Wnioskodawca, prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w branży artystycznej, zwrócił się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację w zakresie zwolnienia od podatku VAT dla świadczonych usług artystycznych, które są realizowane w formie koncertów dla dzieci. Wnioskodawca wskazał, że jego działalność ma charakter kulturalny i spełnia przesłanki do uznania go za indywidualnego twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Organ potwierdził, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, uznając, że są to usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
3 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 3 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług w zakresie wystawiania przedstawień artystycznych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Uzupełniła go Pani pismem z 12 maja 2025 r. (wpływ 12 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca, prowadzi jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą m.in.: na świadczeniu usług w branży artystycznej, w zakresie PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 2007: 90.01. Z. Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych oraz PKD 2025: 90.20. A Działalność artystyczna filharmonii, orkiestr i chórów; 90.20.B Działalność teatralna; 90.20.C Pozostała działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych. Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług). Aktualnie Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku VAT w oparciu o art. 113 oraz art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm.), dalej: u.p.t.u. Wnioskodawca posiada m.in.: zespół muzyczny pod nazwa (...). W skład zespołu wchodzi (...) twórców artystów, menadżer oraz Wnioskodawca. Zdarza się, że skład zespołu na danym koncercie jest mniejszy, np. uczestniczy w jego realizacji (...) twórców i artystów, jest to zależne od koncepcji artystycznej i tematyki. Wnioskodawca tworzy, organizuje i realizuje koncerty (artystyczne występy muzyczne), które kierowane dla dzieci. Są to koncerty o charakterze edukacyjnym i profilaktycznym dotyczące ważnych aspektów życia.
W ofercie Wnioskodawcy znajduje się (...) różnych występów artystycznych (koncertów), z czego każdy dotyczy innej tematyki i realizowany jest w oparciu o inny scenariusz. Przykładowe tytuły to: (...). Koncerty stanowią usługi kulturalne polegające na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r., poz. 87), dalej: u.o.p.dz.k. Scenariusz występu zakłada około 50% czasu występu na wykonanie piosenek. Piosenki są autorstwa jednego z zatrudnionych pracowników. Pozostałe 50% czasu występu artystycznego wypełnia treść o konkretnej tematyce w zależności od tytułu koncertu. Tu scenariusz zakłada dialogi, monologi artystów oraz interakcje z dziećmi, konkursy. Ta część występu ma charakter interaktywny, angażujący odbiorców koncertu. Cały scenariusz polega na odpowiednim doborze elementów tematycznej muzyki oraz elementów scenicznych i choreograficznych, rozpisaniu ról, tekstów i uszeregowaniu ich we właściwej kolejności składających się na spójną całość. W koncertach występują artyści i twórcy. Artyści i twórcy biorący udział w koncertach to indywidualni twórcy lub artyści wykonawcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2025 r. poz. 24), dalej: u.o.p.a.p.p. Wnioskodawca zatrudnia artystów na podstawie stosunku pracy, oraz współpracuje na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy o dzieło) oraz współpracuje w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczej tzw. B2B. Wnioskodawca nie występuje na scenie. Pomysłodawcą tematyki poszczególnych koncertów i ogólnej idei koncertów artystycznych dla dzieci jest Wnioskodawca. Wnioskodawca jest twórcą koncepcji artystycznej. W przypadku niektórych koncertów pomysłodawcą występu artystycznego jest Wnioskodawca, zaś szczegółowy scenariusz koncertu powstawał we współpracy z twórcami współpracującymi z Wnioskodawcą na podstawie umowy o dzieło z przeniesieniem autorskich praw majątkowych oraz w ramach współpracy B2B. Koncerty organizowane i realizowane przez Wnioskodawcę łączą w sobie działalność twórczą wyrażaną słowem, muzyką, choreografią oraz elementami przedstawienia scenicznego. W opinii Wnioskodawcy w wyniku zrealizowania każdego z koncertów powstaje „utwór” w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.p.a.p.p. Wnioskodawca świadczy opisaną usługę, jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów u.p.a.p.p. Wnioskodawca za koncerty otrzymuje stosowne wynagrodzenie w formie honorarium. Usługa jest każdorazowo dokumentowana fakturą VAT. Przykładowe opisy zdarzeń gospodarczych na dokumentach sprzedaży to: „(...)” lub „(...)”. Umowy zawierane są ustnie. Umowy są zawierane z publicznymi i niepublicznymi szkołami, przedszkolami, żłobkami, które zamawiają usługę dla swoich podopiecznych (uczniów). W sporadycznych przypadkach umowy mają formę pisemną; ma to miejsce w sytuacji wykonania koncertu na większych imprezach organizowanych przez np. domy kultury czy gminę. Wnioskodawca zawierając umowy działa we własnym imieniu i na własny rachunek. Strona umowy jest każdorazowo Wnioskodawca. Odpłatność za koncert stanowi honorarium należne od zlecającego. W żadnym wypadku Wnioskodawca nie pobiera jakichkolwiek dodatkowych opłat za wstęp, np. w formie biletów. Wskazana usługa nie mieści się w dyspozycji art. 43 ust. 19 pkt 1-8 u.p.t.u. Uzupełnienie wniosku Na pytanie: „Czy w każdym przypadku, świadcząc usługę, objętą zakresem zadanego pytania we wniosku świadczy ją Pani, jako indywidualny twórca, bądź artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Jeżeli tak, to w jaki sposób? Prosimy podać odrębnie dla każdego przypadku, objętego zakresem pytania zadanego we wniosku”, odpowiedź: Tak, w każdym przypadku objętym zakresem wniosku Wnioskodawca świadczy usługę jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca działa samodzielnie, we własnym imieniu i na własny rachunek. To Wnioskodawca jest stroną umów zawieranych z odbiorcami usług zarówno instytucjami publicznymi, jak i podmiotami prywatnymi. Wnioskodawca jest autorem koncepcji artystycznej i osobą twórczo odpowiedzialną za finalną realizację utworu. Przypadek 1 Wnioskodawca działa jako twórca i jest wyłącznym pomysłodawcą oraz autorem scenariusza koncertu. W tym przypadku Wnioskodawca jest w pełni autorem koncepcji artystycznej i scenariusza. Wnioskodawca tworzy utwór o indywidualnym charakterze, łączący elementy słowne (monologi, dialogi), muzyczne oraz choreograficzne. Wnioskodawca tworzy scenariusz, opracowuje koncepcje oraz odpowiada za finalny kształt artystyczny koncertu. Koncepcja artystyczna jest własnością intelektualną oraz artystyczną Wnioskodawcy. Koncert jest wykonywany przez artystów zatrudnionych przez Wnioskodawcę, ale całościowy zamysł, integracja i struktura utworu stanowią rezultat pracy twórczej Wnioskodawcy. W rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.a.p.p. Wnioskodawca jestem twórcą, a wykonanie koncertu stanowi realizację jego utworu. Koncert spełnia definicję utworu z art. 1 ust. 1 u.p.a.p.p. Stroną umowy jest każdorazowo Wnioskodawca. Wynagrodzenie, jakie otrzymuje Wnioskodawca stanowi honorarium w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p. t.u. Usługa ma charakter kulturalny. Przypadek 2 Wnioskodawca działa jako twórca i jest wyłącznym pomysłodawcą utworu, przy czym scenariusz jest współtworzony z innymi twórcami. W tym przypadku Wnioskodawca jest w pełni autorem koncepcji artystycznej, ale scenariusz powstaje we współpracy z innymi twórcami. Osoby współpracujące z Wnioskodawcą działają na podstawie zawartych umów o dzieło lub współpraca oparta jest o zasady B2B a prawa majątkowe do stworzonych przez nich utworów są przenoszone na Wnioskodawcę. W tym przypadku Wnioskodawca jest autorem koncepcji artystycznej i jest osobą twórczo odpowiedzialną za koncepcje i finalną realizację utworu, ponieważ rolą Wnioskodawcy jest zestawienie, połączenie, zintegrowanie rozmaitych elementów, tj. piosenki, utwory słowne: monologi, dialogi, zabawy w taki sposób, by odzwierciedlały one zamysł Wnioskodawcy i tworzyły jednolity spójny artystycznie koncert. Efektem jest powstanie utworu, czyli indywidualnego scenariusza muzyczno-artystycznego. Następnie Wnioskodawca zawiera umowy z odbiorcami koncertów, których jest wyłączną stroną. Podobnie, jak w przypadku pierwszym do wykonania tych koncertów zatrudnia członków zespołu na podstawie umów o prace, na podstawie umów o dzieło oraz w ramach współpracy B2B. W rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.a.p.p. Wnioskodawca jest twórcą. Koncert spełnia definicje utworu z art. 1 ust. 1 u.p.a.p.p. Wynagrodzenie, jakie otrzymuje Wnioskodawca, stanowi honorarium w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u. Usługa ma charakter kulturalny. W przypadku Wnioskodawcy ma miejsce zbliżony stan faktyczny do stanu przedstawionego w interpretacji indywidualnej z dnia 22 lipca 2024 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT1-2.4012.326.2024.2.JS. We wniosku został przedstawiony stan faktyczny: w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w branży artystycznej jest Pan stroną umów cywilnoprawnych zawieranych z odbiorcami widowisk, tj. z jednostkami samorządu terytorialnego, instytucjami kulturalnymi na wykonanie widowisk artystycznych. Usługi polegające na wykonaniu widowisk artystycznych, w których Pan sam nie występuje (tylko sporadycznie jako konferansjer), ale je współtworzy, będąc zobowiązanym m.in. do tworzenia scenariusza widowiska, współtworzenia teledysków, projekcji multimedialnych i grafik wykorzystywanych w widowiskach oraz przygotowania artystów do koncertu, świadczy Pan jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku realizacji widowisk – jak Pan wskazał – powstają „utwory” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a przedmiotowe widowiska stanowią usługi kulturalne, za których wykonanie otrzymuje Pan wynagrodzenie w formie honorarium. Tym samym, skoro świadczone przez Pana usługi polegające na wykonywaniu widowisk artystycznych, które Pan współtworzy wraz z kilkuosobowym zespołem artystów zatrudnionych na podstawie umów o dzieło, stanowią usługi kulturalne i świadczy je Pan, jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a usługi te są wynagradzane w formie honorarium, to usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy”.
Czy w opisanym stanie faktycznym, świadczone przez Wnioskodawcę usługi wykonywane za odpłatnością w zamian za honorarium podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług? Pani stanowisko w sprawie W Pani ocenie, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) u.p.t.u., zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Wskazane zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Warunkiem zastosowania ww. zwolnienia jest zatem, spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który powinien spełniać warunki uznania go za indywidualnego twórcę w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z uwzględnieniem warunku wynagrodzenia otrzymywanego w formie honorarium. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Wskazane zwolnienie nie zawiera odesłania do klasyfikacji statystycznych. Zatem, przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) u.p.t.u., posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć. Przepisy u.p.t.u., ani przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. W interpretacji indywidualnej z dnia 14 marca 2024 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn.: 0112-KDIL1-2.4012.666.2023.2.ID czytamy: odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda,
sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtmuller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postepowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Także wykładnia systemowa potwierdza, iż przedmiotem świadczenia w opisanej sprawie są usługi kulturalne. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 87), dalej: u.o.p.dz.k. – działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. W myśl art. 2 u.o.p.dz.k. formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są m.in.: orkiestry. Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.o.p.dz.k. działalność kulturalną mogą prowadzić m.in.: osoby fizyczne. W opinii Wnioskodawcy niewątpliwie organizowane i realizowane koncerty tematyczne łączące elementy muzyki, choreografii, przedstawienia (sceniczne elementy), dialogów i monologów są usługami kulturalnymi. Zestawione w oryginalny sposób poszczególne elementy składające się na koncert tworzą utwory artystyczne o charakterze muzycznym i choreograficznym, które należy zaliczyć do usług kulturalnych mających na celu tworzenie oraz propagowanie kultury. Zastosowanie zwolnienia z powołanej podstawy prawnej wymaga także spełniania warunku o charakterze podmiotowym. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) u.p.t.u. zwolnione są usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. W opinii Wnioskodawcy, spełnione są wszystkie przesłanki dla uznania Wnioskodawcy za indywidualnego twórcę, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanego w formie honorariów. Zgodnie z art. 1 u.p.a.p.p., do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u. – przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Z kolei jak stanowi art. 1 ust. 2 pkt 1, 7 i 8 u.p.a.p.p. – w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: - wyrażone słowem; - muzyczne i słowno-muzyczne; - sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne. Aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy: a) mieć źródło w pracy człowieka (twórcy), b) stanowić przejaw działalności twórczej, c) posiadać indywidualny charakter. W opisanej sytuacji wszystkie trzy warunki są łącznie spełnione. Koncerty organizowane i realizowane przez Wnioskodawcę łączą w sobie działalność twórczą wyrażaną słowem, muzyką, choreografią oraz elementami przedstawienia scenicznego; są następstwem działalności twórczej. Ponadto scenariusze są dziełem pracy Wnioskodawcy i niewątpliwie mają swoje źródło w pracy Wnioskodawcy. Ich charakter jest indywidualny oparty o autorski pomysł. Umowy zawierają wskazanie, że organizator oświadcza, że zna i akceptuje repertuar zespołu oraz uznaje jego prawo do swobodnego ułożenia programu oraz własnego wizerunku scenicznego. W opinii Wnioskodawcy, koncert spełnia definicje utworu z art. 1 ust. 1 u.p.a.p.p. W myśl art. 8 ust. 1 i 2 u.p.a.p.p., prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórca jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. W opisanej sytuacji Wnioskodawca zawierając umowy działa we własnym imieniu i na własny rachunek. Strona umowy jest każdorazowo Wnioskodawca. Usług nie świadczy zespół muzyczny, ale Wnioskodawca, gdyż to on jest stroną umowy cywilnoprawnej z kontrahentami. Przede wszystkim, jednak Wnioskodawca jest pomysłodawcą całego występu artystycznego. Tworzy oryginalne utwory, stanowiące przejaw jego indywidualnej twórczości odpowiadające definicji z art. 1 ust. 1 u.p.a.p.p. Koncepcja artystyczna jest własnością intelektualną oraz artystyczną Wnioskodawcy. Stworzenie scenariusza koncertu wymaga kreatywności i wysokich umiejętności artystycznych, zdolności przedstawienia koncepcji. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca podejmuje szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu, tj. wykonania koncertu. Podstawową rolą Wnioskodawcy jest zestawienie, połączenie, zintegrowanie rozmaitych elementów, tj. piosenki, utwory słowne: monologi, dialogi, zabawy w taki sposób, by odzwierciedlały one zamysł Wnioskodawcy i tworzyły jednolity spójny artystycznie koncert. Efektem jest powstanie utworu, czyli indywidualnego scenariusza muzyczno-artystycznego. Jak stanowi art. 85 ust. 1 u.p.a.p.p., każde artystyczne wykonanie utworu pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 85 ust. 2 u.p.a.p.p. artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, w przypadku niektórych koncertów pomysłodawcą występu artystycznego jest Wnioskodawca, zaś szczegółowy scenariusz koncertu powstawał we współpracy z twórcami współpracującymi z Wnioskodawcą na podstawie umowy o dzieło z przeniesieniem autorskich praw majątkowych oraz w ramach współpracy B2B. Wykładnia systemowa, oparta na zapisach u.p.a.p.p. prowadzi do wniosku, że twórcą jest osoba fizyczna, która wykonała dany utwór sama lub z udziałem innych współtwórców. W powołanej interpretacji z dnia 14 marca 2024 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn.: 0112-KDIL1-2.4012.666.2023.2.ID Dyrektor KIS potwierdza stanowisko podatnika, iż artysta, który zawiera umowy, jest stroną umów zawieranych z odbiorcami koncertów i do wykonania tych koncertów zatrudnia członków zespołu na podstawie umów o dzieło może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u. Na możliwość zastosowania powyższego zwolnienia, bez wpływu jest fakt, że podatnik nie zawsze bierze czynny udziału w widowisku artystycznym jako artysta. Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdzane jest także w interpretacjach wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych stanach faktycznych, np. w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2024 r., sygn.: 0113- KDIPT1-2.4012.774.2024.2.SM. Realizując, tworząc scenariusz muzyczno-artystyczny, stanowiący utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich, Wnioskodawca jest twórcą i przysługuje mu ochrona prawna płynąca z ustawy o prawie autorskim. Twórcy w szczególności przysługuje wynagrodzenie. Honorarium otrzymywane przez Wnioskodawcę jest zatem wynagrodzeniem z tytułu dysponowania przez Wnioskodawcę autorskimi prawami majątkowymi. W opinii Wnioskodawcy, usługa realizacji koncertów, która jest świadczona przez Wnioskodawcę działającego, jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”: Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy: Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku. Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy: Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez: a) podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, b) indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Z kolei na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do: 1) usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach; 2) wstępu: a) na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego, b) do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych, c) do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym; 3) wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą; 4) usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach; 5) działalności agencji informacyjnych; 6) usług wydawniczych; 7) usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34; 8) usług ochrony praw. Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji usług kulturalnych, jednak należy uznać, że usługą taką będzie usługa związana z kulturą, a z uwagi na brak definicji kultury w prawie podatkowym odnieść się trzeba do znaczenia słownikowego, mając na uwadze charakter, jaki ma spełniać ta definicja w tym przypadku. Tym samym wskazać należy, że kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie „kulturalny” oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”. Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym). W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć. Zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury, itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 87): Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, należy wskazać, że art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że: Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W myśl art. 1 ust. 2 pkt 7-9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno- muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe). Według art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy: • mieć źródło w pracy człowieka (twórcy), • stanowić przejaw działalności twórczej, • posiadać indywidualny charakter. Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Artyście wykonawcy przysługuje, w granicach określonych przepisami ustawy, wyłączne prawo do: 1) ochrony dóbr osobistych, w szczególności w zakresie: a) wskazywania go jako wykonawcy, z wyłączeniem przypadków, gdy pominięcie jest zwyczajowo przyjęte, b) decydowania o sposobie oznaczenia wykonawcy, w tym zachowania anonimowości albo posłużenia się pseudonimem, c) sprzeciwiania się jakimkolwiek wypaczeniom, przeinaczeniom i innym zmianom wykonania, które mogłyby naruszać jego dobre imię; 2) korzystania z artystycznego wykonania i rozporządzania prawami do niego na następujących polach eksploatacji: a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania - wytwarzania określoną techniką egzemplarzy artystycznego wykonania, w tym zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, b) w zakresie obrotu egzemplarzami, na których artystyczne wykonanie utrwalono – wprowadzania do obrotu, użyczania lub najmu egzemplarzy, c) w zakresie rozpowszechniania artystycznego wykonania w sposób inny niż określony w lit. b – nadawania, reemitowania oraz odtwarzania, chyba że są one dokonywane za pomocą wprowadzonego do obrotu egzemplarza, a także publicznego udostępniania utrwalenia artystycznego wykonania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym. Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy. Jak wynika z opisu sprawy: · Prowadzi Pani jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą m.in.: na świadczeniu usług w branży artystycznej, w zakresie PKD 2007: 90.01.Z Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych oraz PKD 2025: 90.20.A Działalność artystyczna filharmonii, orkiestr i chórów; 90.20.B Działalność teatralna; 90.20.C Pozostała działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych. Nie jest Pani zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. · Aktualnie korzysta Pani ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 113 oraz art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. · Posiada Pani m.in.: zespół muzyczny. W skład zespołu wchodzi (...) twórców artystów, menadżer oraz Pani. Zdarza się, że skład zespołu na danym koncercie jest mniejszy, np. uczestniczy w jego realizacji (...) twórców i artystów, jest to zależne od koncepcji artystycznej i tematyki. · Tworzy, organizuje i realizuje Pani koncerty (artystyczne występy muzyczne), które kierowane dla dzieci. Są to koncerty o charakterze edukacyjnym i profilaktycznym dotyczące ważnych aspektów życia. W Pani ofercie znajduje się dziesięć różnych występów artystycznych (koncertów), z czego każdy dotyczy innej tematyki i realizowany jest w oparciu o inny scenariusz. · W koncertach występują artyści i twórcy. Artyści i twórcy biorący udział w koncertach to indywidualni twórcy lub artyści wykonawcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatrudnia Pani artystów na podstawie stosunku pracy, oraz współpracuje na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy o dzieło) oraz współpracuje w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczej tzw. B2B. · Nie występuje Pani na scenie. · Jest Pani pomysłodawcą tematyki poszczególnych koncertów i ogólnej idei koncertów artystycznych dla dzieci. Jest Pani twórcą koncepcji artystycznej. W przypadku niektórych koncertów pomysłodawcą występu artystycznego jest Pani, zaś szczegółowy scenariusz koncertu powstawał we współpracy z twórcami współpracującymi z Panią na podstawie umowy o dzieło z przeniesieniem autorskich praw majątkowych oraz w ramach współpracy B2B. · Koncerty organizowane i realizowane przez Panią łączą w sobie działalność twórczą wyrażaną słowem, muzyka, choreografia oraz elementy przedstawienia scenicznego. W Pani opinii w wyniku zrealizowania każdego z koncertów powstaje „utwór” w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. · Świadczy Pani opisaną usługę, jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. · Za koncerty otrzymuje Pani stosowne wynagrodzenie w formie honorarium. · Usługa jest każdorazowo dokumentowana fakturą. Umowy zawierane są ustnie. Umowy są zawierane z publicznymi i niepublicznymi szkołami, przedszkolami, żłobkami, które zamawiają usługę dla swoich podopiecznych (uczniów). W sporadycznych przypadkach umowy mają formę pisemną; ma to miejsce w sytuacji wykonania koncertu na większych imprezach organizowanych przez np. domy kultury czy gminę. · Zawierając umowy działa Pani we własnym imieniu i na własny rachunek. Stroną umowy jest każdorazowo Pani. Odpłatność za koncert stanowi honorarium należne od zlecającego. W żadnym wypadku nie pobiera Pani jakichkolwiek dodatkowych opłat za wstęp, np. w formie biletów. · W każdym przypadku objętym zakresem wniosku świadczy Pani usługę jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działa Pani samodzielnie, we własnym imieniu i na własny rachunek. To Pani jest stroną umów zawieranych z odbiorcami usług zarówno instytucjami publicznymi, jak i podmiotami prywatnymi. Jest Pani autorem koncepcji artystycznej i osoba twórczo odpowiedzialna za finalną realizację utworu. Działa Pani jako twórca i jest wyłącznym pomysłodawcą oraz autorem scenariusza koncertu. W tym przypadku jest Pani w pełni autorem koncepcji artystycznej i scenariusza. Tworzy Pani utwór o indywidualnym charakterze, łączący elementy słowne (monologi, dialogi), muzyczne oraz choreograficzne. Tworzy Pani scenariusz, opracowuje koncepcje oraz odpowiada za finalny kształt artystyczny koncertu. Koncepcja artystyczna jest Pani własnością intelektualną oraz artystyczną. Koncert jest wykonywany przez artystów zatrudnionych przez Panią, ale całościowy zamysł, integracja i struktura utworu stanowią rezultat Pani pracy twórczej. W rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.a.p.p. jest Pani twórcą, a wykonanie koncertu stanowi realizację jego utworu. Koncert spełnia definicję utworu z art. 1 ust. 1 u.p.a.p.p. Stroną umowy jest każdorazowo Pani. Wynagrodzenie, jakie Pani otrzymuje stanowi honorarium w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t. u. Usługa ma charakter kulturalny. · Działa Pani również jako twórca i jest wyłącznym pomysłodawcą utworu, przy czym scenariusz jest współtworzony z innymi twórcami. W tym przypadku jest Pani w pełni autorem koncepcji artystycznej, ale scenariusz powstaje we współpracy z innymi twórcami. Osoby współpracujące z Panią działają na podstawie zawartych umów o dzieło lub współpraca oparta jest o zasady B2B a prawa majątkowe do stworzonych przez nich utworów są przenoszone na Panią. W tym przypadku jest Pani autorem koncepcji artystycznej i jest osobą twórczo odpowiedzialną za koncepcje i finalna realizacje utworu, ponieważ Pani rolą jest zestawienie, połączenie, zintegrowanie rozmaitych elementów, tj. piosenki, utwory słowne: monologi, dialogi, zabawy w taki sposób, by odzwierciedlały one Pani zamysł i tworzyły jednolity spójny artystycznie koncert. Efektem jest powstanie utworu, czyli indywidualnego scenariusza muzyczno- artystycznego. Następnie zawiera Pani umowy z odbiorcami koncertów, których jest wyłączną stroną. Do wykonania tych koncertów zatrudnia Pani członków zespołu na podstawie umów o prace, na podstawie umów o dzieło oraz w ramach współpracy B2B. W rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.a.p.p. jest Pani twórcą. Koncert spełnia definicje utworu z art. 1 ust. 1 u.p.a.p.p. Wynagrodzenie, jakie Pani otrzymuje, stanowi honorarium w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b u.p.t.u. Usługa ma charakter kulturalny. W świetle zatem powyższego wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy, w ramach świadczonych usług opisanych we wniosku podejmuje Pani szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu, tj. koncertów (artystycznych występów muzycznych), które stanowią usługi kulturalne. Jednocześnie jak wynika z okoliczności sprawy, świadcząc ww. usługi w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności, działa Pani jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a dodatkowo w wyniku świadczonych usług tworzy Pani utwór w postaci koncertów. Ponadto, za realizowane występy artystyczne otrzymuje Pani wynagrodzenie w formie honorarium. Tym samym, skoro świadczone przez Panią usługi polegające na wykonywaniu artystycznych występów muzycznych – jak wynika z opisu sprawy – stanowią usługi kulturalne, które świadczy Pani, jako indywidualny twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w wyniku których powstają utwory w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (artystyczne występy muzyczne), a usługi te są wynagradzane w formie honorarium, to ww. usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Podsumowanie Świadczone przez Panią usługi wykonywane za odpłatnością w zamian za honorarium korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy. Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność. Wskazuję, że kwestia dotycząca uznania Pani za twórcę oraz analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy i kiedy faktycznie działa Pani jako indywidualny twórca. Interpretacja indywidualna została zatem wydana w oparciu o przedstawiony opis sprawy i potwierdzenie, że świadcząc wszystkie usługi, objęte zakresem pytania postawionego we wniosku, działa Pani jako twórca, w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili