0112-KDIL1-2.4012.41.2025.3.AS

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 stycznia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 29 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy: · prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej w całości w rozliczeniu za miesiąc październik 2024 r. na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1); · prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu mieszkalnego oraz poniesionych nakładów zgodnie z art. 91 ust. 2 i 7 ustawy, w wysokości 1/10 w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy poczynając od deklaracji za miesiąc styczeń 2025 r. a kończąc na deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy roku 2032 (

Pytanie

oznaczone we wniosku nr 2). Uzupełniła go Pani pismem z 2 kwietnia 2025 r. (wpływ 2 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie oraz pismem z 30 kwietnia 2025 r. (wpływ 30 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) („Wnioskodawczyni” lub „Strona”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych. Wnioskodawczyni była dotychczas podatnikiem zwolnionym z VAT (podatek od towarów i usług) niezarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. W październiku 2024 r. Strona zarejestrowała się jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawczyni na podstawie aktu notarialnego z 15 grudnia 2022 r. nabyła nieruchomość gruntową położoną w A, na której od dnia nabycia zamierzała wybudować budynek niemieszkalny, który będzie w całości wynajmowany. Obecnie Strona jest już na etapie sporządzania projektu budynku. Nabycie gruntu było udokumentowane fakturą z podstawową stawką VAT. Strona nie posiada tej faktury i ma otrzymać duplikat faktury. Nieruchomość gruntowa stanowi działkę nr 1, która jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zgodnie z uchwałą Nr (...) Rady Miejskiej (...) w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (...) i przeznaczona jest pod teren zabudowy usługowej, oznaczony symbolem 1U. Dodatkowo 14 października 2021 r. Strona nabyła lokal mieszkalny położony w B wraz z udziałem w gruncie oraz miejscem postojowym, na który Strona poniosła następnie nakłady (art. zabudowa kuchenna, płytki, panele, sprzęt AGD i RTF), których wartość przekroczyła kwotę 15.000,00 zł netto. Prace budowlano-remontowe w lokalu zostały zakończone w roku 2022. Przedmiotowy lokal został od marca 2024 r. wynajęty podmiotowi, który zajmuje się najmem krótkoterminowym. Strona z tego tytułu posiadała oryginały faktur, jak i otrzyma duplikaty faktur, których nie posiadała. W związku z rejestracją do VAT, od października 2024 r. Strona dokumentuje wynajem lokalu mieszkalnego fakturą z podstawową stawką VAT. Lokal został nabyty od dewelopera, a w akcie notarialnym ustanowiono odrębną własność lokalu. Z tytułu sprzedaży lokalu deweloper wystawił fakturę z 8% stawką VAT. Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego 1) Pytanie „Proszę wprost wskazać, do wykonywania jakich czynności służą/będą Pani służyły lokal mieszkalny oraz nieruchomość gruntowa, o których mowa we wniosku, po zmianie sposobu ich wykorzystania (po zarejestrowaniu się przez Panią jako podatnik VAT czynny), tj. czy do czynności: a) opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;

b) zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (proszę podać powód zwolnienia); c) niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”? Odpowiedź: Do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. 2) Pytanie „W związku z informacją, że: Nabycie gruntu było udokumentowane fakturą z podstawową stawką VAT. Strona nie posiada tej faktury i ma otrzymać duplikat faktury. proszę wskazać: a) Kiedy została wystawiona pierwotna faktura, dokumentująca nabycie gruntu? b) Kiedy powstał obowiązek podatkowy w związku ze sprzedażą gruntu na Pani rzecz? c) Czy otrzymała Pani ww. pierwotną fakturę? Jeśli tak, proszę wskazać datę jej otrzymania. Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego. d) Jeśli otrzymała Pani pierwotną fakturę, to z jakiego powodu nie jest już Pani w jej posiadaniu? e) Kiedy ma Pani otrzymać duplikat ww. faktury? Proszę wskazać dokładną datę”. Odpowiedź: Strona odnalazła oryginał faktury. Faktura pierwotna została wystawiona w dacie zawarcia aktu notarialnego, tj. w grudniu 2022 r. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży nieruchomości powstał w grudniu 2022 r. 3) Pytanie „Kiedy dokładnie doszło do oddania do użytkowania lokalu mieszkalnego”? Odpowiedź: Prace budowlano-remontowe w lokalu zostały zakończone w maju 2022 r. Zatem oddanie do użytkowania nastąpiło w maju 2022 r. 4) Pytanie „Kiedy zostały wystawione oryginały faktur, dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego oraz poniesione na niego nakłady? Proszę wskazać datę otrzymania poszczególnych faktur”. Odpowiedź: Strona nie otrzymała faktur. Dlatego też wystąpiła o duplikaty faktur. Strona na ten moment nie otrzymała duplikatów faktur i nie ma wiedzy kiedy zostały wystawione faktury oryginały. 5) Pytanie „Kiedy otrzymała Pani oryginały faktur dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego oraz poniesione na niego nakłady? Proszę wskazać dokładne daty otrzymania poszczególnych faktur”. Odpowiedź: Strona nie otrzymała tych faktur. 6) Pytanie „Czy otrzymała Pani oryginały faktur, dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego oraz poniesione na niego nakłady, których duplikaty ma Pani otrzymać? Jeśli tak, proszę wskazać datę otrzymania poszczególnych faktur. Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego”. Odpowiedź: Strona nie otrzymała tych faktur. 7) Pytanie „Jeśli otrzymała Pani ww. oryginały faktur, to z jakiego powodu nie jest już Pani w ich posiadaniu i występuje Pani o wydanie ich duplikatów? Proszę wskazać w odniesieniu do poszczególnych faktur”. Odpowiedź: Strona nie otrzymała tych faktur. 8) Pytanie „Kiedy ma Pani otrzymać duplikaty ww. faktur? Proszę wskazać dokładne daty otrzymania poszczególnych duplikatów faktur”. Odpowiedź: Strona jest nie otrzymała jeszcze duplikatów faktur. Niemniej wystąpiła o duplikaty i oczekuje na realizację tego wniosku. Strona ma nadzieję iż będzie to w miesiącu kwietniu 2025 r. 1) Pytanie „Czy odnalezioną fakturę pierwotną, dokumentującą nabycie gruntu, otrzymała Pani od sprzedającego w dacie zawarcia aktu notarialnego, tj. w grudniu 2022 r.? Jeżeli nie, to proszę wskazać, kiedy otrzymała Pani tę fakturę”. Odpowiedź: Zakup gruntu miał miejsce 31 grudnia 2022 r., a faktura została wystawiona 30 listopada 2022 r. Faktura została otrzymana przez Stronę w grudniu 2022 r. 2) Pytanie „Czy grunt został przez Panią zaliczony do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji na podstawie przepisów o podatku dochodowym”? Odpowiedź: Grunt nie został zaliczony do ewidencji środków trwałych. Grunt nie podlega amortyzacji. Na ten moment Strona jest już na etapie sporządzania projektu budynku. Niemniej od momentu zakupu Strona miała zamiar wybudowania budynku niemieszkalnego, który miał służyć działalności gospodarczej. 3) Pytanie „Czy wartość początkowa gruntu przekraczała 15 000 zł”? Odpowiedź: Wartość początkowa gruntu przekraczała 15 000 zł. Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełniniu wniosku) 1. Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej położonej w A, o której mowa w stanie faktycznym, w całości w rozliczeniu za miesiąc październik 2024 r. na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, a jeśli nie w całości, to w jakiej części i w rozliczeniu za jaki okres? 2. Czy Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu mieszkalnego położonego w B oraz poniesionych nakładów, o których mowa w stanie faktycznym, zgodnie z art. 91 ust. 2 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w wysokości 1/10 w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy poczynając od deklaracji za miesiąc styczeń 2025 r. a kończąc na deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy roku 2032, a jeśli w inny sposób, to w jakiej części Stronie przysługuje prawo do odliczenia i w rozliczeniu za jaki okres? Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełniniu wniosku) Ad 1. Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej położonej w A, o której mowa w stanie faktycznym, w całości w rozliczeniu za miesiąc październik 2024 r. na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. Ad 2. Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu mieszkalnego położonego w B oraz poniesionych nakładów, o których mowa w stanie faktycznym, zgodnie z art. 91 ust. 2 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w wysokości 1/10 w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy poczynając od deklaracji za miesiąc styczeń 2025 r. a kończąc na deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy roku 2032. 1. Korekta podatku naliczonego – istota. Zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy i podatku od towarów i usług, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Stosownie do ust. 7 art. 91, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Jak stanowi ust. 7a art. 91 ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty. Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania (art. 91 ust. 8 ustawy o VAT). W interpretacji indywidualnej z 4 sierpnia 2023 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.298.2023.1.JK, wyjaśniono iż przepisy art. 91 wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z tym, że w systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie związek towaru z danym rodzajem czynności (opodatkowane, zwolnione, mieszane) ma zazwyczaj charakter planowany. Do czasu faktycznego wykorzystania nabytego towaru lub usługi faktyczny związek z danym rodzajem czynności może się zmienić, przekreślając prawo do odliczenia albo uzasadniając dokonanie odliczenia. Jednocześnie przepisy wprowadzają szczególny tryb korekty do wybranych składników majątku. Z uwagi na zazwyczaj wieloletni okres wykorzystania składników majątku zaliczanych do środków trwałych oraz nieruchomości, ustawa przyjmuje zasadę dokonywania cząstkowej i równomiernej korekty w dłuższym czasie (dla nieruchomości przez 10 lat, a dla pozostałych składników majątku przez 5 lat). Regulacje te mają na celu urealnienie odliczenia podatku naliczonego. Ustawa zakłada bowiem, że środki trwałe (jako dobra o charakterze trwałym) zużywają się w określonym czasie, a nie jednorazowo. W tym też czasie stopniowo konsumowane jest prawo do odliczenia i należy je oceniać w dłuższej perspektywie czasu, a nie jednorazowo. Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku – zarówno w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Ad 2. W tym przypadku doszło do zmiany przeznaczenia lokalu w okresie 10. letniej korekty, albowiem w roku 2022, tj. roku oddania do użytkowania lokalu (po remoncie) Strona była podatnikiem zwolnionym z VAT. W konsekwencji, w ocenie Strony w deklaracji za styczeń 2025 r. oraz w kolejnych latach, aż do roku 2031, Strona będzie uprawniona do odliczania po 1/10 VAT z faktur (duplikatów) dotyczących nabycia lokalu i poniesionych nakładów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem: W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 ustawy: Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług. Co do zasady faktury, aby skutkowały powstaniem prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Przepis art. 88 ust. 4 ustawy mówi, że: Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7. Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Według art. 15 ust. 2 ustawy: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy: Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Jak wynika z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy: Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Według art. 86 ust. 11 ustawy: Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy: Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej: 1) za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, albo 2) za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, po okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego - nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego generalnie skorelowane jest z momentem, w którym podatek należny staje się wymagalny, czyli z momentem powstania obowiązku podatkowego. Jednakże, aby podatnik nabył prawo do odliczenia muszą zostać spełnione jeszcze dwie przesłanki, tj. transakcja faktycznie zaistniała i podatnik posiada fakturę dokumentującą tę transakcję. Zatem należy stwierdzić, że odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do nabytych towarów lub wyświadczonych usług – co do zasady – można dokonać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki: · powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, · doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług, · podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję. Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 91 ustawy. Przepisy zawarte w art. 91 ustawy – co do zasady – dotyczą sytuacji, gdy uprzednio odliczona kwota podatku naliczonego z różnych przyczyn musi zostać skorygowana lub przypadku, gdy podatek naliczony nie został odliczony, bo na moment realizacji prawa do odliczenia nabyty towar lub usługa nie miały służyć działalności opodatkowanej, ale sytuacja ta uległa zmianie. W świetle art. 91 ust. 1 ustawy: Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a lub 10c-10g, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10, 10a lub 10c-10g lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego. W oparciu o art. 91 ust. 2 ustawy: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy: Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy. Według art. 91 ust. 4 ustawy: W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Na mocy art. 91 ust. 5 ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy. Na podstawie art. 91 ust. 6 ustawy: W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną: 1) opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi; 2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu. Jak stanowi art. 91 ust. 7 ustawy: Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. W myśl art. art. 91 ust. 7a ustawy: W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty. Z kolei art. 91 ust. 7b ustawy stanowi, iż: W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c. W oparciu o art. 91 ust. 7c ustawy: Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy. Stosownie do art. 91 ust. 7d ustawy: W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana. Według art. 91 ust. 7e ustawy: Podatnik, który skorzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3, art. 113 ust. 1 albo art. 113a ust. 1, może dokonać korekty podatku naliczonego za pozostający okres korekty w deklaracji podatkowej składanej za ostatni okres rozliczeniowy, w którym podatnik był podatnikiem VAT czynnym. Zgodnie z art. 91 ust. 8 ustawy: Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. Korekta, o której mowa w art. 91 ustawy, odnosi się do takich towarów i usług, które stanowią u podatnika środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji, a także grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto z powyższych przepisów wynika, że podatnik jest zobowiązany do rozpoznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towarów i usług oraz dokonania ewentualnej korekty tego odliczonego bądź nieodliczonego podatku w przypadku późniejszej zmiany przeznaczenia nabytych towarów i usług lub zmiany sposobu wykorzystania. Przepisy art. 91 ustawy, wprowadzają konstrukcję korekty podatku naliczonego dokonywaną z uwagi na zmianę struktury sprzedaży albo na zmianę pierwotnego przeznaczenia towaru lub usługi (z którą związany jest podatek naliczony). Wprowadzenie procedury korekty związane jest z faktem, że we wspólnym systemie VAT obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego, tzn. w momencie nabycia. W tym momencie związek podatku do odliczenia z poszczególnymi rodzajami czynności (opodatkowanymi lub nieopodatkowanymi) ma charakter prognozowany, planowany. Zatem może się zmienić przekreślając prawo do odliczenia lub uzasadniając to odliczenie. Ponadto, z treści art. 91 ustawy wynika, że w odniesieniu do nieruchomości moment oddania do użytkowania danej nieruchomości rozpoczyna okres, w którym przewidziana jest korekta wieloletnia. Zmiana prawa do odliczenia następuje w związku ze zmianą przeznaczenia danego dobra. Należy zauważyć, że ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast dla realizacji tego prawa konieczne jest m.in. posiadanie statusu podatnika VAT czynnego. W myśl art. 96 ust. 1 ustawy: Podmioty, o których mowa w art. 15 i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Z kolei zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy: Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne. Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy: Naczelnik urzędu skarbowego, po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym, rejestruje podatnika jako: 1) „podatnika VAT czynnego”, 2) „podatnika VAT zwolnionego” – w przypadku podatnika, o którym mowa w: a) ust. 3 i 3c, b) art. 113a ust. 1, jeżeli złożył zawiadomienie w celu rejestracji jako podatnik VAT UE - i na jego wniosek potwierdza to zarejestrowanie. Ponadto w myśl art. 96 ust. 5 ustawy: Jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach: 1) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży; 2) przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa; 3) przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4; 4) przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio. A zatem, rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dniu poprzedzającym dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej. Należy zauważyć, że w momencie złożenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnik spełni warunek formalny i od tego momentu może realizować uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego. Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy: Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2. Należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika. Warto również zaznaczyć, że w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98 Trybunał stwierdził, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe. Nabywane jest ono automatycznie, z chwilą uzyskania statusu podatnika, którym się staje w momencie pierwszych inwestycji związanych z przyszłą działalnością gospodarczą. Natomiast z orzecznictwa TSUE w sprawie C-385/09 Nidera wynika, że prawo do odliczenia powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT. Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych. Dotychczas była Pani podatnikiem zwolnionym z VAT, niezarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. W październiku 2024 r. zarejestrowała się Pani jako podatnik VAT czynny. 15 grudnia 2022 r. nabyła Pani nieruchomość gruntową, stanowiącą działkę nr 1, na której od dnia nabycia zamierzała Pani wybudować budynek niemieszkalny, który będzie w całości wynajmowany. Obecnie jest już Pani na etapie sporządzania projektu budynku. Nabycie gruntu było udokumentowane fakturą z podstawową stawką VAT. Nie posiada Pani tej faktury i ma Pani otrzymać duplikat faktury. 14 października 2021 r. nabyła Pani lokal mieszkalny wraz z udziałem w gruncie oraz miejscem postojowym, na który następnie poniosła Pani nakłady, których wartość przekroczyła kwotę 15.000,00 zł netto. Prace budowlano-remontowe w lokalu zostały zakończone w roku 2022. Przedmiotowy lokal został od marca 2024 r. wynajęty podmiotowi, który zajmuje się najmem krótkoterminowym. W związku z rejestracją do VAT, od października 2024 r. dokumentuje Pani wynajem lokalu mieszkalnego fakturą z podstawową stawką VAT. Lokal został nabyty od dewelopera, a w akcie notarialnym ustanowiono odrębną własność lokalu. Z tytułu sprzedaży lokalu deweloper wystawił fakturę. Lokal mieszkalny oraz nieruchomość gruntowa, o których mowa we wniosku służą/będą służyły Pani do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Odnalazła Pani oryginał faktury dokumentującej nabycie gruntu. Faktura pierwotna została wystawiona w dacie zawarcia aktu notarialnego, tj. w grudniu 2022 r. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży nieruchomości powstał w grudniu 2022 r. Oddanie do użytkowania lokalu mieszkalnego nastąpiło w maju 2022 r. Nie wie Pani kiedy zostały wystawione oryginały faktur, dokumentujące nabycie lokalu mieszkalnego oraz poniesione na niego nakłady. Nie otrzymała Pani tych faktur i wystąpiła Pani o duplikaty faktur. Nie otrzymała Pani jeszcze duplikatów faktur, dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego oraz poniesione na niego nakłady. Wystąpiła Pani o duplikaty i oczekuje Pani na realizację tego wniosku. Ma Pani nadzieję iż będzie to w kwietniu 2025 r. Zakup gruntu miał miejsce 31 grudnia 2022 r., a faktura została wystawiona 30 listopada 2022 r. Faktura została otrzymana przez Panią w grudniu 2022 r. Grunt nie został zaliczony do ewidencji środków trwałych. Grunt nie podlega amortyzacji. Na ten moment jest już Pani na etapie sporządzania projektu budynku. Niemniej od momentu zakupu miała Pani zamiar wybudowania budynku niemieszkalnego, który miał służyć działalności gospodarczej. Wartość początkowa gruntu przekraczała 15 000 zł. Pani wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej w całości w rozliczeniu za miesiąc październik 2024 r. na podstawie art. 91 ust. 8 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Na wstępie do dalszych rozważań należy podkreślić, że w uzupełnieniu wskazała Pani, że grunt nie został zaliczony do ewidencji środków trwałych oraz, że grunt nie podlega amortyzacji. Jednakże – jak Pani podkreśliła – od momentu zakupu miała Pani zamiar wybudowania budynku niemieszkalnego, który miał służyć działalności gospodarczej. Z powyższego nie wynika zatem, aby przedmiotowy grunt stanowił towar handlowy. Co istotne, ewentualnego obowiązku stosowania korekt nie zmienia fakt, że grunt nie podlega u Pani amortyzacji na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. W myśl art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Amortyzacji nie podlegają: 1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, 2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, 3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne, 4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a, 5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi. Zgodnie z powyższym przepisem, amortyzacji nie podlegają m.in. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, które w zakresie podatku od towarów i usług są objęte ww. przepisem art. 91 ust. 2 ustawy. W przypadku art. 91 ust. 2 ustawy ustawodawca posłużył się określeniem „zaliczanych”, a nie zaliczonych do środków trwałych, zatem chodzi tu o takie towary, w tym nieruchomości, które co do zasady są zaliczane do środków trwałych podlegających amortyzacji, a grunty takimi są. Zatem fakt, że grunt nie został wprowadzony do środków trwałych oraz nie dokonuje Pani odpisów amortyzacyjnych od gruntu pozostaje bez znaczenia dla zaistniałej sytuacji. Zasadą bowiem jest, że wszelkie nieruchomości (a zatem i grunty) podlegają uregulowaniom art. 91 ust. 2 ustawy i może mieć do nich zastosowanie 10-letni okres korekty. Przechodząc do Pani wątpliwości należy stwierdzić, że w chwili otrzymania faktury dokumentującej nabycie gruntu (grudzień 2022 r.) nie prowadziła Pani działalność gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT i nie była Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W świetle art. 86 ust. 1 ustawy, nie miała Pani prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z przedmiotowej faktury, bowiem nie była Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, ani nie wykonywała Pani czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednak z uwagi na okoliczność zarejestrowania się Pani od października 2024 r. jako podatnik VAT czynny, nastąpiła zmiana przeznaczenia gruntu, tj. wykorzystywanie przedmiotowego gruntu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy ma Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie gruntu poprzez dokonanie korekty podatku naliczonego z tytułu zakupu ww. gruntu, będącego de facto środkiem trwałym, którego wartość początkowa przekracza 15 000 zł, na zasadach określonych w art. 91 ust. 2 i ust. 3 w związku z art. 91 ust. 7a ustawy. Przedmiotowej korekty należy dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, jeżeli rozlicza się Pani miesięcznie to za miesiąc styczeń, jeżeli kwartalnie – za I kwartał roku następującego po roku, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia, w wysokości 1/10 kwot podatku naliczonego przy nabyciu gruntu. W okolicznościach niniejszej sprawy wykorzystanie przedmiotowego gruntu do czynności opodatkowanych nastąpiło od października 2024 r. w związku z zarejestrowaniem się Pani jako podatnik VAT, zatem istnieje możliwość odliczenia 1/10 kwoty podatku naliczonego za każdy rok, w którym przedmiotowy grunt będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Pierwsza korekta powinna zostać dokonana za rok 2024 w deklaracji dla podatku od towarów i usług składanej za pierwszy okres rozliczeniowy rok 2025. Jeżeli do końca 10-letniego okresu korekty środek trwały będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych będzie przysługiwało Pani prawo do korekty za kolejne lata, każdorazowo w wysokości 1/10 podatku naliczonego. Jeżeli natomiast w okresie tym nastąpi kolejna zamiana przeznaczenia ww. środka trwałego, powinna Pani dokonać stosownej korekty. Podsumowując, stwierdzam, że przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości gruntowej w drodze korekty w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego rocznie, począwszy od deklaracji składanej za pierwszy okres rozliczeniowy 2025 r. Tym samym, Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za nieprawidłowe. Dalsze Pani wątpliwości dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu mieszkalnego oraz poniesionych nakładów zgodnie z art. 91 ust. 2 i 7 ustawy, w wysokości 1/10 w deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy poczynając od deklaracji za miesiąc styczeń 2025 r. a kończąc na deklaracji za pierwszy okres rozliczeniowy roku 2032 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). W omawianej sprawie warto wskazać na przepisy art. 106l ust. 1 i 2 ustawy: 1. W przypadku gdy faktura ulegnie zniszczeniu albo zaginie: 1) podatnik lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia, wystawia ponownie fakturę: a) na wniosek nabywcy – zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu podatnika, b) zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy; 2) nabywca, o którym mowa w art. 106d ust. 1 lub art. 106k ust. 1, wystawia ponownie fakturę: a) na wniosek podatnika – zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy, b) zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu podatnika; 3) podmiot, o którym mowa w art. 106c, wystawia ponownie fakturę: a) na wniosek nabywcy lub dłużnika – zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu tego podmiotu, b) zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy lub dłużnika. 2. Faktura wystawiona ponownie: 1) zawiera datę wystawienia; 2) może zawierać wyraz „DUPLIKAT”. Z powołanych przepisów wynika, że duplikat jest ponownie wystawioną fakturą, zawierającą dane zawarte w fakturze, która uległa zniszczeniu albo zaginęła, opatrzoną wyrazem „duplikat”. Duplikat faktury ma moc prawną równą fakturze pierwotnej (duplikat faktury stanowi powtórzenie danych zawartych w fakturze pierwotnej), dokumentuje w ten sam sposób to samo zdarzenie gospodarcze, co faktura „pierwotna”. Jeżeli podatnik otrzymał fakturę „pierwotną”, ale faktura ta następnie zaginęła jeszcze przed ujęciem w ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług i w deklaracji VAT podatnik nie może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z tej faktury, to w przypadku, gdy podatnik otrzymał duplikat tej faktury, obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik dokonuje co do zasady po otrzymaniu duplikatu w rozliczeniu za okres, w którym odnotowano wpływ faktury „pierwotnej” (w przypadku, gdy za ten okres podatnik złożył już deklarację podatkową obniżenia kwoty podatku należnego należy dokonać przez złożenie korekty deklaracji podatkowej) lub za okres następny. W przypadku natomiast, gdy nabywca nie otrzymał oryginału faktury obniżenia kwoty podatku należnego dokonuje się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał duplikat faktury lub w rozliczeniu za okres następny. W przedmiotowej sprawie – jak wskazała Pani w uzupełnieniu wniosku – nie otrzymała Pani oryginałów faktur, dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego oraz poniesionych na niego nakładów. Dlatego też wystąpiła Pani o duplikaty faktur, które ma Pani nadzieję otrzymać w kwietniu 2025 r. Prowadzi to więc do wniosku, że otrzymane przez Panią w kwietniu 2025 r. duplikaty faktur traktowane są jako oryginały faktur. Wskazała Pani, że w październiku 2024 r. zarejestrowała się Pani jako podatnik VAT czynny. Zatem, co do zasady obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powinna Pani dokonać po otrzymaniu duplikatów faktur dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego oraz poniesione na niego nakłady, w rozliczeniu za okresy, w których nastąpił wpływ faktur pierwotnych przez złożenie korekty deklaracji podatkowych. Jednak w przedmiotowej sprawie faktur pierwotnych nie otrzymała Pani wcale. Dopiero w październiku 2024 r. zarejestrowała się Pani jako podatnik VAT czynny, co w konsekwencji daje możliwość odzyskania części zapłaconego podatku VAT, zawartego w fakturach dokumentujących nabycie lokalu mieszkalnego oraz poniesione na niego nakłady. Zatem, dopiero w chwili rezygnacji ze zwolnienia i złożenia w urzędzie skarbowym formularza rejestracyjnego do podatku VAT, a tym samym zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, nabyła Pani uprawnienia do dokonania odliczenia podatku VAT związanego z lokalem mieszkalnym jednak na zasadach wynikających z art. 91 ustawy. Jeszcze raz należy zauważyć, że w momencie nabycia lokalu i ponoszenia na niego nakładów korzystała Pani ze zwolnienia od podatku VAT. A zatem nie mogła Pani ubiegać się o odliczenie podatku VAT z tytułu tych nabyć. Zgodnie bowiem z cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W przedmiotowej sprawie takiego związku nie było w momencie dokonania zakupów. Nie oznacza to jednak, że po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik VAT nie ma Pani w ogóle prawa do odliczenia podatku VAT. Bowiem jak wyżej wskazano, co prawda dostała /dostanie Pani duplikaty faktur już po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik VAT i duplikaty te uważane są za faktury pierwotne, to należy również brać pod uwagę fakt, iż przedmiotowa nieruchomość do tego czasu nie była wykorzystywana przez Panią do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Dopiero później zaczęła Pani wykorzystywać lokal do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, na skutek zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny. Co w konsekwencji świadczy o tym, że doszło do zmiany przeznaczenia wykorzystywanej nieruchomości. Podsumowując, nabycie lokalu i poniesienie na niego nakładów nastąpiło w okresie kiedy prawo do odliczenia Pani nie przysługiwało (bowiem była Pani podmiotem zwolnionym od podatku VAT). W związku z tym, zakupione towary i usługi – w okresie kiedy nie była Pani zarejestrowana jako podatnik VAT czynny – nie były wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Jednak po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik VAT nastąpiła zmiana prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tego lokalu i poniesionych na niego nakładów, z uwagi na zmianę sposobu jego wykorzystania (od tego momentu nabyty lokal jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych w postaci wynajmu lokalu podmiotowi, zajmującemu się najmem krótkoterminowym). Zmiana ta nastąpiła w momencie zarejestrowania się Pani do podatku VAT, gdyż od tego momentu zaczęła Pani wykorzystywać nabytą nieruchomość wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W takiej sytuacji należy uznać, że nastąpiła zmiana przeznaczenia wykorzystywanego lokalu z czynności zwolnionych od podatku do czynności opodatkowanych. Zastosowanie znajdzie w takim przypadku ww. art. 91 ustawy. Z powołanych wyżej przepisów dotyczących korekty podatku VAT wynika, że zmiana przeznaczenia nabytych towarów czy usług może powodować w pewnych okolicznościach w tych przepisach wskazanych, obowiązek bądź prawo dokonania korekty odliczonego bądź nieodliczonego podatku. Zatem biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w niniejszej sytuacji – po zarejestrowaniu się Pani jako podatnik VAT czynny – są spełnione warunki pozwalające na odliczenie podatku VAT związanego z najmem nieruchomości. Odnosząc powyższe przepisy do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy wskazać, że będzie Pani miała prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanych duplikatów faktur poprzez dokonanie korekty, o której mowa w tych przepisach. Dokonywana przez Panią korekta będzie miała charakter cząstkowy i wieloletni. Okres korekty w stosunku do nabytego lokalu, zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy, wynosi 10 lat, licząc od końca roku, w którym został oddany do użytkowania. Nabyła Pani przedmiotowy lokal 14 października 2021 r., a wykonane w nim prace budowlano-remontowe zostały zakończone w roku 2022 i w tym roku został oddany do użytkowania. Przedmiotowy lokal został wynajęty od marca 2024 r. Zmiana przeznaczenia przedmiotowego lokalu nastąpiła w październiku 2024 r., kiedy zarejestrowała się Pani jako podatnik VAT czynny. Od roku, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia nabytego lokalu do końca okresu korekty pozostało więc 8 lat. Jednak z uwagi na to, że duplikaty faktur (będące dla Pani fakturami pierwotnymi) prawdopodobnie otrzyma Pani dopiero w roku 2025, to dopiero za ten rok nabędzie Pani prawo do odliczenia podatku VAT związanego z przedmiotowym lokalem. W związku z tym przysługuje Pani prawo do odliczenia 7/10 podatku naliczonego przy nabyciu lokalu i poniesionych na niego nakładach w deklaracji podatkowej składanej za miesiąc styczeń 2026 r. i kolejno po 1/10 w następnych latach. Podsumowując, stwierdzam, że przysługuje Pani prawo do odliczenia 7/10 podatku naliczonego w związku z nabyciem lokalu i poniesionymi na niego nakładami w deklaracji podatkowej składanej za miesiąc styczeń 2026 r. i kolejno po 1/10 w następnych latach. Tym samym, Pani stanowisko w sprawie w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa: Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym, Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.