatnik podatku od towarów i usług, - towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem, który daje podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabywanych towarów i usług, których nie będzie wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych (czyli będzie wykorzystywał do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi). Art. 88 ustawy zawiera listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Tylko podatnik podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma prawo do odliczenia podatku. Art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu

towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Art. 15 ust. 6 ustawy: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te są podatnikami VAT w przypadku wykonywanych czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: - czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, - czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1465 ze zm.), zwanej dalej ustawą o samorządzie gminnym: Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym: Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Art. 7 ust. 1 pkt 1 i 8 ustawy o samorządzie gminnym: Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: 1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej; 8) edukacji publicznej. W tym miejscu warto przytoczyć treść wybranych przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm.), zwanej dalej ustawą o OZE. Jak stanowi art. 2 pkt 19 ww. ustawy Użyte w ustawie określenia oznaczają: mikroinstalacja – instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW. Według art. 2 pkt 27a ustawy o OZE: Użyte w ustawie określenia oznaczają: prosument energii odnawialnej – odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 773). Na mocy art. 3 ustawy o OZE: Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie – Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej: 1) w mikroinstalacji; 2) w małej instalacji; 3) wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy – Prawo energetyczne; 4) wyłącznie z biopłynów. W myśl z art. 4 ust. 1 ustawy o OZE: Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej wytwarzającego energię elektryczną w mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej: 1) większej niż 10 kW – w stosunku ilościowym 1 do 0,7; 2) nie większej niż 10 kW – w stosunku ilościowym 1 do 0,8. Na podstawie art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE: Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2022 r. przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wytwarzającego energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii, której przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i wprowadzenie z niej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej po raz pierwszy nastąpiło po 31 marca 2022 r., z wyłączeniem mikroinstalacji przyłączonych do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2-11, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne. W świetle art. 4 ust. 2 ustawy o OZE: Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do: 1) prosumenta energii odnawialnej – dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo- rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej; 2) prosumenta zbiorowego energii odnawialnej – dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo- rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej: a) wytworzonej w mikroinstalacji lub małej instalacji, przy czym ilość energii elektrycznej wytworzonej ustala się odpowiednio do udziału prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w wytwarzaniu energii odnawialnej w tej instalacji, określonego w umowie, o której mowa w art. 4a ust. 1, b) pobranej przez prosumenta zbiorowego energii odnawialnej; 3) prosumenta wirtualnego energii odnawialnej – dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2b-2d, na podstawie: a) wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej pobranej przez prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, b) ilości energii elektrycznej wytworzonej przez prosumenta wirtualnego energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii, zgłoszonej przez podmioty odpowiedzialne za bilansowanie handlowe tej instalacji odnawialnego źródła energii i sprzedawcy energii prosumenta wirtualnego energii elektrycznej, do operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego w ramach bilansowania handlowego, o którym mowa w ustawie - Prawo energetyczne. Ilość energii elektrycznej wytworzonej przez prosumenta wirtualnego energii elektrycznej w instalacji odnawialnego źródła energii ustala się jako iloczyn: - udziału prosumenta wirtualnego energii odnawialnej w wytwarzaniu energii odnawialnej w instalacji odnawialnego źródła energii, określonego w umowie, o której mowa w art. 4a ust. 1, oraz - ilości energii elektrycznej określonej dla danego okresu rozliczania niezbilansowania (t) jako energia planowana do wprowadzenia do sieci z tej instalacji odnawialnego źródła energii – w przypadku gdy instalacja odnawialnego źródła energii i sprzedawca energii mają różny podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe, albo - ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej z tej instalacji odnawialnego źródła energii, w przypadku gdy instalacja odnawialnego źródła energii i sprzedawca energii mają ten sam podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe i sprzedawca energii wyrazi zgodę na taki sposób ustalania ilości energii elektrycznej wytworzonej w instalacji odnawialnego źródła energii. Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a-7 ustawy o odnawialnych źródłach energii. Jak wynika z art. 4 ust. 3a ustawy o OZE: Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, na podstawie ilości energii sumarycznie zbilansowanych zgodnie z ust. 2a–2d, w zakresie różnicy pomiędzy wartością energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, ustaloną w sposób określony w art. 4b, oraz wartością energii elektrycznej pobranej z tej sieci, ustaloną w sposób określony w art. 4c ust. 3. Zgodnie z art. 4 ust. 8 ustawy o OZE: Wytwarzanie i wprowadzanie do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 oraz ust. 1a, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej niebędącego przedsiębiorcą, o którym mowa w ustawie – Prawo przedsiębiorców, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 tej ustawy. Stosownie do art. 4 ust. 10 ustawy o OZE: Pobrana energia elektryczna podlegająca rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest zużyciem energii wyprodukowanej na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej i nie stanowi: 1) sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, 2) zużycia energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, 1598 i 1723). Natomiast, według art. 4 ust. 11 ustawy o OZE stanowi, że: W przypadku gdy: 1) prosument energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie odbierze energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci zgodnie z ust. 5, to nieodebraną energią dysponuje sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat, o których mowa w ust. 4; 2) prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, nie wykorzysta zgromadzonych dla danego miesiąca kalendarzowego środków odpowiadających wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w tym miesiącu w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, to niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana prosumentowi energii odnawialnej, prosumentowi zbiorowemu energii odnawialnej lub prosumentowi wirtualnemu energii odnawialnej przez sprzedawcę, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w terminie nie dłuższym niż do końca 13. miesiąca następującego po danym miesiącu. Wysokość zwracanej nadpłaty nie może przekroczyć dwudziestu procent wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w miesiącu kalendarzowym, którego dotyczy zwrot nadpłaty. W myśl art. 4b ust. 1 ustawy o OZE: W przypadku gdy prosument energii odnawialnej lub prosument zbiorowy energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie od 1 lipca 2022 r. do 30 czerwca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi iloczyn: 1) sumy ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej w poszczególnych okresach rozliczania niezbilansowania (t) składających się na dany miesiąc kalendarzowy, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartości ujemne; 2) rynkowej miesięcznej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 5, wyznaczonej dla danego miesiąca kalendarzowego. W świetle art. 4b ust. 2 ustawy o OZE: W przypadku gdy prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej wytworzył energię elektryczną w odnawialnym źródle energii i wprowadził ją do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2024 r., wartość energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, jest wyznaczana dla każdego miesiąca kalendarzowego i stanowi sumę następujących iloczynów wyznaczonych dla poszczególnych okresów rozliczania niezbilansowania (t) w tym miesiącu: 1) ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb (t) przyjmującym wartość ujemną; 2) rynkowej ceny energii elektrycznej, o której mowa w ust. 4, przy czym jeżeli wartość tej ceny jest ujemna dla danego okresu rozliczania niezbilansowania (t), to w celu wyznaczania wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci w okresie t przez prosumenta energii odnawialnej niebędącego równocześnie prosumentem zbiorowym energii odnawialnej lub prosumentem wirtualnym energii odnawialnej przyjmuje się cenę równą zero, z zastrzeżeniem ust. 17 i 18. W myśl art. 4c ust. 1-10 ustawy o OZE: 1) Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu prowadzenia rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, zwane dalej „kontem prosumenta”, na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną dalej „depozytem prosumenckim”. 2) Depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w ust. 1. 3) Zobowiązanie prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, o którym mowa w ust. 2, określa się dla danego okresu rozliczeniowego jako sumę iloczynów, dla wszystkich okresów rozliczania niezbilansowania (t) w okresie rozliczeniowym, ilości energii elektrycznej pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb(t) przyjmującym wartość dodatnią, oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe i fiskalne, stosowanej w rozliczeniach pomiędzy sprzedawcą i prosumentem dla tego okresu rozliczenia niezbilansowania. 4) Wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym. 5) Kwota środków stanowiąca depozyt prosumencki może być rozliczana na koncie prosumenckim przez 12 miesięcy od dnia przypisania tej kwoty jako depozyt prosumencki na koncie prosumenta. 6) Po upływie 12 miesięcy od dnia przypisania danej kwoty środków do depozytu prosumenckiego niewykorzystane lub niezwrócone na podstawie przepisu art. 4 ust. 11 pkt 2 środki umarza się. 7) Na rozliczenie ze sprzedawcą w pierwszej kolejności przeznacza się środki o najstarszej dacie przypisania do konta prosumenta jako depozyt prosumencki. 8) Prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej korzystający z dostaw sprzedawcy innego niż sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w art. 40 ust. 1, ma prawo do zmiany tego sprzedawcy na sprzedawcę zobowiązanego, o którym mowa w art. 40 ust. 1, i korzystania z rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2. 9) Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dolicza do konta prosumenta wartość energii elektrycznej wytworzonej i niezużytej przez prosumenta energii odnawialnej lub prosumenta zbiorowego energii odnawialnej, który korzystał z rozliczenia, o którym mowa w art. 4: 1) ust. 1 – w przypadku, o którym mowa w art. 4 ust. 1b; 2) ust. 1a pkt 1. Przepis art. 4 ust. 11 pkt 2 stosuje się odpowiednio. 10) Wartość energii elektrycznej wytworzonej i niezużytej, o której mowa w ust. 9: 1) pkt 1, wyznacza się na podstawie średniej miesięcznej ceny rynkowej obowiązującej dla miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym następuje koniec sposobu rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1, 2) pkt 2, wyznacza się na podstawie miesięcznej rynkowej ceny energii elektrycznej dla czerwca 2022 r. - ustalanej zgodnie z art. 4b ust. 6. Na podstawie art. 4d ust. 2 ustawy o OZE: Z rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1, korzysta prosument energii odnawialnej, którego mikroinstalacja została przyłączona do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej: 1) po 31 marca 2022 r. na podstawie kompletnego i poprawnego zgłoszenia, o 4którym mowa w art. 7 ust. 8d ustawy - Prawo energetyczne, złożonego przez tego prosumenta energii odnawialnej w terminie do 31 marca 2022 r., z zastrzeżeniem ust. 3; 2) do 31 marca 2022 r., ale wprowadzenie energii elektrycznej do tej sieci nastąpiło po raz pierwszy po 31 marca 2022 r.; 3) po 31 marca 2022 r. na podstawie kompletnego i poprawnego zgłoszenia, o 4którym mowa w art. 7 ust. 8d ustawy - Prawo energetyczne, złożonego w terminie do 31 grudnia 2023 r., w przypadku gdy prosument ten w terminie do 31 marca 2022 r. zawarł umowę na zakup, montaż lub dofinansowanie tej mikroinstalacji z jednostką samorządu terytorialnego lub innym podmiotem, który realizuje projekt, o którym mowa w art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz.U. z 2020 r. poz. 818), dofinansowany w ramach regionalnego programu operacyjnego, o którym mowa w art. 2 pkt 17 lit. c tej ustawy, z uwzględnieniem ust. 6. Stosownie do art. 40 ust. 1 ustawy o OZE: Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 70c ust. 2 oraz art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca energii elektrycznej, zwany dalej „sprzedawcą zobowiązanym”, na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ustawy - Prawo energetyczne. Jak stanowi art. 40 ust. 1a ustawy o OZE: Sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w art. 40 ust. 1, ma obowiązek dokonać rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1-3 oraz w art. 38c ust. 3, chyba że rozliczenia dokonuje sprzedawca wybrany przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej lub spółdzielnię energetyczną, na podstawie umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży. Należy zauważyć, że do dnia 14 lipca 2018 r. obowiązywał art. 4 ust. 9 ustawy o odnawialnych źródłach energii, zgodnie z którym wprowadzanie energii elektrycznej do sieci, a także pobieranie tej energii z sieci, o których mowa w ust. 1, nie są świadczeniem usług ani sprzedażą w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wskazany art. 4 ust. 9 ustawy o odnawialnych źródłach energii został uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. 2018 r. poz. 1276). Co do zasady zatem, czynności, o których mowa w tym przepisie, stanowić mogą czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile są dokonywane przez podatników tego podatku. Wracając do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego należy wskazać, że wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h. Wyrażoną w cytowanym art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a-2h ustawy. Art. 86 ust. 2a ustawy: W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Art. 86 ust. 2b ustawy: Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli: 1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz 2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. Art. 86 ust. 2d ustawy: W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy. Art. 86 ust. 2h ustawy: W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji. Art. 86 ust. 22 ustawy: Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego. Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem. § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia: Rozporządzenie: 1) określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji”; 2) wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji. § 2 pkt 8 rozporządzenia: Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to: a) urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, b) jednostkę budżetową, c) zakład budżetowy. § 3 ust. 1 rozporządzenia: W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jej poszczególnych jednostek organizacyjnych. Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT. § 3 ust. 3 rozporządzenia: Jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru: X = A x 100/D gdzie poszczególne symbole oznaczają: X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej, A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej, D - dochody wykonane jednostki budżetowej. W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy. Art. 90 ust. 1 ustawy: W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Art. 90 ust. 2 ustawy: Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Art. 90 ust. 10 ustawy: W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8: 1) przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 10 000 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%; 2) nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%. Art. 90 ust. 10a ustawy: W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio. Art. 90 ust. 10b ustawy: Przez jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, rozumie się: 1) utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy; 2) urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski. Jak zatem wynika z art. 90 ust. 10 pkt 2 w związku z art. 86 ust. 2g ustawy, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy dokona on odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie odliczy podatku naliczonego. Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Po uzyskaniu dofinansowania z środków (...) przystąpili Państwo do realizacji zadania pn. „(...)”. W ramach zadania realizowany będzie m.in. montaż instalacji fotowoltaicznych w celu wytwarzania energii elektrycznej na potrzeby realizacji zadań własnych Gminy (dalej: „Inwestycja”). Celem realizacji projektu jest wzmocnienie odporności oraz przystosowanie Gminy do zmian klimatu i zapobiegania ryzyku związanemu z klęskami żywiołowymi i katastrofami. Podjęcie przez Państwa decyzji o realizacji projektu nie było w żaden sposób związane czy też motywowane wykonywaniem działań (czynności) stanowiących działalność gospodarczą w rozumieniu VAT. Zwrócili Państwo uwagę, iż przedmiotem niniejszego wniosku są wyłącznie wydatki dotyczące montażu instalacji fotowoltaicznych na budynkach Przedszkoli oraz Szkoły Podstawowej. Opisane Zadanie realizują Państwo w ramach zadań własnych. Wytworzona infrastruktura (instalacje fotowoltaiczne) będą montowane na następujących budynkach: - budynku Przedszkola (...); - budynku Przedszkola (...); - budynku Szkoły Podstawowej (...). Przedszkole (...) jest jednostką organizacyjną Gminy, działającą w formie jednostki budżetowej. Przedszkole realizuje zadania własne Gminy w zakresie opieki nad dziećmi i wczesnej edukacji. Przedszkole nie wykonuje żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Szkoła Podstawowa jest jednostką organizacyjną Gminy, działającą w formie jednostki budżetowej. Szkoła realizuje zadania własne Gminy w zakresie edukacji. Szkoła po zakończeniu realizacji opisywanej inwestycji nie będzie wykonywać żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Po zrealizowaniu opisanej Inwestycji, staną się Państwo prosumentem energii odnawialnej w rozumieniu art. 2 pkt 27a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (dalej: „ustawa o OZE”). Na podstawie zawartej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym, będą Państwo rozliczać wyprodukowaną energię elektryczną w systemie net-billing zgodnie z zapisami ustawy o OZE, jednakże na moment składania wniosku, nie zawarli Państwo stosownej umowy z przedsiębiorstwem energetycznym. Zamontowane instalacje będą spełniały definicję mikroinstalacji zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy o OZE. Energia elektryczna wytwarzana za pomocą instalacji fotowoltaicznych będzie wykorzystywana na potrzeby bieżącej działalności jednostek, na budynkach których jest zainstalowana, tj. będzie wykorzystywana do bieżącej działalności Przedszkola oraz Szkoły Podstawowej (dalej wspólnie: Jednostki). Może jednak dojść do sytuacji, w której powstaną nadwyżki wyprodukowanej energii elektrycznej przez instalację fotowoltaiczną nad wartością energii pobranej z sieci i zużytej przez Jednostki. Wówczas powstanie nadpłata, którą przedsiębiorstwo energetyczne będzie zwracało Gminie. Mając na uwadze wydawane interpretacje indywidualne, wprowadzenie do sieci energii elektrycznej wytworzonej z paneli fotowoltaicznych w systemie net-billing stanowi dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT. Przyjmując taką klasyfikację, będzie to jedyna czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT realizowana przez Jednostki. Jednocześnie, pragną Państwo zwrócić uwagę, iż w przypadku wystąpienia w Jednostkach sprzedaży wyprodukowanej energii elektrycznej, Gmina nie będzie w stanie precyzyjnie określić w jakiej części wydatki poniesione w ramach Inwestycji będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających VAT, a w jakiej do czynności opodatkowanych (przy czym zasadne jest założenie, że wykorzystanie Inwestycji do czynności opodatkowanych VAT/sprzedaży energii elektrycznej będzie niewielkie). Wskazali Państwo, iż w przypadku wystąpienia czynności opodatkowanych podatkiem VAT, prewspółczynniki ustalone dla obu jednostek organizacyjnych Gminy, zgodnie z art. 86 ust. 2a-2c i ust. 22 ustawy obliczone według metodologii wskazanej w rozporządzeniu nie będą przekraczać 2%. Wynika to z faktu, iż jedyną czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT wykonywaną przez Jednostki będzie ewentualna sprzedaż nadwyżek wyprodukowanej energii elektrycznej. Mając na uwadze treść art. 90 ust. 10 pkt 2 w zw. z art. 86 ust. 2g ustawy, uważają Państwo, iż w sytuacji, gdy obliczone prewspółczynniki nie przekroczą 2%, mają Państwo prawo uznać, iż wynoszą one 0%, w związku z czym Gminie – w takich okolicznościach – nie przysługiwałoby prawo do odliczenia VAT naliczonego. Ponoszone przez Gminę wydatki związane z realizacją opisanej Inwestycji będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę lub – w przypadku, gdy dany wykonawca nie prowadzi działalności gospodarczej (np. w zakresie nadzoru) – będzie zawierana umowa zlecenie, do której zleceniobiorca będzie wystawiał rachunek. Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od Inwestycji polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznych na wskazanych we wniosku budynkach oświatowych Gminy. Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT. Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania. Na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej – „sposób określenia proporcji”. Wskazali Państwo, że przedmiotem wniosku są wyłącznie wydatki dotyczące montażu instalacji fotowoltaicznych na budynkach Przedszkoli oraz Szkoły Podstawowej, które to realizują zadania własne Gminy, w zakresie opieki nad dziećmi i wczesnej edukacji oraz edukacji. Jednakże, z uwagi na marginalną wartość ewentualnej sprzedaży energii pochodzącej z ww. instalacji zakładają Państwo, że prewspółczynniki VAT obliczone dla Przedszkola oraz Szkoły Podstawowej nie przekroczą i nie będą przekraczać 2%. Jak wynika z okoliczności sprawy, nie są Państwo w stanie przyporządkować kwoty wydatków poniesionych wynikających z nabycia towarów i usług związanych z realizacją Inwestycji do poszczególnych rodzajów czynności, tj. opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu, zatem są Państwo zobowiązani do obliczenia podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy, z uwzględnieniem § 3 ust. 3 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r., określonego dla jednostki budżetowej. Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta – z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy – ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak – jak już wskazano – że wskaźnik, który nie przekroczy 2% będzie pozbawiał podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W takiej sytuacji podatnik ma prawo wyboru, czy będzie dokonywał odliczania w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie będzie odliczał podatku naliczonego. Jeżeli wyliczone przez Państwa prewspółczynniki na podstawie art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz § 3 ust. 3 rozporządzenia nie przekroczą 2% i uznają Państwo, że prewspółczynniki wynoszą 0%, należy stwierdzić, że mają Państwo prawo zrezygnować z prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego wydatków poniesionych na Inwestycję. Zatem w rozpatrywanej mają Państwo prawo uznać iż prewspółczynniki wynoszą 0%. Nie zmienia to faktu, że nadal przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych od Inwestycji polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznych na wskazanych we wniosku budynkach oświatowych Gminy. Podsumowując, stwierdzam, że od wydatków na inwestycję, polegającą na montażu instalacji fotowoltaicznych na wskazanych we wniosku budynkach oświatowych Gminy, będzie Państwu przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego, w części w jakiej zakupione towary i usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Tym niemniej przy zastosowaniu przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy i Rozporządzenia – jeżeli wartość prewspółczynników nie przekroczy 2% – będą mogli Państwo uznać, że prewspółczynniki te wynoszą 0% i nie skorzystać z tego prawa. Państwa stanowisko oceniane całościowo jest więc nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy:

· stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia; · zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej: Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno- skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Wydając interpretację, jako element opisu sprawy przyjąłem, zgodnie z Państwa wskazaniem, że prewspółczynniki ustalone dla jednostek organizacyjnych Gminy, nie przekroczą 2%. Gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno- skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny od przedstawionego we wniosku opisu sprawy interpretacja nie wywoła skutków prawnych. Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.