0112-KDIL1-2.4012.65.2025.2.DS
📋 Podsumowanie interpretacji
W dniu 1 lutego 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek, które nabył w 2016 r. w celu prowadzenia działalności rolniczej. Organ podatkowy stwierdził, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, wskazując, że sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu VAT, ponieważ działki te są wykorzystywane w działalności gospodarczej, a ich sprzedaż nie może być traktowana jako czynność związana z majątkiem prywatnym. W związku z tym, organ potwierdził, że sprzedaż działek będzie opodatkowana podatkiem VAT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 1 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. Uzupełnił go Pan pismem z 20 kwietnia 2025 r. (wpływ 24 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie oraz pismem z 28 kwietnia 2025 r. (wpływ 29 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W roku 2016 zakupił Pan wraz z żoną grunty rolne, działkę o powierzchni (...) ha, na obszarze wiejskim. Jest Pan rolnikiem, od roku 2009 czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług), natomiast Pana żona pracuje na podstawie umowy o pracę. Mają Państwo współwłasność małżeńską. W roku 2021 dokonali Państwo podziału tej działki (nr ew. 1, 2, 3, 4) na 4 mniejsze o pow. ok. (...) ha każda i otrzymali Państwo warunki zabudowy. W ubiegłym roku po uzyskaniu informacji, że sąsiedzi mają uregulowane sprawy spadkowe wystąpili Państwo z wnioskiem o dalszy podział tej działki (z działki ew. 5 powstaną 3 kolejne działki 6, 7, 8. W tym roku otrzymali Państwo warunki zabudowy do pozostałych 3 działek. Droga wewnętrzna (nr ew. 9) do wszystkich działek była wydzielona w roku 2021. Na każdej wydzielonej działce może zostać wybudowany budynek mieszkalny jednorodzinny. 1Każdy kupujący działkę będzie miał udział w drodze w wysokości /.7 Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego Pytanie 1: Czy działki na moment ich sprzedaży będą stanowiły działki zabudowane? Odpowiedź 1: Nie.
Pytanie 2: Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, to jakimi budynkami w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418) i /lub budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 ww. ustawy będą zabudowane działki na moment ich sprzedaży? Proszę o ich wymienienie. Odpowiedź 2: Nie dotyczy. Pytanie 3: Czy działki zostały nabyte w celu prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm. – zwanej dalej „ustawą VAT”), w tym działalności rolniczej (o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy VAT)? Odpowiedź 3: Tak, działka została nabyta w celu prowadzenia działalności rolniczej. Pytanie 4: Czy działki były/są/będą wykorzystywane przez Pana w działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy VAT), w tym działalności rolniczej (o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy VAT)? Odpowiedź 4: Tak, działki są wykorzystywane przez Pana w działalności rolniczej. Pytanie 5: Czy z tytułu prowadzenia ww. działalności, w tym działalności rolniczej, był/jest/będzie Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeżeli nie, to z jakiego powodu? Odpowiedź 5: Tak, z tytułu prowadzenia działalności rolniczej jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pytanie 6: Czy działki zostały nabyte w celu prowadzenia przez Pana żonę działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy VAT), w tym działalności rolniczej (o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy VAT)? Odpowiedź 6: Nie. Pytanie 7: Czy działki były/są/będą wykorzystywane przez Pana żonę w działalności gospodarczej (zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy VAT), w tym działalności rolniczej (o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy VAT)? Odpowiedź 7: Nie. Pytanie 8: Czy z tytułu prowadzenia ww. działalności, w tym działalności rolniczej, Pana żona była/jest /będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług? Jeżeli nie, to z jakiego powodu? Odpowiedź 8: Pana żona nie była i nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik od towarów i usług. Tylko jeden z małżonków może być zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności rolniczej jako osoba fizyczna i składać deklaracje do urzędu skarbowego, nawet jeżeli Pana żona jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego. Ustawa VAT zawiera specyficzne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne. W takim bowiem wypadku za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne. Przepisy VAT wskazują, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które są właścicielami gospodarstwa rolnego. Pana żona pracuje i ma opłacane składki w ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)-ie, Pan podlega ubezpieczeniu w KRUS-ie. Pytanie 9: W jaki sposób działki były/są/będą wykorzystywane przez Pana od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia? Czy były to czynności opodatkowane podatkiem VAT, zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT, czy niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT? Odpowiedź 9: Działki są wykorzystywane rolniczo, plony zebrane z działek opodatkowane były podatkiem VAT oraz zbiory były też wykorzystywane na użytek własny, np. (...). Pytanie 10: Czy działki były/są/będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. dzierżawy, najmu, użyczenia) lub innej umowy o podobnym charakterze? Jeżeli tak, to: a) na podstawie jakiej umowy? b) kto (wyłącznie Pan, wyłącznie Pana żona, czy zarówno Pan jak i Pana żona) był/jest /będzie stroną tej umowy? c) w jakim okresie czasu (np. 3 miesiące, rok, czas nieokreślony)? d) czy były/są/będą to umowy odpłatne, czy nieodpłatne? Jeżeli były/są/będą to umowy odpłatne, to: e) czy ww. opłaty z tytułu udostępniania działek były/są/będą dokumentowane fakturami? Jeżeli tak, to kto (wyłącznie Pan, wyłącznie Pana żona, czy zarówno Pan jak i Pana żona) wystawiał/wystawia/będzie wystawiał faktury? Jeżeli nie, to dlaczego? f) kto (wyłącznie Pan, wyłącznie Pana żona, czy zarówno Pan jak i Pana żona) dokonywał /dokonuje/będzie dokonywał rozliczenia podatku należnego z tytułu udostępniania działek? Z jakich powodów i na jakiej podstawie prawnej? g) jeżeli podatek należny z tytułu udostępniania działek nie był/nie jest/nie będzie rozliczany, to z jakiego powodu? Odpowiedź 10: Nie. Pytanie 11: Czy zawarł/zawrze Pan umowę przedwstępną sprzedaży działek? Jeżeli tak, to jakie prawa i obowiązki wynikające z umowy przedwstępnej ciążyły/ciążą/będą ciążyły na potencjalnym nabywcy, a jakie na Panu? Proszę wskazać wszystkie warunki ww. umowy. Odpowiedź 11: Nie. Pytanie 12: Czy w ramach ww. umowy przedwstępnej zostały/zostaną udzielone pełnomocnictwa lub jakiekolwiek inne umocowania prawne do działania w Pana imieniu w związku z uzyskaniem przez potencjalnego nabywcę działek zgód i uzgodnień związanych z ich nabyciem? Jeżeli tak, to proszę wskazać zakres pełnomocnictwa (np. występowanie przed organami administracji publicznej; podejmowanie działań faktycznych i prawnych, niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń; składanie wniosków; odbiór decyzji i postanowień itp.). Odpowiedź 12: Nie dotyczy. Pytanie 13: Czy ponosił/poniesie Pan nakłady lub dokonał/dokona Pan działań, które zwiększają wartość bądź atrakcyjność działek (np. wydzielenie, podział, budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetyczne, ogrodzenie działki itp.)? Jeżeli tak, to jakie dokładnie były/będą to nakłady /działania? Odpowiedź 13: Działka, którą zakupił Pan z żoną w roku 2016 jest podzielona na 8 działek, w tym 1 działka to droga wewnętrzna (dojazdowa do pozostałych 7 działek). Nie dokonywali Państwo i nie będą Państwo dokonywać żadnych działań w celu zwiększania wartości bądź atrakcyjności działek. Pytanie 14: Z jakiego powodu/w jakim celu poniósł/poniesie Pan ww. nakłady i dokonał/dokona Pan ww. działań? Odpowiedź 14: Nie ma możliwości podzielenia działki bez zapewnienia drogi dojazdowej do pozostałych działek. Nie zwiększali Państwo atrakcyjności działek. Pytanie 15: Czy ogłaszał/będzie ogłaszał Pan sprzedaż działek w środkach masowego przekazu, tj. sieci internetowej, prasie, radiu bądź podejmował/będzie podejmował Pan inne działania marketingowe? Jeżeli tak, to jakie? Odpowiedź 15: Nie ogłaszał Pan i nie będzie ogłaszał sprzedaży działek w środkach masowego przekazu oraz nie podejmował Pan żadnych działań marketingowych. Pytanie 16: Z jakiego powodu/w jakim celu: a) dokonał Pan w roku 2021 podziału działki o powierzchni (...) ha na działki nr 1, nr 2, nr 3, nr 4 o pow. ok. (...) ha każda? Na jakie działki (proszę wskazać numery działek), poza wymienionymi, została podzielona działka o powierzchni (...) ha? b) dokona Pan dalszego podziału tej działki, tj. działki nr 5 na działki nr 6, nr 7, nr 8? c) wydzielił Pan w roku 2021 drogę wewnętrzną (działkę nr 9)? Odpowiedź 16: Działka nr 10 posiadała nieregularny kształt, pośrodku działki jest studia, niebędąca Państwa własnością, dlatego postanowili Państwo podzielić działkę. a) W roku 2021 dokonano podziału działki nr 10 (pow. wykazana w KW (...) ha) – w wyniku pomiarów geodezyjnych ustalono, że powierzchnia wynosi (...) ha i została podzielona na działki nr 1, nr 2, nr 3, nr 4 o pow. ok. (...) ha każda oraz na działkę nr 5 o pow. (...) ha i działkę nr 9 o pow. (...) ha (droga wewnętrzna). b) W roku 2024 wystąpili Państwo z wnioskiem o wydanie warunków zabudowy i w roku 2025 o podział działki nr 5, która została podzielona na 3 działki: nr 6 (pow. (...) ha), nr 7 (pow. (...)), nr 8 (pow. (...) ha). W roku 2021 nie mogli Państwo dokonać podziału ze względu na nieuregulowane sprawy spadkowe właścicieli działek sąsiadujących. Działki nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 6, nr 7, nr 8 zostały wydzielone w celu sprzedaży, obecnie są to grunty orne klasy RIVa, dopiero budowa budynków spowoduje zmianę zagospodarowania terenu. c) W roku 2021 działka nr 9 została wydzielona jako droga wewnętrzna zapewniająca dojazd do powstałych działek, osoby kupujące poszczególne działki będą miały udział 1w drodze wewnętrznej w wysokości /.7 Pytanie 17: Z jakiego powodu/w jakim celu otrzymał Pan warunki zabudowy dla działek 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 6, nr 7, nr 8. Odpowiedzi prosimy udzielić dla każdej z ww. działek osobno. Odpowiedź 17: Otrzymane warunki zabudowy były niezbędne do zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości – dotyczy wszystkich działek. Każdy kupujący po zakupie działki musi osobiście wystąpić z wnioskiem o wydanie indywidualnych warunków zabudowy. Pytanie 18: Czy dokonywał Pan wcześniej sprzedaży innych nieruchomości? Jeżeli tak, to proszę podać osobno dla każdej sprzedanej nieruchomości: a) kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości? b) w jakim celu nabył Pan te nieruchomości? c) czy nabył Pan te nieruchomości w ramach majątku prywatnego, czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej? Czy sprzedaż nastąpiła w ramach Pana majątku prywatnego, czy w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (czy była to działalność związana ze zbyciem nieruchomości)? d) w jaki sposób wykorzystywał Pan te nieruchomości od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili ich sprzedaży? e) kiedy (proszę wskazać daty) dokonał Pan ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży? f) ile nieruchomości Pan sprzedał i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, a jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)? g) na co przeznaczył Pan środki z ich sprzedaży? Odpowiedź 18: Nie. Pytanie 19: Czy posiada Pan jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży? Jeżeli tak, to proszę podać osobno dla każdej z tych nieruchomości: a) kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości? b) w jakim celu nabył Pan te nieruchomości? c) czy nabył Pan te nieruchomości w ramach majątku prywatnego, czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej? Czy sprzedaż nastąpi w ramach Pana majątku prywatnego, czy w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (czy będzie to działalność związana ze zbyciem nieruchomości)? d) w jaki sposób wykorzystywał i będzie wykorzystywał Pan te nieruchomości od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili ich sprzedaży? e) kiedy (proszę wskazać daty) dokona Pan ich sprzedaży i co będzie przyczyną ich sprzedaży? f) ile nieruchomości Pan sprzeda i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, a jeśli zabudowanych to czy będą to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)? g) na co przeznaczy Pan środki z ich sprzedaży? Odpowiedź 19: Nie. Pytanie 20: Czy działka nr 9 będzie na moment sprzedaży objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego? Jeżeli tak, to czy będzie wynikała z niego możliwość jej zabudowy? Odpowiedź 20: Dla działki nr 9 brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, teren inwestycji, w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami jest nieruchomością wykorzystywaną na cele rolne. Pytanie 21: Czy dla działki nr 9 będzie obowiązywała na moment sprzedaży decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeżeli tak, to czy będzie z niej wynikała możliwość jej zabudowy? Odpowiedź 21: Dla działki nr 9 są wydane warunki zabudowy i nie wynika z nich, że działka ta może być zabudowana, jest to droga wewnętrzna stanowiąca grunty orne klasy RIVa. Uszczegółowienie odpowiedzi 21: Dla działki nr 9 (...), są wydane warunki zabudowy (pismo: (...)) i wynika z nich, że działka ta może nie może być zabudowana budynkiem mieszkalnym tylko zagospodarowana pod drogę. Wytyczona działka nr 9 (...), jest przeznaczona pod drogę wewnętrzną stanowiącą grunty orne klasy RIVa, która zapewni dojazd do działek 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8. Pytanie 22: Czy w odniesieniu do budynków/budowli doszło/dojdzie do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy VAT i czy od tego momentu do momentu planowanej sprzedaży tych budynków/budowli upłynął/upłynie okres co najmniej 2 lat? Pytanie 23: Czy były/będą ponoszone wydatki na ulepszenie budynków i budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiące co najmniej 30% ich wartości początkowej? Pytanie 24: Jeżeli odpowiedź na powyższe pytanie nr 23 jest twierdząca, to czy po tym ulepszeniu zostały/zostaną one oddane do użytkowania? Czy od ww. oddania do użytkowania do momentu planowanej sprzedaży upłynął/upłynie okres co najmniej 2 lat? Pytanie 25: Czy w stosunku do budynków i budowli przysługiwało/będzie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Pytanie 26: Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 23 jest twierdząca, to czy w stosunku do tych wydatków przysługiwało/będzie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Odpowiedź 22-26: Nie dotyczy. Pytanie 27: Czy działki/budynki/budowle od momentu nabycia/wytworzenia przez Pana były, są i będą wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeżeli tak, to proszę podać podstawę zwolnienia. Odpowiedź 27: Nie – dotyczy działek. Pytanie 28: Czy z tytułu nabycia/wytworzenia działek/budynków/budowli przysługiwało/będzie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Czy przy nabyciu/wytworzeniu wystąpił podatek VAT? Odpowiedź 28: Nie, nie będzie przysługiwało obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy zakupie w roku 2016 działki nr 10 nie wystąpił VAT, ani też przy jej podziale.
Pytanie
Czy planowana sprzedaż działek, których dotyczy wniosek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług? Pana stanowisko w sprawie Działki, które zamierza Pan sprzedać nie powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, która zajmuje się sprzedażą działek budowlanych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W świetle art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Zgodnie z przedstawionymi przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem stosownie do art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE Rady”: Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy: a) określone udziały w nieruchomości; b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości; c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części. Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11. Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym”. Według art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej). Na mocy art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Na podstawie art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Jak stanowi art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku. Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków. Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. W myśl art. 43 § 1 cyt. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Należy zaznaczyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W świetle art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w ww. art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa. W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu. Jeżeli zatem przedmiotem dokonywanej dostawy lub świadczonej usługi jest majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy będzie ten małżonek, który dokonuje dostawy lub świadczy usługę we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej) – jako podatnik VAT. W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą. W oparciu o art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jak stanowi art. 15 ust. 4 ustawy: W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1. Zgodnie z art. 15 ust. 5 ustawy: Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach. W myśl art. 2 pkt 15 ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności rolniczej - rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych. Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w cyt. wyżej art. 2 pkt 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej. Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy – co do zasady – posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Co istotne, w sytuacji gdy rolnik dokona rejestracji i uzyska miano podatnika podatku VAT czynnego, oznacza to, że prowadzi on działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Stosownie do art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady: „Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że: Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji: a) dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem; b) dostawa terenu budowlanego. Według art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady: Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie. Z przytoczonych regulacji prawa wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej. W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku prywatnego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich. Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży działek istotne jest, czy w celu dokonania sprzedaży gruntu, zbywca podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej. Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C- 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje poza działalnością gospodarczą nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Trybunał nie uznał za podatnika VAT w rozumieniu prawa UE osoby fizycznej dokonującej sprzedaży gruntu, która prowadziła działalność rolniczą na tym gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, jeżeli nie wykonywała ona dodatkowych czynności (oprócz podziału) w związku z tą sprzedażą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy. Jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291 /92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku prywatnego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży. Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Z opisu sprawy wynika, że zakupił Pan wraz z żoną działkę o powierzchni (...) ha. Mają Państwo współwłasność małżeńską. Działka została nabyta w celu prowadzenia przez Pana działalności rolniczej. Dokonali Państwo podziału tej działki. Dokonano podziału działki nr 10 na działki nr 1, nr 2, nr 3, nr 4 oraz na działkę nr 5 i działkę nr 9 (droga wewnętrzna). Wystąpili Państwo z wnioskiem o podział działki nr 5, która została podzielona na 3 działki: nr 6, nr 7, nr 8. Działki nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 6, nr 7, nr 8 zostały wydzielone w celu sprzedaży. Działka nr 9 została wydzielona jako droga wewnętrzna zapewniająca dojazd do powstałych działek, osoby kupujące poszczególne działki będą 1miały udział w drodze wewnętrznej w wysokości /. Działki są wykorzystywane przez Pana 7 w działalności rolniczej. Z tytułu prowadzenia działalności rolniczej jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działki są wykorzystywane rolniczo, plony zebrane z działek opodatkowane były podatkiem VAT oraz zbiory były też wykorzystywane na użytek własny, np. (...). Działki na moment ich sprzedaży nie będą stanowiły działek zabudowanych. Pana wątpliwości dotyczą braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. W analizowanej sprawie, działki które planuje Pan sprzedać są wykorzystywane przez Pana w działalności rolniczej, z tytułu prowadzenia której jest Pan zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez Pana wyłącznie w celach prywatnych (osobistych) w całym okresie ich posiadania. Wykorzystanie przedmiotowych działek na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej dowodzi, że zostały wykonane czynności, które świadczą o tym, że sprzedaż tych działek nie może stanowić czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem sprzedaż przez Pana ww. działek będzie stanowiła dostawę dokonywaną przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w ust. 1 tego przepisu. W tej sytuacji nie można uznać, że dostawa ww. działek będzie przejawem realizacji prawa do rozporządzania składnikami jednoznacznie związanymi z Pana prywatnym majątkiem. W tym miejscu należy zaznaczyć, że autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość interpretacji przepisów, która zakładałaby, że stosunki majątkowe między małżonkami, regulowane przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, mogą kształtować zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Zatem, nie każda czynność, która wywołuje skutki na gruncie prawa cywilnego, będzie takie skutki wywoływała na gruncie prawa podatkowego. W rozpatrywanej sprawie, pomimo że przedmiotowe działki stanowią majątek wspólny małżonków, to jednak działki te są wykorzystywana wyłącznie przez Pana do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Czyli Pan prowadząc działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątku wspólnego ma nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną. Jak wskazano powyżej, małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy. W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą. Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie z tytułu sprzedaży działek, będących we wspólności majątkowej małżeńskiej, wyłącznie Pan będzie stroną dokonującą czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem i będzie występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Skoro bowiem działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży wykorzystuje Pan do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy, to jest Pan w sensie ekonomicznym właścicielem tych działek i to Pan dokona w efekcie ich dostawy – przeniesienia prawa do rozporządzania działkami jak właściciel. W konsekwencji, planowana przez Pana sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towaru stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy. Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana podatkiem VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy. Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp. Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku. Jak stanowi art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.): Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym: 1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego; 2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy. O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego, co wynika bezpośrednio z art. 2 pkt 33 ustawy. W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę. Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego. W związku z powyższym, ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane. Wskazał Pan, że działki na moment ich sprzedaży nie będą stanowiły działek zabudowanych. Otrzymał Pan warunki zabudowy dla działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4 oraz warunki zabudowy do pozostałych działek nr 6, nr 7, nr 8. Na każdej ww. wydzielonej działce może zostać wybudowany budynek mieszkalny jednorodzinny. Dla działki nr 9 są wydane warunki zabudowy – działka zagospodarowana pod drogę (działka jest przeznaczona pod drogę wewnętrzną, która zapewni dojazd do działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 6, nr 7, nr 8). W konsekwencji powyższego należy wskazać, że ww. działki będą spełniały, na dzień transakcji, definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Tym samym, dostawa tych działek nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W świetle art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy: Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.: · towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania; · przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zaznaczenia wymaga przy tym, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627 /12 wskazał, że „Zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 VATU04, przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub VATU04, co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”. W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia od podatku VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył podatku VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru podatek VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT. Opis sprawy wskazuje, że działki od momentu nabycia przez Pana nie były, nie są i nie będą wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Z tytułu nabycia działek nie będzie przysługiwało obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy zakupie działki nr 10 nie wystąpił podatek VAT, ani też przy jej podziale. Wobec powyższego planowana przez Pana dostawa działek, nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie są spełnione warunki określone w tym przepisie niezbędne do zastosowania tego zwolnienia. W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż przez Pana działek będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy, a zatem będzie opodatkowana podatkiem VAT. Podsumowując, stwierdzam, że planowana sprzedaż działek nr 1, nr 2, nr 3, nr 4, nr 6, nr 7, nr 8 oraz działki nr 9 będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Pana stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Pana, zaznaczam, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla Pana żony. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili